Hindi ako nakatulog ng maayos kakaisip sa balitang sinabi ni Ekang. Masyado talaga akong bulag sa pagmamahal ko kay Benedict at hindi ko nakikita ang tinatago niyang ugali. Sana hindi magmana ang anak namin sa kanya kahit isang piraso. Hindi deserving ng anak ko ang ganyang tatay. “Wag ka mag-alala. Sa ngayon, umuuwi pa naman si Maru galing school na buong-buo.” Napahinga ako ng maluwag sa sinabi ni Ekang. “Maraming salamat.” Napatitig na lang ako sa patay na cellphone. Ilang beses kong sinubukan kausapin si Maru pero ayaw niya. Hindi niya sini-seen ang mga message ko, mga text ko, at pati mga tawag ko. Alam kong masama ang loob niya at naiinis siya sa mga pangyayari. Kaya hindi niya ako magawang makausap dahil alam ko na ang nangyari sa akin ay isang paalala sa kanya na hinayaan niya akong kay Benedict. Pero wala naman talaga siyang kasalanan. Kasalanan ko ang lahat ng ito. Kung nakinig lang talaga ako sa kanila noon pa man, edi sana walang ganito na pangyayari. “What did your f
“Sigurado ka ba sa pinaplano mo?” tanong ko sa kanya habang nanonood siya ng TV dito sa sala. Gabi na, kaya umakyat na si Sir Kez papunta sa kanyang kwarto. Hinayaan lang niya si Kvein na manood ng TV, kaya hindi na ako kumontra. Tutal, katulad ng sabi ni Sir Kez, matagal na niyang nakakasama si Kvein. Habang nanonood, kumakain siya ng mansanas. Actually, hati kami, pero wala talaga akong gana masyado lately simula ng balita tungkol kay Maru.“Yes, come on. Don’t stress yourself out. Your preggy…baby is the top priority,” sabi niya pagkakalunok niya ng mansanas.“Hindi ko rin naman maiwasan na hindi ma-stress. Kapatid ko yun, lalo na’t wala ako sa tabi nila,” mahinang bulong ko.Nakita ko kung paano niya idikit ang sarili sa akin na akala mo linta. Hinayaan ko na, baka mamaya magmukmok na naman.“I already contacted the guards. They will be starting tomorrow,” mahinang sabi niya habang nakatitig sa akin.“Salamat,” bulong ko.“And on Saturday is your appointment day in OB,” sabi niya
Hindi naman ako nabigo sa sinabi ni Kvein dahil tumawag sa akin si Ekang at sinabing may mga bodyguard na raw sila, lalong-lalo na si Maru. Dahil doon, nakahinga ako ng maluwag at napanatag ang loob. At least, hindi na ako maa-stress kung ano ang pwedeng mangyari kay Maru kapag lumalabas siya ng bahay."You're smiling again."Napalingon ako kay Kvein at mas lalong nilakihan ang ngiti sa aking mga labi."Maraming salamat.""Told you, basic."Gustuhin ko man sumimangot, pinili ko na lang na hindi. Maganda ang araw, magandang balita. Kaya ngayon ako muna ang mag-a-adjust sa kanya.Papunta kami ngayon sa OB katulad ng gusto ni Sir Kez. Kahit magkasama kami sa bahay ni Sir Kez, parang bihira ko na lang siyang makita.Hindi ko maiwasan na hindi panoorin si Kvein habang nagda-drive; nakasuot siya ng shades habang may bubblegum sa bibig. Parang sanay na sanay na siya sa ganoon. Ang ganda ng kurba ng kanyang panga habang ngumunguya ng bubblegum. Ang minsan niyang pagdila sa kanyang labi. Ang k
