Namulat ang mabibigat na talukap ng mga mata ni Natasia sa loob ng malamig na kwarto. Tanging ang lampshade sa gilid ng higaan ang nagbibigay liwanag sa madilim na silid-tulugan. Pamilyar sa kanyang pang-amoy ang halimuyak ng pabango na panlalaki. Halos lumuwa ang mga mata niya nang aksidenteng makapa ang matigas na dibdib ng lalaki na nakahiga sa kanyang tabi. Naghihilik pa ito sa himbing ng pagkakatulog.
Napabalikwas ng bangon ang dalaga para harapin ito. Nagsimulang bumagsak ang mga butil ng luha sa kanyang mga mapupulang mata nang maaninagan ang mukha ng katabi. Si André Salvatoré; ang CEO ng Salvatoré Construction Company. Kung saan siya nagtatrabaho bilang sekretarya nito. Bigo siyang iwaksi sa isipan na mayroong nangyari sa kanilang dalawa matapos maramdaman ang pagkirot ng kanyang pagkababae. Inlapat niya ang palad sa puson tsaka marahang bumwelo para umupo. “S-Shit!” bulong ni Natasia. Impit siyang umungol matapos ang litanya. Gumuho ang kanyang mundo nang silipin ang kanyang ari na mayroong bahid ng dugo. Nanginginig ang buong katawan ng dalaga na ibinalot ang walang saplot na katawan sa makapal na comforter. Tila sinasaksak siya ng paulit-ulit sa puso nang magsimulang marinig ang pagbigkas ni André ng pangalan ng ibang babae. Wala naman silang relasyon nito at mas lalong ayaw niyang makisawsaw sa nasasaksihang magulong buhay ni André. Aksidente lang ang pagsuko niya ng pagka-birhen sa lalaki dahil sa kawalan ng kontrol sa sarili dahil sa tama ng Beer na ininom kanina. Inboluntaryong yumukom ang kamao ni Natasia nang ibaling ang paningin sa katabi na nakasuot lang ng boxer shorts. Hindi na bago sa kanyang paningin ang maskuladong pangangatawan nito. Batid niya kasing namamalagi ito sa gym. Ngunit hindi sapat ang pisikal na kaanyuan nito sa kaniya. Gayunpaman, ninakaw nito ang pinakahahalagahan ng mga babaeng “conservative” tulad niya. Nagngangalit ng panga si Natasia habang pinagmamasdan ang buong pagkatao nito. “B-Bakit, Sir? Sa dami ng babae d’yan, bakit sa ‘kin ka nakipag-sex? ‘Di ako parausan!” saad niya sa isipan. Kasing lalim ng bangin ang pagbubuntong-hininga ng dalaga bago tumayo sa malambot na higaan. Hindi nakaligtas sa kanyang paningin ang mga officemates na nakahandusay sa sahig dahil sa matinding kalasingan. Kinuha niya ang susi ng kotse sa ibabaw ng Bar counter tsaka mabilis na lumakad patungo sa parking lot ng nirentahan na high end resort ng kumpanya. Humahagulgol siya nang makapasok sa loob ng kotse. Bumarurot ang kanyang sasakyan palayo sa lugar. Maraming tumatakbo sa isipan ni Natasia habang tinatahak ang madilim na daan. Ilang beses din niyang sinubukang ilaglag ang sasakyan sa bangin kasama siya para lang matapos ang pagdaramdam sa problema na paniguradong papasanin niya habang-buhay. Taliwas sa isipan niya na ang inaasahang selebrasyon na mapupuno ng kasiyahan ay magiging isang bangungot pala sa kaniya. Naalala ni Natasia na siya ang nagbantay kay André nang malasing ito sa kalagitnaan ng party. Hinayaan niya ang sarili na malunod sa matatamis na halik ng lalaki pagkapasok pa lang nila sa kwarto. Balisang lumakad si Natasia sa loob ng banyo nang makauwi. Napasandal