A/n: Stay in love, and God bless.. Thank you so much for reading this novel. Nawa ay may napulot rin kayong aral dito. Please, for the last time. Paki-boto po at paki rate comment po mismo sa book na ito. Maraming salamat po sa lahat.... Love lots...❤❤❤
ProloguePast"OH L-LOGAN... Sweetheart, hmm..." He doesn’t stop thrusting his length into my center. "I'm cumming, Oh, God. Sweetheart... I'm, I'm cummin’." Napapaliyad ako habang ang mga daliri ko ay mariing nakabaon sa mga balikat nito."I love you, sweetheart... I love you, I love you my Sweet Klara."Habol naming pareho ang galaw ng katawan ng bawat isa. We are hurriedly panting and reaching for our peak.My legs curls up and I wrap it around his waist. I widely spread my legs for him, I wildly move as he thrusts his length in me. I want to feel more of him.Logan is the only man I want to offer my all. My body, my life, my soul and my everything. He is the only man who pleasures me like this and he is the only one who makes me happy and gives me joy."Klara…" he sexily pants my name, "sweetheart... I'm almost cumming." Mas lalo naman nitong sinagad ang kahabaan niya sa looban ko. He doesn’t stop and I doesn’t stop my sexy moan."S-Sweetheart I am also near..." I pull his nape an
Chapter 1Present"HELLO Ma'am?"["Klara. Are you already at the meeting place now?"] tanong sa akin ng boss ko sa kabilang linya."Yes ma'am, kaka-park ko lang ng kotse ko."["That's good. So, good luck and impress Mr. Falcon to your presentation, hija. Please convince him, Klara. May tiwala ako sa kakayahan mong makuha ang deal na 'yan."]"I-I'll try ma'am. Don't worry," bigla akong nautal nang marinig ko na naman ang apeyidong iyon.["Sige… bye Klara. Balitaan mo agad ako mamaya."]"S-Sure ma'am. Bye."I hardly breathe when I end the conversation with my boss.I inhale and exhale for many times. I want to be calm all the time.God! Bakit ngayon agad? Oh, it’s been four years since the last time I saw him. And now, I'm here and I have to show up. I hope he already forgiven me kung galit man s'ya. I hope he's waiting. Sana hindi pa huli ang lahat.Lumabas na ako nang tuluyan sa kotse ko.Am I ready? Yes! No! Hindi ko alam.But I have to face him, even though I'm not yet ready for our
Chapter 2BarPagkatapos ko pumunta sa office ni Mrs. Salazar ay dito na agad ako sa bar dinala ng mga paa ko. It's already eight in the evening, at ayoko pang umuwi. Ayoko ipakita sa kaibigan ko na nasasaktan ako ngayon. Na umiiyak ako ngayon.Damn! Sana tuluyan na lang akong nawala. Kesa ang maranasan ko ang ganitong sakit na pinaramdam niya ngayon sa akin.I wipe my tears as I drink my wine as if para lang akong uminom ng purified water. Biglang gumuhit ang pait sa aking lalamunan. For many years, ngayon ko na lang ulit ito natikman. And I like it bago sa panlasa ko.I drink, dahil gusto ko magpakalunod sa alak kahit bawal na bawal sa akin ang uminom, lalo na ang matatapang na alak. Pero ginawa ko because I want to erase all the pain I’m feeling right now.I know this is not the right place for me to forget the pain. Pero minsan lang naman ito. Gusto ko lang talaga makalimot sa lahat ng pinagdaanan ko sa buong buhay ko.I drink my second order. Straight tulad ng nauna, napapangiwi
