Hindi niya akalaing ganoon kalalim mag isip si Vinz tungkol kay Danica. Para bang mas kilala pa nito ang babae, kesa kilala niya ang ina ng kanyang mga anak.HIndi ba siya observant? hindi ba niya napapansin iyon? o masyado lang siyang naniniwala sa kung ano ang ipinapakita nito sa kanya..?"Alam kong naguguluhan ka lang, dahil sa pangyayari noon, pero pare naman.. hindi mo naman kasalanan iyon, nagkataon lang na nabiktima siya dahil umaasa siyang pupuntahan mo siya.Mabuting tao si Danica, at alam mo naman na may nararamdaman sayo si Lovely. Mahihirapan ka kapag umasa si Lovely na may chance pa siya sayo.." hindi niya masabi sa kaibigan na inamin sa kanila ni Lovely na umaasa pa talaga ito sa lalaki."Hindi naman siguro, mabait lang si Lovely, malambing.. kaya.. hindi niya sisirain ang aking pamilya," patuloy pa ring ipinagtatanggol ni Jethro ang kaibigan kay Vinz. Alam niyang concern lang din naman si Vinz sa kanya, subalit paano ba niya kalilimutan ang lahat?Ang multong humahabol
Naiwan niya ang kanyang phone sa kotse, kaya hindi na siya nakapagmessage sa babae sa labis na pagkataranta."Pasensiya ka na, naiwan ko sa kotse ang phone ko, sandali lang at kukunin ko," lumabas siya ng mabilis, at pagkakuha sa phone, bumungad sa kanya ang mga miskols na 32, at dosenang mensahe..Galing lahat iyon kay Danica. Nakaramdam siya ng guilt ng makita iyon.Nanlulumo siyang bumalik sa loob, at wala na sa sala ang babae. Narinig na lang niya na may nagluluto sa kusina, at naaamoy niya ang mabangong aroma ng pagkain.Nagtungo siya roon upang makita kung ano ang ginagawa nito. Nag iinit ito ng mga pagkain sa mesa? bakit madami?"Ang dami mo naman atang niluto," napansin niya ang dala niyang bulaklak sa gitna ng mesa, nasa vase na iyon.Napalingon si Danica sa kanya. Nakangiti ito, ngunit malungkot ang mga mata. Lalo siyang nakaramdam ng hindi maipaliwanag na panlulumo para dito. Nakokonsensiya pa rin siya."Maupo ka na para makakain na tayo," hinahalo nito ang pagkain na nakas
Agad na pumuwesto si Jethro sa pagitan ng kanyang mga hita, at nag umpisang ikiskis ang mahabang armas sa kanyang hiwa. Bigla nitong ipinasok iyon sa madulas na butas.."Uuuughh.. uughh.." ungol ni Jethro habang naglalabas masok sa mamasa masang lawa ng kaligayahan."Uuuuhmmm... uuuhmmm, aaah.. harder.." ang tinig na iyon ni Danica ay napakalamyos at sobrang sarap sa pandinig. Lalo siyang nagpursigi na umulos ng mabilis..Napatili ang babae sa nangyayaring paglagari niya sa makipot na yungib na iyon."Gusto mo? ha?" habang patuloy niyang nilalamutak ang suso nito na parang minamasang siopao."Gusto ko.. aaah.." napataas ang binti ni Danica na bahagyang pinigilan ni Jethro, dahil sa panginginig noon. Halos buong katawan ng babae ay nanginginig na parang kinukombolsiyon.Binuhat ni Jethro si Danica patungo sa carpet.. humiga siya doon, at pinaupo ang babae sa kanyang ibabaw.. "galingan mo ang pag giling, dear.." pinisil niya ang baba ng babae, "para makarami..""Pilyo ka," namumula si
