*Alana*Ilang beses ng tumunog ang tiyan ko. Basta na lang kasi akong pumasok sa school ng hindi man lamang nagbreakfast. Maliban sa wala na akong time para kumain ay wala talaga akong gana. Mabuti na lang at may natitira pang twenty minutes para makapaghanda ako bago umalis ng apartment. Halos alas tres na ng madaling araw nang makatulog ako. Ayaw akong dalawin ng antok o dahil sadyang abala lang talaga ang utak ko sa kaiisip. Parang lantang saluyot na naman ang puso ko ngayon. Ilang araw na akong ganito. I was hurt. I think my heart is bleeding because of what I heard from Allessandro few days ago.Malinaw na malinaw sa pandinig ko ang lahat ng sinabi niya.Kasalanan ko naman kung bakit ako nasasaktan ngayon e. Masyado akong assuming. Umasa ako na Allessandro will never do the things my mother did. I became weak and blinded by love. This is what I'm afraid of. I became naive.I'm so stupid to think that Allessandro is different from anyone else."Miss Garcia, pinapatawag po kayo ni
*Allessandro*"How dare you suspend Miss Garcia? I want to remind you that you're only the principal of this school and I'm the owner. I want her back here tomorrow, or else you will lose everything you have, Mr. Marquez. I hope you understand me better now." Nanggagalaiti ako sa galit."I'm sorry, Mr. Castellucio. I will talk to Miss Garcia immediately." Pakiusap niya.Tiningnan ko lamang siya ng matalim.Magpasalamat siya dahil may natitira pa ring kabutihan sa puso ko at iyon ay dahil kay Alana. She taught me well to become an angel. Kahit na masakit 'yong ginawa niyang paglisan ay hindi ko pa rin magawang magalit sa kaniya. Hindi ko siya kayang kalimutan ng basta-basta na lamang. Actually, what happened to the both of us a few days ago was great. Dapat ikatutuwa ko iyon dahil iyon naman talaga dapat ang mangyayari. Alana deserved a safe place. Tama siya, hindi na siya ligtas sa tuwing kasama ako. Hindi makabubuti sa kaniya kung patuloy niya akong mamahalin dahil hindi ako ang tam
*Alana*"Sige lang, sumubo ka lang. Hindi ka naman tataba kung makakaubos ka ng sampung gallon ng ice cream. Actually, inihanda ko talaga lahat ng 'to noong nararamdaman kong nagloloko na sa'kin 'yong ex boyfriend ko. Kaya lang sa sobrang sakit na naramdaman ko kahit ice cream 'di ko kayang lunukin." Pabirong sabi ni Molly.Nakakailang baso na ako ng ice cream.Sabi nila kapag malungkot dapat kumain ng mga sweets para hindi maging bitter. Tangna magkakadiabetes na ako bakit ang sakit pa rin ng nararamdaman ko."Bakit ba kasi nagpaghost ka rin?" Panenermon ni Molly.Muli na naman niyang sinalinan ng ice cream 'yong baso ko. Mas maigi na 'to. Kung magpapakalunod naman kasi ako sa alak sasakit lang 'yong ulo ko kinabukasan. Hindi ako puwedeng umabsent. Ayaw kong sayangin 'yong binigay na second chance sa'kin ni Mr. Marquez. "Hindi ko naman kontrolado ang lahat, Molly. Katulad mo 'di ba ilang beses ka na ring na-ghost?" Tiningnan ko pa siya saka muling sumubo ng ice cream.Inirapan niya
*Allessandro*"What the hell!" Mainit na mainit ang ulo ko dahil sa mga hindi kanais-nais na nangyayari sa Blue Knuckles business."Mr. Castellucio, you have to calm down. I assure you that I will find the thief and I will make him pay for what he did." Marahang wika ng head accountant ng buong Blue Knuckles."No. I will make him pay. I don't want to tolerate this." Nakatiimbagang kong sabi.Napalunok naman ang mga kasama ko sa loob ng silid. Alam kong natatakot sila sa'kin hindi dahil ako ang boss kundi dahil kilala nila kung anong klase ako ng tao. Mas mabangis pa ako sa lion at mas tuso pa ako sa ahas.I don't do killing without torturing.Nasa Italy ako ngayon para ayusin ang gulong nangyayari sa Blue Knuckles. Noong nakalipas na buwan ay nawalan ng halos twenty-five million ang pera ng organization. Hindi ko iyon pinalampas, nag-imbistiga ako at mayroon na akong suspetsa. Naulit muli ang pangyayaring iyon at sa ngayon mas malaking halaga na ang nawawala. Ayon sa accounting staff
