01 : Pain

I heard someone knocking on my door. "Hmmm?" sambit ko habang patuloy sa binabasa. I'm currently reading Costa Leona #7. Napatingin ako sa aking digital clock and it's already 1:00 am in the morning, hindi ko napansin ang oras sa kakabasa at talagang napapansin ko na masyado na akong na-aadik dito. Narinig ko ulit ang katok ngayong medyo malakas na. Sinong tao naman ang gising pa ngayon?

"Sino ho ba yan?" tanong ko. 

"It's me," Napatayo ka'agad ako ng marinig ko ang mahinahong boses ng ate ko. 

Kinakabahan ka'agad ako ng walang dahilan. Gano'n kalakas ang dating nya. Sino 'mang tao ay kakabahan ka'agad.

"Yes ate Brianna?"sabi ko pagkabukas ko ng pintuan ka'agad bumungad sa akin ang seryosong mukha nya. Ka'agad ko naman syang ginayak papasok. 

She's Brianna Nyx Cavalier, my astig but pikunin na ate. That's how we describe her. She's the older among the siblings. She has a porcelain skin unlike me na hindi naman gano'ong morena yung color ng skin ko. Ate Brianna has a pointed nose and kissable lips. She's already 23 at mukhang i-arrange marriage ang ate pero I'm sure hindi magagawa nila Dad iyon at hindi din mas lalo papayag ang kuya. 

Hindi din ako papayag na pumasok sya sa relasyong in-arrange marriage lang. I know how it feels masakit, masyadong complicated, mas lalo na kung hindi nyo naman mahal ang isa't isa tapos ikinasal kayo just for the company sake or any issues. I know how it feels kasi feeling ko ako yung mga bida sa mga napapanood kong Kdrama na same scenario.

Tsaka marriage is the most dream and memorable for women. Kaya naman talagang mahirap pag ikakasal ka sa taong wala namang nararamdaman para sa iyo. It's crazy, man. Ayoko din mahirapan si ate kung sakali.

"Wala naman, gusto lang kitang i-check." sabi nya habang sinusuri ang kabuuang kwarto ko. 

"I'm just here to check on you kung tulog ka na ba." she looked carefully at my dearest dog, Hachiko.

Hinalikan nya naman ito sa ulo habang mahimbing na natutulog sa sarili nyang kama. Tsaka ito pinaghahaplos-haplos. 

"For what? Okay naman ako." sabi ko habang pinapakita ang kabuoan ko sa kanya. 

Umikot-ikot pa ako para talagang masigurado 'nyang okay ako. "I'm okay ate," Paninigurado ko.

"Yes. you're okay physically how 'bout emotionally okay pa kaya iyon?" she asked, tinignan nya ako mula ulo hanggang paa. 

Ka'agad akong natahamik. Hindi alam kung anong sasabihin. Hindi alam pa'ano sagutin ang tanong na iyon. Para sa'akin napakahirap nyang sagutin. Alam mo yung feeling na para kang nasa isang math competition tapos sa sobrang daming kailangan i-solve talagang kailangan mong magisip ng maayos.

But now, I want to ask myself. Am I really okay? Or I'm just pretending to be okay? 

Tama kaya si ate? That I'm okay physically but not emotionally? 

"Look, huwag mong sarilihin ang mga pinagdadaanan mo Lythe. Kasi once na isinarili mo lang yan at wala kang pinagsabihan trust me sobrang bigat sa pakiramdam...." aniya ate, listening to her advices. 

"Kasi once na sumabog yan. Nako, mas sobra pa ang sakit nyan, Lythe." Dugtong nya. 

"Bakit gising ka pa ngayon?" tanong ni ate Brianna habang nakatingin na ng deretso sa mga mata ko, umiwas ka'agad ako ng tingin dahil hindi ko kayang labanan ang mga titig nya. Hindi ko kayang magsinungaling. 

She knows me very well. She's my sister. 

