Share
Chapter 31: Pregnancy
Kaugnay na kabanata
Unbidden Tears Chapter 32: Cheat
"The truly scary thing about undiscovered lies is that they have a greater capacity to diminish us than exposed ones. They erode our strength, our self-esteem, our very foundation.” — Cheryl Hughes Hinihintay ko si Sandro na umuwi galing trabaho, kasalukuyan akong naglalaro kasama sina Zoe at Sophia. I am now 6 months pregnant at medyo malaki na ang tiyan ko. Excited na akong makita ang baby ko, lalaki ang magiging anak namin ngayon ni Sandro base sa ultrasound at ang saya saya ni Sandro dahil magkakaroon na siya ng anak na lalaki. Hinaplos ko ang tiyan ko. Asan naba si Sandro? Minsan, hindi talaga nakakauwi ng maaga si Sandro dahil daw sobrang busy nila ngayon, marami pa kasing kulang sa building nila kaya naiintindihan ko. Kaya lang minsan nakakainis, lalo na sa mood swings ko. Gusto ko na nandito parati sa Sandro sa tabi ko. Nakita kong naghanda si Nanay Rosie ng pagkain namin. Tinignan ko ang oras at nakitang 8:00 na ng gabi. "Mauna nalang tayong kumaina nay, mukhang mat
Unbidden Tears Chapter 33: Misunderstanding
Love comes with a lot of misunderstandings that might eventually lead to hatred. Hinintay ko si Sandro na makauwi, gusto ko siyang kasusapin tungkol sa text nang Hailey na iyon. Hindi ako mapakali. Narinig ko ang busina ng kotse niya, buti naman at tinupad niya ang pangako niyang maaga na siyang uuwi. Nang makapasok na siya sa kwarto ay umupo lang ako sa kama namin habang tinitignan siya. He walked towards me and kissed my cheeks. "Anong problema?" nag aalalang tanong niya. "Sino si Hailey?" tanong ko. "Assistant ko" iyon lang ang sabi niya. Assistant? eh bakit nagpapasalamat iyong babaeng iyon kagabi, at matagal pa siyang umuwi kagabi. Hindi ako naniniwala. "Bakit siya nag thank you kagabi Sandro? At matagal kang umuwi kagabi. Nambababae kaba?" galit na tanong ko sa kanya. Nakita kong napalitan ang ekspresyon niya sa galit. He stoop up at napakamot sa buhok niya. Wala akong pakialam kung magalit siya, ako dapat ang magalit. "Bakit mo ba ako pinagdududahan Faye? Sinabi k
Unbidden Tears Chapter 34: Family
I was breathing hard, mga pawis ko ay dumadaloy sa mukha ko, para akong tinusok tusok ng kutsilyo dahil sa sakit. I am in labor right now, at hindi parin lumalabas ang anak namin ni Sandro. Parang nanghihina na ako. Nakahawak si Sandro sa mga kamay ko, nagsasalita siya pero di ko naririnig mga salita niya dahil ang tanging nararamdaman ko ay sakit. "One last push" sabi ng doctor at huminga ako ng malalim and I pushed hard sa makakaya ko. Napabuntong hininga ako ng marinig ko ang iyak ng anak namin ni Sandro. Hinalikan ako ni Sandro sa noo. And I smiled dahil tapos na ang paghihirap na nararamdaman ko. "I love you" sabi niya at masayang tinignan ang anak namin na nilinis at binalot at binigay sakin. Masaya kong tinignan ang lalaking anak ko na si Caleb. "What's his name po ma'am?" tanong ng nurse. "Caleb.. Caleb Carvalho" masayang sabi ko at binigay ko kay Sandro para mahawakan niya. Eto na ata ang isa sa pinakamasayang nangyari sa buhay ko, lahat ng sakit ay nawala nang na
Unbidden Tears Chapter 35: Changes
2 years later 4 years old na si Zoe at 2 years old na si Caleb, marami na ang nagbago sa pamilya namin. Wala na si Sophia, kinuha siya ni Britanny at dinala sa New York, wala naring magawa si Sandro dahil sa ina mapupunta talaga ang bata kung idadala pa nila sa korte kaya hinayaan nalang ni Sandro kahit masakit para sa kanya. Nasaktan rin ako dahil napamahal narin samin si Sophia at tinuring ko siya ng sarili kong anak. Hindi na maaga nakakauwi si Sandro at alam kong busy na talaga ito sa kompanya niya, he is handling a lot of companies dahil maraming branch ang kompanya niya at nakikita ko rin na pagod ito parati kapag nakakauwi. Minsan nalang din kami nakakapagbonding pamilya. "Mommyy, I miss my dawd" iyak ni Zoe, niyakap ko naman ito at pinatahan. Namimiss talaga ni Zoe ang daddy niya dahil papa's girl ito. "Shhh, busy lang si Daddy okay? Daddy loves you very much" sabi ko at hinalikan ito sa noo. Tumango naman ito and I covered her with a comforter at kinantahan. Buti n
