Hinanap ko ang secretary at nakahiga na ito sa sahig. Bumalik ulit ang tingin ko sa harapan ko at doon na rin ako nakaramdam ng panghihina ng katawan ko kaya halos matumba na ako pero sinalo niya ako. "Why?" I asked. "What? What why? Maldita ako pero may feelings rin ako. Wait, why it's so malagkit?" Tiningnan niya ang kamay niyang nakahawak sa braso ko at nanlaki ang mata. "Oh my God! Dugoo!" I managed to stand up at pinunit ang gown kong suot. Pinulupot ko ito agad sa braso ko at tinitiis ang sakit. Tiningnan lang niya ako dahil parang hindi niya naman alam ang gagawin. "I'm okay." I said. Kumurap siya at tumaas ang kilay niya. "Hindi ako concern sayo. Why would I concern to someone who steal my man?" "He's not your man. He's my boyfriend and for your information, may mga anak na kami." sagot ko rito. Unti-unting nanlaki ang mata. "Wh-What?" "May anak na kami kaya tantanan mo na pag aaway sa akin." "But still, you flirt with the triplets!" Dahil sa inis ko ay tinalikuran ko
Tumingin kami sa kung sinong boses ito nanggaling. We saw Zachary and Zairon and a few men. Naglakad ito palapit sa amin. Bakit ba masyadong timing sila mag entrance? Unang dumapo ang tingin ni Zairon sa akin. Nakita kong nataranta si Zaen at agad akong nilapitan. She covered my body with a large suit. I don't know where it came from. I know I have bruises on my face too but she immediately covers it with her body. Kunwaring umupo siya sa harap ko. Nawala ang atensiyon niya sa akin nang magsalita ang Don. "What do you mean, Aero?" Nakita ko pang umupo si Zachary sa isa sa mga upuan at tiningnan lang ang sitwasyon sa harap niya. Huminga ng malalim si Zairon at tiningnan si Ms. Beltran. "She's the former CEO of Solstice ten years ago, Grandpa." Natahimik ang lahat. Parang prinoproseso nila ang narinig galing kay Zairon. Napatakip ng bibig ang ina ni Zairon at nanlambot ang mga tuhod. Nasalo naman siya agad ng asawa niya nang akmang sasalampak na ito sa sahig. "I-Impossible.. " she
Agad dumalo si Zairon palapit at chineck ang lolo niya. May kagamitan rin sila sa Mansyon. Bumaling lamang si Jiesell sa nangyayari pero parang wala siyang pakialam at naglakad na lang kasama ang mga police. Does she really not care about her father?"Someone call an ambulance, quick!" He shouted. Napatingin rin ako dahil sa sigaw niya. Mabilis nakatakbo ang mga taong naroroon. Other members of their family silently cried and the others noticed how worried they were. Zaen ran to Zairon and she's really scared and worried at the same time. "Grandpa, hang in there! Help is on the way." She whispered to her grandpa but I noticed how she trembled although she really tried her best to calm down. The old man- the Don, was having trouble breathing and looked like he was in a lot of pain. Even though everyone was panicking, he reached out and held Zairon's hand, asking for help without saying any words.Other than the members of the family, most of the siblings of Zairon were calm and yet I
"Bakit kasi ngayon mo lang inaasikaso, iyan tuloy, nahuli ka na." "Sorry naman. May ginagawa kasi ako ng ilang araw. Hindi ko naman inaasahan na ngayon agad ang pinning ceremony." sagot pa ng isa nang makadaan na sila. "Lower down your voice." I heard Zairon's voice. Agad humingi ng paumanhin ang mga babae at mabilis naglakad palayo sa amin. His eyes quickly found me and when he saw Zaiden next to me, his eyebrows instantly knitted together. They knitted even more when he saw Zachary looking at me. Tiningnan ko rin si Zachary at itatanong sana kung bakit nakatingin siya sa akin pero agad humakbang si Zairon sa gitna at hinarangan ang tingin naming dalawa. "Don't stare at my girlfriend like that, or do you want another punch in your face?" Zairon's voice held a sharp edge. Tinaas agad ni Zachary ang dalawang kamay niya. "Wow, bro. Bakit ba galit ka parati? Ako dapat ang magalit sayo ngayon." Tinuro niya ang mukha niya. "Tingnan mo nga mukha ko, puno ng make up dahil binugbog mo ak
