I wipe my tears as I drink my wine as if para lang akong uminom ng purified water. Biglang gumuhit ang pait sa aking lalamunan. For many years, ngayon ko na lang ulit ito natikman. And I like it bago sa panlasa ko.
I drink, dahil gusto ko magpakalunod sa alak kahit bawal na bawal sa akin ang uminom, lalo na ang matatapang na alak. Pero ginawa ko because I want to erase all the pain I’m feeling right now.
I know this is not the right place for me to forget the pain. Pero minsan lang naman ito. Gusto ko lang talaga makalimot sa lahat ng pinagdaanan ko sa buong buhay ko.
I drink my second order. Straight tulad ng nauna, napapangiwi pa nga ang babaeng bar tender sa aking ginagawa.
Well, this is me before. A call girl, a whore, a slut who needs money to survive in life. Madalas akong umiinon noon sa bar. Logan and I met at the Bachelor's VIP's bar. Sa isang napakasikat na bar na pang-mayaman na tulad niya.
He's always my customer every other night. Every other night lang din kasi ang duty ko sa bar na 'yon. Logan is friendly, hanggang sa naging ito na ang regular customer ko. Hindi ako ang tipo na nakikipagkaibigan sa mga customer. But Logan is different, he's a good person, a perfect gentleman. Also, he's different among the other billionaire's who I've encountered. Kaya madali niyang nakuha ang loob ko. Kahit pa pinakapinigil-pigilan kong mahulog sa kanya nang tuluyan.
Logan knows everything about me and my messy whole life.
I'm only 19 years old back then, and he's five years older than me. Tuwing Martes, Huwebes at Sabado lang ang pasok ko sa VIP'S Bar noon dahil estudyante rin ako sa umaga.
I need that job back then to survive, kahit ayoko sana sa trabahong 'yon dahil nakakabastos at nakakapanliit ng sarili. But I have no other choice. ‘Yon lang kasi ang madaling hanap-buhay na madali.
I know there's another job, pero ‘yon ‘yong instant na malaki ang kita. Hindi na kasi uso sa panahon kong iyon ang dignidad ko. Practical, ‘yon na kasi ang uso. At iyon ang pinairal ko. But I'm standing proudly with my pride, kasi buong-buo pa ang pagkatao ko nang ipagkatiwala ko ang lahat-lahat noon kay Logan.
Ulilang lubos na ako noon, and since I was young ay palaboy-laboy na talaga ako. Nasubukan ko na rin ang iba't ibang pagmamaltrato ng ibang tao. Kinupkop ako noon ng mag-asawang walang anak. They educate me to serve them in return. Lumaki at tiniis ko ang lahat sa kamay ng umampon sa akin, until I was second-year high school, hindi ko na nakayanan at lumayas na ako ng tuluyan sa puder ng mag-asawa. I did that because nasa punto nang nanghaharas ang kinikilala kong ama. He almost take my innocence at bigla akong nandiri sa amang kinilala ko.
My only dream back then was to finish my studies, ‘yon naman talaga ang gusto ng lahat ng kabataang tulad ko na gustong makaahon sa hirap ng buhay.
Sa paglalayas ko ay may nakilala ako noon na isang babae, limang taon lang ang tanda sa akin. She helps me in everything, she warmly opens his door for me. Napakabait niya sa akin at matulungin, even if she doesn't know me, even were not a family ay binihisan, inaruga, pinatira at pinag-aral niya ako. Tinuring din niya akong parang totoong nakababatang kapatid nito. But it's so unfair, kung kailan nakahanap na ako ng taong karamay sa masalimuot kong buhay ay s'ya namang pagkawala nito. Nasa second-year college na ako nang mawala ito. Pinatay siya ng mayamang matanda na naging customer niya sa club. Naging obsess kasi sa kanya ang customer niyang iyon na ikinapahamak niya.
Masakit para sa akin. Kasi siya na nga lang ang naging kapamilya ko ay nawala pa. On that time, I need to work on my own to live. I have no choice, kundi pasukin ‘yong trabahong pinakaayaw nitong pasukin ko noon.
