Chapter 1

"You can't do this to me! Ano ba ang hindi ninyo maintindihan sa sinabi ko? I don't want to marry a man. I am a lesbian kaya nuncang magpapakasal ako sa kahit sinong Poncio Pilato pa iyan!" Nagpupuyos sa galit na sigaw ni Claire habang kaharap niya ang kanyang mga magulang.

Noon pa man ay alam na niyang hindi matatanggap ng kanyang mga magulang ang kanyang sekswalidad. At pilit niyang iniintindi ang mga ito.

Nagmula sila sa isang kilalang angkan at alam niyang hindi gugustuhin ng mga ito na madungisan ang pinaka-iniingatan nilang pangalan kapag nalaman ng mga kaibigan nito at mga kasosyo nito sa negosyo na ang nag-iisang anak ng mga ito ay isa palang tomboy.

Kung kaya't ang mga magulang lamang niya, mga nalalapit na kapamilya at malalapit na mga kaibigan ang nakakaalam na isa siyang tomboy.

Kung titingnan, mukha parin naman siyang babae. Mahaba parin ang maitim niyang buhok na hanggang bewang at puro mga pambabaeng damit pa rin naman ang kanyang sinusuot. Kaya wala talagang mag-aakala na isa siyang tomboy..

"Shut up, Claire Simone! Para rin naman sa'yo ito. Kapag kinasal kayo ni Dave, masisigurado ko ng maganda ang magiging kinabukasan mo at makakasigurado rin ako na hindi ka niya sasaktan. And Claire, kailangan ng kompanya natin ang tulong ng mga Beckre. Malaki ang maitutulong nila sa kompanya natin."

Mapait siyang napangiti.

Ano pa nga bang bago? Ang kumpanya at ang imahe ng kanilang kompanya ang pinakaimportante para sa kanyang mga magulang, lalo na sa kanyang ama.

Sumikip ang kanyang dibdib at nagsisimula na ring mamuo ang luha sa kanyang mga mata.

Ngunit pinigil niya ang sarili.

With a fierce look in her eyes, she looked at her father. "Bakit hindi nalang kayo ang magpakasal sa kanya? Kayo naman ang nakakakilala sa kanya, hindi ba? Kayo ang may gusto sa kanya kaya bakit hindi nalang kayo---" Ngunit hindi na natapos pa ni Claire ang sasabihin ng biglang lumapat ang mabigat na palad ng kanyang ama sa kanyang pisngi.

Halos tumabingi ang kanyang mukha dahil sa lakas ng pagkaka sampal sa kanya ng kanyang ama. Masakit. Ngunit walang-wala ang sakit na nararamdaman niya sa kanyang pisngi, kumpara sa sakit na nararamdaman niya sa kanyang puso.

Oo nga at hindi tanggap ng kanyang mga magulang, lalo na ng kanyang ama ang pagiging tomboy niya, oo at hindi sila sang-ayon sa mga naging desisyon niya sa buhay pero kahit kailan o ni minsan ay hindi pa siya nito napagbuhatan ng kamay.

Ito ang unang beses na nasampal siya ng ama.

And before she could help it, tuluyan nang bumagsak ang mga luhang kanina pa niya pinipigilan.

Nang tingnan niya ang ama ay kitang-kita niya ang gulat sa mukha nito. Tila hindi nito sinasadya o hindi inaasahan na mapagbubuhatan siya nito ng kamay.

But it was too late. Sinasadya man nito o hindi, nasaktan na siya nito. Not just physically but emotionally.

Her mother tried to reach out to her.

Ngunit bago pa man makalapit sa kanya ang ina ay umatras na siya.

She knew that the pain and anger that she's feeling can be clearly seen in her face and in her eyes.

Nilingon niya ang ina na katulad niya ay lumuluha na rin. "A-anak...C-claire..." Sambit ng kanyang ina habang pinipilit na abutin ang kanyang mga kamay.

Ngunit mabilis siyang umatras. Umiling siya saka niya pinunasan ang kanyang mga luha. "If this is what it takes to be a part of this family, mas gugustuhin ko pang tumira na lamang sa kalye at magpalaboy-laboy kaysa maging sunod-sunuran sa lahat ng gusto ninyo at itali ako sa isang lalaking hindi ko mahal. Mas gugustuhin ko pang magkaroon ng mahirap na mga magulang kaysa mayaman nga pero ikinakahiya naman ako at ang sekswalidad ko." Buong tapang niyang saad.

