Chapter 40

KAMUNTIKAN pa akong madapa kakatakbo. Paulit-ulit na tinatawag ni Francisco ang pangalan ko pero tuloy-tuloy lang ko. Kung puwede lang hubarin ko itong heels na suot ko para mabilis akong makalayo, ginawa ko na. Ayaw kong makita ang kaniyang pagmumukha. Masapak ko lang siya.

"Ikaw naman, sinasakyan ko lang ang mga katrabaho mo eh, masyado kang seryoso," sabi pa niya sa medyo paliit nang boses. Marahil tumigil na kakahabol sa 'kin.

Saka lang ako lumingon. "Letse ka. Kailan ka kaya titigil kakagulo sa buhay ko? Pati ba naman sa birthday ng co-teacher ko, magkakalat ka?" gigil na sabi ko.

Muli siyang humakbang at hinayaan ko naman siyang makalapit sa akin. Parang trip kong suntukin sa mukha. Hiyang-hiya talaga ako kanina.

"'Pag sinagot mo na ako," nakangising tugon niya. Pero hindi niya alam, nakahanda na ang kamay ko para sa panga niya. "What was that for?!" gulantang pang tanong niya nang sumayad ang kamao ko sa balat niya. Buti na lang medyo madilim sa kinaroroonan namin at hindi niy