Chapter 2

Theodore's POV

After a long long time, I've been waiting for this!

"Success ang proposal mo sir, congrats!"

"Salamat."

"Congrats sir Theodore!"

My sleepless nights, my back pain, my stress and my overthinker mindset are now gone, sulit na sulit lahat ng iyon dahil sa nakamit kong gantimpala ngayon galing sa prestihiyosong parangal sa ibang bansa.

Hindi ko akalain na mas marami ang kapalit ng mga sakripisyo ko kaya naman may kaunting salo salo kami ngayon dito sa kompanya.

Lahat sila masaya para sa akin, lahat ng mga empleyado ko ay nagsisibati sa kung ano na ang narating ko. "I'm happy for you Theodore." Hector said, isa siya sa mga matagal ko ng empleyado dito. "Sir Theodore pala I'm sorry." Sa sobrang tagal na naming magkakilala para na kaming magkapatid, mag ate dahil mas matanda siya sa akin ng dalawnag taon, yun nga lang may napapansin akong kakaiba sa kaniya may araw at oras na masyado siyang malapit sa akin, kumbaga higit pa sa magkapatid ang turing niya sa akin, hindi ko alam kung guni guni o pakiramdam ko lang iyon pero kahit tatahitahimik ako alam ko naman magbasa ng kilos o galaw ng isang babae.

Hindi normal sa isang tao ang gumawa ng mga bagay na hindi pa nila ginagawa sa buong buhay nila para sa kapwa nila, malamang ma special treatment sila kaya ganun na lamang sila kung itrato, ganiyan si Hector sa akin pero hindi kami pwede.

Malaking hindi.

I am married but not legally separated.

Pero may kinakasama ako ngayon, girlfriend I should say. Ang pangalan niya ay Emie, nakilala ko siya sa Palawan habang nagbabakasyon ako doon, mabait siya at maalaga, ilang taon na akong hiwalay ng makilala ko siya, oras na din para magkaroon ng makakasama muli yan ang nasa isipan ko habang kinikilala ko si Emie.

Speaking of. "Hi honey."

"Bakit ka nandito?" tanong ko.

"Ayaw mo ba akong makita? Ano bang klaseng tanong 'yan Theodore."

"Nabigla lang ako, akala ko kasi busy ka ngayon."

"Nope, nabalitaan ko kasi ang good news kaya agad akong pumuta dito, syempre gusto ko tayo ang unang magcecelebrate." She smirked.

Umiwas ang mga empleyado ko dahil nandito ang girlfriend ko, binigyan nila kami ng privacy na mag-usap, nauna na kaming nagcecelbrate, kaunting salo salo lang naman ito.

May dalang cake si Emie kaya iyon ang ipinamahagi ko sa kanila. Pumunta kaming dalawa sa opisina at doon nag usap. "Ayaw mo bang magcelebrate kasama ng mga empleyado mo?"

"Kanina pa kami nagce-celebrate."

"I see, ngayon tayo naman?" may wine siyang pinakuha at iyon ang ininom namin dito sa loob ng opisina ko.

Natural na natural ang ugali niya, ilang taon na kaming magkasama pero parang hindi ko pa siya lubusang kilala, siguro dahil sobra akong abala sa trabaho ko. Yun kasi ang pakiramdam ko sa kinakasama ko ngayong si Emie.

Hindi ko naman siya mapakasalan dahil hindi pa ako hiwalay sa una kong asawa na si Janissa. Bigla ko tuloy siya naalala ngayon.

Ang layo na ng narating ko, hindi ako ganito noon ng nagsasama kami ni Janissa. Pareho kaming naghahanap buhay noon dahil gusto namin ng maayos na kinabukasan para sa bubuoin naming pamilya, kaso nawasak na lang bigla ng wala man lang kaming nagiging anak, siguro 'yon na din ang dahilan kaya wala kaming naging anak, dahil maghihiwalay din kami.

Nasaan na kaya ang babaeng yun? wala na akong balita sa kaniya simula ng maghiwalay kami at magkausap ng tungkol sa relasyon naming dalawa.

