Mag-log inShare
Kabanata 4
Huling Na-update:
2021-09-13 21:38:40Twelixs POV
'Mag nanakaw!'
'Habulin niyoo!'
Nagising ako nang makarinig ako ng ingay mula sa mga taong nag tatakbuhan. Ano bang nangyayari? Bakit kailangan nilang tumakbo? Tss
Saglit akong nagtaka sa kinatatayuan ko ngayon. Ilang beses pa akong pumikit at sinampal ang sarili pero nandito pa rin ako.
Teka? A-ano bang ginagawa ko dito? Kanina lang nasa likod ako ng school ah?
T-tsaka ano bang klaseng lugar ito?'
Tumayo ako mula sa pagkakahiga at inilibot ang paningin sa paligid.
Hindi ko alam kung paano ko ba ito ilalarawan.
Nakakapanlambot.
Ibang iba na nakasanayan nating lahat.
Napakagulo...
Napakaingay...
Ang daming usok na galing sa mga pabrica.
Ang daming mga pulubi na nagkalat lang sa tabi, umiiyak, nanlilimos at halos ang iba ay namamatay na sa sakit.
Parang piniga ang puso ko dahil sa nakikita.
'
Am I dreaming?' dahil kung oo ay gusto ko nang magising sa bangungot na ito. Hindi ko alam kung bakit ito nangyayari, kahapon ay maayos pa naman ang lahat pero bakit ganito ang nangyari?
Wala na din ang mga puno sa aking kinatatayuan ngayon. Napahilamos ako sa aking mukha.
A-Ano bang nangyari?
Nanghilid bigla ang aking luha habang napapatingin sa paligid. Tumingin pa ako sa itaas para pigilan ang pagbabadya nito. Pero kahit anong gawin ko ay mas lalo lang lumalala. Pinunasan ko naman agad nang maglandas ito sa aking pisngi.
Ngayon ko lang napagtanto na ang kinakatayuan ko pala ngayon ay ang lugar kung saan mismo ako natulog.
Wala na ang school na nakatayo noon dito, puro mga pabrica nalang at mga building ang aking nakikita.
W-What the hell?
Maglalakad na sana ako paalis nang may humatak sa laylayan ng aking damit.
“Ate.. p-palimos po.” pakurap kurap na sabi nito. Palagay ko ay babagsak ito ng wala sa oras kaya kinarga ko ito sa aking likuran.
Sobrang gaan niya...
Nang makarga ko ito ay binilisan ko ang aking paglalakad at naghanap ng tindahan na malapit sa pwesto namin.
“Tumabi kayo!” sigaw ko sa mga nakaharang sa dinadaan ko.
But they just act like they didn't hear me, so I have no choice kundi hawiin ang mga nakahara sa daan ko gamit ang dalawang kamay ko. Hindi ba nila nakikita na may karga akong bata? Hindi man lang ba sila naawa?
Inilibot ko ang paningin ko sa paligid, agad nagawi ang paningin ko sa isang tindahan.
“Ate, may kanin at ulam po kayo diyan?”
“Mayroon, may pambayad ka ba? Ha?”- nagtaka naman ako sa inasal nito.
Kinapa ko muna ang aking bulsa kung mayroon ba akong pera, mabuti na lang at mayroon akong singkwenta.
Panload ko pa yata ito.
Napatingin ako sa suot ko at ngayon ko lang napagtanto na naka uniporme pala ako ngayon. Tinignan ko naman ang relo ko.
Awitness, I'm late!
Pero wait, kung dito nakatayo ang paaralan namin ibigsabihin ay nandito lang iyon pero bakit kahit anong gawin kong paglinga ay hindi ko makita? Ano ba talagang nangyayari?
Napatingin ako sa bata kaya ibinili ko na ito ng pagkain.
“Ate, eto po ang bayad.” inabot nito sakin ang ulam at kanin na binili ko, binigay ko naman agad ito sa Bata. Hinang hina niya itong tinanggap.
“S-S-Salamat p-po.” tipid na nginitian ko lang Bata.
Hinarap ko ang tindera para mag tanong. Pakiramdam ko kasi ay may mali.
