“S-Sorry, kamukha mo kasi talaga ang asawa ko.” hinging paumanhin ko. Natigilan siya sa sinabi ko.
“A-Asawa mo yung Ice?” parang hindi makapaniwalang tanong niya. Tumango naman ako.
“Bakit?”
“Wala naman, parang ang bata mo pa kasi para magkaroon ng asawa.” napataas ang kilay ko sa sinabi niya.
“Twenty five na ko.” mukhang nagulat na naman siya sa sinabi ko.
“Twenty five ka na? Mukha ka lang estudyante.” naningkit ang mga mata ko sa sinabi niya.
“Bakit mo naman nasabi?” nakapamaywang na sabi ko.
“Dahil... Medyo maliit ka.” sabi na nga ba eh.
Natawa naman siya sa naging reaksyon ko.
“Ikaw, ilang taon ka na ba?” tanong ko.
“Basta, lagpas na ko sa kalendaryo.” sabi nito at napakamot pa sa kilay niya.
“Tapos na po ba kayong mag-usap?” napalingon kami kay Anthony na nakatingala samin. Napahagikhik ako dahil sa ka-cute-an niya. Agad kong pinisil ang pisngi niya.
Bumalik ang tingin ko kay Antonio at gano'n na lang ang gulat ko nang mapansin kong nakatitig siya sakin.
“M-May dumi ba sa mukha ko?” na-conscious tuloy ako bigla.
“W-Wala, ang ganda mo kasi.” napakunot ang noo ko sa sinabi niya.
“Huh?” agad siyang natigilan.
“A-Ang ibig kong sabihin, meron kang dumi sa mukha.” agad siyang lumapit sakin at may pinahid sa pisngi ko.
Pakiramdam ko may kuryenteng dumadaloy sa buong katawan ko habang nakadampi ang kamay niya sa pisngi ko.
Natigilan ako at napatitig sa kanya. Kamukhang kamukha niya si Ice sa lahat ng parte ng mukha niya, maliban na lang sa kulay ng mata.
“Tay.” agad na binawi ni Antonio ang kamay niya nang tawagin siya ni Anthony. Napatikhim naman ako at napaiwas ng tingin.
“Nga pala binibini, hindi ko pa alam ang pangalan mo.”
“Shenna, Shenna ang pangalan ko.”
***
Nakatanaw ako kay Antonio mula sa bintana ng kwarto ko.
Dahil kamukha niya si Ice, napakagwapo niya rin sa paningin ko.
Napasinghap ako at napatingin sa naggagalawan niyang muscles kapag kikilos siya. Kitang kita ko din na kinikilig ang mga dalaga habang nakatingin sa kanya at mukha namang wala siyang pakialam do'n, dahil siguro may anak na siya.
Napabuntong hininga ako, ayokong umasa. Pero merong kakaiba sa pakiramdam ko na nagsasabi na si Antonio at Ice ay iisa.
Kinuha ko ang phone ko at tinawagan si Sarah. Pagkatapos ng ilang ring, agad niya ring sinagot ang tawag.
“Hello! Nasaan ang kambal?!”
“Nandoon sila sa kwarto nila, naglalaro ng chess.”
“Miss ko na ang kambal, hindi naman kasi ako makatakas kay Bullet eh. Akala mo tatakas ako lagi.”
“S-Sarah. May kailangan muna akong sabihin sayo.” natahimik siya sa sinabi ko.
“Ano 'yon?”
Bumuntong hininga muna ako bago nagsalita.
“M-Merong magsasaka si Manang Rose, k-kamukhang kamukha siya ni Ice. Pakiramdam ko siya si Ice eh.”
“T-Talaga?! Kuhanan mo siya ng buhok or laway para maipa-DNA test natin!”
Natigilan ako sa sinabi niya. Bakit hindi ko naisip yo'n?
“I-Ipagpapaalam muna kita kay Bullet, p-puntahan mo naman ako dito.”