*Alana*Pagkatapos ng halos isang dekada ay ngayon lamang naging katotohanan ang outing naming magkakaibigan. Muntik pang hindi makasama si Alena dahil may photoshoot daw sana siya subalit mabuti na lang at na-cancel iyon dahil may importanteng lakad yata si Marcello.Kotse ni Jack ang ginamit namin. Excited ang lahat.Sa isang kilalang beach kami pupunta. Mas gusto ko sana ng private resort kaya lang ayaw nilang lahat. Masyado daw boring.Three nights kami sa resort kaya medyu marami-raming kagamitan ang dala ko. I bring my laptop with me kasi nga kapag may vacant ay magtatrabaho pa rin ako. Gagawa ako ng mga lesson plan ko. Syempre hindi ko nakalimutang magdala ng sunblock, nagdala din ako ng summer hat, beach sandal, sunglasses, two piece na binili pa ni Alena para sa'kin. Minsan lang ako maligaw sa beach kaya susulitin ko na. Awra na kung awra.Biglang nagbeep ang phone ko."You were in my dream last night." Anang mensahe ni Allessandro.Ilang araw at gabi na kaming magkachat.Med
*Alana*"Where are we going?" Punong-puno ako ng pagtataka.Allessandro held my hand tightly. Is he still furious because I wore a bikini?Ang baba naman yata ng dahilan niya para umasta ng ganito.Hindi ko lubos maisip na iniwan niya ang mahahalagang meeting niya sa Italy para lang sa'kin. Para lang sermunan ako ng personal dahil sa pagsuot ko ng bikini. Matino pa ba isip niya?"Get in." Utos niya nang marating namin ang Bugatti Divo niya.Tiningnan ko siya ng matalim.Ano bang nangyayari?Saan niya ako dadalhin?"Did you hear me?" Nakatiimbagang niyang tanong.Galit ba talaga siya?Para namang sobrang laki ng kasalanan ko."You want to get in yourself or do you want me to get you in?" Muli niyang tanong.He clenched his jaw.Tuluyan na akong pumasok sa loob ng sasakyan. Ayaw kong umabot pa sa kung saan ang lahat. Kilala ko si Allessandro. He has a bad temper. Ayaw kong sagarin ang pasensiya niya. Nasa public place kami kaya hindi ko sasabayan ang init ng ulo niya.Mabilis ang pagpa
*Allessandro*"What! That's impossible!" Bulalas ko nang makatanggap ng balita tungkol sa mga Ruso.Tuluyan na ngang tumiwalag sa Blue Knuckles si Francesco Russo. Kinumpirma iyon ni Mauro. Matagal na panahon din na naging bahagi ng organisasyon si Francesco. Maayos naman at matino siyang miyembro ng Blue Knuckles. Nabago lamang ang lahat matapos akong italaga na bagong leader ng organisasyon. Hindi ko lubos maisip na nagawa niyang bitawan ng basta-basta na lamang ang Blue Knuckles. Marami siyang alam tungkol sa grupo at delikado iyon para sa lahat ng miyembro. Si Francesco Russo ang dahilan ng lahat ng nangyayaring kapalpakan sa mga negosyo ng organization. Siya ang may pakana ng protesta laban sa pagpapatayo ng casino plaza sa Hawaii. Siya rin ang nagnakaw ng pera ng Blue Knuckles at siya rin ang dahilan kung bakit ang iba't-ibang cockpit arena ay nagsara. He's doing inside job and the worst one is he already build a new organization. Maingat siyang magtrabaho dahil walang may nakat
*Alana*"Alana! Alana!" Nagising ako sa tinis ng boses ni Molly.Kinusot ko ang mga mata ko.Nakadungaw siya sa bintana ng apartment ko. Hindi ko alam kung paano niya nabuksan ang bintana dahil sa pagkakaalala ko ay inilock ko iyon bago ako natulog.Teka, anong oras na ba?Napabalikwas ako ng bangon nang makita sa wall clock ko na halos sampung minuto na lang ay sasapit na ang alas otso. Kaagad akong nagshower. "Alana, ano ba!" Patuloy na sigaw ni Molly habang abala ako sa pag-aayos ng sarili. Kaya ko pa naman sigurong takbuhin ng limang minuto ang Sun Valley Academy.Hindi ako puwedeng umabsent ngayon dahil isang linggo akong hindi nakapasok last week. Ayokong sa ikalawang pagkakataon ay maubos ang pasensiya sa'kin ni Mr. Marquez.Saka ko lamang binuksan ang pinto nang papaalis na rin ako.Alam kong maraming tanong sa'kin si Molly peru wala na talaga akong time. Babawi na lang ako next time sa kaniya."Alam mo, sobrang late na ako Molly. Next time na lang tayo mag-usap." Nagmamada