Unbidden Tears Chapter 36: The Fight
Napabalikwas ako sa kama nang may narinig akong mga nabasag sa baba, agad akong tumakbo para tignan kung ano to at nagulat ako nang makita ko si Sandro na tinatapon ang mga gamit namin. Napakumot ito sa ulo niya, nakaramdam ako ng takot nang makita siyang ganito. Nag faflashback kasi lahat ng mga ginawa niya sakin noon. "Sandro" I whispered trying to calm him down, dahan dahan ko siyang hinawakan sa likod. "Anong problema?" tanong ko, he slap my arms away. "Tumabi ka" galit na sabi niya. "Sandro, please-- hindi ko matapos ang sasabihin ko nang kwenelyuhan niya ako, my eyes widen in fear when he grabbed my neck, napahawak ako sa mga kamay niya while trying to catch my breath. "Pag sinabi kong tumabi ka, umalis ka! Naintindihan mo?!" galit na sabi niya at binitawan ako, dahilan ng pagkatumba ko sa sahig. I am still trying to recover in shock, tears streaming down in my face at npahagulhol naman ako. Hindi ko kasi inasahan na gagawin to ni Sandro sakin ngayon, akala ko kasi n
Unbidden Tears Chapter 37: The Fight
"Sandro ano ba, bitiwan mo ako" iyak ko, he harshly grabbed me by my arms and dragged me upstairs. Nakita ko si Zoe na nakatingin samin habang umiiyak. It's been a few months at naging abusive si Sandro sakin dahil nalaman niyang nagkita kami ni Noah noon sa playground. "Bakit wala pang pagkain sa mesa ha?!" galit niyang sigaw at hinablot ang buhok ko, my heart broke nang marinig ko ang iyak ni Zoe, gusto ko siyang yakapin pero hindi ako makawala kay Sandro. "T-tinulungan ko si Zoe sa assignments niya, s-sorry" iyak ko pero hindi siya nakinig, pinasok niya ako sa kwarto at tinulak sa kama. Hindi siya nakinig sakin at sinampal ako ng malakas, napangiwi ako sa sakit. "P-please stop" iyak ko, nasasaktan na talaga ako. Hindi naman ganito ka abusive si Sandro noon pero everything snapped nang malaman niyang nagkita kami ni Noah, parang big deal na talaga sa kanya iyon. "Daddyy" narinig kong iyak ni Zoe na ikinabasag ng puso ko, napahinto naman si Sandro at napatingin kay Zoe
Unbidden Tears Chapter 38: Endless Pain
Tears streaming down in my face habang tinitignan ang pregnancy test na hawak ko sa aking mga kamay. Positive, buntis talaga ako, naka ikatlong pregnancy test na ako at lahat sila positive. Paano koto sasabihin kay Sandro? Alam kong magagalit siya at hindi niya magugustuhan na buntis ulit ako. Tinapon ko ang pregnancy test sa basurahan sa labas ng bahay at bumalik ako sa loob at nakitang nanood si Zoe ng tv at si Caleb ay naglalaro sa mga laruan niya sa sahig. I sigh and wiped the tears on my face, kailangan kong maging matatag. Kailangan mabalik ulit ang loob ni Sandro samin, baka pagod lang talaga siya sa trabaho kaya siya nagkakaganyan. Malalagpasan ko rin ito, nalampasan ko nga ang diranas ko noon, ngayon pa kaya. I heard the doorbell rang kaya lumabas ako para tignan kung sino at napangiti ako nang makita ko si Sherlyn dala ang isang eco bag. I jumped and hugged her. Tamang tama dahil right now, I just needed a friend at si Sherlyn ang kailangan ko. Hindi ko sasabihin sa
Unbidden Tears Chapter 39: Cry
Nang malinis ko na ang mga sugat ko ay napatingin ako sa salamin at pinunasan ang mga luha ko, kahit anong gawin ni Sandro sakin, mahal ko parin siya pero natatakot ako baka ang susunod na saktan niya ay ang mga anak namin. Natatakot ako baka makunan ako, alam kong hindi pa ako handa magiging ina ulit dahil sa sitwasyon namin ni Sandro pero ayaw kong mawala ang anak namin. I decided na don muna matulog sa kwarto nila Zoe at Caleb, tumabi ako sa natutulog na Zoe and I hugged her tightly and thought about a lot of things, kung paano ko itatawid ang lahat ng to at kung paano ko mababago ulit si Sandro. I believe I can still change my husband's mind dahil nangyari nato noon diba? Kahit anong sakit na binibigay niya sakin, my heart still belongs to him and I know na this is all crazy pero wala akong magawa. I just layed there with my daughter hanggang sa nakatulog ako. I woke up nang makarinig ako ng parang may nabasag kaya napatakbo ako sa labas at nilock ang pinto ni Zoe para di i
Pinakabagong kabanata