“Akong bahala kay Bullet, pupuntahan talaga kita diyan.” napangiti na lang ako.
“S-Sana siya na si Ice, sana siya ang asawa ko Sarah.”
***
“Okay lang ba talaga sayo Shenna?”
“Okay lang po sakin Manang Rose. Kilala ko na rin naman po ang mga magsasaka niyo. At saka malamang nagugutom na rin sila.”
Nilalagay ko ang pangmeryenda ng mga magsasaka sa basket.
“Dash!” agad na napalingon sakin si Dash na busy sa pagbabasa.
“Bakit po?” tanong nito sakin.
“Baka magala na naman si Rash, pigilan mo ha?” tumango lang sakin si Dash at pinagpatuloy na ang pagbabasa.
Lumabas na ko ng bahay at nagtungo sa sakahan.
“Magmeryenda po muna kayo.” agad na nagsilapitan ang mga magsasaka sa pwesto ko.
“Salamat dito Shenna.” nakangiting sabi ng isang magsasaka.
“Walang anuman ho.”
Napatingin ako sa paligid. Nasaan si Antonio? Parang kakakita ko lang sa kanya kanina ah.
Iniwan ko na muna ang mga magsasaka at hinanap si Antonio. Nasaan na kaya 'yon?
Natigilan ako nang mapansin kong nakaupo siya at nakasandal sa may malaking puno sa di kalayuan. Agad akong tumakbo papalapit sa pwesto niya.
Nang makalapit na ako sa kanya, doon ko lang napansin na natutulog pala siya.
Napatitig ako sa gwapong mukha niya. Kailangan kong mapatunayan na siya si Ice. Napatingin ako sa buhok niya.
“Kuhanan mo siya ng buhok or laway para maipa-DNA test natin!”
Napalunok ako at napatingin sa paligid ko. Wala namang makakakita samin dahil medyo malayo na kami sa mga magsasaka. Binalik ko ang tingin ko sa kanya.
Kahit isang buhok lang. Please!
Lumuhod ako at huminga ng malalim. Sana lang talaga hindi siya magising.
Lumapit ako sa kanya at dahan dahang inilapit ang kamay ko sa buhok niya. Maingat kong hinawakan ang buhok niya.
Bubunot na sana ako ng buhok nang biglang may malaking kamay ang humawak sa kamay ko, napasinghap ako sa gulat.
“Bakit mo hinahawakan ang buhok ko?” napalunok ako dahil sa seryosong boses ni Antonio.
Naalala ko tuloy bigla si Ice...
Napatingin ulit ako sa katabi ko. Parang familiar yung pabango niya.
Gigisingin ko ba siya o hindi?
Napagpasyahan ko na gisingin na lang siya. Huminga muna ko ng malalim.
Dahan dahan kong nilapit ang kamay ko sa ulo niya. Dumampi yung hintuturo ko sa buhok niya. Aalisin ko na sana yung kamay ko nang bigla niyang hablutin ang kamay ko, napasinghap ako dahil sa gulat.
Dahan dahan siyang tumunghay, nanlaki ang mata ko nang makita kung sino yun.
“Did you just fvckin' touch my hair?!”
"M-Mr. Cold"
Hala! Ano nang gagawin ko? Mag-isip ka Shenna!
"A-ah eh, ikaw kasi! Nagsasalita yung prof sa unahan tapos n-natutulog ka lang dyan!" pinipilit kong tapangan ang boses ko kahit sobrang kinakabahan ako.
Sinalubong ko ang malamig na mga mata niya. Nakakakilabot talaga siya tumingin!
Marahas niyang binitawan ang kamay ko. Bigla siyang tumayo at dire diretsong lumabas ng classroom na para bang walang professor sa unahan.
Nagtatakang tumingin sakin ang mga kaklase ko, pati ang anim na lalaking katabi ko ay napatingin din sakin. Ano na namang ginawa ko?!
“H-Huh? M-May dumi kasi sa buhok mo.” pagdadahilan ko. Naningkit naman ang mga mata ni Antonio.
