Salamat po sa pagbabasa. Huwag pong kalimutang mag-iwan ng review, gems at comment kapag nagustuhan niyo po ang kabanatang ito. Godbless po at ingat kayo palagi.
Kasalukuyan silang naghihintay kay Shania sa mismong lugar kung saan nila sinurpresa ang babae noon. Mag-aalas nuebe na ng gabi ngunit hanggang ngayon ay wala pa rin ang babae. Halos minu-minuto ay tinatawagan ni Ivo ang number ng kaniyang asawa ngunit nakapatay lang ang cellphone ng babae.Huminga siya ng malalim at napalingon kay Manang na-disappointed din dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin umuuwi ang babae sa mansion. Sigurado siyang nakay Bryan iyon dahil saan pa naman ito mamalagi kung 'di sa kalaguyo nito at nakita pa niya sila sa Mall na magkasama. Sobrang na-gui-guilty na siya sa lalaki. Gusto niyang sabihin ang lahat kay Ivo subalit paano? Baka hindi pa siya nito paniwalaan dahil kitang-kita naman ang pagmamahal ni Ivo sa bababe na kahit anong gawin nito ay okay lang kay Ivo. Napapailing siya."Mukhang hindi sumasagot si Shania, baka ay busy iyon sa trabaho niya subalit sobrang gabi naman na. Hindi na ito ang oras ng uwi ng babae lalo na asawa," bulong ni Manang sa kaniya
Sobrang lalang-lala na si Shania na halos araw-araw ay pinapapunta nito ang kaniyang kalaguyo na si Bryan sa mansion. Simula sa pag-alis ni Ivo sa mansion ay nakaabang na si Bryan sa labas para pumasok sa loob hanggang sa ilang oras din silang nasa kwarto at alam niyang may ginagawang milagro. Mabuti na lang at hindi nito nakikita ng kambal ang pinaggagawa ni Shania. Siguro sinasakto rin ng babae na hindi sila mahuli dahil baka magsumbong ang kambal kay Ivo. “Gaga, lumalala na talaga si Ma’am Shania. Halos wala na itong pakialam kung makita man natin silang m********n kung saan. Palibhasa hindi tayo sumusumbong kay Sir Ivo.” Napatingin siya sa dalawang marites na katabi niya habang nasa garden sila nagdidilig ng halaman. “Ikaw na lang kaya Gianna ang magsumbong. Tutal close na rin naman kayo na, Sir at may past pa kayo baka paniwalaan ka noon,” saad ni Amy sa kaniya. Ngumiwi siya sa suhestyon nito ngunit nagulat na lang siya nang binatukan ito ni Vanessa. Masaya rin naman kasama a
Natapos ang kanilang hapunan na puro katatawanan. Nakakatawa kasi ang dalawang Marites na sina Vanessa at Amy dahil sa mga kwento nito noong kabataan nila. Na kesyo si Vanessa raw ay umiihi pa sa shorts noong Grade 3 siya samantalang si Amy naman ay palaging sinusuotan ng kaniyang ama ng mga panlalaking damit. Mag-childhood best friend kasi itong sina Amy at Vanessa kaya alam nila ang baho ng isa't-isa. Naalala niya tuloy si Maria na kaibigan niya sa probinsiya. Si Maria ang palagi niyang kasama simula bata pa sila, ito rin ang tagapagtanggol niya dahil medyo may pagka-amazona kasi iyon. Ang huling balita niya sa dalaga ay nakapagpangasawa raw ito ng kano at nasa Amerikana. Sana nga lang ay magkita silang dalawa at magkasama ulit. "Gianna, iyong pinag-usapan natin ah, naroon si Sir Ivo sa garden puntahan mo na," bulong ni Vanessa sa kaniya. Kasalukuyan kasi silang nagliligpit ng pinagkainan, simula kanina ay hindi nawala ang kaniyang kaba kahit na dini-divert niya ang kaniyang isipan