siya sa pader matapos buksan ang shower. Kasabay ng tubig ang pag-iyak ng walang tigil na pag-iyak ng dalaga. Maduming-madumi ang tingin niya sa sarili. Iang araw ang lumipas, bitbit pa rin ni Natasia ang pagkasuklam sa kanyang Boss. Nakatayo siya ngayon sa harapan ng matayog na gusali ng kumpanya nito. Dama niya ang pasimpleng pagsulyap sa kaniya ng iilang mga kasamahan sa trabaho nang makapasok sa loob. Dumiretso siya sa loob ng opisina ni André na ngayon ay abala sa pakikipag-usap sa cellphone. Salubong ang makakapal nitong mga kilay at bahagyang nakanguso ang mga labi. Taas noong ibinaba ni Natasia ang mga papeles sa working desk nito. “Sir, here’s the proposed contract.” mahinhin na saad ng dalaga at muling iniayos ang postura. Napatiim na lamang siya nang bigla nitong hampasin ang ibabaw ng mesa na naglikha ng nakakagulat na tunog. Bahagyang napayuko ang sekretarya matapos tumama ang kanyang paningin sa nanlilisik na mga mata nito. “Fuck that contract! Call the team, we’ll have an urgent meeting.” ma-awtoridad na utos ni André. Tila alipin na lumakad si Natasia palabas ng opisina na moderno ang pagkaka-disenyo. Nagkukumahog na tinawag niya ang mga kasamahan para papuntahin sa conference room. Bukod sa dalaga, tahimik at nagpapakiramdaman ang mga officemates niya na nakaupo palibot sa isang mahabang lamesa. Ramdam niya ang kaba na gumuguoo sa kanyang isipan. Magpahanggang ngayon ay hindi pa rin niya maisip ang dahilan ng pagsabog ng galit ni André. Muli na namang nadismaya si Natasia sa araw na ito dahil batid niyang may malaki na namang problema ang kakaharapin ng kumpanya. Dahil sa tatlong taon na pagtatrabaho niya kay André Salvatoré, bihira niyang masaksihan ang pagpapatawag nito ng meeting. Kadalasan kasi ay gugol ang oras ng lalaki sa business trips at nagpapatawag lang ng meeting sa t’wing may emergency. Bahagyang tumaas ang kilay niya nang padabog na tumayo si André sa kanilang harapan. Umiigting ang panga nito habang kinikilatis sila ng mapanghusgang tingin. Umiling-iling si André. “Damn! Where’s the project plans, Natasia?” brusko ang boses nito. Nanlaki naman ang mga mata ng dalaga sa pagkabigla. Sa kaniya ibinilin ang project plans na ipo-propose sa nabingwit na bigating investor. Kampanteng dumikwatro si Natasia sa inuupuan. Maatas ang kumpyansa sa sarili niyang sinalubong ang matalim na tingin nito. “Sir, as far as I remember, inilagay ko siya sa loob ng drawer mo sa kwarto nu’ng nag-celebrate tayo. Is there any problem?” mahinahon na saad ng sekretarya. Napapasabunot na lang si André sa sarili dahil sa hindi nito nakita ang folder na naglalaman ng mga proyekto kung saan ito sinabing inilagay niya. Nanginig ang buong katawan ni Natasia dahil sa naghahalong pagkatakot at kaba matapos nitong ihagis ang proposed contracts sa harapan nila. Kaagad naman itong pinulot ng kanyang mga kasama. “The client withdrew from the contract signing with my company. And that’s because of one of you here. I-I believed in you, all of you! But after all, how can you sabotage me?!” bulyaw nito. Bagaman hindi pa rin nila lubusang maintindihan ang pinupunto nito kaya’t naglakas na siya ng loob