Mag-log inShare
I
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Cariña’s Point of View
Pagkatapos ng flight namin ng dalawang mga kasama kong nurse na mapupunta din sa Moscow, idineretso na agad kami sa isa sa pinakakilalang Hospital sa Russia kung saan naghihintay ang mga pamilya ng aalagaan namin. Hindi kasi ako nakatapos sa pag-aaral ng buong nursing kaya nag-apply nalang ako ng pagiging caregiver para may maipon naman ako sa aking pag-aaral. Pero sa katunayan, may kaya ang aking pamilya. Ngunit dahil mismong pride ko bilang tao ay inapakan nila,ako na rin mismo ang nagkusang-loob na lumayo. Para naman hindi nakakahiya sa kanilang mga matataas na lawyers at doctors. Baka madumihan ko lang ang makinang nilang bahay kapag nandoon ako. Pero para saakin, okay lang naman ang ganitong buhay ko, at least free at nagagawa ko ang gusto ko. Kaya siguro nga tama si ma’am Saida, baka magkakaroon pa ako ng mas magandang buhay dito kaysa sa Pilipinas.
“Grabe naman ang lamig!” Biglang sigaw ni Khaira sabay dikit saakin.
“Mas malamig pa sa loob ng refrigerator namin!” Dagdag naman ni Raya sabay hila saakin na akala mo naman ay nakapasok na sa loob ng refrigerator nila.
Pero dahil sobra talagang napakalamig,wala akong masabi kundi tumango ng paulit-ulit habang pinipigilan ang aking paa na mag-give up. Para na kasi akong nagyeyelo! Buti nalang at expert ang mga nag-guide saamin kaya binigyan kami ng nanapakadaming suotin na sa dami ay halos nalito-lito pa ako kanina kung saan susuotin.
“Nga pala Cariña, matanda din ba aalagaan mo?”
Napatangin ako ng bahagya kay Khaira sa tanong niya, tapos ng maisip kung wala akong ni-kaunting idea kung anong uri ng tao ang aalagaan ko, napawingi nalang ako.”Hindi eh, bakit kayo, alam niyo na?”
Halos natigilan silang dalawa sa sagot ko. “Ibig mong sabihin,hindi mo alam kung tao yung aalagaan mo o hayop?!”
“Ha?! Pwede ba ‘yun?! Ipapa-alaga nila saakin ay aso?!” napasigaw ko namang tanong.
Biglang napahalak-hak ang dalawa sa pagkabigla ko. Napatignin tuloy saamin ng nagtataka ang napakagandang babae na sinusundan namin.
“Any problem?” Tanong niya sa napakagandang boses niya.
‘Ahhhh ba’t ang pe-perfect nila dito.?!’
“Oh, no- nothing ma’am. Sorry.” Agad naming sinagot nang mapansing medyo naiirita na siya.
“Kayo kasi eh.” Pabulong kong pagsisi sa dalawa kong kasama nang makatalikod na ang babae.
Napahalikhik sila ng marahan. “Eh ikaw naman kasi,sinabi mo agad na aso ang ipapa-alaga sayo eh wala naman kaming sinabi na as-“
“So here we are. “ Biglang pag-announce ng babae kahit napakalayo pa namin kaya agad kaming napatakbo sa kanya.
“Mrs. Khaira Blake, please enter the first room. Second is for miss Raya De Gusman and the third is for miss Cariña Historina. You can find me at my office if you need anything else.” Pagkasabi nito ay nagmamadali siyang umalis kahit hindi pa namin natatanong kung saan ang office niya. Eh hindi naman kami sa office niya pumunta kanina dahil sa entrance niya kami sinundo.
“Akala mo naman parasite tayo.” Nairitang bulong ni Raya sabay kindat saakin.
Sasang-ayon sana ako pero napakunot nalang dahil sa hindi ko maintindihang kindat niya. Pinahapyawan ko ng tigngin si Khaira ngunit umiling lang siya sabay pasok na din sa loob. Ako nalang natira sa labas kaya pinagtititigan ako ng mga dumadaan sa corridor na iyun kaya hindi pa ako nakapaghahanda ay agad na akong pumasok sa loob.
‘Sana nga lang hindi as-‘
“Miss Cariña Historina, nice to meet you.”
………..
“Miss Cariña right?”
“Ah, yes! I’m sorry about that sir. It’s just, I didn’t expect I’m in jackpot. Ha!”
“Jackpot?”
