Napapikit si Lexie at di malaman kung ano ang sasabihin pagkatapos marinig ang kuwento ng binata. Bakit nga ba hindi niya nahulaan na may tumutulong sa kanya simula nang mainvolve siya rito. Na para bang bigla siyang nagkaroon ng lucky charm at lahat na lang ay agad nagkakaroon ng solusyon ang nangyayari sa kanya.Hindi niya napansin sa una at inignora ang mga senyalis na may tumutulong sa kanya. Kung hindi pa ito binanggit ni Janine noong nakaraan ay hindi niya ito pagtutuunan ng pansin. Hindi lamang niya pinaghinalaan si Nigel na ito ang nasa likod nito. Itinanggi pa niya ito nang sabihin ng kaibigan pero sa huli ay hindi pala nagkamali si Janine. It was Nigel who helped her clean all the mess.At sa oras na ito ay hindi niya maipaliwanag kung ano ang kanyang mararamdaman sa mga natuklasan. Aminnado siyang masaya siya sa pagprotekta nito sa kanya. Hindi niya ikakailang kinilig siya. Nagpapasalamat din siya na ginawa nito para hindi na siya saktan ng mga babaeng dumaan sa buhay nito.
"Ihahatid ko lang po si Lexie, Ma," paalam ni Nigel sa magulang."You take care." Nilinga nito si Lexie. "Say hi to your mother for me, hija. And you are welcome to come here anytime.""Opo! Salamat po, Tita. Mauuna na po kami" kiming sabi ni Lexie at humalik sa pisngi ng ginang. Hinaplos ni Marshmallow ang pisngi ng dalaga na bahagyang ikinailang nito dahilan para napangiti si Nigel.Nang makalabas ang dalawa ng bahay at pumunta sa may garahe ay inabot ni Nigel ang baywang ni Lexie at hinila palapit sa katawan nito. Hinalikan pa nito sa sulok ng bibig ang dalaga na agad napangiti. May ibayong saya ang lumukob sa puso ni Nigel dahil nakikita nito ang galak sa mukha ng kanyang magulang. Hindi nagsisi ang binata na dinala niya si Lexie sa bahay nila."Hey, baka makita tayo ng magulang mo" mahinang reklamo ni Lexie at bahagyang itinulak ang binata pero hindi siya pinayagan makalayo rito. May ilaw naman kasi sa garahe kaya ‘pag naisipan nilang sumilip doon ay agad silang makikita at kung
Pagmulat pa lamang ng mata ni Lexie ay namutawi agad ang malapad at matamis na ngiti sa mga labi niya. Nag-inat siya at pagkatapos ay kinikilig na niyakap ng mahigpit ang kanyang unan. Hinayaan niya ang sariling mapunta na naman sa dreamland ang utak niya.Para na siyang baliw na gising na gising pero lumilipad naman sa kung saan ang diwa niya. Para siyang idinuduyan at nakatayo sa pinaka itaas na balkonahe ng kastilyong pinatayo ni Nigel sa kanya. A palace where he built their own kingdom. Kung saan silang dalawa lamang ang nakatira at walang iniisip na problema. Nigel is so good to be true. Nasa kanya na lahat nang hihilingin ng isang babae sa isang lalaking gusto nitong maging kasintahan. Kung eekisan niya ang pagiging playboy nito ay wala kang maipipintas dito. He is a man that is every woman's dream. A man you would never want to let go. A man you would not let others snatch it and rather you want to keep it. If she can just put him in her pocket she already did it.Katunayan ay
Sa sikat na unibersidad nag-aaral si Lexie at nagpa-part time job sa Sweet JJ's cafe. Sa tuwing wala siyang klase ay nandito lang siya at kung minsan ay nasa library. Sa dalawang lugar lang naman siya naglalagi at wala siyang ibang mapuntahan. Isa pa ay mas prefer niya ang mapag-isa kung sakaling wala siyang ginagawa.Katulad ngayong araw ay nandito na naman siya para magtrabaho at abala sa pag-prepare ng order ng mga customers na estyudante rin ng Cheng University. Nakayuko siya sa harap ng glass cabinet kung saan nakalagay ang mga cakes nang marinig niya ang isang boses. Bahagya siyang nag-angat ng ulo at sinulyapan ang bagong dating."Good morning, tita, kahit nadadagdagan na ang edad mo ay mukha ka pa ring bata," nakangiting bigkas ni Nigel na hindi pa rin siya napansin na nasa tabi ng amo niyang si Olivia, ang may-ari ng Sweet JJ's cafe.Tumawa si ma'am Olivia at napailing. "Ikaw talagang bata ka. Ang tamis ‘yang dila mo, ilang babae na ba ang nabiktima at napaikot ng matamis mon
