Kanina pa panay ang tunog ng cellphone ni Sophie. Kanina pa rin siya mulat at nakatitig lamang sa kisame ng kanyang kuwarto. Pero ayaw niyang bumangon o sagutin man lamang ang telepono. Ang gusto niya ay lamunin siya ng malambot niyang kama at manatili sa loob niyon hanggang humupa na ang intriga na si Rob mismo ang may kagagawan.
Tatlong araw. Tatlong araw na silang hindi nag-uusap nito. At tatlong araw na rin silang laman ng mga balita, social media, broadsheets maging tabloids.
The world is crazy over her and Rob. Bakit naman hindi? Isang mayamang playboy bachelor lang pala ang katapat niya. Ang image niya ngayon sa mundo, sa dinami-rami ng nanligaw sa kanya-- prinsipe, anak ng presidente, business tycoon, at Hollywood actor, sa bestfriend lang pala niya ang bagsak niya. Sa bestfriend niyang playboy na mayroong girlfriend. Ang sabi pa ng ibang chismosa, inagaw raw niya si Rob kay Rachel.
At talagang siya pa ang ginawang kontrabida. Duh?
Hindi lang din iisang beses na tumawag ang manager niya, nagtatanong din ito kung totoo ba ang sinasabi ng balita. Pati si Ms. Elle, ang may-ari ng model agency kung saan siya kabilang, tumawag din. Inirason na lamang niyang simpleng misinterpretation lang ang nangyari.
Kahapon nga magkakasunod ang ginawang pagtawag ng iba't-ibang showbiz programs, asking for an exclusive interview with her, pero ayaw niya talaga. Ano namang sasabihin niya sa interview?
Napapadyak siya sa kama.
Bwisit! Ang gulo-gulo tuloy ng buhay niya!
Napairap siya nang wala sa oras at naisip si Rob. She wonders how he's dealing with all of the chaos he himself made. Nagtatago rin kaya ito gaya niya?
Asa pa siya. Rob does not mind what other people thinks about him. Kahit na lagi itong napapabilang sa listan ng Top 10 richest and hottest bachelor in the country and sort of a celebrity himself, wala itong pakialam sa sinasabi ng iba. Kung tutuusin, Rob values his privacy above all else. Hindi ito masalita sa ibang tao lalo na sa press. Kaya nga nagulat siya nang sagutin nito ang tanong ng reporter noon sa club.
Bumuntong-hininga siya. Patuloy pa rin ang pagri-ring ng cellphone niya. Inis niya iyong inabot mula sa night table.
Daddy.
Iyon ang nakarehistro sa screen ng cellphone niya. Dali-dali niyang sinagot ang video call."D-Dad! Kumusta pa kayo?" pilit niyang pinasigla ang tinig at itsura.
"We're doing great, hija! Nasa Puerto Rico kami ngayon ng Tita Lucy mo." Kumaway si Tita Lucy sa likod ng Daddy niya.
Ngumiti siya. "Glad to know na nag-eenjoy po kayo Dad!"
"Siyempre naman, anak! Hinahabol na nga namin ng Tita mo baka magkaroon ka pa ng kasunod." Natatawang balita nito.
"Maniwala ka diyan sa tatay mo, Sophie! Ang lakas humilik sa gabi. Pa'no sobrang pagod sa paglalakad tuwing lumalabas kami," humahagikgik na kuwento ni Tita Lucy.
Natawa na rin siya.
"Ikaw, kumusta?" ang Daddy niya ulit.
Pumormal siya at pinaghandaan ang pagsagot. Her father and step-mother does not need to know the mess she's currently in. Hindi naman mahilig sa chismis ang mga ito, sigurado siya, hindi pa nakakarating sa mga ito ang tungkol sa ginawang pag-amin ni Rob tungkol sa kanilang dalawa.
"A-ayos lang po ako, Dad. Medyo busy lang po sa mga natanguan kong commitments."
Kumunot ang noo nito. "O, akala ko ba bakasyon? Bakit nagtatrabaho ka?"
Ngumiti siya. "Okay lang po, Dad. Nag-eenjoy naman po ako."
Ngumiti na rin ang Daddy. Mukhang na-convince sa sagot niya. "That's good. Ang importante masaya ka sa trabaho mo.H'wag lang masyadong sexy ang mga litrato at videos mo anak ha? Kundi, ipapabalot kita ng kumot kay Rob," natatawang banta nito. "Siya nga pala, nasaan na 'yong kaibigan mong iyon? Hindi naga-update sa 'kin."