Agad siyang tumayo at napahilot sa sentido niya.
“G-Gusto mo bang magmeryenda muna?” pag-aalok ko sa kanya.
“Hindi na. Hindi naman ako gutom.”
Napalunok ako at napatitig sa buhok niya. Kailangan kong makakuha ng buhok niya.
“A-Antonio, may dumi sa buhok mo, p-papagpagin ko lang.”
Tumingkayad ako upang maabot ang buhok niya. Medyo nahirapan ako dahil hanggang dibdib niya lang ako.
Napangiti na lang si Antonio. Nagbend siya hanggang sa magpantay na ang mga mukha namin. Napasinghap ako dahil sobrang lapit na ng mukha namin sa isa't isa. Amoy na amoy ko na ang mabango niyang hininga.
“Pagpagin mo na ang buhok ko.” napakurap kurap ako at natauhan. Nasobrahan ako sa pagtitig sa kanya.
Nanginginig ang mga kamay na pinagpag ko ang buhok niya na wala namang dumi. Pasimple akong bumunot ng buhok niya.
“Tapos na?” tanong nito habang titig na titig sa mukha ko.
“O-Oo.” dumiretso na ng tayo si Antonio.
“Salamat. Sige, maiwan na kita.”
Para akong nakahinga ng maluwag nang makaalis na si Antonio.
Agad kong tiningnan ang kamay ko. Gano'n na lang ang pagkadismaya ko nang makitang wala na doon ang buhok niya.
***
Tahimik akong naghihintay kina Rash at Dash sa gate ng school nila.
Nagtataka ako nang mapansin kong natingin sakin ang ibang mga batang nadaan. Napahawak ako sa pisngi ko. May dumi ba ako sa mukha?
Natigilan ako nang may dalawang batang lalaki na lumapit sakin, mukhang ka-edaran lang din sila ng kambal ko.
“Ate, kayo po siguro ang nanay nina Rash at Dash?” sabi nung isang bata.
“Hala! Inasar pa naman natin sila na walang nanay.” sabi naman nung isang bata.
“Ate Shenna.” napalingon ako sa kambal. Agad akong lumapit sa kanila at kinuha ang mga bag nila. Iginiya ko na sila papasok sa tricycle.
Nang makarating kami sa bahay, napansin ko kaagad ang pagiging tahimik ni Rash. Medyo naninibago ako dahil lagi siyang masigla at nagk-kwento. Ngayon ay para siyang wala sa mood at matamlay.
“Rash.” napalingon siya sakin.
Lumapit ako sa kanya at hinipo ang leeg at noo niya. Wala naman siyang sakit ah.
Lumabas na ng kwarto si Dash. Pupunta siguro siya sa kusina at kukuha ng chocolate ice cream sa ref. Madalas siyang kumain ng ice cream katulad ni Ice.
“Ateng Shenna.” natigilan ako at napalingon kay Rash na nakatingin sakin. Agad akong napangiti at lumapit sa kanya.
“Bakit baby? May kailangan ka ba?” tanong ko at hinaplos ang buhok niya.
“S-Sabi ng mga classmate ko, kamukha ka daw namin ni Dash.” natigilan ako sa sinabi niya.
“Huh? T-Talaga?” napaiwas ako ng tingin sa kanya.
Hindi ako komportable kay Rash ngayon, seryoso siyang nakatingin sakin. Walang kangiti ngiti sa mga labi niya at kung titingnan mo siya ngayon, mapagkakamalan mo siyang si Dash.
“Kung sasabihin niyo po sakin ngayon na kayo ang nanay namin ni Dash... Promise, hindi po ako magagalit.”