Pasado alas dose na, ng dumating siya sa ospital. Nakahiga si Lovely sa kama noong pumasok siya, at nagliwanag ang mga mata nito pagkakita sa kanya."Jeth.. dumating ka.." mahinang sabi nito."Oh.. ang bilis mo naman makarating.. " bati sa kanya ni Vinz."Oo nga eh, kumusta na siya?" tanong ni Jethro kay Vinz."Ayan, sabi ni doc, after 1 week daw, makakalabas na siya.." sagot ng kaibigan niya."Kumusta na ang pakiramdam mo?" naupo siya sa kama, katabi ni Lovely, "okay ka na ba?""Okay lang ako, salamat.." maluha luhang sagot nito sa kanya, "akala ko, hindi mo ako maaalalang puntahan..""Maaari ko ba namang gawin sa iyo yun? ang mahalaga, andito na ako, at okay ka na," nakangiti si Jethro habang hinahawakan ang buhok ni Lovely."Please, wag mo akong iiwan.." pakiusap ng babae sa kanya. Nalulungkot ang mukha nito at halatang may nararamdamang sakit."Oo, andito lang ako.. magpahinga ka na.." malumanay niyang sabi dito.Nag umpisa ng matulog ulit ang babae, habang siya naman ay nakahawak
Hindi niya akalain, na ngayon nga pala ang kaarawan ni Danica. Ilang beses na siyang nagplano para sorpresahin ito subalit laging nawawala iyon sa kanyang isipan.Ang totoong kaarawan ng babae ay kahapon, at ngayon, hindi na niya ito nabati, wala pa siya sa tabi nito.Anong klase siyang partner at hindi man lang niya naisip ang mga bagay na iyon. Si Danica ay isang mabait na tao, at marahil, nahihiya ito na sabihin sa kanya na kaarawan nito ng araw na iyon.Bigla ang paglukob ng lungkot sa kanyang puso. Ang kanyang mga ugat sa noo ay biglang naging visible, na tila ba pumipintig ang mga iyon."Wag mong sabihing nakalimutan mo talaga?" paniniguro ni Vinz sa kanya. Nang hindi siya magsalita, nahulaan na ng kanyang kaibigan ang nangyari, "ano ka ba naman? Bakit hindi mo man lang naalala? ganyan na ba kalutang ang isipan mo?""Par--me--medyo may iba akong naiisip nitong nakaraan kaya hindi ko naalala.." malungkot niyang sagot dito, "uuwi muna ako, para makapagsorry sa kanya.."Naulinigan
"Asan na ba ang cellphone ko.." nahihilo na kakahanap si Jethro sa kwarto. Binalikan niya din ito sa kotse habang nasa xray room si Lovely, ngunit hindi niya ito makita.Alam niyang dala niya ang kanyang telepono, pero bakit wala iyon sa kanya ngayon? Baka mamaya, nag aalala na si Danica sa kanya dahil hindi pa siya nakakauwi, hapon na naman.. Umaga pa lang, hinahanap na niya iyon, subalit maraming nurses at doctor ang kumakausap sa kanya kaya nawala ito sa kanyang isipan.Muli siyang umikot sa mga pinuntahan niya, hanggang ang ilaw sa xray room ay mamatay na, hudyat na tapos na si Lovely. "Ano bang nangyayari sayo?" tanong ng babae sa kanya na nakakunot ang noo, "parang pinagsakluban ka ng langit at lupa ah.""Maaari ba akong manghiram ng telepono mo? hindi ko kasi makita ang cellphone ko, tatawagan ko sana si Danica at baka nag aalala na siya sa akin dahil hindi pa ako umuuwi.." pakiusap niya sa kaibigan. "Baka magalit yun.""Kung mahal ka niya, hindi siya magagalit sayo, besides,
"Ako na lang ang magbibigay sa kanya, mahal, mabuti pa, magpalit ka na lang ng damit pagkatapos mong maligo, okay? mahirap yung wala kang malinis na hygiene habang nag aalala sa KAIBIGAN mong nadisgrasya," diniinan talaga ni Danica ang salitang kaibigan upang ipaalam sa lalaki na naiinis na siya sa ganitong klase ng set up."Ah-- tama.. tama mahal, sige, ikaw na muna ang bahala kay Lovely, maliligo muna ko," iniabot niy Jethro ang baso ng tubig sa kanya, saka ito kumuha ng gamit at nagtungo sa banyo. Pinanood ni Danica ang lalaki ng nakangiti, at pagpasok nito sa banyo, nakangisi niyang hinarap si Lovely, saka iniabot ang tubig, "ito oh.. kape, ayaw mo?""Aanhin ko naman ang kape?" napasimangot si Lovely ng abutin ang tubig mula sa kanya."Wala lang, mukha kasing wala kang kaba sa katawan, kaya naisip ko lang na baka nais mo ng kape, para magkaroon ka naman ng kaunting gulat.""Ano bang problema mo?" tanong nito sa kanya."Ako? wala! ikaw ba, naghahanap ka ba ng problema?" nakangiti p
