Chapter 3

Nang magising si Claire ay hindi na siya nakaposas at hindi na rin nakatali ang kanyang mga paa ngunit wala pa rin siyang saplot sa katawan at tanging isang puting kumot lamang ang nakabalot sa katawan niya.

Tiningnan niya ang kanyang mga palapulsuhan at nakita niyang medyo namamaga ang mga ito na sigurado siyang nakuha niya mula sa pagpilit niyang makawala.

Sinubukan niyang umupo ngunit kaagad siyang napangiwi at napaigik ng maramdaman niya ang hapdi sa kanyang pagkababae. And in an instant, biglang nagreplay sa kanya ang mga nangyari kagabi.

Naalala niya kung paano siya umungol at makadama ng sarap sa mga ginawa ng lalaki sa kanyang katawan. Kung paano siya sumuko sa demonyong iyon at kung paano bumigay ang kanyang katawan sa makamundong pagnanasa.

Oh God, what have I done?

Napaiyak siya ng maalala niya ang mga nangyari kagabi. Hindi dapat siya bumigay. Hindi niya dapat naramdaman ang mga naramdaman niya kagabi. She has a girlfriend for goodness sake. At pakiramdam niya ay pinagtaksilan niya si Ruby kahit pa alam niya sa sarili niyang hindi ginusto ang nangyari.

Pero hindi ko nga ba ginusto iyon? I was moaning and screaming that asshole's name. Hindi ba't parang ginusto ko na rin iyon? But...damn! Hindi dapat nangyari iyon. Si Ruby lang ang may karapatan sa akin at sa katawan ko. Si Ruby ang mahal ko. Hindi dapat ako nag paanod sa pagnanasa.

Mas lalo siyang napahagulgol sa mga naisip.

Kapag nalaman ito ni Ruby, sigurado siyang labis itong masasaktan. Okay lang sana kung patuloy niyang pilit na pigilan ang lalaki ngunit hindi. At sa halip ay kabaliktaran pa ang nangyari at iyon ang hindi niya matanggap.

Nakokonsensya siya. Nakokonsensya siya sa isiping ginusto rin ng katawan niya ang mga nangyari.

Kung kaya't hinayaan niya ang sarili na umiyak ng umiyak hanggang sa mapagod na siya. Hanggang sa kusa nang tumigil sa pagtulo ang kanyang mga luha. Pagkatapos niyang umiyak at pakalmahin ang sarili ay inilibot niya ang kanyang paningin sa buong silid.

Kung ano ang mga nakita niyang gamit 'nung una siyang magising sa silid na iyon ay iyon pa rin ang mga nakita niya. Isang maliit na aparador at lampshade parin ang naroon.

Wala ring kahit isang bintana dahilan upang walang pumasok na liwanag sa silid. Kaya hindi na rin siya nagtataka kung bakit hindi pa rin nakapatay ang lampshade na siyang tanging nagbibigay-liwanag sa buong silid.

At dahil walang bintana sa silid, hindi na niya alam kung umaga pa ba o gabi na. 

Dahan-dahan at maingat siyang tumayo. At sa tuwing gumagalaw siya ay napapangiwi siya. Ngunit pinilit pa rin niyang maglakad kahit pa paika-ika siya dulot ng sakit na nararamdaman niya sa pagkababae niya. Pakiramdam niya ay naroon pa rin ang pagkalalaki ng walanghiyang nanggahasa sa kanya.

Kung sana ay may banyo lang sa loob ng kwartong kanyang kinaroroonan, sana ay nakaligo na siya at nalinis na niya ang katawan niya na pinagsawaan ng estrangherong lalaki.

Gusto niyang alisin ang lahat ng mga bakas na iniwan ng demonyong iyon sa kanyang katawan.

Kinuha niya ang puting kumot at ipinulupot iyon sa hubad niyang katawan. And just when she's done wrapping the blanket around her naked body ay saka namang bumukas ang pinto ng silid at iniluwa niyon ang lalaki na mukhang kamumuhian niya habang nabubuhay siya.

