SILAS

APAT NA TAON ang matuling lumipas…

“Sigurado ka na ba? Or if you want, samahan ko muna kayong mag-ina dito ngayong gabi," ani ni Kamia kay Bryanne na mabilis namang umiling.

Nakilala ni Bryanne ang babae, dalawang buwan simula nang matanggap siyang assistant head ng marketing department ng A&C Corp, isang food processing company na hindi lag dito sa bansa nagsu-supply kundi maging sa ibang bansa.

Ipinatong ni Bryanne ang hawak niyang basahan sa gilid ng hagdan bago ipinagpag ang parehong kamay.

“Oo naman. Sanay naman akong kami lang ni Silas," tugon ni Bryanne na ang tinutukoy ay ang tatlong taong gulang niyang anak na kasalukuyang abala sa paglalaro ng hawak nitong kotse-kotsehan. “At saka ilang hakbang lang naman mula rito sa apartment ang police station." may tipid na ngiti sa mga labi na dugtong pa niya.

Nagkibit ng balikat si Kamia. Well, sa loob ng dalawang buwan na naging malapit silang dalawa ni Bryanne, una niya kaagad na napansin ang pagiging independent nito. Umiikot nga lang ang buhay nito sa trabaho at sa anak na si Silas.

“Oh, siya, sige. Alam ko namang you love your privacy basta kapag may kailangan ka, tawagan mo lang ako, ha." bilin ni Kamia kay Bryanne.

Tumango si Bryanne bilang tugon. "Oo naman.” aniya sa kaibigan. " Saka salamat sa tulong mo, ha.” dugtong pa niya.

“Sus, wala ‘yon." tugon ni Kamia na iwinasiwas pa ang kanang kamay.

Si Kamia kasi ang tumulong kay Bryanne para makahanap kaagad siya ng malilipatan. Dalawang buwan na siyang nagta-trabaho sa A&C Corporation at ang dalawang oras na biyahe mula sa Marivelez patungo sa Murong ang siyang dahilan kung bakit siya nagpasyang lumipat na lamang ng tirahan.

Apat na taon na rin ang nakakaraan simula nang malaman ni Bryanne na nagda-dalang-tao siya. At dahil wala siyang maiturong ama sa kanyang pamilya ay nagpasya siyang magpakalayo-layo. Napadpad siya sa Bataan at napiling manirahan sa Marivelez.

Hindi naging madali ang lahat para kay Bryanne kahit pa sabihin na may pera naman siya noong panahong napadpad siya sa bayan ng Marivelez. Mahirap lalo na’t buntis siya, mag-isa lamang at malayo sa sariling pamilya.

Pero ano ba ang magawa niya? Kailangan niyang panindigan ang katangahan niya.

“Paano, tutuloy na ako, Bry,"

Napapitlag si Bryanne at sandaling napakurap nang marinig niya ang tinig ni Kamia. Alanganin siyang tumango.

“S-Sige." sagot niya. “Salamat ulit at mag-ingat ka, ha." dugtong niya.

Tumango lang si Kamia at tuluyan nang lumabas ng apartment ni Bryanne.

Nang tuluyang maka-alis si Kamia ay isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Bryanne. Inilibot niya ang kanyang paningin sa dalawang palapag na apartment.

May kalumaan na iyon at gawa sa semento ang ibaba samantalang tabla naman ang itaas. May dalawang kuwarto sa itaas samantalang salas naman at kusina ang nasa ibaba. May maliit na laundry area at may bakuran sa likod kung saan, p’wede siyang magsampay.

Humakbang si Bryanne para lapitan ang anak na si Silas. Hinawakan niya ito sa magkabilang kilikili bago binuhat.

“What would you like for dinner tonight, my love?" nakangiting tanong niya sa anak.

Isang matunog na halik ang kaagad na ibinigay ni Silas sa ina bago sumagot. " Can I have siken, Nanay?" nakiki-usap ang tinig na aniya kay Bryanne..

Tumango si Bryanne. “Yes naman po but you have to eat your gulay too." aniya sa anak.

Tila matanda na sandaling nag-isip ang tatlong taong gulang na si Silas. Lihim namang natawa si Bryanne habang pinagmamasdan ang anak.

“Okay, Nanay."

Isang magaang halik sa noo ang ibinigay ni Braynne sa anak. " Okay, my love. Maglaro ka muna dito. Nanay will prepare our dinner lang, ha.” aniya sa anak.

Tumango si Silas. “Thank you, Nanay."

"You’re welcome, anak.” nakangiting sagot ni Bryanne na bahagya pang ginulo ang buhok ng anak bago ito tuluyang ibinaba.

Bago tuluyang pumasok sa kusina ay sandali pa munang tumigil sa paghakbang si Bryanne at buong pagmamahal na pinagmasdan ang tatlong taong gulang na anak. Isang tipid na ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi.

Oo, si Silas ang bunga ng katangahang nagawa niya na kailan man ay hinding-hindi niya pagsisisihan. Silas is her life at gagawin niya ang lahat para sa anak.

