03: Necklace

Ng matapos ang gabing yun. Hindi na matigil ang utak ko sa kakaisip. 

Wow, amazing may isip pa pala ako now ko lang nalaman. Kidding. 

Nung gabing yun na kasama si Callyx hindi ko alam pero parang nangyare na yun? Everyone called it Déjà vu. Para kasing naranasan ko na the way na hawakan nya ako. 

Tumayo na'ko sa aking kama. Grr, hindi ako nakatulog ng maayos ang malala pa sa ibang tao pa. Kasi pag hindi ako makatulog obviously it's because of Dexter. Pero ngayon? Si Callyx. Gosh nakakaloka na ha.

Nagdadalawang-isip pa ako kung lalabas ba o hindi. Pero ayoko pang lumabas at paniguradong nan'dyan sya. Ayoko syang makita. Ayoko! Bakit ba kasi pumayag sila mommy na dito manirahan yung taong yun. 

Muntik ko ng makalimutan na dito din pala natulog ang mga pinsan ko. Saan kaya natulog yung mga yun? Tumayo na ako para sana magsimulang magaral para sa entrance exam ng SHS pero dahil sa paa'ng nakaharang muntik na'kong madapa. Gosh. 

Kaninong paa yon?! 

"Aray! Sinong naka-apak sakin?" pasigaw na sabi ni Sabrina na dito pala natulog sa kwarto ko. Bigla naman bumangon ang dalawa dahil sa lakas ng pagkasigaw nya.

"Omo, sorry Sab!" sabi ko habang nakahawak pa rin sa kanyang paa na naapakan ko. 

Ano ba yan lythe bakit hindi mo nakita... 

"Aish lythe!" sabi nya. Mukhang nainis na. 

Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maaawa sa itsura nya. Papaiyak na kasi ang bruha. 

Tumayo na din si ate Xiannia habang tumatawa kaya mas lalong napasimangot si Sab. 

Halos sabay kaming napalingon sa pintuan dahil sa lakas kumatok. Halos masira na. 

"Ano ba! Sisirain mo ba pintuan ko?" sigaw ko, malapit ng mainis. 

"Aba aba! Gumising na kayo at para magagahan na!" pasigaw na sabi ni kuya Holynuan. 

"Oo na! Epal! "sigaw din ni Sabrina. 

Ano sigawan nalang ang peg? Dapat sigawan pamilya nalang to. 

Pumasok na muna ako sa cr para magsipilyo ayoko namang humarap kay Callyx na di maayos ang itsura ko. 

Nang matapos lumabas nako ng banyo. Ako nalang pala ang hinihintay nila. Sabay sabay na kaming bumaba. Lahat sila nakaupo na sa malaking lamesa at nagsisimula ng kumain. 

Humalik muna ako sa mga magulang ko gano'n din ang ginawa nila ate Xiannia. Our parents trained us that every time our relatives will come we must kiss their cheeks. It's sign of respect.

"Goodmorning, " sabi ko at naupo na. Kung minamalas ka nga naman ay doon pa ako naupo sa mismong harapan ni Callyx. 

Pero binalewala ko nalang iyon. Ayoko nanaman mawalan ng mood. Nagsimula na kaming kumain habang ang mga lalaki ay maingay at nakikisabay pa sila Hananiah. Ramdam ko ang pantititig ni Callyx sa akin. Kaya bigla ko nalang nalunok ng walang nguya-nguya ang kinakain ko dahilan para mabulunan ako. 

"Goodness Lythe!" sabi ni ate Brianna, natataranta. 

Agaran namang tumayo si Callyx na may dalang tubig. 

"Drink this." ani nya. 

Kinuha ko ang dala nyang baso. Napatigil ako para kasing may kuryenteng dumaloy sa kamay ko papunta sa katawan ko nang mahawakan ko ang kamay nya. 

What's that feeling? 

Dahan-dahan akong napatingin sa kanya. Nginitian nya naman ako and there, his dimples showed kaya maslalo akong napaubo. Narinig ko naman ang mahina nyang tawa. 

"Sabi kasing uminom e. Hindi tumingin sakin, " sabi nya, nangaaasar. Inirapan ko naman sya. Nang mahismasan ako ay bumalik na sya sa kanyang upuan. Puros tanong ang natanggap ko sa mga pinsan ko. 

"I'm okay! Ano ba?" sabi ko sa kanila para tumigil na sa pagtatanong. Habang kumakain biglang  nagsalita si Daddy kaya naptigil ang lahat sa paguusap.

"Callyx? Asan ang mga parents mo?" tanong nito. Pinunsasan muna ni Callyx ang kanyang bibig bago sya magsalita. 

"Nasa New York po tito," sabi nya. 

