HINDI ko alam kung paano ako bababa. I mean, alam ko pero naiilang ako sa mga makakakita. Pinagbuksan pa talaga ako ni Francisco ng pinto. Nakaabang pa ang kamay niya para abutin ko. Inihatid niya ako sa school ngayon. Gamit pa ang bagong biling sasakyan niya. Ilang ulit akong tumanggi pero ilang beses niya rin akong kinulit. Ang aga-aga pa niyang nagising.Nahihiya ako dahil baka isipin ng mga co-teachers at estudyante ko na mayaman ako -- o may mayamang nobyo. Siyempre, hindi naman totoo 'yon. Yaman lang, oo, pero relasyon wala. Alam din kasi ng mga katrabaho ko na single ako. Ewan ko sa mga 'yon pati personal life kailangan ikukuwento ko. Ayokong maging tampulan ng chismis kung sakali."Ano na?" untag niya sa akin. Ilang segundo na pala akong palingon-lingon sa paligid. Sa huli, hinarap ko na lang ang hiya ko at nakatungong bumaba ng sasakyan. Hindi ko inabot ang kaniyang kamay."Huwag mo akong susunduin mamaya ah. May lakad ako," sabi ko bago ako tumalikod assuming na susunduin n
KAMUNTIKAN pa akong madapa kakatakbo. Paulit-ulit na tinatawag ni Francisco ang pangalan ko pero tuloy-tuloy lang ko. Kung puwede lang hubarin ko itong heels na suot ko para mabilis akong makalayo, ginawa ko na. Ayaw kong makita ang kaniyang pagmumukha. Masapak ko lang siya."Ikaw naman, sinasakyan ko lang ang mga katrabaho mo eh, masyado kang seryoso," sabi pa niya sa medyo paliit nang boses. Marahil tumigil na kakahabol sa 'kin. Saka lang ako lumingon. "Letse ka. Kailan ka kaya titigil kakagulo sa buhay ko? Pati ba naman sa birthday ng co-teacher ko, magkakalat ka?" gigil na sabi ko.Muli siyang humakbang at hinayaan ko naman siyang makalapit sa akin. Parang trip kong suntukin sa mukha. Hiyang-hiya talaga ako kanina."'Pag sinagot mo na ako," nakangising tugon niya. Pero hindi niya alam, nakahanda na ang kamay ko para sa panga niya. "What was that for?!" gulantang pang tanong niya nang sumayad ang kamao ko sa balat niya. Buti na lang medyo madilim sa kinaroroonan namin at hindi niy
"UHMMM.." Hindi ko alam kung bakit malakas na ungol ang unang kumawala sa bibig ko nang bumalik na ang aking ulirat. Hindi lang basta ungol dahil nakakapit pa ako nang mahigpit sa bedsheet, habang paliyad-liyad ang katawan. Later that I noticed, may tao palang nakadapa at nakasubsob sa ibabang bahagi ko. Bukang-buka pa ang aking mga hita habang damang-dama ko ang malamig niyang bibig na tila gutom na gutom na pinaglalaruan ang bahagi kong iyon. Late reaction pa ako ng pagtulak sa kaniya. Putrages, tirik na tirik pa ang ilaw."Walanghiya ka! Rapist!" sigaw ko saka siya sunud-sunod pang pinagsisipa. Dinampot ko agad ang kumot at itinakip sa aking katawan. "G-Gising ka na?!" kunwari pa ay gulantang na tanong ni Francisco. Agad siyang lumapit ulit sa akin. Parang balewala ang pagsipa ko sa kaniya. Hinawakan niya ako sa pisngi, sa may sintido. "Okay na ba ang pakiramdam mo? Hindi ka na nahihilo?" usisa pa niya."Lumayo ka sa 'kin. Kunwari ka pang demonyo ka!" Kinakapa-kapa ko ang aking sa
NANG marinig ang sinabi ko, para siyang si Flash na agad sumunggab sa akin. "Paki-ulit nga ng sinabi mo, baby," nakangisi niyang bulong sa akin.Pero pulang-pula ako sa kahihiyan. Nagtago ako sa ilalim ng matipuno niyang dibdib. "B-Bingi ka ba?""Gusto ko lang makasiguro, baka nagkakamali ako ng dinig." Pilit niya akong pinaharap sa kaniya. "So pakiulit nga please. Kahit 'yong mga huling salita lang."Nag-iba ako ng tingin. "W-Wala! Sabi ko matutulog na ako." Bahagya ko pa siyang itinulak. "Good mor-night --"Ngunit nahuli na niyang muli ang mga labi ko. Tumugon naman ako agad for the first time. Kumapit pa ako sa batok niya. Ginaya ko kung paano gumalaw ang dila at bibig niya. Dahilan para lalo siyang maging agresibo. Nagtutunugan pa ang bawat sugpungan ng aming mga dila."'Di ko lang talaga expected na sasabihin mo 'yon. I mean ire-request. Are you addicted to me too, baby?" ngiti hanggang tainga niyang tanong. Umirap ako. "Dadaldal ka na lang ba diyan o magsisimula na?" kunway in
