Mag-log inShare
XVII
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
The nurse XVIII
Carina's POV 'That's it! You're just so stubborn and ungrateful! We fed, took care of you and everything yet this is what we get?! You just go about and choose whatever job you want? Who do you think you are?! Even you're older sisters choose what we told them to! Get out of here you ungrateful woman! You are not my child anymore!' Nagising ako ng bigla dahil sa panaginip na iyon at nang mapansing umiiyak na pala ako habang natutulog ay parang may humati saaking dibdib. Hindi ko naman narinig ang mama ko na sinabi ang mga salitang iyon pero sa mga pagtrato niya saakin ay parang nadama ko na rin na iyon ang iniisip niya saakin. Akmang tatayo na sana ako pagkatapos punasan ang aking luha ng biglang may lumitaw na maligasgas na boses sa aking likuran. Muntik na akong mapasigaw dahil sa pagkabigla kay Arkady. Bukod sa pagtataka kung paano siya nakapunta dito ay nabigla rin ako kung paano siya nakatayo kahit medyo pagalaw-galaw pa siya. "Ty spish', kak moya sobaka." Kumunot pati uta
The nurse XIX
Carina's Point of View'Alam mo ba yung feeling na kahit sobra ang pagka-awa mo sa isang tao eh wala ka talagang magawa kasi hindi mo abot yung kailangan niya para bumuti ang sitwasyon niya?' Ngayong araw kasi, kinaumagahan palang ay nataranta na ako dahil sa pagsisigaw ng aking alaga na parang nalulunod siya, kaya ayun, nandito na kami sa ospital kung saan siya ipinapagamot. At sa habang titignan ko siya na nakahiga at walang malay kasi tinusukan ng pampatulog para kumalma muna at hindi ganoon maramdaman ang mga sakit ng katawan, parang nararamdaman ko ang kanyang naglulugmok na kaluluwa. Humihiling ng kunting pagmamakaawa ngunit hindi siya nakikita."Hi ma'am, how have you been?" Maalumanay na tanong ng doctor na siya na ring nagturo noon saakin, maliban kina ma'am Tatyana at kay sir Sergeibev, kung papaano i-handle si Arkady upang hindi ako ganoon mahirapan. Pagguguluhan ko sana ang kanyang kakaibang kagwapuhan pero sayang, may asawa na. Napakaganda pa, isang make up model at nana
The nurse XX
Carina's Point of View"You can sit here if you want."Napalingon ako ng mabilis sa nagsalita. Isang karaniwang Russian na syempre, pogi at napaka-attractive. Makakapal ang mga eyebrows, madilim ang mga mata, napakatangos na ilong, at mala-panginoong bibig. Ang pinag-iba lang nila ni Arkady ay mas maaliwalas ang mukha nito kaysa sa boss kong parang araw-araw binibwisit ng mundo. Napangiti ako nang kanyang iniayos ang upuan upang ako'y maka-upo. "Well thank you.I saw about to have an anxiety looking at these sweet ant infested couples but thank god, there's a water."Maigsi siyang napatawa sa aking komento. " I didn't know some people have couple-phobia." "Like gamophobia and philophobia you say. I'm Carina by the way. And you are?"Iniabot ko ang aking kamay pagkagtapos niyang humigob ng kanyang kape o tsaa, hindi ko mawari dahil sa million dollar na gold mug niya. Saka black na nagiging brown niyang laman. Hindi ako ganoon ka-friendly pero dahil iniligtas niya ako sa aking muntik n
The nurse Prologue
