Nobela ni Lavaigne Mardoliz

Pagkatapos maubus ang huling wine na may laman sa minibar niya, walang-imik na ibinato ni Marcellus ang bote sa kaharap na pader saka naupo. Maya-maya ay may dumadaong na ingay na nangangaling sa pinto niyang naka-lock ngunit matamlay lang niya itong binalingan ng tingin ng halos kalahating oras na halatang walang balak buksan. Napakunot lang siya dahil hindi naman siya dinidistorbo ng ganito noon,kahit pa manatili siya doon ng isang linggo . Siguro dahil nasabi niya kay Alex na siya na ang mamamahala sa mga kompanya niya at ang lahat ng mga successor niya sa ibang kumpanya nalang ang katulungan niya kaya nahalata niyang may balak siyang gawin. Napasimangot siya sa pagkaisip non. Pero nang tumahimik ang pagkakabog sa pinto,nawala ang simangot niya at siya naman ang gumalaw na halos nahihilong pinatay ang pulang ilaw ng buong minibar. Saka pasimpleng binunot ang isang 9mm pistol sa kanyang drawer. Hindi na niya matiis. Hindi na niya talaga kaya ang sakit na nararamdaman. Parang sa ba

Mula sa gabing na iyun hangang sa ikadalawang-linggo nila sa islang iyun ay puno ng kasiyahan at pagmamahalan ang kanilang mga pinagsamahang araw. Mula sa paglalakbay sa umaga at pablalakbay naman sa kama kapag gabi. Ngunit isang hindi inaasahang pangyayari ang nakarating kay Marcellus kaya naman napgpasyahan niyang itago muna ang asawa at iwanan sa isla upang makakpagpokus siyang patalsikin ang kanyang nag-iisang tunay na kalaban. Ang kanyang tiyuhin,na kalaunan ay ipinagtapat din niya kay Fianna. Ngayon ay puno ng pag-aalalang namama-alam si Fianna sa asawa. “Please be careful.” Maluha-luha niyang pag-uulit. Napangising aso naman ang asawa na parang hindi siya nag-aalala sa kung anong pwedeng mangyari sa kanya. “Oh darling,you know how much your kiss could make me kill any asshole enemy in the world right?” Marahang napatawa si Fianna sabay tinapik ng balikat ng asawa. “Watch your language. At saka sino naman ako para makapag-bigay sayo ng ganong lakas?”“My gorgeous Goddess.” Se

Mamikit-mikit is Fiannang bumangon kinaumagahan. Dahil sa pagod ay wala itong maalalang buo sa kanyang memorya. Kung meron man, parang mga kalat nalang ang mga itong maliliit. “Good morning darling, have you slept well?" Halos mapatalon si Fianna sa pagkabigla pero dahil wala siyang nararamdamang enerhiya,napasingap nalang siya. “M-marcelus? When did you arrive?” Ang malapad na ngiti ng asawa niya ay naglaho ng marinig ang tanong ni Fianna. “Shouldn’t you ask how did you end up here first?”“What do you mean?”Nang mahalatang walang alam sa nangyayari sa mundo ang asawa niya, napabuntong-hininga nalang si Marcellus saka mabilis na hinila ito palapit sa kanya. “I’m really sorry darling. It’s all my fault. I let my guard down because I never thought anyone would dare to do that but, it seems there are still those who has loose screw within them. I just hope that didn’t affect your love for me. I wouldn’t ever know what to do if you leave me again. ” Hindi na napigilan ni Fianna ang

Hindi na namalayan ni Fianna kung kailan siya nakatulog ngunit sa oras na nagising siya, nagpapasalamat nakang siya dahil maigalaw pa niya ang kantang katawan. 'Goodness! He said he isn't a monster but he's even beyond a monster!' Sigaw ni sa sarili matapos mag-inat. At nang biglang lumabas na naman sa utak niya ang kababalaghang nangyari sa kanila kagabi, tinapik niya ang kanyang ulo. Saka pinilit nia binaling ang iniisip sa ibang bagay. At yun ay kung saan nagpunta ng napaka-aga ang kanyang asawa. Nang magising kasi siya ay napaka-kalmadong katahimikan ang aumalubong sa kanya. Hindi katulad ng gabi niya. Kaya nagtaka siya kung nasaan ang nagpaingay sa kanya ng lubos. Nang bumaba siya, naoasigaw nalang siya nang hindi niya inaasahang napahandusay siya sa baba. Para bang sirena na nagkaroon ng paa sa kauna-unahang pagkakataon ang itsura niya. Ngunit nang pinilit niyang tumayo saka naghawak-hawak sa mga mapagkakapitan, matagumpay siyang nakapunta sa bathroom. At doon ay naligo siya n