Chapter 3Wreck"UGH!"Hindi ko inasahang itutulak niya ako sa kama pagkapasok na pagkapasok pa lang namin sa hotel room na pinagdalhan niya sa akin.Napalunok ako at napa-isip sa pinasok ko ngayong gabing ito. Yeah, he is Logan, hindi ako takot sa kanya, because he's a good man, he's been so good to me and he loves me so much. Oo, noon 'yon at iba na ngayon. But still, he's Logan. Kahit galit na galit siya sa akin, alam ko hindi niya ako sasaktan ng pisikal.Napalunok ako.Pero paano kung saktan niya ako ngayon? Paano ako? How can I run and free myself from his bad side?My God! I'm putting myself into this situation.Napadiin ang hawak ko sa blanket nang hilahin niya ako nang sapilitan sa braso. Sa dami ng nainom ko, sa tapang ng alak na ininom ko kanina ay parang hindi naman iyon tumalab para tuluyan akong maging manhid sa ginawa at gagawin pa nito. Sa ginawa niya nakakaramdam ako ngayon ng sindak sa galit at poot niya sa akin."You, prove it to me, Klara. Saan na ang pinagmamalaki
Chapter 4ChequeHINGAL at pagod na pagod ang buong katawan ko matapos ang pangatlong sunod-sunod na pag-angkin niya sa akin. Nakatalikod ako sa kanya habang nakabalot ang buong katawan ko sa puting kumot."I didn't expect you still be that tight after all, Klara?" Napapikit ako. I know, he's starting to insult me again. "You're still delicious like before, your pussy was still firm and tight like there's no other man who wrecked it.”Kasi wala naman talagang ibang nakaangkin. Ikaw lang. Gusto ko sanang sabihin, pero ayaw ilabas ng bibig ko."Thanks for the compliment, if it’s a compliment," sabi ko na lang habang nakapikit ang mga mata at pilit nagbingi-bingihan sa mga sinasabi niya."What is your main secret to still maintain it? O sadyang mas malaki lang talaga ako kesa sa mga naging lalaki at mga naging customer mo?"Mariin akong humawak sa dulo ng kumot at mariing bumuntong hininga."Cat got your tongue now, Klara? Speak, lady! Tell me, how much do you need now? Para mabayaran na
Chapter 5Promote "BAKIT hinayaan mo s'yang insultuhin ka niya ng gano'n na lang, huh Klara? Nanggigigil ako sa Logan na 'yon e, pati rin sa'yo," Brianna shouts at me. Nauunawaan ko siya sa inis niya dahil alam ko naaawa siya sa akin. Kami lang kasing dalawa ang nagtutulungan sa buhay ngayon.Tulad ko, ulila rin siya. Tulad ko naranasan din niyang mabuhay mag-isa at maging palaboy-laboy sa kalsada. Tulad ko, lumayas din s'ya sa mga umampon sa kanya dahil sa muntik din syang gahasain ng ama-amain n'ya.Brianna is half a year older than me, we have the same life story. Nakapagtrabaho rin ito sa club. Aminado ito na pinasok ang trabahong iyon dahil kailangan din nito. Isa na doon ay para mabuhay at para pag-aralin ang sarili.Yumuko ako habang tahimik na umiiyak. "G-Gustuhin ko mang magpaliwanag sa kanya, hindi ko lang magawa, kasi iba ang galit niya. Sobrang galit na galit siya sa akin. Sarado na ang isip niya para sa akin, lalo na ang kanyang puso.""Sinubukan mo ba? O baka naman hina
Chapter 6FianceéNAPATINGALA at napamasid agad ako sa kabuuan ng napakalawak at malaking building na nasa harapan ko. Well, the word 'huge' isn't enough to describe how big and beautiful a building is.I blow a heavy breath when I scan the front tag name of the establishment. It's 'FALCON INDUSTRIAL BUILDING' and its written with all capital and bold letters.Maghaharap na naman kami ngayong araw na 'to. Ano na naman kaya ang mangyayari? But at least kasama ko si Mrs. Salazar, so I think hindi ako ma-awkward sa kanya. Iisipin ko na lang na trabaho ang lahat. ‘Yong nangyari 'nong nakaraang gabi ay dapat ko nang alisin sa mga alaala ko.I breathe deeply then I finally slid? out of my car.Pagkalabas ay nakita ko agad si Ma'am na kalalabas lang din ng kotse niya. I gathered all my things and I move near to her direction."Dala mo na ba ang lahat na kailangan natin Klara?"I nod. "Yes, Ma'am. Even our sketch and designs, dala ko ho.""Good. Ikaw, handa ka na bang mag present ng mga iyan