Biglang nagulat si Gianna dahil sa paglabas ng kanilang anak. Hawak-hawak niya ang pisngi na ngayon ay humahapdi dahil sa ginawang pagsampal ni Ivo sa kaniya. Hindi niya alam kung ano nga ba ang kasalanan niya, nagsasabi lang naman siya ng totoo at hindi man lang naniwala si Ivo. Ano nga ba ang laban niya? Sana kumuha muna siya ng ebedensiya bago man lang sinabi niya sa lalaki ang totoo. Pero umasa siya sa CCTV na ngayon ay wala ng silbi dahil hindi man na-record doon ang kahalayang ginagawa ni Shania kasama ang kabit niya. “Mom? Ba’t ka sinaktan ni Dad?” naiiyak na tanong Gavin. Agad siyang lumapit sa kaniyang kambal at niyakap sila. “A-Anong ginagawa niyo r-rito? Hindi ba natutulog na kayo? May pasok pa kayo bu-bukas…” Bigla siyang nakaramdam ng sakit dahil sa nakikita niyang awa at sakit sa mga mata ng kaniyang anak. “M-Mom… Ayaw ko na po rito, sinasaktan naman tayo rito, alis na lang po tayo, balik na po tayo sa dati. Balik na po tayo sa bahay ni Tita Sabel.” Doon ay napahagulh
Mula noong araw na iyon hindi na pinapansin ng kambal sina Ivo at Gianna. Masakit man kay Gianna ang nangyari subalit may tiwala siya kay Ivo, alam niyang babawi ito sa kanila. Pilit niyang kinakausap ang dalawa niyang anak subalit hindi naman siya nila pinapansin. “Mga anak, pansinin n’yo naman si Mommy, oh. Sana maintindihan niyo kung bakit nagawa ko ito, para rin naman sa kinabukasan niyo ito at isa pa nagsisisi naman si Daddy niyo eh, nagawa niya lang iyon dahil galit siya,” saad niya sa kambal. Nasa loob siya ng kwarto nila at pilit na kinakausap ang kaniyang anak. “Kayo po, Mom? Hindi ba kayo naaawa sa sarili niyo? Sinaktan ka ni Dad at hindi namin alam ang rason kung bakit. Galit kami, Mom. Galit kami kay Dad at nagtatampo kami sa iyo,” saad ni Gavin. Napakagat siya ng labi nang marinig ang sinabi ni Gavin sa kaniya. Sobrang matured na mag-isip ng anak niyang lalaki. “Anak, sabi ng Dad mo, babawi siya sa inyo. Let’s give him one more chance,” wika niya habang hinahalikan an
Hindi nagkulang si Ivo sa pag-aaruga sa kanila lalo na sa kaniyang mga anak. Nakikita niya ang pagmamahal sa mga bata at sobrang masaya siya dahil doon. Hindi rin nakatakas ang minsang pagpapakilig nito sa kaniya na hindi niya maintindihan dahil wala namang namamagitan sa kanila. O kaya she’s just over-reacting at napagkakamalan niyang sweet sa kaniya si Ivo. “Nasaan ang Daddy niyo?” tanong niya sa kambal na ngayon ay kumakain ng breakfast. Today is their family day kaya naman ay excited siya. Kita rin sa mga bata na excited ito dahil maaga pa lang ay nagising na ang mga ito. Hindi man nila sinasabi iyon ngunit halata sa kanilang mga mata ang kasiyahan. Halos araw-araw ay sinusuyo sila ni Ivo, minsan nga ay naaawa na siya kay Ivo dahil hindi man lang ng dalawa ito pinapansin. Tanging siya lamang ang nakakausap ng dalawa kaya sobrang lungkot na lungkot si Ivo. Katahimikan lang ang sinagot ng kaniyang mga anak kaya napahinga siya ng malalim. Hindi naman siguro pwedeng ganito sila pala
Kabanata 31.2 "Nanay! Ang ganda ng dagat, oh! Rito po tayo, langoy tayo roon!" masiglang sigaw ni Avery sa kan'ya habang hinihila siya ng bata kung saan. Nasa likod din nila ang dalawang mag-ama na kasalukuyang naglalakad at nakapamulsa. Tanging bikini lang ang suot niya't iyon ang nadala niya walasiyang choice kung 'di iyon ang isuot niya, alangan namang magpantalon siya ehnasa beach sila, baka pagtawanan lamang siya ng mga tao roon. Mabuti na lang atmay baon siyang floral cover up dress kahit papano ay natatakpan nito angkatawan niya. Ilang oras din silang nagbabad sa dagat, hindi mapalis ang kan’yang ngiti sa labi nang makitang tuwang-tuwa ang kan’yang kambal. Maluha-luha niyang tinitigan ang mag-aamang nasa harapan niya’t naglalaro. Ang pangarap niyang makita ang mag-aamang nagbo-bonding ay angtanging pangarap niya noon pa man. Hindi niya akalaing matutupad iyon. “Hindi maalis ang ngiti mo, Gianna. Masaya kami dahil masaya siSir Ivo ngayon, dahil iyon sa inyo ng kambal.