*Allessandro*I thought I lose Alana. No words are able to describe how scared I was after I open all the hidden pages of my life to her. The hours that she was not with me was a torture. It felt like I'm losing my blood every seconds. I'm afraid I failed again but Alana was different to anyone just like my first impression after I glance at her walking on the aisle with a veil covering her face."Ay baklang palaka!" Gulat na gulat si Alana nang pumasok ako ng shower room.She covered herself with her hands."Hindi ka ba marunong kumatok?" Halos sigaw niya.Ngumiti lang ako."I just want to check if you're done," I replied."Hmm... seriously?" Nakataas ang kilay na tanong niya.Humakbang ako palapit sa kaniya.Bakas na ang baby bump niya. Hanggang ngayon nahihiwagaan pa rin ako sa mga nangyayari. I will be a dad soon, it's a bit terrifying and exciting at the same time."What?" Nakatitig siya sa mga mata ko."Am I not allowed to be here?" I teased.She opened the shower and wet hersel
*Alana*Kung kailan naman tila naging maayos 'yong marriage ko saka naman naging biglang tila isang bangungot ang lahat. Pilit kong tinakasan ang bangungot na ito sa loob ng mahabang panahon sa pag-aakalang maiiwasan ko ito habang buhay. Francesco was the monster that was creeping inside of me. He's the one who destroyed my childhood and my whole life. I suffered enough from his grudge. I pay for the sin that I haven't committed. Allessandro spent almost ten years trying to find the culprit in his parents deaths, and I'm here hiding, acting like I didn't know anything. It really kills me every time I see him. I'm stuck; I didn't know what to choose. I may be selfish, but I couldn't risk my life. I knew the whole damn truth, but my mouth was as covered with fear as my soul. I wouldn't die yet; I will be a mom in a few months. I had to be wise even though my conscience had persecuted me a million times. This is my way to live for my child, for Allessandro, and for all the people I love.
*Alana*"I want an ice cream." Lambing ko kay Allessandro."Alana, I'm working." Tugon niya habang nakatuon ang buong atensiyon sa laptop niya."Gusto ko nga ng ice cream." Pangungulit ko.He sighed.He looked at me."You can buy outside or call Mauro." Deritsong sabi niya.Napabuga ako ng hangin. Bakit hindi niya ma-sense 'yong gusto ko? Kahit sobrang nakakabagot dito sa office niya ay sumama ako dahil 'yon 'yong gusto niya. Ang dami ko dapat gagawin sa noodles house peru mas pinili kong samahan siya dito sa opisina niya. "Fine, I will call him." Aniya nang mapansing nakabusangot ako.Tumayo ako saka deri-deritsong lumabas ng silid. Nakakainis siya masyadong insensitive. Bakit kailangan pa niyang iasa sa iba 'yong dapat ay responsibilidad niya?Jusme! Nakakainis."Alana!" Sigaw niya.Hindi ko siya pinansin. Sa halip ay mas binilisan ko pa ang paghakbang ko hanggang sa marating ko ang elevator. Kaagad akong pumasok sa loob saka pinindot ang ground floor. "Ma'am Alana, uuwi na po ba
*Allessandro*"I will give you 10 days, Ricardo. Find out who's trying to destroy me, and if you fail, I'm sorry, but you will die." I whispered."How many times do I have to tell you I'm not involved in any of this sh*t?" He clenched his jaw.I shrugged.I don't care if he's involved or not; I wanted someone to pay for the mess they made in my life."Just do as I say." I ordered."And one more thing, I'm watching you." I warned as I tapped his shoulder."Don't threaten me, Allessandro. I'm not the enemy here." He smirked."I'm not threatening you. I'm just informing you. Don't you dare betray me." I whispered as I stepped away from him.If not because of Alana, he's now resting in his cold coffin. He was lucky that heaven still had mercy on him. I tightened my grip on the steering wheel as I remembered what Alana had confessed to me. Is she really pregnant? Am I going to be a dad?So what will happen to our annulment?The questions in my mind were like sand on the seashore. I badly n
*Alana*"Alam mo sumusobra na talaga 'yang Andrea na yan. Kung makaasta akala mo pag-aari niya si Allessandro." Naiinis kong kuwento."Bakit ba affected ka? Ilang araw na lang ay hindi mo na asawa si Allessandro dapat wala ka ng pakialam sa kanilang dalawa ng Andrea na 'yon." Ani Molly.Tumulis ang nguso ko."Kanino ka ba kampi sa'kin o kay Andrea?" Puna ko.Ngumisi siya saka nag-peace sign.Nakakainit lang talaga ng ulo 'yong ginagawa ni Andrea. Kapag ako napikon ng tuluyan nako!"Siyempre sa'yo. Ang point ko lang naman ay dapat dedma mo na sila." Paglilinaw niya.Biglang dumating si Giorgia. Hindi yata maganda ang timpla ng mood."Alana, can we talk?" Bungad niya.Nakapagtataka ang pagiging pormal niya pati na rin ang tono ng boses niya.Ano kayang problema ni Giorgia at ang aga yata niyang napasugod dito sa noodles house. Hindi niya kasama si Giorge kaya alam kong hindi siya magtatagal.Lumipat kami ng area kung saan malimit lamang ang mga diner."I want a favor from you." Deritson
