Ilang minuto na kaming naghahalikan ng lalaking ito. Hindi ko alam kung bakit nadadala ako. Ganito ba talaga kapag buntis? Ramdam na ramdam ko ang init ng katawan ko. O baka magaling lang talaga humalik itong siraulong ito?
Napasabunot ako sa buhok niya nang kagatin niya ang labi ko at sinipsip ang dila ko, hindi ko mapigilan na hindi mapaungol. Nararamdaman ko naman ang isang kamay niya na humahaplos sa katawan ko. Sa paghahalikan naming dalawa, parang may nangyari nang ganito, pero imposibleng totoo. Sa sobrang stress, nag-iinit ang katawan ko at kung ano-ano na ang naiisip ko.
Humiwalay ako sa halikan naming at hinihingal na napatitig sa kanya. Napalunok ako nang makita kung gaano siya kinakain ng lust. Halatang-halata mo sa mga mata niyang parang gutom na gutom.
Napatingin ako sa labi niyang namumula at nakabuka ng kaunti. Akala ko ay tapos na, pero hinalikan nanaman niya ako at agad naman akong nagpaubaya.
Napaungol ako ng malakas nang panggigilan niya ang dibdib ko. Hindi man ako ganun kagaling humalik, pero pilit kong sinasabayan ang paghalik niya sa akin. Kahit kailan, hindi ako hinalikan ng ganito ni Benedict.
Napadaing ako nang maramdaman ang pagkabasa ng pagkababae ko.
“Fuck this, fuck… fuck,” sabi niya habang hinahalikan ako.
Tumigil siya sa labi ko at pababa ang kanyang halik sa jawline ko hanggang sa leeg. Napakagat ako ng labi at patuloy sa pagsabunot sa kanya.
Nakakainis, bakit ba nagpapadala ako sa simpleng paghalik niya? Pababa na ng pababa ang paghaplos niya sa katawan ko hanggang sa maramdaman ko na ang kamay niya sa loob ng dress ko na pang-bahay.
Dumiin ang kagat ko sa labi ko nang haplusin niya ang pagkababae ko kahit nakapanty pa. Shit.
“A-Aah,” mahinang ungol ko.
Patuloy lang siya sa paghaplos na medyo dinidiinan na niya habang patuloy siya sa paghalik sa leeg ko.
“You’re wet, fuck.”
Napapikit na lang ako sa nararamdaman ko. Hindi ko na alam, para na akong mababaliw.
At halos mawalan na ako ng ulirat nang dahan-dahan niyang ipinasok ang isang daliri sa loob ng panty ko, nang biglang tumunog ang cellphone.
“Putang ina,” bulong niya na may halong gigil at dahan-dahan na umalis sa akin bago kinuha ang cellphone niya sa salamin.
“Who the fuck is this?” naiinis na tanong niya habang nakakunot ang noo.
Dahan-dahan kong inayos ang sarili ko at ramdam ang pamumula ng mukha ko.
“Really? Do you really have to call me when you’re already there? What am I, your mama?”
Nakita ko namang umirap siya bago humarap sa akin.
“She’s here, yeah… yeah… bye.”
“Sino yun?” bulong ko.
“It’s your boss, saying he landed kung nasan mang lupalop siya.”
Aah, si Sir Kez. Ang bilis naman. Salamat at nakarating siya ng ligtas.
Inangat ko ang tingin at sinilip ang lalaking katabi ko na nakasimangot.
“Bitin,” nakanguso ang namumula niyang labi parang batang inagawan ng candy. Tinaasan ko siya ng kilay.
“Nadala lang ako, as if naman. Lalo na’t buntis ako.”
“Pwede ka namang madala anytime. I don’t mind,” nakangisi niyang sabi.
“Siraulo ka talaga. Halikan mo ang pader, pwedeng-pwede anytime.”