Maayos ang hiwalayan namin, walang pakealamanan na sa amin ngayon lalo at nagkaroon na ako ng kinakasama, wala naman na siyang hahabulin pa sa akin, ayaw niya din ng sustento galing sa akin kahit wala kaming anak, ganiyan kami nag away noon dahil sa pride o dahil na din sa hindi pagkakaunawaan, walang nagbibigayan ng unawa sa aming dalawa, immature pa kami kumbaga pero sinabak na namin ang buhay mag asawa.

Simula high school magkarelasyon na kami ni Janissa, marami namang magagandang katangian si Janissa na nagustuhan ko, napakabaTheodore ng relasyon namin noon na akala namin ay pwede na kaming bumuo ng pamilya ngunit hindi pa pala namin kaya, kulang ang ipon namin, kulang ang pang araw araw namin kaya maski siya nagtrabaho upang makatulong sa akin, pero ngayon naging successful na ako, isa na ako ngayong businessman at may ari ng kompanya, ito ang malaking pangarap namin ni Janissa noon pero iba na ang kasama ko ngayon ng makamtan ko ang mga pangarap na ito.

Siya ang naging susi kung bakit nagsikap ako ng husto, gusto ko talagang mapabuti ang pamumuhay namin kaso nakulangan ata siya ng oras sa akin, lalo pa at puro trabaho ako noon, hindi maganda ang naging bung anito sa relasyon namin pero para sa akin malaki ang nabago.

Hindi ako nagsisisi, ginawa ko ang best ko sa lahat, tapos na lahat ng iyon, nangyari na ang mga dapat mangyari, hiwalay na kami ni Janissa, kailangan magfocus na lang ako sa aking kinakasama ngayon na si Emie, kami ang bubuo ng pamilya, kami ang magkakasama habang buhay.

Pero kailangan din namin maging legal, ang akala nila dito sa kompanya ay siya ang asawa ko at legal kami, iilan lang ang nakakaalam na may una akong asawa dahil wala pa naman akong kompanya noong naghiwalay kami ni Janissa.

"Theodore? Do you understand?"

"Huh? What is it?"

"Hidi ka nakikinig sa sinasabi ko."

"I'm sorry, pakiulit na lang."

"Sabi ko magbakasyon tayo kanila mama at papa sa Palawan."

"Umm, susubukan kong isingit yan kasi masyadong puno ang schedule ko ngayong buwan."

"Ah ganun ba." Minsan yan ang ayaw ko kay Emie, sabagay lahat naman ng tao may negative side, or let say flaws na tinatawag. Minsan kasi siya ang nagdedecide ng schedule ko, hindi ko naman siya pwedeng sundin palagi, kapag ganiyan siya at hindi nasunod ang gusto magtatampo agad yan.

Kagaya ngayon hindi nanaman niya ako iniimikan dahil gusto niyang pumunta sa Palawan, sa side ng family niya, gusto na niya magbakasyon doon, pinaliwanag ko naman sa kaniya na may tamang panahon para doon, hindi ko pwedeng iwan ang trabaho ko basta basta, hindi naman nila yun alam dahil wala sila sa posisyon ko.

Napabuntong hininga na lamang ako, wala akong ginagawang masama pero pakiramdam ko may kasalanan ako sa kaniya.

Yan ang pagkakaiba nil ani Janissa. Ayoko silang ikumpara pero hindi ko iyon maiwasan, mahal ko naman si Emie pero hindi niya lang kasi mabago ang iba niyang ugali na ayaw ko.

Hindi na halos siya umiimik habang nandito sa opisina ko, ako itong nakikipag usap sa kaniya ng maayos ngunit ngumingiti at sumasagot lang siya ng kaunti pagkatapos ay wala na hindi na siya magsasalita, tinotoyo nanaman ang girlfriend ko.

Pinauna ko na siyang umuwi dahil magagabihan ako pero pinahatid ko siya sa driver ng kompanya, alam ko namang safe siyang makakauwi dahil nagpapadala ng minsahe ang driver kapag nahatid na niya si Emie.

