Share
Chapter 37: The Fight
Related chapters
Unbidden Tears Chapter 38: Endless Pain
Tears streaming down in my face habang tinitignan ang pregnancy test na hawak ko sa aking mga kamay. Positive, buntis talaga ako, naka ikatlong pregnancy test na ako at lahat sila positive. Paano koto sasabihin kay Sandro? Alam kong magagalit siya at hindi niya magugustuhan na buntis ulit ako. Tinapon ko ang pregnancy test sa basurahan sa labas ng bahay at bumalik ako sa loob at nakitang nanood si Zoe ng tv at si Caleb ay naglalaro sa mga laruan niya sa sahig. I sigh and wiped the tears on my face, kailangan kong maging matatag. Kailangan mabalik ulit ang loob ni Sandro samin, baka pagod lang talaga siya sa trabaho kaya siya nagkakaganyan. Malalagpasan ko rin ito, nalampasan ko nga ang diranas ko noon, ngayon pa kaya. I heard the doorbell rang kaya lumabas ako para tignan kung sino at napangiti ako nang makita ko si Sherlyn dala ang isang eco bag. I jumped and hugged her. Tamang tama dahil right now, I just needed a friend at si Sherlyn ang kailangan ko. Hindi ko sasabihin sa
Unbidden Tears Chapter 39: Cry
Nang malinis ko na ang mga sugat ko ay napatingin ako sa salamin at pinunasan ang mga luha ko, kahit anong gawin ni Sandro sakin, mahal ko parin siya pero natatakot ako baka ang susunod na saktan niya ay ang mga anak namin. Natatakot ako baka makunan ako, alam kong hindi pa ako handa magiging ina ulit dahil sa sitwasyon namin ni Sandro pero ayaw kong mawala ang anak namin. I decided na don muna matulog sa kwarto nila Zoe at Caleb, tumabi ako sa natutulog na Zoe and I hugged her tightly and thought about a lot of things, kung paano ko itatawid ang lahat ng to at kung paano ko mababago ulit si Sandro. I believe I can still change my husband's mind dahil nangyari nato noon diba? Kahit anong sakit na binibigay niya sakin, my heart still belongs to him and I know na this is all crazy pero wala akong magawa. I just layed there with my daughter hanggang sa nakatulog ako. I woke up nang makarinig ako ng parang may nabasag kaya napatakbo ako sa labas at nilock ang pinto ni Zoe para di i
Unbidden Tears Chapter 40: Tragic
Nakita ko na pumasok si Sherlyn dala si Zoe at Caleb, napangiti naman ako nang makita ko ulit ang mga anak ko. Sinabi ko lahat kay Sherlyn ang nangyari at galit na galit siya kay Sandro, nagpapakita naman si Sandro dito pero inaaway ni Sherlyn kaya hindi nalang siya pumapasok. "Mommy" masayang sabi ni Zoe at niyakap ako at niyakap ko ito pabalik, kinuha ko naman si Caleb kay Sherlyn at hinalikan ito sa pisnge. Dalawang araw na ang lumipas mula nong nalaman ko na nakunan ako, masakit parin para sakin na mawala ang anak ko. Makakauwi na kami ngayon sa bahay pero don muna sina Caleb at Zoe kay Sherlyn dahil kakausapin ko ngayon si Sandro. Nang makalabas na kami, I saw Sandro outside sitting. Agad naman itong tumayo at lumapit samin pero pinigilan ko ito at dinala ni Sherlyn ang mga bata sa labas. "Aalis na kami Sandro, may bago kanang babae kaya hindi muna kami kailangan" malamig na sabi ko. I saw his eyes darkened. "Walang aalis Faye, hindi ako papayag" galit na sabi niya.