“Maya na lang ako tawag,” paalam ko kay Tania at nakangiti itong tumango bago pinatay ang tawag.Labada day ngayon, pero dahil automatic naman ang washing machine ni Sir Kez, hindi na ako nahihirapan. Bago mag-seven ng umaga, nagluto na ako ng almusal at pinasabay na rin ni Sir Kez na kumain. Hindi ko pa nakikita si Kvein simula kagabi. At matapos maghugas ng pinagkainan, nag-ayos na ako ng mga labahin. Noon palang, gustong-gusto ko nang maglaba ng maaga para maaga itong matuyo at sa hapon ay makatupi na. Pero dahil automatic naman, hindi na siya ganun kabigat.Nanibago pa nga ako nung una. Manonood na sana ako sa YouTube, pero nahuli ako ni Sir Kez, kaya siya na mismo ang nagturo sa akin. Ako lang ang mag-isa dahil papasok na raw si Sir Kez sa trabaho.Habang inaantay ang naka-salang sa washing, nagwalis-walis muna ako sa loob ng bahay, hanggang 2nd floor. Maliban sa kwarto ni Sir Kez at ilang guest room, dahil ipapalinis naman daw ito ni Sir Kez kapag may papuntang bisita.Saan kaya
“Atee! Musta?” Napangiti ako ng makita ang maligayang mukha ng kapatid kong si Tania habang nag-video call.“Okay naman, kayo? Musta kayo dyan…si Kuya Maru mo?” Napanguso siya saglit bago sumagot.“Nahihiya raw po siya sa inyo, Ate. Pero nung nabasa niya ang lsm mo, ayun, maliwanag na ulit ang mukha niya.” Natawa naman ako bigla sa sinabi ni Tania, salamat kung ganun.“Oo nga pala, Ate. Nabigla po talaga kami nung una sa mga bodyguard. Hindi ko naman inakala na ganun ang bodyguard na ipapadala ng katrabaho mo.” Dagdag niya.“Bakit? Normal na guard. Yung mga nasa mall o mga building, ganun. Yun kasi ang sabi ng katrabaho ko sa akin e.” Kumunot ang noo ko dahil dun. “Hindi, Ate! Promise, kung makita mo lang. Parang mga pang-mayaman, ganun.” Pinanliitan ko lang si Tania ng mata bago bumuntong hininga. “Basta ang importante, safe kayo dyan.”Ilang oras pa kami nag-usap ni Tania bago niya binaba ang tawag dahil may pasok na raw siya. Malaya na akong makagalaw kasi tapos na ako sa daily
“Grabe! Maniniwala ka kaya sa sasabihin ko?” kinikilig na sabi ni Ekang. Ka-video call ko siya habang nagluluto ng tanghalian. Wala pa si Sir Kez kasi may aasikasuhin daw sa negosyo niya. Wala rin si Kvein at hindi ko alam kung bakit wala. Kaya nagluto na lang ako just in case kung sino man ang gustong kumain mamaya. Sakto naman, panay tawag ni Ekang at may maganda raw siyang ibabalita. “Ano naman yun?” tanong ko habang hinahalo ang niluluto ko.“Ganito kasi yan, papasok na sana ako kanina nang hanapin ako ni Tania. Una, kabado pa ako sa benta, teh, kasi yung sigaw ni Tania hindi normal…. So ako naman, dali-daling pinuntahan si Tania. Tapos agad niya akong hinatak sa labas ng bahay niyo…Mygad, teh! Akala ko nananaginip ako…pero, shems, hindi. Nasa tapat talaga ng bahay yung apo ng boss natin!” Dahil sa sinabi niya, nabitawan ko ang sandok na hawak ko at kinuha ang cellphone na sinandal ko muna. “Anong sinabi mo? Apo ng boss natin? Bakit?”Sinilip ko muna ang niluluto ko, at salamat
“What? Don’t tell me you’re ashamed?”Sinilip ko si Kvein na may mapaglarong ngisi sa labi na parang tuwang-tuwa.“Gaga ka ba? Si Sir Kez 'yun. Boss natin,” sabi ko at binato siya ng unan. Tawa naman siya ng tawa. At nang mahimasmasan na siya sa kaligayahan niya, inabot niya sa akin ang kamay at naiinis na tinanggap ko naman iyon.“Boss mo lang.” Umirap na lang ako. Wala namang sisisihin dito. Nasarapan din naman ako.Napanguso na lang ako sa iniisip at umiling bago sabay na lumabas ng kwarto ko kasabay ni Kvein. Bawat hakbang, lakas ng tibok ng puso ko ang naririnig ko. Kinakabahan ako. What if madismaya sa amin si Sir Kez? I mean, nakakadismaya naman talaga. Hindi naman niya kami… I mean ako lang pala, boss ko lang daw e. Hindi naman niya ako binabayaran para lumandi. Tapos ko naman na ang trabaho ko pero nakakahiya pa rin! Boss ko, narinig ang mga ungol ko?Napalunok ako ng makitang nakaupo si Sir Kez sa sofa na walang expression sa mukha.Eto na nga ba ang sinasabi. Sapul ka talag
