Kabanata 3

Psyleb's POV

“So anong plano natin para sa nutrition months?”

“Contest? What do you think?”

“What kind of contest huh?”

“Slogan, poster, vlog or pageants. Pimili na lang tayo mga pagpipilian.”

“That's good idea, what do you think president?”

I must be insane. Did I do something wrong? Mali bang pilitin ko siyang mag bago? Gusto ko lang naman bumalik ang dating Twelixs ah. Anong masama doon? Tss

Bakit parang ako pa ang naging masama? Ginagawa ko lang naman ang tungkulin ko bilang president ah. Aish! Hindi ko na talaga alam kung anong gagawin ko. Kung bakit ba kasi ang tigas ng ulo ni Twelixs eh. Tsk!

“Pres!”

Napabalik ako sa realidad nang may sumigaw sa tainga ko. 

“What?!” balik na sigaw ko kaya agad naman akong pinagtaasan ng kilay ni Yunnie. Inilibot ko ang aking paningin sa office na ito, nakalimutan kong nasa meeting pa din pala ako. Aish, magfocus Psyleb! 

“You okay?” mahinang tumango na lang ako. “I'm sorry, pero pwede bang mamaya na lang natin pag usapan ang tungkol dito? I need to rest, sorry.” 

“Pahinga ka muna Pres, babalik na lang kami later. Don't stress yourself.” pilit na ngiti lang ang isinagot ko kay Dave. “Thank you.” tumango lang ito bago tuluyang lumabas sa aming meeting room. Inayos ko na din ang mga gamit ko bago lumabas. Di-diretso sana ako sa Office ko nang makita ko sa malayo ang mga lalaking nakaharap ni Twelixs kanina.

Naglakad ako palapit sa mga ito at hindi ‘man lang nila naramdaman ang presensya ko. Tumikhim ako para makuha ang atensyon nila. Gulat na gulat naman silang napatingin sa akin. 

“P-Psyleb...” Psyleb? Tss 

They should call me president not Psyleb. We're not even close. Tss

“Yes, it's me.” Pilit ngiting ani ko bago inilagay ang mga kamay sa bulsa ng pants ko. “May mga katanungan lang ako para sa inyo.” pansin ko naman na agad kinabahan ang mga ito. Humakbang ako palapit sa mga ito at matiim na tinitigan sa mata ang pinakaleader nila. “Why did you do that?”

“A-ang a-alin?”

Luminga-linga muna ako sa paligid dahil baka kung anong isipin nang makakakita. Wala akong nakita na estudyanteng pakalat-kalat sa paligid kaya ibinalik ko ang paningin ko dito.

“H'wag kang mag maang-maangan, nakita ko ang lahat.”

“Oh, nakita mo naman pala, e. Bakit tinatanong mo pa sa amin? Tss.”  Naikuyom ko bigla ang aking kamao dahil sa inis. Lalo pang nadagdagan ang inis ko nang magtawanan ang mga kasama nito. 

“Ha...” Natatawang singhal ko bago muling ibinalik sa kanila ang aking paningin. “Hanga talaga ako sa katapangan mo, e, 'no?” humakbang ako papalapit sa mga ito inayos ang kwelyo ng lalaking pinakaleader nila. Napatingin din ako sa name plate nito at doon ko nalaman ang pangalan nito. “Kilala mo ba ang binabangga mo Gino?” Nakangising aniko bago binitiwan ang kwelyo nito. “Ngayong araw ay papalampasin ko ang ginawa niyo—no, dapat ko palang parusahan kayo.” Nag isip ako ng parusa na alam kung babagay sa kanila. “Kayong tatlo! Linisin niyo ang Comfort room ng lalaki bago kayo umuwi maliwanag?” Nakayuko lang ang mga ito at hindi nakasagot. “Aha! Pati pala ang rooftop kayo din ang maglilinis simula ngayong araw, maliwanag.” Aniko sa mga ito bago ko iniwan. 

Dumiretso ako sa locker para kuhanin ang libro ko sa Philosophy. May assignment pa kasi kami na dapat ipasa ngayong araw at sa librong ito nakasipit ang sagot ko doon.

Pagbukas ko ng aking locker ay bumungad sa akin ang mga bulaklak at chocolates na galing sa mga admirers ko. Tipid na napangiti lang ako bago inilibot ang aking paningin sa paligid at doon nakita ang mga babaeng sa palagay ko ay naglagay nito. Nginitian ko lang ang mga ito bago inilagay sa loob ng bag ko ang mga tsokolateng iyon. Hindi ko alam kung bakit nila ako binibigyan ng ganito, hindi naman nila kailangan gawin 'yon. Sinabi ko na rin sa kanila ang tungkol dito pero ayaw nilang tumigil kaya hinayaan ko na lang.

Matapos kong ilagay ang mga chocolate na iyon ay inilagay ko na din sa bag ko ang libro ko. Isasarado ko na sana ang aking locker ng may mapansin akong sulat sa sahig. Pinulot ko ito at tiningnang mabuti. Ibabalik ko na sana ito sa sahig nang mabasa ko ang pangalan ko sa papel na iyon.