Kalalabas lang ni Nigel sa isang cubicle at inaayos ang sinturon niya nang bumukas ang pinto ng restroom at pumasok si Lexie. Sakto naman na lumabas din ang babaeng kalampungan niya na inaayos din ang palda. Hindi man lang nag-react si Lexie at sinulyapan ang babae na humarap sa salamin na pagkatapos ayusin ang sarili ay taas noong lumabas pa ng restroom. Hindi talaga maintindihan kung bakit may mga babaeng hindi pinapahalagahan ang kanilang imahe at dignidad.Dumeretso siya sa may sink at hinugasan ang kamay niya. Inignora niya ang binata at hindi man lang ito sinulyapan.Sumandal si Nigel sa hamba ng cubicle at nginitian si Lexie. "Ah! We met again," bati niya at kumaway pa sa dalaga nang bahagyang nilinga niya ito. He even gave her a lopsided grin that almost made her knees weak. "Wala ka bang planong lumabas?" lihim siyang napalunok bago balewalang tinanong ang lalaki. Pinunasan niya ang kamay at humarap sa binata.Ngumiti lang si Nigel at naglakad palapit sa sink at naghugas ng
Pinagmamasdan ni Lexie ang patak ng ulan na animo binibilang ito. Hindi niya maipaliwanag ngunit nakakalma ng ulan ang utak niya. Simula bata pa lamang siya ay gustong-gusto niya ang ulan. Palagi siyang naglalaro sa ulan kahit pa ilang beses siyang pinagalitan ng kanyang ina ay hindi niya ito pinapakinggan. Pakiramdam kase niya ay niyayakap siya nito at inaalo siya sa lahat ng sakit ng loob niya sa lahat ng pambu-bully ng mga kaklase niya noon sa pagiging wala niyang ama.Hanggang sa tumuntong siya sa high school ay hindi pa rin nawala ‘yun. May mga iba pa rin siyang kaklase na ‘pag nakatingin sa kanya ay halata na pinagtatawanan siya. Tanging ang kaibigan niyang si Janine lamang ang lumapit sa kanya na hindi siya hinuhusgahan. Hindi niya ito nakitaan ng ka-plastikan sa kanya. At kahit sinusungitan niya ito ay tatawa lang at yayakapin siya. O kung hindi naman ay mapapanguso lang at magtatampo na agad ding nawawala at muli ay magrereklamo kapag bored na naman ito.Bumuntong hininga siy
Mula sa nilalarong offline games sa kanyang cellphone ay nag-angat ng mukha si Nigel nang tapikin siya sa balikat ng kaibigan niyang si Philip. Kasalukuyang wala ang professor nila sa ngayon dahil may importante itong pinuntahan kaya Malaya nilang ginagawa ang gusto nila. Nakisilip ang kaibigan sa kanyang cellphone at nangunot ang noo nito.“Ano ba ang tinitignan mo riyan at napakaseryoso mo?” taking tanong nito.Ipinakita niya ang screen ng cellphone niya at ngumisi nang malukot ang mukha nito. Alam niyang wala itong interest sa mga games kaya gusto niyang asarin ito. At hind inga siya nagkamali dahil agarang umayos ito ng tayo bago naupo sa bakanteng silya sa tabi niya.“What?” natatawang pang-aasar pa niya. “Bawal na bang laruin ko ang ganitong games?”Nag-dirty finger ito sa kanya at sinabing, “wala kayong makukuhang pera sa larong iyan, dude.”Ang kasalukuyang naglalaro rin sa kanyang cellphone na si Lucky ay biglang pinatay iyon at inilapit ang silya sa kanya. Naningkit ang mat
