LOGINShare
Chapter 26
Last Updated:
2021-05-18 16:11:51KINUHA ko ang backpack sa tabi ko. Inilabas ko ang bala ng baril na may lamang likido na kulay asul - cure. Binuksan ko iyon, at ipinakita sa kanila.
"This is the cure. Para umepekto, kailangang ihalo ito sa tubig, at ipinainom sa nakagat, at kusang maghihilom ang sugat ng na infected," paliwanag ko sa kanila. Kinuha naman nila iyon, at tiningnan except lang kay Davin na parang wala sa mood dahil ang tahimik niya.
"Sigurado ka ba sa mga sinasabi mo? Hindi ba masama ang epekto nito?" taong naman ni Sam.
Tumingin ako kay Vhon, "Sigurado ako. Nasubukan ko na iyan kay Vhon kanina lang, at umepekto naman." Kaagad na napatingin silang lahat sa akin.
"Ano? Infected ka kanina, Vhon? Bakit hindi namin alam? Bakit hindi mo sinabi sa amin?" tanong ni Sebastian.
"Kaya ba parang nanghihina si Vhon kanina? At 'yong ingay kanina sa kwarto?" Tumango naman ako sa tanong ni Jasmin.
"Tapos n
Related chapters
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 27
NAUNA na kaming mga babae na umakyat sa second floor kung nasaan ang mga kwarto. Ang mga lalaki ay nag-uusap pa sa baba. May dala kaming tig-iisang kandila na may sindi dahil medyo madilim na ang parte ng mga kwarto dito sa itaas."Hindi ba puwedeng magsama-sama na lang tayo sa iisang kwarto?" tanong ni Aira. Alam kong natatakot, at kinakabahan siya sa mga nangyayari, at sa mga mangyayari pa."Gusto rin namin, Aira... pero we need a rest. Don't worry, magiging maayos din ang lahat," nakangiting sabi ni Jasmin. Kahit gaano pa kalaki ang problema, bilib ako sa kanya dahil nagagawa niya pa rin na ngumiti. Siya ang nagturo sa team na ano man ang problema ay dapat na ngumiti lang.Narating namin ang unang kwarto kung saan sina Vhon, at Aira pansamantalang matutulog."Nasa kabilang room lang kami. You can knock anytime kung may kailangan kayo ni Vhon," sabi ko sa kanya. Ngumiti ako ng tipid, at akmang aalis na pero hina
Last Updated : 2021-05-18The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 28
NAGISING ako dahil sa sinag ng araw na nagmumula sa kung saan. Ayoko pa sanang bumangon pero may narinig akong kalabog kaya napabangon ako, at napatingin sa katabi ko. Napakunot ang noo ko nang makitang wala si Davin sa tabi ko. Dumungaw ako sa ibaba ng kama.Napatawa naman ako nang makitang nasa sahig na si Davin. "What the heck!" mura niya. Binawi ko naman agad ang tawa ko, at tiningnan siya ng seryoso."Seriously? Bakit ka napunta diyan?" tanong ko sa kanya. Napatingin naman siya sa kama kaya tiningnan ko rin iyon. May apat na unan na nakalagay sa gitna na para siyang barrier sa pagitan naming dalawa."Baka anong isipin mo kaya nilagyan ko niyan. Saka malikot ako matulog. Baka masipa kita," pagdadahilan niya kaya napatawa ulit ako."Kung magdadahilan ka lang naman Davin, sana 'yong effective. Halata sa mukha mo that you are lying.""Totoo naman na —" Pinutol ko ang sasabihin niya."Tayo na d
Last Updated : 2021-05-18The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 29
