'Not Now'
DALTON POV Alas siyete na ng gabi at gaya nga nang napag-usapan namin ni Sam ay muli kaming magkikita ngayong dalawa dito sa opisina ko. Pinauwi ko na rin ang lahat ng mga trabahante ko. Nilinisan ko na din ang mesa ko gaya nang palagi kong ginagawa sa tuwing hinihintay ko siyang dumating. Nakarinig ako ng pagkatok sa labas ng pintuan kaya agad akong napangiti. Dumating na siya! Ano na naman kaya ang paandar niya ngayon at nakuha niya pang kumatok. Dati rati ay deretso lamang siyang pumapasok rito sa loob ng opisina ko at agad akong sinasalubong ng maiinit niyang mga halik. Inayos ko ang suot kong suit tsaka malapad na nakangiting tinungo ang kinaroroonan ng pintuan. Ngunit napawi ang ngiti ko at napalitan iyon ng pagkagulat sa taong nakita ko. "Hijo, I thought mag-oovertime ka ngayon sa pagtratrabaho. But it looks like pauwi ka na yata," sabi ni Mr. Solanna. Ang Daddy ni Snow. "Can we come in?" tanong niya pa sa akin. "Yes, Papa. Pasok po kayo," medyo natataranta kong bigkas at pinagbubukas ang mga ilaw na pinatay ko kani-kanina lang. Naupo silang dalawa ng executive secretary niya sa sofang naririto sa loob at nakita ko pa kung papaano pumasada ang mga mata niya sa buong silid ng opisina ko. "Looks like you have already done all of your works," sabi pa niya nang mapansin niya na malinis at maayos ng nakapile ang mga folders ko na nasa mesa. "U-uh...yes dad. Katatapos ko lang po sa lahat ng mga ne review kong mga files and documents. Pinauwi ko na rin po ang mga employees ko. Ano nga po pa lang sadya ninyo?" hindi ko na napigilan pang magtanong. Hindi pwedeng magpang-abot silang dalawa ni Samantha dito. Kapag nagkataon ay malalagot talaga ako. Tumikhim naman siya bago ako tinitigan nang seryoso. "I've heard from my daughter na napapadalas na raw ang pag-uwi mo ng madaling araw, hijo. She's so worried about you," panimula niya. So, this is all about Snow huh? "Alam mo naman na mahal na mahal ko ang anak ko, Dalton. At alam mo rin na kaya ako pumayag na maikasal kayo dahil talagang mahal ka niya. Ayaw kong nakikita ko siyang malungkot at nag-aalala." Napalunok ako sa sinabi niyang iyon at kasabay pa non ang pagvibrate ng cellphone ko na nasa bulsa ko. I'm sure that it was Samantha. "Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa, Dalton. Gusto kong ilagay rito sa opisina mo si Lynette. Matutulungan ka niya sa mga trabaho mo dito nang sa ganoon ay hindi ka na inuumaga ng uwi. Pwede rin naman na sa study room mo na lang tapusin ang mga hindi mo matapos-tapos na trabaho dito. Gaya nang ginagawa ko. Anyway bukas na bukas ay naririto na siya sa opisina mo. Huwag kang mag-alala at napakadidicated na tao ni Lynette. Hindi siya umuuwi hangga't hindi rin umuuwi ang amo niya kaya alam kong mapakikinabangan mo siya nang husto," mahabang sabi niya. What the hell?! Ang ibig sabihin lang nito ay hindi na kami pwedeng magkita ni Sam dito sa opisina ko! Gusto kong umalma pero hindi ako makapagsalita. Tumayo siya kaya napatayo na rin ako. "Hindi na kami magtatagal at baka hinihintay na ako ng mommy mo. Ang mabuti pa ay sumabay ka na sa amin pababa, hijo. Kita ko namang papaalis ka na rin naman," ngiti niya sa akin. "Sige po, Dad. Maraming salamat din po pala sa pagpapahiram niyo kay Lynette sa akin," ngiti ko habang mariin ko siyang tinititigan. Bumalot sa buong opisina ko ang kanyang halakhak pagkatapos ay nakuha niya pa akong tapikin sa aking kanang balikat. "Gustong-gusto