Nanatiling walang reaksyon si Lexie nang puro reklamo ang narinig niya sa bibig ng kaibigang si Janine. Wala raw itong naisagot sa katatapos lang na quiz nila at hula niya ay hindi ito nagbasa ng notes nito. Ang hindi talaga niya maintindihan sa kaibigan niyang ito ay kung bakit alam na nga nito na may quiz sila pero ito at lumabas pa kagabi para gumimik. Kaya tuloy minsan ay hindi niya mapigilan ang kurutin ito ‘pag napuno na siya sa kakareklamo nito.Minsan pa naman ay hindi niya masabayan ang mga antics nito.Isa pa ay mas priority niya ang pag-aaral niya at hindi katulad kay Janine na may negosyo ang pamilya nito at alam nitong kahit na hindi ito magseryoso sa pag-aaral ay may susuporta pa rin sa mga luho nito.Magkaiba naman kasi sila ng antas ng buhay. Magkaiba rin ang ugali at pananaw nila sa buhay. Pero kung ganitong marami itong reklamo ‘pag exam at quiz ay hanggang sermon lang siya. Hindi niya ito magawang bigyan ng advice dahil alam niyang hindi ito makikinig. Matigas ang u
Pagmulat pa lamang ng mata ni Lexie ay namutawi agad ang malapad at matamis na ngiti sa mga labi niya. Nag-inat siya at pagkatapos ay kinikilig na niyakap ng mahigpit ang kanyang unan. Hinayaan niya ang sariling mapunta na naman sa dreamland ang utak niya.Para na siyang baliw na gising na gising pero lumilipad naman sa kung saan ang diwa niya. Para siyang idinuduyan at nakatayo sa pinaka itaas na balkonahe ng kastilyong pinatayo ni Nigel sa kanya. A palace where he built their own kingdom. Kung saan silang dalawa lamang ang nakatira at walang iniisip na problema. Nigel is so good to be true. Nasa kanya na lahat nang hihilingin ng isang babae sa isang lalaking gusto nitong maging kasintahan. Kung eekisan niya ang pagiging playboy nito ay wala kang maipipintas dito. He is a man that is every woman's dream. A man you would never want to let go. A man you would not let others snatch it and rather you want to keep it. If she can just put him in her pocket she already did it.Katunayan ay
"Ihahatid ko lang po si Lexie, Ma," paalam ni Nigel sa magulang."You take care." Nilinga nito si Lexie. "Say hi to your mother for me, hija. And you are welcome to come here anytime.""Opo! Salamat po, Tita. Mauuna na po kami" kiming sabi ni Lexie at humalik sa pisngi ng ginang. Hinaplos ni Marshmallow ang pisngi ng dalaga na bahagyang ikinailang nito dahilan para napangiti si Nigel.Nang makalabas ang dalawa ng bahay at pumunta sa may garahe ay inabot ni Nigel ang baywang ni Lexie at hinila palapit sa katawan nito. Hinalikan pa nito sa sulok ng bibig ang dalaga na agad napangiti. May ibayong saya ang lumukob sa puso ni Nigel dahil nakikita nito ang galak sa mukha ng kanyang magulang. Hindi nagsisi ang binata na dinala niya si Lexie sa bahay nila."Hey, baka makita tayo ng magulang mo" mahinang reklamo ni Lexie at bahagyang itinulak ang binata pero hindi siya pinayagan makalayo rito. May ilaw naman kasi sa garahe kaya ‘pag naisipan nilang sumilip doon ay agad silang makikita at kung
Napapikit si Lexie at di malaman kung ano ang sasabihin pagkatapos marinig ang kuwento ng binata. Bakit nga ba hindi niya nahulaan na may tumutulong sa kanya simula nang mainvolve siya rito. Na para bang bigla siyang nagkaroon ng lucky charm at lahat na lang ay agad nagkakaroon ng solusyon ang nangyayari sa kanya.Hindi niya napansin sa una at inignora ang mga senyalis na may tumutulong sa kanya. Kung hindi pa ito binanggit ni Janine noong nakaraan ay hindi niya ito pagtutuunan ng pansin. Hindi lamang niya pinaghinalaan si Nigel na ito ang nasa likod nito. Itinanggi pa niya ito nang sabihin ng kaibigan pero sa huli ay hindi pala nagkamali si Janine. It was Nigel who helped her clean all the mess.At sa oras na ito ay hindi niya maipaliwanag kung ano ang kanyang mararamdaman sa mga natuklasan. Aminnado siyang masaya siya sa pagprotekta nito sa kanya. Hindi niya ikakailang kinilig siya. Nagpapasalamat din siya na ginawa nito para hindi na siya saktan ng mga babaeng dumaan sa buhay nito.