Nang maramdaman niyang maiiyak na naman siya ay agad niyang pinigilan ang kanyang sarili.

She should be strong. Kailangan niyang ipakita sa kanyang mga magulang na hindi siya mahina, na kahit anong gawin ng mga ito ay hindi papayag sa gusto ng mga ito.

Mula sa gulat na ekspresyon ay biglang umigting ang mga panga ng kanyang ama. "Bakit ayaw mong pumayag? Dahil ba sa girlfriend mo? Dahil ba sa babaeng iyon kaya susuwayin mo kami?" Dinuro siya ng ama. "Pinagbigyan ka na namin noon, Claire. I let you have a relationship with that woman dahil iyon ang sinabi ng Mommy mo ay pabayaan ka muna namin. At ngayon, tapos na pagbibigay ko sa'yo. Whether you like it or not, magpapakasal ka kay Dave!" Nagpupuyos sa galit na sabi ng kanyang ama ngunit hindi siya nagpatinag.

This time, sarili naman niya ang susundin niya.

"This is my life dad." Pinaglipat-lipat niya ang tingin sa mga magulang. And I won't let you dictate me anymore." She said bago siya tumalikod and made her way towards the entrance of their home.

She can hear her mother calling her ngunit hindi siya lumingon at nagpatuloy lamang sa paglalakad hanggang sa tuluyan na siyang nakalabas ng kanilang bahay.

"Pasensiya na, Drei. Wala na kasi talaga akong mapuntahang iba. Alam mo namang ikaw lang ang matalik kong kaibigan." Aniya sa matalik na kaibigan na si Andrei.

Si Andrei ang kaisa-isa niyang matalik na kaibigang lalaki. They've been friends since high school and out of all her friends, ito lang ang pinaka pinagkakatiwalaan niya na hindi siya isusuplong sa kanyang mga magulang.

"So, anong plano mo ngayon? Alam na ba 'to ni Ruby?" Tanong ni Andrei sa kanya matapos niyang i-kwento rito ang nangyari sa pagitan niya at ng kanyang mga magulang.

Bigla niyang naalala si Ruby.

Ruby is her girlfriend for a year already. At katulad niya ay galing din ito sa kilalang angkan but that is not enough for her parents to accept her relationship with her.

And her father is right. Ruby is one of the reasons why she disagreed with the fixed marriage. Mahal na mahal niya si Ruby at alam niyang mahal rin siya nito. Kaya't kahit ano pang gawin o sabihin ng ama niya ay hinding-hindi siya papayag sa gusto nito.

"Hindi pa niya alam. Hindi ko pa nasabi sa kanya. Dito kasi kaagad ako dumiretso pagkatapos kong umalis sa bahay. Isa pa, ayoko na siyang madamay pa sa problema ko. Ayoko nang dagdagan pa ang iisipin niya." Sagot niya kay Andrei.

"Pero kailangan niyang malaman ito, Claire. She is your girlfriend. And we both know na damay na siya sa gulong ito, Claire." Seryoso namang sagot sa kanyang ni Andrei.

"But Drei...ayoko ng mag-alala pa siya."

"Pero malalaman niya rin ito, Claire. Mas mabuti ng sa'yo niya mismo manggaling kaysa sa ibang tao pa. You must tell her." Andrei said at wala na siyang nagawa kung hindi ang tumango na lamang bilang sagot.

Ayaw man niyang aminin ngunit alam niyang tama ang sinabi ng kaibigan.

Napabuntong-hininga na lamang siya.

Ilang minuto muna ang nagdaan bago muling nagsalita si Andrei dahilan upang maibalik niya ang kanyang atensiyon rito.

"Ano ng gagawin mo ngayon? I'm sure hindi mo magagamit ang mga credit cards mo dahil ngayon pa lang, siguradong pina-freeze na ni Tito ang accounts mo." Andrei asked.

"Pasensiya na talaga. Magiging pabigat pa ako sa'yo. Wala na kasi talaga akong ibang mapuntahan kaya---" But before she could finish her sentence, hinawakan na ni Andrei ang kanyang mga kamay na nasa kanyang hita.