Moscow,Russia “Kuda ty idesh’?”(Where are you going?) Medyo iritadong tanong ni Arkady nang makitang naka-full suit ang amang si Sergeibev. “ bol’nitsa” (hospital) Agad na sagot ni Sergeibev habang inaayos ang kanyang shuba coat. Decemder na kasi kaya napakalamig sa labas. “Pochemu?”(why) Naguluhan namang tinanong ni Arkady. “Vot uvidish’”(You’ll see) Sumbat ni Sergeibev at tinapik niya ang braso ni Arkady saka deretsong lumabas. Hindi na napaimik si Arkady. Sanay na siyang hindi napagsasabihan kung saan pupunta ang kanyang ama, dahil wala din naman siyang pake sapagkat agad niya itong nakakalimutan. Pero naiirita padin siya dahil sa hindi niya malamang dahilan. Siguro dahil hindi siya makasama o siguro dahil wala na naman siyang kasama sa kanilang napakalaking bahay kundi ang matandang sluzhanka nila. (maid) Napairap nalang siya nang makita itong papalapit sa kanya. “Vy khotite yest’,ser?”(Do you want to eat,sir?) Banayad na tinanong ng matanda sabay yumuko ng bahagya. “Ne
The nurse I
Cariña’s Point of ViewPagkatapos ng flight namin ng dalawang mga kasama kong nurse na mapupunta din sa Moscow, idineretso na agad kami sa isa sa pinakakilalang Hospital sa Russia kung saan naghihintay ang mga pamilya ng aalagaan namin. Hindi kasi ako nakatapos sa pag-aaral ng buong nursing kaya nag-apply nalang ako ng pagiging caregiver para may maipon naman ako sa aking pag-aaral. Pero sa katunayan, may kaya ang aking pamilya. Ngunit dahil mismong pride ko bilang tao ay inapakan nila,ako na rin mismo ang nagkusang-loob na lumayo. Para naman hindi nakakahiya sa kanilang mga matataas na lawyers at doctors. Baka madumihan ko lang ang makinang nilang bahay kapag nandoon ako. Pero para saakin, okay lang naman ang ganitong buhay ko, at least free at nagagawa ko ang gusto ko. Kaya siguro nga tama si ma’am Saida, baka magkakaroon pa ako ng mas magandang buhay dito kaysa sa Pilipinas. “Grabe naman ang lamig!” Biglang sigaw ni Khaira sabay dikit saakin. “Mas malamig pa sa loob ng refrigerat
The nurse II
Carina’s Point Of ViewNang makarating na kami sa kanilang bahay ay halos makalimutan ko lahat ng mga impormasyong pinaghirapan ni sir Sergeibev na i-explain saakin. Doon ko lang napansing kakaiba talaga ang accent nila. Hindi ko alam kung matatakot,mai-intimidate, or mapapahanga ba ako. Pero sa kalaki-laki at kaganda-ganda kasi ng bahay nila na para nang tinalo na ang palasyo ng Disney eh sino ba kasi ang hindi mapapatanga at makakalimot sa sirili nila, diba? “Good afternoon sir, and ma’am. Welcome back.” Pag-greet ng matandang babaeng napakakinis padin ang kutis. Siguro pag hindi niya tinawag na sir si sir Sergeibev ay mapagkakamalan ko siyang asawa niya. Tumango naman si sir. “Good afternoon Tatyana. This is her, miss Carina Historina. Please tour her around for a moment so I can inform this to Arkady.” “Yes sir. This way please, ma’am Carina.” “O-okay po-I mean,okay ma’am.” Nagkakaba kong sagot sabay sumunod sa kanya sa kung hindi ako nagkakamali ay kusina. At nang makarati
The nurse III
Nanginginig ang mga binti ko ngayong nakaupo sa hindi ko maintindihang kulay itim na upuan, sapagkat may disenyo itong parang mga bungo sa magkabilang gilid, habang nakaharap sa gwapong lalaki na ginawang napakalaking big deal ang pagpasok ko sa kwarto niya. Mukhang umatake na nga ang kanyang sakit dahil napansin ko itong humigpit ang kapit niya sa kanyang mala-ahas na cane, tapos pinili padin niyang ilaban ang kanyang pride at hindi nalang tinapos ang tension naming dalawa sa pagpapaalis nalang sana niya saakin. Kung ang pinuproblema niya ay ang mga nakita kong kababalaghang kalat at disenyo ng kanyang kwarto, alam ko naman ang salitang sikreto. Palibhasa ay napakadami naman kasi niyang posters ng mga malalaman at makikisig na katawan ng mga nagkakagwapuhang lalaki sa halos lahat ng sulok ng wall niya, maliban nalang sa wall,kaya siguro puno na ito ng hiya ngayun. Kapapansin ko lang ito kanina dahil saw akas ay sinidian na niya ang ilaw ng kwarto niya. Akala ko talaga ay wala nang n