Napakurap-kurap siya. "Ha? B-baka busy lang po sa... sa trabaho at girlfriend niya."
Tumango-tango ang Daddy niya. "A, ganun ba? Sige, kapag nagkita kayo, sabihin mo na he needs to call me ASAP."
Umismid siya."Sasabihan ko siya next century," she mumbled.
"Ano 'yon?
"W-wala po. Sige po, sasabihin ko po," mabilis niyang tanggi.
"O siya sige, matutulog na kami. Mag-iingat ka d'yan, anak ha?"
"Opo, Dad. Good night po."
"Good night, princess."
She ended the call and sighed.
Maya-maya pa, may kumatok sa pinto niya bago pinihit ang knob. Sumungaw roon ang bulto ni Yaya Isay.
"Nandiyan si Rob sa baba. Ano papaakyatin ko?" tanong ng matandang katulong.
Marahas siyang umiling. "Ayoko siyang makausap, 'Ya. Sabihin mo na lang may sakit ako." She lazily covered her face with a pillow, bahagyang sinilip ang picture nilang dalawa sa night table.
Agad siyang nagngitngit. "Siraulo ka kasi kung anu-anong pinagsasabi mo!" pabulong niyang pang-aaway sa litrato ng kababata.
Siraulo nga pero mahal mo naman. Nagvo-volunteer din na maging fake boyfriend mo. Ikaw lang ang nag-iinarte, sita sa kanya ng isang parte ng isip niya.
Muli siyang bumuntong-hininga. Hindi siya nag-iinarte. Iniiwasan lang niya paasahin ang sarili. Kapag tinuloy nila ni Rob ang pagpapanggap for any damn reason there is, alam niya, hindi malabong hindi mangyari na aasa siya na puwede sila ni Rob. At ayaw niyang mangyari 'yon dahil sa huli, siya ang kawawa. Kumplikado na nga ang sitwasyon, pati puso niya idadamay pa ba niya. Ano siya sira?
Bakit ba kasi ang kumplikado ng buhay niya? Bakit ba hindi na lang siya na-in-love sa isa sa mga manliligaw niya? Marami-rami na man na rin sila. She only needs to choose. But...
Inis siyang muling napapadyak sa kanyang kama. Maya-maya pa nakarinig siya ng pagtikhim sa pinto. Agad niyang inangat ang unan na tumatakip sa mukha niya at bumaling sa pinto.
Madali siyang napabalikwas sa kama nang mapagsino ang bisita niya.
Naroon ang boyfriend niya este volunteer fake boyfriend niya. Hindi pala isinara ni Yaya Isa yang pinto kanina nang buksan nito iyon.
Madali niyang hinablot ang unan niya at isinubsob ang mukha roon. Na-conscious siya kasi dahil magulo ang buhok niya, hindi pa nakakapagtooth brush o hilamos man lang. Baka nga may muta pa siya o kaya naman tuyong laway sa gilig ng bibig. Nahindik siya sa naisip.
Nagmamadali siyang tumayo mula sa kama. "S-sandali lang," aniya bago tuluyang pumasok sa banyo. Mabilis siyang naghilamos at nag-toothbrush. Nang masigurong maayos na ang itsura niya saka pa lang siya lumabas ng banyo.
Naroon pa rin ito sa may pintuan. He looked casual on his shirt and faded jeans. Na ipinagtataka niya dahil Miyerkules pa lang ngayon, dapat nasa opisina ito.
"Puwede ba 'kong pumasok?" tanong nito, maya-maya. Tumango lang siya. Humakbang ito papasok, nagpalinga-linga pa na parang noon lang nito napasok ang kuwarto niya. Tumayo ito ilang hakbang mula sa kama bago bagsak ang mga balikat na namulsa. Siya naman ay nanatili malapit sa pinto ng banyo, ilang metro ang layo rito.
Rob looked like a defeated man. Sadness was clearly written all over his face. At nararamdaman niya, mayroon itong problema.
"Rob?" pukaw niya rito.
Noon pa lang ito nag-angat ng tingin. "Rachel and I had a big fight,' malungkot na deklara nito.
"Dahil ba sa--" Hindi na niya naituloy ang sasabihin nang agad itong tumango. "Gusto mo kausapin ko?" agad niyang sabi.