Because I have an angelic beautiful face, sexy perfect curves, stunning personality and etc, ay nakapasok agad ako sa bar na napakalaki at napakasikat noon.
Tinunga ko ang ika-limang order ko na wine. This time nag-init na ang buong katawan ko. But still, I continue drinking and smoking. Lahat ng ito bawal sa akin. Siguro ‘pag nalaman ito ni Brianna, tiyak magagalit ‘yon at katakot takot na sermon ang matatanggap ko doon.
Nahihilong tumayo ako para pumunta sa banyo. I manage to walk straight, kasi sanay naman ako. Agad akong naghilamos para maibsan ang aking pagkahilo. I retouch my make up to emphasize my beaautiful face. And when I'm done ay lumabas na ako at bumalik sa pwesto ko.
"Hi." Someone sits beside me.
Nilingon ko lang ‘yong lalaki, saka uminom ulit ng ika-amin kong tagay.
Not bad, the guy is handsome, but not my type.
"Do you mind if I join you here, Ms. Beautiful?" nagsalita ulit ito.
I shake my head no. "No thanks. I'm with someone. With my boyfriend," sagot ko para iwan na niya ako.
"Ow, really? But you're all alone. Kanina pa kita napapansin at pinagmamasdan." Ngumisi ito sa akin.
I raised my eyebrow. "So. Stalker kita?"
He sexily smirks. "Simula nang pumasok ka dito kanina. Oo."
Magsasalita pa sana ako when someone's arm held me around my waist. Napaawang ang bibig ko nang makita ko ang dark aura ni Logan. Pero binalik ko agad ang nakakaloko kong ngiti saka hinarap ang lalaki.
"See. I told you. I'm with my boyfriend. Shoo!" Tinaboy ko ‘yong lalaki. But he just simply winks. Ramdam ko ang paghagpit ng hawak ni Logan sa aking baywang.
"Oh. I thought you're all alone, lady, and you need someone's company."
"Go. She doesn't need you here," maotoridad na pagkakasabi ni Logan rito.
Napapailing na lang na umalis ‘yong lalaki. But he sexily smirks at me before he go. Nginitian ko rin naman ito ng matamis and I respond his wink.
Inisang tunga ko ang pang pitong baso ng alak.
"You don't need money? Para namang mayaman ‘yong lalaki ah," he immediately insulted me when the guy gets away.
Sumulyap lang ako sa kanya at ngumisi. Bahala na nga s'ya kung ano ang isipin niya.
My mind gets dizzy and my legs getting weaker. Hindi ko alam kung dahil ba iyon sa alak o dahil nandiyan si Logan sa tabi ko.
He sits beside me. Hindi ko pa rin ito kinikibo at nagpatuloy lang sa pag-inom at paghithit ng sigarilyo. I know he's still looking at me, but hell, I don't care.
"You still haven't changed, yeah?" Hinarap ko ito at binugahan ng sigarilyo sa mukha. "Nagpakalulong ka sa bisyo mo at trabaho mong ito?"
I smirk. "That's your opinion and I don't care. This is me, dito mo ako nakilala. Kaya wala ka ng pakialam sa anumang gagawin ko sa buhay ko. And you shouldn't be surprised because this is the only way why I’m surviving," sabi ko, but he laughs sarcastically.
"Yeah, I know, gusto mo ang madaling pera. And let me correct you, lady. Everything about you is not even my concern now."
Hell! That's foul! That's so foul!
"So, why you're here, hm?" kalmado kong tanong sa kanya.
He frowns. "Why you're asking me? Bawal bang pumasok sa ganitong pampalipas oras?"
"Hindi naman." Umiling ako. "Baka kasi sinusundan mo ako, that's why you are here now. At nahiya ka lang magsabi sa akin ng totoo."
"Don't assume lady. I will never do that, follow where you are. NEVER. Baka ikaw, inalam mo na ang pupuntahan ko," supladong pagkakasabi nito.
