*Alana*"What? Five thousand?" Halos hindi ko malunok ang laway ko sa pagkabigla.Ganoon kamahal ang mga apartment dito sa'min?Kaya ko naman sigurong bayaran 'yon buwan-buwan. Wala talaga akong choice. Ayaw kong umuwi ng bahay dahil alam kung magtataka si Papa. He's not recovered yet. Hindi dapat siya nai-stress. Isa pa, ayaw kung mas maging magulo pa 'yong sitwasyon. Ililihim ko ito hangga't kaya ko, hanggang sa makapagfile na ng annulment si Allessandro."Ano na miss, kukunin mo ba 'yong kuwartong ito?" Untag sa'kin ng landlady.Mabilis kung kinuha ang phone ko mula sa sling bag ko.Natutop ko ang bibig ko nang makita kung magkano na lang ang laman ng gcash ko.Paano ko pagkakasiyahin ang ten thousand?Todo kayod ako sa trabaho peru wala akong naipon. Isang masakit na katotohanan na kailangan kong tanggapin. Hindi rin naman kalakihan ang sahod ko bilang isang teacher at part time waitress. Sobrang mahal na kasi ng mga bilihin sa ngayon ni'y isang pirasong itlog halos sampung piso n
*Alana*Napatayo ako sa kama nang makita ko ang email ng isa sa mga inapplayan ko. Finally, after almost one week of job hunting, dumating na rin 'yong para sa'kin. Natanggap ako bilang isang English teacher sa isang private school. Medyu mahirap pumasok sa public school e, lalo na sa sitwasyon ko ngayon. Sapat na din naman ang halos apat na taon kong experienced bilang isang teacher. Binasa kong muli ang email.Sa sobrang tuwa ko ay tumalon-talon pa ako sa ibabaw ng kama.I have to call my gang.Siguro matutuwa silang lahat, maliban na lang kay Alena. Hindi ko pa rin siya nakakausap. Alam kong masama ang loob niya. Wala rin naman akong balak sabihin sa kaniya ang mga nangyayari. Walang tigil kasi siya kapag nagkuwento. Mahirap na baka mabuko pa ako ni Papa. Malalagot si Allessandro at ayaw kong umabot pa kami kay Tulfo.I have my job again. I can live again.I can live freely.Whoaa! I love my life again.I can do whatever I want to.But still, I'm married to Allessandro.Napabunto
*Allessandro*"She's working at Sun Valley Academy as an English teacher. She's renting an apartment on Boulevard Street. She still didn't have a car; she just rode a jeep or taxi when she went to her job. Her whole family didn't know that she was not living with you. She's dating Mr. Esposito." Mauro stated."What!" Nanlaki ang mga mata ko sa huling sinabi ni Mauro.Is this serious?What the fuck?I clenched my jaw.I still can't believe why Alana is doing this to me. Is she insane?For God's sake"She's dating Mr. Esposito." He said again."Enough, Mauro! Enough!" I yelled.Mabilis na lumapat ang kamao ko sa desk ko. Hindi pa ako nakuntento, sinipa ko pa ang swivel chair ko.I was really mad."What the hell is Federico doing here in the Philippines?" Asik na tanong ko."All I knew was that he was visiting a foundation." Tugon naman ni Mauro.I chuckled.Federico Esposito is one of the Mafia members under Blue Knuckles. Nasa ilalim lamang siya ng pamumuno ko. Hindi ko lubos maisip ku
*Alana*"Oh my god. I really love dancing. Look at me! I'm dancing like a pro!" I almost shouted while continuing to move my body.Naramdaman ko na may biglang humawak sa beywang ko."Stop it." Bulong ni Allessandro.Did he hate my dancing?I don't care. I love what I am doing right now. Hindi ko kailangan ng opinyon ng kahit na sino. Manigas siya dahil wala akong planong tumigil sa pagsasayaw. Minsan lang 'to kaya lubus-lubusin ko na. Sana lang kinabukasan wala akong maalala. Alam kong 'di ako nakakahalinang tingnan peru wala akong pakialam. Ang tanging mahalaga ay masaya ako sa ginagawa ko. "Alana, can you please stop dancing? You look horrible and you forgot that you carry my name." Muli ay pabulong niyang saway."Leave me alone, Allessandro." Tugon ko habang sumasayaw pa rin. Sobrang nakakaindak 'yong musika."Alle, just let your wife enjoy tonight!" Giorgia shouted.Ngumiti ako.At least I have a supportive sister-in-law.Inirapan ko si Allessandro at muli na namang humataw sa