NAGMAMADALI ang mga hakbang na tinungo ni Bryanne ang elevator. Two minutes na lang at mali-late na siya. Idinaan pa kasi niya sa day care center si Silas dahil pansamantala munang doon ang anak niya habang wala pa siyang nakikitang makakasama sa bahay na magbabantay dito.

“Sandali!" may kalakasan ang tinig na sabi ni Bryanne nang makita niyang pasara na ang elevator.

Ngunit tila walang pakialam ang kung sino mang nasa loob o hindi lang nito narinig ang sigaw niya.

“Anak ng…” may gigil sa tinig na sambit ni Bryanne bago mas lalo pang binilisan ang pagtakbo.

Eksaktong lalapat na ang pinto ng elevator ay naiharang naman niya ang hawak na folder. Bumukas ulit iyon kaya nakahinga siya nang maluwag.

“Oh, thank goodness! Muntik na…” mahinang usal ni Bryanne bago nagmamadaling pumasok sa loob ng elevator.

Hindi niya pinagtuonan ng pansin ang kung sino mang nasa loob.

“Ehem!" isang mahinang tikhim ang narinig ni Bryanne kaya napalingon siya.

Natigilan siya nang makilala ang isa sa dalawang lalaki na nakatayo sa kanyang likuran. Si Mr. Marco Agoncillo, ang VP ng A&C Corp. Nakilala niya ang edad kuwarenta na lalaki nang idaos ang ika-dalawampo’t limang taong anibersaryo ng kompanya noong nakaraang buwan.

“G-good morning, Mr. Agoncillo." kabadong bati niya rito.

"Good morning too.” ganti nitong may bahagyang ngiti sa mga labi.

“It’s monday and you’re late."

Lumipad sa katabi ng VP ang paningin ni Bryanne. Kumunot ang noo niya at sandaling natigilan nang mabistahan ang anyo nito.

Nanay ko po! Ang guwapo…

“Satisfied?" may kasungitang untag ng lalaki kay Bryanne.

Mas lalong lumalim ang gusot sa noo ni Bryanne. Aba, antipatiko! Napanguso siya at wala sa loob na napa-irap. Hindi na siya sumagot at hinintay na lamang na magbukas ang elevator sa fifth floor kung saan naroon ang opisina niya.

Samantala, lihim namang napangiti si Mr. Agoncillo lalo na nang masulyapan niya ang biglaang pagsalubong ng mga kilay ng kanyang katabi. Mukhang nakahanap ito ng katapat, sa loob-loob niya.

Nang tuluyang bumukas ang pinto ng elevator ay nagpaalam na si Bryanne sa VP ng kompanya.

“Dito na ho ako," aniya rito. Tipid pa siyang ngumiti ngunit nang dumako ang mga mata niya sa katabi nito ay muli siyang napa-irap.

“Hmp…” ismid pa niya.

Pagdating sa kanyang opisina ay kaagad na binati si Bryanne ng kanyang sekretarya.

“Good morning, Miss Bry." salubong ni Katrina sa kanya. Kaagad din nitong inabot ang hawak na folder kay Bryanne.

“Morning, Kat." ganting bati ni Bryanne bago nagmamadaling umupo sa kanyang swivel chair. “God, I’m late…” usal niya bago mabilis na binuksan ang kanyang computer.

“May one hour pa naman po kayo para mag-prepare, Miss Bry. Alas nuebe pa naman po ang meeting ninyo with the big boss." turan ni Katrina bago inilapag ang tasang may laman na umuusok na kape sa isang bahagi ng working table ni Bryanne.

Napangiwi si Bryanne. Iyon na nga, ngayong araw daw ipapakilala ang bagong CEO ng kompanya. Hindi lang niya inaasahan na magiging ganoon kaaga ang meeting. Wish lang niya na sana ay magiging maayos ang working relationship nilang lahat sa bagong CEO. Bulong-bulungan pa naman noong friday ng ilang department heads na may kasungitan daw ang bago nilang boss.

At tila naman tuksong lumitaw sa isipan ni Bryanne ang lalaking nakasabay niya sa elevator. Napasimangot siya at wala sa loob na napa-irap. Nagtaka tuloy si Katrina.

“May problema po ba, Miss Bry?" hindi napigalang tanong ng sekretarya.

Umiling si Bryane. “May naalala lang ako. Don’t mind me, Kat. Let’s get back to work na." aniya rito bago tuluyang itinuon ang atensiyon sa kaharap na monitor.

May report pa siyang kailangang tapusin bago ang mismong meeting with the new big boss ngayong araw.

Hindi na namalayan ni Bryanne ang matuling paglipas ng oras. Napatigil lamang siya sa kanyang ginagawa nang lapitan siya ni Katrina. Ipinaalala ng babae sa kanya ang meeting niya with the new boss kasama ang iba pang may matataas na katungkulan sa kompanya.

“Miss Bry, it’s time na po." ani ni Katrina.

Tumango si Bryanne. Dinampot niya ang tablet na nakapatong sa tabi ng kanyang computer saka tumayo na. Hindi na siya nag-abalang mag-retouch dahil maayos pa naman ang itsura niya.

“Okay, let’s go." aniya bago humakbang na palabas ng kanyang opisina.