"Danica! anong ginawa mo?" agad lumapit si Jethro kay Lovely at kumuha ng towel upang punasan ang mukha nito, "anong nangyayari sayo? pumunta ka ba dito para manakit?" tanong pa niya."Anong ginawa ko?" kalmadong nakaupo si Danica sa tabi at parang walang pakialam, "nananahimik ako dito oh.""Binuhusan mo siya ng tubig!" naiinis na singhal ni Jethro, "nakaratay pa siya, sana, nagpasensiya ka na lang kung may nasabi siyang hindi maganda..""Sinasabi ko lang naman sa kanya Jeth, na magkakilala tayo, matagal na, kaya mas komportable ako na kasama ka.. nagalit siya sakin," umiiyak si Lovely habang nakasiksik sa mga bisig ni Jethro."Totoo naman ang sinasabi niya, Danica, bakit ka nagagalit?" itinuloy ni Jethro ang pagpupunas sa mukha ni Lovely."Huh.. talaga bang maniniwala ka sa babaeng yan, kumpara sakin? Jethro, ina ako ng mga anak mo, at malaking insulto ata para sakin, na nakayakap ka sa babaeng iyan habang naririto ako," hindi na siya nakatiis na magreklamo."Hindi iyon ang pinag uu
Hindi siya makapaniwala, saka siya bumaba..Nanginginig ang kanyang laman, habang binabaybay ang patungo sa likod ng sasakyan..Doon.. may umaagos na mapulang likido.. subalit mukhang hindi naman iyon dugo.."A--ano yan?" tanong niya sa mga pulis."Ma'am, mabuti pang buksan niyo yan, para makita niyo kung ano ang nasa loob.." sagot ng isang pulis.Nanginginig ang kanyang mga daliri.. saka itinaas ang likod na bahagi ng sasakyan.Unti unti, tumambad sa kanya, ang bahaging iyon ng sasakyan..May mga larawan nila doon nina Jethro at ng mga anak nila.Nakaayos ang bulaklak doon, at parang ibinuhos ang wine sa parteng iyon upang umagos.Natutop niya ang kanyang bibig at hindi makapaniwala sa sorpresang nakita. Ngunit.. nasaan na ang lalaki? Bakit gamit lang iyon? totoo bang mag aabroad na si Jethro?Dumaan ang isang van, at saglit na tumigil. Pag alis muli ng van, naroon si Jethro sa kabilang kalsada. Nakangiti, habang may dalang bulaklak.Nakasuot ito ng isang suit, na bagay na bagay sa
Nanatili siyang nakatayo sa harap nina Siren, Ian, at Vohn, habang ang kanyang puso ay tila binuhusan ng malamig na tubig. Umalis na si Jethro? Papunta na ito sa Amerika?Bakit hindi niya alam?Hindi man lang nito nais na magpaalam sa kanya? Tuluyan na lang itong aalis?Paano ang kanilang mga anak?Nakita niya ang saglit na palitan ng tingin ng tatlo, tila nag-aalangan kung dapat pa bang ipagpatuloy ang usapan. Pero si Vohn, na palaging prangka, ang hindi nakatiis."Danica, matagal na niyang plano iyon. Matapos ang lahat ng nangyari, siguro naisip niyang mas mabuting lumayo na lang muna. Hindi ka na rin naman niya makausap nang maayos, di ba? Ayaw mo rin naman ata siyang makita, kaya nakapagdisisyon siya ng ganoon."Gusto niyang magprotesta, gusto niyang sabihin na hindi totoo, pero paano? Hindi niya rin naman tinangka ang makipag-usap kay Jethro nitong mga nakaraang buwan. Sa tuwing susubukan niyang isipin ang gagawin, lagi na lang siyang nauunahan ng sama ng loob, hiya, o kaya nama'