“Ate, ano po bang year na ngayon?” Tanong ko habang ang paningin ay nasa paligid. Agad ko din ibininalik ang paningin ko dahil hindi ko kayang pagmasdan ang nakikita.
“Wala ba kayong kalendaryo sa bahay ha iha?” umiling ako kahit mayroon naman.
“2050 na ngayon.” anito bago ako tinalikuran.
Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa narinig.
A-ano d-daw? 2-2050?
H-hindi m-maaari!
Kinapa ko sa aking bulsa aking cellphone at nang makuha ito ay tiningnan ko kung totoo nga ba ang sinasabi ng tinder ang kaharap ko.
Nanginginig ang kamay ko habang hawak hawak ito. Hindi siya nagkakamali. 2050 nga ngayon.
What the fvck.
Kailangan kong makaalis dito.
Lumapit ako sa bata at naupo sa harap nito. “Maiwan muna kita, ha, may gagawin lang akong importanteng bagay. Promise babalikan kita.” inayos ko ang ilang hibla ng buhok nito bago ako tumayo.
Mabibigat na hakbang ang ginawa ko bago ko tuluyang iniwan ang bata na patuloy pa din sa pagkain. Babalikan kita.
HINDI ko alam kung saan ako dadalhin ng mg paa ko, kanina pa kasi ako naglalakad na animo'y walang hanggangan ang aking nilalakaran. Hindi ako nakakaramdam ng pagod dahil ganito siguro ako kapag pursigido ako na gawin ang isang bagay. Gusto ko na bumalik. Ano bang ginagawa ko dito? Aish!
Napatigil ako sa paglalakad at nilibot ang paningin sa paligid. Nasa libingan ako ngayon. Dito pala ako dinala ng mga paa ko. Ang tanong, bakit dito? Tss
*PEEEEEEP*
Agad akong napatabi sa gilid nang may bumusinang sasakyan. Tiningnan ko naman ito, halatang mamamhalin. Ganoon na lang ang gulat ko nang maalalang pamilyar ang sasakyan na ito. Hindi ko alam kung saan ko ito huling nakita, basta ang alam ko lang ay pamilyar ito.
Pumasok ang kotse na iyon sa loob ng libingan kaya nagtaka naman ako. Susundan ko ba?
Malay ko bang may kapareho lang ng sasakyan kaya naging pamilyar sa'kin.
Hindi, iba ang kutob ko dito.
Dahan-dahan akong naglakad papasok ng libingan, at doon ko lang napagtanto na pati rin pala itong libingan ay halatang para sa mayayaman na tao lamang. Mayaman siguro 'yong dadalawin nila.
Napatigil ako nang matanaw ko ang mga kumpulang tao na naka-kulay puting damit. Naglakad ako palapit sa mga ito at tiningnan kung sinong ililibing. Hindi ko nakita ang mukha nito kaya sa tarpolin na lang ako tumingin para malaman kung sino ito.
Waviel Dela Merced
Birthday: July 7' 2002Date of death:January 5' 2050WHAT? Tama ba ang nababasa ko? No! That's impossible! Paanong—
Kinulbit ko ang babaeng katabi ko ngayon para magtanong.
“Ano 'yon?” tanong nito sa akin habang nagpupunas ng luha. Napatitig ako dito dahil kamukhang-kamukha ito ni Waviel. Halos magkasingtanda lang kami kung hindi ako nagkakamali.
“Anong nangyari kay Waviel? Bakit siya namatay?”
“Magkakilala ba kayo ni kuya?” Napatigil ako sa tanong nito. Oo magkakilala kami pero hindi ko alam kung paano sasabihin iyon sa kanya ngayong nasa ibang taon na ako.