“Shenna.”Agad na napaiwas ako ng tingin kay Rash. Bumaling kay Manang Rose ang mga mata ko. Parang gusto ko siyang pasalamatan at iniligtas niya ko sa tanong ni Rash.“B-Bakit po Manang?” agad akong lumabas ng kwarto at iniwan si Rash. Dali dali akong hinila ni Manang Rose palabas ng bahay.“M-Manang, h-hindi ko alam ang isasagot ko kay Rash.” naluluhang sabi ko. Agad naman akong hinaplos ni Manang sa pisngi.“K-Kung sabihin mo na lang kaya sa k-kanila ang totoo.”Napailing ako sa sinabi ni Manang Rose. Pinahid ko ang luhang kumawala sa mga mata ko.“H-Hindi pa pwede Manang, a-alam niyo naman pong m-magulo pa ang lahat.” napabuntong hininga si Manang Rose.“Naaawa na ko sa kambal, sabik na sabik sila sa mga magulang. Si Dash, kahit sinasabi niya na wala na siyang pakialam sa totoo niyang mga magulang, ramdam kong gusto niya paring makita at makasama ang mga magu
“Dash!”Agad akong tumayo at lumapit kay Dash. Nanginginig ang mga kamay na hinawakan ko siya sa magkabilang balikat niya.“B-Baby, m-makinig ka muna kay Ate Shenna please? M-Magpapaliwanag ako.” pinahid ko ang mga luhang dumadaloy sa pisngi ko.“What for? Ayaw mo ngang malaman ng lahat na anak mo kami ni Rash eh, kinakahiya mo kami.” malamig na sabi nito habang walang emosyon na nakatitig sakin. Agad naman akong napailing.“That's not true Dash, h-hindi ko kayo kinakahiya. H-Hinding hindi ko kayo ikakahiya.”Akmang hahawakan ko ang pisngi niya pero mabilis niyang tinabig ang kamay ko. Naramdaman ko ang presensiya ni Rash sa likod ko.“I don't believe you. Just leave us alone. Hindi namin kailangan ng nanay.” pagkasabi no'n ay agad na tumalikod si Dash at umalis.Nanghihinang napaupo ako sa sahig. Nar
“I-Ikaw pala ang Mama ni Anthony, nice to meet you.” sabi ko at pilit na ngumiti sa kanya.Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko, nasisiraan na yata ako ng bait. Bakit nasasaktan ako? Nagseselos ba ako?!“Ikinagagalak rin kitang makilala. Totoo nga ang sabi ng anak ko, napakaganda mo Shenna.” totoo ang ngiti nito sakin, nakaramdam tuloy ako ng konsensya.“H-Hindi naman.” sabi ko at nahihiyang ngumiti sa kanya.“Tama na yan. Umalis ka na Cara, hindi mo na ko kailangang dalhan ng pagkain dahil kumain na ko kanina.” malamig na sabi ni Antonio sa asawa.“G-Gano'n ba? P-Pasensya na.” nakayukong sabi ni Cara. Nakaramdam ako ng awa sa kanya.“Akin na lang.” sabay silang napatingin sakin. Ngumiti lang ako.“Akin na lang ang pagkain na para kay Antonio.” nakangiting sabi ko kay Cara. Namula ang magkabilang pisngi nito.“S-Sigurado ka? Hindi a
“Aray!”Napadaing ako dahil sa sobrang sakit ng ulo pagkagising ko.Natigilan ako nang mapansin kong hindi ito ang kwarto ko. Para akong nasa kubo, at nakahiga ako sa papag ngayon.Nanghihinang bumangon ako. Nasaan ba ako? Bakit wala akong maalala?Napatingin ako sa maliit na papel sa mesa. Agad akong tumayo at kinuha 'yon.Umuwi kana sa inyo kung gising kana...-AntonioNaningkit ang mga mata ko. Napahawak ako sa ulo ko nang may mga alaala kagabi na pumasok sa isip ko.“H-Hindi, a-alam kong ikaw si Ice. Blue ang mga
