Ano sa tingin niyo ang gagawin ni Lian, gayo'ng pikon na pikon na siya sa pananaboy na ginawa sa kaniya ng ina ni Tres? I would like to hear your opinions and be part of your imaginations, hehe. Pampagana na rin. I also hope na mabasa niyo ang kuwento ni CZAR ALEXUS kaibigaj siya ni TRES baka magustohan niyo rin. Have a nice day!
TRESI've been very happy these days, and it's been two weeks since we decided to have our honeymoon here in Maldives. There were no related stress or things to be deprived of. I'm away from work and all that I could care today is my growing relationship with my wife. I like it this way. It's very natural yet very genuine. I think, I'm starting to get used of being with her. She's not just the prettiest girl I've ever known, but also the kindest. She's upfront and sincere in all the things she say and shown. A few days ago, we marked our relationship. Sinagot na niya ako, pero ang panliligaw ko ay hindi lamang magtatapos doon. I want to court her everyday, and that's what I'm doing since then. As much as I could, I don't want her to end up her day with a heavy heart and lacking. She deserves to be happy and I really love to see her smile, lalo na kapag ako ang rason ng kaniyang pagtawa. It's very strange. It's only been a month, but I feel like I don't wanna lose her. Siguro, nasas
"Congratulations, you're bearing your first child Mrs Santillan!" Maligalig na pagbati ng doktor matapos ang isinasagawang pregnancy test. Tulala si Kriesha sa hawak niyang resulta ng pregnancy test. Nakaupo siya sa dulo ng kama habang unti-unti pang pino-proseso ang mga pangyayari. Samantalang si Tres ay hindi maipaliwanag ang nararamdaman, nanigas sa kaniyang kinatatayuan habang mabilis na tumitibok ang kaniyang puso. He's really happy, kahit na sa mukha niya lumalarawang namumutla siya at parang hihimatayin pa yata. Nagtaka ang doktor sa reaksyon ng dalawa, hindi ba ito masaya? Wala man lang ngiti o tawa ng kagalakan sa mga mukha nito at parang pinaglamayan pa yata. "Guys... Are you not happy that you're going to have a baby?" Eksaktong pagkatapos ibahagi ang tanong, si Tres ay bigla na lamang bumagsak. Nahimatay. "Jusko, Tres!" Saka ang kaninang nakatulala na si Kriesha ay awtomatikong nabalik sa katinuan dahil sa malakas na pagkabagsak ng asawa. "What happened to my husba
TRES"I saw Lian's post, did your wife know about it?" Alexus, my friend asked. Me and my wife are now under his family's care. While we are here in his personal office, my wife is with his wife, playing with their babies. I shaked my head in response, telling him no through it. "I can't tell her. Not now." I can't cause her stress, not with our baby inside her. It's dangerous and I don't wanna lose them neither the two of them. "What if she'll found out?" I saw it coming na itatanong niya. I took the glass of champagne readied atop the table for me and drink it in one gulp. "She won't. That's why I took her here, so she won't find it out. And while we are here, I'll fix the problems bit by bit until it's fully solved. Saka ko lang sasabihin sa kaniya kapag okay na ang lahat." I don't have any other effective resolve than this, and I know how much she despised lies especially liars. But I hope, she'll understand why I am doing this. Para din naman 'to sa'min. "You're exposing her
FRIDAY came, time flies really fast. Parang kahapon lang ay martes pa lang, but now's the day that Tres will be leaving. "Take care of yourself, okay? Don't be stubborn and be good, for our baby." Sinsero niyang sabi, at ramdam ko ang pag-aalala niya para sa'kin. Yung puso ko, nagtatalon-talon na sa tuwa. Hawak niya ang mga kamay ko, habang nasa likuran na niya ang backpack na dadalhin niya. "Don't worry, Tres. Hindi ko pababayaan ang asawa mo. She'll be fine, I'll make sure of that." Sabi naman ni Ate Mia sa kaniya. Humugot ng malalim na hininga ang asawa ko at napabuntong hininga. "Thank you, Mia." Kagaya namin, nagpapaalamanan din si Ate Mia at ng kaniyang asawa. Magkasama kasi silang aalis, kahit hindi ko naman itanong kung saan, alam kong importante iyon. Saka, may tiwala ako kay Tres lalo na't kasama niya naman si kuya Alexus. "Sige na, Tres. Mag-iingat ka, ha? Kumain ka rin sa tamang oras at huwag magpapagutom. Alalahanin mo ang diets mo, at maging mabuti sa kalusugan mo."