Ilang araw na kaming dalawa lang na magkasama. Hindi ko alam kung minsan magkasundo kami o kadalasang nag-aaway. Hindi na rin naulit ang halikan moments na ikinasalamat ko naman dahil hindi ko alam kung paano iayos ang sistema ko kung sakali. Hindi ko na rin ginawang big deal dahil ang isang yun mukhang malandi at sanay na. Samantalang sa side ko naman, feel ko dahil sa pagbubuntis ko lang talaga.
“Hindi ka ba nangangamba sa sahod mo kung sakali? Ilang araw ka nang di pumapasok,” sabi ko habang nagluluto siya ng pananghalian namin.
Hindi na rin ako kumontra sa pagluluto dahil mag-aaway lang kami. Kesyo dapat daw hindi ako gagalaw-galaw masyado. Eh para saan pa na nagtrabaho ako dito kung wala rin ako masyadong gagawin?
“Oh, work? Nah. I’m fired,” sabi niya na parang wala lang sa kanya. Wala man lang akong marinig na tunog na malungkot?
“Huh? Bakit naman? Eh paano yan?” humarap siya sa akin at nilagay sa lamesa ang bitbit niyang ulam.
“Saan ka hahanap ngayon ng mapapasukan?” tanong ko pa.
“Here, we will both work here,” nakangisi niyang sabi na ikinasimangot ko naman.
Napatanga ako sa sinabi niya.
“At ano naman ang magiging trabaho mo rito?” nagkibit-balikat lang siya.
“Ano ba naman itong pinag-oorder mo?” nakasimangot kong tanong ng makita ang napakaraming kahon sa tapat ng gate.Sinilip ko siya sa likuran ko na naglalakad papunta sa akin, walang suot na pang-itaas at naka-sweatpants na gray. Kaya hindi maiwasan na hindi… bumakat, nevermind.“If you say thank you, mas matutuwa pa ako.” Tinaasan ko siya ng kilay.“May sanib ka na naman ba? At bakit naman ako magpapasalamat?” Tinawag naman niya ang mga bodyguard ni Sir Kez at inutusan ang mga ito. Akala mo naman siya ang boss.Ang lakas talaga ng sanib. Napailing na lang ako at dahan-dahang naglakad papasok sa bahay. Umupo ako sa sofa habang hinahaplos-haplos ang tiyan ko.“Palaki na ng palaki ang baby ko ah,” malambing kong bulong habang nakangiti nang malaki. “Put it here.”Napaangat naman ako ng tingin nang makita ang lalaking walang pang-itaas habang tinuturo kung saan ipapalagay ang mga kahon na pinabili niya. At nang makuntento na siya sa kung ano ang pinalagay sa mga bodyguard, pinaalis niya
“You know what, we’re so bored here.” Umirap ako habang patuloy sa pagdidilig. “Kung ikaw, oo. Ako hindi. Paalala ko sa’yo, buntis ako at hindi pwede sa mga kalokohan.” “What if… what if we kiss again? See, we won’t get bored.” Ang dami nanamang naiisip nito. Isang linggo na ang nakalipas, pero pakiramdam ko kabisado ko na ang ugali ng isang ito. Parang sanay na sanay na ako sa mga lumalabas sa bunganga niya. Katulad na lang ngayon. “Halikan mo ang pader.” “We're both single. And it might help you to forget your lil ex.” Tinutok ko sa kanya ang hose kaya saglit siyang nabasa. “Gising ka na?” Akala ko maiinis siya, pero bigla siyang tumayo at tinanggal ang white t-shirt niyang nabasa. Kaya halatang halata ang abs niya sa loob. Pinatay niya ang gripo at lumapit sa akin bago hinapit ang bewang ko papalapit sa kanya. “I wanna taste those sexy lips again,” bulong niya. Naiinis ako sa sarili ko ng makaramdam ng init sa katawan. Kalma, Kiara. Normal sa buntis ang ganito. Saktong yu