*Allessandro*I'm just giving Alana her right to be free, but I couldn't help myself when I saw her wearing Federico's shirt. I wanted Alana to live the life she wanted. It's true that love makes human hearts weak; that's what happened to mine. I destroyed my own wall and let myself be vulnerable. I wish I hadn't ruined my barrier, so no one was able to make me feel anything."How was your mission?" Tanong ni Francesco.I shrugged."Great," I replied.Malinis akong magtrabaho kaya walang sabit. I earned a billion dollars for shooting the president of Croatia, and that money belongs to Blue Knuckles. I just followed the order and got paid. I guess this is my specialty in life. I didn't have any conscience left because I threw it all away many years ago. I forgot about it since my parents' assassination. "Great, but look at you. Don't tell me your conscience started to persecute you." He laughed.I chuckled.I tried to lie and act like everything was incredible, but I couldn't convince
*Alana*Nagpupuyos ako sa galit. Hindi ko alam kung nananadya si Allessandro o nagkataon lang na ilang beses ko silang makitang magkasama ni Andrea. Magkasama sila sa isang party at ngayon laman sila ng news."Bakit parang pinagsakluban ka ng langit at lupa?" Tanong ni Alena.Kumunot ang noo ko.Kanina bago ako umuwi ng bahay ay kumain kami ni Molly sa isang Chinese restaurant. Ang sarap ng pagkain hindi uso sa'kin ang diet kaya lumamon na ako. Hindi ko pa nakakalahati 'yong dumplings ko ay bigla akong nawalan ng gana dahil sa pagpasok sa restaurant ni Allessandro at Andrea."Pagod lang ako." Pagsusunungaling ko peru sa totoo lang gusto ko ng bumuga ng apoy sa inis."Marcello invite for a dinner." Maya-maya ay sabi niya."Bakit ayaw mo siyang ipakilala kay Papa?" Tanong ko saka pasalampak na naupo sa sopa.I feel exhausted.Umasim ang mukha ni Alena."Bakit ko ipapakilala?" Nakataas ang kilay niyang tanong.Ibig sabihin hindi pa boyfriend ni Alena si Marcello?"Akala ko ba in a relati
*Alana*"Naghihintay kang habulin ka nang habulin ni Allessandro?" Tila nanenermon na tanong ni Molly.Isang malalim na hininga ang pinakawalan ko. Tatlong linggo na ang nakakaraan simula noong huli kaming nag-usap ni Allessandro pagkatapos 'non ay hindi na siya tumawag pa o nagpakita sa'kin. Bagay na ipinagtataka ko o baka napagod na siya. Baka sumuko na rin siya tulad ko. Mas okay nga 'yon at least hindi na magiging mahirap pa ang lahat. Peru bakit parang may parte sa puso ko na nalulungkot? Bakit tila may biglang panghihinayang akong naramdaman?"Hindi. Nagtataka lang ako kung bakit hindi siya tumawag man lang o ano...." Hindi ko nagawang itulog ang sasabihin ko."Ano? Kulitin ka? Suyuin ka? Papadalhan ka ng flowers and sorry letters?" Bulyaw ni Molly."Hay nako! Bakit kasi tinulak mo siya palayo kung mahal mo pa naman talaga siya? May pa-annul annul ka pang nalalaman e ayaw mo naman palang mawala sa'yo 'yong tao." Patuloy niya sa panenermon.Nagkibit balikat lamang ako.Am I regre
*Allessandro*"What's Alana doing in Atty. Salazar's office?" Kunot noo kong tanong kay Marcello.He shrugged."Why don't you ask her?" Pabalik niyang tanong.Alana was too confusing. After we did our elevator thing, she didn't show herself to me again. I tried to call her, but maybe she blocked my number just like she always did. She's having a great time annoying me."She's avoiding me." Maikling wika ko.Atty. Salazar was one of my friends. I had to ask him what Alana's plan was."You guys are like the bulb in my room." He commented."On and off, it was like blinking non-stop. I don't understand what the problem is with it." He continued."I don't understand what her problem is." I replied."Do you still want to keep her?" Seryosong tanong niya.Heaven and hell knew how much I wanted my wife back. There's no doubt about it. "Marcello, Alana is my wife. I admit I married her because I had no choice, but it changed as I knew her completely." I reasoned. He sighed."We have to talk