Halos Hindi maipaliwanag ni Fianna ang halu-halong nararamdaman at kahit napansin niyang kung gaano karami ang mga papuring natanggap ng bahay ng asawa niya ay ganun din ang natanggap niya, hindi padin iyun nakatulong na iangat ang pag-iikot ng kombinasyon ng mga nagdadakilaang emosyon sa utak at puso niya. Kung dati ay ikinasal na siya, hindi padin niya maiwasang mabalisa sapagkat parang siyang dalaga na ikakasal palang sa pinaka-unang pagkakataon kaya ang mga nararamdaman niya ay linulunod siya. Isang saglit, napakasaya niya na parang naglalakad sa mga ulap habang isang saglit naman, natatakot siya na parang nahuhulog siya mula sa ulap.Ngayong nakatayo na siya sa harap ng napakagandang simbahan, naghihintay na ito'y mabuksan, binigyan niya ang sarili na magkaroon ng saglit na katahimikan upang mapakalma ang lahat ng pag-aalala. Pagkatapos non, ay huminga siya ng napalamabuluhang hinga saka ibinuka ang mata sa nakabukas na pinto at dineretso niya ang nakatayong lalaki sa altar. Ngum

"So then do I look presentable now?!" Nababalisang taking ni Fianna kina Danae at Cyrylle habang nanginginig na inaayos ang ehem ng kaniyang napakagrandeng dress na lace tattooed. "Don't mind me but I think you have defeated every bride out there who spent half of their year planning their dress. You absolutely look like a goddess Fin. I'm sure Chua wouldn't be able to take your magnificent sight because he never deserve to have you as his daughter." Exaggerated na tugon ni Danae habang kinukunan siya ng litrato sa kung saan-saang anggulo. Napangiti ng marahan si Fianna saka nagpasalamat ngunjt maya-maya ay hindi niya namalayang nakasimangot na siya. "Anak, nakasimangot ka na naman, dahil ba ulit ito kay Cynth?" Hindi naiwasang natanong ni Cyrylle matapos makitang napasimangot siya pagkatapos sabihin ni Danae si Chua. Alam niya na hindi kailan man magsisisi o maaawa si Fianna kay Chua sapagkat malala talaga ang kasalanan at kalupitang ginawa niya. Kaya naisip niyang baka ang nangy

Roxxane’s Point of View“Who is she again?”Arshana looked at me pitifully. After we ate, obviously, we finished faster because of some random woman who just barged in and he didn’t say anything. And even left so eagerly with the woman while leaving me at the table.“Arshana, do you know who that woman is?”“Unfortunately no, my lady. But you can ask beta Hephe, he might know.”The mentioned name of someone who might know who the woman is got my energy rising. I eagerly went to Hephe. Actually,I don’t know what happened to me. But the sight of another woman being near Alexander wakes something painful within my chest. It’s like I couldn’t breathe at all. That’s why when we were eating, I couldn’t talk much because my chest was like puffed.“Hephe, hello again,” I added a smile to my melodic greetings and, as usual, he responded with a kneel. But with a hint of a smile.“What can I do for you, my lady?”It would've been great but when almost everyone training with him also kneeled and

Roxxane’s Point of View“So, my lady, you just woke up like that?”Ravishing my body from my toes to my chest for the hundredth time again, I nodded. ‘Goodness gracious, I must be the most stupid woman they’ve ever seen to step on their land.’For the first time though, I get to see and hear Arshana’s laugh. I just laughed with her as I tried to remove my the glitter in my skin.Yes, I’ve got myself shining. As foolish as I am, I managed to acquire all of the glitters from the perfume that I poured into the water of my bathtub. Oh, but what do you all know?I am also a walking pink peach!My body is literally, as in literally, painted in peach. I assumed this was also caused by the pink bottle that I poured while I was relaxing in the tub.Now, I couldn’t take myself to even walk out of my bed.‘And I don’t think I will be able to even after I recover if I recover at all.’“My lady, please come out and eat breakfast with Great Alpha.”“Arshana, why are we back with me being called my

Roxxane’s Point of View“They will start a rebellion?” His terrifying laugh continued. “Let them. Let us see how far they can go.”We were about to leave as he grabbed my hand but I stopped when Hephe meaningfully looked at me. More like pleading already. I tried my best to communicate with him through eyes and after a swift couple of seconds, I decided I already understood what he was saying.“Umm A-Ale- honey?” Everyone, almost everyone around us looked at me when I said that word to Alexander, him not being an exception. But for the sake of Hephe and his men still kneeling, and the people already kneeling around us upon realizing who they were walking with, I continued my sentence. My peripheral vision could already see Hephe smirking.“Why don’t you just go? Maybe they just want to see if they could really trust you. Show them that they should?”Alexander looked at me a little weirdly but pondered for a moment.“You want me to meet with them?”“Uh….yes?”“Why?”“Well, because, wha