“ But the law of loving others could not be discovered by reason, because it is unreasonable. ”***“H-Ha?”Nakatulala lang ako sa kanya. Hindi ko alam kung ano bang dapat kong sabihin. Parang hindi naandar ang utak ko.Napaiwas siya ng tingin sakin. Napalunok siya at tumalikod sakin.“K-Kalimutan mo na 'yon.”Nakatulala lang ako habang naglalakad na siya palayo.“Kung ipagpapatuloy mo 'to, tuluyan na kong mahuhulog sayo.”Napahawak ako sa pisngi ko dahil pakiramdam ko pulang pula na 'yon.“At mas lalong wala na kong pakialam kung iniisip
“Anong iniisip mo?”Napalingon ako kay Antonio. Kinurot ako nito sa ilong. Agad ko siyang hinampas habang nakahawak sa ilong ko.“Bakit ka ba nangungurot diyan?!” napangiti lang siya sa sinabi ko.“Ano ba kasing iniisip mo?” umupo siya sa tabi ko.“S-Si Cara.” saglit siyang napalingon sakin.“Bakit mo naman iniisip si Cara?”Pinulupot niya ang mga braso sa baywang ko at hinila ako papalapit sa kanya, hinayaan ko na lang siya.“N-Nakita niya tayo kanina.” tahimik lang siya at parang hindi apektado sa sinabi ko.“Hayaan mo na siya. Alam naman niya kung ano na lang ang estado naming dalawa.” tila walang pakialam na sabi nito.Napatingin ako sa kanya at napaisip. Paano ako hihingi ng DNA sample sa kanya, kahit buhok man lang? Natatakot akong magsabi dahil baka magalit siya.“A-Antonio.”“Hmm?”
“Paano niyo nga pala ako nahanap?” tanong ko sa kanila na kay Antonio pa rin nakatitig.Nakaupo ngayon si Antonio sa tabi ko at ramdam ko ang pagkailang niya dahil sa titig ng mga ugok.Nakasunod na rin pala samin si Dragon at gaya ng iba, gulat na gulat din ang reaksyon niya pagkakita niya kay Antonio.“S-Syempre, kami pa ba.” parang wala sa sariling sabi ni Tiger na hindi rin maalis ang tingin kay Antonio.“Hoy! Tigil tigilan niyo nga yan, para kayong ewan.” napatingin sila sakin.“Kaya ba gustong gusto mo dito sa Palawan? Dahil sa kanya?” tanong ni Shatk at tinuro si Antonio.“Pero merong bumabagabag sa isip ko eh.” seryosong sabi ni Lion na nakakunot pa ang noo.“Antonio.” napatingin si Antonio kay Lion.“Bakit?”“Hindi ka ba napa
Nagising ako nang maramdaman kong may marahang tumatapik sakin.“Shenna.”“A-Antonio.”Hinawakan niya ko sa braso at inalalayang bumangon. Napahawak ako sa sentido ko nang makaramdam ako nang kaunting pagkahilo.“Iuuwi na kita. Baka nag-aalala na sayo sina Manang Rose.” tumango lang ako sa kanya.Napatingin ako sa bintana, madilim pa rin ang langit. Mukhang saglit lang ako nakatulog.Napatingin ako kay Cara na nakatayo sa gilid, nginitian ako nito.Napansin kong medyo namumugto ang mga mata niya, halata rin ang pagod at antok sa mukha niya.“Salamat sa pagpapahiram ng damit sakin Cara. Sige na, magpahinga ka na.”Napasinghap ako nang buhatin ako ni Antonio, napaiwas ng tingin si Cara.“Aalis na kami.” malamig na sabi ni Ant
“Mama! Si kuya Rash oh!” matinis na sigaw ni Snow.“Rash ano na naman ba yan?” sabi ko habang ipinaghahain sila ng almusal.“Mama! May boyfriend na kasi si Snow!”Napailing ako. Malakas pa rin talagang mang-asar 'tong si Rash.“Tama na nga muna yan. Kumain muna kayo.”Nagsitakbuhan naman sila at nagsiupo.Medyo natagalan ako sa pagluluto ng breakfast nila dahil iba iba ang gusto nilang pagkain.“Millet, pakibantayan yung mga bata. Tatawagin ko lang si Ice sa kwarto.”“Opo Ma'am.”Pinuntahan ko na si Ice sa kwarto at naabutan ko ang mokong na tulog na tulog pa.Umupo ako sa kama at hinaplos ang buhok niya.“Ice, bumangon ka na. May trabaho ka pa.” napatili ako nang hilahin niya ko at niyakap.