“Deserve mo ng magkabilang sampal!” masayang sabi ni Ekang habang pumapalakpak pa.Malaking ngiti lang ang binigay ko sa kanya. Sa sobrang saya, halos wala na akong masabi. Bago pa man magsimula ang trabaho kaninang umaga, pinatawag ako para sabihing isa ako sa mga nakapila para sa promotion. Sino ba naman ang hindi matutuwa? Nagbunga rin ang ilang taon kong paghihirap.Patuloy lang si Ekang sa pag-iingay tungkol sa promotion. Break namin ngayon kaya malaya siyang mag-ingay.“Ano ka ba? Kilala ka naman ng mga katrabaho natin, ah. Tsaka alam nila na mabait kang tao.”“Kahit na! Tsaka baka mausog, noh! Biglang hindi ako mapili,” sagot ko. Napahinto naman siya sa pagnguya at nanlaki ang mga mata habang nakatitig sa akin. Oh, ‘di ba?“Hindi na… Pero kahit mausog man o hindi, deserve mo ang promotion dahil sa effort, sipag, at dedikasyon mo. Lahat na! Aba, kapag hindi pa ‘yan nakita ng kompanya, iba-bash ko sila nang todo.”Patuloy lang ang kwentuhan namin ni Ekang hanggang bigla siyang su
“What? Don’t tell me you’re ashamed?”Sinilip ko si Kvein na may mapaglarong ngisi sa labi na parang tuwang-tuwa.“Gaga ka ba? Si Sir Kez 'yun. Boss natin,” sabi ko at binato siya ng unan. Tawa naman siya ng tawa. At nang mahimasmasan na siya sa kaligayahan niya, inabot niya sa akin ang kamay at naiinis na tinanggap ko naman iyon.“Boss mo lang.” Umirap na lang ako. Wala namang sisisihin dito. Nasarapan din naman ako.Napanguso na lang ako sa iniisip at umiling bago sabay na lumabas ng kwarto ko kasabay ni Kvein. Bawat hakbang, lakas ng tibok ng puso ko ang naririnig ko. Kinakabahan ako. What if madismaya sa amin si Sir Kez? I mean, nakakadismaya naman talaga. Hindi naman niya kami… I mean ako lang pala, boss ko lang daw e. Hindi naman niya ako binabayaran para lumandi. Tapos ko naman na ang trabaho ko pero nakakahiya pa rin! Boss ko, narinig ang mga ungol ko?Napalunok ako ng makitang nakaupo si Sir Kez sa sofa na walang expression sa mukha.Eto na nga ba ang sinasabi. Sapul ka talag
“Grabe! Maniniwala ka kaya sa sasabihin ko?” kinikilig na sabi ni Ekang. Ka-video call ko siya habang nagluluto ng tanghalian. Wala pa si Sir Kez kasi may aasikasuhin daw sa negosyo niya. Wala rin si Kvein at hindi ko alam kung bakit wala. Kaya nagluto na lang ako just in case kung sino man ang gustong kumain mamaya. Sakto naman, panay tawag ni Ekang at may maganda raw siyang ibabalita. “Ano naman yun?” tanong ko habang hinahalo ang niluluto ko.“Ganito kasi yan, papasok na sana ako kanina nang hanapin ako ni Tania. Una, kabado pa ako sa benta, teh, kasi yung sigaw ni Tania hindi normal…. So ako naman, dali-daling pinuntahan si Tania. Tapos agad niya akong hinatak sa labas ng bahay niyo…Mygad, teh! Akala ko nananaginip ako…pero, shems, hindi. Nasa tapat talaga ng bahay yung apo ng boss natin!” Dahil sa sinabi niya, nabitawan ko ang sandok na hawak ko at kinuha ang cellphone na sinandal ko muna. “Anong sinabi mo? Apo ng boss natin? Bakit?”Sinilip ko muna ang niluluto ko, at salamat