Roxxane’s Point of View“Marry me”Just two short words, yet they kept echoing inside my head until I finally opened my mouth.“I-, th-that’s seems to be so soon, isn’t it? “His light and optimistic impression went rigid and dark. Making my toes tremble and instinctively walk back from him.“A-I did not mea-““You do not want me?”I immediately held my hands up in my chest as I shook them left and right to show him I didn’t to offend him. “That’s not what I meant A-Alexander, it’s just, I don’t think it is needed for now. I-aren’t you still preparing for your annunciation in this city?”“Yes, but I want you by my side by that time, not just as a beautiful woman but as my mate, my wife, and everyone’s queen.”His words brought something inexplicable in my heart but my mind still managed to dominate. “Alexander, I truly appreciate it but your people are still unknown to me and them to me. A-I….” I wasn’t able to finish my words when a certain memory entered my mind.‘Who in this world

Roxxane's Point of View"So, what is this temple called?""Karnak Temple Complex, the temple of Amun-ra."I mentally stumbled. 'Amun-ra? As in the sun God of Egypt? The one of the most powerful creators of Egypt people?' I swiftly looked at the carved writings on the elegant and tall walls around us. 'Hieroglyphics. ''So this is indeed the ancient Egypt. I can't believe Alexander indeed managed to conquer the great land of Egypt in just days or weeks. So that explains why this city looked so beautifully well-managed and powerful.Realizing the most important thing in this current state of mine, I took my time to look around and just devour the magnificent scenery silently. In my past life, which is the future, I have never seen these kinds of architecture anymore, and I am more willing to say that if given a choice to choose, I will definitely choose this place, this time, and these types of people, over and over again.“I-“ I stopped my muttering when I saw Alexander was busy conver

Roxxane’s Point of View“Mmmm! This red-bread is indeed very yummy! I can’t believe they don’t make this kind of food in the future anymore.”“Why? Are there no bread in your previous life, as you’ve said?”I finished chewing the yummy strawberry-flavored and vanilla-scented bread of mine before responding to him. “There are, but not as delicious and beautiful as these bread of yours now. Do you not want any? You should try it, I promise you will forget your name.”He chuckled at that and then took one from the bag of bread that I was holding. This is his fault I probably looked like a beggar who just stepped up from life. And now, I am making up for my starvation years by eating like a gourmand. But who cares anyway, it's true actually. That I just got out from a hunger strike suffering, those who abducted me were really heartless and rogue, so they wouldn’t even care about feeding me.“It is indeed delicious, but not as delicious as you-“Gkk!”“Are you okay?”I immediately took the

Carina's Point of View"You can sit here if you want."Napalingon ako ng mabilis sa nagsalita. Isang karaniwang Russian na syempre, pogi at napaka-attractive. Makakapal ang mga eyebrows, madilim ang mga mata, napakatangos na ilong, at mala-panginoong bibig. Ang pinag-iba lang nila ni Arkady ay mas maaliwalas ang mukha nito kaysa sa boss kong parang araw-araw binibwisit ng mundo. Napangiti ako nang kanyang iniayos ang upuan upang ako'y maka-upo. "Well thank you.I saw about to have an anxiety looking at these sweet ant infested couples but thank god, there's a water."Maigsi siyang napatawa sa aking komento. " I didn't know some people have couple-phobia." "Like gamophobia and philophobia you say. I'm Carina by the way. And you are?"Iniabot ko ang aking kamay pagkagtapos niyang humigob ng kanyang kape o tsaa, hindi ko mawari dahil sa million dollar na gold mug niya. Saka black na nagiging brown niyang laman. Hindi ako ganoon ka-friendly pero dahil iniligtas niya ako sa aking muntik n

Carina's Point of View'Alam mo ba yung feeling na kahit sobra ang pagka-awa mo sa isang tao eh wala ka talagang magawa kasi hindi mo abot yung kailangan niya para bumuti ang sitwasyon niya?' Ngayong araw kasi, kinaumagahan palang ay nataranta na ako dahil sa pagsisigaw ng aking alaga na parang nalulunod siya, kaya ayun, nandito na kami sa ospital kung saan siya ipinapagamot. At sa habang titignan ko siya na nakahiga at walang malay kasi tinusukan ng pampatulog para kumalma muna at hindi ganoon maramdaman ang mga sakit ng katawan, parang nararamdaman ko ang kanyang naglulugmok na kaluluwa. Humihiling ng kunting pagmamakaawa ngunit hindi siya nakikita."Hi ma'am, how have you been?" Maalumanay na tanong ng doctor na siya na ring nagturo noon saakin, maliban kina ma'am Tatyana at kay sir Sergeibev, kung papaano i-handle si Arkady upang hindi ako ganoon mahirapan. Pagguguluhan ko sana ang kanyang kakaibang kagwapuhan pero sayang, may asawa na. Napakaganda pa, isang make up model at nana