KRIESHACzaria is actually Ate Mia's third baby! Saka ko lang napagtanto nang makita ito sa personal. Bongga, gulat ako. Akala ko dalawa lang ang anak niya, pero tatlo na pala. Czaria is turning one years old next year. She's still an eight months old baby, and so very adorable. Napaka-ganda. Ang kutis pa lang, parang sapal ng buko sa puti. "Czaria!" Tiling salubong ni Alexa sa kaniyang kapatid. Tumawa lang ang babaeng may hawak sa bata sa inasal ni Alexa. "Alexa, careful princess." Sabi ng kasamang lalake ng babae. Ang mga kasuotan nito ay nagsusumigaw sa karangyaan. Plain pero mukhang mamahalin. "Baka madapa ka." "I missed my sister, grandpa! Can I hold her, grandma?" Hindi naman halatang maalog ang batang 'to, super halata. At mukhang grandparents nila ni Alexus itong dumating ngayon. Pero sa features pa lang, mukhang nasa 40's lang eh. Hindi halata na may apo na sila. Na amazed ako, kasi para silang royalties. I mean, royalties talaga. Pero yung datingan, ibang-iba sa nakita
TRES"Damnit! I can't contact her!" Naghihisterya na ako ngayon, dahil hindi nakakatawid ang tawag ko sa asawa ko. "Hindi ko rin ma contact ang asawa ko." Sabi rin ni Alexus. Nag-aalala na rin. "The house is unarmed. Only the guards are there." Hindi rin mapakali.We are on our way to the airport, kakagaling lang namin sa isang labanan kontra sa mga tauhan ni Aurelius. Pero huli na nang napag-alaman namin na nakatakas ito at ipinalit ang isang impostor na nagpanggap bilang siya para mapaniwala kaming nando'n siya sa labanan. Huli na ng malaman namin na nasa Belize siya. At ngayon ay hindi ako mapakali kakaisip sa asawa ko ngayon. Napakalayo ko pa at ilang oras pa ang ba-byahe-in bago kami makarating doon. Mariin kong naikuyom ang aking kamao. Nagtagis ang aking mga ngipin at naging matalim ang aking paningin. "Wala ka na bang ibang paraan diyan? O ibang magawa para makatawid ang connection natin sa kanila? Do something, Alexus! I can't lose my wife!" Hindi ko mapigilang hindi siya
KRIESHAMarahas akong napabalikwas mula sa aking mahimbing na pagkakatulog dahil sa napakasamang panaginip. Habol ko ang sarili kong hininga. Ramdam ko maging pamamawis ng noo, leeg at mga kamay ko sa tindi ng takot. I checked myself, especially my stomach. Yung takot ko, walang kapantay. Akala ko totoo akong nabaril at nawala sa'kin ang anak ko. Iniyakap ko ang mga braso ko sa aking tiyan. Mabuti na lang panaginip lang iyon. Jusko, yung takot ko sobra-sobra pa sa inaakala ko. Akala ko, namatay na ako. Salamat talaga at hindi iyon tunay na nangyari. Ayoko pang mamatay. Ayokong mawala ang anak ko sa'kin, at gusto ko pa siyang isilang, masilayan at maalagaan. Ayoko ring mawalay kay Tres, hinihintay ko pa siyang bumalik sa'kin. Napapatingala ako sa kisame at napapikit ng mariin, saka pinakalma ang sarili sa pagitan ng pag-iisip ng mga magagandang alaala, para lang mapanatag ang loob ko. Umahon rin ako sa kama kinalaunan, at nagtungo sa may sofa. May pitchel at baso sa mini table doo