Umiling ako sa tanong nito. “May lung cancer si Kuya. Masyado kasi siyang naadik sa sigarilyo noong binata siya, kaya nangyari 'to.” Malungkot na sabi nito. Tinapik ko lang ang likod nito para kahit papaano ay mag iba ang pakiramdam nito. “N-nakalungkot lang kasi at bigla na lang niya kaming iniwan. N-nag p-promise pa naman siya sa'kin na d-dadalhin niya ako sa k-korea para sa p-pictorial ng d-debut ko, s-sinabi pa niya na siyang magiging b-bahala sa lahat ng kakailanganin sa birthday ko.” humihikbing anito. “P-pero wala na, eh, w-wala na s-si k-kuya, w-wala nang t-tutupad ng isa sa mga pangarap ko.”
“Tahan na, hindi ka naman niya pababayaan. Malay mo may ibigay sa sa'yong tao na tutupad ng pangarap mo diba? Na kahit hindi siya ang makatupad, makita ka lang niyang masaya sa araw na 'yon paniguradong nagsasaya din 'yon sa langit.”
“Salamat sa'yo dahil kahit papaano ay nag iba ang pakiramdam ko.” Nginitian ko lang ito bago umalis.
Nang makalayo ako ay naupo sa isang upuan para magpahinga.
Kung si Waviel ay namatay dahil sa paninigarilyo, posible din na iyon ang maging dahilan kung bakit ako mamamatay?
Kaugnay na kabanata
Time Is Changed Kabanata 5
INABOT na ako nang alasingko sa pag lalakad, at hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang daan pauwi sa amin. Maraming nagbago sa lugar na ito kaya nahihirapan ako sa paghahanap. Dapat siguro ay nagtanong ako sa kapatid ni Waviel kanina. Kung bakit ba kasi nawala sa isip ko 'yon. Aish!Para akong lantang gulay na naglalakad sa tabi ng daan.Simula umaga pa kasi akong hindi kumakain at wala din naman akong dalang pera para makabili ng pagkain. Naiwan ko kasi sa classroom ang bag ko at nandoon rin ang wallet ko na may laman na credit card.Nakakapagsisi tuloy na iniwan ko sa room. Kung lagi ko lang sana dinadala ang bag ko edi sana hindi ako nagugutom ngayon. Kung alam ko lang din na mangyayari 'to edi sana...edi sana sa room na lang ako natulog. Aish! Is this parusa for me ba? Tsk.Na-engkanto ba ako kaya napunta ako dito? Nang makatanaw ako ng isang convenience s
Huling Na-update : 2021-09-14Time Is Changed Kabanata 6
Continuation. "Who are you?" Dahan-dahan kong nilingon ang taong nagtanong noon. Ganoon na lang ang pagkagulat ko nang makita ang mukha nito. He looks so familiar. Matagal na napatitig ako sa mukha nito, malaki ang pagkakahawig nito kay manager at kahit hindi mo na itanong ay malalaman mo kaagad na anak niya ito. Kulay abo ang buhok nito. Maga-ganda rin ang mga mata nito, matangos ang ilong, at ang mas nakaagaw sa akin ng pansin ay ang makakapal na kilay nito. "What are looking at?" Nakakunot noong tanong nito bago humakbang palapit sa akin. "I said, who are you?!" Napitlag ako nang magtaas ang boses nito. Ano bang problema niya? "Hindi ka sasagot?" nakangising anito bago inilabas ang kanyang cellphone at may tinawagan doon. Hanggang ngayon ay nakakunot noo pa din ito kaya halos magsalubong na mga kilay nito. Napabalik naman ang
Huling Na-update : 2021-11-02Time Is Changed Kabanata 7