talaga kita para sa anak ko, Dalton. Alagaan mo siyang mabuti, hijo. By the way dito ko na talaga ilalagay si Lynette sa opisina mo para naman makauwi ka na ng maaga gabi-gabi. Hindi ba't maganda yon?" anas niya at nauna nang naglakad palabas ng opisina. Taas baba ang aking dibdib habang tinitingnan ko siyang lumalabas sa opisina ko. "Come on, hijo," tawag pa niya sa akin. "Sige po," mariing sagot ko at pinulot ang susi ng aking sasakyan na nasa ibabaw lang ng lamesa ko. Pinatay ko ang lahat ng mga ilaw tsaka ako lumabas ng opisina at sumunod kay Mr. Solanna. Muling nagvibrate ang cellphone kong nasa bulsa kaya agad ko na iyong tiningnan. At ang unang nakita ko ay ang dalawang messages ni Samantha. From: Sam Papunta na ako diyan. End.. From: Sam I can't wait to eat you, darling. End.. Napahinto ako sa paglalakad at tsaka napapikit nang mariin. At nang magmulat ako ng mga mata ay labag sa loob ko siyang tinext. To: Sam Huwag ka na pumunta dito, Sam. Not now! End... Mabilis kong isinilid sa bulsa ko ang aking cellphone at agad na akong pumasok sa loob ng elevator kung saan naghihintay ang Daddy ni Snow. SAMANTHA POV Agad akong nagpark sa gilid ng daan nang mabasa ko ang message ni Dalton sa akin. From: My Darling Huwag ka na pumunta dito, Sam. Not now! End... What the fuck! Inis kong tinapon ang cellphone ko sa dashboard at napayuko sa steering wheel. Bakit? Anong nangyari? Halos gabi-gabi na namin ito ginagawa ahh! Papauwiin niya ng maaga ang mga trabahanti niya at darating ako doon para magkita kaming dalawa! Bakit ngayon ay hindi pwede?! Napaangat ako ng tingin sa harapan ng daan nang may maisip ako. Huwag niyang sabihin sa akin na uuwi siya ngayon ng maaga dahil sa asawa niya?! FUCK! Gusto niyang mag lay low muna kami at sila namang dalawa ng asawa niya ang magpapakasaya! Hindi pwede! Muli kong dinampot ang cellphone ko at mabilis na tinawagan siya. Dalawang ring pa lang ay agad na niyang pinatay! Damn it, Dalton! Answer my call! Muli ko siyang tinawagan at sa ikalawang pagkakataon ay pinatay niya ulit ang tawag ko. Pakiramdam ko ngayon ay para na akong mababaliw sa sobrang galit at selos. The thought of him having sex with his wife is giving me this damn fucking feeling na gusto kong pumatay na ng tao! "AAARGHHHHHHH!!!!!! NO! NO! NO! AKIN KA! AKIN KA DALTON!!! AKIN KA LANG!" parang nababaliw na sigaw ko rito sa loob ng sasakyan ko habang nagwawala.'Embraced' SNOW POV Kakatapos ko lang makapagligo nang sa paglabas ko ng banyo ay agad kong nakita si Dalton na kakapasok lang din sa kwarto namin. Maaga siya ngayon! Wala sa sarili akong napatingin sa alarm clock na nasa side table lang ng kama namin at mula doon ay nakita ko ang oras. 7: 45 pm. "T-teka? Ang aga mo yata ngayon?" nagtatakang tanong ko sa kanya. Nakasuot pa ako ng puting roba at may puting tuwalya pa sa aking ulo para sa aking basang mga buhok. Nakakapanibago lang kasi na maaga siyang nakauwi ngayon. Nasanay na kasi ako na ala una na ng madaling araw pa siya kung umuuwi. Malamig niya akong tiningnan tsaka siya deretsong pumasok sa walk in closet. Agad ko naman siyang sinundan. Nakita ko siyang naghuhubad sa suot niyang coat. "M-may problema ba?" hindi ko na napigilan pang magtanong. Pakiramdam ko kasi ay galit na naman siya sa akin. Tinanggal niya ang kanyang relong suot tsaka niya ako hinarap nang maayos. Napakurap-kurap naman ako sa kanya. "Sina