Kabanata 31.3Simula noong araw na iyon ay hindi na niya nakita si Shaniah. Hindi na rin nag-cross ang landas nila at malaki ang pasasalamat niya roon dahil hindi hinayaan ng tadhana na magkita sila ni Ivo. Gabi na at tulog na ang lahat, si Ivo ay katabi ng kambal, pinapatulog ang mga ito samantalang siya ay nasa terrace ng hotel at nagpapahangin. Napangiti siya nang makita ang kislap ng karagatan na nagmumula sa Liwanag ng kalangitan. Bigla siyang nakaramdam ng kaginhawaan nang malanghap ang sariwang hangin. Unti-unting nawala ang ngiti niya nang maalala ang mga magulang niya. Malapit din sila sa karagatan at ganito ang ginagawa niya tuwing gabi bago matulog. Miss na miss na niya ang inay at itay niya, simula noong tumutongtong siya ng Maynila ay hindi na siya nakauwi. Ang minsang pangarap niya para sa mga ito ay nawala ng parang bola nang mabuntis siya ni Ivo at isinilang ang kambal. Kahit kunti ay nagpapadala rin siya ngunit alam niyang hindi iyon sapat para sa pamilya. Mabuti n
Kabanata 38 Ilang araw ring nanatili si Ivo sa lugar ni Keanna. Tansa nga ng lalaki, tatlong araw siyang natulog sa kan’yang kotse bago siya pinahintulutang pumasok at matulog ng mga magulang ni Keanna sa bahay nila. Okay lang naman sa kan’ya iyon at naiintindihan niya, naalala pa niya ang paguusap nila ng tatay nito. Ni hindi nga siya nakaramdam ng takot at kaba dahil siya naman ang boss ng kanilang kompanya ngunit sa pagkakataong nakausap niya ang tatay ni Gianna, roon lang niya naramdaman ang takot at kaba. Takot na baka hindi siya tanggapin at baka pagmumurahin siya ng ama ng babae pati na ang kaba na baka sabihin nitong layuan niya ang anak nito. Napahinga siya ng malalim at napapikit, tila ba inaalala ang pag-uusap nila ‘nong nakaraan. “Maupo ka.” Iyan ang unang sinabi ng ama ni Gianna sa kan’ya, sa pagbuka pa lang ng bibig ng matanda ay bigla na lamang kumabog ng mabilis ang dibdib niya. Malugod niya naman itong sinunod at umupo sa harapan nito. Nasa labas ang matanda’t na
Ivo Vontobel Ang totoo, matagal na niyang alam na niloloko lang siya ni Shania, hindi niya lang maamin ito sa sarili niya. She really loved her, iyon ang totoo. Minahal niya ito ng totoo, at sa pangalawang pagkakataon, binigo na naman siya ng babae. He acted that he doesn’t know everything, he tolerated his wife’s doing. Ni hindi nga niya kinonfront ito dahil alam niyang nagbago na ang babae. Yes, nagbago nga at alam niyang iniwasan na nito ang lalaking kasama nito palagi noon but everything changed nang dumating ang kan’yang mga anak at si Gianna. He was confused lalo na sa nararamdaman niya. He loves his wife, he’s sure of that but everytime he see Gianna and his children nakakalimutan niya ang asawa niya. Jerk man siya kung iisipin pero iyon ang nararamdaman niya. Matagal na siyang niloloko ng asawa but he’s blinded by his love or should he say he’s guilt. Alam niya kasing malaki ang effort ni Shaniah na mapaibig siya, ginawa nito ang lahat para lamang makalimutan si Gianna at