“Why, yes! You look so-“ Bago pa madulas ang dila ko ay napakalaki ng pagpapasalamat ko sa kamay kong alerto sa pagtatakip sa aking labi. “Hm! I mean you lo-look so kind sir.” Agad kong pagwawasto sabay yumuko ng bahagya.
‘Para naman hindi masira agad ang impression niya saakin. Sayang, kahit aso niya ang ipapa-alaga niya ay wala na akong paki- teka, hindi ba’t may sinabi si ma’am Saida tungkol sa nag-i-inquire ng Pilipinang caregiver?’
“I see. Well thank you if that is your first impression of me. I’m Sergeibev Galitsky. Again, it is nice to meet you.“
Hindi ko alam pero napatingin ako ng ilang segundo sa ini-offer niyang kamay. Para kasing nagalit na siya.
“I’m Cariña Historina. Nice to meet you as well sir.” Banayad kong sagot saka tinanggap ang kanyang kamay.
“As you already know,my son has Huntington’s disease an-“
“Huh!?”
………………
Agad naghari ang katahimikan sa bigla kong pagsigaw. Napayuko nalang ako na napatakip ng bibig. ‘Iyan kasi Cariña! Hindi ka nagbabasa ng mga ibinibigay sayo!Pano na ‘to?!’
“Wasn't that already informed to you?”
“Ah,….yes sir. I’m sorry, it’s just I forgot because of the tiring flight and very cold temperature. I- I didn’t expect Russia is this cold.”
Akala ko ay papa-alisin na niya ako dahil sapagtahimik niya pero nang tumango siya ay nakuha ko na ulit ang paghinga ko.
“I understand. Then shall we go so I can discuss the things you need to know as we ride back home?”
“Ye-yes sir,thank you.” Pagpapasalamat ko. Hindi dahil sa pag-o-offer niya na i-uulit ang mga impormasyong mga kailangan kong malaman pero dahil sa pagkaksabi niya ng ‘home’ ay naramdaman kong itinuring na niya ako bilang isang kapamilya. Kahit hindi niya kapantay ngunit at least, I’m accepted and included.
Kaugnay na kabanata
The nurse II
Carina’s Point Of ViewNang makarating na kami sa kanilang bahay ay halos makalimutan ko lahat ng mga impormasyong pinaghirapan ni sir Sergeibev na i-explain saakin. Doon ko lang napansing kakaiba talaga ang accent nila. Hindi ko alam kung matatakot,mai-intimidate, or mapapahanga ba ako. Pero sa kalaki-laki at kaganda-ganda kasi ng bahay nila na para nang tinalo na ang palasyo ng Disney eh sino ba kasi ang hindi mapapatanga at makakalimot sa sirili nila, diba? “Good afternoon sir, and ma’am. Welcome back.” Pag-greet ng matandang babaeng napakakinis padin ang kutis. Siguro pag hindi niya tinawag na sir si sir Sergeibev ay mapagkakamalan ko siyang asawa niya. Tumango naman si sir. “Good afternoon Tatyana. This is her, miss Carina Historina. Please tour her around for a moment so I can inform this to Arkady.” “Yes sir. This way please, ma’am Carina.” “O-okay po-I mean,okay ma’am.” Nagkakaba kong sagot sabay sumunod sa kanya sa kung hindi ako nagkakamali ay kusina. At nang makarati
The nurse III
Nanginginig ang mga binti ko ngayong nakaupo sa hindi ko maintindihang kulay itim na upuan, sapagkat may disenyo itong parang mga bungo sa magkabilang gilid, habang nakaharap sa gwapong lalaki na ginawang napakalaking big deal ang pagpasok ko sa kwarto niya. Mukhang umatake na nga ang kanyang sakit dahil napansin ko itong humigpit ang kapit niya sa kanyang mala-ahas na cane, tapos pinili padin niyang ilaban ang kanyang pride at hindi nalang tinapos ang tension naming dalawa sa pagpapaalis nalang sana niya saakin. Kung ang pinuproblema niya ay ang mga nakita kong kababalaghang kalat at disenyo ng kanyang kwarto, alam ko naman ang salitang sikreto. Palibhasa ay napakadami naman kasi niyang posters ng mga malalaman at makikisig na katawan ng mga nagkakagwapuhang lalaki sa halos lahat ng sulok ng wall niya, maliban nalang sa wall,kaya siguro puno na ito ng hiya ngayun. Kapapansin ko lang ito kanina dahil saw akas ay sinidian na niya ang ilaw ng kwarto niya. Akala ko talaga ay wala nang n