'Out' SNOW POV Kumalas ako sa yakap niya sa akin at agad akong lumabas ng walk in closet namin. Baka kung magpatuloy pa ito ay baka tuluyan ko na siyang masumbatan sa mga ginagawa niya sa akin. Hindi pwede! Hangga't maaari at hangga't kaya ko pang magtiis ay ipaglalaban ko siya. Alam ko naman na pwepwede pa namin itong maayos dalawa. "Snow," tawag niya sa akin at hinila ang kaliwang kamay ko. Hilam sa mga luha ko siyang nilingon. "Patawarin mo ako. Hindi ko sinasadyang sigawan ka," seryosong sabi niya sa akin at marahang hinaplos ang aking mukha. "Hayaan mo at babawi ako sa iyo. Patawad ulit," pakli niya bago ako muling niyakap. Kahit umiiyak ay napangiti pa rin ako sa sinabi niyang iyon sa akin. "Anong gusto mong gawin ko para makabawi ako sa iyo?" tanong pa niya habang yakap-yakap ako. "Oras mo. Oras mo lang para sa akin ang kailangan ko, Dalton. Lalong-lalo na ang pagmamahal mo syempre," bulong ko. "Hayaan mo at simula ngayon ay pagtutuunan na kita ng pansin."
[ WARNING: This story is for matured readers only. It contains themes, languages, and violence that are not suitable for young readers. ]Disclaimer:This is only work of fictions. All characters, locations, names of buildings are all fictitious and imaginary product of the author. If there is any resemblance to any location, person, building etc. It is purely coincidental and not intentional.SNOW POVNanginginig ang aking mga kamay habang pinipindot ko ang button ng elevator papaakyat sa kinaroroonan ng opisina ng asawa ko. At habang pataas ng pataas ang numero na nagflaflash sa itaas ay mas lalo lamang nadadagdagan ang kaba ko sa dibdib.Halos isang linggo na rin na palaging ginagabi nang uwi ang asawa ko. Ayaw ko mang mag-isip nang kung ano pero hindi ko mapigilang mag-isip nang hindi maganda sa mga ikinikilos niya. Noong nakaraang araw habang nililigpit ko ang marurumi niyang mga damit ay may nakita akong marka ng pulang lipstick sa kwelyo niya. At hindi sa akin ang shades ng lip
'Marriage' SNOW POV Mahigpit ang hawak ko sa aking bouquet habang nakangiti at naiiyak na dahan-dahang naglalakad sa gitna ng aisle na nalalatagan ng matingkad na kulay pulang mat dito sa loob ng Manila cathedral. Each sides of the aisle is filled with beautiful fresh flowers. Habang ang mga tao naman sa paligid ko ay nakatutok sa akin nang may ngiti sa kanilang mga labi. May iba pa nga akong nakita na umiiyak at nagpupunas ng tissue sa kanilang mga mata. Habang ako naman ay deretsong nakatingin sa iisang lalaking nakatayo sa unahan. Nakatitig siya sa akin at wala akong makitang anumang bakas ng emosyon sa napakaseryoso at gwapo niyang mukha. Today, I'm marrying the man of my dreams. Sobrang tagal ko nang pinangarap ang araw na ito. Ang araw na maikakasal ako sa lalaking pinakakagusto at pinakamamahal ko. Ever since I was a teenager ay pinangarap ko na talaga na maikasal kay Dalton. At ngayon ay natupad na ang lahat ng mga pangarap na iyon. Makisig, gwapo at galing siya sa i
'Sam' SNOW POV "Magpahinga ka na muna. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang nangyari sa iyo pero mas mainam na magpahinga ka," sabi ni Aling Arietta sa akin. Nakatitig siya sa akin habang walang imik lang akong nakahiga sa kama at nakatitig sa mamahaling chandelier na naririto sa silid namin ni Dalton. She just sighed and immediately turn her back on me. Tinungo niya ang pintuan at narinig ko na lang ang marahang pagbukas at pagsara ng pintuan. Habang nakatitig ako sa chandelier ay muli kong naalala ang mga nasaksihan ko kanina. Hindi ko na naman napigilan ang sarili na maiyak. Tumatak sa isipan at puso ko ang mga ginawa niya. Kung papaano siya humalinghing sa piling ng babaeng iyon. Kung papaano nagsilabasan ang kanyang mga ugat sa kamay sa mahigpit na pagkakahawak niya sa kabit niya at ang mararahas at mapupusok niyang pagbayo. "Hmm..." napahikbi ako at mabilis na bumangon sa aking pagkakahiga. My eyes lingered to the whole room. Maayos nang nakahilera muli ang mga pic