"Nagbabasa lang ako ate, para makatulog ka'agad and insomnia attacking me again." sabi ko habang tumatawa ng peke. 

This past months talagang hindi ako nakakatulog ng maayos. Ang dami kong iniisip kagagaling ko lang sa breakup, preparing for my entrance exam this senior high kahit alam kong months pa bago ulit mag pasukan tsaka di pa nga ako nakakagraduate dahil next week pa ang graduation ma lalo ko pang kinakatakutan na baka hindi pumayag sila dad na doon ako magaral sa dream university ko. Mas gusto kasi nilang sa states ako mag aral, sa new york kung saan si kuya.

I heard she sighed. Tinapik nya naman ang balikat ko at mariing itong pinisil. Maslalo nya pang pinagmamasdan ang buong mukha ko hanggang sa titigan nya na ako sa mga mata. 

"Di mo ko maloloko Lythe Nyx Cavalier, I'm your sister for pete's sake!" seryosong sabi nya, napalunok naman ako dahil sa kaba. 

Napayuko at tumingin na lamang sa sahig habang nilalaro ang mga daliri. I can't look directly in her eyes. I don't know what to say. That's my sister, mas kilala nya pa nga yata ako kaysa sa sarili ko. 

"Look, I'm sorry. I'm really sorry ate." I apologize and bite my lip habang patuloy na pinaglalaruan ang mga daliri, "I want.... I w-want to forget the past but h-how" Nahihirapan kong sabi and there I heard my voice broke.

I hate him so much kaya ako nagka-kaganito dahil sa ka-kaisip na bakit hindi pa sya na-kuntento sa akin? Am I not enough? Am I not worth it to love? 

I give my best just to be his girlfriend. Just to fit his 'standard'. I'm not a perfect girl for him but still I tried my best. But I'm still asking myself bakit hindi pa sya na-kuntento sa pagmamahal na binigay ko sa kanya. 

How stupid right? Stupid me. And I've just realized na nag-pakatanga lang ako sa wala.

Binigay ko na ang lahat-lahat kahit alam kong sa huli masasaktan ako, kahit alam kong useless lahat ng mga ginawa ko. Pero ginawa ko pa rin because I do love him, I will sacrifice anything just for him, para lang di nya ako iwan. 

Gano'n ko sya ka-mahal. Gano'n naman talaga pagmamahal ka diba? 

Pero kahit ginawa ko na ang mga bagay na iyon, wala talo pa rin ako. Sa huli iniwan pa rin. As what he said kaiwan-iwan talaga ako. 

"Si Dexter nanaman ba?" tanong ni ate Brianna, tumango nalang ako bilang tugon. 

Padabog syang napatayo kaya ka'agad nagising si Hachiko na ngayon ay pinagsisiksikan ang sarili sa akin mas lalo pang kumuyom ang mga kamao nya at handa ng makipag-suntukan. I can see the anger in her eyes. 

"Kuya Xav never want you to be like this. You're his princess." sambit ni ate. 

"Stop chasing Dexter!" pasigaw na sabi ni ate, tinaas nya ang palad nya para manampal pero ka'agad din nya naman itong kinuyom.

Nagulat ako, I didn't expect ate to be like this. Whenever I heard his name para akong tinutusok ng milyon milyong karayom. I can't also breathe whenever I saw him with his new girlfriend. Sobra akong naapektuhan pagdating sa kanya. Sobra akong nasasaktan pagdating sa kanya.

"I'm not going to hurt you," she said.

" I don't want seeing you like this," dugtong nya.

"Haist,I'm sorry ate. Gusto ko na talaga syang kalimutan pero, p-paano?" ulit kong ani at yung kanina ko pang pinipigilang luha ay naguunahan ng tumulo. 

"Hindi ko alam kung pa'no sisimulan," ani ko. 