KRIESHANagising ako na may mabigat na pakiramdam, masakit ang ulo. Pero wala lamang ang mga ito sa pagbalik ng alaalang kinailangan kong puntahan si Tres. He's in the hospital. He's critical. He needs me. "Kriesha, you're awake. Kamusta ang pakiramdam mo?" Malumanay na tanong sa'kin ni Ate. Siya ang nakagisnan ko dito nang magising ako. Nasa kuwartong tinutuloyan ko kami ngayon. Hinawi ko ang kumot na nakapatong sa katawan ko at umahon sa kama. "Ate, puntahan ko na 'yong asawa ko." "Sandali, Kriesha. Maayos ka na ba? Bigla ka na lang kasing hinimatay kanina, nag-aalala ako na baka mapano ka at ng dinadala mo--"Nilingon ko siya, at saka ko lang napansin na nandito pala ang kambal. Para itong mga tuta na nakikinig at nakamasid sa'min. This is the first time na tahimik si Alexa. Hindi nangungulit. "Ayus lang ako, Ate. Huwag ka pong mag-alala." Walang ka emo-emosyon kong sabi, hindi ko sinasadya na gano'n ang maging outcome ng ambiance sa sagot ko."Samahan na kita." Sabi niya nang
Hindi naging madali, pero ang mga araw ay tila nagmamadali sa bilis ng signo ng oras. "Bukas na ang birthday ng anak natin." "Yes. Time flies real fast. Parang nagmamadali yatang lumaki ang munting prinsesa natin." Hinagkan ni Tres ang anak, at bumungisngis naman ito ng tawa. Animo'y nakikiliti sa ginagawa ng ama sa kaniyang leeg. "Pero si Mama... wala na ba talagang pag-asa?" She meant for her mother's forgiveness. Napatigil sa pakikipaglaro sa kaniyang anak si Tres at napabaling ng tingin sa asawa. "Mosh, I know this matter still bother's you. But we don't have any other option but to wait. It may take long, pero time will come." Alo ni Tres sa kaniya. Napapabuntong hininga at pilit na ngiti si Kriesha. Araw-araw niya talagang pinagdarasal na sana patawarin na siya ng kaniyang ina. Na realize niyang, hindi masaya ang buhay kung ang nanay niya ay may galit pa rin sa kaniya. Hindi niya naman ito masisisi, at hoping pa rin siya... na kagaya ng sabi ng kaniyang asawa ay may araw d
Dalawang araw na ang lumipas nang sila'y makarating sa bahay nila Kriesha dito sa Cebu. Ang bahay nila ay nakatayo sa isang compound, kung saan sagana sa mga kahoy at minahan. "Pagkatapos mo'ng punoin ang limang dram na iyan ay pumunta ka sa likod at sibakin ang mga kahoy doon." Kasalukoyang nag-iigib ng tubig si Tres mula sa poso. Tagaktak ang pawis at halos nabasa na ang kabuoan ng white t-shirt na suot. "Masusunod po, tay." Mula no'ng tinanggap niya ang hamon ng kaniyang manugang. Binigyang pahintulot na rin siyang tawagin ang ama ni Kriesha as tatay, na siyang ikinasaya niya naman.Dalawang araw pa lang ang nakalilipas, pero naaawa na si Kriesha sa asawa. Hindi nga lang niya tinatanong, dahil baka mahalata siya ni Tres at maging stress siya nito. Saka, mukhang maayos naman ang lagay nito. Makisig naman ang asawa niya at mukhang madali nga lang dito ang mga pagsubok na ginawad ng kaniyang ama dito. "Heto, uminom ka muna mahal ko." Wika niya rito nang makalapit at nasa likuran
"Ready na ba ang lahat? Sure ba kayong wala ng naiwan?" Mia asked everyone before going inside the limousine na sasakyan nila papuntang airport. "Wala na, Mia." "Wala na." Sagot ng marami. Kasama kasi nila ang buong barkada na umuwi ng Pinas. Kabilang na roon sila Kriesha at Tres. "Are you ready?" Tres asked his wife after feeling the heavy sigh coming from her. Kriesha smiled at him and nod. "Matagal ko ng inaasam na makauwi. Miss ko na rin ang Pinas." True to her words, she missed the scent and air of the Philippines. Saka hindi niya rin maiwasang hindi kabahan, dahil ilang oras at araw lang ang lilipas ay makakaharap na nila ang kaniyang mga magulang. "You're anxious." Wika ni Tres. Malamang ay halatang-halata niya ang kinabahala ng asawa. "Hindi ko maiwasan. Lilipas din 'to." She stated, providing him relief from worries. "Palagi mo'ng pakatandaan na nandito ako and you won't face them by yourself. I'm with you." She poured out a smile and nod as he hugged him by the side.