'Almost' SNOW POV "What are you doing?.......Sinabi ko na sa iyo na matulog ka na hindi ba," sabi ni Dalton na kalalabas lang ng banyo. "P-patulog na nga ako," mahinang anas ko at umayos sa aking pagkakahiga. Kamuntikan na niya akong mahuli! Tangina mo, Snow! Dumiretso siya sa walk in closet at tsaka nagbihis. Nakatingin lang ako sa kanya at sa selpon niyang ibinalik ko kanina sa bulsa ng coat niya. Nang makapag bihis siya ay agad niyang dinukot sa coat na iyon ang cellphone niya at tiningnan iyon. Naningkit ang mga mata ko habang nakatitig sa daliri niya na naglalagay ng pattern. Ano 'yon? Napakabilis na hindi ko agad nasundan pa ang bawat galaw ng daliri niya. Napatitig siya sa cellphone na hawak niya tsaka siya lumingon sa akin. Mabilis naman akong nag-iwas ng tingin sa kanya. "Hindi ka pa ba hihiga?" tanong ko nang maramdaman ko ang paninitig niya sa akin. Hindi siya sumagot sa akin. Sahalip ay inoff niya ang kanyang cellphone tsaka siya naglakad papalapit sa akin.
'Sin' DALTON POV [ I'll see you later, darling. ] "Yeah, see you later," I said and ended the call. Ako nga pala si Dalton Travis Donavan. Asawa ko si Nieves Solanna o mas kilala sa tawag na Snow. Pero tanging sa papel lamang iyon. From the very beginning is I don't like her. No! Let me replaced that! I don't even love her. Kaya lang naman ako nagpakasal sa kanya dahil napilitan lang ako! Napilitan lang ako dahil sa mga magulang ko. I was forced into a marriage to merge our family business. But I, Dalton Travis Donavan found my self falling in love with my wife. Mabait, mapagmahal at maalaga ang naging asawa ko kaya naging madali para sa akin na masuklian ang pagmamahal na ibinibigay niya sa akin. Not until.... Not until one of my exes came back from another country. Samantha Perez. The only woman that I have loved the most for the past few years. Hindi ko naman sana gustong saktan at pagtaksilan si Snow pero mas nanaig sa akin ang pagmamahal ko kay Samantha kumpara
'Out' SNOW POV Kumalas ako sa yakap niya sa akin at agad akong lumabas ng walk in closet namin. Baka kung magpatuloy pa ito ay baka tuluyan ko na siyang masumbatan sa mga ginagawa niya sa akin. Hindi pwede! Hangga't maaari at hangga't kaya ko pang magtiis ay ipaglalaban ko siya. Alam ko naman na pwepwede pa namin itong maayos dalawa. "Snow," tawag niya sa akin at hinila ang kaliwang kamay ko. Hilam sa mga luha ko siyang nilingon. "Patawarin mo ako. Hindi ko sinasadyang sigawan ka," seryosong sabi niya sa akin at marahang hinaplos ang aking mukha. "Hayaan mo at babawi ako sa iyo. Patawad ulit," pakli niya bago ako muling niyakap. Kahit umiiyak ay napangiti pa rin ako sa sinabi niyang iyon sa akin. "Anong gusto mong gawin ko para makabawi ako sa iyo?" tanong pa niya habang yakap-yakap ako. "Oras mo. Oras mo lang para sa akin ang kailangan ko, Dalton. Lalong-lalo na ang pagmamahal mo syempre," bulong ko. "Hayaan mo at simula ngayon ay pagtutuunan na kita ng pansin."