TAHIMIK lang ang buong team habang umaandar ang van. Walang nagsalita sa amin habang may iba rin na pinipikit ang kanilang mata."Nandito na tayo," rinig kong sabi ni Sebastian. Agad na kumilos naman ang mga kasama ko, at kanya-kanya ang tingin sa labas ng van kung may infected ba sa paligid.Makalipas ang ilang minuto ay wala naman kaming nakita infected sa paligid. Binuksan ni Jasmin ang pinto ng van, at naunag lumabas. Sumunod naman ang iba pa na sasama sa akin para kumuha ng pagkain.Huli akong bumaba. Tiningnan ko naman ang mga magbabantay ng van."Dito lang kayo, babalik kami agad," seryoso kong sabi kay Vhon, Sam, at Aira. Nagsitanguan naman sila."Sam, take care of the van. Kapag nakita niyo na lumabas kami mula sa store ay alam niyo na ang gagawin." Tumango naman agad si Sam nang sabihin iyon ni Davin. Isinara ko na ang pinto ng van, at nilingon ang mga kasama ko.&
Last Updated : 2021-05-18The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 30
"HAHANAP ako ng emergency bell. Mostly ay nasa likod iyon ng stores. They are attracted to sounds kaya pansamantala ko silang malilito, at mailalayo sa inyo.""Ano? Paano ka?!" tanong ni Sebastian habang nakatuon ang atensiyon sa pagbaril sa mga infected."We have no choice, Sebastian. Kung hindi ako kikilos, mamamatay tayong lahat dito. Maybe we have the cure pero hindi dapat tayo umasa sa gamot na 'yon. Trust me — ""I'll go with you," putol ni Davin sa sasabihin ko. Tiningnan ko naman siya."Sige. Isama mo si Davin." Tiningnan ko naman si Justin na nakatingin ng seryoso sa akin. May magagawa pa ba ako?"I'll see you at the mansion," sambit ko. Akmang aalis na sana kami nang hawakan ni Jasmin ang kamay ko."T-ake thi-s." Tiningnan ko naman ang kamay ko nang may maramdamang bagay doon — isang kwintas. Tinanguan ko siya, at ngumiti."Pagdating niyo sa van
Last Updated : 2021-05-18The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 31
KITANG-kita ko sa mukha ng sanggol ang paghihirap nito dahil sa sugat na natamo. Hindi ko pinakinggan si Davin.Inikot ko ang tingin ko sa loob ng kwarto. May nakita akong bag sa may hospital bed kaya kinuha ko iyon, at binuksan."Thea, halika na. Hindi na natin siya magagamot," sabi ni Davin, at hinila ako paharap sa kanya."No, I still have some cure in my pocket. I can save the baby," may diin kong sabi. Napatingin ako sa may likuran ni Davin.May nakita akong bote na nakalagay sa isang mesa na may lamang tubig kaya agad akong kumilos, at kinuha iyon. Nanatili naman si Davin sa kinatatayuan niya, at hinayaan ako sa.ginagawa ko.Kumuha ako ng isang bala sa may binti ko na may lamang cure. Inihalo ko agad ito sa tubig, at tinungo ang sanggol na iyak pa nang iyak."Bilisan mo, Thea. Baka marinig tayo dito ng mga infected," sabi ni Davin. Nakita ko naman siya na
Last Updated : 2021-05-18The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 32
PUMASOK na kami sa van, at as usual — si Sebastian ang magmamaneho. Mabilis ang pagmaneho ni Sebastian kaya agad kaming nakarating sa mansiyon. Itinabi ni Sebastian ang van.Bumaba naman agad ako, at pumasok sa loob. Nasa sala silang lahat nang makapasok ako sa loob."Xan! Salamat naman, at ligtas ka," bungad sa akin ni Jasmin, at niyakap ako."Salamat din dahil ayos ka lang," sabi ko bago siya niyakap pabalik.Napabitaw naman siya sa akin nang biglang umiyak ang sanggol na karga ko."Baby?! P-Paano kayo nakabuo —" Sinamaan ko naman ng tingin si Justin kaya hindi niya tinuloy ang sasabihin niya."Saan mo nakuha 'yan, Xan?" tanong ni Jasmin sa akin.Umupo muna ako sa couch, at saka nagsimula nang sabihin sa kanila ng nangyari kanina. Nakinig naman silang lahat sa sinabi ko. Nandito na silang lahat sa loob ng mansiyon — sa may sala.Nang matapos akong
Last Updated : 2021-05-18The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 33