"Uh, Ilan kayong magkakapatid?" ate Brianna asked. 

"We're five, I'm the only son." tugon nya naman.

Oh, hindi ba mahirap na iisa ka lang na lalaki sa magkakapatid? Kasi wala kang kakampi at wala kang mapapagsabihan about boys talk?

Marami pa silang pinagusapan about sa business kaya na out of place ako. Nakikisabay na din ang mga pinsan kong lalaki dahil alam ko naman na sila ang magmamana ng iba pang kumpanya. I don't like business kaya nga education ang kukunin ko pagtungtong ko ng college. 

"Dad, anong balak mo sa University na papasukin ni Lythe?" singit ni kuya, kaya ka'agad naman akong napatingin sa kanila. 

"Well, kahit saan naman sya pumasok for sure matatanggap yan. She graduated as Salutatorian sa LPU ." sabi ni Mommy. 

"Talino kasi e," sabi ni Sabrina kaya tumawa ang mga pinsan ko. 

Napailing nalang ako, I'm not kaya! 

" Uh well, nasa lahi," Pagmamalaking sabi ni Ate Bri. 

"But It's better na doon si Lythe mag aral at makapagtapos sa New York." Dad said, kaya kinabahan ako dahil hindi ako sangayon sa gusto ni Daddy.

"Saan ka ba mag-aaral ng SHS, Lythe?" tanong ni mommy atsaka uminom ng tsaa. 

"UST mom, " I said softly, a bit nervous. 

"Nako tito, it's her dream university. " sabi ni Hananiah at patapos ng kumain.

I'm sure na tutulungan ako nila Niah at Sab na ma-convince sila Dad na sa UST mag aral because they know how much I love UST tsaka ayaw din nila na mapag hiwalay-hiwalay kaming magpipinsan. 

Napataas naman ng kilay si Dad sa sinabi ni Hananiah hindi yata inaasahan ang sinabi. UST is my dream school since grades school kaya walang makakapag-pigil sa akin. Sana.

"Kaya nga Tito sobrang pursige nyan nung Junior High palang kami halos laging nasa library para lang maging Salutatorian. Super kj nyan di na namin makausap ng maayos hahaha." dugtong ni Sabrina kaya natawa naman ang lahat. 

What's funny? Doon sa kj? 

"And I'm really excited na makita sya sa gitna ng stage tapos mag speech ng pagka bongga." ani Hananiah.

Napatingin ako kay Callyx,  nagulat ako dahil nakatingin din sya sa akin habang nakangiti. Ka'agad naman akong umiwas ng tingin. 

" Okay, UST is a good university naman." sabi ni Mommy habang tumatango. Mukhang pumapayag na. 

" It's not only good mom it's a great one," sabi ko. 

"Anong course ang kukunin mo?" Callyx asked with curiosity. 

Napatingin naman ako sakanya,  "Education," Walang pagaanlinlangan na sabi ko nagulat pa sila sa sinabi ko except kila Niah at Sab. Dahil silang dalawa ang unang nakaka-alam ng gusto ko. 

"You'll not take BS management, anak?" tanong ni Mommy, mukhang na disappointed. " Paano ang kumpanyang ipapamahala sayo? Hindi kaya ng kuya Vince lahat yun." mom said. 

"How about ate Brianna?" I asked.

"Anak, alam mo namang pagiging doktora ang gusto ng ate mo." malumanay na sabi ni mommy.

"So hindi ko po pwede na i-pursue ang pangarap ko mom? Si Zwei?" halos kinakapos na ako ng hininga sa pagpipigil sa mga luha kong huwag sanang tumulo.  

Oh no, kaya ayokong i-open up ito sa kanila dahil alam kong hindi sila papayag. 

"I don't like business thingy mommy," nakapalumbaba kong sabi, pero may diin. Kinakabahan dahil baka tuluyang magalit sila at the end pipilitin nila ako sa gusto nilang Unibersidad. 

"I love teaching mom," dugtong ko muli. 

"I really do,"  sabi ko at tumingin sakanilang lahat. 

I know this is just a challenge or a test for me kung susuko ba ako or not. 

Tumingin ako sa mga kamay kong nasa baba ng lamesa atsaka pinaglaruan ang mga daliri," I want to help the community, also the kids," I said. 

Tumawa naman si Dad dahilan para mapatingin ako sa kanya. Is this the sign of his rejection? If this is the sign, I'm not yet ready to face it. Natatakot ako sa rejection. 

I want to pursue my dreams. 