Hanggang kailan napakataksil talaga ng mga luha ko. I remember those days kung ga'no kami ka-saya pag magkasama kami. His hug, his touch, his voice, gosh I miss that. 

I felt safety when ate hugs me tightly, whispered something that makes me smile. 

"Andito lang kami for you, don't say that you're alone. Alright?" 

She's one of my refuge everytime na ganito ako. 

"Thankyou," I said, habang pinupunusan ang basa kong mga pisnge. She used the back of her palm at tinulungan akong punasan ang mga luhang patuloy pa din sa pagbagsak.

"Dadating si kuya Xavier," sabi ni ate na nagpaliwanag ng mukha ko. 

For real?! 

My kuya, Xavier Vince Cavalier is our oldest brother, sya yung naka-tira sa New York nandoon kasi ang isa sa mga kumpanya ng Cavalier. Sya ang nagpapatakbo non, while si Dad nandito sa Manila. Talagang pinaghirapan ni Dad ang tatlong kumpanyang pinamana sa kanya ni lolo and the rest sa mga kamag-anak na namin. Minsan lang umuwi si kuya rito at talagang nakakatuwa masyado ang pagdating nya. 

"Really ate?" tanong ko kaya tumango sya ng may pagkalawak lawak na ngiti. 

I can't believe this. 

"And then we're having a vacation on Bicol,"sabi ni ate at itinaas na ang mga kamay at iwinagayway senyales na masaya sya. Gumaya din ako. 

Matagal na akong hindi nakabalik doon sa bicol, last year sila ate lang ang umuwi at naiwan akong magisa dahil sa competition na sinalihan ko sa University. Bicol is our province and doon din lumaki ang mga magulang ko. 

Mom were born on Naga while Dad born on Legazpi, Albay. 

"Waaaaah! Excited nako, matagal tagal na rin akong di nakakabalik don. I really miss nanay and tatay so much, I badly want to hug them."sabi ko na pinipigilang tumili dahil sa dahilanang magising sila mommy. 

Sobrang miss ko na yung simoy ng hangin ng probinsya. Ang mga naglalakihang puno. Ang mga batang naglalaro sa mga palayan. Ang mga pinsan ko sa side ni Mommy. Ang lahat lahat. 

"Yes, so Lythe matulog kana, para maaga kang magising at makapagprepare. Dahil bukas susunduin natin si Kuya Xav."sabi ni ate at hinalikan ako sa noo, that's why I really love her di nya ako hinahayaan matulog na malungkot o mabigat ang loob ko. 

As what I've said she's my refuge, always. 

Tumango nalang ako bilang sang-ayon. 

Lalabas na sana sya ng bigla muli syang nagsalita. "Listen. Lythe, you're still young for this heartbreaks. Remember, huwag mong hayaan ang sarili mong mag mukmok sa isang gilid ng dahil sakanya. You're precious and besides don't rush God has a plans for you. Now pursue on your dreams. We're just here supporting to your journey." Huli nyang sinabi bago sya lumabas.

I whispered " I love you, ate."

Hihiga na sana ako nang mahagip ko ang isang litrato na ayoko nang balikan pa. 

It's the picture where Dexter is hugging me, kung titignan mo sobrang saya pa namin dyan. I hope I can bring back the time where we are happy with each other. 

"Hon," I heard my boyfriend shouted at my back. 

Ka'agad naman akong napatingin kung saan nanggagaling ang boses na iyon. 

And there I saw Dexter holding a camera. Smiling widely at me. 

"Why?" I said and gave him a sweet smile. 

He gave me a peck of a kiss on my cheeks to make me giggle. 

"Let's take a picture, pleaseeee," he said while pouting. 

Mas lalo pa akong napa-iling at natawa ng simula nyang galawin ang mga mata nya so called "beautiful eyes." at nag pa-cute.

Arg this man, why I can't refuse. 

"Sure," I said, he hold my waist to get me closer from him. Naki-suyo pa sya sa isang ice cream vendor. 