Psyleb's POV Matapos ang araw na nakaharap ko ang Waviel na iyon ay hindi ko na siya tinigilan pa. Maski saan ‘man ito pumunta ay lagi akong nakasunod. Kaya karamihan ng mga estudyante ay pinagtitinginan kami. Pero wala akong pakialam doon, gusto ko lang malaman ang katotohanan, kung totoo bang may namamagitan sa kanila ni Twelixs. Hindi ako naniwala na girlfriend niya si Twelixs. Napakaimposible, paano niya magiging girlfriend si Twelixs, e, bago pa lang siya dito. Pero kahit hindi ako sigurado ay nasasaktan pa rin akong malaman. Umiling ako para mawala sa isipan ko ang mga bagay na nabubuo sa isipan ko. Hanggang ngayon ay hindi ko pa din alam kung saan pumunta si Twelixs, at kung bakit ito umalis nang hindi ‘man lang nagpaalam. Hindi ko alam kung dapat ko bang sisihin ang sarili ko dahil sa pangyayaring ito. Mayroon kami naging away kahapon at hindi ko alam kung iyon ba ang naging d
Huling Na-update : 2021-11-02Time Is Changed Kabanata 8
MATAPOS magligpit ni Tita Yunnie ng aming pinagkainan ay hinatid na ako nito sa magiging kwarto ko.“Call me anytime when you need something, okay?” Nakangiting tumango ako dito bago tuluyang pumasok sa kwartong inilaan para sa akin. Maliit ito kumpara sa kwarto ko sa mansion, pero kahit hindi ito kaaano kalaki ay kumportable ako. Napangiti ako bago ibinagsak ang sarili sa kama.I sighed. “Kailan kaya ako makabalik sa kasalukuyang panahon? At ano ba ang dahilan kung bakit ako napunta sa taon na ito?” Bumangon ako mula sa pagkakahiga at dumiretso sa balcony para makasinghap ng sariwang hangin.Puro puno at kakahuyan ang natatanaw ko mula dito. Wala din gaanong bahay sa tabi-tabi kaya napakagandang pagmasdan. Malayo layo ito sa bayan kung saan puro mga matataas na building ang nakikita, dito ay mga puno lamang. Napakagaling nilang pumili na mapagtatayuan ng bahay.Kung magpapata
Huling Na-update : 2021-11-02Time Is Changed Kabanata 9
Psyleb's POVKINAUMAGAHAN ay maaga akong pumasok para sana tingnan kung pumasok na ba si Twelixs, pero halos nalibot ko na ang buong University ay wala ‘man lang ni anino n‘ya ang nakita ko.Sa pagkalalakad ko ay nakasalubong ko si Sandro na busy sa paglalaro ng basketball sa gym. Lumapit ako dito para mangamusta.“Sandro!” Tawag ko nang akmang isho-shoot na nito ang bola, tumigil ito sa ginagawa at nagpunas ng pawis bago lumapit sa akin. “Mr. President.” Ani nito. Inabutan ko ito ng tubig bago sinenyasan na sumunod sa akin na maupo sa bench.“May mga itatanong lang sana ako.” ani ko nang makalapit ito sa akin.“Sige ano ‘yon? Tungkol saan ba?” Curious na tanong nito bago binuksan ang tubig at ininom.“About Twelixs.” dahil sa sagot ko ay nasamid ito sa pag
Huling Na-update : 2021-11-03Time Is Changed Kabanata 10
Twelixs POV“Lets go.” Ani Miel nang makauwi.Nasa kusina ngayon si Yunnie kaya hindi niya napansin ang pag dating ni Miel. Nang ibalik ko ang paningin dito ay salubong ang mga kilay nito habang nakatingin sa akin.“What are you waiting for?” Umiling lang ako bago sumunod dito.Dumiretso agad ito sa driver seat nang makalabas kami. Saglit pa akong napatigil sa tabi ng kotse niya. H-Hindi niya ba ako pagbubuksan? Tss Napailing na lang ako sa kawalan bago pumasok sa kotse niya. Sa tabi ako nito umupo kaya medyo nagulat ito. “What?” takang tanong ko dahil nakatitig lamang ito sa akin.“Naasiwa lang ako sa buhok mo.” Sinamaan ko ito ng tingin bago tiningnan ang repletion sa rear view. “Anong problema mo sa buhok mo?”“Wala naman