The nurse IV
“Aren’t you, Asian caregivers are said to be the MOST caring and capable caregiver all over the world? Then show me.” Puno ng paghahamon ang boses niya habang ibinibigkas ang bawat salita niya.‘Aba eh pilyo pala ang lalaking to eh! Siya na nga pinuntahan dito para tulungan tapos ganito pa siya?!’ Pero imbes na magpatalo ako, ngumisi naman ako. Ngayon ko lang kasi nalamang kilala pala kaming mga Asiana na mapagkakatiwalaan sa larangan ng pag-aalaga. “Yes, and what do you want me to do?” Buong tapang kong paghahamon. ‘Hmp! Akala siguro ng pinalayas na anghel na to na matatakot ako.’ Hindi niya alam, mas mahirap at nakakalason pa ang pinaranas ng sarili kong pamilya na pinakisamahan ko ng ilang dekada.“I want to see five snowmans standing there.” Itinuro niya ang malawak na area ng hardeng walang laman kundi semento ng snow. “And I want them now.”Napanganga lang ako sa sinabi niya. ‘Nababaliw na ba siya?! Sa lahat talaga ng ipapagawa niya,iyun pa ang tinarget niya? Walang maidudulot
Pinakabagong kabanata
The nurse XX
Carina's Point of View"You can sit here if you want."Napalingon ako ng mabilis sa nagsalita. Isang karaniwang Russian na syempre, pogi at napaka-attractive. Makakapal ang mga eyebrows, madilim ang mga mata, napakatangos na ilong, at mala-panginoong bibig. Ang pinag-iba lang nila ni Arkady ay mas maaliwalas ang mukha nito kaysa sa boss kong parang araw-araw binibwisit ng mundo. Napangiti ako nang kanyang iniayos ang upuan upang ako'y maka-upo. "Well thank you.I saw about to have an anxiety looking at these sweet ant infested couples but thank god, there's a water."Maigsi siyang napatawa sa aking komento. " I didn't know some people have couple-phobia." "Like gamophobia and philophobia you say. I'm Carina by the way. And you are?"Iniabot ko ang aking kamay pagkagtapos niyang humigob ng kanyang kape o tsaa, hindi ko mawari dahil sa million dollar na gold mug niya. Saka black na nagiging brown niyang laman. Hindi ako ganoon ka-friendly pero dahil iniligtas niya ako sa aking muntik n
The nurse XIX
Carina's Point of View'Alam mo ba yung feeling na kahit sobra ang pagka-awa mo sa isang tao eh wala ka talagang magawa kasi hindi mo abot yung kailangan niya para bumuti ang sitwasyon niya?' Ngayong araw kasi, kinaumagahan palang ay nataranta na ako dahil sa pagsisigaw ng aking alaga na parang nalulunod siya, kaya ayun, nandito na kami sa ospital kung saan siya ipinapagamot. At sa habang titignan ko siya na nakahiga at walang malay kasi tinusukan ng pampatulog para kumalma muna at hindi ganoon maramdaman ang mga sakit ng katawan, parang nararamdaman ko ang kanyang naglulugmok na kaluluwa. Humihiling ng kunting pagmamakaawa ngunit hindi siya nakikita."Hi ma'am, how have you been?" Maalumanay na tanong ng doctor na siya na ring nagturo noon saakin, maliban kina ma'am Tatyana at kay sir Sergeibev, kung papaano i-handle si Arkady upang hindi ako ganoon mahirapan. Pagguguluhan ko sana ang kanyang kakaibang kagwapuhan pero sayang, may asawa na. Napakaganda pa, isang make up model at nana
The nurse XVIII