Lumakad papasok ang lalaki na hanggang ngayon ay hindi pa nagpapakilala sa kanya.

Sino nga ba namang kidnapper ang magpapakilala sa kinidnap niya? She thought.

Nang makapasok na ito sa silid ay kaagad nitong sinara ang pinto.

Binigyan niya ito ng matalim na tingin. "Ngayong nakuha mo na ang gusto mo, papakawalan mo na ba ako?" Matapang niyang tanong rito habang hinihigpitan ang pagkakapit sa kumot na nakapulupot sa kanyang katawan.

Lumakad ito palapit sa kanya at hindi naman siya umatras. Dahil maliban sa pakiramdam niya ay mapapamura siya sa sakit kapag humakbang siya, ay gusto niya ring ipakita sa lalaki na hindi siya natatakot rito. 

Nang halos isang hakbang na lamang ang layo nito mula sa kanya ay saka lamang ito tumigil.

Hindi pa rin siya umatras at sa halip ay sinalubong ng matatalim niyang mga mata ang mapanuri nitong mga mata.

"You cried." He said without any emotions in his voice.

"What? Do you pity me now? Will you let me go now?" Matapang pa rin niyang sagot rito.

He tried to reach for her face but she slapped his hand and gave him a deadly stare. "Don't you dare lay even a single finger of yours on me. Nandidiri ako sa'yo." She said through gritted teeth.

Ngunit nginisihan lamang siya ng lalaki."Nandidiri ka sa akin? After all that moaning and screaming last night, sasabihin mo ngayon na nandidiri ka sa akin?" Anito saka humakbang palapit pa sa kanya at ganoon na lamang ang gulat niya nang ipalibot nito ang braso nito sa kanyang bewang. "Yes, I kidnapped you and brought you here without your consent pero ang nangyari sa atin kagabi? We both know na ginusto mo iyon. You were moaning endlessly, Claire. You were moaning and screaming, as if you wanted for more. Kaya huwag kang umarte na para bang hindi mo ginusto iyon dahil alam mo sa sarili mo that you liked it. Na kahit tomboy ka, just as you claim, at may girlfriend ka ay naapektuhan ka parin sa mga haplos ko and you can't deny that." Pagpapatuloy nito ng may ngisi pa rin sa labi.

Umigting ang kanyang mga panga sa sinabi nito.

Gusto niya itong sigawan, murahin at sampalin pero hindi niya magawa dahil natatakot man siyang aminin, ngunit tama ang mga sinabi nito dahilan upang bumangon ang guilt na nararamdaman niya.

Ngunit kahit ganoon ay hindi niya pa rin iyon ipapakita sa lalaki. She won't let him see how guilt is slowly eating her.

Kaya naman nginisihan niya ito na bahagya nitong ikinagulat.

Marahil ay hindi nito inaasahan na ganoon ang magiging reaksyon niya.

"Maaari ngang tama ka. Na tomboy ako pero naapektuhan pa rin ako sa mga ginawa mo sa katawan ko. Well, what do you expect? I still have this body of a woman. We both know it is a normal reaction. But you know what I realized? Na mas masarap pa rin talaga kapag girlfriend ko ang gumagawa sakin ng mga ginawa mo sa akin. My girlfriend is a better fuc*er than you. Her fingers are better than your co*k. She's a great lover compared to you na pinu---"

Hindi na naituloy ni Claire ang kanyang sasabihin nang bigla ay marahas siyang initsa ng lalaki sa kama dahilan upang maalis ang kumot na nakabalot sa kanyang katawan.

"You, motherfuc*er!" Galit niyang sigaw. 

Tatayo sana siya ngunit kaagad siyang akong kinubabawan ng lalaki, pinned his hands above her head, using only his one hand saka nito sinipa ang kanyang mga binti upang maghiwalay. And using his free hand, he unzipped his jeans at inilabas ang pagkalalaki. "Alastair. This motherfuc*er's name is Alastair. And this motherfuc*er's name is the name that you will be screaming every day and every night." Alastair said through gritted teeth saka nito walang sabi-sabing ipinasok ang naghuhumindig nitong pagkalalaki sa kanyang lagusan na kanyang ikinasinghap.