BUMABA ako mula sa second floor. Wala akong nadatnan na kahit na sino sa may sala kaya agad akong dumeretso sa may kusina.Bumungad naman sa akin sina Sam, Aira, at Jasmin."Nasaan ang iba?" bungad na tanong ko sa kanila. Umupo ako sa may upuan. Busy naman ang tatlo sa mga ginagawa nila."Nandiyan lang sila sa tabi-tabi," sagot naman ni Jasmin sa tanong ko. Tumango naman ako."Ano ang niluluto niyo?" tanong ko ulit."Adobo, paksiw, desserts with drinks," simpleng sagot ni Aira. Mukhang masarap ang mga niluluto nila."Nasaan 'yong baby?" tanong ko nang maalala ang sanggol na dinala ko."Nandoon kay Evhon, at Sebastian yata," sagot naman ni Sam."Ah sige. Labas muna ako. Kayo muna ang bahala dito sa kusina," pagpapaalam ko bago nilisan ang kusina at iniwan silang tatlo doon.Naglakad ako palabas ng mansiyon. Tinungo ko ang bench at nang makarating doon ay bumung
Last Updated : 2021-05-18The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 34
"MISS RODRIGUEZ? Nasaan ka? You have to get out of there dahil nahanap ka na. Alam na nila ang lakasiyon at siguradong papunta na sila ngayon diyan para damputin ka. You should save yourself, and your team. Para magawa iyon... kailangang lumayo ka muna sa kanila," rinig kong bungad ng kabilang linya."A-Ao?! I can't just leave them! If I will... magpapaalam ako," mariin kong sabi."Look, Miss Rodriguez. Alam kong mahirap pero you need to do this. Huwag ka nang magpaalam pa! Maiintindihan din nila ang ginagawa mo! Umalis ka na diyan! Ngayon na!" pasigaw na sambit ng nasa kabilang linya. Hindi naman agad ako makakilos sa posisyon ko. Ayokong umalis na lang. I-Ipapaalam ko sa kanila!Binaba ko ang tawag at inilagy sa backpack ang cellphone. Binuksan ko ang pinto at agad na naglakad para puntahan ang mga kasama ko sa may sala."Where is she?!"Napahinto ako sa paglalakad nang makarinig ng is
Last Updated : 2021-05-18
Latest chapter
The Z-Virus: Seeking for Cure BOOK PUBLISHED ANNOUNCEMENT
FINALLY!I'M VERY GLAD AND HAPPY FOR EVERYONE WHO SUPPORTS AND READ THIS STORY 'TILL THE END. I REALLY APPRECIATE IT GUYS!THANK YOU SO MUCH FOR YOUR PATIENCE, SUPPORT, AND COMPLIMENTS. MANATILI SANA KAYONG LOYAL SA AKIN! :)SEE YOU IN MY NEXT STORIES!THE Z-VIRUS: SEEKING FOR CURE IS NOW AVAILABLE ON SHOPEE! GRAB A COPY NOW!!!HERE'S THE LINK! ENJOY!https://shopee.ph/The-Z-Virus-Seeking-for-Cure-P.I.R.M-Paperback-i.264837039.11802283424You can also visit the 8letters page or their bookshop to avail it. Thank you for reading this story 'til the end! I really appreciate it! Have a blessed day everyone! :)You may also follow me or interact with me with my social media accounts:IG: itz_pirmWATTPAD: Itz_PirmFACEBOOK: Itz Pirm WPGMAIL: PerfectionInRedzMystery@gmail.com
The Z-Virus: Seeking for Cure Special Chapter
"SALAMAT sa lahat, Davin. I am thankful for everything. No matter what happen, our memories together will remain forever," mahinang sambit ko habang nakatingin sa puntod na nasa harap ko.Tiningnan ko ang white rose na hawak-hawak ko. Lumuhod ako at inilagay ang puting rosas sa harap ng puntod."Salamat dahil binuhay mo ang isang Davin. I know, you are proud of him," sabi ko ulit habang nakangiting tiningnan ang puntod."She's happy to meet you. Finally, may naipakilala rin akong babae sa Mom ko — babaeng alam kong hindi ako iiwan kailanman.""Korni masyado, Davin," sabi ko habang hindi siya tinitingnan.Aliana Fernandez — ang nakalagay na pangalan sa puntod na nasa harap ko. Siya ang Mom ni Davin. Namatay siya dahil pinatay ng kaaway ng Dad niya pero nabigyan naman iyon ng hustisiya."Si Justin ang nagturo sa akin no'n. Sabi ko na nga ba, masyado