"I also didn't follow you. NEVER!" Binalik ko lang ang sinabi niya, para sa gano’n ay makaganti naman ako.
Nagsalubong ang kilay nito. "Sabagay. Kasi pang-iiwan ang ginagawa mo ‘pag nagkakapera ka na sa isang tao. Am I right?" He's not asking, but it sounds insulting.
I sigh. "Again to that issue huh? Pero sabagay, ‘yon ang tingin mo sa akin. So, bahala ka sa-"
"You work here as a part-time prostitute. Yeah?" Napadiin ang hawak ko sa kopita ko. Shit! He really believes I'm still working here to survive. "I need an expert slut to entertain me tonight bago pa ang kasal ko, pwede ka na ring pagtiyagaan ko. Magko-condom na lang ako to avoid any dirt from you," pang-iinsulto nito sa akin. Hindi man lang tinanong kung papayag ba ako o hindi.
Napangiti ako ng pilit sa harapan nito. Pero ang totoo gusto ng mahulog ang mga luha ko sa pinagsasabi nito. Hindi n'ya lang alam, sa bawat masasakit na salita niya, sa bawat paratang ay katumbas no’n ang isang tarak ng punyal sa puso ko.
I still want to act as if I'm not really affected anymore. Manhid na ako sa alak na nainom ko. Kaya dapat manhid na ako at ang puso ko sa paratang nito. Ngunit ang pinakagusto kong gawin, sampalin siya nang paulit-ulit, hanggang mawala ang sakit sa puso ko ngayon. "Just tell me how much your tag is! Kaya kitang bayaran, kahit sa malaking halaga pa." He then grabs my cigarette and sips it. Inagaw rin niya ang isang basong order ko saka diretsyong tinunga.
"Sa dinami-daming pwede diyan. Bakit ako pa ang babayaran mo para pasayahin ka? Maraming iba Logan. Sila na lang, huwag ako, dahil marumi akong babae." Then I hardly breath and I calm my nerves and heart.
"Oh, c'mon Klara. Malaki akong magbayad malaki rin akong mag-tip. Hindi na lang ako Vice- President ngayon. Ako na ang namamahala ng kompanya namin. Kaya buong pagkatao mo ay kaya kong bayaran. Kahit buhay mo pa. Mababayaran ko na." He smirks, then he drinks my wine.
Napalunok ako. That was a hot move. My dear Logan. He really knows how to get my attention in just a click of his finger. This is how we used to be before, parang bumalik ‘yong dati na customer ko siya at ako ang ka-table niya buong gabi.
"Why so desperate to have me in your bed, Logan? Na miss mo ba ako?"
Dumilim ang mga mata nito. "I do not. I just need someone to pleasure me tonight, at ikaw ang nakita ko pagkapasok ko dito. That's all."
Hm. Why not. Okay, be his slut. I am really missing this man. Papalampasin ko pa ba? This is the only way to get near him. Bago pa man siya matali sa iba.
Ngumiti ako nang nakakaakit. I want to do it again, ‘yong ilabas ang other side ko sa kanya. Kahit ngayon man lang. Kahit sa huling sandali na lang.
I stand up. Inilapit ko ang bibig sa kanyang tainga and lick it. "Kahit walang bayad ay kaya kitang pasayahin, kaya kong gawin ang lahat. To please you, to serve you and to pleasure your needs before your wedding day. Just tell me kung ngayon na ba, kung dito ba mismo?" I playfully tease him with my seductive evil side. Mas nag-init ang buo kong katawan sa aking pinagsasabi at ginagawang paglapit sa katawan niya.
Ramdam ko ang pagbigat ng hininga nito.
"What? Have you change your mind now?" tanong ko nang tinititigan lang niya ako ng matiim. I grin. "I'm still delicious like before, Logan. I still know your favourite move when it comes to me. I can do everything. Everything you want-"
Hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko nang bigla na lang niya akong kabigin sa batok. He kisses me hard and wild like a dangerous animal. May panggigigil at nakakasakit. But I ignore it. Basta sinuklian ko rin ang halik niya in a way he wanted. He pulls my body in front of his glory at kinabig ko rin ang batok niya. We are enjoying what we are doing. Napaungol pa ako ng maramdaman ng hita ko ang buhay na buhay na alaga niya.