Wala talagang hiya 'to. 

Ka'agad syang pumunta sa likod ko I felt his chest on mine. Nang hina bigla ang mga tuhod ko sa simpleng action nya lang. He hug me so tight na para bang ayaw nya na akong pakawalan. I smiled awkwardly on the camera habang sya ngiting-ngiti. 

Lumapit ako at kinuha ang litrato para itapon, diko na talaga kaya. Gusto ko na syang kalimutan, kaso ang hirap. Hindi ko alam kung saan magsisimula. Napa buntong hininga na lamang ako at bumalik sa higaan para matulog. 

Napa-bangon ako sa sikat ng araw na tumatama sa aking balat na naglulusutan sa bintana, napatingin ako sa digital clock na nasa study table. Omo, 9:30 na. Narinig ko naman ang sunod sunod na katok sa pinto. 

I'm sure it's ate Brianna. Bakit ba hindi ako nagising sa alarm?! Always nalang. 

Ang alam ko simula 6:00, 6:05, 6:10 to 7:00 sunod-sunod ang alarm ko pero maski isa sakanila hindi naman lang ako nagising? Always nalang.

"Woi, lythe gising ka na ba?" rinig kong pasigaw ni Ate Brianna. 

Aish kong makasigaw naman eto si ate parang bingi ako. 

"Gising na ateeee! Give me 5 minutes to prepare!" sigaw ko rin pabalik. 

Tumayo na ako at patakbong dumeretso sa banyo. Gosh ano bang magandang damitin ko? 

Dapat mag mukha akong maganda, para naman sabihin ni kuya sa akin na nag glow up na ako at hindi glow down. Kidding. 

Ilang minuto pa akong nag isip bago ako napagdesisyon. Wearing a white shirt that's tucked in to the blue jeans that's tie at the belt. A light sand cardigan and white ankle shoes. I decided that I'll going to fix my hair in a messy bun. 

At talagang limang minuto lang ang ayos ko sa kamamadali. 

Bumaba na ako ng hagdan at mukhang ako nalang ang hinihintay nila. Hinalikan naman ako sa pisnge ng nakakabata kong kapatid na si Elijah he's just 13. 

Pumunta ako kila Mommy at Daddy to give them a peck of kiss on their cheeks. 

"Lythe kakain ka pa ba?" Tanong ni daddy at napa tingin sa kanyang wrist watch, umiling ako dahil alam kong malapit na si kuya.

Baka ako pa ang masisi kung ma-late kami. 

"I'm not yet gutom daddy, let's go." sabi ko at nauna nang lumabas kasama si Elijah. 

Nag drive na si dad patungong airport kung saan pagmamay-ari ng pamilya ng kaibigan kong si Phoenix. Dito nag pa schedule ng flight si kuya dahil mas pinagkakatiwalaan 'to ng pamilya.

Gosh, I really-really miss my kuya na. 

Wala pang limang minuto ng makita na namin nila ate si kuya na may kasama, I think that's kuya's friend. Kumaway naman sya sa amin na may pagkalaki ng ngiti. Halatang excited na makita kami. Well the feelings are mutual.

Nang makalapit si kuya isa-isa nya kaming hinalikan pero hinuli nya ako. 

"Hi, bebi. Do you miss your handsome kuya?" tanong ni kuya while doing pa-pogi pose instead na matuwa pa ako napairap nalang ako sa hangin dahil sa pangaasar nya nanaman sa pangalan ko at kahanginan nya. Psh miss your face brother! 

"Tss nevermind kuya." sabi ko kay kuya na may pagsusungit pero pinagtawanan nya lang ako. He's so annoying. 

"Kidding. I miss you." sabi nya at hinalikan ako sa tuktok ng ulo ko at muling ginulo ang buhok ko ganon din ang ginawa nya kila ate at zwei. 

"I miss you too." I said and smile. 

