Chapter 5

"Hey! Nandadaya ka eh!" Naiinis na sabi ni Claire kay Alastair.

They are playing snake on a ladder. Yes, they are playing that kind of game. Kinda childish, right? Pero mukhang enjoy na enjoy naman si Alastair sa laro nila, lalo na at palagi itong nananalo.

"Anong nandadaya? Wala kaya akong ginagawa. Talagang sinuswerte lang ako kaya palagi  akong panalo." Nakangisi naman nitong tugon sa kanya.

"Aish! Naman eh! Ayoko na. Palagi nalang akong natatalo!" Nakasimangot na niyang sabi na ikinatawa lamang ni Alastair

"Ang bilis mo namang sumuko." Pailing-iling pa nitong sabi habang nakangisi.

"Madaya ka kasi." Sagot naman niya rito sabay irap.

Nakangiting umiiling na lamang si Alastair habang nililigpit nito ang mga pinaglaruan nila.

Simula nang pumayag siya na manatili sa isla kasama si Alastair ay hindi na siya ginalaw nitong muli. Napakabait din nito sa kanya at itinuturing siya na para bang isang prinsesa. Halos lahat ng gawaing bahay ay ito ang gumagawa. Pati pagluluto ay ito din ang gumagawa at naaapreciate niya naman iyon but that doesn't mean na unti-unti nang natutunaw ang galit niya para sa binata.

She's still mad at him for kidnapping her and forcing himself to her without any reason maliban sa forced marriage which is not valid. Ngunit kailangan niya muna itong pakisamahan. Wala din naman kasi siyang choice.

Baka kasi kapag nagmaldita siya ay magbago pa ang isip nito. Baka tuluyan na siya nitong isuplong sa mga magulang niya at hayaang maipakasal silang dalawa. So she decided to be a good girl for now. Isang buwan lang naman. Pagkatapos nito ay makakauwi na siya at makikita na niyang muli si Ruby.

Nang dumako ang tingin niya rito ay nakita niyang titig na titig ito sa kanya.

"Bakit ganyan ka makatingin?" She asked with an arched brow.

"Nothing. It's just that, you are so beautiful that I can't take my eyes off of you." He said and winked at her.

Umismid siya. "Tigilan mo nga ako sa kalandian mo. Hindi mo ako madadala sa mga paganyan mo. Ipapaalala ko lang sa'yo, may girlfriend na ako na mahal na mahal ko kaya walang epekto sa akin ang mga banat mong 'yan." Sagot niya rito.

"Yeah. You have a girlfriend pero ako ang kasama mo ngayon." Sagot naman nito pagkatapos ay ngumisi sa kanya.

"And it's because you kidnapped me." Balewala kong sagot sa kanya na siyang nagpawala sa ngisi sa kanyang labi.

It's already too late ng marealize niya kung anoang sinabi niya. At sa hindi malaman na kadahilanan ay naguilty siya, lalo na ng makita niya kung paano tumamlay ang mukha nito.

Bakit naman ako maguguilty? Nagsasabi lang naman ako ng totoo. She told herself.

"Ahm...Maganda ang araw ngayon. Ligo tayo?" Pag-anyaya niya sa binata nang ilang minuto na ang lumipas ay hindi na ito nagsalita pa.

Malamig ang mga matang tinitigan siya ni Alastair at sa hindi na naman malamang kadahilanan ay may iba na naman siyang naramdaman.

"Ikaw nalang. Pagod ako. Matutulog lang ako." Was all he said saka ito umalis at iniwan siya na sinusundan lamang ito ng tingin habang nakakunot ang noo.

Mukhang hindi nito nagustuhan ang sinabi niya. Ngunit nagsasabi lang naman siya ng totoo. Totoo naman na kinidnap siya nito kaya napilitan siyang pakisamahan ito. Pero bakit siya naguguilty? Bakit parang may parte sa kanya na gustong magsorry sa binata?

"Bakit naman ako magsosorry sa kanya? Wala naman akong sinabing masama. I am just being honest." Pagkontra niya sa sariling nararamdaman. 