Carina's POV 'That's it! You're just so stubborn and ungrateful! We fed, took care of you and everything yet this is what we get?! You just go about and choose whatever job you want? Who do you think you are?! Even you're older sisters choose what we told them to! Get out of here you ungrateful woman! You are not my child anymore!' Nagising ako ng bigla dahil sa panaginip na iyon at nang mapansing umiiyak na pala ako habang natutulog ay parang may humati saaking dibdib. Hindi ko naman narinig ang mama ko na sinabi ang mga salitang iyon pero sa mga pagtrato niya saakin ay parang nadama ko na rin na iyon ang iniisip niya saakin. Akmang tatayo na sana ako pagkatapos punasan ang aking luha ng biglang may lumitaw na maligasgas na boses sa aking likuran. Muntik na akong mapasigaw dahil sa pagkabigla kay Arkady. Bukod sa pagtataka kung paano siya nakapunta dito ay nabigla rin ako kung paano siya nakatayo kahit medyo pagalaw-galaw pa siya. "Ty spish', kak moya sobaka." Kumunot pati uta
The nurse XVII
Carina's POVBalisa kaming lahat, ako, si ma'am Tatyana at si sir Sergeibev habang naghihintay sa sasabihin ng doctor ni Arkady tungkol sa biglaang pagkakaroon niya ng chorea, samantalang wala naman daw siyang naging ganoong symptom dati. "Gospodin Galitskiy, k sozhaleniyu, vash syn vnezapno zabolel khoreyey. Dvigatel'noye rasstroystvo, kotoroye yavlyayetsya naiboleye chastym simptomom yego bolezni. '' Maalumanay na pagpapaliwanag ng doctor habang inaasikaso ang mga papeles ni Arkady sa kanyang folder.Hindi ko iyon naintindihan syepre pero sa mukha palang ng amo ko ay mahahalatang hindi maganda ang sinabi ng doctor."He said sir Arkady has Chorea. Do you know that?" Pabulong na isinalin ni ma'am Tatyana saakin habang busy sa pag-uusap ang doctor at si sir Sergeibev.Tumango ako ng marahan saka pinasadahan ng tingin si Arkady. Kung totoo ang sinabi ng ama at ni ma'am Tatyana, na mula bata pa siyang lumalaban sa kanyang sakit, at maituturing na maswerte na siya dahil natatakasan niya
The nurse XVI
Carina's POVPanay ang malalalim na hinga ko sa loob palang ng sasakyan nang makalabas si Arkady matapos kong maiparada sa kanilang garahe. Halos parang nasakal ako mula sa lawang iyon hanggang dito dahil sa kanyang kakaibang galaw.' Iba talaga nagagawa ng pagliban ng pag-inom ng gamot jusko.Buti nalang at nakayanan kung nagdrive kahit na nagyeyelo parin buong 206 na buto ko. 'Nang makalabas ako, imbes na maginhawaan ang aking pakiramdam, halos mahimatay naman ako sa bumungad na mga gasgas ng sasakyan nilang Ferrari. Mag-iisip na sana ako ng paraan kung papaano ba iyon ipapaayos pero narinig ko na naman dabog ni Arkady sa may pintuan nila kaya agad akong tumakbo para painumin ng gamot muna ito. Para naman tumigil na siya sa pagiging savage na gaya na rin ng pagdedescribe niya sa lahat daw ng tao. "Arkady! Please come here first. You need to take your medicines!" Nagmamakaawang sigaw ko nang madatnang para siyang hari na naka-upo na sa upuang automatikong tumataas sa kanilang hagdana
The nurse XV
Carina's POVMahabang katahimikan nalang ang naging coping mechanism ko sa kahihiyang nagawa ko. Samantalang ang katabi ko naman ay todo asar at tawa na para bang hindi napapansin ang namumula kong mata dahil sa pinaghalong inis at hiya."No offense to your family but your a pity. I'm just lucky that I do not have such kind of common sense even if I am-""Will you please just stop? I'm having a problem with my stomach right now. " Naiiyak kong pagpipigil sa kanya dahil nararamdaman ko na ang pagsasakit ng aking tiyan. 'Jusko! Maawa ka, wala pa namang CR dito!'Gumaan naman pakiramdam ko ng natahimik agad ang walang awang katabi ko, parang yung pang-aasar lang talaga niya ang nagpapalala sa sakit ng tiyan ko."Here."Halos lumaki mga mata ko ng abutan ako ng isang gamot na kinalkal ata niya sa loob ng box na parang maliit na mamahaling ataul. 'Grabe, gamot kaya ito para mabuhay o mamatay?'Dahil wala naman akong chocie kundi tanggapin ito, pilit ko nalang itong ininom saka pinagdasal s