Marahang pinisil ni Andrei ang kanyang mga kamay at tinitigan siya ng may pang-unawa sa mga mata. "Hindi ka pabigat sa akin, Claire. You know you can always count on me. I'm just worried about you. Kilala kita, alam kong hindi mo tatanggapin ang mga tulong ko maliban sa pagtira mo dito sa bahay ko." Ani Andrei and gave her his most sincere smile.

"Drei, ang pagpapatuloy mo pa lang sa akin dito sa bahay mo ay napakalaking bagay na para sa akin. At ayoko ng humingi pa ng kung ano-ano dahil kalabisan na iyon." She told him saka niya sinuklian ang ngiting ibinigay nito.

Kung straight lang siguro siya, malamang ay isa na siya sa mga babaeng nagkakandarapa rito.

Andrei is almost perfect. Kaya nga nagtataka siya kung bakit hanggang ngayon ay wala parin itong nobya. Ni minsan ay wala pa itong pinakilala sa kanya.

"Thank you, Drei. I owe you this one." Kinuha niya ang kamay niyang pisil nito at siya naman ang tumapik sa mga kamay nito. Hindi bale, maghahanap kaagad ako ng trabaho para kahit sa pagkain ay may mai-ambag man lang ako." Nakangiting sabi niya sa kaibigan saka siya tumayo at tumitig sa bintanang nasa harap lamang niya.

Tumayo na rin si Andrei at pumuwesto sa likuran niya.

"You can work in our company, Claire." Alok ni Andrei sa kanya.

Ngunit kaagad niya itong tinanggihan. "Drei, akala ko ba kilala mo na ako? Eh di alam mo nang hindi ko tatanggapin ang alok mo." Nakangiting tugon nito sa kanya.

Nangingiting umiling si Andrei. "Yeah, I know. Sinusubukan ko lang naman. Hoping you'll consider it. Pagtatrabahuan mo naman iyon." Pagkumbinsi pa nito sa kanya.

"Oo nga. Pero ikaw ang boss ko. And knowing you, alam kong hindi mabigat na trabaho ang ibibigay mo sa akin."Sagot niya rito na sinabayan pa niya ng pag-ikot ng mga mata na ikinatawa ni Andrei. "Gusto ko rin namang maexperience kung paano mag apply ng trabaho. Iyong iinterviewhin ako at kung anu-ano pa. Gusto kong paghirapan ang mga gusto kong makuha, gusto kong ipakita kay Mommy at Daddy na kaya kong mabuhay without their help, that I can stand on my own feet without their help so please, hayaan mo na ako."

Nakita niya ang pag-aalangan sa mukha ni Andrei. Ngunit sa bandang huli ay bumuntong-hininga na lamang si Andrei and nodded his head, indikasyon na pumapayag na ito.

"Salamat." She said and gave him her most sincere smile.

Pagkatapos ng naging pag-uusap nila ay niyaya na siya nitong mag dinner. At pagkatapos ay inihatid na siya nito sa kwartong inihanda nito para sa kanya. Binigyan din siya nito ng mga damit na pamalit niya, na alam niyang pinabili nito sa sekretarya nito.

Pagkatapos niyang magbihis ay kaagad na siyang humiga sa kama. At nang tuluyan ng sumayad ang kanyang likod sa kama ay saka lamang niya hinayaan ang kanyang mga luha na tumulo.

She knew that by this time ay pinapahanap na siya ng mga magulang niya.

Mahal niya ang mga magulang niya. All her life, she's been trying to be the perfect daughter that they've wanted her to be. Kahit anong ipagawa ng mga ito, ginagawa niya. Kung anong gusto ng mga ito ay sinusunod niya ng walang reklamo. Para lang siyang puppet na sunod-sunuran sa lahat ng gustuhin ng mga ito.

Naalala pa niya noong nalaman ng mga magulang niya na may girlfriend siya. Halos patayin na siya ng kanyang ama sa galit. Her father even threatened her na kapag hindi niya hiniwalayan si Ruby ay tatanggalan siya nito ng mana. Ngunit hindi siya nagpasindak sa ama. At sa halip ay lumayas siya at kay Ruby siya nag stay. Ngunit pagkalipas lang din ng ilang araw ay nahanap din siya ng mga ito at pinauwi siya. Hindi pa sana siya papayag na umuwi noon kung hindi lamang sinabi sa kanya ng ama na hahayaan na siya nito at si Ruby.

Akala niya ay magtutuloy na iyon at di na ulit sila magkakaroon pa ng problema. But here they are. Dinidiktahan na naman siya nitong muli.