"I'll show you who's the better fuc*er, Claire. I am gonna show you what my cc*k can do that her fingers can't." Anito saka ito marahas na umulos sa kanyang ibabaw na muli na naman niyang ikinasinghap.

"Fu*k!" Marahas niyang pagmumura.

Hindi pa nga nababawasan ang sakit na nararamdaman niya dahil sa mga pinaggagawa nito and here's this asshole again, fuc*ed her ruthlessly.

Alastair plunged his co*k deeper at kinuyumos ang kanyang dibdib. Ang isa naman nitong kamay ay inabot ang kanyang klitor*s at pinaglaruan iyon habang marahas paring naglalabas-masok ang pagkalalaki nito sa kanyang pagkababae.

At ayaw man niyang aminin, nakakaramdam siya ng kakaibang sensasyon habang patuloy itong umuulos sa kanyang ibabaw. It is the same sensation that she felt when he took her for the first time.

"Oh God! Ahh!" Hindi niya napigilang ungol because of the sensation that she's starting to feel.

Naghahalo na ang kirot at sarap na nararamdaman niya ngunit mas nangingibabaw pa rin ang sarap.

At tila mas lalo pa itong ginanahan ng marinig ang nito ang kanyang pag ungol dahil mas bumilis pa ang mga ulos nito. Kung kanina ay mabilis na ito, ngayon ay mas trumiple pa ang bilis ng galaw nito dahilan upang maging sunod-sunod na ang kanyang pag-ungol.

She knew that it wasn't right pero katawan na niya ang nasusunod. Wala na siyang control sa sarili niyang katawan.

"I fuc*ed you last night over and over again but you're still tight." Hinihingal nitong saad.

He pinned her hands above her head with his hands at matiim itong tumitig sa kanyang mga mata. Kitang-kita niya ang pagnanasa sa mga mata ni Alastair.

Ngunit kahit papaano ay nahanap pa rin niya ang matinong parte ng kanyang utak at sinubukan niyang manlaban. "Please...stop...N-No---ahh!" Ngunit nakagat na lamang niya ang kanyang ibabang labi ng when he roughly shoved his co*k and hit something inside her that made her gasp.

Tila nagustuhan naman ni Alastair ang naging reaksiyon niya. "Now, that's the expression that I want to see." He said and thrust into that sensitive spot inside her again that made her breathless. "Tell me, Claire. Who is the better fuc*er, huh? Who's better in bed? Who? Tell me! God dammit!" He shouted impatiently.

At hindi niya alam kung ano na namang sumapi sa kanya at naisagot niya ang hindi dapat na sagot.

"Y-you...Ooh!" Lumuluhang sagot niya na ikinatuwa ni Alastair.

"Good answer, sweetheart." He said and kissed her roughly on the lips.

His movements are going faster and getting rougher. At alam niyang hindi magtatagal ay lalabasan na siya.

Patuloy lamang ito sa pag-ulos habang sinasambit ang kanyang pangalan. Harder, faster, deeper, rougher. Halos mabaliw na siya sa ginagawa nitong pag-angkin sa kanyang katawan.

At ilang pag ulos lamang nito ay kanya ng narating ang sukdulan. Sumunod naman sa kanya si Alastair, pouring his seeds inside her again.

"Ohh." Hindi niya napigilang ungol ng maramdaman niya ang pagpuno ng katas nito sa kanyang pagkababae.

Nanatili ito sa ibabaw niya at hawak pa rin nito ang mga kamay niya na nasa kanyang uluhan. Hinihingal ito at pawis na pawis dahil sa pagod. Matapos ang ilang minuto ay humiga na rin ito sa kanyang tabi. And when he hugged her ay hindi na niya nagawang iiwas pa ang sarili dahil sa pagod. He even kissed her forehead gently.