Eksaktong anim na buwan, simula nong mawala si Vinz, unti unti na si Danica na nakakabangon.Ang kanyang katawan ay nakakabawi na, at maganda na ang takbo ng kanyang negosyo.Ang pagiexport ng mga damit ang kanyang ginawang negosyo. Hindi siya umasa sa mga pamana nina Vinz at Lovely, bagkus, kumilos siya para sa kanila.Walang bakas ni Jethro sa kanyang bahay, ngunit nalalaman niya sa kanilang mga anak at sa yaya, na pumupunta ang lalaki doon, kapag wala siya.Minsan, nalulungkot siya, dahil naiisip niyang tama si Vinz.. kailangang buuin nila ang kanilang pamilya ni Jethro, ngunit siya naman ay inaatake ng hiya.Hindi na kailanman kumontak sa kanya si Jethro..Mukhang sumuko na ang lalaki, panunuyo at pakikipag usap sa isang gaya niyang kasing lamig ng yelo makitungo.Mahalaga naman sa lalaki ang kanyang mga anak, subalit hindi niya maintindihan ang kanyang sarili.Ano ang hungkag na damdamin na pilit lumalabas sa kanyang damdamin? bakit tila ba, ang alaala ng lalaki ay palaging nasa
May isang susi sa bag ni Vinz, para sa closet nito sa kanilang bahay.Kinuha niya iyon. At binasa ang isa, na naka date, noong panahong nakita niya ito sa isang bar...Mahal kong Danica..Ang una kong pagkakita sa iyo, marahil ay hindi sinasadya, kundi isang tadhana.. Ang puso ko ay tumibok ng mabilis, na parang isang barena.Wala akong ibang tinitigan ngayong gabi, kundi ikaw lamang. Sayang, at may nauna na pala sa akin.Kung nauna lang sana ako, ng kahit ilang buwan na makalapit saiyo, ginawa ko na..Nagkakilala na tayo, sa Manila. At dahil sa ganda mo, at pinalibutan ka ng mga tao, hindi ko na nakuhang lumapit. Nginitian mo ako, ng minsang magtama ang ating mga mata.. subalit mukhang hindi mo ako natandaan..Naalala ni Danica ang lalaking iyon, na nakatitig sa kanya buong gabi, at binigyan niya ng isang ngiti. Ngunit dahil hindi siya interesado dito, hindi na niya natandaan ang mukhang iyon. Bumuntunghininga siya, saka ipinagpatuloy ang pagbabasa ng liham ni Vinz..Hindi na kita ma
"IWANAN mo na ko, Jethro.." sabi ni Danica sa lalaki, "hayaan mo muna akong mag isa.."Umalis ito, kasama ang mga bata. Halos dalawang linggo itong nananatili sa kanilang tahanan. Hindi ito umaalis at inaasikaso ang mga bata.Nakita niya, na gustong gusto ito nina Juls at Julia. Kaya hinayaan na lang niya ito.Lumalapit lang ito sa kanya kapag aayain siyang kumain, o kukumustahin. Kapag hindi siya nagsalita, umaalis na ito.Si Jethro din ang kumuha ng vault sa bahay ni Lovely, pati ang bag sa bahay ni Vinz.Nasa harapan niya ngayon, ang mga bagay na sinasabi ng mga ito sa kanyang panaginip, at ayun din sa naiwang will ng dalawa, kailangang ibigay sa kanya ang mga gamit na iyon.Una niyang kinuha ang susi ng vault ni Lovely. Customize iyon. Kaya ang btanging susi para mabuksan ito ay nag iisa lang.Tumambad sa kanyang mga mata, ang punong pera na nasa vault ay may nakasulat na Juls at Julia, sa bandang secret case naman, may isang telepono, saka isang sulat.Una niyang binuksan ang so
"DANICA...." hinawakan ni Jethro ang kanyang balikat, "halika na, naghihintay na ang mga bata.."Hindi niya alam, kung paano mabubuhay ngayon. Si Vinz ang nagsilbing best friend niya, sa mga panahong down na down siya.Hindi ito nag take advantage sa kanya kahit minsan.Isang beses lang siya nahalikan nito, at sa noo pa iyon.Ang pagsasakripisyo nito sa kanilang mag iina, ay walang katumbas. Kaya hindi niya alam kung paano magsisimula muli, ng wala ito sa paligid.Sa loob ng isang linggo na pagdadalamhati, wala siyang ginawa, kundi umiyak. Mag dalamhati. Magmukmok.Ni hindi na niya alam ang nangyayari sa kanyang mga anak, na lumalapit sa kanya para i-comfort siya.Nakikita niya ang mga itong kumakain. Bagong ligo, bagong bihis.May mga yaya naman ang mga bata, kaya tiwala siya sa mga iyon.Sa harap ng puntod ni Vinz, tila bumabalik ang lahat ng alaala nilang magkakasama.Walang dull moment kapag kasama niya ito. Laging nagpapatawa, laging may sense kausap. Hindi nauuubusan ng jokes.M