Sigurado siyang galit na galit na ang kanyang ama ngayon. Ngunit wala na siyang pakialam. She has done enough for them.

She had enough with being the perfect daughter that they wanted her to be.

Ipapakita niya sa kanyang mga magulang na kaya niya. Ipapakita niya sa kanila that she can stand on her own. She will prove to them na hindi lamang siya parang isang puppet na sunod-sunuran lamang sa kanila.

Starting tomorrow, things will never be the same again. She told herself and slowly drifted to sleep.

Kinabukasan ay maagang nagising si Claire ngunit nakaalis na si Andrei ng magising siya. Nag-iwan lamang ito ng isang post it note, nagsasabi na maaga itong pumasok.

Nagluto na lamang siya ng pancake at pinag timpla niya ang sarili ng kape.

Matapos siyang kumain ay kaagad siyang naligo at nagbihis.

She's planning to visit Ruby at maghanap na rin ng trabaho.

She took all of the things that she needed, including her documents na kailangan niya sa paghahanap ng trabaho.

She don't know kung paano nakuha ni Drei ang mga dokumento niya at wala na din siyang balak na alamin pa.

Kinuha na rin niya ang perang iniwan ni Andrei.

Kapag nakahanap na siya ng trabaho ay siguradong babayaran niya si Andrei.

As soon as she went out of the Andrei's home ay kaagad siyang pumara ng taxi papunta sa condo ni Ruby.

She is so excited to see her.

Nang nasa tapat na siya ng pinto ng condo unit ng nobya ay kaagad siyang kumatok.

Nang pagbuksan siya ng pinto ni Ruby ay kitang-kita niya ang gulat sa mukha nito. Marahil ay hindi nito inaasahan na darating siya. Ngunit ilang minuto lamang ang lumipas ay kaagad na siya nitong niyakap nang napakahigpit na para bang sa yakap na iyon, nito ibinuhos ang sobrang pagkamiss nito sa kanya.

Ginantihan naman niya ng mahigpit rin na yakap ang nobya.

Oh, how she missed her!

Ilang linggo din silang hindi nagkita dahil pareho silang naging abala sa kanilang mga trabaho.

Pareho silang tagapagmana ng kani-kanilang kompanya ng kanilang mga magulang kaya't naiintindihan kaagad nila ang isa't-isa kapag trabaho na ang usapan.

She was about to let go of Ruby nang mabilis naman nitong hinuli ang kanyang mukha at bago pa man siya makahuma ay sinunggaban na ng mga labi nito ang kanyang mga labi na kanyang ikinagulat.

Ngunit ilang segundo lang ang nagdaan at kaagad din siyang nakabawi mula sa pagkagulat niya. At kanya ng sinuklian ang mga halik ng ibinibigay sa kanya ng nobya.

They were kissing intensely, passionately na animo'y ilang taon silang hindi nagkita.

Kapwa sila naghahabol ng hininga nang maghiwalay ang kanilang mga labi.

Ipinagdikit ni Ruby ang kanilang mga noo and they smiled at each other.

"I miss you." Malambing na saad ni Ruby.

"I miss you too." Sagot naman niya sa kasintahan saka niya hinapit ang katawan nito palapit sa kanya that made Ruby giggle.

Akmang hahalikan niyang muli ang nobya nang bigla itong lumayo mula sa kanya.

At habang kagat-kagat ni Ruby ang ibabang-labi ay bigla na naman siya nito hinila papasok sa condo nito.

And when they reached her living room ay itinulak siya nito dahilan upang mapaupo siya sa sofa.

Napangisi siya.

Alam na niya kung anong gusto nitong mangyari. And she's hella excited!

Nagsimulang hubarin ni Ruby ang lahat ng kasuotan nito hanggang sa maging hubad na ito sa kanyang harapan.

Wala sa sariling napalunok siya nang dumako ang mga mata niya sa magkabilang dibdib ng nobya. At hindi naman niya napigilang mapanganga nang bumaba ang kanyang tingin sa pagkababae nito.

Nakakaakit ang itsura ng pagkababae ng nobya.

"Like what you're seeing?" Ani Ruby sa nang-aakit na tinig.

Without taking her eyes off of her womanhood, she answered her, "Damn, yes." Aniya saka napalunok.