"Prove it to me then Klara. Prove it to me!" sabi nito saka pinagpatuloy ang paghalik ng mariin sa labi ko.
Chapter 3Wreck"UGH!"Hindi ko inasahang itutulak niya ako sa kama pagkapasok na pagkapasok pa lang namin sa hotel room na pinagdalhan niya sa akin.Napalunok ako at napa-isip sa pinasok ko ngayong gabing ito. Yeah, he is Logan, hindi ako takot sa kanya, because he's a good man, he's been so good to me and he loves me so much. Oo, noon 'yon at iba na ngayon. But still, he's Logan. Kahit galit na galit siya sa akin, alam ko hindi niya ako sasaktan ng pisikal.Napalunok ako.Pero paano kung saktan niya ako ngayon? Paano ako? How can I run and free myself from his bad side?My God! I'm putting myself into this situation.Napadiin ang hawak ko sa blanket nang hilahin niya ako nang sapilitan sa braso. Sa dami ng nainom ko, sa tapang ng alak na ininom ko kanina ay parang hindi naman iyon tumalab para tuluyan akong maging manhid sa ginawa at gagawin pa nito. Sa ginawa niya nakakaramdam ako ngayon ng sindak sa galit at poot niya sa akin."You, prove it to me, Klara. Saan na ang pinagmamalaki
Chapter 4ChequeHINGAL at pagod na pagod ang buong katawan ko matapos ang pangatlong sunod-sunod na pag-angkin niya sa akin. Nakatalikod ako sa kanya habang nakabalot ang buong katawan ko sa puting kumot."I didn't expect you still be that tight after all, Klara?" Napapikit ako. I know, he's starting to insult me again. "You're still delicious like before, your pussy was still firm and tight like there's no other man who wrecked it.”Kasi wala naman talagang ibang nakaangkin. Ikaw lang. Gusto ko sanang sabihin, pero ayaw ilabas ng bibig ko."Thanks for the compliment, if it’s a compliment," sabi ko na lang habang nakapikit ang mga mata at pilit nagbingi-bingihan sa mga sinasabi niya."What is your main secret to still maintain it? O sadyang mas malaki lang talaga ako kesa sa mga naging lalaki at mga naging customer mo?"Mariin akong humawak sa dulo ng kumot at mariing bumuntong hininga."Cat got your tongue now, Klara? Speak, lady! Tell me, how much do you need now? Para mabayaran na
Chapter 5Promote "BAKIT hinayaan mo s'yang insultuhin ka niya ng gano'n na lang, huh Klara? Nanggigigil ako sa Logan na 'yon e, pati rin sa'yo," Brianna shouts at me. Nauunawaan ko siya sa inis niya dahil alam ko naaawa siya sa akin. Kami lang kasing dalawa ang nagtutulungan sa buhay ngayon.Tulad ko, ulila rin siya. Tulad ko naranasan din niyang mabuhay mag-isa at maging palaboy-laboy sa kalsada. Tulad ko, lumayas din s'ya sa mga umampon sa kanya dahil sa muntik din syang gahasain ng ama-amain n'ya.Brianna is half a year older than me, we have the same life story. Nakapagtrabaho rin ito sa club. Aminado ito na pinasok ang trabahong iyon dahil kailangan din nito. Isa na doon ay para mabuhay at para pag-aralin ang sarili.Yumuko ako habang tahimik na umiiyak. "G-Gustuhin ko mang magpaliwanag sa kanya, hindi ko lang magawa, kasi iba ang galit niya. Sobrang galit na galit siya sa akin. Sarado na ang isip niya para sa akin, lalo na ang kanyang puso.""Sinubukan mo ba? O baka naman hina