Huling Na-update : 2021-11-04Time Is Changed Kabanata 11
Twelixs POVKINABUKASAN ay maaga akong nagising para mag almusal. Nadatnan ko din sa hapag si Miel na tahimik na kumakain. Ni hindi man lang nito ako tinapunan ng tingin nang makalapit ako.Umayos ka, Twelixs. Hindi naman kailangan tingnan ka niya di‘ba?Tahimik na naupo ako sa harap nito at agad naman akong napansin ni Tito Sandro. “Good morning, Twelixs.” Nakangiting bati nito bago ibinaba ang dyaryo. Saglit naman akong napatingin doon nang mabasa ang isang article na tungkol kay Waviel.Akmang kukunin ko na sana ang dyaryong iyon nang magtanong si Tito Sandro sa akin. “How‘s your sleep iha?” kaagad akong nagpaayos ng upo dahil sa tanong nito. “A-Ayos naman po Tito. S-Salamat nga po pala sa pagpatuloy sa‘kin dito. Don't worry po, babayaran ko din po kayo kapag nakabalik ako.”Napansin ko namang napatingin di
Huling Na-update : 2021-11-08Time Is Changed Kabanata 12
Psyleb's POV“Sir Yeser!”Lakad takbo ang ginawa namin para mahabol ang adviser ni Twelixs. Pero imbis na tumigil ay mas bumilis ang lakad nito na siya namang ikipinagtaka ko. Mabuti na lang at mas mabilis tumakbo si Waviel kaysa sa akin kaya naabutan nito ang guro nila.“S-sir...” Habol hiningang ani ni Waviel nang nahawakan ang bag nito.Binilisan ko ang lakad para makalapit sa kanila. Doon ko lang napansin na kaya pala hindi niya kami naririnig ay dahil nakasuot ito ng airpods sa magkabilang tainga.Napakunot ang noo nito bago tinanggal ang airpods. “Oh, kayo pala? Anong maipaglilingkod ko?” Tanong nito sa amin.“Ah, sir...” nagkatinginan muna kami ni Waviel bago sumagot.“Ano ‘yon?” Kunot-noong tanong ni Sir bago tiningnan ang kanyang relo. Mukhang kailangan pa n‘yang mag mad
Huling Na-update : 2021-11-20
Pinakabagong kabanata
Time Is Changed Kabanata 30
Twelixs POVApat na linggo na ang nakaraan matapos sagutin ko siya. At ngayon ay nasa party kami ng isa naming friend. Bale puro kami² lang ang nandito at walang nga parents namin. Si Mom and Dad naman ay busy sa work as always. Ang ibang parents nila naman ay may sarili nilang party. Request kasi ito ni Dave na walang parents dito. Kaya ayon.Debut ngayon ni Dave at lahat ng kaibigan niya ay naririto at kabilang na kami doon. May sarili silang resort kaya dito nila naisip na gawin ang party niya. Kakarating lang nina Psyleb with her girlfriend na si Alice. Nagulat nga ako no'ng tumawag si Alice sa akin at ikinuwento na sila na raw. I didn't expect lang. Naging close rin kami ni Alice after no'ng dance namin sa PE. Like, parang naging mag besty na kami though nasa adjusting stage pa rin ako.Binati kaagad namin sila ni Avi nang makalapit“Good evening.”“Kanina pa kayo?” Tanong ni Psyleb sa amin. Tumango naman kami. Saktong-sakto nang dumating sina Psyleb ay nagsimula na ang party.