She silently bit the insides of her cheeks. She can see now how much Rob loves Rachel. And it hurts.
Can she really go as far as fixing Rob's relationship for him? How pathetic she is!
"Hindi, h'wag na muna," sagot nito kapag kuwan. Bumuntong-hininga ito, pilit na ngumiti. "Ikaw, kumusta ka? Masama raw pakiramdam mo? You want me to call the doctor?"
Marahan siyang umiling. "O-okay lang ako. I-ikaw?" atubili niyang tanong.
Hindi ito sumagot, ibinaling ang ulo sa veranda ng kanyang kuwarto kung saan tanaw ang rose garden. Rob was a picture of confusion. And she can't stop thinking over his pain, even more than hers.
Humakbang siya palapit dito. Bumaling ito ulit sa kanya. "Want to talk about it over cheesecake?" aya niya rito, pinilit na ngumiti.
Hindi ito sumagot, ngumiti lang din bago hinawakan ang kamay niya.
-----
"You're cheesecake will always be the best," anito nang nasa lanai na sila at kumakain ng cheesecake. "If I'd be on death row and eat this as my last meal, I'd die a happy man," anito habang naglalagay ng isa pang slice ng cheesecake sa plato nito.
She rolled her eyes. "You're exaggerating."
Umiling ito. "Of course not! Your cheesecake is good. No erase that, its superb." Sumubo ito. "No, erase that. Your cheesecake is supreme, the best of the best!"
Nalukot ang mukha niya. "Inuuto mo ba 'ko para patawarin kita?"
Umiling ito. "Hindi a! Nagsasabi lang ako ng totoo," anito bago sumubo ulit.
True or not, the praise warmed her heart and made her smile.
"Then you should thank Raine for dragging me into baking. Kung hindi dahil sa kanya, hindi ako magkaka-interes sa pagbe-bake," aniya bago uminom sa baso ng juice na nakasilbi sa harap niya.
Maya-maya pa, pormal itong tumitig sa kanya.
"B-bakit?" naiilang na tanong niya.
"I'm sorry," umpisa nito. "I did what I did, said what I've said and I have no excuse for it."
Umayos siya ng upo. "It's okay. We say things we don't mean when we're angry. Kaya, sorry din."
"So, bati na tayo?" tanong nito, nakangiti.
Kung sa salita nito o sa guwapong mukha siya nito nadala, hindi na niya alam. Basta ang alam niya, tumango siya, ngumiti bago, "Bati na tayo."
They spent the next hours talking and watching movies. Noong nag-aaral pa lang sila, ganoon din sila tuwing weekend. 'Yan ay kung wala itong date.
"Wala kang pasok?" untag niya rito nang tumanghali na. He grabbed some popcorn and popped it on his mouth. Nasa entertainment room sila at nanonood ng paborito nilang Star Wars.
"Nag-leave ako," anito, ang mga mata nasa TV.
"Nag-leave ka dahil brokenhearted ka?" usisa pa niya, inayos ang upo sa lazyboy sa tabi nito.
"Hindi ako brokenhearted, Ting. Pagod ako kaya ako nag-leave," sagot nito, hindi pa rin tumitingin sa kanya.
So, hindi totoo ang napansin niya kanina na kaya ito malungkot dahil nag-away ito at ang maldita nitong girlfriend? Lihim siyang napangiti.
"Bakit ka napagod?" usisa pa rin niya.
Bumaling na ito sa kanya. "Napagod ako kasi marami kang tanong, Ting."
Bumusangot na siya at umirap. "Sungit! Nagtatanong lang naman."
Ngumisi ito at magaang pinisil ang pisngi niya. "Alam mo, ang cute ng irap mo. Irap ka nga ulit."
"Nyenye! Suntukin kita e," aniya bago inagaw ang hawak nitong bowl ng popcorn.
Natawa ito bago muling nag-concentrate sa panonood. Gano'n din ang ginawa niya.
"I'll always like this movie, no matter how old it gets," komento nito maya-maya.
"Me too. I'll always like this saga even until we get old. 'Di ba gano'n naman 'yon? You never get tired of someone or something you love. You continue loving it because you love it, no questions asked, " wala sa sariling segunda niya. Rob introduced her to the Star Wars Universe. While other girls like her were watching Barbie movies, she grew up watching Sci-Fi and war-themed movies instead. Hanggang ngayon, mas preferred pa rin niya ang mga gano'ng theme ng movies.