Pakiramdam niya ay malapit na talaga siyang mabaliw sa kakaisip ng mga bagay-bagay na dapat ay hindi naman niya iniisip pa at kinukwestiyon. 

Napailing-iling na lamang siya saka napatingin sa nakabukas na bintana, na nasa tabi lamang ng pintuan, kung saan natatanaw niya ang malawak na karagatan.

The weather is good at napakaganda talagang magtampisaw sa dagat. At dahil tila nawala na sa mood si Alastair ay siya nalang ang maliligo. Bahala ito sa buhay nito.

Nasa loob ng sarili niyang silid si Alastair. Nakaupo siya sa gilid ng kanyang kama at nakaharap sa malaking bintana kung saan kitang-kita niya si Claire na mukhang sarap na sarap sa pagligo sa dagat.

Napabuntong-hininga siya nang maalala ang naging sagot nito sa kanya.

Kung sabagay ay tama naman ito. Napilitan lamang ito na pakisamahan siya sapagka't kinidnap niya ito at dahil gusto na rin nitong makauwi.

Ngunit hindi niya inaasahan na masasaktan pa rin pala siya nang marinig niya iyon mismo dalaga. Masakit isipin na napipilitan lamang itong makisama sa kanya. Masakit isipin na kaya lang ito nakikisama sa kanya ay dahil ayaw na nitong guluhin pa niya ito at hindi talaga nito gustong matuloy ang kasal nilang dalawa. Masakit malaman na ang taong mahal na mahal niya ay kinamumuhian siya.

Yes. He is inlove with her. He's been inlove with her since the first time he saw her.

Ipinikit niya ang kanyang mga mata at tila isang pelikula na nagbalik sa kanya ang nakaraan. Ang nakaraan kung saan niya unang nakita ang dalaga.

Naglalakad sa corridor ng kanilang unibersidad si Alastair. Papunta siya sa susunod niyang klase ng bigla nalang may bumangga sa kanyang balikat dahilan para mahulog ang dala niyang mga libro.

Narinig niya ang pagtawanan ng mga kapwa niya estudyante na nasa corridor din, pati na ang mga dumadaan ay nakitawa ngunit ipinagsawalang-bahala niya nalang iyon.

Wala naman siya pakealam sa kung anong tingin sa kanya ng ibang tao. As long as matataas ang grado niya, wala na siyang dapat problemahin pa.

Yes. He is a nerd. And just like a typical nerds, he wears big and round eyeglasses na parang iyong kay Harry Potter. Ang buhok naman niya ay hinati sa dalawa na tila ba nasa panahon pa siya ni Rizal. Maging ang pananamit niya ay napakabaduy tingnan kung ikukumpara sa isinusuot ng kanyang mga klase.Kaya naman hindi na rin siya nagtataka kung bakit bigla siyang napagtitripan.

He was about to get the last book ng bigla nalang itong sinipa ng kung sino man. Tiningala niya ang sumipa sa kanyang libro at nakita niya ang isa sa mga kaklase niya sa isang subject, na paborito ata siyang i-bully.

He is Drake. Ang team captain ng basketball team ng kanilang unibersidad.

Nanliliit na nginisihan siya nito at para bang sinasabi nito sa kanya na wala siyang binatbat rito.

"Pangit na nga, lampa pa." Nakangisi nitong sabi.

Nagtawanan naman ang mga estudyante na nakarinig sa sinabi nito pero ipinagsawalang bahala niya na iyon. Tumayo na lamang siya at tinalikuran ito para sana kunin ang libro niya na nasa kanya ng likuran dahil sa lakas ng pagkakasipa ni Drake. Ngunit nakakailang hakbang pa lamang siya ay hinigit na siya ni Drake.

He made him face him saka nito hinila ang kwelyo ng kanyang damit dahilan para mapalapit siya rito. Magkasing tangkad lamang sila kaya naman kitang-kita niya kung paano manlisik ang mga mata nito.

"Huwag mo akong tatalikuran kapag kinakausap kita!" He said through gritted teeth ngunit kagay ng lagi niyang ginagawa, hindi siya nagpakita ng kahit anong emosyon. Ni hindi siya nagsalita dahilan para lalo pa itong magalit.