Walang nagawa si Ivo kung ‘di ang umalis sa bahay ni Gianna. Gusto pa sanang kausapin nito ang mga magulang ng babae ngunit pinilit talaga ni Gianna na huwag munang gawin iyon dahil alam niyang lalala lang ang lahat. Gusto niyang kausapin muna ang mga magulang para magpaliwanag. Nang pumasok siya sa kanilang bahay ay bumungad sa kan’ya ang magulang niyang seryosong nag-uusap. Nang makita siya nito ay agad na umupo ang mga ito ng tuwid. “Hindi ka namin pinalaking mang-aagaw Gianna kaya sana’y maintindihan mo kami ng ama mo. Ayaw ka lang naming masaktan, anak ka namin at malaki ang pagmamahal namin sa iyo lalo na sa mga apo ko. Kalimutan mo na ang lalaking iyon at alam kong makakalimutan din ng kambal ang ama nila.” Hindi niya alam kung ano nga ba ang sasabihin, gusto niyang tumutol. Gusto niyang sabihin na ayaw niyang kalimutan ang lalaki dahi mahal na mahal niya ito. “Alam ko ang mga tinginang iyan, Gianna. Hindi ako papayag na sumama kayo sa lalaking iyon, kapag ginawa mo iyan ma
“Ano ang nangyayari rito, Gianna? Sino iyang lalaking iyan?” Galit at pasigaw ang boses ng ama niya nang lumabas ito ng bahay. Kasama nito ang kan’yang ina na nakakunot din ang noo.“Sino iyan, Gianna?” tanong ng kan’yang ina kaya napangiwi siya. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin, kinakabahan siya dahil sa ibinibigay na tingin ng kan’yang magulang sa kan’ya pati na kay Ivo. Napalingon siya sa paligid, kita niya ang pilit na pakiki-usyuso ng mga kapitbahay nila sa kanila.“R-Roon po tayo mag-usap, ‘Nay, ‘Tay, marami pong mga tao sa labas,” mahinahong saad niya sa magulang ngunit umiling ito.“Hindi! Rito tayo mag-usap, sino ang lalaking iyan?” madiing tanong ng kan’yang ama kaya napapikit siya. Magsasalita na sana siya ngunit naunahan siya ni Ivo. Lumapit ito sa kan’ya at hinawakan ang kan’yang kamay para pigilan.“Magandang um
“Alam mo ba, iyong anak ni Mela na si Gianna, umuwi na pala rito sa atin. Nakita ko kanina’t pinapaliguan ang dalawa niyang anak sa may poso nila. Makikiigib sana ako kaso namataan ko silang naliligo roon,” bulong ng isang matandang babae sa tambayan, mismo sa labas ng bakuran nila Gianna. Tinapik naman ng isang matanda ang babae kaya napa-aray ito.“Ano ka ba, marinig nga kayo, nasa harap kayo ng bahay nila,” saway ng isa kaya napairap ito sa kan’ya.“Ay kumare, totoo naman, nasaan kaya ang ama? Bali-balita rito na nabuntis daw iyan at tinakasan ng lalaki. Kawawa naman, maaga kasing naglandi eh, ‘yan tuloy ang napala,” natatawang sagot ng isa.“Mas malala pa nga ata ‘yong anak mo, Marites dahil kabit siya ni Kapitan Tarug!” Sumama ang mukha ni Marites sabay hampas sa kan’yang kaibigan na si Sharon.“Hoy! Mas maswerte pa naman ang anak ko dahil kahi
Mabilis silang nakauwi sa probinsya nila, kahit na naguguluhan ang kambal ay sumama na rin ito sa kan’ya. Wala siyang sinayang na oras dahil alam niyang magigising na si Ivo, Mabuti na nga lang ay hindi siya nahirapang maghanap ng masasakyan papunta sa probinsya nila. Ilang oras din ang byahe kaya pagod-pagod sila.Agad siyang nag-text kina Amy at Vanessa na ligtas silang nakauwi sa probinsya. Hawak-hawak niya ang dalawang anak niya palabas ng Bus. Huminga siya ng malalim nang maaninag niya ang bahay nila sa harap niya. Maganda ang bahay nila, sementado na ito at may tindahan sa harapan, bagay na ipinagmamalaki niya dahil kahit papaano ay may naipundar siya bilang manager sa coffee shop para sa mga magulang niya. Iyon nga lang ay kahig-isang tuka pa rin sila dahil may maintenance ang kan’yang ama. Lahat ng pinapadala niya ay nagagastos sa mga gamot ng kan’yang ama.Buong byahe ay kinakabahan siya, marami na rin ang sumasagi sa kan’ya