*Allessandro*I didn't expect Alana to leave me for good. Kahit hindi siya ganoon katagal na nanatili sa bahay ko ay parang nasanay akong nakikita siya, nasanay akong marinig ang boses niya. Hindi ko alam na sobra na akong na-attached sa kaniya. Hindi naman kasi talaga ako ganitong uri ng tao. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko. I just loved being around her. I'm longing for her. I'm afraid that I will get used to it. I'm afraid that I would love this pain. Alana is my wife, but she's not mine yet. She was untamed and I don't know how to tame her. She was different, something that caught my attention.Why do I have to think about her over and over again?Ni'y halos wala akong nagawa sa buong maghapon ko dito sa loob ng opisina. Nakatambak pa rin ang mga trabaho ko. I had a meeting today with Blue Knuckles, but I cancelled it. Nagiging irresponsible na ako dahil sa nangyayari sa puso ko. I have to get rid of these feelings.Next week I have to file an annulment. I don't want to po
*Alana*Ilang beses ng tumunog ang tiyan ko. Basta na lang kasi akong pumasok sa school ng hindi man lamang nagbreakfast. Maliban sa wala na akong time para kumain ay wala talaga akong gana. Mabuti na lang at may natitira pang twenty minutes para makapaghanda ako bago umalis ng apartment. Halos alas tres na ng madaling araw nang makatulog ako. Ayaw akong dalawin ng antok o dahil sadyang abala lang talaga ang utak ko sa kaiisip. Parang lantang saluyot na naman ang puso ko ngayon. Ilang araw na akong ganito. I was hurt. I think my heart is bleeding because of what I heard from Allessandro few days ago.Malinaw na malinaw sa pandinig ko ang lahat ng sinabi niya.Kasalanan ko naman kung bakit ako nasasaktan ngayon e. Masyado akong assuming. Umasa ako na Allessandro will never do the things my mother did. I became weak and blinded by love. This is what I'm afraid of. I became naive.I'm so stupid to think that Allessandro is different from anyone else."Miss Garcia, pinapatawag po kayo ni
*Allessandro*"How dare you suspend Miss Garcia? I want to remind you that you're only the principal of this school and I'm the owner. I want her back here tomorrow, or else you will lose everything you have, Mr. Marquez. I hope you understand me better now." Nanggagalaiti ako sa galit."I'm sorry, Mr. Castellucio. I will talk to Miss Garcia immediately." Pakiusap niya.Tiningnan ko lamang siya ng matalim.Magpasalamat siya dahil may natitira pa ring kabutihan sa puso ko at iyon ay dahil kay Alana. She taught me well to become an angel. Kahit na masakit 'yong ginawa niyang paglisan ay hindi ko pa rin magawang magalit sa kaniya. Hindi ko siya kayang kalimutan ng basta-basta na lamang. Actually, what happened to the both of us a few days ago was great. Dapat ikatutuwa ko iyon dahil iyon naman talaga dapat ang mangyayari. Alana deserved a safe place. Tama siya, hindi na siya ligtas sa tuwing kasama ako. Hindi makabubuti sa kaniya kung patuloy niya akong mamahalin dahil hindi ako ang tam
*Alana*"Sige lang, sumubo ka lang. Hindi ka naman tataba kung makakaubos ka ng sampung gallon ng ice cream. Actually, inihanda ko talaga lahat ng 'to noong nararamdaman kong nagloloko na sa'kin 'yong ex boyfriend ko. Kaya lang sa sobrang sakit na naramdaman ko kahit ice cream 'di ko kayang lunukin." Pabirong sabi ni Molly.Nakakailang baso na ako ng ice cream.Sabi nila kapag malungkot dapat kumain ng mga sweets para hindi maging bitter. Tangna magkakadiabetes na ako bakit ang sakit pa rin ng nararamdaman ko."Bakit ba kasi nagpaghost ka rin?" Panenermon ni Molly.Muli na naman niyang sinalinan ng ice cream 'yong baso ko. Mas maigi na 'to. Kung magpapakalunod naman kasi ako sa alak sasakit lang 'yong ulo ko kinabukasan. Hindi ako puwedeng umabsent. Ayaw kong sayangin 'yong binigay na second chance sa'kin ni Mr. Marquez. "Hindi ko naman kontrolado ang lahat, Molly. Katulad mo 'di ba ilang beses ka na ring na-ghost?" Tiningnan ko pa siya saka muling sumubo ng ice cream.Inirapan niya