Ngumisi si Ruby. Tila nasiyahan ito sa naging sagot niya.

At nang ang mga damit naman nito ang ginusto nitong hubarin ay hindi siya pumayag. Sa halip ay tinulungan pa niya ang kasintahan.

"I miss you. I miss this." Ani Ruby matapos siya nitong hubaran.

Sasagutin na sana niya ito nang hinalikan na naman siya nito.

And she's not complaining. She wanted this so bad. She wanted Ruby so bad!

Kinagat ni Ruby ang kanyang ibabang-labi dahilan upang maibuka niya ang kanyang bibig na sinamantala naman ni Ruby upang maipasok nito ang dila nito sa kanyang bibig.

Sinipsip ni Ruby ang kanyang dila na siyang nakapagpaungol sa kanya.

Oh God! Ruby is really good at this!

Ngunit hindi naman siya nagpatalo sa nobya. Nakipaglaban siya ng halikan sa nobya.

At habang nage-espadahan ang kanilang mga dila ay naging abala naman ang mga kamay ni Ruby sa kanyang dalawang dibdib.

Hanggang sa bumaba ang mga labi ni Ruby sa kanyang leeg at kinagat ang pinakasensitibong parte ng kanyang leeg na ikinaungol niya ng malakas. "Ohh!" Aniya habang nakapikit na ang kanyang mga mata.

Matapos sa kanyang leeg ay mas bumaba pa ang halik nito patungo sa gitna ng kanyang magkabilang dibdib, hanggang sa tuluyan na nitong sipsipin ang kanyang mga dunggot.

Sinipsip ni Ruby ang kanyang kanang dibdib habang ang kabilang naman ay pinaglalaruan ng isang kamay nito.

Hindi niya napigilan ang sarili na lumiyad dahil sa labis na sensasyon na nararamdaman ng kanyang katawan.

"Ahh!" Muli niyang pag-ungol.

Pinaglipat-lipat nito ang mga labi sa magkabilang tuktok ng kanyang mga dibdib habang ang mga kamay naman nito ay tumungo na sa kanyang pagkababae.

Claire gasped in full pleasure as Ruby started rubbing her cl*t.

"Oh God...Ruby! Ahh!" Malakas na niyang ungol.

Lalo pang bumaba ang mga labi nito.

Mula sa kanyang mga dibdib ay tumungo ang mga halik nito sa kanyang tiyan as she rubbed her cl*t faster. Hanggang sa tuluyan na nitong ipinasok ang isa nitong daliri sa butas ng kanyang pagkababae, na nagpatirik sa kanyang mga mata.

And when Ruby's tongue joined her finger ay doon na siya tuluyang nabaliw sa sarap.

Napapataas na ang kanyang puwet dahil sa walang pagsidlan na sarap na kanyang nararamdaman.

Sinabunutan pa niya si Ruby and ipinagduldulan ang mukha nito sa kanyang pagkababae, urging her to do more.

"Oh yes! Fu*k me baby...Fu*k me more...Ahh!" Tila nagdedeliryo niyang ungol.

Tila lalo namang ginanahan si Ruby dahil dumoble ang bilis ng paglabas masok ng mga daliri nito sa kanyang lagusan. Hanggang sa naramdaman niyang malapit na niyang maabot ang kaluwalhatian.

"I'm coming, baby...Oh God! Im comi---oh sh*t!" Paulit-ulit niyang pag-ungol hanggang sa mangisay na ang kanyang mga paa at tuluyan na siyang labasan.

"Bakit ngayon ka lang napadalaw?" Tanong ni Ruby kay Claire.

Kakatapos lamang paligayahin ni Claire si Ruby at ngayon ay kapwa pa rin sila hubad na nakahiga sa sofa.

Nakapatong si Ruby kay Claire habang nakayakap naman si Claire sa nobya at marahang hinahaplos ang buhok nito.

"Wala lang. I just...miss you. Bakit? Ayaw mo bang nandito ako? Pabiro kong tanong pabalik sa nobya.

Mula sa aking dibdib ay inangat niya ang kanyang ulo at sinalubong ang aking tingin. "After what we did, tinatanong mo pa talaga kung ayaw kong nandito ka?" Nakangisi namang sagot sa kanya ni Ruby.

Tawa lamang ang naging sagot niya kay Ruby saka nanggigigil niyang hinalikan ang tungki ng ilong ng nito na ikina hagikgik ni Ruby.