After the huge revelations happened back in the hospital where I was admitted and recuperating, everything has finally came back to normal. Nakaalala na ang asawa ko and I'm no longer worried of his disloyalty. Naging madali na rin sa'kin ang lahat dahil nandito siya. He helped me and supported me at anything I need and something that I'm obligated to do in order for my fast recovery during my cesarean delivery. "Excuse me, sir and ma'am. I'm here to collect the name of your child, have you decided?" Naaalala ko no'ng sumunod na araw na dumating ang nurse para ikolekta ang pangalan ng aminh anak. Actually, nakalimutan ko at abala ang utak ko sa mga nangyari. I can't still believe that it happened and I was at the verge of processing and adapting it all. "Mosh, I know you're not okay. But our daughter's name is already needed." He held my hand and gaze me closely. "Hinintay talaga kita na magising because I want us to name her, together." Napakalumanay ng kaniyang boses, animo'y sob
"S-So, I'm fooled? Is that it?" Lian spoke, her voice shivering. She's pale. "This is unbelievable..." she mocked a laugh. "You chose your own path, Lian." His grandmother said. Her voice was plain and determined. "Kahit na! Hindi niyo sana ginawa iyon! Sana, ako ang naginh asawa ni Xerxes at hindi ang Kriesha na 'yan!" anggil nito. Sa malakulog na boses nito, ulit naiyak ang anak nila Tres. Pumalahaw ito sa pag iyak, at ikinabahala ito ni Tres, kaya't hiningi niya sa asawa na siya muna ang kumarga He faced Lian with his daughter in his arms. "Don't raise your voice at my grandmother, Lian." he warned. Napahalakhak na naman si Lian. "After lumabas ang katotohanan... kakampihan mo pa rin siya?! How could you -" "Between me and your career, you can't still choose me. Abuela was right. You chose your own choice. No one pushed you." kalmado ngunit may babala at punto sa kaniyang boses at salita. "Wow! J-Just wow!" pumalakpak si Lian habang lumuluha. "In that case, you're like tellin
"L-Lola?" halos lumuwa ang mga mata ni Kriesha sa kinalalagyan nito nang mamukhaan kung sino ang matandang pumasok sa kaniyang kuwarto. Nilingon siya nito at nakangiting kinawayan siya. "Hi, Dear." lumabi ito sa kaniya. Sobrang nagulat si Kriesha. Hindi nga siya nagkamali at ito 'yung matanda na minsan na niyang tinulongan noon sa Hotel kung saan idinaraos ang kasal nila ni Tres. Klarong-klaro pa sa kaniyang isipan ang mukha nito, kahit na taon na halos ang nakalipas. "P-Papaano kayo napunta dito? At bakit po kayo nandito?" Maang niyang tanong habang lumalarawan sa kaniyang mukha ang matinding kuryusidad na bumalot sa kabuoan niya. Akmang aalis siya sa kaniyang kama nang, ito mismo ang nagpatigil sa kaniya. Sinabihan nito ang kasama nitong alalay na itulak ito palapit sa kaniya. "You just gave birth. Don't move and I will clarify the misunderstanding that has happened since before." mahinahon at malambing ang boses nito despite being kalmado. Animo'y ingat na ingat ito sa kaniya.