"ANDAMI nito!" sabi ko nang dumating na ang pina-deliver ni France na pagkain. Akala mo isang buong pamilya kakain niyon eh kami lang namang dalawa."Kaya mong ubusin 'yan," nakatawang sabi niya habang pinupupog ako ng maliliit na halik sa pisngi. Napaka-clingy namin ngayon sa isa't isa. Nakakandong ako sa kaniya. His left hand wrapped around my waste habang ang isa ay gamit niya pang-abot sa pagkain."Ako lang talaga? Aba! Ikaw ang --- ano ba?!" kunwari pang saway ko sa kaniya nang simulan din niyang halik-halikan ang leeg ko. "A-Alam mo namang malakas ang kiliti ko diyan!" Napahalgak pa nga ako ng tawa.Pero tila wala siyang pakialam. Bumaba pa ang halik niya sa balikat ko. "Huy! Ano ba? Kumain muna tayo."Gutom na gutom na kasi ako. Ikaw ba naman makipag-ano hanggang hapon non-stop. Ni wala pa kaming tulog. Walang kain, walang pahinga. Bagsak na nga halos ang katawan ko pero siya ang lakas-lakas pa rin."Opo, sorry," tugon naman niya pero napaigtad ako nang bahagyang gumalaw ang ka
"READY, baby?" Nakasandal si France sa may pintuan nang malingunan ko. Sakto namang kasasara ko lang ng maletang pinahiram niya kung saan ko inimpake ang mga susuotin ko para sa two-day trip namin. Basta lang ako pumayag nang hindi ko man lang naitanong kung saang bansa ang punta namin."Okay na," sabi ko saka muling sinilip ang sarili sa harap ng salamin. Dress ang suot ko ngayon na lagpas tuhod ang haba. Nakalugay lang ang mahaba kong buhok na hindi ako sanay talian. Mula sa repleksyon ng salamin ay nakita kong unti-unting lumalapit sa akin si France. As expected, niyakap niya ako mula sa aking likuran."Please stop seducing me, baby, baka hindi na naman ako makapagpigil," masuyo niyang bulong sa akin habang tila sinasamyo pa ang halimuyak ng aking buhok. Para na namang lasing ang mga mata niyang mapupungay. "Hindi ko na kasalanan 'yon, kung adik ka," pabiro kong tugon. Napaigtad pa ako nang bigla niyang angkinin ang mga labi ko. "Ayan ka na naman, akala ko ba nagmamadali tayo?" Ga
IT was 3pm nang lumapag ang eroplanong sinasakyan namin sa India. Bago sumakay ng taxi ay dumaan at kumain muna kami sa unang restaurant na nakita namin. Hindi ako pamilyar sa mga pagkain doon, but somehow, nairaos ko naman ang gutom ko. Sumakay agad kami ng taxi. Kaming dalawa ang nasa backseat habang si Carlo ang nasa unahan at nakikipag-usap sa driver. Tahimik lang kaming dalawa dahil papikit-pikit ang mga mata ni France. Halatang pagod sa biyahe. Nakaidlip naman ako kanina kahit papa'no kaya masigla pa rin ako hanggang ngayon. Hinayaan ko siyang ipatong ang ulo niya sa balikat ko. Matapos ang almost thirty minutes na biyahe ay tumigil din kami sa tapat ng isang building. Kakaiba ang structure niyon dahil sa crystals gawa ang disenyo sa labas. At ang taas, lamang pa yata sa kompanyang pag-aari ni Francisco sa Pilipinas. Nangawit pa ako kakatingala. At panay rin ang lingon sa paligid. Andami kong nakikitang bumbay. "Let's go," sabi ni Francisco sa akin. Hindi kami magkadikit dah
PAGPASOK namin sa kuwarto ko, ine-expect ko nang pagagalitan at sesermunan ako ni France. Ngunit pagpinid ko pa lang ng pinto ay agad niya akong ikinulong sa kaniyang mga bisig."I missed you," bulong niya habang pinupupog ng halik ang aking noo at bumbunan. "How were you noong wala ako, hmmm?" Pero hindi ko siya maintindihan. Kanina lang kitang-kita ko ang pigil niyang emosyon. Bakit ngayon parang ang sweet-sweet na niya sa akin? At kunwari pa siya sa tanong niyang kinukumusta ako. Alam kong batid niya kung ano'ng ginawa ko."Magalit ka sa akin," sabi ko. Dahil gusto kong pag-usapan namin si Sara. Ewan ko ba, pero alalang-alala ako sa kaniya. Kumusta na kaya siya? Hindi ko ma-imagine na sinasaktan siya ng asawa niya. She's too beautiful to deserve that. Isa pa, wala naman siyang ginawang masama."And why should I get mad, baby?" malambing niyang tanong sa akin. Sinubukan pa niya akong halikan pero itinulak ko siya."I-Iyong kanina..." simula ko. "Bakit--""No. Hayaan mo na 'yon. Lab