Ang damdaming iyon na pilit niyang kinakalimutan, ay muling nabuhay.'Bakit? bakit akala ko ay wala na? bakit akala ko ay tapos na?'Ang mga katanungan ni Danica ay kusang lumabas at pilit na kumakawala sa kanyang isipan.Hindi pala nawala ang pagmamahal niya kay Jethro, ito ay natakpan lamang ng poot, at sakit.Mas nanaig sa kanya ang matinding galit na dulot ng nakaraan. At ngayon, ng aminin na ni Lovely ang lahat ,parang mas gumaan na ang pagdadala niya ng kasalanan ni Jethro.Ang kanyang pagmumuni muni, ay nagbalik ng kanyang mga lumang alaala na tila ba kumakatok sa kanyang puso. Yung panahong sila ay masaya pa, at panahong wala pa silang pinag aawayan.Ang buhay nila noon ay talagang matatawag na ideal, lalo na, ng iopen ng lalaki sa kanya ang tungkol sa kasal.Isa iyon sa pinakamagandang bahagi ng kanyang buhay. Lahat naman ng babae ay nangangarap na maikasal. Nais niyang bumuo sana ng pamilyang mapayapa at masaya, na ipinagkait noon sa kanya.Subalit bakit ba napakadamot ng ta
Subalit ang kaligayahang iyon, ay hindi nagtagal.Hindi dumating ang puso sa tamang panahon.At hindi na iyon makukuha kailan man.Bumagsak ang helicopter na pinagkargahan nito, at nasunog iyon na parang barbecue.Nang malaman nina Danica ang nangyari, nagpanic sila, lalo na ang mga doctor.Mahinang mahina na si Vinz. Mukhang hindi na nito kayang magsurvive sa loob ng 24 oras."Anong gagawin natin," lumuluhang sabi ni Danica kay Lovely.."Maghahanap ako ng paraan, maghintay ka dito!" paalam nito sa kanya.Lutang na lutang ang pakiramdam ni Danica.Hindi na niya alam kung ano ang nangyayari sa paligid.Biglang may tumawag sa kanyang pangalan. Ang tinig na iyon!"Jethro?" bulong niya."Okay lang ba si Vinz?" agad hinawakan ni Jethro ang wala sa sariling si Danica, "magsalita ka..""Jethro.." hilam ng luha ang mga mata ng babae, habang nakatingin sa kanya.Hindi ito makapagsalita ng maayos ,na parang takut na takot.Agad niyang niyakap ito at pinakalma. Si Santi naman ay nagpaalam sa kan
Danica, na nakikipaglaro pa sa mga bata sa labas, ay napalingon nang marinig ang hysterical na sigaw ni Lovely. Agad niyang binitiwan ang mga laruan at mabilis na tumakbo papasok sa bahay. Pagkarating niya sa loob, bumungad sa kanya ang walang malay na si Vinz, nakasandal sa sofa habang nanginginig ang mga kamay ni Lovely sa paghawak sa kanya."D-Danica! Tumawag ka ng ambulansya! Bilis!" nanginginig na utos ni Lovely, habang pinipilit niyang alalayan si Vinz.Hindi na nag-aksaya ng oras si Danica. Agad niyang kinuha ang cellphone niya at tumawag sa emergency hotline. Nanginginig ang boses niya habang ibinibigay ang address nila at sinasabing may emergency—may taong nangangailangan ng agarang atensyong medikal."Vinz! Vinz! Kaya mo 'to!" halos maiyak si Danica habang hinahaplos ang mukha ng lalaking mahal niya. "Huwag kang bibitiw, ha? Please, andito ako..."Mahina na ang paghinga ni Vinz, at kitang-kita ang panghihina sa kanyang katawan. Walang malay ngunit may bahagyang paggalaw sa k