The Z-Virus: Seeking for Cure WAKAS
"ANG virus na kumalat sa Pilipinas ay naagapan na. Ang mga infected ay nabigyan na ng lunas. May lunas para sa mga infected at mayroon ding bakuna para sa hindi infected—para hindi sila makagat o lapitan ng infected. Ang taong nagnakaw at nagpakalat ng virus na si Terace Wright ay napatay ng mga sundalo matapos nitong tangkaing patayin ang dalawang Private Agent. Sinasabing ang dahilan ng pagpapakalat ng virus ni Terace Wright ay dahil gusto niya na pag-ekspermintuhan ang tao. Ninais nitong patayin ang buhay at buhayin ang patay. Natagpuan ng mga sundalo ang bangkay ni Ferdinan Remidez na sinasabing kapatid ni Wright na unang nagpakalat ng virus sa Pilipinas. Ang bangkay nilang dalawa ay nasa pangangalaga na ng nga awtoridad. Nasa pangangalaga na rin ng international hospital ang dalawang nasabing Agent na may malaking naitulong sa paghahanap ng cure. May isang grupo ang isa sa mga Agent na tinuturing nang bayani ng lahat. Nanatiling pribado ang kanilang pagkatao. Makikilala r
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 44
NAGSIMULA na kaming maglakad. Alam naman ni Mr. Fernandez ang daan palabas dahil ilang beses na siyang nakalabas-pasok dito. Mabuti naman dahil kung hindi ay mahihirapan kaming makalabas at matatagalan din kami.Sa bawat infected na humaharang at sumusugod sa amin ay binabaril naman namin iyon ni Mr. Fernandez. Marami-rami rin ang sumugod sa amin dahilan para maubusan kami ng bala ng baril. Agad na tinapon ko ang baril na hawak ko dahil wala na itong bala.Bigla naman akong napayuko nang mawalan ng balanse si Davin. Agad na nilingon ko siya. Kitang-kita ko ang unti-unting pagtaas ng lila na may kasamang itim na ugat papunta sa leeg at mukha niya."D-Davin..." tawag ko sa pangalan niya nang unti-unti niyang pinikit ang mata niya."I'm o-kay. L-Leave me... n-now," mahina at nakpikit niyang sabi."We don't have some time for your dramatic words, Davin. Tumayo ka, walang
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 43
TININGNAN ko ang naghihingalong si Evhon. Naikuyom ko ang kamao ko kasabay no'n ang pagpatak ng luha sa mata ko. Napailing-iling ako nang makita ang isang ngiti sa labi ni Evhon."T-Tama na ang ikalawang buhay na n-naibigay mo sa akin noon. M-Masaya ako sa lahat-lahat ng nangyari, Xanthea. I-Ipinapaubaya ko na ang lahat sa'yo."Humakbang ako palapit sa kanya at lumuhod sa harap niya."Mabubuhay ka—" Pinutol niya ang sasabihin ko."K-Kailangan ka n-nilang lahat. T-Tulungan mo s-sila..."Sunod-sunod na pumatak ang luha ko nang hawakan niya ang kamay ko kung nasaan ang cure. Nakita ko ang bibig niya na may lumalabas ng itim na dugo. Napahikbi na lamang ako. Dahan-dahan niyang iniangat ang kamay niya na nakahawak sa kamay ko at itinutok iyon sa braso ko."I'm sorry..." tanging sabi ko bago mahigpit na hinawakan ang injection at mabilis na itinarak sa leeg ni Evhon. Ang m
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 42