But it didn't take too long when she finally got back to her senses and her guilt finally kicks in. At unti-unti ay kinain na naman ng guilt ang buong pagkatao niya. She felt like a trash.

Sa pangalawang pagkakataon ay bumigay na naman siya. Sa pangalawang pagkakataon ay pinagtaksilan na naman niya si Ruby.

Hindi na niya alam ang nangyayari sa kanya. Pakiramdam niya ay hindi na niya kilala ang kanyang sarili and she hated that.

She needs to escape from him. She needs to get away from him. He is not healthy for her. He's not good for her. Isa pa ay kailangan niya ring malaman kung bakit ito ginagawa ng lalaki. Ano bang nagawa niya rito at ginagawa nito ito sa kanya?

But whatever his reason is, it still won't justify what he did to her.

"Why are you doing this?" She asked in a calm manner after a couple of minutes. "Why did you kidnapped me? Why did you raped me? Why are you hurting me? Why are you doing this to me? Bakit? Wala naman akong maalala na may ginawa akong masama sayo. I don't even know you so, why? Why are you doing this to me?" Sunod-sunod niyang tanong rito. Nang hindi ito nagsalita ay nagpatuloy siya. "Kilala mo ba ako? Kilala mo ba ang mga magulang ko? Ang pamilya namin? May nagawa bang hindi maganda sa'yo ang mga magulang ko? May naging atraso ba sila sa'yo? If there is, then I am sorry but I don't have anything to do with that. Wala akong kinalaman sa mga pinaggagawa ng mga magulang ko. So please, let me go. May naghihintay sa akin---"

"Who? Your girlfriend?" Pagputol nito sa kanya.

Nagtagis ang mga bagang ni Alastair na para bang hindi nito nagustuhan ang kanyang mga sinabi. 

He finally let go of her saka ito umupo patalikod sa kanya dahilan upang hindi na niya nakita pa ang madilim na ekspresyon sa mukha nito.

"Yes. She's waiting for me. And she's probably looking for me now. So please---"

"I don't care!" Biglang sigaw nito na kanyang ikinagulat. "You are not going home. You'll be staying here with me. Hindi ka uuwi sa kanya. Dito ka lang. Dito ka lang sa tabi ko, Claire. Dahil akin ka, akin ka lang." Galit nitong saad saka siya nito nilingon.

Kitang-kita niya ang galit sa mga mata nito.

Ngunit kung galit ito ay mas matindi naman ang galit na nararamdaman niya para rito. 

How dare he claim her?

And so with gritted teeth, she said, "Naririnig mo ba ang sarili mo? Are you out of your godda*n mind? I was never yours and I will never be yours! Hell, I don't even know you---"

"Paano mo naman ako makikilala kung hindi mo man lang ako binigyan ng chance na magpakilala sayo." Muli na namang pagputol nito sa kanyang sasabihin. "You runaway, Claire. You runaway so tell me, paano ako magpapakilala sayo kung nilayasan mo na ako." May halong lungkot sa boses nito ngunit hindi niya iyon pinansin.

Ang lubos na nakakuha ng kanyang atensyon ko ay ang mga sinabi nito.

"What the hell are you saying?" Nagtatakang saad niya. "Yes. I runaway but that's because my parents wanted me to marry someone I don't even know. Ano namang kinalama mo do---" She was not able to finish her sentence when realization hit her.

"You runaway, Claire. You runaway so tell me, paano ako magpapakilala sayo kung nilayasan mo na ako."

Bumilis ang tibok ng kanyang puso. Bigla siyang kinabahan.

Oh God...

Nakaawang ang bibig na tiningnan niya sa mga mata si Alastair.

"Yes, Claire. Tama ang naiisip mo. I am Alastair Dave Beckre, your fiance."

Nanlaki ang kanyang mga mata and the disbelief can be written all over her face.

No. This couldn't be! This is not happening. She thought. Ayaw tanggapin ng utak niya ang nalaman niya.

It couldn't be. Hindi maaari. Kaya nga siya lumayas dahil ayaw niyang makasal sa lalaking gusto ng kanyang mga magulang and now...