To: Psyleb Rodriguez

Another letter? 

Inilagay ko na lang ito sa bulsa ng pants ko bago tuluyang sinaraduhan ang locker ko at nilisan ang lugar na iyon.

Dumiretso ako sa room ko at hinintay na matapos ang klase ko. Nang matapos ang klase namin ay tumayo na ako para ipasa ang sagot ko sa aming assignment bago naunang lumabas. 

“Mr. Rodriguez.” Tawag ni Sir sa epilyido ko kaya naman napatigil ako at hinarap ito. “Where are you going?” 

“Comfort room, sir. I'm sorry for inconvenient pero pwede po bang mauna na akong lumabas? Hindi ko na po kasi kayang pigilan.” pagsisinungaling ko, mukha namang naniwala si Sir sa dahilan ko kaya pinayagan niya na ako.

Sa totoo lang ay may gusto akong kausapin ngayon kaya ako lumabas ng maaga. Mukhang hindi pa sila uwian kaya maabutan ko pa siya. Tinakasan niya kasi ako kahapon kaya dapat niyang pagbayaran ang ginawa niya.

Lakad takbo ang ginawa ko para makarating sa harap ng classroom ni Twelixs pero ni anino niya ay hindi ko nakita doon. Uwian na rin pala nila ngayon kaya kakaunti na ang tao sa kanilang room. Hinara ko ang isang babae nang akmang lalabas na sana ito. “Ah Miss, nakita mo ba si Twelixs?” Maayos na tanong ko dito pero inirapan lang ako nito. “Pres, pati ba naman ikaw hahanapin siya? Tsk!” mataray na anito bago ako nilampasan. Ano bang problema niya? 

Inilibot ko sa kanilang room ang aking paningin at naghanap ng babae na madaling i-approach. Nakita ko naman sa isang gilid ang babaeng nerd na nagdo-drawing ng kung ano.

“Miss...” pag agaw ko sa atensyon nito.  Saglit itong tumingin sa akin bago inayos ang salamin nito. “A-ano pong kailangan niyo?” nahihiyang tanong nito.

“Kilala mo ba si Twelixs? Alam mo ba kung nasaan siya ngayon?” inayos muli nito ang kanyang salamin. “Hindi ko po alam, eh. Hindi din po kasi siya umattend ng afternoon class.” napakunot ang noo ko sa sinabi nito.

“W-what do you mean?”

“Nag-ditch po si Twelixs.” napasapo na lang ako sa noo ko dahil sa sagot nito. “Pero alam mo ba kung saan siya pumunta?” umiling ito kaya napabuntong hininga na lang ako.

Saan ba kasi nagsusuot ang babaeng iyon? Lagot talaga siya sa'kin kapag nakita ko siya. Isa lang ang ibig sabihin nito.

Tinakasan na naman niya ang kaparusahan niya. Tsk tsk.

“Ah, sige, salamat na lang, Miss.” aniko bago naupo sa isang upuan na kahoy. Napansin kong may nakaupo din sa dulong bahagi ng upuan na kinauupuan ko. Tiningnan ko naman ito mula ulo hanggang paa.

“Are you transferee?” Mahinang tanong ko dito, hindi kasi pamilyar sa akin ang mukha niya kaya naisip ko agad na transferee ito. Mahinang tumango lang ito. “I see.” naisagot ko na lamang. Pansin kong parang hindi ito mapakali at maya't maya kung tumingin sa kanyang relo.

Alam kong magiging chismoso ako kung itatanong ko kung may problema ba. Pero dahil presidente ako ay susulitin ko na ang pagkakataon na tanungin. “Hey, transferee boy! You okay?

“You can see that I'm not okay right? Please, leave me alone. I need to find Eli.” Napakunot naman ang noo ko sa sagot nito.

“Who's Eli?”

“My girlfriend.” napa ‘oww’ na lang ako sa sagot nito. “Dito rin ba siya nag aaral? Baka makatulong ako.” Malakas na napangisi lang ito. “Bakit, sino ka ba sa akala mo ha?”

“Me? I am the president council of this school.”

“Stop joking bro.”nakakalokong sagot nito bago kinuha ang cellphone at may tinawagan.

“Yes, detective, it's me Waviel Dela Merced.” rinig kong sabi nito sa kausap.

“Can you please help me to find my girlfriend?” Bakit ba hindi pa siya sa'kin humingi ng tulong? Tss, Marami pa naman akong kilalang mahuhusay na pulisya na siguradong makakahanap sa girlfriend niya.

“Her name is Twelixs Zarina. Please, detective. Help me to find her. Kinakabahan po kasi ako eh. Kanina magkasama lang kami tapos hindi na siya bumalik sa room namin.”

“Sige po, Detective. Sana makita niyo po kaagad siya. Thanks.” anito bago pinatay ang tawag. Agad ko namang hinarap ito at kinuwelyuhan.

“Anong koneksyon mo kay Twelixs ha?” Mariing tanong ko. Inalis nito ang pagkakakapit ko sa kwelyo niya bago ako nginisian. “Narinig mo naman ang sinabi ko diba? She's my girlfriend.” 

W-What the hell?

---