"Ano? Matapang ka na?" Galit nitong saad.

Hindi pa rin siya nagsalita. Nanatili lang na nakatikom ang kanyang bibig habang nakatitig siya sa mukha nito, without any emotion on his face.

"Hindi ka ba talaga magsasalita, ha?"

Still, Drake got no answer from him. At sa pagkakataong iyon ay kumuyom na ang mga kamao ni Drake.

"Ayaw mong magsalita, ha." Anito saka nito iniamba ang kamao.

Ipinikit niya nalang ang kanyang mga mata and waited for his punch ngunit ilang segundo pa ang lumipas ay walang suntok siyang naramdaman.

He opened up his eyes at nanlaki ang kanyang mga mata nang makita niya na may pumigil sa kamao ni Drake. At ang mas lalo pang nagpalaki sa kanyang mga mata ay nang makita niya na hindi lalaki ang pumigil sa kamao ni Drake kung hindi isang babae.

Ibinaba nito ang kamay nito ang kamao ni Drake na parang natuka ng ahas na nakatitig lamang sa babae.

"Wala na ba talaga kayong magawang mabuti?" She said with a serious tone which he found really hot.

Tila naman naestatwa ang lahat ng nasa corrigidor, lalo na ang mga lalaki na katulad ni Drake ay nakatitig lamang sa babae.

Paano ba naman sila hindi matutulala kung napakaganda ng babaeng nasa kanyang harapan.

Para itong buhay na manika. May malaporselana itong kutis, mahaba ang maitim nitong buhok, matangos ang maliit nitong ilong at may malarosas ito na mga labi na para bang kay sarap halikan.

Ito ang unang beses na nabighani siya sa isang babae. Oo, maraming magagandang babae sa kanilang unibersidad ngunit iba ang babaeng ito. There is something about her na talagang mapapatulala ka.

Pagkatapos nitong tapunan ng masamang tingin sila Drake ay sa kanya naman ito bumaling.

There were no emotion in her eyes. "Sa susunod, wag kang lalampa-lampa. Huwag kang magpapaapi sa mga gagong 'yan. Matuto kang lumaban. Huwag kang babakla-bakla." Anito saka umalis dahilan upang maging siya ay mapatulala.

Hindi niya alam ngunit imbes na magalit o mainis siya sa mga sinabi nito ay iba ang naramdaman niya. Humanga ako sa katapangan nito at sa ugali nito. Ibang-iba ito sa mga babaeng kaklase niya at sa lahat ng mga babaeng kilala niya.

And since that day, he started stalking her. Kung saan ito magpunta ay naroon din siya. At dahil sa mga pagsunod-sunod niya sa dalaga ay maraming mga bagay siyang nalaman tungkol rito. Nalaman niya na mas bata pala ito sa kanya. Claire is a second-year habang siya naman ay ga-graduate na sa susunod na taon. Nalaman din niya ang mga paborito nitong pagkain, mga paborito nitong puntahan at marami pa. Nalaman niya din na tomboy pala ito ngunit hindi iyon sapat upang maturn-off siya sa dalaga. Palagi din nitong kasama ang bestfriend nito na si Andrei Delos Reyes. And God knows how much he hate them being together all the time. Lalo na kapag umaakbay o di kaya ay niyayakap ni Andrei si Claire. Alam niyang wala namang ibig sabihin ang pagiging malapit ng dalawa sa isa't-isa but he really doesn't like it.

He is inlove with her. Alam niyang iyon na ang nararamdaman niya para kay Claire.

He knew it was kinda weird. Ni hindi pa nga sila nagkakausap o nagkakasama pero minahal na niya ang dalaga. Ngunit hindi ba at ganoon naman ang pag-ibig? Hindi mo ma-explain. Iyong hindi mo alam kung kailan at kung paano mo sya minahal. Basta bigla mo nalang mararamdaman and that's what happened to him.