"uhm? Dad, Mom this is my friend" sabi ni kuya sabay turo sa lalake na katabi nya. I don't like him. Grabe kung makatitig parang mangangain. 

Unang tingin ko palang sakanya, hindi ko na sya makakasundo. I hate the way he looks at me. 

"Good morning. I'm Callyx, Xavier's friend." aniya at yumuko bilang paggalang kila mommy, natuwa naman sila dahil sa ginawa nya. He's seems so pormal tss. 

Pakitang tao lang yan. 

"uhm? Dad sa bahay muna natin makikituloy si Callyx. Wala kasi syang matutuluyan dito" sabi ni kuya, what! Makikituloy? No way gusto ko sanang umangal pa pero inakbayan na'ko ni ate papunta sa Van. 

"Callyx, iho. I want you to meet my three kids. This is Brianna, Elijah and Lythe." pagpapakilala ni mommy sa amin habang nasa loob na kami ng Van. 

Lumingon naman sa amin si Callyx dahil sa likod kami umupo. I smiled and he smiles back. 

I don't want to be rude, so I gave him a fake of smile. 

Atleast I smiled back. That's it walang meaning for me. 

"It's a pleasure to meet you all." He said in a baritone voice. I don't know who is talking to is it me or my sister, but his eyes were on me. 

Binalewala ko nalang ang tingin nyang yun. 

Wasting of time, self. 

"It's my pleasure to meet you too, Callyx." ate Brianna said at nakipag-shakes hand pa.

"Btw Congrats, Lythe. Salutatorian ka ha. Mana sa aken." Kuya said without looking at me sya kasi ang nagda-drive nakipagpalit sya kay dad. "I'm so proud of you, lil sis." Ani nya.

"Ew, well Thankyou. Wala pa naman ang graduation kuya." ani ko.

"Advance Congrats, Lythe." Callyx said in a soft voice. I just nodded. 

"So saan mo balak mag enroll ng SHS after graduation, Lythe?" Kuya asked. 

I smiled sweetly, " UST, that's my dream university kuya." I whispered while smiling.

Natatakot na marinig nilang lahat mabuti at nasa likuran ako.

"Better, pagusapan natin yan." sabi nya at di na muling nagsalita.  I thought he didn't heard it.

"Before I forget kids your cousins are at home for a sleepover, dahil sinabi ko sakanila na ngayon ang uwi ni Vince." Pag kasabi ni mommy agad akong nabuhayan ng dugo. 

I can't wait to see them. Waaaah, Ang mga baliw kong pinsan, actually puros lalake ang mga pinsan ko at walo lang kaming babae, aside Sophetia she's not our cousin because she's our niece but for our heart parang pinsan na din ang pakikitungo namin sakanya.

Dumeretso na kami sa bahay, dahil paniguradong nandoon na ang mga pinsan ko. Ready na ang aking tenga sa sigawan at tilian nila. But sadly hindi talaga lahat ng mga pinsan ko ang naroon dahil din sa hectic ang schedule. Like Adrianna, I'm sure hindi makakapunta yun because nagre-ready na ng mga requirements dahil nalalapit na ang graduation namin as a junior high. Habang si Caryl busy sa mga libro nya din ang sabi nya kailangan nya daw maghabol ng grades.

Ako kulang-kulang pa ang mga requirements ko kaya kailangan ko na din ayusin mamaya. Well andyan naman si Hananiah at Sabrina para sabay sabay nalang kaming mag ready ng mga requirements.

Bakit ang tagal ng byahe. Inip na inip na ako. Nakakailang din kasi ang pantitig ni Callyx sakin kahit naguusap sila ni Kuya. 

Tinaasan ko sya ng kilay. Masungit na kung masungit. 

I hate when he's around. Kahit alam kong first meet palang namin ngayon ayoko na talaga sa kanya.

And finally we're here, ipinarada ni Kuya ang sasakyan sa garage ng bahay. 