Time Is Changed Kabanata 29
Tumigil kami sa isang restaurant sa gitna ng kagubatan. Grabe, first date tapos dito? Balak niya bang mamatay ako sa takot? Tanging mga dim lights lang na nakasabit sa mga puno ang nagsisilbi naming ilaw habang naglalakad sa hagdan hagdan pataas. “H‘wag kang matakot. Andito naman ako, e.” Natatawang ani nito. “Kapag talaga may aso na sumulpot ipapain kita.” “H‚wag. Mawawalan ka ng poging manliligaw, sige ka.” inirapan ko lang ito. Nang makarating kami sa restaurant ay nawala ang kaba ko. Hindi naman pala sobrang nakakatakot. ‘yong daan lang talaga ang panira. HAHAHAH Inilibot ko ang paningin sa lugar at sobrang namangha ako sa ganda. Ang daming halaman at ang gaganda ng rin ng mga upuan at paintings. Napaka-sinauna ng datingan. Napatigil ako sa pagmamasid nang biglang magsalita si Waviel. “Pwede ko bang hawakan ang kamay mo?” Hindi ko alam pero kinilig ako sa tanong niyang iyon. Psh. Samantala kanina, walang paalam niya akong hinila, ah. “Go lang.” Ngumiti lang ito kaya naiiwas
Time Is Changed Kabanata 28
“Hindi ko rin alam kung bakit. Basta ang alam ko, hindi ka talaga galing sa ibang bansa kun‘di napunta ka sa taong 2050.”Alas singko nang matapos kami mag-practice kaya bago siya umuwi ay dinala ko muna siya sa rooftop para makausap. Hindi ako papayag nahindi maging malinaw ang lahat.Nauna akong umupo sa upuan na naroroon ay ibinaba ang hawak na sa snacks. Sumunod rin naman ito at naupo sa tabi ko.“Paano mo nakilala si Miel?” panimulang tanong ko. Napailing lang ito.“Hindi ko alam. Basta ang alam ko lang ay unti-unting lumalabas ang ilang alaala niya. At ang iba ay napanaginipan ko. Akala ko nga nababaliw na ako, e. Haha.” natatawang ani nito. “Ang huling alaala niya na naalala ko ay ‘yong nasa likod ka ng lumang building. No‘ng niyakap ka niya.”What? Pati &lsq
Time Is Changed Kabanata 27
Matapos ang isang subject ay pinauwi na rin agad kami. Hinintay kong makalabas ng room si Waviel bago ko ito sinabayan sa paglalakad. Napansin ko naman kaagad ang pagkunot ng noo nito. “What do you want from me?” masungit na ani nito. Nakalimutan na ba niya na may sayaw pa kaming dapat tapusin or he's just acting that he cannot remember. Psh. “Hindi mo pa rin ba ako ka-kausapin ng ayos, ha?” Napatigil ito sa paglalakad at hinarap ako. “Ano pa bang tingin mo sa ginagawa ko? Hindi ba‘t kinakausap na kita?” napairap ako nang wala sa oras. Sadya bang ganito talaga ang ugali niya? Napaka-tigas ng ulo! “Malapit na ang dance contest. Ano nang plano mo? Ayaw mo na bang maging partner ako? Sabihin mo lang para maka-hanap ako ng iba.” nanatili lang itong tahimik. Dahil sa inis ay nagpatuloy na lang ako sa paglalakad. “Okay, let's go. Let's do it.” Napangiti ako nang palihim bago hinarap ito. “Madali ka pa lang kausap, e. Tara na. Saan tayo nagpa-practice?” giliw kong tanong. “I mean, le
Time Is Changed Kabanata 26
Twelixs POV Nang matapos ang klase ay naunang lumbas si Waviel. Gusto ko sana itong sundan kaso naalala kong ayaw nitong kausapin ko s’ya kapag nasa school kami. Nirespeto ko na lang ang kagustuhan n’ya at bumalik sa upuan ko para ayusin ang gamit ko. Nasa kalagitnaan ako ng pagpapasok ng mga gamit nang biglang sinipa ng isang kaklase ko ang basurahan kaya napatingin kami doon. Nakayuko ito habang hawak-hawak ang cellphone. What’s wrong with him? Maya-maya lang ay humikbi ito na ikinagulat namin. Napatingin ako sa Id nitong nakalapag sa sahig. Nilimot ko iyon at binasa ang pangalan n’ya. Jonas Villamiel. Nilapag ko sa mesa ng upuan n’ya ang ID n’ya at kinausap ito. “J-Jonas… what’s wrong?” takang tanong ko. Ang ilang lalaki sa classroom ay nilapitan rin si Jonas at tinapik ang balikat. “My girlfriend… S-She broke up with me,” sagot nito na nakapagpatigil sa amin. Hindi ako nakasagot. I don’t know that he had a girlfriend. Kinompronta s’ya ng mga lalaki naming kaklase at ako naman a