'Embraced' SNOW POV Kakatapos ko lang makapagligo nang sa paglabas ko ng banyo ay agad kong nakita si Dalton na kakapasok lang din sa kwarto namin. Maaga siya ngayon! Wala sa sarili akong napatingin sa alarm clock na nasa side table lang ng kama namin at mula doon ay nakita ko ang oras. 7: 45 pm. "T-teka? Ang aga mo yata ngayon?" nagtatakang tanong ko sa kanya. Nakasuot pa ako ng puting roba at may puting tuwalya pa sa aking ulo para sa aking basang mga buhok. Nakakapanibago lang kasi na maaga siyang nakauwi ngayon. Nasanay na kasi ako na ala una na ng madaling araw pa siya kung umuuwi. Malamig niya akong tiningnan tsaka siya deretsong pumasok sa walk in closet. Agad ko naman siyang sinundan. Nakita ko siyang naghuhubad sa suot niyang coat. "M-may problema ba?" hindi ko na napigilan pang magtanong. Pakiramdam ko kasi ay galit na naman siya sa akin. Tinanggal niya ang kanyang relong suot tsaka niya ako hinarap nang maayos. Napakurap-kurap naman ako sa kanya. "Sina
'Not Now' DALTON POV Alas siyete na ng gabi at gaya nga nang napag-usapan namin ni Sam ay muli kaming magkikita ngayong dalawa dito sa opisina ko. Pinauwi ko na rin ang lahat ng mga trabahante ko. Nilinisan ko na din ang mesa ko gaya nang palagi kong ginagawa sa tuwing hinihintay ko siyang dumating. Nakarinig ako ng pagkatok sa labas ng pintuan kaya agad akong napangiti. Dumating na siya! Ano na naman kaya ang paandar niya ngayon at nakuha niya pang kumatok. Dati rati ay deretso lamang siyang pumapasok rito sa loob ng opisina ko at agad akong sinasalubong ng maiinit niyang mga halik. Inayos ko ang suot kong suit tsaka malapad na nakangiting tinungo ang kinaroroonan ng pintuan. Ngunit napawi ang ngiti ko at napalitan iyon ng pagkagulat sa taong nakita ko. "Hijo, I thought mag-oovertime ka ngayon sa pagtratrabaho. But it looks like pauwi ka na yata," sabi ni Mr. Solanna. Ang Daddy ni Snow. "Can we come in?" tanong niya pa sa akin. "Yes, Papa. Pasok po kayo," medyo natatara
'Sin' DALTON POV [ I'll see you later, darling. ] "Yeah, see you later," I said and ended the call. Ako nga pala si Dalton Travis Donavan. Asawa ko si Nieves Solanna o mas kilala sa tawag na Snow. Pero tanging sa papel lamang iyon. From the very beginning is I don't like her. No! Let me replaced that! I don't even love her. Kaya lang naman ako nagpakasal sa kanya dahil napilitan lang ako! Napilitan lang ako dahil sa mga magulang ko. I was forced into a marriage to merge our family business. But I, Dalton Travis Donavan found my self falling in love with my wife. Mabait, mapagmahal at maalaga ang naging asawa ko kaya naging madali para sa akin na masuklian ang pagmamahal na ibinibigay niya sa akin. Not until.... Not until one of my exes came back from another country. Samantha Perez. The only woman that I have loved the most for the past few years. Hindi ko naman sana gustong saktan at pagtaksilan si Snow pero mas nanaig sa akin ang pagmamahal ko kay Samantha kumpara
'Almost' SNOW POV "What are you doing?.......Sinabi ko na sa iyo na matulog ka na hindi ba," sabi ni Dalton na kalalabas lang ng banyo. "P-patulog na nga ako," mahinang anas ko at umayos sa aking pagkakahiga. Kamuntikan na niya akong mahuli! Tangina mo, Snow! Dumiretso siya sa walk in closet at tsaka nagbihis. Nakatingin lang ako sa kanya at sa selpon niyang ibinalik ko kanina sa bulsa ng coat niya. Nang makapag bihis siya ay agad niyang dinukot sa coat na iyon ang cellphone niya at tiningnan iyon. Naningkit ang mga mata ko habang nakatitig sa daliri niya na naglalagay ng pattern. Ano 'yon? Napakabilis na hindi ko agad nasundan pa ang bawat galaw ng daliri niya. Napatitig siya sa cellphone na hawak niya tsaka siya lumingon sa akin. Mabilis naman akong nag-iwas ng tingin sa kanya. "Hindi ka pa ba hihiga?" tanong ko nang maramdaman ko ang paninitig niya sa akin. Hindi siya sumagot sa akin. Sahalip ay inoff niya ang kanyang cellphone tsaka siya naglakad papalapit sa akin.