Chapter 7Restroom"Klara. Logan's ex, right?" Bigla akong napalingon at nagulat habang naghuhugas ng kamay ko. It's his fiancée, hindi ko kasi ito napansing pumasok dito sa loob ng banyo. "Well, I'm soon to be Mrs. Ellaine Sanchez Falcon," she says while raising her eyebrows at me.So, she really knows me then?Tinapos ko ang paghuhugas ng aking kamay at itinapat iyon sa hand dryer saka siya nilingon."Yes, I am his ex-lover, his ex-girlfriend. Then?" I also raise my eyebrows at her. Ayoko nang magpaapi, I'm done with it."Tama nga ang daddy ni Logan. You have nothing but only your face. Sabagay mga ganyang mukha sa pang-Exclusive Club nga nakikita, where my Logan found you, right?""Wow, thank you if that's a compliment. Ellaine right? By the way. Yeah, sa club nga niya ako nakilala noon. But I'm proud because he accepts me for who I am before, he loves me and I love him. May problema ba tayo sa kaalamang may nakaraan kami ng lalaking pakakasalan mo? Don't tell me you are feeling in
Chapter 97 --- After 2 years --- PALAHAW ng isang sanggol ang pumukaw sa aming dalawa ni Logan na nasa katapat lang ng silid naming mag-asawa. "Sweetheart, umiiyak ang baby." Tinulak ko ito palayo sa katawan ko. "Sweetheart, later... Nandoon naman ang taga pag-alaga nila." He never stops kissing my neck and caressing my body. "Hm, sweetheart, hinahanap-" Bumuntong-hininga ito. "Okay." Huminto ito saka tumayo at marahan akong hinila patayo sa kama. "Galit ka?" tanong ko dito habang inaayos ang nalihis kong manipis na pantulog. "No." "Nagtatampo?" "No," matipid pa rin nitong sagot sa akin. I roll my eyes as I wear my silky smooth robe. "Nako kilala kaya kita," sabi ko habang tinatahak na namin ang pinto palabas ng silid namin. "I'm not, anak ko 'yon, kaya dapat lang nating unahin," sagot nito na hindi makatingin sa akin. "Maniwala ako sa'yo," sabi ko rito. "Don't you worry husband, because I'll make it up to you tonight. Magdamagan ba ang gusto ng asawa ko? If yes, okay, nak
Chapter 96--- After 1 and a half year ---NGUMITI ako habang napapasulyap sa mahimbing na tulog ng asawa ko sa kama namin.It's already 6 AM in the morning at heto ako gising na kahit sabado naman at wala kaming parehong pasok.Naupo ako sa gilid ng kama at hinaplos ko ng masuyo ang pisngi nito."Sweetheart..." I smile at him when he halfly opening his eyes. "It's too early to wake up, Klara." Hinila niya ako pahiga sa tabi nito."No sweetheart, I'm not yet sleepy." Bumuka nang malaki ang mga mata nito sa akin. "Pwede bang makisuyo sa'yo?"Ngumiti ito at hinila pa rin niya ako at iniunan sa malapad niyang dibdib."Sure, Mrs. Falcon. What is it?" tanong nito kasabay ng pagdampi niya ng halik sa noo ko."Talaga?" Tumingala ako rito. "Hindi ka na nagtatampo sa akin ngayon?""I'm not, and I'm sorry."Ngumiti ako at bahagya kong pinaglandas ang daliri ko sa gilid ng labi nito. "Thank you, for still understanding me these past few days, kung tinotoyo man ako o bad mood sa'yo." I start feeli