“Deserve mo ng magkabilang sampal!” masayang sabi ni Ekang habang pumapalakpak pa.Malaking ngiti lang ang binigay ko sa kanya. Sa sobrang saya, halos wala na akong masabi. Bago pa man magsimula ang trabaho kaninang umaga, pinatawag ako para sabihing isa ako sa mga nakapila para sa promotion. Sino ba naman ang hindi matutuwa? Nagbunga rin ang ilang taon kong paghihirap.Patuloy lang si Ekang sa pag-iingay tungkol sa promotion. Break namin ngayon kaya malaya siyang mag-ingay.“Ano ka ba? Kilala ka naman ng mga katrabaho natin, ah. Tsaka alam nila na mabait kang tao.”“Kahit na! Tsaka baka mausog, noh! Biglang hindi ako mapili,” sagot ko. Napahinto naman siya sa pagnguya at nanlaki ang mga mata habang nakatitig sa akin. Oh, ‘di ba?“Hindi na… Pero kahit mausog man o hindi, deserve mo ang promotion dahil sa effort, sipag, at dedikasyon mo. Lahat na! Aba, kapag hindi pa ‘yan nakita ng kompanya, iba-bash ko sila nang todo.”Patuloy lang ang kwentuhan namin ni Ekang hanggang bigla siyang su
Dahil sa ingay ng cellphone ko, dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. Nang luminaw na ang paningin ko, nilibot ko ang lugar kung nasaan man ako ngayon. Babangon na sana ako nang maramdaman ang sakit sa aking katawan, lalo na sa pagkababae ko. Agad akong nakaramdam ng kaba. Nilibot ko ang aking paningin sa kama at hinanap ang cellphone.Nasan ako? Ang huling alalaala ko nagiinuman lang kami ni Benedict. Bakit nasa kwarto nako? Pano ako napunta dito? At bakit wala si Benedict.Ilang missed calls ni Ekang ang bumungad sa akin, pero nagtaka ako dahil wala man lang ni isang tawag mula kay Benedict. Binalewala ko na lang iyon at agad siyang tinawagan. Ilang segundo lang, sinagot na niya ang tawag at maganda ang tono ng boses niya.“Sweetheart! Good morning,” masigla niyang bati.Napakunot ang noo ko sa sinabi niya, pero nawala agad iyon nang mapaungol ako dahil sa sakit na nararamdaman ko.“Nasan ka? Anong nangyari kagabi? Bakit ang sakit ng katawan ko at ng... pagkababae ko?” Naiin
Isang buwan na ang nakalipas simula nang ma-promote ako. Hindi ko inaasahan ang pangyayaring iyon, kaya sobra akong saya at thankful. Akala ko babalik na naman si Benedict sa pagiging walang reaction, pero hindi sobrang saya rin niya para sa akin.Hindi ko na rin nakita ang janitor na nakausap ko sa rooftop. Hindi naman sa kung ano, pero ayoko muna siyang makita dahil sa nangyari. Pero wala pa ring katapusan si Ekang sa kaka-promote ng "walking ulam" niya na ‘yan. Kesyo minsan daw nakikita niya ito sa kumpanya. Hinahayaan ko na lang siya at pinapalabas pasok sa tenga ang sinasabi niya."Ang baho naman, Ekang," sabi ko sabay takip ng ilong nang buksan niya ang pagkain.Agad naman siyang sumimangot sa ginawa ko."Hoy, babaita! Baka nakakalimutan mong paborito mo 'to? Sinigang ‘to, teh! Magic ulam natin ‘to! At saka ilang araw ka nang ganyan. Baka naman nasosobrahan ka na sa trabaho? Ilang araw ka nang nahihilo, moody, at nagsusuka," sabi niya habang ngumunguya.Umirap lang ako at uminom
