“Mrs. Abegail Pineda y Verdaguer,” nakangiting sulyap nito sa kanya. “Has quite a nice ring to it, ‘no?” “Ewan ko lang huh, pero nakakatakot kang asawa. Malakas kang mantrip,” pakli nya habang nagpapas****p-s****p sa straw ng nabili nilang soy milk sa bote. “Malakas man-trip… Let’s just say I don’t care much about what people would say, unlike you,” patutsada nito sa kanya. “Magkaiba tayo, Joaquín, tanging pride lang ang meron ako.” “Hindi ko na talaga mahulaan ang pinanggagalingan ng pride mo na ‘yan. Wala kang kapupuntahan sa kaka-pride mo.” “Well, may sampung milyon ako ngayon, so I guess nakatulong sa akin ang pride ko,” ismid nya. Seryosong tinapunan sya ng tingin ni Joaquín habang nagmamaneho. “Nakalimutan ko, milyonarya ka nga pala ngayon.” “Oo, haha! Kaya kahit anong gusto mo susundin ko. Salamat pala.” “Right, right. A few weeks more and you’ll never see me again. Matatapos din ang pagtitiis mo sa ‘kin. Wala nang manti-trip sa ‘yo.” Hindi na sya umimik. Ibinaling
“Sige, magtikwas ka,” aniya kay Joaquín nang makarating sila sa poso na may sementadong sahig. “Hubarin mo ang sapatos mo, Helena, may sapatos pa ‘ko ro’n sa kotse,” utos nya kay Helena.“Ano’ng magtikwas?!” maang na tanong ni Joaquín.“Ganunin mo ‘yung hawakan ng poso para may lumabas na tubig,” mustra nya.“Ano? Hindi ko kaya ‘yun,” tanggi ni Joaquín.“Sa laki n’yang mga braso mo hindi mo kaya? Tumigil ka nga,” taas-kilay nyang turan. “Bilisan mo at matutuyo na ‘tong putik kay Helena.”“Matigas nga! Napakakonti lang ng lumalabas na tubig oh,” angal nito nang bombahin nito nang makaisa ang poso.“Bombahin mo lang nang bombahin, ang reklamador mo naman! Ako na nga lang, pero kapag nalaglagan ako kasalanan mo, huh!” banta nya.“Ako na lang po. Sa probinsya namin, ganito rin ang igiban ng tubig eh,” nahihiyang wika ni Helena.“Pa’no ka makakahugas ng paa kung ikaw rin ang magtitikwas? Wala namang timba rito eh,” sagot nya rito. “Kaya ko naman kasi talaga ‘to, ayoko lang. Gusto mo pati
“Uy, bakit?!” gulat na gulat nyang tanong sa babaeng hinihingal sa galit sa kanya. “Magpakilala ka muna bago ka manampal!” “Hindi mo na ‘ko kailangan pang makilala. Wala kang karapatang pumunta rito sa bahay ko. Ang kapal ng mukha mo!” duro sa kanya ng babaeng nagdidilim ang mukha sa poot sa kanya. “Bahay mo? Malay ko bang bahay mo ‘to! Si Santiago ang ipinunta ko rito, hindi ikaw o ang bahay mo. Tsaka, sino ka ba?!” inihahanda na nya ang sarili sa maaaring rumble na maganap. “Kung away ang hanap mo, patol ako d’yan. Tara, magpagulong-gulong tayo roon sa walang makakakita sa ‘tin!” nanggigigil nyang turo sa malawak na lupa na may tanim na kangkong at talbos ng kamote. “Mga ma’am h’wag kayong mag-away,” pigil ng isa sa mga escort ni Joaquín nang takbuhin sila nito mula sa pinagparadahan ng mga ito ng kanilang sasakyan. “Ganiyan ba talaga ang mga taga-Maynila, magaspang na ang ugali sanay na sanay pa sa babagan?!” “Hoy! Baka nakalimutan mo na, mananampal ka na agad kanina samant
He leans comfortably against the wooden seat with a slight smile as he gazes intently at Abby. He has never been this proud of his girl for how she expertly does the cooking nang walang kaselan-selan sa katawan kahit hindi naman ito probinsyang gaya nina Helena at Aurora.Kung matutuloy lang sana ang kastilyong ipapatayo nya for sure palalagyan nya ito ng dirty kitchen na may tradisyunal na pugon for Abby to explore.May isang oras rin ang nakalipas mula nang magkatarantahan ang mga babae ay nakayari rin ng makakain nila for their late breakfast.“Pasensya na ho, hindi ko alam na bibisita kayong muli rito, kung alam ko lang ay nakapagsunong sana ako nang maaga-aga at hindi na kayo nalipasan ng almusal,” ani Aurora na abala sa paghahain sa harapan nila. Matapos ang nangyaring kaguluhan kanina sa labas ay kumalma rin ito nang matuon ang pansin sa napabayaang sinalang ni Helena nang bigla itong mawala kasama ang asawa.“Pasensya ka na rin, Aurora, nakigulo na kami rito sa bahay mo. We d
