Chapter 2- Apologize with Senserity

Nagbigay na nang utos ang babae ni Adriel pero walang nangahas na magsalita. Nakatingin ang lahat kay Sereia na ngayon ay tila napepe at nakatunganga na nakatingin sa kawalan.

Masyadong matapang ang mga inumin na nasa mesa. Kahit ang mga lalaki na naka - ilang lagok pa lang ay ramdam na nila ang tama ng wine at alak. Marami na nga sila at pinaghatian pa nila ang isang bote. Ito pa kaya na babae, at mag - isa lang nitong iinumin ang lahat ng inorder nila na inumin?

Napipilan si Sereia. Ang kamay niyang nasa likod ay nagsimula ng lumikot. Kung kanina ay palihim niya itong ikinuyom, ngayon naman ay kinurot niya ang sariling kamay dahil sa hiya at inis.

Hindi siya nagsalita. Tinitigan niya si Adriel. Umaasa siya na tutulungan siya nito pero nabigo siya. Sa halip ay ngumiti pa ito at hinapit ang bewang ng babae, dahilan upang mas lumiit ang distansiya nila. Inamoy nito ang leeg ng babae. Napabungisngis ang babaeng hipon dahil sa kiliti. Nakita pa niya na pinalo pa nito ang dibdib ni Adriel sabay haplos niyon.

Umangat ang mukha nito at nagkatitigan sila.

Lumunok muna siya bago magsalita, “sigurado ka na ba? Gusto mong inumin ko ang lahat ng ‘yan?”

Alam ni Adriel na mahina ang sikmura ni Sereia pagdating sa mga alak. Alam din niya na mabilis lang umepekto rito ang tapang ng inumin. Nalaman niya iyon nang maraming beses na siyang tinulungan ni Sereia para tanggihan ang alak. Ito ang uminom sa halip na siya. Madalas kasi siyang ayain ng mga kakilala sa inuman at ayaw ng dalaga na uminom siya. Kaya ang ginawa nito ay ito ang uminom sa parte niya. Hanggang sa isang gabi, naka - isang baso pa lang ito ay napaduwal na ito at nahilo. Kamuntik pa ito mawalan ng malay kaya isinugod nila ito sa ospital.

Doon nila nalaman ang kahinaan nito sa alak. Nagkaroon ito ng alcohol poisoning at na - confine ng limang araw. Simula niyon, hindi na niya pinayagan si Sereia na uminom.

Dumilim ang anyo ni Adriel. Alam niya kung bakit pa ito nagtanong sa kanya. She’s trying to control him, and he’s livid. Gusto siya nitong manipulahin gamit ang kahinaan nito.

Sa halip na tulungan ito ay iba sinabi ni Adriel. “You’ve upset my girl, shouldn’t you apologize with sincerity?”

Natahimik si Sereia. Nagkasukatan sila ng tingin ni Adriel. Umaasa siya na babawiin nito ang sinabi pero hindi. Ni hindi na ito tumingin sa kanya. Sa halip ay nakipaglandian pa ito sa babae nito.

Parang tinarak ng kutsilyo ang puso niya.

Mayamaya pa ay nagsalita ulit ito. “Ah, nakalimutan ko. It’s not sincere if you just drink an alcohol. Bakit hindi mo dagdagan ng chili pepper?”

Pinaalis nito ang dalawang babae sa braso nito. Pinulot nito ang chili pepper na nasa snack box. Saka nito itinapon sa mesa.

Lumunok si Sereia. At bago niya gawin ang pinag - uutos ni Adriel ay tinapunan niya muna ito ng masamang tingin. Pagkatapos niyon ay mabilis siyang lumapit sa mesa at binuksan ang bote ng wine. Kinuha niya rin ang chili pepper.

Pabagsak niyang nilapag sa mesa ang shotglass. Nagsalin siya ng wine at bago niya ininom iyon ay nilagyan niya ito ng chili pepper, ngunit hindi roon nagtapos ang lahat. Lumapit ulit siya sa snack box at kinuha roon ang pickled pepper.

Isiniksik niya sa shotglass ang pepper at inisang lagok ang laman. Nang dumaloy nasa lalamunan niya ang pait at kakaibang lasa dulot ng pepper ay kamuntik ng masuka si Sereia, pero hindi siya tumigil. Nagsalin ulit siya ng inumin, pati ng pepper. Mas dinoble na niya ang dami at sinisiguro niya na makita ito ni Adriel.

Walang emosiyon na tumingin siya kay Adriel habang ininom niya ang laman ng shotglass. Nakita niyang dumilim ang mata nito pero wala siyang balak na tumigil. Pinapahiya na siya nito, bakit pa siya hihinto? Sasagarin na niya ang konsensiya nito hanggang sa mainis ito at mabaliw sa kalokohan nito.

Nagtagis ang kanyang bagang. Marahas na pinunasan niya ang tumulong likido sa bibig niya. Saka niya binalingan ang lahat ng mga taong nakamasid sa kanya. Lalo na ang mga barkada nito. Napaismid siya.

Muli na naman siyang nagsalin, ngunit sa ikatatlong pagkakataon ay inuna na niya ang wine. Saka niya nilantakan ang peckled pepper habang nakatingin kay Adriel.

Nakita niyang napangiwi ang kasama nito. Ang iba ay napaiwas na ng tingin. Umangat ang gilid ng kanyang labi. Imbes na huminto ay pinagpatuloy niya ang pag - inom.

Kinuha na niya ang bote ng wine. Tinabig na niya ang shotglass. Nabasag iyon. Napasinghap naman ang dalawang babae na nakatingin sa kanya. Ginantihan niya ito ng masamang tingin.

Kinuha niya ang dalawang bote at sabay na ininom. Kinapos siya ng hininga kaya nilapag niya muna sa mesa ang dalawang bote. Saka siya bumuntonghininga. Akmang lalagukin na niya ang laman ng wine nang biglang tumayo si Adriel.

“Fûck!” Sinipa nito ang babasaging mesa dahilan upang mapasinghap ang mga nakakita.

Parang tangang nakatingin lang siya sa mga nabasag na alak. Kumalat ang laman niyon sa sahig.

“That’s enough,” he said.

Walang emosiyon na tinitigan niya ito. “Bakit mo sinipa?”

Nagtaas - baba na ang dibdib nito. Ang kanina na madilim na mata nito ay mas domoble. Nakakuyom na rin ang kamay nito.

“That’s enough.”

Tumaas ang kanyang kilay. “Sabi mo uubusin ko ang lahat ng alak, pinapak ko na nga ang pepper para lang masiyahan ka. Tapos ikaw itong mapipikon?”

“Stop it!” he shouted.

“At bakit?” mapanuya niyang ani. Lumapit siya sa nabasag na mga bote at pinulot iyon. “Sinunod ko lang gusto mo.” Muli siyang tumingin kina Adriel kahit na nagsisimula ng sumama ang kanyang tiyan. “Sincere na ba ako sa paningin ninyo?”

Marahas na napabuga ng hangin si Adriel. Mula sa kamay ng kasama ay kinuha nito ang wine glass at ibinato sa kanya. Hindi siya umilag. Tumama ang wine glass sa noo niya. Naglikha iyon ng malaking sugat at umagos ang preskong likido sa kanyang sentido.

“Tama na ‘yan,” awat pa ng barkada ni Adriel at dinaluhan ito. “Tama na, Adriel.”

“Pasensiya ka na, Sereia. Nakainom kasi si Adreil —”

“Shut up! Pagputol pa ni Adriel kay James.