"Alam nyo ito kasi si Lythe bata palang yan sinasabi nya na sa lola nya na gustong gusto nyang magturo. Nung una ayoko kasi syempre we're in a business field. Business is a business. Natuwa ako at namangha sa kanya, yung pursige at talagang nanindigan sya about her dream? Ayun yung bagay na hindi ko 'man lang ginawa. When I was younger I want to be a teacher like you Lythe, but  dad didn't allow me. Well, hindi ko naman pinagsisihan na sumunod sa gusto ni Dad dahil doon nakilala ko naman ang mom nyo. I thought being a teacher will make my life happier but no, just by your mom makes my life better and worth it. " sabi ni dad habang tumatawa. 

Nagulat ang lahat sa sinabi ni Dad, 'di inaasahan na gusto nya pala maging isang guro pero dahil nga nasa business field sila at sobrang strikto pa ni Lolo noon wala ng ibang ginawa si Daddy kundi ang sumunod.

Napatingin sya sa akin kaya mas lalo akong kinabahan," If that what you want, I'll support you anak." sabi ni dad na ikinagulat ko kaya dali-dali akong tumayo sa kinauupuan ko para lang mayakap ko sya.

"Omo, dad. Thankyou,"  I said while crying he hugged me back. 

Nang matapos ay nag paalam na akong tataas muna sa kwarto para magpahinga at para na din makapag-aral. 

I have few months left para makapag-ready. 

Ka'agad naman akong dumeretso sa walk in closet ko kung saan meron akong hidden room. Pinasadya ko talaga iyon. Ang pamilya ko lang ang nakaka-alam ng hidden room ko. Hindi naman gan'on kaliit hindi naman masyadong malaki it's just fit para sa mga memories na tinatago ko.

I love keeping memories kahit wala na yung tao haha, funny. 

Nang makapasok tumambad sa akin ang mga daang litratong nakasabit. Modern style ang kwartong ito. Gusto ko kasi na makaluma. Sa twing malungkot ako narito ako laging nakatambay. Kinuha ko ang maliit na kahon sa loob na cabinet kung saan nakasulat doon ang 'The guy who's gonna marry me'  ka'agad naman akong napangiti ng makita at mahawakan ko muli ang kwintas kung saan may naka-ukit na letrang 'C.A'

Bata palang ako ng pumunta kami ng New York this is my first time here because we're having a staycation and I was just 6 that day. Dahil sa nabobored ako sa malaking bahay na tinutuluyan namin ay napagpasyahan kong gumala muna. Wala kasi ang mga magulang ko dahil sinusundo na nila ang ibang kamag anak. Si Kuya naman natutulog habang si ate inaalagaan si Zwei. 

Kung saan-saan ako napadpad kaya hindi ko na alam kung saan ang pabalik sa bahay namin. Umupo ako isa sa mga bench dito sa parke. Wala akong ibang ginawa kundi ang umiyak dahil nga hindi ko alam ang pauwi.  Napatigil ako ng may dalawang pares na sapatos ang nasa harapan ko ngayon. Akala ko si kuya ngunit hindi pala. 

"Hey? What happened? Why are you crying? " sabi nito at pinupunasan na ang mga luha na dumadaloy pababa sa aking mukha. 

He's still smiling kahit kita mo sa mga maya nya ang pag aalala.

"I'm lost." sabi ko at patuloy pa rin sa pagiyak. 

Nervous filled my heart. I can't trust strangers easily. But this guy? It's feels like a home.

"Shh! Don't cry. I'll buy you ice cream. Do you want that?" sabi nito habang nakaturo sa isang ice cream stand di kalayuan. Tumango nalang ako. 

"Okay. Sit tight I'll be back," sabi nya at umalis na. 

Wala pang ilang minuto ay nakabalik na'to na may dalang dalawang sorbetes. 

Habang kinakain ko ang bigay nya may nilagay sya sa  leeg ko. Paghawak ko isa palang kwintas. Napapalibot ng mga diamond ang letter C.A. Namangha ako sa nakita. Mukha kasing mamahalin ang kwintas na iyon. 

"Someday I'm gonna marry you." sabi nya. Naiintindihan ko naman kung anong sinabi nya. 

"You're the girl who will love me forever at alam ko yun." dugtong nya.

I'm too young but my mind is not. Ang daming nagsasabi na napaka matured ko na daw. 

"But I don't know you," I firmly said. 

"You'll know me some day," he said, I just nodded wala ng pakealam sa sinasabi. 

"Just marry me and I assure you, that I'm not going to hurt you." he said.

"What's  your name?" he asked.

"I'm Lythe, Cavalier's Daughter." 

Bigla akong napatingin sa likudan ko ng may tumawag sa akin. 

"LYTHE" someone shouted. 

Paglingon ko si mommy pala kaya tumakbo ako papunta sakanya. 