Chapter 6FianceéNAPATINGALA at napamasid agad ako sa kabuuan ng napakalawak at malaking building na nasa harapan ko. Well, the word 'huge' isn't enough to describe how big and beautiful a building is.I blow a heavy breath when I scan the front tag name of the establishment. It's 'FALCON INDUSTRIAL BUILDING' and its written with all capital and bold letters.Maghaharap na naman kami ngayong araw na 'to. Ano na naman kaya ang mangyayari? But at least kasama ko si Mrs. Salazar, so I think hindi ako ma-awkward sa kanya. Iisipin ko na lang na trabaho ang lahat. ‘Yong nangyari 'nong nakaraang gabi ay dapat ko nang alisin sa mga alaala ko.I breathe deeply then I finally slid? out of my car.Pagkalabas ay nakita ko agad si Ma'am na kalalabas lang din ng kotse niya. I gathered all my things and I move near to her direction."Dala mo na ba ang lahat na kailangan natin Klara?"I nod. "Yes, Ma'am. Even our sketch and designs, dala ko ho.""Good. Ikaw, handa ka na bang mag present ng mga iyan
Chapter 7Restroom"Klara. Logan's ex, right?" Bigla akong napalingon at nagulat habang naghuhugas ng kamay ko. It's his fiancée, hindi ko kasi ito napansing pumasok dito sa loob ng banyo. "Well, I'm soon to be Mrs. Ellaine Sanchez Falcon," she says while raising her eyebrows at me.So, she really knows me then?Tinapos ko ang paghuhugas ng aking kamay at itinapat iyon sa hand dryer saka siya nilingon."Yes, I am his ex-lover, his ex-girlfriend. Then?" I also raise my eyebrows at her. Ayoko nang magpaapi, I'm done with it."Tama nga ang daddy ni Logan. You have nothing but only your face. Sabagay mga ganyang mukha sa pang-Exclusive Club nga nakikita, where my Logan found you, right?""Wow, thank you if that's a compliment. Ellaine right? By the way. Yeah, sa club nga niya ako nakilala noon. But I'm proud because he accepts me for who I am before, he loves me and I love him. May problema ba tayo sa kaalamang may nakaraan kami ng lalaking pakakasalan mo? Don't tell me you are feeling in
Chapter 8 Lunch Tinalikuran ko na ito sa ngayon at nilapitan ang boss ko na papalapit sa aming direksyon. Kumaway na lang si Mrs. Salazar sa dalawang big boss ng company. Hindi na ako nag-abala pang lumingon sa kanila. Ayoko na dagdagan pa ang patuloy na pagdurugo ng damdamin ko. I sigh as I start driving my car to the exclusive cuisine, where Ma'am Salazar's invited me to have our lunch before we go back to her company. Patanghali na rin kasi kaya inimbitahan n'ya muna akong sabayan siyang kumain. And it's her treat for the success of her company. Dapat nga pala akong matuwa at magsaya sa mga blessings na kumakatok at pumasok sa buhay ko. But for this very moment, biglang nawala ‘yong kasiyahan kong iyon at ang buong bilib ko sa aking sarili. How can I appreciate it kung siya pala ang dahilan ng promotion kong ito ngayon! Damn it! "Let's order some foods, Klara. Please choose whatever you want to eat," sabi sa ‘kin ni Mrs. Salazar, ng inabutan niya ako ng menu book. "Thank you,
Chapter 9 Offer LABAG man sa loob ko pero kailangan kong sundin ang pinag-uutos ni Mrs. Salazar na pumunta sa tanggapan ni Mr. Falcon ng hapon ding iyon. I'm about to knock at his presidential office when someone calls for my attention. "Ma'am. Klara," lumingon ako sa tumawag sa 'kin. I raise an eyebrow when an unfamiliar person calls me. "I'm Rica, Mr. Falcon's secretary." Napatango ako ng bahagya. "Is your boss here?" "Yeah, he's here ma'am, and he's waiting for you on the top floor of this building," sagot nito sa akin. I frown. "Top floor? I think this is his office, right? Bakit sa top floor?" nagtataka kong tanong dito. "Yeah, it is. But his main office is on the top of this building at doon ka niya pinapupunta Ma'am Klara," sagot sa akin ni Rica. Tumaas ulit ang kilay ko. "So, how can I get there? I mean, what floor is it Rica?" "30th floor Ma'am." I nod. "O-Okay." Hinatid ako ni Rica sa private elevator na mag-aakyat sa akin sa top floor. I thought Rica will go up w