He tried to talk to her, lapitan ito at kaibiganin ngunit sa tuwing sinusubukan na niya ay bigla nalang siyang dinadaga. Isa pa ay natatakot din siya. Natatakot siya na baka tanggihan siya nito kasi sino ba naman siya? Isa lang naman siyang nerd na palaging nagpatitripan ng mga kapwa niya estudyante sa kanilang unibersidad. Kaya naman nagkasya na lamang siya sa pagsunod at pagtingin-tingin sa dalaga.

Hanggang sa nakapagtapos na siya ay hindi niya pa rin ito nakakausap man lang. Ngunit kahit na hindi na siya nag-aaral sa kanilang unibersidad ay alam niya pa rin ang mga nangyayari sa dalaga. Palihim niya pa rin itong sinusundan kapag may oras siya. Nagbago na rin siya. Hindi na siya ang dating nerd na palaging nabubully. The reason why he changed? It's because of Claire. He wanted to be a better man for her kahit na alam niyang malabong mapansin siya nito lalo na at wala naman siyang ginagawa upang mapasin nito. Hanggang sa nalaman niya na may girlfriend na ito. Halos lunurin niya ang sarili niya sa alak. Kapag nakikita niyang magkasama ang dalawa ay parang pinipiga ang kanyang puso.

He wished it was her. He wished it was him who's holding her hands, hugging her, kissing her and telling her how much he love her.

Pinilit niyang kalimutan ang dalaga. He tried to move on. Pero kahit anong gawin niya, ito pa rin ang hinahanap-hanap ng puso niya. Na sa tuwing may ibang babae siyang kinakama ay ang pangalan nito ang nasasambit niya.

He got addicted to her. Tila droga ang dalaga para sa kanya. Kaya naman nang nalaman niya na gustong makipagmerge ng kompanya nila Claire sa kanyang kompanya ay hindi na niya sinayang pa ang pagkakataon. He grabbed the opportunity para mapasakanya ang dalaga kahit pa alam niyang maari siyang kamuhian nito.

Nang imulat ni Alastair ang mga mata ay bumalik na rin siya sa kasalukuyan.

Alam niyang malabong mahalin rin siya nito katulad ng pagmamahal na kaya niyang ibigay rito. Ngunit gusto niya paring subukan. Gustoniya pa rin na sumugal kahit na alam niyang malaki ang tiyansa na matalo siya. But at least, may ginawa siya. Kahit na hindi pa rin siya nito piliin sa bandang huli, hindi pa rin siya magsisisi dahil alam niyang may ginawa siya.

Ilang minuto pa ang lumipas na nakatingin lamang siya kay Claire nang bigla na lamang tumunog ang kanyang celphone.

Kinuha niya ang kanyang cellphone na nasa kanya lamang tabi. He looked at the called I.D.

It was Kieran who's calling. Isa sa mga matatalik niyang kaibigan.

He answered the call at kaagad na umalingawngaw ang tawanan ng mga lalaki mula sa kabilang linya, na alam niyang mga kaibigan niya ang nagmamay-ari.

"Tumahimik muna kayo! Sumagot na si Alastair." Anang isang baritonong tinig mula sa kabilang linya at sigurado siyang si Kieran ang nagmamay-ari ng boses na iyon.

Bigla namang tumahimik ang kabilang linya ngunit ilang segundo lang ang lumipas ay malalakas na sigawan naman ang kanyang narinig.

Natawa na lamang siya sa kabaliwan ng mga kaibigan niya. Alam niyang iniinis lang ng mga ito si Kieran.

"Kahit kailan, napakaisip-bata ninyo." Narinig niyang saad ni Kieran.

"Kami? Isip bata? Dude, kayang-kaya na nga naming gumawa ng bata. Baka ikaw ang isip-bata kasi hanggang ngayon, virgin ka pa rin. Alam mo, konti nalang, iisipin ko na talagang bakla ka." Narinig niyang sigaw ng isang lalaki na kung hindi siya nagkakamali ay boses ni Alfie.

"Gago! Hindi ako bakla!" Angil naman ni Kieran.

Ilang minuto pa ang lumipas ay humina na ang tawanan na naririnig niya. Marahil ay lumayo muna si Kieran sa mga maiingay nilang mga kaibigan.