Unbidden Tears Chapter 41: Tired
Parang nasa 30 plus na ang babae, napatakbo naman si Zoe sakin sabay ngiti at pinakita sakin ang kamay niya na may maraming stars. Napangiti naman ako sa anak ko at hinalikan ko ito sa pisnge. Tumingin ako muli sa babae. "Bagong yaya po ako si Zoe, pinadala po ako ni Sir Alessandro" sabi niya, kumunot naman ang noo ko. Hindi ako kampante, kahit sobrang galit ko kay Sandro, mas mabuting may magbabantay ng anak ko pero kailangan ko munang makasiguro na si Sandro ang nagpadala sa kanya. "Sorry po pero mahirap magtiwala ngayon at tsaka pakisabi nalang sa bwesit kong ex husband na tantanan na niya kami. Salamat po" sabi ko at hinawakan ang kamay ni Zoe at umalis kami sa classroom. Paglabas namin ay nakita ko ang sasakyan ni Sandro. I sigh, nakakairita na talaga siya, hindi ko siya gustong makita dahil nag faflashback lahat ng masasakit na pangyayari. I saw him getting out kaya binilisan ko ang lakad ko. "Faye" tawag niya pero hindi ko siya pinansin. "Daddy" masayang sabi ni Zoe
Unbidden Tears Chapter 42:
The next few days had been hectic, Hindi tumitigil si Sandro sa pangungulit samin. Hindi ko naman pinagkait ang mga anak niya at minsan hinahayaan ko silang Makita pero dapat andon ako palagi dahil wala akong tiwala kay Sandro. Balak ko nadin sanang umuwi na sa probinsya pero nakabantay para ti si Sandro, parang lahat ng pinupuntahan ko ay alam niya. Sandro keeps sending me flowers, Panay talaga ang suyo niya pero ayaw ko na talaga, mahal ko pa rin siya pero masakit pa rin ang ginawa niya samin ng mga anak niya, hindi ko parin matanggap at natatakot ako na kapag papatawarin ko na siya ay magbabago na naman ang ugali niya. Nag sasama rin kami ni Noah minsan especially pag pumupunta kami sa park kasama si Sherlyn, nagagalit si Sandro tungkol dito pero wala na siyang magawa. Kasalukuyan kaming nandito sa bagong apartment na trinitarian namin ng mga anak ko, habang naglalaro si Sandro ang mga anak namin. "Uuwi kaming probinsiya" Sabi ko, natigilan naman si Sandro at agad na n
Unbidden Tears Chapter 43: Beep
Nakaupo kami ako ngayon sa hospital habang hawak ang umiiyak na Zoe at karga ko si Caleb na walang alam sa mga nangyari. Nakita ko ang mga nag alalang mukha ng pamilya ni Sandro. Hindi parin mawala sa isip ko ang pangyayari panay parin ang pagbuhos ng mga luha ko, kasalanan ko kung bakit na aksidente si Sandro, kung hindi nalang sana ako lumabas, hindi sana mangyari ang lahat nang to. "Anong nangyari sa anak ko?!" iyak ng ina ni Sandro. Narinig naming bumukas ang pinto ng operating room at don bumugad ang mukha ng doctor. Napatayo naman ako. Nakita kong nag usap ang pamilya ni Sandro at ang doctor, hindi ako makalapit dahil ayaw kong marinig ang sasabihin ng doctor dahil umiiyak ang mama ni Sandro. "He's dead" iyon lang ang narinig ko at napahagulhol ako at niyakap si Zoe, sinilip ko siya sa operating room at tinaktakpan na ang kanyang maputlang mukha. Hindi ko na kayang makita pa ang lahat. I just hugged my daughter at si Caleb. Patay na si Sandro at kasalanan ko, alam kong ma
Unbidden Tears Chapter 44: Remember
“Faye, kumain kana" napabalik ako sa realidad nang marinig ko ang boses ni Sherlyn, ilang araw na ako laging tulala. Hindi ko mapigilan ang sarili ko, hindi ko narin masyadong naalagaan ang mga anak ko kaya minsan don sila sa bahay ng parents ni Sandro. "Hindi to magugustuhan ni Sandro Faye, please lang huwag mong sisihin ang sarili mo" malungkot na sabi ni Sherlyn. Ilang araw narin ang lumipas nang pumunta kami sa libing ni Sandro, buti nalang wala nang pakialam ang pamilya ni Sandro tungkol sakin at hinahayaan nalang ako sa gagawin ko. Pagkatapos non ay minsan nalang akong lumalabas sa apartment, naalagaan ko naman ang mga anak ko pero minsan ay nawawala talaga ako sa sarili ko kaya naisipan kong don sila sa parents ni Sandro. "Hinahanap ka ni Zoe Faye, please maawa ka naman sa mga anak mo" sabi niya, I wiped the tears in my face at niyakap si Sherlyn. She's right, kailangan ko nang gumising sa realidad at alagaan ang mga anak ko. "I'm sorry" malungkot na sabi ko kay Sher
Unbidden Tears Chapter 45: Ghost
"I never left you" my heart stopped when I heard a very familiar voice. I turned around and saw Sandro's handsome but now more matured face. Alam kong nanaginip lang ako pero kahit panaginip lang to ay kailangan kong sulitin. Siguro nababaliw na ako. Dahan dahan akong lumapit sa kanya and I caressed his face, why is this felt so real? Panaginip lang ito diba? "A-are you real?" I whispered at narinig ko ang tawa niya, hindi ko alam kung anong dapat na maramdaman, bakit parang totoo ang panaginip ko? kung totoo ito, mamatay siguro ako sa tuwa. I saw his beautiful smile. Hindi ko nakayanan, nasampal ko siya and I heard him groaned. I looked at my hands at sinampal ang sarili ko. Bakit hindi ako nagigising? "Aray, ang sakit non ah" narinig ko ang tawa niya. "Sandro?" I asked and closed my eyes but when I opened it again, nandon parin si Sandro. No, hindi ako makapaniwala? I touched his body and that's when I knew na totoo talaga siya. "P-pano?" I asked and touched his face a
Latest chapter