Hindi pa man ako nakakalabas ng sasakyan rinig ko na ang ingay ng mga pinsan ko kaagad silang nagsitakbuhan at niyakap ako ng sobrang higpit. 

Kita ko naman ang mga lalake kong pinsan na nagkakaguluhan dahil sa pagdating ni kuya Vince habang si ate nakipagchikahan na kay ate Xiannia. Si Zwei naman nagpaplano ng mag laro kasama ang bestfriend nyang si Jetheo wala kasi ang dalawang kambal na sina Carly at Jyeshua. Apat silang magb-bestfriend kuno. Lol.

"I can't breathe, chill HAHAHA." Kapos hininga ko nang sabi, nagsitawanan naman ang mga pinsan ko at pinakawalan na ako. Humalik naman silang lahat sa pisnge ko na kinasanayan naming gawin pag nagkikita.

Pero di pa rin sakin makakahuli ang mga mala pusang tingin ni Hananiah. 

Maputi si Hananiah pero hindi kasing puti ni Sabrina. Mamula mula ang mga pisnge nya at sobrang pinkish ng labi nya. Kaya maraming nangliligaw sakanya. Sya lang talaga ang may problem, she hates boys. 

"Hindi ka makakangiti, kapag pumasok kana sa loob." Bulong nya saken. 

Napanuot ang noo ko sa pagtataka. Bakit? Kinakabahan ako dahil sa sinabi ni Niah. Feeling ko isa iyong babala. Sabay sabay na kaming pumasok sa bahay. Ang mga pinsan kong lalake ay nagkakatuwaan na at mukhang may balak silang maglaro mamaya. 

Pagtapak ko palang papasok nanlamig na ang buong katawan ko. What he's doing here? Gusto ko nalang tumakbo paalis para hindi nya ako makita. Pero huli na ang lahat. 

"Oh! Dexter, it's nice to see you again bro." Bati ka'agad ni Kuya ng makapasok sya. Imbes na kay kuya ang kanyang atensyon nasa akin. 

Yes! I admit it. Hindi pa ako nakakamove-on. 

I still love him. 

Isang babaeng lumapit sakanya. Matangkad at maputi para syang Modelo, hinalikan nya si Dexter sa pisnge. Pero ang kanyang atensyon ay nasa akin pa rin. 

Ano? Para makita ba kung nagseselos ako? Hah!

Bakit ganyan ka Dexter? 

Bakit ba pinapahirapan moko ng sobra? 

May tumikhim sa gilid ko. Paglingon ko si Callyx na nakatayo sa tabi ko habang nakakunot ang noo. 

"Bakit di ka pa pumapasok?" ani nya. 

Uh? Ilang minuto na pala akong nakatayo dito. Pinasadahan ko ang tingin ng kabuuan, Ang mga pinsan kong babae ay nakatingin saken nag-aalala habang ang mga lalake ay may sari- sarili ng mundo. Tumikhim ako. Hiyang hiya ako. 

Imbes na sagutin sya umalis nalang ako at napagpasyahang dumeretso na muna sa kwarto. Napadaan pa ko sa harap ni Dexter pero hindi ko sya nilingon. At never akong lilingon kahit man gustuhin ko. Hindi ko pwedeng ipakita sakanyang na hindi pa ko nakakamove-on at naapektuhan pa sa presensya nya. 

Nang makapasok na ako sa kwarto ko. Napahilig ako sa pintuan at hinawakan ang dibdib ko. Ngayon rinig na rinig ko na ang tibok ng puso ko. Gosh, bakit ba sya nandito? Ano para ipakita nya sa akin na okay na sya? Na may bago na sya? Na masaya na sya?

Hindi ba niya alam na hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako? 

It's already months when we broke up, but why?! ang sakit sakit pa ren. Hinding hindi na mawawala yung sakit na ipinaramdam nya. 

He cheated, he's a cheater. 

I think the pain stucked in my heart.