Ngumiti si Caroline, “Napakamapagbigay mo, Evan. Hindi ka ba nag-aalala na baka mag-away kami ni Daniella kapag nagkita kami?”Sumingkit ang mga mata ni Evan, nakatingin siya sa mapulang labi ni Caroline. “Huwag mo ako puwersahin na patahimikin ka, Caroline.”Wala siyang masabi. Mas mabuti na manahimik siya kaysa makipagtalo sa lalakeng mataas ang testosterone level.Matapos umalis, bumalik siya sa dati niyang lamesa.Hinawakan niya ang stationery na matagal niyang ginamit sa nakalipas na tatlong taon. Naalala niya ang trabaho niya at dedikasyon noon.Bago dumating si Daniella, naniniwala siyang matagal niyang makakasama si Evan.Sa kasamaang palad, pantasya lang ito na nabasag ng katotohanan.Nalungkot siya pero inayos niya agad ang kanyang sarili. Nilisan niya ang desk at tumungo siya sa opisina ng secretary.Ngunit, noong kakaalis lang niya, nagpakita si Daniella sa corridor.Kumatok siya sa pinto ni Evan, may hawak na bag.Kahit na nakatingin siya sa pinto, binabantayan niya ng mab
Tumingin sa malayo si Caroline matapos magsalita. Hindi niya hinintay ang sagot ni Evan bago umalis ng opisina.Nandiri siya ng maisip niyang intimate si Daniella at Evan.Hindi niya magagawang makipagdinner kay Evan. Imposibleng payapa siyang maupo at kumain kasama siya.Tinanong lang niya iyon para makita si Daniella na nagpipigil ng galit.Sa oras na nilisan niya ang opisina, huminga ng malalim si Caroline para pakalmahin ang sarili niya.Tinignan niya ang oras. Aabot pa siya kung babalik na siya agad.Noong dumating siya sa Villa Rosa ng nakataxi, mabilis siyang binati ni Lily.Sinabi agad ni Lily noong nakita siya. “Nasa shower si Ms. Love, Ms. Shenton. Nakita ko na inilagay niya ang phone niya sa lamesa.”Naging malagim ang ekspresyon ni Caroline. “Naiintindihan ko. Guluhin mo siya para sa akin.”Sa guest room tumutuloy si Daniella na walang banyo. Ginamit ni Caroline ang pagkakataon na ito para kunin ang kailangan niya.Iniabot ni Lily ang piraso ng papel sa kanya. “Ito ang pass
Habang nakikita ang galit ni Caroline, sumandal si Evan sa pinto at nagtanong, “Okay na ba ang pakiramdam mo?”Tumalikod siya. “Tara. May pupuntahan tayo.”Naguluhan siya. Pasado alas nuwebe na, kaya saan sila pupunta?*Noong nasa kalahati na sila ng papunta sa hilagang bundok matapos ang dalawang oras na biyahe, nakatulog si Caroline.Matapos iparada ang sasakyan, tinignan ni Evan si Caroline sa upuan at nanlambot ang mga mata niya.Mukhang hindi siya malamig at nakakatakot kapag tulog siya.Habang pinagmamasdan ang mukha niyang natatakpan ng kaunti ng buhok, kinuha niya ang buhok na nakatakip at inilagay sa gilid.Ngunit, sa oras na dumikit ang kamay niya sa mukha ni Caroline, nagulat siya.Basa ang dulo ng mga daliri niya.“Ma… huwag ka umalis. Makikinig ako sa iyo, hindi na ako magiging kabit. Huwag ka umalis…”Nasaktan siya matapos marinig ang sinasabi niya habang tulog.Kaya ba gusto niyang umalis dahil sinabi ito ng nanay niya?Nagdilim ang mga mata niya. Bukod sa nakita siyang
Naging malamig ang puso ni Caroline sa bawat salitang binibitiwan ni Evan.Ipinikit niya ang mga mata niya, napangiti na lang siya sapagkat wala siyang magawa.Maniniwala ba siya kung magpapaliwanag siya?“Magsalita ka!!!!” bigla niyang sigaw.Tinignan niya ng walang emosyon si Evan. “Maniniwala ka ba sa akin, Evan? Kung hindi, kahit ano pa ang ipaliwanag ko sa iyo ay mawawalan ng saysay!”“Hindi ko yan gusto marinig! Gusto ko marinig ang paliwanag mo!” galit na galit si Evan at sobrang tindi ng titig niya na parang matutunaw siya.“Ano pa ang dapat ko ipaliwanag kung ganito ka?” humarap siya bintana at tumingin sa labas.Hindi niya gusto magpaliwanag!Tatlong taon niyang secretary si Caroline. Kung gusto niya nakawin ang impormasyon ng kumpanya, matagal na niya itong ginawa! Bakit pa siya maghihintay hanggang sa ngayon?Kinuha ni Evan ang braso niya at iniharap si Caroline sa kanya. Sa lakas ng pagkakahawak niya, parang mababali ang braso ni Caroline.“Bibigyan kita ng huling pagkakat