Napakatahimik ni Lexie habang nakaupo siya sa sofa sa may living room. Itinaboy na sila ni Marshmallow at magluluto raw ito kasama ang kusinera nila. Ngunit nahulaan niyang alam nito ang nararamdaman niya. Naging awkward na kasi ang sandali pagkatapos ng mga nalaman niya. Natahimik siya at pilit na ngumingiti sa harap nila. Kung hindi nakakahiya ay pinilit niya si Nigel na ihatid siya nito pauwi. Abot hanggang langit ang hiya niya kahit pa mainit ang pagtanggap nila sa kanya.Umupo sa tabi niya si Nigel at hinawakan ang palad niya. "You okay? Your hands are cold."Matalim na tinignan niya ito. "At sino ang may kasalanan?" paninisi niya rito.Apologetic na ngumiti ito at pinisil ang nanlalamig na palad niya. "Sorry! Biglang pumasok sa isip ko na dalhin ka rito.""Biglaan? Nang-aasar ka ba?" gigil na asik niya."Mabait naman ang parents ko," ani'to."Hindi ‘yan ang dahilan, Nigel. Your parents are awesome. Lalo na ang Mama mo. Hindi mo lang ako binigyan ng oras para maihanda ko ang sari
Kinahapunan ay um-attend sila sa klase nila. Hindi niya magawang mag-concentrate sa discussion at lumilipad ang utak niya sa nangyari kanina. Lihim pa siyang nangingiti dahil sa ginamit na tono ng binata. Malambing at masuyo kaya feeling niya ay kinikiliti ang puso niya at kinikilig siya. Feeling niya ay idinuduyan siya sa alapaap at nagsisiawitan ang mga anghel sa paligid niya. Lahat ng kalamnan niya ay buhay na buhay dahil sa kaligayahan. Active na active din ang bawat pagpintig ng puso niya sa kakaisip sa guwapong mukha ni Nigel.Plus, ‘yung mga inaasam niyang malaman tungkol sa buhay nito ay hindi na niya kailangan palang tanungin dahil ito na mismo ang magkukuwento doon. At gusto niyang ipangalandakan sa iba na ang hindi nito nagawang ibahagi sa kanila ay nasabi nito sa kanya.Nang madismis sila ay dumeretso siya sa parking lot at hinintay doon si Nigel. Hindi siya makapaghintay na makita ang binata. Ilang minuto lamang siyang nakaupo sa hood ng sports car nito nang dumating ito.