"You've got to be kidding me." Hindi pa rin makapaniwala na saad niya at umiling-iling.

No. It can't be. This can't be happening.

"Believe whatever you want to believe. But I am telling the truth, Claire. I am your fiancee. I already told you, you are mine. And I have to claim what is mine." Anito sa seryosong tinig.

Umiling siya.

Hindi magawang iproseso ng utak niya ang mga sinabi nito. Kaya naman isang salita lang ang lumabas mula sa kanyang bibig.

"Why?" Ang tanging naisatinig niya. Na para bang sa isang "why" na iyon ay masasagot na ang lahat ng mga katanungan na gumugulo sa kanyang isipan.

"Why?" Pag-ulit ni Alastair sa kanyang sinabi. "Sa tingin mo Claire, bakit nga ba?" Tanong nito pabalik habang matiim na nakatitig sa kanya.

"I am asking you kasi hindi ko alam! Gulong-gulo na ako. Bakit kailangang umabot sa ganito? Ayokong magpakasal sa'yo o sa kahit sino pa! Alam mo naman, hindi ba? Hindi ako kagaya ng ibang babae. I am a lesbian. Alam mo 'yun. At alam mo din na may ibang mahal ako. May iba ng nagmamay-ari sa puso ko kaya nakikiusap ako sa'yo, pakawalan mo na ako. Kakalimutan ko ang lahat ng ginawa mo sa akin, pakawalan mo lang ako. Please..." Pagsusumamo niya sa binata.

Ngunit hindi ito natinag. Nasa mukha nito ang pagkadesperado at ang paninigurado.

Sa huli ay nag-iwas lamang ito ng tingin. "Magbihis ka. May mga damit dyan sa cabinet na para sayo. Pagkatapos mong mag bihis ay lumabas ka na so we could eat our breakfast." Anito na tila ba hindi nito narinig ang mga sinabi niya. At sa halip ay tumayo lamang ito at inayos ang pantalon nito saka nito tinungo ang pintuan papalabas ng silid.

Nasa bukana na ng pintuan si Alastair nang muli siyang magsalita. "Please, pakawalan mo na ako dito. Hindi mo ako pagmamay-ari at kahit kailan, hinding-hindi mo ako magiging pagmamay-ari. I already belong to someone else. So please, just let me go."

Please, let me go. Let me go. Piping dasal niya.

Ngunit ganoon na lamang ang pagkadismaya niya sa naging tugon nito. "No." Mariin nitong sabi saka siya nito nilingon. "You will stay here with me, Claire." Bigla itong ngumisi. "Remember what I told you last night? The moment I laid my eyes on you, I already marked you as mine and there's nothing you can do with that. You are mine, Claire. If I have to impregnate you, I will. Oh, sinimulan ko na pala kagabi." Anito saka naging seryoso ang ekspresyon sa mukha nito. "I won't let anyone take you away from me. No one can take you away from me."

Tumiim ang kanyang mga bagang sa sinabi nito at kumuyom ang kanyang mga kamao sa labis na galit.

"You, assho*e! Napakasama mo! Ang sama sama mo! Demonyo ka!" Nagpupuyos sa galit niyang sigaw.

He is a demon. At hindi siya makapaniwalang gusto siyang ipakasal ng mga magulang niya sa ganitong klase ng lalaki.

Bumalik ang ngisi sa mga labi nito, tila natutuwa sa galit na nakikita nito sa kanyang mukha. "Say whatever you want, Claire. Murahin mo ako hangga't gusto mo. But that won't change the fact that you're stuck here with me. At huwag mo ng balakin pang tumakas dahil wala ka ring mapapala. So, if I were you, just behave, Claire at sundin mo ang mga gusto ko. Hindi mo gugustuhing magalit ako." Anito bago nito tuluyang isara ang pinto, leaving her na nagpupuyos sa galit.

Magalit ito kung gusto nito. But she won't just sit around at hayaan ang demonyong si Alastair na paglaruan siya.

Tatakas siya mula rito. Tatakasan niya ito.