"Hi. Hatid na kita." Tiningnan ko ang likod ko at nandoon pa rin si Zairon. Nakatingin lang siya sa aming dalawa at umiwas lang rin ng tingin. "Sa bahay namin, Zaiden." sambit ko kaagad nang bumalik ang tingin ko sa kaniya. Ngumiti ito at nag thumbs up. Binuksan nito ang shotgun seat at doon na rin ako pumasok sa loob. "Galit ka ba sa nangyari?" tanong niya nang umandar ang kotse. Ngumuso ako. "Nagtatampo lang ako. Dinamay niya na kasi iyong pag aaral ko sa galit niya. Hindi na tuloy ako makagraduate." Nakita kong kumunot ang noo niya. "Why? Anything's wrong with your Ojt?" "Hindi ko natapos ang OJT ko. Baka mag extend ako kung sakali. Hindi ko alam, hindi ko pa nakakausap ang instructor namin para doon." Namomroblema kong sagot. "I think Zairon can make it possible though and I know he already had arranged it." "What do you mean na arrange?" "Nakalimutan mo yatang CEO ang boyfriend mo, Laurene. He can just passed your Ojt at saka isang linggo lang naman siguro ang kulang no'
Madaling araw akong bumyahe. Wala akong cellphone na dala kaya ay nagsulat nalang ako ng letter at nilagay sa kwarto ko dahil alam ko namang uuwi si Zairon ngayon. Bumisita muna ako sandali kila Lola bago ako dumiretso sa bahay ni Zairon rito sa Pampanga. When Serina noticed me, she immediately called my kids. Nabigla pa ako dahil hindi man lang sila umiyak o ano pang reaksiyon na namiss nila ako. Bigla tuloy akong nalungkot. Sobra isang linggong hindi ko sila nakita pero parang wala lang sa kanila. "Hindi niyo na ako na miss?" I frowned. Nang tumawa at yumakap ang mga kambal sa akin, naramdaman ko ang kanilang init at saya. Hindi ko mapigilan ang pag-angat ng isang kilay-hindi makapaniwala sa kanilang reaksiyon."Namiss po mommy but Daddy told us that you're fine with him. Sabi niya po kasi mag gagawa daw po kayo baby sister namin mommy na kamukha po ninyo." Nalaglag ang panga ko pero agad ring nagising at ngumiti ng pilit. "Ah, hindi kami nakagawa 'eh. Baka next time nalang."
Before I went to my room, I'd make sure that the twins were already in their bed although Zairon was the one who took care of them because I'm in the shower. Umupo ako sa higaan at tiningnan ang braso ko. Hindi na siya mahapdi, hindi na katulad kahapon. Sinimulan kong tanggalin ang bandage, inaabot ang first aid kit para palitan ito ng bago. Halos hindi pa ako nakakapagsimula sa pagtatanggal nito nang biglang bumukas ang pinto.Sumilip si Zairon, ang kanyang mga mata ay sumusuri sa kuwarto bago ito tumambad sa akin. Nagbago ang kanyang ekspresyon nang makita niya ang ginagawa ko. Walang anumang pag-aatubiling, mabilis siyang pumasok sa kuwarto. I frowned. "Hindi ko sinabing pumasok ka." Hindi siya sumagot at dumiretso na umupo sa higaan. Marahan niyang kinuha ang braso ko at siya na nagpallt ng benda. Hinayaan ko nalang siya at tiningnan ang pag-aayos ng benda ko. Nabigla pa ako nang inangat niya ang panga ko at hinanap ang pasa ko sa mukha. I saw his eyes soften with concern. He
"Buntis ka ba, Laurene?" Nabigla ako sa tanong at nasamid ako sa ininom kong buko juice. Nasa labas kami ngayon ng University, nakapaligid sa amin ang iba't ibang uri ng street foods. Habang pinipigilan ko ang aking ubo, pinunasan ko ang labi gamit ang likod ng aking kamay. Maingat kong itinapon ang plastic cup na hawak ko sa malapit na basurahan. Kinuha ko rin ang panyo ko sa bulsa at pinunasan ang kamay ko. "Parehas ba kayo ng utak ni Dalcy? Bakit parehas kayo ng tanong?" Sagot ko sa kanya, habang pinipilit kong itago ang pagkabigla. "Eh, kasi.. masyado kang moody these past few days. Tapos hindi ba sabi mo, nag away kayo ni Zairon at hindi pa kayo nagpapansinan kaya doon ka nalang natutulog sa lola mo?" "Na miss ko lang luto ni lola at iyong kami ni Zairon, kusa lang talaga akong nairita. Siguro dahil noong nangyari sa amin." "Hindi ka na ba nakatikim sa kaniya?" Pagbibiro niya. Tinapon ko sa kaniya ang panyo ko. "Iyong bibig mo Jazz! Hindi ko iniisip ang ganiyan okay?" "Wee