FLASHBACK (TEN YEARS AGO)“Prince nasan ka?! Magpapakamatay ka na naman ba?!” I mentally rolled my eyes. Lion and his craziness.“How many do I have to tell you that I'm not that crazy to end my own life?! Damn it!” I throw my phone at the trash can. Naiirita ako.Simula nung umalis si Xyrille papuntang America akala nila magpapakamatay ako lagi. Tss. Hindi ko naman gano'ng kamahal si Xyrille
“A-Antonio, a-ano bang problema mo?” pilit kong binabawi ang braso ko sa malaking kamay niya.Napaatras ako nang tingnan niya ko ng masama. Napaiwas ako ng tingin dahil mukha talagang galit na galit siya.Nakakatakot.“Manang, where's Anthony?” tanong ni Antonio kay Manang Dahlia.“A-Ah eh, nasa kwarto po nina Rash, do'n daw po siya matutulog.” nauutal na sagot ni Manang. Naramdaman niya rin siguro na hindi maganda ang mood ni Antonio.Napasinghap ako nang basta na lang ako hilahin papasok sa kwarto namin. Padabog niyang sinara ang pinto at ni-lock iyon.Nanginginig na umupo ako sa kama.“M-May problema ba Antonio?”Huminga ng malalim si Antonio na para bang nag-iipon ng pasensya.“Nagpahalik ka kaagad sa lalaking 'yon?! Nasisiraan ka na ba ng bait Cara?!” n
“Bakit lumabas ka pa? Ang kulit kulit mo.” sabi ni Ice habang binoblower ang basa kong buhok. Napanguso na lang ako.“Akala ko mambababae ka eh.” kinurot niya ang pisngi ko.“Hindi nga ako nambabae.” nilapag niya ang blower sa table at inikot ako paharap sa kanya.Hinalikan niya ang labi ko.“You wanna ask something?” seryosong tanong niya. Napatikhim ako at napaiwas ng tingin.“P-Pwede ba akong magtanong?” hinawakan niya ang baba ko at pinaharap ako sa kanya.“You can ask anything you want. You're my wife.” hinila niya ko patayo at pinaupo ako sa kandungan niya paharap sa kanya. Yumakap naman ako sa leeg niya.“Y-Yung babae kanina? Sino siya?” binigyan niya ko ng malungkot na ngiti bago sumagot.“She's Kristine.” diretsong tanong niya. Napaluno
Hinila niya ko palapit sa kanya, pinulupot niya ang matipunong braso sa baywang ko. Niyakap ko din siya at sinubsob ang mukha ko sa dibdib niya.“Are you hungry?” tanong nito sa medyo paos na boses.“H-Hindi pa naman, pero gusto ko ng tinapay na may chocolate, gusto ko din ng orange juice na may kalamansi tapos gusto ko ng fried rice at bacon.” natigilan siya sa sinabi ko. Napangiti siya at kinurot ang ilong ko.“I thought you're not hungry.” natatawang sabi niya. Napanguso na lang ako.“Sino bang hindi gugutumin sa ginawa mo? Eh hindi ka nakukuntento ng isang beses lang.” napangisi lang siya sa sinabi ko.“Sorry about that, you're too hot to resist.” hinampas ko siya sa dibdib.“Kapag lumaki na yung tiyan ko, hindi na ulit ako sexy! Tapos mambababae ka! Ayoko na sayo!” hinila ko ang kumot para takpan