Limang buwan ang nakalipas. Masasabi kong mahirap ang mga panahong iyon, lalo na’t buntis ako at ang kasalukuyang trabaho ko ay hindi ganoon kalakihan ang sahod, hindi tulad ng dati kong trabaho. Dagdag pa rito, nag-aaral pa ang dalawa kong kapatid. Ngunit kahit mahirap, hindi ko sila hinayaan na magtrabaho. Gusto man nilang tumulong, hindi ko sila pinayagan. Sa halip, bumabawi sila sa pamamagitan ng mga gawain sa bahay.Marami akong napasukang trabaho, pero buti na lang at malakas-lakas ang kita ng tindahan ko. Patuloy itong binabantayan ni Lola ni Ekang, habang si Ekang naman ay walang sawang tumutulong sa amin. Hindi ko alam kung paano siya nagkakaroon ng malaking pera, pero sabi niya, "Tsaka ko na ikukuwento kapag sureballs na." Gaga talaga!Samantala, si Benedict ay hindi pa rin ako kinakausap. Naka-block ako sa lahat ng social media niya, hindi sinasagot ang mga tawag at text ko. Ilang buwan ko rin siyang iniyakan. Hindi ko inasahan ang kanyang pagtataksil. Ang lalaking minahal
“Are you sure you're okay here?” nag-aalalang tanong sa akin ni Sir Kez. Dahil meron siyang pupuntahang branch ng kanyang small business at hindi pa raw niya alam kung kailan siya makakabalik. Kaya eto ang trabaho na gagawin ko dito. Parang mas more on tagabantay-bahay ang portion.“Promise po, okay na okay lang po,” nakangiti kong sabi. Tumango-tango naman siya. “But… my—I mean, that man will be staying here for the meantime.”Isa 'yan sa mga pinagtataka ko. Kaano-ano ba niya yung janitor na 'yun? Parang ang casual lang nila sa isa't isa.Pero nakakahiya namang magtanong, lalo na't kabago-bago ko pa lang dito. Masasabi ko namang okay pa naman ang araw-araw ko nung andito si Sir Kez, kasi parang hindi ako maloloko-loko ng janitor na 'yun. At oo, nakalimutan ko na ang pangalan niya.“Huwag po kayong mag-alala,” nakangiti kong sabi. Mga ilang minuto pa siyang naninigurado bago tuluyan na ring umalis. May mga bodyguard naman daw, pero hindi ko alam kung saang parte ng bahay sila naroroo
“You know what, we’re so bored here.” Umirap ako habang patuloy sa pagdidilig. “Kung ikaw, oo. Ako hindi. Paalala ko sa’yo, buntis ako at hindi pwede sa mga kalokohan.” “What if… what if we kiss again? See, we won’t get bored.” Ang dami nanamang naiisip nito. Isang linggo na ang nakalipas, pero pakiramdam ko kabisado ko na ang ugali ng isang ito. Parang sanay na sanay na ako sa mga lumalabas sa bunganga niya. Katulad na lang ngayon. “Halikan mo ang pader.” “We're both single. And it might help you to forget your lil ex.” Tinutok ko sa kanya ang hose kaya saglit siyang nabasa. “Gising ka na?” Akala ko maiinis siya, pero bigla siyang tumayo at tinanggal ang white t-shirt niyang nabasa. Kaya halatang halata ang abs niya sa loob. Pinatay niya ang gripo at lumapit sa akin bago hinapit ang bewang ko papalapit sa kanya. “I wanna taste those sexy lips again,” bulong niya. Naiinis ako sa sarili ko ng makaramdam ng init sa katawan. Kalma, Kiara. Normal sa buntis ang ganito. Saktong yu
“Ano ba naman itong pinag-oorder mo?” nakasimangot kong tanong ng makita ang napakaraming kahon sa tapat ng gate.Sinilip ko siya sa likuran ko na naglalakad papunta sa akin, walang suot na pang-itaas at naka-sweatpants na gray. Kaya hindi maiwasan na hindi… bumakat, nevermind.“If you say thank you, mas matutuwa pa ako.” Tinaasan ko siya ng kilay.“May sanib ka na naman ba? At bakit naman ako magpapasalamat?” Tinawag naman niya ang mga bodyguard ni Sir Kez at inutusan ang mga ito. Akala mo naman siya ang boss.Ang lakas talaga ng sanib. Napailing na lang ako at dahan-dahang naglakad papasok sa bahay. Umupo ako sa sofa habang hinahaplos-haplos ang tiyan ko.“Palaki na ng palaki ang baby ko ah,” malambing kong bulong habang nakangiti nang malaki. “Put it here.”Napaangat naman ako ng tingin nang makita ang lalaking walang pang-itaas habang tinuturo kung saan ipapalagay ang mga kahon na pinabili niya. At nang makuntento na siya sa kung ano ang pinalagay sa mga bodyguard, pinaalis niya