"Hey!" Ani Kieran ng tila nakalayo na ito dahil hindi na niya naririnig ang maiingay na boses na ng kanilang mga kaibigan.

"Napatawag ka? May problema ba?" Aniya sa kaibigan.

"Kapag tumawag, may problema agad? Diba pwedeng namiss lang kita?" Sagot naman nito saka tumawa.

"Gago. Ano nga? Bakit ka napatawag?"Muling tanong niya habang na kay Claire pa rin ang tingin na mukhang nag-eenjoy talaga sa paglangoy.

"Wala lang. Gusto lang kitang kamustahin. Oh ano? Napaamo mo na ba?" Tanong nito pabalik.

Alam ng mga kaibigan niya ang katarantaduhan na ginawa niya. Alam ng mga ito na siya ang kumuha kay Claire at ang mga ito lang din ang nakakaalam. Even Claire's parents doesn't know that he kidnapped their daughter.

"Hindi pa rin. Alam mo naman na hindi basta-bastang babae si Claire, hindi ba?" Bumuntong-hininga siya. "Mukhang matatagalan pa akong paibigin siya."

"Yeah, I know. Hindi siya basta-bastang babae dahil una sa lahat, hindi naman siya babae. Dude, tomboy siya at may girlfriend pa. Alam mo bang pinaghahanap na siya ng parents niya, ng kaibigan niya, lalo na ng girlfriend niya?"

"Pero wala namang nakakaalam na ako ang kumidnap sa kanya, hindi ba? And besides, she

already agreed to stay with me here in the island for a month. Just a month then papauwiin ko na siya."

"Papauwiin mo ba talaga? Alastair, baka dahil diyan sa ginagawa mo ay lalo lamang niya hindi gugustuhing magpakasal sa'yo? You are forcing yourself on her."

"I gave her my word. I promised her na kapag natapos ang na ang isang buwan at hindi niya pa rin gugustuhing makasal sa akin, papalayain ko na siya at hindi ko na siya guguluhin pa. Pero hangga't hindi pa natatapos ang isang buwan, gagawin ko ang lahat para mapaibig ko siya." He said with determination.

"Pero paano kung hindi parin siya mahulog sa'yo?"

"Then just like what I promised her, papalayain ko na siya. I love her Keiran. Mahal na mahal ko siya and I want her to be happy. Kahit na ako ang masaktan, okay lang. At least, I tried. Kaya kahit pakawalan ko na siya, alam kong wala akong pagsisihan dahil alam kong sinubukan ko."

"You love her that much?" Kieran asked.

"I love her more than anything else." Pagak siyang tumawa. "Hindi ko nga alam kung bakit ganito ko siya kamahal. Dahil ang alam ko lang, mahal ko siya." Aniya ng may mapait na ngiti sa kanyang mga labi.

"Pag-ibig nga naman." Ani Kieran mula sa kabilang linya saka bumuntong-hininga. "Pero sabi mo nga, hindi pa tapos ang isang buwan. Siguraduhin mo nalang na pagkatapos ng isang buwan, ikaw na ang hahanap-hanapin niya at hindi na ang girlfriend niya. O hindi kaya, buntisin mo nalang para hindi na makawala tutal doon ka naman magaling." Anang kanyang kaibigan saka tumawa.

"Sinimulan ko na." Napangisi siya ng maalala kung paano sumuko si Claire sa kanya. Kung paano ito umungol ng paulit-ulit.

Ah, he wants to hear her moan again.

"Iba ka talaga. Geh, I got to go. Mukhang uubusin ng mga gago ang beers ko sa ref." Ang huling sinabi ni Kieran saka nito pinatay ang tawag.

Napailing na lamang siya saka niya initsa ang kanyang cellphone sa kama.

At saktong pagkalapag ng phone niya sa kama ay siya namang pagbukas ng pinto ng kanyang kwarto and he saw the woman who owned his heart, who looked so sexy, wearing wet clothes.

Napalunok siya at lihim na napamura. 

His little Alastair is alive again.