Tahimik kaming dalawa ni Ice sa kwarto. Napabuntong hininga ako.“Magpaliwanag ka. Bibigyan kita ng pagkakataong magpaliwanag.” malamig na sabi ko habang nakatulala sa sahig.“S-Shenna, hindi ko 'yon ginusto.” lumapit siya sakin at hinawakan ang kamay ko.“H-Hindi mo ginusto?! Pinaglololoko mo ba ako?!” marahas kong binawi ang kamay ko mula sa kanya.“I-I, I w-was...” napabuntong hininga siya.“I-Ipaliwanag mo sakin Ice, sabihin mo sakin kung anong totoong nangyari five years ago.” napaiwas siya ng tingin sakin.“K-Kapag sinabi ko sayo ang mga pinagdaanan ko, b-baka iwan mo ko. B-Baka tuluyan ka ng mawala sakin.” nanginginig ang mga kamay niyang humawak sakin.Mariin akong napapikit kasabay ng pagdaloy ng mga luha ko.Umiiyak na naman siya, iniiyakan na naman niya ang
“Hindi pa rin nauwi si Prince?” tanong ni Sarah habang nalamon ng cake na dinala sa kanya ni Bullet. Napakatakaw.“H-Hindi pa.” napaub-ob ako sa mesa.“Aba, dalawang linggo na siyang subsob sa trabaho ah. Sabi nga ni Lion, doon na daw natutulog, naliligo at nakain si Prince sa office niya. Nagawa na niya 'to dati eh.” dagdag pa ni Kyla. Napabuntong hininga ako saka tumunghay.“Namimiss ko na siya.” napahikbi ako at mabilis na pinahid ang luha ko“Gaga ka kasi eh, kung narealize mo na agad na siya ang mahal mo edi sana wala na kayong problema ngayon.” panenermon sakin ni Kyla. Napatungo na lang ako.“Bakit kasi hindi mo siya puntahan at sabihin sa kanya na siya ang mahal mo?!” dagdag pa ni Sarah.Natigilan ako sa sinabi ni Sarah. Oo nga noh? Bakit hindi ko naisip 'yon?!“Pus
“Aray!” napadaing ako nang makaramdam ako ng pananakit sa pagitan ng mga hita ko.Napalingon ako sa katabi kong mahimbing na natutulog. Napasimangot ako. Naiihi na ko eh, hindi naman ako makatayo.Pinasok ko ang kamay ko sa loob ng kumot a kinurot ang abs ni Ice.“Damn!” napamura si Ice at tiningnan ako ng masama.“Tulog ka ng tulog dyan! Buhatin mo ko papasok sa cr, naiihi ako!” bumangon siya at sinuot ang boxer niya.Pinangko niya ako, pero hinablot ko muna ang kumot at binalot iyon sa katawan ko.“Bakit ba lagi ka na lang nahihirapan maglakad kinabukasan pagkatapos nating magsex?” naiiritang tanong ni Ice at dinala ako sa cr. Binatukan ko naman siya.“Malamang! Ice, ipapaalala ko lang sayo. Siyam na beses, siyam na beses mo kong pinagsawaan bago mo ko patulugin. Nahiya ka pa talaga, di mo pa gi
“Ano yan?” tanong ko at sinilip ang niluluto ni Ice. Napapadalas na ang pagluluto niya pero ayos lang kasi masarap naman siya magluto.“Just carbonara.” nagningning ang mga mata ko.“I know it's one of your favorite food.” pinisil niya ag pisngi ko at inilagay na sa plato ang niluto niya.Nilapag na niya sa mesa ang plato at inabutan ako ng tinidor, agad ko namang tinikman 'yon.Feeling ko literal na nagheart shape ang mga mata ko. Hindi matabang, hindi rin naman nakakauta. Saktong sakto ang pagkaluto niya.Napansin ko na magaling talaga siyang magluto, pero ang madalas niyang lutuin ay French dishes na masasarap naman. Pero kaya niya rin magluto ng Filipino dishes gaya ng adobo at sinigang (na favorite niya talaga).ko“Is it okay?” tanong ni Ice. Nginitian ko siya ng matamis at nagthumbs up sa kanya. Napangiti na lang din si