The nurse IV
“Aren’t you, Asian caregivers are said to be the MOST caring and capable caregiver all over the world? Then show me.” Puno ng paghahamon ang boses niya habang ibinibigkas ang bawat salita niya.‘Aba eh pilyo pala ang lalaking to eh! Siya na nga pinuntahan dito para tulungan tapos ganito pa siya?!’ Pero imbes na magpatalo ako, ngumisi naman ako. Ngayon ko lang kasi nalamang kilala pala kaming mga Asiana na mapagkakatiwalaan sa larangan ng pag-aalaga. “Yes, and what do you want me to do?” Buong tapang kong paghahamon. ‘Hmp! Akala siguro ng pinalayas na anghel na to na matatakot ako.’ Hindi niya alam, mas mahirap at nakakalason pa ang pinaranas ng sarili kong pamilya na pinakisamahan ko ng ilang dekada.“I want to see five snowmans standing there.” Itinuro niya ang malawak na area ng hardeng walang laman kundi semento ng snow. “And I want them now.”Napanganga lang ako sa sinabi niya. ‘Nababaliw na ba siya?! Sa lahat talaga ng ipapagawa niya,iyun pa ang tinarget niya? Walang maidudulot
The nurse V
“What do you think are you doing?” Inirapan ko siya sa nangungutya niyang tanong. Kasalukuyang nakayuko kasi ako sa harapan niya dahil sa saktong pagsipa ko ulit ay binuksan niya kaya muntik na akong matumba. Pagkatapos kung kunin ang composure ko ay siniyasat ko ang buong katawan niya. “Are you alright?” Pag-uulit ko sabay tingin sa nanginginig niyang kamay na nakahawak sa kanyang cane. Nawala na ang galit ko dahil sa katawan niyang parang nanginginig kahit napakalma ng ekspresyon niya. ‘Iba rin eh no, may napakalalang sakit na nga, nagpapanggap pa. Gaano ba kataas ang pride neto?’Maya-maya ay biglang napangisi ang walang emosyon niyang mukha. Napakurak tuloy ako, nakakalaglag panga talaga kasi ang kagwapuhan niya. May aquiline nose eto, tapos nga mukhang abo pa ang mga mata, idagdag pa ang napakaperfect-shaped niyang labi, saying nga lang, napakaputla nito. ‘Pero dahil sa pagkaputla ay parang mas naging malambot pa ang itsu-‘“I need to take a bath.”“And?”“Bath me.”Nanigas a
The nurse VI
Laglag ang panga ko ngayong nakatutok sa naliligong pinalayas na anghel. ‘Sinong mag-aakalang ganito pala ka-advance ang Russia?! Hangang ngayon, hindi parin talaga ako magaget-over. Nahati ang higaan niya at kusa itong pumagilid sabay bumuo ng parang bed-size na bathtub sa baba kung saan saktong nahulog ang pinalayas na anghel at doon na siya nang-umpisang basain ang katawan. Grabe! Parang napasok lang ako ng fantasy movie kung saan ako yung na-reincarnate sa ibang lugar na napaka-advance at automatic ang mga kagamitan. “Hey big frozen eyes,” Nabalik ako sa realidad nang magsalita siya. “Yes?” maikling tugon ko, hindi parin makapaniwalang naging bathtub ang mismo niyang higaan.“Are you just going to stay there and watch me or leave and cook?”Tinaasan ko siya ng kilay. “I thought I’ll help you take your bath?”“This water is already filled with lots of chemical that acts like soap to my body, do you still want to add that?” “Uhhh, well,…..” napasinghot ako. ‘Totoo nga, napakaba
The nurse VII
Halos mabaliktad ang mga mata ko sa kakairap sa alaga kong pinalayas na anghel. Napakawalang-hiya niyang tinawanan ng todong-todo ng sinabi kong salad at sandwich lang ang ginawa ko, tapos ngayon todo subo naman siya. “Control your eyes miss Salad, I don’t have extra eyeballs.”Halos mabilaukan ako nang marinig ang sinabi niya. “ Who wants your extra eyeballs anyway.” Medyo pasigaw na sagot ko sabay agad na tumayo paalis. ‘Kainis, aside kasi sa itsura, totoong five-years old ang inaalagaan ko.’“And oh, miss salad, I want some Black tea.”“I already told you, I am not a chef so I don’t know how to make that. Go do it on your own since you are so lively as to laugh at my salad in your hysterics. “‘Hm! Take that you prideful an-‘“f*ck! What’s wrong with you!?”Agad akong napabalik sa lamesa nang marinig ang dabog niya. ‘Balak ko lang naman siyang turuan ng aral dahil sa sobrang pikon ko sa panunuya niya sa gawa ko, eh siya nga walang alam gawin kundi magyabang sa napakataas niyang p