"Anak, saan ka ba galing?"alalang sabi nito. Nilingon ko ang lalaking nakausap ko kaninanina lang. Pero wala na ito. Luminga linga pa ko nagbabakasali na makita ko sya. Napagahawak ako sa kwintas na binigay nya. Hindi ko manlang natanong ang pangalan nya. 

"Let's go,"mom said, at inalalayan akong sumakay sa sedan. 

Kaya ngayon? Sobra ko 'tong iniingatan. Sinuot ko ulit to. Everytime wearing this necklace gumagaan talaga ang pakiramdam ko. Feeling ko may magic. Lumabas na ulit ako sa aking kwarto para maki-sama sa mga pinsan ko. Baka kasi sabihin nila akong kj na ngayon lang nagsama sama 'tas di pa ako makikisama. Which is medyo true. 

Kaya I decided na huwag na munang mag aral mamaya nalang pag okay na.

Nasa sala na sila ngayon habang naglalaro ng Psp ni Elijah. Napatingin naman sa akin si Callyx at sa dibdib ko. Tss manyak. 

Oo, alam kong pader. 

Umupo ako sa tabi nila ate Xiannia na nanonood ngayon ng Kdrama. Umiiyak pa nga pft. 

Tapos bigla syang tumingin sa akin akala ko kung anong gagawin nya hahawakan lang pala ni ate Xiannia ang kwintas na suot-suot ko. Manghang mangha. 

"Ilang taon mo na 'tong 'di sinuot ha," sabi ni ate Xiannia. Ngumiti na lang ako sakanya. 

"yea, nakakamiss suotin 'to, everytime I'm wearing this I feel safe."sabi ko at tumawa. 

"Ay wow! Lytheee kahit 'di mo na nasuot yan ang ganda pa rin!" singit ni Hananiah at dahan dahang hinahaplos. Kaya ang mga pinsan kong lalaki ay napunta na sa'amin ang kanilang atensyon. 

"Oo nga niah! Tss sino ba kasi nagbigay niyan sayo?" tanong ni Sabrina. Nakigulo na rin ang mga pinsan ko at masyado na silang nawiwili sa kakahawak ng kwintas ko. 

"10 years na ang nakakalipas pero hindi mo pa rin nakikita o nakilala yung nag bigay sayo niyan?" tanong ni ate Xiannia, napailing nalang ako. 

"Hindi ko alam ate, para sa akin he's still stranger kasi even his name hindi ko alam. " I said.

"Ganda akin nalang," singit ni carl. 

"Tse." 

"Alam mo Lythe bigay mo nalang yan sa akin bagay yan sa leeg ng girlfriend ko," sabi ni kuya Blad at halos parang gusto ng alisin sa akin ang kwintas sa kakahila.

"Panget sa leeg mo e," dugtong nya pa.

Napataas naman kami ng kilay sa narinig. Mukhang nagkakabiruan na rito. Hindi namin mawari kung matatawa nalang ba kami o maiinis sa sinabi ni kuya Blad.

"Sino sa kanila, Blad?" natatawang tanong ni kuya holynuan. 

"Kala mo naman sya," sabi ni kuya Blad at tinarayan si kuya Holynuan. 

"Kayo ha! Nako, malalagot talaga kayo!" Inis na sabi ni ate Brianna.

"Hephep! Sho shoo masisira na ang kwintas ko!" sabi ko habang tinutulak-tulak ko na sila. 

Mukha kasing masisira na ang kwintas ko. Taon kong iningatan tapos sakanila lang masisira.

Nahagip naman ng mga mata ko  ang pag ngiti ni Callyx sa gilid. 

"Anong nginingiti-ngiti mo dyan?" sabi ko sakanya, nagtatapang tapangan habang nakataas ang kilay ko. 

"Nothing, ang ganda pa din." sabi nya kaya napakunot ang noo ko. 

Ang gulo talaga nitong lalaki na 'to. Parang alam na alam nya ang kwintas. Tss. Is he a gay? If totoo? Nevermind.

"Of course! This is mine. Kaya MAGANDA! " sabi ko,"Maganda kasi maganda din ang may ari." dugtong ko sabay flip hair. Kaya nagtawanan ang mga pinsan kong babae samantalang ang mga lalaki ay naglaro na muli. 

"Ewan ko sainyo! Totoo naman sinasabi ko." I angrily said at tumayo na ulit at  dumeretso sa kwarto.

Nakakaasar! I'm maganda naman ha! Anong nakakatawa? Nakakaasar ka talaga Lyx! Sino ba talaga sya? Bat 'nong nakita nya ang kwintas bigla syang napapangiti. Omg, maybe totoo nga yung hinala ko that he's a gay. Type nya yung kwintas? But I'm sorry this is already mine, what is mine is mine.