Carina's POV 'That's it! You're just so stubborn and ungrateful! We fed, took care of you and everything yet this is what we get?! You just go about and choose whatever job you want? Who do you think you are?! Even you're older sisters choose what we told them to! Get out of here you ungrateful woman! You are not my child anymore!' Nagising ako ng bigla dahil sa panaginip na iyon at nang mapansing umiiyak na pala ako habang natutulog ay parang may humati saaking dibdib. Hindi ko naman narinig ang mama ko na sinabi ang mga salitang iyon pero sa mga pagtrato niya saakin ay parang nadama ko na rin na iyon ang iniisip niya saakin. Akmang tatayo na sana ako pagkatapos punasan ang aking luha ng biglang may lumitaw na maligasgas na boses sa aking likuran. Muntik na akong mapasigaw dahil sa pagkabigla kay Arkady. Bukod sa pagtataka kung paano siya nakapunta dito ay nabigla rin ako kung paano siya nakatayo kahit medyo pagalaw-galaw pa siya. "Ty spish', kak moya sobaka." Kumunot pati uta

Carina's POVBalisa kaming lahat, ako, si ma'am Tatyana at si sir Sergeibev habang naghihintay sa sasabihin ng doctor ni Arkady tungkol sa biglaang pagkakaroon niya ng chorea, samantalang wala naman daw siyang naging ganoong symptom dati. "Gospodin Galitskiy, k sozhaleniyu, vash syn vnezapno zabolel khoreyey. Dvigatel'noye rasstroystvo, kotoroye yavlyayetsya naiboleye chastym simptomom yego bolezni. '' Maalumanay na pagpapaliwanag ng doctor habang inaasikaso ang mga papeles ni Arkady sa kanyang folder.Hindi ko iyon naintindihan syepre pero sa mukha palang ng amo ko ay mahahalatang hindi maganda ang sinabi ng doctor."He said sir Arkady has Chorea. Do you know that?" Pabulong na isinalin ni ma'am Tatyana saakin habang busy sa pag-uusap ang doctor at si sir Sergeibev.Tumango ako ng marahan saka pinasadahan ng tingin si Arkady. Kung totoo ang sinabi ng ama at ni ma'am Tatyana, na mula bata pa siyang lumalaban sa kanyang sakit, at maituturing na maswerte na siya dahil natatakasan niya

Carina's POVPanay ang malalalim na hinga ko sa loob palang ng sasakyan nang makalabas si Arkady matapos kong maiparada sa kanilang garahe. Halos parang nasakal ako mula sa lawang iyon hanggang dito dahil sa kanyang kakaibang galaw.' Iba talaga nagagawa ng pagliban ng pag-inom ng gamot jusko.Buti nalang at nakayanan kung nagdrive kahit na nagyeyelo parin buong 206 na buto ko. 'Nang makalabas ako, imbes na maginhawaan ang aking pakiramdam, halos mahimatay naman ako sa bumungad na mga gasgas ng sasakyan nilang Ferrari. Mag-iisip na sana ako ng paraan kung papaano ba iyon ipapaayos pero narinig ko na naman dabog ni Arkady sa may pintuan nila kaya agad akong tumakbo para painumin ng gamot muna ito. Para naman tumigil na siya sa pagiging savage na gaya na rin ng pagdedescribe niya sa lahat daw ng tao. "Arkady! Please come here first. You need to take your medicines!" Nagmamakaawang sigaw ko nang madatnang para siyang hari na naka-upo na sa upuang automatikong tumataas sa kanilang hagdana

Carina's POVMahabang katahimikan nalang ang naging coping mechanism ko sa kahihiyang nagawa ko. Samantalang ang katabi ko naman ay todo asar at tawa na para bang hindi napapansin ang namumula kong mata dahil sa pinaghalong inis at hiya."No offense to your family but your a pity. I'm just lucky that I do not have such kind of common sense even if I am-""Will you please just stop? I'm having a problem with my stomach right now. " Naiiyak kong pagpipigil sa kanya dahil nararamdaman ko na ang pagsasakit ng aking tiyan. 'Jusko! Maawa ka, wala pa namang CR dito!'Gumaan naman pakiramdam ko ng natahimik agad ang walang awang katabi ko, parang yung pang-aasar lang talaga niya ang nagpapalala sa sakit ng tiyan ko."Here."Halos lumaki mga mata ko ng abutan ako ng isang gamot na kinalkal ata niya sa loob ng box na parang maliit na mamahaling ataul. 'Grabe, gamot kaya ito para mabuhay o mamatay?'Dahil wala naman akong chocie kundi tanggapin ito, pilit ko nalang itong ininom saka pinagdasal s