Lumapit ito sa akin at pinatayo ako. Napakagat ako ng labi dahil hindi ko kayang tumingin sa harap. “Are you okay, Laurene?” She asked. Yumuko lang ako dahil sa kahihiyan. Hindi ko sila magawang makita. Si Zairon lang rin naman ang gusto kong makita pero wala siya. Hindi ko siya makita rito. “So this is Laurene who I always heard.” Tumingin kaming lahat sa nagsalita. Ang ina nila Zairon. Tinitigan niya ako ng mariin at unti-unting nangunot ang noo niya. “I know you.. you’re the woman I met inside the Mall,” nanlaki ang mata niya nang may marealize siya. “You.. may mga anak ka na di ba?” Suminghap ang lahat nang marinig iyon. Lumakas ang bulungan sa loob. “Tama ako, anak mo sila?” she added. Tiningnan ko ang reaksiyon ni Eunice at ang ibang tao at alam kong nawiwili silang marinig ang sagot ko. I saw Zachary only looking at me boredly but I didn't saw Zaiden and Zairon everywhere. Halos lahat ng mga tao rito ay walang alam sa sitwasyon ko kaya kung nagsasabi man ako ay alam kon
"Pero bakit po, Don? Bakit niyo po ginawa iyon?" tanong ko sa kanya, hindi ko talaga mapigilang maging curious. Don is finding ways to know everything about me and relay this information to Zairon. This could mean that Don is acting as a bridge or mediator between me and Zairon. Is It could be suggest that Don cares about me? Gusto ko mang magtanong kung kailan ito ay parang nakaramdam ako ng hiya dahil akala ko ay ang Don ang magiging hadlang sa aming dalawa. It turns out, it's the opposite. "Gusto ko lang siguruhin na handa kang maging parte ng pamilya namin, hija. Alam mo naman na importante sa akin ang pamilya. At ngayong nalaman ko na totoo nga ang pagmamahal mo kay Aero at handa ka na ring maging ina sa mga apo ko, masaya na ako," sagot niya. "Mahal ko ang apo ko hija at bumabawi ako sa mga kamalian ko noon at dahil sayo, narealize ko ang lahat." He really testing me. Halo halo ang nararamdaman ko rito. Maybe because he thought that I'm just like the other women or not-- but
Hinanap ko ang secretary at nakahiga na ito sa sahig. Bumalik ulit ang tingin ko sa harapan ko at doon na rin ako nakaramdam ng panghihina ng katawan ko kaya halos matumba na ako pero sinalo niya ako. "Why?" I asked. "What? What why? Maldita ako pero may feelings rin ako. Wait, why it's so malagkit?" Tiningnan niya ang kamay niyang nakahawak sa braso ko at nanlaki ang mata. "Oh my God! Dugoo!" I managed to stand up at pinunit ang gown kong suot. Pinulupot ko ito agad sa braso ko at tinitiis ang sakit. Tiningnan lang niya ako dahil parang hindi niya naman alam ang gagawin. "I'm okay." I said. Kumurap siya at tumaas ang kilay niya. "Hindi ako concern sayo. Why would I concern to someone who steal my man?" "He's not your man. He's my boyfriend and for your information, may mga anak na kami." sagot ko rito. Unti-unting nanlaki ang mata. "Wh-What?" "May anak na kami kaya tantanan mo na pag aaway sa akin." "But still, you flirt with the triplets!" Dahil sa inis ko ay tinalikuran ko
Tumingin kami sa kung sinong boses ito nanggaling. We saw Zachary and Zairon and a few men. Naglakad ito palapit sa amin. Bakit ba masyadong timing sila mag entrance? Unang dumapo ang tingin ni Zairon sa akin. Nakita kong nataranta si Zaen at agad akong nilapitan. She covered my body with a large suit. I don't know where it came from. I know I have bruises on my face too but she immediately covers it with her body. Kunwaring umupo siya sa harap ko. Nawala ang atensiyon niya sa akin nang magsalita ang Don. "What do you mean, Aero?" Nakita ko pang umupo si Zachary sa isa sa mga upuan at tiningnan lang ang sitwasyon sa harap niya. Huminga ng malalim si Zairon at tiningnan si Ms. Beltran. "She's the former CEO of Solstice ten years ago, Grandpa." Natahimik ang lahat. Parang prinoproseso nila ang narinig galing kay Zairon. Napatakip ng bibig ang ina ni Zairon at nanlambot ang mga tuhod. Nasalo naman siya agad ng asawa niya nang akmang sasalampak na ito sa sahig. "I-Impossible.. " she