Time Is Changed Kabanata 25
CHAPTER 25“Unfair…” bulong ng lalaki na hindi ko makita ang mukha habang yakap-yakap si Twelixs.“What are you talking about, Miel?”“You hugged my parents but you didn’t hug me? Unfair. That’s why I’m doing this to you.” Tinapik ni Twelixs ang balikat ng lalaki dahil nahihirapan itong huminga.“Y-Yah! Are you trying to kill me?” mahinang tanong ni Twelixs sa kausap. Agad naman itong napabitaw.“Sorry.” Naiilang na ani no’ng lalaki.Naupo si Twelixs sa punong nakahiga at sinenyasan si Miel na maupo din. Natawa si Twelixs ng mahina bago nito tinitigan ang lalaki kasi nakayuko ito.“Yah, what’s wrong with you? Do you like me?” pabirong ani ni Twelixs.“Yes. I know that it’s not right but, I cannot control my feelings. I like you, Twelixs.”“Thank you for liking me, Miel. I&
Time Is Changed Kabanata 24
KABANATA 24: WHY?Waviel’s POVNang makarating sa kwarto ay agad kong ibinagsak ang aking sarili sa aking kama. Iminulat ko rin agad ng kumatok si Bro sa pinto ng kwarto ko.“Come in.” umayos ako ng upo nang makapasok ito.“May narinig akong boses ng babae kanina. Who’s that? Girlfriend mo?” tanong nito. Umiling ako bilang sagot.“She’s my partner.”Napatango-tango naman ito. “Kung ganoon bakit hindi mo s’ya ihatid pauwi? Malapit na dumilim, oh.” Ani ni kuya na parang kinukonsensya ako. Kinuha ko ang libro ko at naupo sa kama ko.“I know she can handle herself. Get out, I want to read.” Inis na ani ko bago nilingon ito sa kanyang kinakatayuan.“Psh.” Asik nito bago sinarado ang pinto.Nang makalabas ito ay agad kong sinimulan ang pagbabasa. Nasa kalagitnaan na ako ng pagbabasa nang mag pop-up sa utak ko
Time Is Changed Kabanata 23
Kabanata 23: MeetingWaviel’s POVHindi pa tapos ang klase kanina ay lumabas na kaagad ako ng campus at dumiretso sa Black Bar na pag aari ng kaibigan ko. Ingay ng kanta at usok ng ng sigarilyo ang bumungad sa akin pagpasok. Wala pa doon ang mga kaibigan ko. Maaga pa kasi at nasisiguro kong nasa school pa ang mga iyon. Sa aming tatlo kasi ay silang dalawa lang ang matino sa klase.Dumiretso ako sa room na para sa aming tatlo lamang. Naupo ako sa malambot na couch at ipinikit ang mga mata. This past few days ay hindi ako nakakatulog na maayos. Iniisip ko pa kasi kung dapat ko bang tanggapin ang offer na binigay sa akin ni Tito na magtraining para pamahalaan ang kumpanya namin sa labas ng bansa. Nawawalan na din kasi ako na gana na mag-aral. Wala talaga sa hilig ko ang pag-aaral.Naimulat ko ang mata ko nang maalala kong kailangan pa naming pag-usapan ni Twelixs ang sasayawin namin. Aish. Bakit ko sinabing s’ya ang
Time Is Changed Kabanata 22
Kabanata 22He’s my partnerNang makarating sa parking lot ng school ay kapansin-pansin agad ang bulungan ng mga estudyante. Is this déjà vu? Ganito rin kasi ang nangyari noong first time ko sa school ni Miel.‘Look! Si President!’‘Bakit kaya sabay silang pumasok?’Tipid na nginitian ko lang mga taong iyon bago nagpatuloy sa paglalakad. Tahimik lang naman si Psyleb habang naglalakad. Hindi na rin lang ako umimik pa hanggang sa makarating sa room namin.“Nandito na ako. Salamat sa ride.” Nginitian lang ako nito bago ngumiti nang nakakaloko.“Hindi libre ‘yon ‘no. you should buy me a meal later.” Ani nito. Napailing-iling ako. Sabi ko na ba, e.“Okay. See you, then.” Ngumiti lang ito bago ako tinalikuran. Nagulat ako nang makita ang babaeng nag aya kay Waviel sa tapat ng pinto. Akmang lalampasan koi to nang hawakan nit