Chapter 10 Bed Warmer "You're still very generous when it comes to me huh? You never change, you still want to spoil me. Pero ayoko sa pera mo, I also don't need your fancy things to spoil me, gaya ng dati, hindi ko tatanggapin ang mga 'yan, Logan." Tulad noon, tatanggihan ko pa rin s'ya ngayon. "What I only want is to achieve your forgiveness, especially your respect against me, as a woman. 'Yon lang, kapalit ng kaligayahang gusto mo sa buong katawan ko ngayon. And I can't say no, kung ganito mo ako pinapainit." Then I sexily move forward to his shaft. He frowns and raises his eyebrows like mine. Gumalaw ito at kinuyamos ng kamay nito ang magkabilang dibdib ko. Umungol ako at namungay ang mga mata ko sa ginawa nito. "And you still didn't change sweetheart. You still don't want to accept my offer," sabi nito na patuloy sa paglaro ng dibdib ko. "So do you really want me to forgive you then?" Ngumisi ako at gumiling sa kanyang hinaharap. "Ugh. Y-Yes Logan. Hmm," umuungol kong tugon
Chapter 97 --- After 2 years --- PALAHAW ng isang sanggol ang pumukaw sa aming dalawa ni Logan na nasa katapat lang ng silid naming mag-asawa. "Sweetheart, umiiyak ang baby." Tinulak ko ito palayo sa katawan ko. "Sweetheart, later... Nandoon naman ang taga pag-alaga nila." He never stops kissing my neck and caressing my body. "Hm, sweetheart, hinahanap-" Bumuntong-hininga ito. "Okay." Huminto ito saka tumayo at marahan akong hinila patayo sa kama. "Galit ka?" tanong ko dito habang inaayos ang nalihis kong manipis na pantulog. "No." "Nagtatampo?" "No," matipid pa rin nitong sagot sa akin. I roll my eyes as I wear my silky smooth robe. "Nako kilala kaya kita," sabi ko habang tinatahak na namin ang pinto palabas ng silid namin. "I'm not, anak ko 'yon, kaya dapat lang nating unahin," sagot nito na hindi makatingin sa akin. "Maniwala ako sa'yo," sabi ko rito. "Don't you worry husband, because I'll make it up to you tonight. Magdamagan ba ang gusto ng asawa ko? If yes, okay, nak
Chapter 96--- After 1 and a half year ---NGUMITI ako habang napapasulyap sa mahimbing na tulog ng asawa ko sa kama namin.It's already 6 AM in the morning at heto ako gising na kahit sabado naman at wala kaming parehong pasok.Naupo ako sa gilid ng kama at hinaplos ko ng masuyo ang pisngi nito."Sweetheart..." I smile at him when he halfly opening his eyes. "It's too early to wake up, Klara." Hinila niya ako pahiga sa tabi nito."No sweetheart, I'm not yet sleepy." Bumuka nang malaki ang mga mata nito sa akin. "Pwede bang makisuyo sa'yo?"Ngumiti ito at hinila pa rin niya ako at iniunan sa malapad niyang dibdib."Sure, Mrs. Falcon. What is it?" tanong nito kasabay ng pagdampi niya ng halik sa noo ko."Talaga?" Tumingala ako rito. "Hindi ka na nagtatampo sa akin ngayon?""I'm not, and I'm sorry."Ngumiti ako at bahagya kong pinaglandas ang daliri ko sa gilid ng labi nito. "Thank you, for still understanding me these past few days, kung tinotoyo man ako o bad mood sa'yo." I start feeli