The nurse VIII
Mala-pugad ng ibon ang buhok kong tumatakbo pababa ngayon ng hagdanan dahil sa paulit-ulit na pag-ring ng doorbell. ‘ Bwesit! Nakakainis! Wala na nga akong tulog buong gabi dahil sa sobrang lamig tapos guguluhin pa ng kay aga-aga ang araw ko! Hindi ako nag-sign-up na maging caregiver para lang magbukas ng pintuan sa madaling-araw ah! May pinag-aralan ako sa ibang dah-‘“Hi.”‘ Ah. Crap! Bumisita sa Russia ang isang Greek God!’Sa tingin ko ay muntik na akong magyelo sa harapan ng bisita ko-I mean bisita nila- hindi lang dahil sa napaka-lamig na sumalubong sa akin kundi dahil sa sobrang pagka-bigla, buti nalang at nakayanan ng utak kong labanan iyon at mabilis inutusan ang mga kamay kong ayusin ang sabog na buhok ko ,kahit alam na wala nang pag-asa dahil nakita na niya, sabay pinalabas ang ngiti ko. “Ah, may I know- I mean, what can I help you with?” Ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko kahit nanginginig ang katawan ko dahil sa pagka-utal ko. ‘Yan kasi, hindi nag-aayos ng maaga. Nak
The nurse IX
Abot sahig ang panga kong nakanganga sa pagkabigla ngayong nakaharap na ako sa salamin. Kagagaling ko lang sa baba pagkatapos kong maghugas ng pinggan na pinagkainan ng alaga kong pinalayas na anghel tapos ganito pala ang itsura ko sa buong oras na iyon! 'Jusko, mukha akong na-raid na drug addict! Kaya pala inuutusan ako ng lalaking iyon na magtungo ako sa salamin kanina.' Napatigil aki sa pag-e-emote ng marinig ang selpon kong nagring. Walang nakalagay na pangalan kaya nagduda ako pero sinagot ko nalang. 'Malay mo, baka opprtunidad, diba?' "Yes hello?" "Carina?" ............ "Raya?" "Opo miss History. Buti at naalala mo pa ako. Sa itsura mo kasi kahapon nang kayo'y umalis eh paramg naka-jockpot ka." Napatawa ako sa pagka-akma ng hula niya. "Ako po ang babaeng bersyon ng History, kaya ate, Historina po." Pambibiro ko sabay nag-umpisang magpalit ng damit. "So ano, kamusta?" "Okay lang nam
Pinakabagong kabanata
The nurse XX
Carina's Point of View"You can sit here if you want."Napalingon ako ng mabilis sa nagsalita. Isang karaniwang Russian na syempre, pogi at napaka-attractive. Makakapal ang mga eyebrows, madilim ang mga mata, napakatangos na ilong, at mala-panginoong bibig. Ang pinag-iba lang nila ni Arkady ay mas maaliwalas ang mukha nito kaysa sa boss kong parang araw-araw binibwisit ng mundo. Napangiti ako nang kanyang iniayos ang upuan upang ako'y maka-upo. "Well thank you.I saw about to have an anxiety looking at these sweet ant infested couples but thank god, there's a water."Maigsi siyang napatawa sa aking komento. " I didn't know some people have couple-phobia." "Like gamophobia and philophobia you say. I'm Carina by the way. And you are?"Iniabot ko ang aking kamay pagkagtapos niyang humigob ng kanyang kape o tsaa, hindi ko mawari dahil sa million dollar na gold mug niya. Saka black na nagiging brown niyang laman. Hindi ako ganoon ka-friendly pero dahil iniligtas niya ako sa aking muntik n
The nurse XIX
Carina's Point of View'Alam mo ba yung feeling na kahit sobra ang pagka-awa mo sa isang tao eh wala ka talagang magawa kasi hindi mo abot yung kailangan niya para bumuti ang sitwasyon niya?' Ngayong araw kasi, kinaumagahan palang ay nataranta na ako dahil sa pagsisigaw ng aking alaga na parang nalulunod siya, kaya ayun, nandito na kami sa ospital kung saan siya ipinapagamot. At sa habang titignan ko siya na nakahiga at walang malay kasi tinusukan ng pampatulog para kumalma muna at hindi ganoon maramdaman ang mga sakit ng katawan, parang nararamdaman ko ang kanyang naglulugmok na kaluluwa. Humihiling ng kunting pagmamakaawa ngunit hindi siya nakikita."Hi ma'am, how have you been?" Maalumanay na tanong ng doctor na siya na ring nagturo noon saakin, maliban kina ma'am Tatyana at kay sir Sergeibev, kung papaano i-handle si Arkady upang hindi ako ganoon mahirapan. Pagguguluhan ko sana ang kanyang kakaibang kagwapuhan pero sayang, may asawa na. Napakaganda pa, isang make up model at nana