Chapter 95 Sweetheart Please play a soundtrack if you haveGod to believe in magicBy: Side A The love song slowly begins to play. Napapakurap ako habang nagsimula ang slideshow photo album ko sa projector. Napalunok pa ako ng mga larawan naming dalawa ni Logan ang bumulaga doon. Bawat larawan ay may mga maiiksing mensahe. My pulse begins racing habang nanunuod sa mga larawan namin noon. May mga masasayang larawan din kami doon nang first month anniversary namin, pati nang nag-graduate ako na kasama siya. Nandoon din ‘yong mga best memorable pictures namin habang nasa bakasyon kami sa ibang lugar. Hanggang sa ang ipinakita ay ang huli naming larawan bago pa man ako lumayo sa kanya nang tuluyan. Hindi ko na masyadong naintindihan ang mga sinasabi ng emcee, na bigla na lang sumulpot na walang iba kundi si Brianna. Unti-unti akong lumapit sa pinakagitna. My invited guests are also glimpsing at the projector. Patuloy pa rin ang paglabas ng mga larawan ko. The next slideshow photo al
Chapter 94 Projector Napangiti ako nang bahagya sa sinabi nito. "Thank you. Pero wala pa 'yan sa plano… ‘yong huling sinabi mo," is my only response. Dahil totoo naman, isa pa wala pang ganoong eksena. Wala pang wedding proposal. If when it is, I don't know. Logan stays and making my heart fully delightful. Hindi na nito itinuloy na tanggapin ang malaking offer sa bansang America, his flight is supposed to be two weeks ago. But he stays and he continues running their own business. Pero bago iyon ay humingi pa muna ito sa akin ng assurance kung babalik at tatanggapin na lang ba nito ang gusto ng ama nito na maging tagapangalaga muli sa naiwan niyang puwesto sa kompanya nila. My only advice for him is to follow what he really wants to happen, at gano’n nga ang ginawa nito. Hindi ito nagkukwento tungkol sa ama nito, because he really knew the issue between me and to his father. Iyon din ang isa sa ipinaalala ko sa kanya, na huwag akong alalahanin kung tatanggapin niya ang gustong man
Chapter 93 Exhibit Event Nakaunan ako sa kanyang bisig habang nakabalot ako ng puting kumot na hanggang sa dibdib. Logan is not allowing me to go and move away, kaya hinayaan ko itong yakapin ako after we both reached our bliss. "Sweetheart," he whispers my name while making some small kisses on my bare shoulder. "Anong oras ang flight mo bukas?" I immediately utter. Huminto ito sa masuyong paghalik sa aking balikat at leeg, I sense him staring kahit hindi ako nakaharap sa kanya. Ramdam ko ang mas pagkabig niya sa katawan ko palapit sa katawan niya. Then he places his chin on my bare shoulder. "Do you think I'll go away now after what happened to us? After we made love tonight, hm?" I cough. "E-Ewan ko sa'yo. Malay ko sa desisyon mo." "Papayagan mo ba akong umalis?" he asks me while kissing my cheek. "U-Umalis ka kung 'yan gusto mo." I slowly mumble, pigil ko ang aking hininga dahil sa sobrang lapit nito at sobrang dikit ng mga katawan namin sa isa't isa. He turns me around,
Chapter 92 Lifetime "Logan..." Napasinghap ako nang bumaba agad ang labi nito sa aking leeg at balikat, then he immediate proceeds to my breast and tit. "Ugh... L-Logan." Hindi ko na namalayan kung paano ba niya naalis ang saplot ko sa dibdib. Napapaliyad ako ng simulan na nitong s******n na parang sanggol ang aking dibdib habang ang kabilang kamay nito ay masuyong pinagpapala ang kabila kong dibdib. "I miss this all, I miss you, Klara," he huskily utters while he's looking at me. "Oh... hm..." Napaungol ulit ako ng damhin ng dila at bibig nito ang pilat ko sa aking kaliwang dibdib. "L-Logan, please turn off the light. Please." Namumula kong untag dito. Lust surrounds his eyes when he looks at me again. "No sweetheart." Marahan itong umiling sa akin. "N-Nahihiya ako. I have a lot of scars." Pilit ko pa ring ikubli sa kanya ang pilat ko sa dibdib at tiyan. He winks. "Those are beautiful. Those scars made me feel proud. Kasi tatak 'yan na nabubuhay ka ngayon dahil sa akin. You sur