The nurse XIV
Carina's POV 'Sabi na nga ba eh. Lumalala na ang wala sa mundo na utak ng introverted na taong 'to.'"You know that's not possible right?" "No."Halos paikot-ikot ang emosyon ko dahil sa kabaliwan ng taong 'to eh. Pero imbes na pagalitan ko, hinarap ko nalang siya saka dahan-dahan na itinulak palikod para mailayo ko siya sa kasalukuyang nagyeyelong lawa. Mamaya magdive pa siya tuluyan eh. "Mr. Arkady, no matter how immuned you think your body is to the coldness, you are still physically wea--Ahhh!"Dahil sa katangahan, hindi ko alam kung siya o ako, natumba kami. Buti nalang at sa mga damo naitama ang kanyang likuran kaya kahit napatungan ko siya ay kalmado parin siya na parang walang pakialam sa katawan niya. Dahil sa wala naman atang effect sa kanya ang pagkatumba namin, ako nalang ang agad na tumayo upang iabot ang aking kamay ngunit hindi naman niya ito pinakialaman. Sa halip, muntik na naman akong mapabuga ng masasamang salita nang ako'y kanyang hilain pabalik sa may damo. Sye
The nurse XIII
Carina's POVPagkatapos bayaran ni Raya ang humigit kumulang 10,000 rub, umalis na siya habang patago akong tinatawanan at inaasar.'Utang niyo saakin ng gwapo mong amo yan ah, pwede niyong bayaran sa pamamagitan ng pagkikiss sa harapan ko.' Pabulong pa niya saka sumakay sa inorder niyang sasakyan. Buti nalang daw at malapit lang pinuntahan ng amo niya sa amin kaya mabilis siyang nakarating dito. Kaya bilang pasasalamat, pinangako ko nalang sa kanya na uuwi kami ng Pilipinas sa kanyang birthday. Andon kasi ang kanyang Amerikanong boyfriend. Isang air force na nadestino doon."You're friend looks at you like you're some interesting movie." Komento naman ang walang kwenta kong amo sa likod ko.' At least, may pambayad sa sangkatutak na binili ng isa d'yan.' "Well, she must've like me that much. Anyways, please tell me that we're going home already." Maalumanay kong tinanong saka nilagyan ng paawa effect ang aking mga mata. Nakakahiya na kasi kapag bibili pa siya at mangungutang na nama
The nurse XII
Carina's POVParang lumang sasakyang pilit na inaandar ang nangyayari ngayun sa Ferrari ni Arkady. Yun bang utot ng utot saka hinto ng hinto. Kaya hangang ngayun, nandito parin kami sa gitna ng kawalan. Hindi ko nga alam eh, mamaya gumabi na saka siguro kami makakarating sa gusto ni Arkady na puntahan. Iyak nalang siya kung ang sunset o rainbow ang hinahabol niyang makita. Sino ba kasing nagsabi na ako ang gawin niyang drive-"What are you doing?" "As you see, I'm removing my jacket." As a matter of fact ko namang itinugon sa biglaang pagtanong niya kung ano ang aking ginagawa eh kitang-kita na nga. Minsan talaga nagtataka ako kung saang banda nakita ng CNO na nababagay ako sa mga pasyenteng may sakit eh ako mismo wala akong maalalang panahon kung saan naging kasing bagal ng pagong ang pasensya ko. "Why?" dagdag ulit niya.Dahil doon, napatingin tuloy ako sa kanya. 'Pati pala common sense naawawala na sa kanya, kakawa naman ang alaga kong 'to. " Mr. Arkady, if you didn't know, dr