Matapos makababa mula sa bundok, nahirapan si Caroline na magpatuloy, mabigat ang pakiramdam niya at masakit ang tiyan. Itinaas niya ang manhid niyang mga paa at naglakad patungo sa liwanag. Pero matapos ang dalawang hakbang, kinain siya ng kadiliman at napahiga sa snow una ang mukha.Sa Villa Rosa, naupo si Daniella sa living room, nagpapanic ang puso niya. Sinabi sa kanya ni Nic na hindi pa nabebenta ang confidential information. Ngunit, hinihingi pa din niya ang 70,000 dollars mula sa kanya sa loob ng tatlong araw.Iniisip niya kung paano hihingin kay Evan ang pera na ito noong nagkaroon ng komosyon sa labas at napukaw nito ang atensyon niya.Mabilis siyang tumayo, nanlaki ang mga mata ni Daniella noong makita niya ang nanlilisik na mga mata ni Evan. Agad nawala sa isip niya ang paghingi sa kanya ng pera. Mabilis siyang lumapit at hinawakan ang braso niya, puno ng pag-aalala ang boses niya. “Anong problema, Evan? Hindi maganda ang itsura mo.”“Bumitaw ka,” malamig niyang sagot, kung
Pagod na umikot si Caroline, para hindi siya nakaharap kay Evan. Sapat na ang makita siya para hilingin ni Caroline na sana maglaho na lang siya sa mundong ito.Napansin ng lalake na nakatuon ang atensyon sa dokumento ang pag galaw ni Caroline. Tumingin siya at mabilis na tumayo para lumapit sa kama. Gumalaw ang bibig niya pero wala siyang nasabi. Matapos ang ilang sandali, lumabas siya ng kuwarto at tinawag si Lily.Mabilis na pumasok si Lily, dala ang pagkain, at tinawag si Caroline. “Ms. Shenton?”Mabagal na iminulat ni Caroline ang mga mata niya at sumagot ng mahina. “Mm.”“Masaya ako at gising ka na. Maupo ka at humigop ng sabaw. Ilang araw ka ng naka IV drip, kaya baka masakit ang tiyan mo.”Nabigla si Caroline at humarap kay Lily. “Ilang araw akong walang malay?”“Tatlong araw, at tatlong araw din na hindi natulog si sir. Gumagamit siya ng mainit na tuwalya para punasan ang katawan mo kada oras.”“Huwag mo siyang banggitin.”Hindi pinatapos ni Caroline na magsalita si Lily at wa
Lumitaw ang pangalan ni Neil sa screen.Nag-aalinlangan na sinagot ni Caroline ang tawag. “Ano iyon, Mr. Xander?”“Nasaan ka, Caroline?” pagod ang boses ni Neil.“Sabihin mo na kung anong sasabihin mo, Mr. Xander,” kalmado niyang tanong.Tahimik siya ng ilang sandali bago nagsalita muli. “Sa tingin ko hindi ko kapatid si Daniella.”“Anong kinalaman ko doon?” tanong niya, kalmado ang tono.“Nasa Villa Rosa ka pa din ba?” tanong ni Neil.“Oo.”“Caroline, willing ka ba na magpa DNA test tayo?”“Mr. Xander, hindi ba’t ginawa na ninyo ito ni Daniella? At kun ginawa ninyo na ito at kapatid mo siya, bakit ninyo ako dinadamay? Para hamakin niyo ako?” bakas ang inis sa boses niya.Sumagot si Neil. “Hindi ako naniniwala. Pero okay lang kung ayaw mo. Ipagpapatuloy ko ang pag-iimbestiga ko.”Naguluhan si Caroline. Hindi niya maintindihan kung bakit ang tigas ng ulo ni Neil.Maaari kaya na pabaya ang mga Xander sa pagverify ng mga miyembro ng pamilya nila?Kung nakumpirma na ito, bakit pa niya ito
Nagalit si Daniella at nagbago ang ekspresyon niya. “Anong kinalaman nito sa iyo? Sino ka para punahin ako?”Sumagot si Paige at hindi nagpasindak. “Hindi ako walanghiya na katulad mo. Kahit na kasama mo na si Mr. Jordan, nangangaliwa ka pa.”Masamang tinitigan ni Daniella si Paige. “Manahimik kang p*ta ka! Sasampalin kita kapag hindi ka tumahimik.”Hindi natakot si Paige at taas noo na sinabi ng kalmado. “Sige. Nandito lang ako. Tignan natin kung sino ang masasampal. Hindi ako makapaniwala na bulag ang mga Xander sa pagtanggap sa mapagpanggap na katulad mo bilang pamilya. Tuso ko at mapagplano. Walang nakakaalam kung dinaya mo ang DNA test report.”Nanginig sa galit si Daniella. “Ikaw! Tumigil ka sa kalokohan mo!”Sumagot si Paige. “Oh, tignan mo kung gaano ka kadesperado. Tama ako! Pineke mo nga!”Pumintig sa sakit ang ulo ni Caroline sa pagtatalo nila. “Paige, huwag na tayo makipagtalo sa kanya. Wala itong sayasay.”Pumayag si Paige. “Sige, makikinig ako sa iyo. Magiging hangal lang