The nurse XVIII
Carina's POV 'That's it! You're just so stubborn and ungrateful! We fed, took care of you and everything yet this is what we get?! You just go about and choose whatever job you want? Who do you think you are?! Even you're older sisters choose what we told them to! Get out of here you ungrateful woman! You are not my child anymore!' Nagising ako ng bigla dahil sa panaginip na iyon at nang mapansing umiiyak na pala ako habang natutulog ay parang may humati saaking dibdib. Hindi ko naman narinig ang mama ko na sinabi ang mga salitang iyon pero sa mga pagtrato niya saakin ay parang nadama ko na rin na iyon ang iniisip niya saakin. Akmang tatayo na sana ako pagkatapos punasan ang aking luha ng biglang may lumitaw na maligasgas na boses sa aking likuran. Muntik na akong mapasigaw dahil sa pagkabigla kay Arkady. Bukod sa pagtataka kung paano siya nakapunta dito ay nabigla rin ako kung paano siya nakatayo kahit medyo pagalaw-galaw pa siya. "Ty spish', kak moya sobaka." Kumunot pati uta
The nurse XVII
Carina's POVBalisa kaming lahat, ako, si ma'am Tatyana at si sir Sergeibev habang naghihintay sa sasabihin ng doctor ni Arkady tungkol sa biglaang pagkakaroon niya ng chorea, samantalang wala naman daw siyang naging ganoong symptom dati. "Gospodin Galitskiy, k sozhaleniyu, vash syn vnezapno zabolel khoreyey. Dvigatel'noye rasstroystvo, kotoroye yavlyayetsya naiboleye chastym simptomom yego bolezni. '' Maalumanay na pagpapaliwanag ng doctor habang inaasikaso ang mga papeles ni Arkady sa kanyang folder.Hindi ko iyon naintindihan syepre pero sa mukha palang ng amo ko ay mahahalatang hindi maganda ang sinabi ng doctor."He said sir Arkady has Chorea. Do you know that?" Pabulong na isinalin ni ma'am Tatyana saakin habang busy sa pag-uusap ang doctor at si sir Sergeibev.Tumango ako ng marahan saka pinasadahan ng tingin si Arkady. Kung totoo ang sinabi ng ama at ni ma'am Tatyana, na mula bata pa siyang lumalaban sa kanyang sakit, at maituturing na maswerte na siya dahil natatakasan niya
The nurse XVI
Carina's POVPanay ang malalalim na hinga ko sa loob palang ng sasakyan nang makalabas si Arkady matapos kong maiparada sa kanilang garahe. Halos parang nasakal ako mula sa lawang iyon hanggang dito dahil sa kanyang kakaibang galaw.' Iba talaga nagagawa ng pagliban ng pag-inom ng gamot jusko.Buti nalang at nakayanan kung nagdrive kahit na nagyeyelo parin buong 206 na buto ko. 'Nang makalabas ako, imbes na maginhawaan ang aking pakiramdam, halos mahimatay naman ako sa bumungad na mga gasgas ng sasakyan nilang Ferrari. Mag-iisip na sana ako ng paraan kung papaano ba iyon ipapaayos pero narinig ko na naman dabog ni Arkady sa may pintuan nila kaya agad akong tumakbo para painumin ng gamot muna ito. Para naman tumigil na siya sa pagiging savage na gaya na rin ng pagdedescribe niya sa lahat daw ng tao. "Arkady! Please come here first. You need to take your medicines!" Nagmamakaawang sigaw ko nang madatnang para siyang hari na naka-upo na sa upuang automatikong tumataas sa kanilang hagdana
The nurse XV