Alas dyes na ng gabi ako nakalabas sa opisina, marami akong tinapos pero hindi ako nakakaramdam ng pagod, worth it lahat kasi ng ginagawa ko, hindi ko ito kinatatamaran dahil may bungang ipapalit ito hindi man ngayon maybe soon.

"Theodore is that you?"

"Yes?" nagtaka ako sa nagtanong ng pangalan ko, nasa may lobby na ako pero may lumapit sa akin na babae.

"Ikaw nga! Kanina pa ako dito and sabi nila hintayin na lang daw kitang mag out, sabi ko kilala mo ko pero ayaw nila akong papasukin." Kinikilala ko siya pero hindi ko siya matandaan, pero 'yong kutob ko parang matagal na kaming magkakilala, masyado lang akong makakalimutin sa mga nakaraang tao na nakasalamuha ko o baka dahil sa pagod kaya hindi masyadong nagfufunction ang utak ko.

"Pasensya na inutos ko yun sa kanila, anyway sino ka nga ulit?"

"Nakaktampo ka na Theodore." Biglang umiba ang tono ng boses niya.

Parang gusto ng ilabas ng aking dila ang kaniyang pangalan pero dahil sa pagod ko ay nakakalimutan ko. " Mar—"

"Martha." Pagtutuloy niya ng pangalan niya. " Ako to Theodore, hindi mo na ako naaalala?"

"I remember you, pasensya na hindi kita agad naalala." Noong sinabi na niya ang kaniyang pangalan ay doon ko na siya naalala. Dati ko na siyang kakilala, syempre kung nakaraang kakilala malamang kilala niya din ang dati kong asawa na si Janissa, kababata niya ito at nagkakilala kami ng dahil sa kaniya. Close din naman kami ni Martha noon, napakabait niya sa aming mag asawa kaya naman kung ano man ang kailangan niya sa akin ngayon ay ibibigay ko sa kaniya basta ba kaya ko.

"Mabuti naman at naalala mo na ako Theodore, anyway sinadya talaga kitang puntahan lalo pa at malapit lang pala itong kompanya mo sa tinutuluyan naming hotel ngayon, iinvite sana kita sa kasal ko, aasahan kita Theodore na dumalo diyan lang naman sa hotel malapit dito ang venue kaya please pumunta ka."

"Sure, yun lang pala."

"Marami tayong kakilala na dadalo, kaya aasahan kita doon Theodore." Pinakilala din niya ang kaniyang mapapangasawa, sinadya talaga nila akong puntahan dito kaya naman hindi na ako nakatanggi, ang hotel na tinutuluyan at tinutukoy niya ay pagmamay ari ko rin pero hindi ko na sinabi sa kaniya.

Naging maayos naman ang pag uusap namin ni Martha, hindi namin nabanggit ang ex wife kong si Janissa, hindi ko alam kung nalaman na niyang hiwalay kami o sadyang nahihiya siyang magsabi at magtanong tungkol kay Janissa, hindi niya hinanap sa akin kaya malamang alam na niya ang nangyari sa aming dalawa.

Wala akong kontak sa ex wife ko, hindi ko alam kung nasaan na siya o ano ang pinagkakaabalahan niya, yun naman kasi ang usapan namin, walang pakealamanan kaya hindi ko na siya inabala pa, sa ngayon focus ako sa sarili ko, sa career ko at kay Emie.

Ayaw ko ng gulo, gusto ko ng payapang buhay kahit napakarami kong pagsubok at pinagdadaanan dito sa kompanya ko, kailangan kong lampasan ang lahat ng ito ng mag isa.

Hindi naman ako tumanggi sa imbitasyon ni Martha, ipapaayos ko ang schedule ko para makadalo, kahit saglitin ko lang sila lalo pa at sa akin din naman ang hotel na iyon.

Tatanaw lang ako ng utang na loob sa kaniya, lalo at noong kailangan namin ng tulong ng ex wife kong si Janissa noon ay siya ang unang unang sumasalba sa amin.

Wala namang mawawala sa akin kung pupunta ako, sasaglitin ko lang iyon at baka may dumalo din na mga kakilala ko kaya gusto ko rin pumunta sa kasal niya.