Chapter 95 Sweetheart Please play a soundtrack if you haveGod to believe in magicBy: Side A The love song slowly begins to play. Napapakurap ako habang nagsimula ang slideshow photo album ko sa projector. Napalunok pa ako ng mga larawan naming dalawa ni Logan ang bumulaga doon. Bawat larawan ay may mga maiiksing mensahe. My pulse begins racing habang nanunuod sa mga larawan namin noon. May mga masasayang larawan din kami doon nang first month anniversary namin, pati nang nag-graduate ako na kasama siya. Nandoon din ‘yong mga best memorable pictures namin habang nasa bakasyon kami sa ibang lugar. Hanggang sa ang ipinakita ay ang huli naming larawan bago pa man ako lumayo sa kanya nang tuluyan. Hindi ko na masyadong naintindihan ang mga sinasabi ng emcee, na bigla na lang sumulpot na walang iba kundi si Brianna. Unti-unti akong lumapit sa pinakagitna. My invited guests are also glimpsing at the projector. Patuloy pa rin ang paglabas ng mga larawan ko. The next slideshow photo al
Chapter 94 Projector Napangiti ako nang bahagya sa sinabi nito. "Thank you. Pero wala pa 'yan sa plano… ‘yong huling sinabi mo," is my only response. Dahil totoo naman, isa pa wala pang ganoong eksena. Wala pang wedding proposal. If when it is, I don't know. Logan stays and making my heart fully delightful. Hindi na nito itinuloy na tanggapin ang malaking offer sa bansang America, his flight is supposed to be two weeks ago. But he stays and he continues running their own business. Pero bago iyon ay humingi pa muna ito sa akin ng assurance kung babalik at tatanggapin na lang ba nito ang gusto ng ama nito na maging tagapangalaga muli sa naiwan niyang puwesto sa kompanya nila. My only advice for him is to follow what he really wants to happen, at gano’n nga ang ginawa nito. Hindi ito nagkukwento tungkol sa ama nito, because he really knew the issue between me and to his father. Iyon din ang isa sa ipinaalala ko sa kanya, na huwag akong alalahanin kung tatanggapin niya ang gustong man
Chapter 93 Exhibit Event Nakaunan ako sa kanyang bisig habang nakabalot ako ng puting kumot na hanggang sa dibdib. Logan is not allowing me to go and move away, kaya hinayaan ko itong yakapin ako after we both reached our bliss. "Sweetheart," he whispers my name while making some small kisses on my bare shoulder. "Anong oras ang flight mo bukas?" I immediately utter. Huminto ito sa masuyong paghalik sa aking balikat at leeg, I sense him staring kahit hindi ako nakaharap sa kanya. Ramdam ko ang mas pagkabig niya sa katawan ko palapit sa katawan niya. Then he places his chin on my bare shoulder. "Do you think I'll go away now after what happened to us? After we made love tonight, hm?" I cough. "E-Ewan ko sa'yo. Malay ko sa desisyon mo." "Papayagan mo ba akong umalis?" he asks me while kissing my cheek. "U-Umalis ka kung 'yan gusto mo." I slowly mumble, pigil ko ang aking hininga dahil sa sobrang lapit nito at sobrang dikit ng mga katawan namin sa isa't isa. He turns me around,
Chapter 92 Lifetime "Logan..." Napasinghap ako nang bumaba agad ang labi nito sa aking leeg at balikat, then he immediate proceeds to my breast and tit. "Ugh... L-Logan." Hindi ko na namalayan kung paano ba niya naalis ang saplot ko sa dibdib. Napapaliyad ako ng simulan na nitong s******n na parang sanggol ang aking dibdib habang ang kabilang kamay nito ay masuyong pinagpapala ang kabila kong dibdib. "I miss this all, I miss you, Klara," he huskily utters while he's looking at me. "Oh... hm..." Napaungol ulit ako ng damhin ng dila at bibig nito ang pilat ko sa aking kaliwang dibdib. "L-Logan, please turn off the light. Please." Namumula kong untag dito. Lust surrounds his eyes when he looks at me again. "No sweetheart." Marahan itong umiling sa akin. "N-Nahihiya ako. I have a lot of scars." Pilit ko pa ring ikubli sa kanya ang pilat ko sa dibdib at tiyan. He winks. "Those are beautiful. Those scars made me feel proud. Kasi tatak 'yan na nabubuhay ka ngayon dahil sa akin. You sur