Carina's POVMahabang katahimikan nalang ang naging coping mechanism ko sa kahihiyang nagawa ko. Samantalang ang katabi ko naman ay todo asar at tawa na para bang hindi napapansin ang namumula kong mata dahil sa pinaghalong inis at hiya."No offense to your family but your a pity. I'm just lucky that I do not have such kind of common sense even if I am-""Will you please just stop? I'm having a problem with my stomach right now. " Naiiyak kong pagpipigil sa kanya dahil nararamdaman ko na ang pagsasakit ng aking tiyan. 'Jusko! Maawa ka, wala pa namang CR dito!'Gumaan naman pakiramdam ko ng natahimik agad ang walang awang katabi ko, parang yung pang-aasar lang talaga niya ang nagpapalala sa sakit ng tiyan ko."Here."Halos lumaki mga mata ko ng abutan ako ng isang gamot na kinalkal ata niya sa loob ng box na parang maliit na mamahaling ataul. 'Grabe, gamot kaya ito para mabuhay o mamatay?'Dahil wala naman akong chocie kundi tanggapin ito, pilit ko nalang itong ininom saka pinagdasal s
The nurse XIV
Carina's POV 'Sabi na nga ba eh. Lumalala na ang wala sa mundo na utak ng introverted na taong 'to.'"You know that's not possible right?" "No."Halos paikot-ikot ang emosyon ko dahil sa kabaliwan ng taong 'to eh. Pero imbes na pagalitan ko, hinarap ko nalang siya saka dahan-dahan na itinulak palikod para mailayo ko siya sa kasalukuyang nagyeyelong lawa. Mamaya magdive pa siya tuluyan eh. "Mr. Arkady, no matter how immuned you think your body is to the coldness, you are still physically wea--Ahhh!"Dahil sa katangahan, hindi ko alam kung siya o ako, natumba kami. Buti nalang at sa mga damo naitama ang kanyang likuran kaya kahit napatungan ko siya ay kalmado parin siya na parang walang pakialam sa katawan niya. Dahil sa wala naman atang effect sa kanya ang pagkatumba namin, ako nalang ang agad na tumayo upang iabot ang aking kamay ngunit hindi naman niya ito pinakialaman. Sa halip, muntik na naman akong mapabuga ng masasamang salita nang ako'y kanyang hilain pabalik sa may damo. Sye
The nurse XIII
Carina's POVPagkatapos bayaran ni Raya ang humigit kumulang 10,000 rub, umalis na siya habang patago akong tinatawanan at inaasar.'Utang niyo saakin ng gwapo mong amo yan ah, pwede niyong bayaran sa pamamagitan ng pagkikiss sa harapan ko.' Pabulong pa niya saka sumakay sa inorder niyang sasakyan. Buti nalang daw at malapit lang pinuntahan ng amo niya sa amin kaya mabilis siyang nakarating dito. Kaya bilang pasasalamat, pinangako ko nalang sa kanya na uuwi kami ng Pilipinas sa kanyang birthday. Andon kasi ang kanyang Amerikanong boyfriend. Isang air force na nadestino doon."You're friend looks at you like you're some interesting movie." Komento naman ang walang kwenta kong amo sa likod ko.' At least, may pambayad sa sangkatutak na binili ng isa d'yan.' "Well, she must've like me that much. Anyways, please tell me that we're going home already." Maalumanay kong tinanong saka nilagyan ng paawa effect ang aking mga mata. Nakakahiya na kasi kapag bibili pa siya at mangungutang na nama
The nurse XII
Carina's POVParang lumang sasakyang pilit na inaandar ang nangyayari ngayun sa Ferrari ni Arkady. Yun bang utot ng utot saka hinto ng hinto. Kaya hangang ngayun, nandito parin kami sa gitna ng kawalan. Hindi ko nga alam eh, mamaya gumabi na saka siguro kami makakarating sa gusto ni Arkady na puntahan. Iyak nalang siya kung ang sunset o rainbow ang hinahabol niyang makita. Sino ba kasing nagsabi na ako ang gawin niyang drive-"What are you doing?" "As you see, I'm removing my jacket." As a matter of fact ko namang itinugon sa biglaang pagtanong niya kung ano ang aking ginagawa eh kitang-kita na nga. Minsan talaga nagtataka ako kung saang banda nakita ng CNO na nababagay ako sa mga pasyenteng may sakit eh ako mismo wala akong maalalang panahon kung saan naging kasing bagal ng pagong ang pasensya ko. "Why?" dagdag ulit niya.Dahil doon, napatingin tuloy ako sa kanya. 'Pati pala common sense naawawala na sa kanya, kakawa naman ang alaga kong 'to. " Mr. Arkady, if you didn't know, dr