"Ting," pukaw nito sa kanya maya-maya.
Bumaling siya rito. "Hm?"
Hindi ito nagsalita, tumitig lang sa kanya. Nagmabagal siyang nguyain ang popcorn na nasa bibig niya nang kumabog ang dibdib niya sa pagtitig na 'yon ni Rob sa kanya. Again, he was looking at her like she's his most favorite person in the world.
Maya-maya pa, "Nothing," anito bago muling itinutok ang mata sa TV.
Pinanood nila ang lahat ng Star Wars movies hanggang gumabi.
"So, hindi talaga kayo?" lukot ang mukhang tanong ni Raine kay Sophie. Biyernes ng gabi at binisita niya ang kaibigan sa condo nito. It's the first time she went out of the house since thenewsabout her and Rob came out."Hindi. Pero nag-offer siya na maging fake boyfriend ko," kaswal niyang sagot habang chini-check ang mga prutas sa fruit basket na nakapatong sa kitchen island.Namaywang si Raine, binitawan ang spatula na hawak nito na pinampapatag nito sa batter ng cake na binuhos nito sa pan. "Tinanggihan mo talaga? Sana kinonsulta mo muna ako bago ka tumanggi."Nalukot ang mukha niya. "E bakit?""Anong bakit? Sa ating dalawa, ako na ang nagka-boyfriend. Kumbaga, I know love better than you, Sophia. Kaya dapat n
"Beautiful! We're almost done! Three more shots,"anang photographer kay Sophie. She continued to pose, this time she seductively bit her lower lip and raise her arm on top of her head and glanced sideways for a candid shot. Kumislap ang mga ilaw na nakapalibot sa kanya.Maya-maya pa, "That's a wrap! We got it!" sigaw ng baklang producer ng photoshoot na si Tim. Nagta-trabaho ito sa isang sikat na local fashion magazine at isa sa mga naunang nakilala niya sa industriya. Kaya naman nang ayain siya nito for a photoshoot, hindi niya mahindian.Agad na lumapit ang isang production assistant at binigyan siya ng robe. Kanina pa siya nanginginig sa lamig ng aircon sa studio, why she's just wearing a red two-piece bikini! Nang maisuot niya ang robe, agad niyang sinilip ang monitor kung saan naroon ang mga
"Bakit ka ba nagkasit?" tanong ni Raine sa kanya habang ipinagbabalat siya ng ponkan. Lukot ang mukha nito, nananantiya rin ang tingin.Napasandal siya sa headrest ng kama at bumaling sa bintana. Tatlong araw siyang nilagnat. Sa sobrang nerbiyos ni Yaya Isay, isinugod siya nito sa ospital nang madaling-araw. Ang unang akala nila ay may dengue siya buti na lamang at nag-negative siya sa dengue test. She had acute bronchitis. Napabayaan niya kasi ang ubo niya. Paano, sa nakalipas na linggo, nag-trabaho siya nang husto. Kahit nga 'yong mga TV guestings na hinihindian niya noon, tinanggap na rin niya. Ayaw niya kasing maburo sa bahay nila.Working is better than staying at home and think about Rob, that was her reason. Kaya lang, nasobrahan siya 'ata sa kaka-trabaho, kaya heto siya ngayon, may sakit.