“Atee! Musta?” Napangiti ako ng makita ang maligayang mukha ng kapatid kong si Tania habang nag-video call.“Okay naman, kayo? Musta kayo dyan…si Kuya Maru mo?” Napanguso siya saglit bago sumagot.“Nahihiya raw po siya sa inyo, Ate. Pero nung nabasa niya ang lsm mo, ayun, maliwanag na ulit ang mukha niya.” Natawa naman ako bigla sa sinabi ni Tania, salamat kung ganun.“Oo nga pala, Ate. Nabigla po talaga kami nung una sa mga bodyguard. Hindi ko naman inakala na ganun ang bodyguard na ipapadala ng katrabaho mo.” Dagdag niya.“Bakit? Normal na guard. Yung mga nasa mall o mga building, ganun. Yun kasi ang sabi ng katrabaho ko sa akin e.” Kumunot ang noo ko dahil dun. “Hindi, Ate! Promise, kung makita mo lang. Parang mga pang-mayaman, ganun.” Pinanliitan ko lang si Tania ng mata bago bumuntong hininga. “Basta ang importante, safe kayo dyan.”Ilang oras pa kami nag-usap ni Tania bago niya binaba ang tawag dahil may pasok na raw siya. Malaya na akong makagalaw kasi tapos na ako sa daily
“Maya na lang ako tawag,” paalam ko kay Tania at nakangiti itong tumango bago pinatay ang tawag.Labada day ngayon, pero dahil automatic naman ang washing machine ni Sir Kez, hindi na ako nahihirapan. Bago mag-seven ng umaga, nagluto na ako ng almusal at pinasabay na rin ni Sir Kez na kumain. Hindi ko pa nakikita si Kvein simula kagabi. At matapos maghugas ng pinagkainan, nag-ayos na ako ng mga labahin. Noon palang, gustong-gusto ko nang maglaba ng maaga para maaga itong matuyo at sa hapon ay makatupi na. Pero dahil automatic naman, hindi na siya ganun kabigat.Nanibago pa nga ako nung una. Manonood na sana ako sa YouTube, pero nahuli ako ni Sir Kez, kaya siya na mismo ang nagturo sa akin. Ako lang ang mag-isa dahil papasok na raw si Sir Kez sa trabaho.Habang inaantay ang naka-salang sa washing, nagwalis-walis muna ako sa loob ng bahay, hanggang 2nd floor. Maliban sa kwarto ni Sir Kez at ilang guest room, dahil ipapalinis naman daw ito ni Sir Kez kapag may papuntang bisita.Saan kaya
Hindi naman ako nabigo sa sinabi ni Kvein dahil tumawag sa akin si Ekang at sinabing may mga bodyguard na raw sila, lalong-lalo na si Maru. Dahil doon, nakahinga ako ng maluwag at napanatag ang loob. At least, hindi na ako maa-stress kung ano ang pwedeng mangyari kay Maru kapag lumalabas siya ng bahay."You're smiling again."Napalingon ako kay Kvein at mas lalong nilakihan ang ngiti sa aking mga labi."Maraming salamat.""Told you, basic."Gustuhin ko man sumimangot, pinili ko na lang na hindi. Maganda ang araw, magandang balita. Kaya ngayon ako muna ang mag-a-adjust sa kanya.Papunta kami ngayon sa OB katulad ng gusto ni Sir Kez. Kahit magkasama kami sa bahay ni Sir Kez, parang bihira ko na lang siyang makita.Hindi ko maiwasan na hindi panoorin si Kvein habang nagda-drive; nakasuot siya ng shades habang may bubblegum sa bibig. Parang sanay na sanay na siya sa ganoon. Ang ganda ng kurba ng kanyang panga habang ngumunguya ng bubblegum. Ang minsan niyang pagdila sa kanyang labi. Ang k
“Sigurado ka ba sa pinaplano mo?” tanong ko sa kanya habang nanonood siya ng TV dito sa sala. Gabi na, kaya umakyat na si Sir Kez papunta sa kanyang kwarto. Hinayaan lang niya si Kvein na manood ng TV, kaya hindi na ako kumontra. Tutal, katulad ng sabi ni Sir Kez, matagal na niyang nakakasama si Kvein. Habang nanonood, kumakain siya ng mansanas. Actually, hati kami, pero wala talaga akong gana masyado lately simula ng balita tungkol kay Maru.“Yes, come on. Don’t stress yourself out. Your preggy…baby is the top priority,” sabi niya pagkakalunok niya ng mansanas.“Hindi ko rin naman maiwasan na hindi ma-stress. Kapatid ko yun, lalo na’t wala ako sa tabi nila,” mahinang bulong ko.Nakita ko kung paano niya idikit ang sarili sa akin na akala mo linta. Hinayaan ko na, baka mamaya magmukmok na naman.“I already contacted the guards. They will be starting tomorrow,” mahinang sabi niya habang nakatitig sa akin.“Salamat,” bulong ko.“And on Saturday is your appointment day in OB,” sabi niya