para klaruhin ang lahat. “Somebody stole that folder. I knew it, iisa sa inyo ang nagnakaw ng project plans ko. And the culprit is the owner of this damn phone.” Napatakip na lamang si Natasia sa bibig nang hugutin ni André ang nawawala niyang cellphone sa loob ng bulsa nito. Kabibili lang niya nito kaya’t problemado siya kung saan ito hahanapin. “A…Ah…” nauutal na sambit ni Natasia. Paano niya ipaliliwanag na siya ang nagbantay kay André noong gabing iyon ng hindi naisisiwalat ang nangyari sa kanilang dalawa?Bumuntong-hininga si Natasia. “T-That’s mine. I’m sorry. Nakalimutan ko lang nu’ng pumasok ako sa kwar—” Ibinato ni André ang cellphone niya sa pader. Napakagat na lang ang dalaga sa ibabang labi nang makita na basag na basag na ito. “I trusted you. I gave you the keys that night, kaya walang ibang magnanakaw ng folder aside from you. Tell me, how much did they pay you, huh?” sarkastikong litanya ng lalaki. Wala na siyang ibang pagpipilian kundi tumayo at sampalin ito. Bumakat ang palad niya sa kaliwang pisngi nito. “H-Hindi ako bayaran ng kahit na sino, Sir André. Hindi ko rin alam kung sino sa mga tao rito ang nagnakaw ng lintek na project plans mo!” singhal niya. Marahan na hinawi ni André ang buhok at inayos ang kwelyo. “You are fired.” pinagdiinan pa nito ang litanya atsaka itinuro ang pintuan. Pairap niya itong tinalikuran. Dinig na dinig ang mga yabag ng takong niya na tumatama sa marmol na sahig habang naglalakad palabas ng gusali. Kailangan niya ng trabaho pero kahit k
Mariing ipinikit ni Natasia ang namumungay niyang mga mata. “P-Pero bakit ako? Andaming babaeng nagkakandarapa sa ‘yo! W-Why should it be me?” sunod-sunod na tanong niya. Marahang pinunasan ni André ang luha na namakat sa kanyang pisngi. Nakatulala ito sa maamo niyang mukha tsaka bumuga ng hininga. “I need you to get my heritage. Alam kong pera lang ang katapat mo.” Napatigil si André nang ipadyak niya ang paa sa sahig. “So, this shit is all because of wealth?! Really? Sir—I-I mean, André, andami mong buhay na pinerwisyo para sa kayamanan niyo?” bulalas ni Natasia. Tumaas ang makapal na kilay ng lalaki at bahagyang ngumuso habang hinihintay na matapos ang pagmamaktol niya. Ilang segundo ang lumipas, tulala si Natasia na pinagmasdan ang bahagyang pagtango nito. “Of course, I didn’t. I won’t waste my time planting a bomb for God’s sake! Afterall, I just did that to execute my plans.” saad nito na tila nagmamalaki pa sa kaniya. Baritono ang boses ni André na bumabagay sa itsura ni
Mahigpit na yapos ang sumalubong kay Natasia mula sa pinsang si Karina nang makauwi siya ng bahay. Matipid na ngisi lang ang ibinigay ni Natasia sa pinsan dahil sa naghahalong takot at pag-aalala. “Buti naman at ligtas ka! S-Sino ba ang nag-kidnap sa ‘yo, Ate? Paano ka nakatakas?” sunod-sunod na tanong mula kay Karina ang pumukol sa kanyang isipan. Bumagsak ang balikat ni Natasia tsaka ibinaling ang tingin sa kawalan. Parehas silang naupo sa hagdanang semento ng bahay. Magaan ang palad ni Karina na hinimas ang kanyang likuran nang maramdaman nito ang bugso ng kanyang damdamin. “Si Sir André.” Nagsalubong ang kilay ni Karina sa pagkagulat. Bigla itong tumayo sa kanyang harapan. Tila isang tsismosa itong nakapamewang habang naghihintay ng sagot ni Natasia. “‘Yang lalaking ‘yan? Eh, ‘di ba may nangyari sa inyo nu’ng celebration niyo sa Res—” Mabilis na tinakpan ni Natasia ang bibig ng pinsan. Inaya na niya itong pumasok sa loob ng bahay bago pa man nito masimot ang natitirang pasen