Matapos niyon ay mahabang katahimikan ang dumaan sa kanilang dalawa.

"Babe...I need to tell you something." Ani Claire after a few minutes of silence that surrounded them.

Habang patungo siya kanina sa condo ni Ruby ay pinag-isipan niya ang sinabi ni Andrei. And she must admit, Andrei is right.

Sooner or later ay malalaman din naman ni Ruby ang nangyari sa pagitan niya at ng kanyang mga magulang. Isa pa ay ito rin ang sinisisi ng kanyang ama kung bakit ayaw niyang pumayag sa gusto nito. At sigurado din siyang kay Ruby siya unang hahanapin ng kanyang mga magulang. Kaya nga kay Andrei siya kaagad dumiretso kagabi.

"What is it?" Nakakunot ang noo na tanong sa kanya ni Ruby.

Bumuntong-hininga muna siya bago niya sinagot ang nobya. "Umalis na ako sa bahay."

Lalong kumunot ang noo ni Ruby. Kitang-kita niya ang pagtataka sa mukha ng nobya.

"What? why? Ano na namang pinag-awayan niyo ng mga magulang mo? Is it about us again?"Sunod-sunod nitong tanong sa kanya.

Muli siyang bumuntong-hininga. "A fixed marriage." Kaagad na napalitan ng gulat ang pagtataka sa mukha ni Ruby. Umawang pa ang bibig nito. "Gusto nila akong ipakasal sa kasosyo nila. I refused. But you know my parents, especially my dad. Hindi siya titigil hangga't hindi niya ako napapapayag sa gusto niya. So I did what I thought was the best thing to do. I ran away." Pagpapatuloy niya.

Tiningnan niya si Ruby.

Naroon pa rin ang gulat sa kanyang mukha at nakaawang pa rin ang kanyang bibig. "B-but Claire...mga magulang mo pa rin sila. M-mapag-uusapan pa naman ninyo siguro iyon." Sagot sa kanya ni Ruby.

Pagak siyang tumawa at tumingala. "As if they will listen to me. Dalawa lang naman ang importante para sa kanila. Their name and the company." Mapait niyang saad saka niya ibinalik ang tingin kay Ruby na nag-aalalang nakatitig sa kanya. "Ikaw ang pinaka-importanteng tao para sa akin ngayon, Ruby. You are my happiness and I won't let them take that away from me." Puno ng kaseryosohan na saad ni Claire.

Dalawang oras din siyang nanatili sa condo ni Ruby.

Ilang beses siyang kinumbinse ni Ruby na bumalik sa bahay nila at kausapin ang mga magulang niya but her decision remains the same.

She won't go back to her parents. Paninindigan niya ang desisyon niya.

Kaya heto siya ngayon, naghahanap na ng trabaho.

Ngunit tila minamalas siya sapagka't ilang kompanya na ang kanyang napuntahan ngunit lahat ng napuntahan niya ay puro walang bakante.

Nang mag-alas tres na ay nagdesisyon na siyang magpahinga muna.

Tumungo siya sa malapit na park na malapit lamang sa huling kumpanya na pinuntahan niya.

She sat at one of the benches in the park.

Napabuntong-hininga siya.

She's already tired, hungry and exhausted.

May pera naman siyang maipambibili niya ng pagkain ngunit pinili niyang itabi nalang muna ang perang bigay sa kanya ni Andrei para magamit niya ulit bukas.

Inilibot niya ang paningin sa buong park.

May mga magkasintahan siyang nakikita na nagde-date at mga magkakapamilya at magkakaibigan na nagkakasiyahan.

Hindi niya napigilang mainggit. They all looked so happy and contented with their lives. Unlike her na nakatadhana na atang pagkaitan na maging masaya.

At ngayong meron ng taong nagbibigay ng kasiyahan sa kanya ay gusto namang bawiin sa kanya.

"Ah, enough with that, Claire. You have no time to pity yourself! Makakahanap ka rin ng trabaho!" She told herself.

Tatayo na sana siya upang magpatuloy sa paghahanap ng trabaho nang bigla nalang may tumakip sa kanyang mga mata at maging sa kanyang bibig dahilan upang makaramdam siya ng pamimigat ng talukap ng kanyang mga mata.

"You can't escape from me, Claire. No one can escape from me." Was the last thing she heard bago siya tuluyang mawalan ng malay.