"I have no other choice," pabulong na sabi ko. Inangat ko ang dalawang kamay ko na may hawak na baril at itinutok iyon sa padlock ng kulungan ng mga infected. Mahigpit na hinawakan ko ang baril na hawak ko bago pinaputukan ang padlock ng kulungan. Hindi naman ako nabigo—nabaril ko ang tatlong may kalakihang padlock ng kulungan.Nagsilabasan lahat ng mga infected. Bago pa sila tuluyang makalabas sa kulungan ay kaagad na binuksan ko ang pinto ng kwarto. Hinigpitan ko ang hawak ko sa doorknob at hinila ito papalapit sa akin para maitago ko ang sarili sa likod ng pinto.Ungol, sigaw, at putok ng baril ang narinig ko pero nanatili lang ako sa posisyon ko. Ilang sandali lang ay nakarinig ako ng malakas na tunog ng alarm. Agad na umalis ako sa posisyon ko at mabilis na lumabas ng kwarto.Bumungad sa akin sa hallway ang mga sundalong namimilipit sa sakit dahil kinakagat sila ng mga infected. May ibang sundalo r
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 41
"ANY last words, Xanthea?" nakangisi na namang sabi ni Wright. Tiningnan ko naman ni Davin. Nanatili siyang nakatitig sa akin hanggang sa bumaba ang tingin niya.Dahan-dahan ko namang sinundan ang tingin niya. Binaba ko rin ang tingin ko hanggang sa paanan ko. Ilang sandali lang ay medyo nagulat naman ako sa nakita ko mula sa kinatatayuan ko pero binawi ko agad ang pagkagulat ko. Sa ibaba ng kinatatayuan ko ay kitang-kita ko ang nakagapos na Dad ni Davin. Made of glass ang sahig na kinatatayuan ko kaya kitang-kita ko sa baba ang Dad niya. Nakaupo ito sa isang upuan at nakatali ang mga kamay at paa nito. Nakita ko rin na nagpupumiglas itong para makawala pero mukhang matibay ang taling nakagapos sa kanya."May huling habilin pa sana ako sa'yo, Terace Wright," seryosong sabi ko. Itinaas ko ang tingin ko at tinitigan ang nakangisi pa rin na si Wright. Kita ko naman ang kaunting pagtatakang gumuhit sa mukha niya nang magkatitigan kami ngunit bin
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 40
TUMAKBO naman ako papunta sa likuran ng base kung saan may daanan daw papasok ayon kay Mr. Fernandez. Binilisan ko ang kilos ko. Hindi naman ako nahirapan dahil mabilis akong kumilos at walang infected sa paligid. Nababalutan ng damo ang gilid at likuran ng base.Nang makarating sa likuran ng base ay agad na inikot ko ang paningin sa pader. Ilang sandali lang ay may nakita akong daanan na may grills. Agad na tiningnan ko iyon. Hindi ako nabigong tanggalin ang grills dahil bukas ito. Dito dumaan ang Dad ni Davin kaya malamang bukas ito.Kasya naman ako sa butas kaya mabilis din akong nakalusot doon. Nakapasok ako sa loob at bumungad sa akin ang likuran ng isang katamtamang tent.Dahan-dahan akong naglakad nang makakita ng hallway sa may 'di kalayuan. Maingat ngunit mabilis ang mga hakbang na ginawa ko para makapasok agad sa isang may kalakihang building na kung hindi ako nagkakamali ay ang sentro ng base nila.&nbs
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 39
"OO nga pala, Dr. Madrigal. Ano ang epekto ng isang cure na ibinigay ko sa akin? 'Yong dumadaloy sa dugo ko?" tanong ko kay Dr. Madrigal. Tiningnan lang niya ako ng ilang minuto bago ngumiti at sumagot sa tanong ko."Siguro... hahayaan kita na ikaw mismo ang tumuklas kung anong klaseng cure ba iyon, at kung bakit iyon napakahalaga," nakangiti niya sabi.NAPAAWANG ang bibig ko nang maalala ang pag-uusap namin ni Dr. Madrigal tungkol sa pinakamahalagang cure na nasa akin.Gulat kong iniangat ang dalawang kamay ko at mariin itong tinitigan."Hindi sila lumalapit sa akin... dahil sa cure na dumadaloy sa katawan ko," pabulong na sambit ko.Napabalik ako sa reyalidad nang may maramdamang humila sa akin at dinala ako sa isang madilim na parte ng kalsada. Hindi agad ako nakagalaw kaya madali niya akong nahila."Sino ka?!" mariin na tanong ko. Akmang magpupumiglas na