Agad dumalo si Zairon palapit at chineck ang lolo niya. May kagamitan rin sila sa Mansyon. Bumaling lamang si Jiesell sa nangyayari pero parang wala siyang pakialam at naglakad na lang kasama ang mga police. Does she really not care about her father?"Someone call an ambulance, quick!" He shouted. Napatingin rin ako dahil sa sigaw niya. Mabilis nakatakbo ang mga taong naroroon. Other members of their family silently cried and the others noticed how worried they were. Zaen ran to Zairon and she's really scared and worried at the same time. "Grandpa, hang in there! Help is on the way." She whispered to her grandpa but I noticed how she trembled although she really tried her best to calm down. The old man- the Don, was having trouble breathing and looked like he was in a lot of pain. Even though everyone was panicking, he reached out and held Zairon's hand, asking for help without saying any words.Other than the members of the family, most of the siblings of Zairon were calm and yet I
"Bakit kasi ngayon mo lang inaasikaso, iyan tuloy, nahuli ka na." "Sorry naman. May ginagawa kasi ako ng ilang araw. Hindi ko naman inaasahan na ngayon agad ang pinning ceremony." sagot pa ng isa nang makadaan na sila. "Lower down your voice." I heard Zairon's voice. Agad humingi ng paumanhin ang mga babae at mabilis naglakad palayo sa amin. His eyes quickly found me and when he saw Zaiden next to me, his eyebrows instantly knitted together. They knitted even more when he saw Zachary looking at me. Tiningnan ko rin si Zachary at itatanong sana kung bakit nakatingin siya sa akin pero agad humakbang si Zairon sa gitna at hinarangan ang tingin naming dalawa. "Don't stare at my girlfriend like that, or do you want another punch in your face?" Zairon's voice held a sharp edge. Tinaas agad ni Zachary ang dalawang kamay niya. "Wow, bro. Bakit ba galit ka parati? Ako dapat ang magalit sayo ngayon." Tinuro niya ang mukha niya. "Tingnan mo nga mukha ko, puno ng make up dahil binugbog mo ak
"Hi. Hatid na kita." Tiningnan ko ang likod ko at nandoon pa rin si Zairon. Nakatingin lang siya sa aming dalawa at umiwas lang rin ng tingin. "Sa bahay namin, Zaiden." sambit ko kaagad nang bumalik ang tingin ko sa kaniya. Ngumiti ito at nag thumbs up. Binuksan nito ang shotgun seat at doon na rin ako pumasok sa loob. "Galit ka ba sa nangyari?" tanong niya nang umandar ang kotse. Ngumuso ako. "Nagtatampo lang ako. Dinamay niya na kasi iyong pag aaral ko sa galit niya. Hindi na tuloy ako makagraduate." Nakita kong kumunot ang noo niya. "Why? Anything's wrong with your Ojt?" "Hindi ko natapos ang OJT ko. Baka mag extend ako kung sakali. Hindi ko alam, hindi ko pa nakakausap ang instructor namin para doon." Namomroblema kong sagot. "I think Zairon can make it possible though and I know he already had arranged it." "What do you mean na arrange?" "Nakalimutan mo yatang CEO ang boyfriend mo, Laurene. He can just passed your Ojt at saka isang linggo lang naman siguro ang kulang no'
Madaling araw akong bumyahe. Wala akong cellphone na dala kaya ay nagsulat nalang ako ng letter at nilagay sa kwarto ko dahil alam ko namang uuwi si Zairon ngayon. Bumisita muna ako sandali kila Lola bago ako dumiretso sa bahay ni Zairon rito sa Pampanga. When Serina noticed me, she immediately called my kids. Nabigla pa ako dahil hindi man lang sila umiyak o ano pang reaksiyon na namiss nila ako. Bigla tuloy akong nalungkot. Sobra isang linggong hindi ko sila nakita pero parang wala lang sa kanila. "Hindi niyo na ako na miss?" I frowned. Nang tumawa at yumakap ang mga kambal sa akin, naramdaman ko ang kanilang init at saya. Hindi ko mapigilan ang pag-angat ng isang kilay-hindi makapaniwala sa kanilang reaksiyon."Namiss po mommy but Daddy told us that you're fine with him. Sabi niya po kasi mag gagawa daw po kayo baby sister namin mommy na kamukha po ninyo." Nalaglag ang panga ko pero agad ring nagising at ngumiti ng pilit. "Ah, hindi kami nakagawa 'eh. Baka next time nalang."