Nakaramdam ng tila kutsilyo na tumusok sa puso si Natasia. “S-Sino po?” bulalas niya. Kinagat niya ang ibabang labi dahil sa lubusang pagtataka. Pasimple siyang sumulyap sa apat na sulok ng silid. Umangat ang iilang hibla ng buhok niya sa kaba ng maramdamang ang tila may dumamping malamig na palad sa kanyang balikat. “P-Pasensya na k-kung puro ako sakit ng ulo,” mahinang ani Lolo Fael. Sumulyap ito sa puti na envelope na nakapatong sa lamesa. “lubog din ako sa utang sa mga pinagsusugalan ko.” “H-Huh? Magkano po?” “Singkwenta mil, Apo. Bayad ko na ‘yung kalahati. P-Pero masyado silang malupit, hindi ko napakiusapan na pagtapos na lang ng taon ko iyon babayaran.” matamlay ang boses ni Lolo Fael. Pilit na ngumisi si Natasia para pakalmahin ito. Marahan siyang naupo sa tabi ng matanda. “‘Wag na po kayong mag-alala, bigay niyo na lang po sa ‘kin ang contact nila. Ako na po ang bahala.” sambit niya. Puno ng pagtataka na tumingin sa kanya si Lolo Fael. Kinamot nito ang balikat. “H
Nakaramdam ng tila kutsilyo na tumusok sa puso si Natasia. “S-Sino po?” bulalas niya. Kinagat niya ang ibabang labi dahil sa lubusang pagtataka. Pasimple siyang sumulyap sa apat na sulok ng silid. Umangat ang iilang hibla ng buhok niya sa kaba ng maramdamang ang tila may dumamping malamig na palad sa kanyang balikat. “P-Pasensya na k-kung puro ako sakit ng ulo,” mahinang ani Lolo Fael. Sumulyap ito sa puti na envelope na nakapatong sa lamesa. “lubog din ako sa utang sa mga pinagsusugalan ko.” “H-Huh? Magkano po?” “Singkwenta mil, Apo. Bayad ko na ‘yung kalahati. P-Pero masyado silang malupit, hindi ko napakiusapan na pagtapos na lang ng taon ko iyon babayaran.” matamlay ang boses ni Lolo Fael. Pilit na ngumisi si Natasia para pakalmahin ito. Marahan siyang naupo sa tabi ng matanda. “‘Wag na po kayong mag-alala, bigay niyo na lang po sa ‘kin ang contact nila. Ako na po ang bahala.” sambit niya. Puno ng pagtataka na tumingin sa kanya si Lolo Fael. Kinamot nito ang balikat. “H
Mahigpit na yapos ang sumalubong kay Natasia mula sa pinsang si Karina nang makauwi siya ng bahay. Matipid na ngisi lang ang ibinigay ni Natasia sa pinsan dahil sa naghahalong takot at pag-aalala. “Buti naman at ligtas ka! S-Sino ba ang nag-kidnap sa ‘yo, Ate? Paano ka nakatakas?” sunod-sunod na tanong mula kay Karina ang pumukol sa kanyang isipan. Bumagsak ang balikat ni Natasia tsaka ibinaling ang tingin sa kawalan. Parehas silang naupo sa hagdanang semento ng bahay. Magaan ang palad ni Karina na hinimas ang kanyang likuran nang maramdaman nito ang bugso ng kanyang damdamin. “Si Sir André.” Nagsalubong ang kilay ni Karina sa pagkagulat. Bigla itong tumayo sa kanyang harapan. Tila isang tsismosa itong nakapamewang habang naghihintay ng sagot ni Natasia. “‘Yang lalaking ‘yan? Eh, ‘di ba may nangyari sa inyo nu’ng celebration niyo sa Res—” Mabilis na tinakpan ni Natasia ang bibig ng pinsan. Inaya na niya itong pumasok sa loob ng bahay bago pa man nito masimot ang natitirang pasen