Nagising siyang may nakapulupot sa kan’yang bewang, nilingon niya iyon at nakita si Ivo na mahimbing ang tulog. Sa sobrang himbing ay napapahilik ito, dahan-dahan niyang inalis ang braso ng lalaki para makatayo siya.Ayaw niyang makita siya ng lalaking ganito dahil sobrang nahihiya siya. Hindi niya rin alam kung ano ang sasabihin kay Ivo, pakiramdam niya maling-mali ang ginawa nila.Siya ang may kasalanan ng lahat kung pinahinto niya lang si Ivo ay baka hindi ito nangyari. Pa-ika-ika siyang naglakad palabas, maswerte siya’t hindi nagising ang lalaki. Pagod na pagod ito dahil madaling araw na rin sila natapos.Napapikit siya ng mariin, iba’t-ibang posisyon ang ginawa nila, tama nga ang lalaki, hindi siya nito tinigilan. Para silang lasing na lasing kahit hindi naman sila nakainom.Nasa wastong pag-iisip sila kagabi mind subalit sinunod pa rin nila ang init ng katawan.Sa pagbukas
Kabanata 31.3Simula noong araw na iyon ay hindi na niya nakita si Shaniah. Hindi na rin nag-cross ang landas nila at malaki ang pasasalamat niya roon dahil hindi hinayaan ng tadhana na magkita sila ni Ivo. Gabi na at tulog na ang lahat, si Ivo ay katabi ng kambal, pinapatulog ang mga ito samantalang siya ay nasa terrace ng hotel at nagpapahangin. Napangiti siya nang makita ang kislap ng karagatan na nagmumula sa Liwanag ng kalangitan. Bigla siyang nakaramdam ng kaginhawaan nang malanghap ang sariwang hangin. Unti-unting nawala ang ngiti niya nang maalala ang mga magulang niya. Malapit din sila sa karagatan at ganito ang ginagawa niya tuwing gabi bago matulog. Miss na miss na niya ang inay at itay niya, simula noong tumutongtong siya ng Maynila ay hindi na siya nakauwi. Ang minsang pangarap niya para sa mga ito ay nawala ng parang bola nang mabuntis siya ni Ivo at isinilang ang kambal. Kahit kunti ay nagpapadala rin siya ngunit alam niyang hindi iyon sapat para sa pamilya. Mabuti n
Kabanata 31.2 "Nanay! Ang ganda ng dagat, oh! Rito po tayo, langoy tayo roon!" masiglang sigaw ni Avery sa kan'ya habang hinihila siya ng bata kung saan. Nasa likod din nila ang dalawang mag-ama na kasalukuyang naglalakad at nakapamulsa. Tanging bikini lang ang suot niya't iyon ang nadala niya walasiyang choice kung 'di iyon ang isuot niya, alangan namang magpantalon siya ehnasa beach sila, baka pagtawanan lamang siya ng mga tao roon. Mabuti na lang atmay baon siyang floral cover up dress kahit papano ay natatakpan nito angkatawan niya. Ilang oras din silang nagbabad sa dagat, hindi mapalis ang kan’yang ngiti sa labi nang makitang tuwang-tuwa ang kan’yang kambal. Maluha-luha niyang tinitigan ang mag-aamang nasa harapan niya’t naglalaro. Ang pangarap niyang makita ang mag-aamang nagbo-bonding ay angtanging pangarap niya noon pa man. Hindi niya akalaing matutupad iyon. “Hindi maalis ang ngiti mo, Gianna. Masaya kami dahil masaya siSir Ivo ngayon, dahil iyon sa inyo ng kambal.