Relax na relax syang nakaupo sa ilalim ng puno nang nakataas pa ang mga paa nang lumapit si Santiago at pabulagsak na naupo sa tabi nya. “Eyb, inumin mo raw,” inabot nito sa kanya ang soy milk na pinabibigay ni Joaquín. “Dyusku, ‘eto na naman,” nangingiwing anas nya nang tanggapin nya ito. “Salamat, mamaya ko na lang ‘to iinumin… Lamig, ‘no? Plano na namin kanina ni Helena na maligo sa poso kaso malamig, iba ang hangin dito sa inyo. Kahit tirik ang araw nanunuot sa buto ang lamig,” nagpasinghot-singhot sya nang para syang masisipon habang niyayakap ang sarili. “Wala ka kasing sweatshirt. Amihan ngayon, natural na malamig,” hinubad ni Santiago ang suot nitong jacket at ikinumot iyon sa kanya. “Syempre naman, pangako ko ‘to sa ‘yo eh. Magbi-beach pa nga tayo, ‘di ba? Kaso malamig nga. ‘Di kaya ng powers,” ngiti nya rito na kunwang nangangatog sa lamig na nararamdaman na niyakap nang mahigpit ang jacket na pinahiram nito. “I'm so happy na nakasama ka sa kanila. Na-miss ko 'yang
Umangat ang likod at napahawak si Santiago sa kinauupuan nang muntikan na itong bumuwal sa bigla nyang pagtayo.“Baliw ka ba?!” bulalas nya. “Hindi pwede! Ano ba, Santiago? Wala ka bang maisip na ibang dahilan?!” “‘Yun na lang ang naiisip kong dahilan para magalit sya sa ‘kin! Nakita mo naman ang reaksyon nya kanina nu’ng makita ka nya, ‘di ba? I was hoping more of it. Kaya lang nataranta kasi ako, and I was very sure you would react otherwise kung right then and there, umoo na ako sa bintang nya,” nangungusap ang mga matang wika nito. “Sasampalin na nya ‘ko kanina! Dyusku! Santiago, matalino ka pero nasa’n ang utak mo ngayon?! Alam mong ano eh, buntis ako at ikakasal na ‘ko kay Joaquín! Alam na ni Aurora ‘yun, pa’nong ako pa rin ang irarason mo sa jowa mong baliw?!” walang anong turo nya sa posong kinaroroonan nina Aurora. “I’ve been building your name since the last time we talked, na ikaw ang girlfriend ko sa Manila. Don’t worry, Eyb, I can easily make an alibi for your situatio
“‘Lika, Helena, ligo tayo,” pilit ang ngiting yakag nya sa asawa ni Iñigo nang madaanan nya ito papunta sa poso. Kung kanina’y lamig na lamig sya, ngayon naman ay sumisilab ang pakiramdam nya sa nararamdamang emosyon sa pag-uusap nila ni Santiago pati na rin ang kawalan ng emosyon ni Joaquín nang ipaalala nito sa kanya ang kanilang sampung milyong pisong agreement at ang kanyang dapat na gawin. Natatangahan sya sa kanyang sarili dahil nawaglit sa kanyang isipan ang tungkol sa agreement. Buong akala nya ay okay na sila ni Joaquín nang kagyat nitong ihinto ang trapik sa kahabaan ng bypass road para siilin sya ng halik. Noong mga sandaling iyon nadama nya ang sinseridad nito, ang pagmamahal at koneksyon nila sa isa’t isa. Isa lang pala iyong malaking biro—totoong pinag-trip-an nga lang pala ni Joaquín ang kanyang damdamin.Itinutok nya ang puting timba sa labasan ng tubig saka marahas na bumomba nang bumomba. “Ate, ako na’ng magtitikwas para sa ‘yo. Baka mapano ‘yang dinadala mo. Mab
“Hay! ‘Di ka marunong magtanggal ng bra.” Inikot nya ang mga braso at kinalag ang kanyang kulay itim na laced bra mula sa likod. Nang tuluyan nya itong mahubad sa pamamagitan ng paglusot ng mga strap sa kanyang mga braso ay isinampay nya ito sa balikat ni Santiago. Bakat na bakat sa kulay light pink nyang t-shirt ang naninigas nyang mga utong, ultimo ang ariolang nakapaligid dito dala ng lamig ng hangin at pagkabasa ng kanyang katawan ng malamig na tubig. Inayos-ayos nya ang pagkakahapit ng kanyang itim na panty. Nangiti sya nang palihim sa napagtanto kung gaano sya ka-sexy. Kahit hindi nya tingnan si Joaquín ay damang-dama nya ang matalim nitong titig sa kanyang ginagawa. ‘Sya rin ang may kagagawan nito, so magdusa sya,’ isip-isip nya. “Maya-maya uuwi na kami sa Manila, Aurora, salamat sa mainit na pagtanggap sa amin kahit muntik mo na akong sampalin kanina. Na-gets ko naman ‘yun, oo. Hindi kita masisisi kung nagagalit ka sa ‘kin, kaya pinapatawad na kita.”“I-isasama ninyo ho s