Mariing ipinikit ni Natasia ang namumungay niyang mga mata. “P-Pero bakit ako? Andaming babaeng nagkakandarapa sa ‘yo! W-Why should it be me?” sunod-sunod na tanong niya. Marahang pinunasan ni André ang luha na namakat sa kanyang pisngi. Nakatulala ito sa maamo niyang mukha tsaka bumuga ng hininga. “I need you to get my heritage. Alam kong pera lang ang katapat mo.” Napatigil si André nang ipadyak niya ang paa sa sahig. “So, this shit is all because of wealth?! Really? Sir—I-I mean, André, andami mong buhay na pinerwisyo para sa kayamanan niyo?” bulalas ni Natasia. Tumaas ang makapal na kilay ng lalaki at bahagyang ngumuso habang hinihintay na matapos ang pagmamaktol niya. Ilang segundo ang lumipas, tulala si Natasia na pinagmasdan ang bahagyang pagtango nito. “Of course, I didn’t. I won’t waste my time planting a bomb for God’s sake! Afterall, I just did that to execute my plans.” saad nito na tila nagmamalaki pa sa kaniya. Baritono ang boses ni André na bumabagay sa itsura ni
Bumuntong-hininga si Natasia. “T-That’s mine. I’m sorry. Nakalimutan ko lang nu’ng pumasok ako sa kwar—” Ibinato ni André ang cellphone niya sa pader. Napakagat na lang ang dalaga sa ibabang labi nang makita na basag na basag na ito. “I trusted you. I gave you the keys that night, kaya walang ibang magnanakaw ng folder aside from you. Tell me, how much did they pay you, huh?” sarkastikong litanya ng lalaki. Wala na siyang ibang pagpipilian kundi tumayo at sampalin ito. Bumakat ang palad niya sa kaliwang pisngi nito. “H-Hindi ako bayaran ng kahit na sino, Sir André. Hindi ko rin alam kung sino sa mga tao rito ang nagnakaw ng lintek na project plans mo!” singhal niya. Marahan na hinawi ni André ang buhok at inayos ang kwelyo. “You are fired.” pinagdiinan pa nito ang litanya atsaka itinuro ang pintuan. Pairap niya itong tinalikuran. Dinig na dinig ang mga yabag ng takong niya na tumatama sa marmol na sahig habang naglalakad palabas ng gusali. Kailangan niya ng trabaho pero kahit k
Namulat ang mabibigat na talukap ng mga mata ni Natasia sa loob ng malamig na kwarto. Tanging ang lampshade sa gilid ng higaan ang nagbibigay liwanag sa madilim na silid-tulugan. Pamilyar sa kanyang pang-amoy ang halimuyak ng pabango na panlalaki. Halos lumuwa ang mga mata niya nang aksidenteng makapa ang matigas na dibdib ng lalaki na nakahiga sa kanyang tabi. Naghihilik pa ito sa himbing ng pagkakatulog.Napabalikwas ng bangon ang dalaga para harapin ito. Nagsimulang bumagsak ang mga butil ng luha sa kanyang mga mapupulang mata nang maaninagan ang mukha ng katabi. Si André Salvatoré; ang CEO ng Salvatoré Construction Company. Kung saan siya nagtatrabaho bilang sekretarya nito.Bigo siyang iwaksi sa isipan na mayroong nangyari sa kanilang dalawa matapos maramdaman ang pagkirot ng kanyang pagkababae. Inlapat niya ang palad sa puson tsaka marahang bumwelo para umupo. “S-Shit!” bulong ni Natasia. Impit siyang umungol matapos ang litanya.Gumuho ang kanyang mundo nang silipin ang kanyan