Chapter 91 Kiss Me I GULP. "B-Bakit umalis ka kaagad kanina nang hindi mo pa ako kinakausap?" Pinahid ko ang aking mga luha sa mata. "Did I tell you to leave? May sinabi ba akong hindi kita haharapin kanina? Logan, I have also realized that I was wrong. Mali pala ang hindi ko harapin ‘yong takot ng puso ko. And look, who told you na kaya ko pang magmahal ng iba kung sa 'yo pa lang ay naranasan ko na ang pinakamasaktan. Tell me? How can I love someone else kung itong letcheng puso ko na 'to ay patuloy at may tinatago pa ring pagmamahal sa 'yo?" He's suddenly shock and speechless from what he heard from me. "Tell me, Logan. Paano ako magmamahal ng iba kung patuloy ka pa ring nandito sa loob ng puso kong sugatan. How can I love someone if it's still you? How?" Napapakurap ito at puno ng pagmamahal akong tinitigan. "Kung pwede ko nga lang sanang utusan ang puso ko na itigil na 'tong nararamdaman ko para sa'yo ay ginawa ko na. Kung pwede ko nga lang ibaling na lang ito kay Makki ay gag
Please play the song:I'll never goBy: Eric Santos Chapter 90 Presidential Suite NAGTAAS-BABA ang hininga ko. At nagmamadaling tinakbo at pinasok ko ang loob ng bahay para kuhanin ko ang susi ng kotse ko at ang cellphone ko. Bigla akong naalarma sa isinaliwalat ni Mama. Bigla akong natakot. Before I move my car ay tinawagan ko muna ito. Pero hindi ito sumagot hanggang matapos ang ang pag-riring sa kabilang linya. Binuhay ko na ang kotse ko at pinaharurot ko na iyon palabas ng garahe namin. "Logan. Answer your phone, please... Shit!" Pero naka-tatlong tawag ulit ako dito ngunit hindi pa rin nito sinasagot. Tinitikis niya ako. Napagpasyahan kong huminto na muna sa gilid ng kalsada nang hindi ko alam kung saan ako patungo. Saka ko hinagilap ang numero ni Rica at tinawagan ito. ["Hello, good evening Klara. Ano-"] "Saan ko matatagpuan si Logan?" I cut and ask her immediately. ["W-What? B-Bakit?"] Nagtataka nitong tanong sa kabilang linya. "Saan s'ya pupunta? Bakit s'ya aalis? B
Chapter 89 One Hug She wipes my tears. "Naiintindihan ko 'yang nararamdaman mo ngayon anak. Pero gano'n talaga 'pag nagmamahal ka. Lahat mararanasan mo ang hirap. Lahat nagdaan diyan anak, at lahat nagsisisi sa mga maling naging desisyon nila sa bandang huli. Katulad ni Logan. Alam mo, walang ibang bukambibig ‘yong batang ‘yon sa tuwing dumadalaw sa akin. Kung ‘di ang kabaitan ng babaeng pinakamamahal niya, at ang sobrang pagmamahal niya sa'yo. Lahat nilahad niya sa akin anak, itinuring din kasi niya akong sumbungan noon, simula nang magkakilala kami. Kaya hindi ko inaasahang ikaw pala na anak ko ‘yong maswerteng babaeng pinakamamahal niya na dating sinaktan lang niya." Patuloy pa rin ito sa pagpunas nang naglalaglagan kong luha. "Kaya pala, hinding-hindi mo sinasagot ang panliligaw sa'yo ni Makki hanggang ngayon. Kasi mahal mo pa rin siya. Naiintindihan din kita anak sa lagay na 'yan. Kasi hindi kailanman natuturuan at nadidiktahan ang puso. Kahit ayaw mo, darating din ang araw na m