Ilang minuto na kaming naghahalikan ng lalaking ito. Hindi ko alam kung bakit nadadala ako. Ganito ba talaga kapag buntis? Ramdam na ramdam ko ang init ng katawan ko. O baka magaling lang talaga humalik itong siraulong ito?Napasabunot ako sa buhok niya nang kagatin niya ang labi ko at sinipsip ang dila ko, hindi ko mapigilan na hindi mapaungol. Nararamdaman ko naman ang isang kamay niya na humahaplos sa katawan ko. Sa paghahalikan naming dalawa, parang may nangyari nang ganito, pero imposibleng totoo. Sa sobrang stress, nag-iinit ang katawan ko at kung ano-ano na ang naiisip ko.Humiwalay ako sa halikan naming at hinihingal na napatitig sa kanya. Napalunok ako nang makita kung gaano siya kinakain ng lust. Halatang-halata mo sa mga mata niyang parang gutom na gutom.Napatingin ako sa labi niyang namumula at nakabuka ng kaunti. Akala ko ay tapos na, pero hinalikan nanaman niya ako at agad naman akong nagpaubaya.Napaungol ako ng malakas nang panggigilan niya ang dibdib ko. Hindi man ak
“Are you sure you're okay here?” nag-aalalang tanong sa akin ni Sir Kez. Dahil meron siyang pupuntahang branch ng kanyang small business at hindi pa raw niya alam kung kailan siya makakabalik. Kaya eto ang trabaho na gagawin ko dito. Parang mas more on tagabantay-bahay ang portion.“Promise po, okay na okay lang po,” nakangiti kong sabi. Tumango-tango naman siya. “But… my—I mean, that man will be staying here for the meantime.”Isa 'yan sa mga pinagtataka ko. Kaano-ano ba niya yung janitor na 'yun? Parang ang casual lang nila sa isa't isa.Pero nakakahiya namang magtanong, lalo na't kabago-bago ko pa lang dito. Masasabi ko namang okay pa naman ang araw-araw ko nung andito si Sir Kez, kasi parang hindi ako maloloko-loko ng janitor na 'yun. At oo, nakalimutan ko na ang pangalan niya.“Huwag po kayong mag-alala,” nakangiti kong sabi. Mga ilang minuto pa siyang naninigurado bago tuluyan na ring umalis. May mga bodyguard naman daw, pero hindi ko alam kung saang parte ng bahay sila naroroo
Limang buwan ang nakalipas. Masasabi kong mahirap ang mga panahong iyon, lalo na’t buntis ako at ang kasalukuyang trabaho ko ay hindi ganoon kalakihan ang sahod, hindi tulad ng dati kong trabaho. Dagdag pa rito, nag-aaral pa ang dalawa kong kapatid. Ngunit kahit mahirap, hindi ko sila hinayaan na magtrabaho. Gusto man nilang tumulong, hindi ko sila pinayagan. Sa halip, bumabawi sila sa pamamagitan ng mga gawain sa bahay.Marami akong napasukang trabaho, pero buti na lang at malakas-lakas ang kita ng tindahan ko. Patuloy itong binabantayan ni Lola ni Ekang, habang si Ekang naman ay walang sawang tumutulong sa amin. Hindi ko alam kung paano siya nagkakaroon ng malaking pera, pero sabi niya, "Tsaka ko na ikukuwento kapag sureballs na." Gaga talaga!Samantala, si Benedict ay hindi pa rin ako kinakausap. Naka-block ako sa lahat ng social media niya, hindi sinasagot ang mga tawag at text ko. Ilang buwan ko rin siyang iniyakan. Hindi ko inasahan ang kanyang pagtataksil. Ang lalaking minahal