'Sam' SNOW POV "Magpahinga ka na muna. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang nangyari sa iyo pero mas mainam na magpahinga ka," sabi ni Aling Arietta sa akin. Nakatitig siya sa akin habang walang imik lang akong nakahiga sa kama at nakatitig sa mamahaling chandelier na naririto sa silid namin ni Dalton. She just sighed and immediately turn her back on me. Tinungo niya ang pintuan at narinig ko na lang ang marahang pagbukas at pagsara ng pintuan. Habang nakatitig ako sa chandelier ay muli kong naalala ang mga nasaksihan ko kanina. Hindi ko na naman napigilan ang sarili na maiyak. Tumatak sa isipan at puso ko ang mga ginawa niya. Kung papaano siya humalinghing sa piling ng babaeng iyon. Kung papaano nagsilabasan ang kanyang mga ugat sa kamay sa mahigpit na pagkakahawak niya sa kabit niya at ang mararahas at mapupusok niyang pagbayo. "Hmm..." napahikbi ako at mabilis na bumangon sa aking pagkakahiga. My eyes lingered to the whole room. Maayos nang nakahilera muli ang mga pic
'Marriage' SNOW POV Mahigpit ang hawak ko sa aking bouquet habang nakangiti at naiiyak na dahan-dahang naglalakad sa gitna ng aisle na nalalatagan ng matingkad na kulay pulang mat dito sa loob ng Manila cathedral. Each sides of the aisle is filled with beautiful fresh flowers. Habang ang mga tao naman sa paligid ko ay nakatutok sa akin nang may ngiti sa kanilang mga labi. May iba pa nga akong nakita na umiiyak at nagpupunas ng tissue sa kanilang mga mata. Habang ako naman ay deretsong nakatingin sa iisang lalaking nakatayo sa unahan. Nakatitig siya sa akin at wala akong makitang anumang bakas ng emosyon sa napakaseryoso at gwapo niyang mukha. Today, I'm marrying the man of my dreams. Sobrang tagal ko nang pinangarap ang araw na ito. Ang araw na maikakasal ako sa lalaking pinakakagusto at pinakamamahal ko. Ever since I was a teenager ay pinangarap ko na talaga na maikasal kay Dalton. At ngayon ay natupad na ang lahat ng mga pangarap na iyon. Makisig, gwapo at galing siya sa i
[ WARNING: This story is for matured readers only. It contains themes, languages, and violence that are not suitable for young readers. ]Disclaimer:This is only work of fictions. All characters, locations, names of buildings are all fictitious and imaginary product of the author. If there is any resemblance to any location, person, building etc. It is purely coincidental and not intentional.SNOW POVNanginginig ang aking mga kamay habang pinipindot ko ang button ng elevator papaakyat sa kinaroroonan ng opisina ng asawa ko. At habang pataas ng pataas ang numero na nagflaflash sa itaas ay mas lalo lamang nadadagdagan ang kaba ko sa dibdib.Halos isang linggo na rin na palaging ginagabi nang uwi ang asawa ko. Ayaw ko mang mag-isip nang kung ano pero hindi ko mapigilang mag-isip nang hindi maganda sa mga ikinikilos niya. Noong nakaraang araw habang nililigpit ko ang marurumi niyang mga damit ay may nakita akong marka ng pulang lipstick sa kwelyo niya. At hindi sa akin ang shades ng lip