Hindi ako nakatulog ng maayos kakaisip sa balitang sinabi ni Ekang. Masyado talaga akong bulag sa pagmamahal ko kay Benedict at hindi ko nakikita ang tinatago niyang ugali. Sana hindi magmana ang anak namin sa kanya kahit isang piraso. Hindi deserving ng anak ko ang ganyang tatay. “Wag ka mag-alala. Sa ngayon, umuuwi pa naman si Maru galing school na buong-buo.” Napahinga ako ng maluwag sa sinabi ni Ekang. “Maraming salamat.” Napatitig na lang ako sa patay na cellphone. Ilang beses kong sinubukan kausapin si Maru pero ayaw niya. Hindi niya sini-seen ang mga message ko, mga text ko, at pati mga tawag ko. Alam kong masama ang loob niya at naiinis siya sa mga pangyayari. Kaya hindi niya ako magawang makausap dahil alam ko na ang nangyari sa akin ay isang paalala sa kanya na hinayaan niya akong kay Benedict. Pero wala naman talaga siyang kasalanan. Kasalanan ko ang lahat ng ito. Kung nakinig lang talaga ako sa kanila noon pa man, edi sana walang ganito na pangyayari. “What did your f
Hindi ko alam kung matutuwa ba ako na andito na si Sir Kez, lalo na tuwing nakikita ko ang busangot na mukha ni Kvein. Parang bata talaga. Katulad na lang ngayon, kumakain kami ng tanghalian habang nakaupo si Sir Kez sa gitna. Magkatapat naman kami ni Kvein. Kanina pa kami nag-uusap ni Sir Kez tungkol sa kung ano-ano, pero siya'y tahimik lang habang kumakain.“We should visit an OB this week.” Napatigil ako sa pagsubo at napatingin kay Sir Kez. “Po?” “Malapit ka na mag-6 months. You should have check-up every month. Don’t worry, hindi ko ikakaltas sa sahod mo,” nakangiti niyang sabi sa akin. Napahaplos naman ako sa tiyan ko. Sino ang hindi tatanggi sa ganyang offer? Para sa anak ko, sige. “Maraming salamat po, sir. Kung busy po kayo—“ “No worries, there is always time for rescheduling—“ hindi na natapos ang sasabihin ni Sir Kez ng pinutol ito ni Kvein. “I’ll come with her,” malamig niyang sabi na ikinangiti ng malaki ni Sir Kez. “Much better.” Hindi na nasundan pa ang usapan t
“Why am I not allowed to go home early?” Nakangisi sabi ni Sir Kez. Yumuko naman ako bilang paggalang. Samantalang ang lalake na ‘to ay nakasimangot. Kung makaasta, akala mo anak siya ni Sir Kez. “Mabuti naman po at nakauwi kayo ng ligtas,” magalang na sabi ko. Sinilip ko naman ang katabi ko na nakasimangot pa rin. “Ikaw, Kvein. Hindi mo ba ako babatiin?” umirap muna ito bago pekeng ngumiti. “You should enjoy your stay there.” Pagkasabi niya nito, umalis na siya. Siraulo talaga. “Anyways, ganyan talaga ang batang ‘yan. Okay naman kayo dito nang umalis ako?” Bigla akong nakaramdam ng hiya. “O-Opo,” tumango-tango naman ito. “I need to rest. Ikaw din, you should get some rest.” Dahil wala na ring gagawin, naisipan kong magpahinga na nga lang din sa kwarto ko. Sakto namang tumatawag si Ekang sa cellphone ko kaya agad ko itong sinagot. “Hello, Ekang. Musta?” “Ikaw, kamusta ka diyan? Hindi ka naman nila inaapi?” Natawa ako bigla. Kahit ilang beses kong sabihin sa kanya na mabait