Chapter 91 Kiss Me I GULP. "B-Bakit umalis ka kaagad kanina nang hindi mo pa ako kinakausap?" Pinahid ko ang aking mga luha sa mata. "Did I tell you to leave? May sinabi ba akong hindi kita haharapin kanina? Logan, I have also realized that I was wrong. Mali pala ang hindi ko harapin ‘yong takot ng puso ko. And look, who told you na kaya ko pang magmahal ng iba kung sa 'yo pa lang ay naranasan ko na ang pinakamasaktan. Tell me? How can I love someone else kung itong letcheng puso ko na 'to ay patuloy at may tinatago pa ring pagmamahal sa 'yo?" He's suddenly shock and speechless from what he heard from me. "Tell me, Logan. Paano ako magmamahal ng iba kung patuloy ka pa ring nandito sa loob ng puso kong sugatan. How can I love someone if it's still you? How?" Napapakurap ito at puno ng pagmamahal akong tinitigan. "Kung pwede ko nga lang sanang utusan ang puso ko na itigil na 'tong nararamdaman ko para sa'yo ay ginawa ko na. Kung pwede ko nga lang ibaling na lang ito kay Makki ay gag
Please play the song:I'll never goBy: Eric Santos Chapter 90 Presidential Suite NAGTAAS-BABA ang hininga ko. At nagmamadaling tinakbo at pinasok ko ang loob ng bahay para kuhanin ko ang susi ng kotse ko at ang cellphone ko. Bigla akong naalarma sa isinaliwalat ni Mama. Bigla akong natakot. Before I move my car ay tinawagan ko muna ito. Pero hindi ito sumagot hanggang matapos ang ang pag-riring sa kabilang linya. Binuhay ko na ang kotse ko at pinaharurot ko na iyon palabas ng garahe namin. "Logan. Answer your phone, please... Shit!" Pero naka-tatlong tawag ulit ako dito ngunit hindi pa rin nito sinasagot. Tinitikis niya ako. Napagpasyahan kong huminto na muna sa gilid ng kalsada nang hindi ko alam kung saan ako patungo. Saka ko hinagilap ang numero ni Rica at tinawagan ito. ["Hello, good evening Klara. Ano-"] "Saan ko matatagpuan si Logan?" I cut and ask her immediately. ["W-What? B-Bakit?"] Nagtataka nitong tanong sa kabilang linya. "Saan s'ya pupunta? Bakit s'ya aalis? B
Chapter 89 One Hug She wipes my tears. "Naiintindihan ko 'yang nararamdaman mo ngayon anak. Pero gano'n talaga 'pag nagmamahal ka. Lahat mararanasan mo ang hirap. Lahat nagdaan diyan anak, at lahat nagsisisi sa mga maling naging desisyon nila sa bandang huli. Katulad ni Logan. Alam mo, walang ibang bukambibig ‘yong batang ‘yon sa tuwing dumadalaw sa akin. Kung ‘di ang kabaitan ng babaeng pinakamamahal niya, at ang sobrang pagmamahal niya sa'yo. Lahat nilahad niya sa akin anak, itinuring din kasi niya akong sumbungan noon, simula nang magkakilala kami. Kaya hindi ko inaasahang ikaw pala na anak ko ‘yong maswerteng babaeng pinakamamahal niya na dating sinaktan lang niya." Patuloy pa rin ito sa pagpunas nang naglalaglagan kong luha. "Kaya pala, hinding-hindi mo sinasagot ang panliligaw sa'yo ni Makki hanggang ngayon. Kasi mahal mo pa rin siya. Naiintindihan din kita anak sa lagay na 'yan. Kasi hindi kailanman natuturuan at nadidiktahan ang puso. Kahit ayaw mo, darating din ang araw na m