SA pag-alis ni Tres kasama si Hayes. Naiwan si Kriesha kasama ang mga kaibigan nito. Si Dion, si Iuhence, si Leon at si Adam. As usual, malaya ang mga ito na dumugin ang munting prinsesa at kaniya-kaniyang inaaliw sa paraan na alam nila. Kahit na, hindi pa nakakakita ang sanggol ay wala pa ring makakapigil sa mga ito. Kitang-kita sa mga ito ang saya na masilayan ang munting bata. Kung hindi dumating ang mag-asawang Monteiro, kasama ang mga anak nito ay hindi talaga matigil ang apat. "Hi, Tita. How are you na po?" Alexa softly asked Kriesha after kissing her on the cheek. "Hi, princess. Tita is okay." she answered and gave Alexa a pat on the head. "Tita, my sister Czaria is also here. She wants to meet your baby." Alexis stated as he went to Kriesha at nagmano. Kriesha patted Alexis's head as the young boy stared at the baby in her arms. "I'm glad you two came. I'm sure, my baby would love to meet you too." Nag angat ng tingin si Alexis sa kaniya na may nagtatanong na mga mata.
Buo na ang loob ni Kriesha. Now that she finally give birth. Kaya niya ng lumaban at makipag-sabayan sa mga taong nag tangkang mang-agaw ng pag-aari niya. She smiled at her husband. Makikita sa mukha ni Tres ang pagkalito. Sino ba naman kasi ang hindi malilito, kung kanina lang ay sinabi sa kaniya ng asawa na ayus lang na may iba siyang mahal at no'ng nakaraan ay parang pinamimigay na kay Lian dahil si Lian ng mahal niya. Pero ngayon, bigla na lang itong naging witty and mapaglaro. Biglang ayaw na nitong mamigay at hindi siya parayain. "Hindi ako namimigay, Tres. Asawa kita, at ikaw ang namilit sa'kin na pakasalan ka. Hindi kita hahayaang basta mo na lang akong e dispose matapos ng lahat ng nangyari, lalong-lalo na may anak na tayo. So, go on. Mahalin mo siya, pero hindi ka makakawala sa pagkakatali mo sa'kin." she winked for the second time and gave him another peck kiss on his lips. Mabilis lang 'yon, kaya hindi siya nakapag-react agad. Dinala ni Kriesha ang kanilang anak sa ka
Matapos ang kaganapan na nangyari no'ng araw, nag desisyong gumising na si Kriesha. Kung kailan hindi siya makikita ng asawa na gising. She rose off of her hospital bed and carefully tracked the place where the crib is situated. Hirap pa rin siya, kahit na nakakapagpahinga siya ng ilang araw mula sa pagkakapanganak. She was unconscious during the whole process, kaya't hindi pa niya nagagawang masilayan ang kaniyang unica hija. She's holding the pole where her IV drip is hanging along the way. Happiness fulfills her heart the moment she sees her baby. Sleeping safe and sound. "Anak..." finally, they met. Sa siyam na buwan na dala niya ito sa kaniyang loob, palagi siyang excited for both of them to meet. Umuklo siya palapit dito at maingat na pinakiramdaman ang malambot nitong balat at pisngi. Naiiyak siya dahil nahahawakan niya na ito. Nag-uumapaw ang kaniyang saya dahil dito, naging isa na siyang ganap na ina. Kung saan, malaya na niyang matatawag ang sarili na isang ina. Habang