Kahit nakaupo na silang dalawa sa dalawang silya sa harap ng mesa ng Dean ay nagbabatuhan pa rin sila ng tingin. Nagpupuyos pa rin siya sa galit at kung wala talaga sila rito ay gusto uli niyang abutin ang babae at ingudngod sa pader na ngayon ay nangingitim na ang sulok ng bibig at namamaga ang pisngi.She's really furious right now."Alright, tell me what's going on ladies. Dalaga na kayo pero nagsasabunutan at nagsasampalan kayo sa harap ng tourism building. Hindi na kayo nahiya. Ikaw, miss Thompson, kumakailan lang ay napaaway ka tapos ngayon ito na naman at nasangkot ka sa gulo. Isa kang dean's lister, balak mo bang mawalan ng scholarship?" sita ng Dean.Nagyuko siya ng ulo at hindi makasagot dahil tama ito. Uminit lang talaga ang ulo niya dahil sa sinabi ng babaeng ‘to. Nasaktan pa siya dahil tama ito, hindi talaga sila bagay ni Nigel. Kahit pa mahal niya ito ay hindi niya kayang tapatan ang kung ano mang meron ito. At labis siyang na i-insecure doon."Ma'am, siya po ang nagsimu
Tahimik na sumabay si Lexie kay Janine na kanina pa nagkukuwento tungkol sa napanood nitong movie. Ilang ulit na yata nitong napanood ang movie na ‘yun pero hindi na yata ito magsasawang panoorin. Isa ang movie na iyon ang napanood niya noon na halos mainis siya. ang character na pinagbidahan ng isang sikat na singer na iniwan ng kanyang ama pero pinatawad din niya sa huli bago namatay. Minsan nga lang niyang pinanood dahil hindi niya kayang tularan ang bida na magpatawad, lalo na sa amang nang-iwan sa kanila.Pero kahit naririnig niya ang boses ng kaibigan ay wala roon ang isip niya. Lumilipad pa rin ito kay Nigel at ang matiim na tingin nito sa kanya noong nakatulala siya rito. Hindi niya alam kung pagkatapos ‘nun ay nagawa agad niyang itago ang saloobin at hindi nito iyon napansin.'Pero sana ay hindi niya nakita na may gusto ako sa kanya,’ ang piping bulong ng isip niya."Kanino? Kay Nigel?" usisa ni Janine.Napakurap siya ng tatlong beses at nanlalaki ang matang nilinga ito. "May
Pagkatapos ng agahan nila ay inihatid ni Nigel si Lexie sa bahay nito para magpalit ng damit at kunin na rin ang mga gamit nito. Napansin niya ang biglaang pananahimik ng dalaga at parang ayaw siyang kausapin kaya tikom din ang bibig niya. Siya man din ay may iniisip lalo na sa nakita niyang emosyon sa mata nito.Noong nakatulala ito sa kanya kanina ay may emosyon sa mata nito na agad niyang nabigyan ng pangalan. Kung hindi ba siya dinaya lang ng mata niya kanina o totoo lahat ng iyon ay hindi rin niya sigurado.Aminin niyang nag-eenjoy siya na kasama ito at masaya siyang kausap ito. Hindi katulad sa ibang mga babae na naugnay sa kanya na agad siyang nawawalan ng gana sa kanila. Lalo kung nagsisimula silang maging clingy at demanding. Kaya nga ginawa niya ang rule number one niya.Ngunit kay Lexie ay iba. Kahit pa tinotopak ito at nagtataray ay hindi pa rin nawawala ang taglay nitong ka-sweet-an sa katawan. Alam niyang sa dinami-dami ng naging flings niya, dito niya agad naramdaman na
Ilang oras na nakatingin si Lexie sa cellphone niya at hindi malaman kung ano ang gagawin. Hindi niya inakalang ang dalagitang si Zia ang sasagot sa tawag niya kay Nigel. At hindi niya inaasahan ang pagmamaldita nito sa kanya. Noong nagkita sila sa cafe ay okay naman lahat pero bigla na lang ay nagsungit ito sa kanya. Sinubukan niyang tawagan muli ang numero ni Nigel pero unattended na ito. Mariing naitikom niya ang mga labi at umupo sa silya ng study table niya. Hindi na rin maipinta ang kanyang mukha at bakas na ang pagkaasar dito. Nasanay siya na palaging kasama at katabi ang binata sa pagtulog kaya ito at hindi siya mapakali at pilit na kinakalma ang nagwawalang damdamin niya. Gising na gising din ang diwa niya at mailap ang antok sa kanya. Parang gusto na niyang lumabas at pumunta sa condo ni Philip. Nagbabasakali siyang nakauwi na doon si Nigel. Sa sandaling ito ay ramdam niyang miss na miss niya ito gayong kasama lang naman niya ito kaninang hapon. Gusto niyang makita ito at m