Isang buwan na ang nakalipas simula nang ma-promote ako. Hindi ko inaasahan ang pangyayaring iyon, kaya sobra akong saya at thankful. Akala ko babalik na naman si Benedict sa pagiging walang reaction, pero hindi sobrang saya rin niya para sa akin.Hindi ko na rin nakita ang janitor na nakausap ko sa rooftop. Hindi naman sa kung ano, pero ayoko muna siyang makita dahil sa nangyari. Pero wala pa ring katapusan si Ekang sa kaka-promote ng "walking ulam" niya na ‘yan. Kesyo minsan daw nakikita niya ito sa kumpanya. Hinahayaan ko na lang siya at pinapalabas pasok sa tenga ang sinasabi niya."Ang baho naman, Ekang," sabi ko sabay takip ng ilong nang buksan niya ang pagkain.Agad naman siyang sumimangot sa ginawa ko."Hoy, babaita! Baka nakakalimutan mong paborito mo 'to? Sinigang ‘to, teh! Magic ulam natin ‘to! At saka ilang araw ka nang ganyan. Baka naman nasosobrahan ka na sa trabaho? Ilang araw ka nang nahihilo, moody, at nagsusuka," sabi niya habang ngumunguya.Umirap lang ako at uminom
Dahil sa ingay ng cellphone ko, dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. Nang luminaw na ang paningin ko, nilibot ko ang lugar kung nasaan man ako ngayon. Babangon na sana ako nang maramdaman ang sakit sa aking katawan, lalo na sa pagkababae ko. Agad akong nakaramdam ng kaba. Nilibot ko ang aking paningin sa kama at hinanap ang cellphone.Nasan ako? Ang huling alalaala ko nagiinuman lang kami ni Benedict. Bakit nasa kwarto nako? Pano ako napunta dito? At bakit wala si Benedict.Ilang missed calls ni Ekang ang bumungad sa akin, pero nagtaka ako dahil wala man lang ni isang tawag mula kay Benedict. Binalewala ko na lang iyon at agad siyang tinawagan. Ilang segundo lang, sinagot na niya ang tawag at maganda ang tono ng boses niya.“Sweetheart! Good morning,” masigla niyang bati.Napakunot ang noo ko sa sinabi niya, pero nawala agad iyon nang mapaungol ako dahil sa sakit na nararamdaman ko.“Nasan ka? Anong nangyari kagabi? Bakit ang sakit ng katawan ko at ng... pagkababae ko?” Naiin
“Deserve mo ng magkabilang sampal!” masayang sabi ni Ekang habang pumapalakpak pa.Malaking ngiti lang ang binigay ko sa kanya. Sa sobrang saya, halos wala na akong masabi. Bago pa man magsimula ang trabaho kaninang umaga, pinatawag ako para sabihing isa ako sa mga nakapila para sa promotion. Sino ba naman ang hindi matutuwa? Nagbunga rin ang ilang taon kong paghihirap.Patuloy lang si Ekang sa pag-iingay tungkol sa promotion. Break namin ngayon kaya malaya siyang mag-ingay.“Ano ka ba? Kilala ka naman ng mga katrabaho natin, ah. Tsaka alam nila na mabait kang tao.”“Kahit na! Tsaka baka mausog, noh! Biglang hindi ako mapili,” sagot ko. Napahinto naman siya sa pagnguya at nanlaki ang mga mata habang nakatitig sa akin. Oh, ‘di ba?“Hindi na… Pero kahit mausog man o hindi, deserve mo ang promotion dahil sa effort, sipag, at dedikasyon mo. Lahat na! Aba, kapag hindi pa ‘yan nakita ng kompanya, iba-bash ko sila nang todo.”Patuloy lang ang kwentuhan namin ni Ekang hanggang bigla siyang su