Hindi mapakali si Sophie habang naka-upo sa shotgun seat ng pick-up ni Rob. It's been almost a week since they've last seen each other. Ni wala nga ito noong na-discharge siya sa ospital e. Gusto niyang magtampo, kaya lang ideya naman niya 'yon. Ideya niya na layuan nila ang isa't-isa kahit na mahirap para sa kanya.Aside from the fact that Rob is torn between her and Rachel, she thought that if she won't see Rob, she could teach herself to forget about what she felt for him. Also, distancing from him would shield herself from more heartaches. Well, that's what she thought. Mahirap pala. She'd missed him everyday and resisting not to text him was a struggle.Rob is a habit she can't shake off. And she's not sure if she'll ever do so in the future.Akala nga niya hindi na ito magp
"Okay ka lang?" tanong ni Raine kay Sophie. Hindi siya sumagot. Bagkus ay lalo niyang ibinuro ang bigat niya sa passenger's seat ng sasakyan ni Raine at pinagbutihan ang pagtanaw ng mga kaganapan sa loob ng isang mamahaling restaurant. Sa mga oras na iyon, tiyak na naganap na ang proposal ni Rob sa malditang girlfriend nito.Ang pangakong walang makakaalam ng lihim na damdamin niya para kay Rob ay hindi na niya matutupad pa. Sinabi na niyang lahat kay Raine ang katotohanan. Hindi ito nagsalita o nagalit man lang dahil sa kagagahan niya. Bagkus ay buong puso itong nakinig at pinatatag ang loob niya. Tinulungan pa nga siya nitong magtawag ng mga suppliers para sa proposal ni Rob. But of course, that did not happen nang hindi siya nito napapangaralan at natatalakan ng isang oras. Pero hinayaan na lang niya. She had always known that Raine is a dependable friend. Ngayon nga pinagbigyan siya
Humigpit ang pagkakahawak ni Rob sa steering-wheel bago minaniobra ang sasakyan niya patungo sa parking lot ng isang sikat na French Restaurant.Bumangon na naman ang pamilyar na inis sa dibdib niya na mula pa kaninang umaga ay ayaw na siyang lubayan.He's still pissed.Hindi niya pa rin kasi maintindihan kung ano'ng pumasok sa isip ni Sophie at gusto nitong magsolo! Para lang itong batang nag-crave ng cotton candy sa gitna ng gabi at gustong bumili nang ora-orada! At ang malala, ni hindi niya ito napigilan. Hindi na nga 'ata ito nakikinig sa kanya e. Well that's a given, magsingtigas sila ng ulo e.Pero kung tutuusin, may sarili itong buhay na iba sa kanya, kahit pa sabihing magkababata sila. Sooner or later, mai-in love din it
"Nagmamaganda ka na naman!" nakaingos na sabi ni Raine kay Sophie. Kasalukuyan siyang nakaharap sa vanity at nagmo-moisturizer. Doon kasi siya matutulog sa condo ni Raine ngayon because she offered her unit for Phil to stay for a week."Bakit pa kasi kailangang dito ka pa matulog, puwede namang tabi kayo ni Fafa Phil sa kama.Tutal kayo naman na, 'di ba?"She scoffed. "Saan mo naman nahagilap 'yang tsismis na 'yan Francine?" tanong niya, habang patuloy na paglalagay ng mositurizer.Tumikwas ang nguso nito. "Updated ako, 'no? Kalat na kalat sa social media ang pagde-date ninyo kanina. O, tignan mo," anito, ipinakita pa ang cellphone nito sa kanya.Magkayakap sila ni Phil sa picture, kuha iyon kanina nang nasa restaurant sila kung saan sila nag-dinner ng kaibigan.
Awtomatikong nagbuhol ang mga kilay ni Rob nang may marinig na nagtatawanan sa game room gayong kadarating lang niya mula sa opisina. Hindi rin niya alam kung bakit naroon ang dalawang bodyguards ni Phil sa portico at kausap ang mga sundalong naka-detailsa Papa niya.Malimit na tahimik ang bahay nila, maliban na lamang kung naroon si Sophie na nangungulit sa kanyaMabilis niyang kinalas ang necktie niya nang maalala ang kababata. Tatlong araw na siyang walang balita rito. Ayaw siya nitong kausapin kahit na anong pilit niya. He had tried calling her pero laging unattended ang phone nito. Mukhang nagpalit ito ng numero.Kaya naman hindi na rin niya ipinilit pang bumalik sa condo nito. Nagpasya itong mabuhay ng solo, e 'di bahala na ito sa buhay n
A quite knock on the door made Sophie turn to its direction. Maya-maya pa, bumukas iyon—revealing Rob’s conflicted face.Mabilis siyang lumapit sa asawa habang kinakabit ang diamond earring sa tainga niya. “Why? What’s wrong?” nag-aalalang tanong niya.Rob huffed and shook his head slowly. “I guess your sister is stalling again. Nagkulong na naman daw sa banyo sabi ni Mommy Lucy. I told you, she doesn’t want to have this kind of party. Honey, she’s not comfortable.”Napailing na rin siya, nasapo ang ulo na bigla ‘atang nanakit. Tonight is Jasmine’s, her adoptive sister, 18th birthday. Siya ang nakaisip niyon matapos niyang malaman na binu-bully ang kapatid niya sa St. Gabriel University kung saan ito ngayon nag-aaral bilang senior highschool. She wanted to show the world that though it is a common knowledge that she and Jasmine do not share the same blood, they both carry the Benitez name and nothing will ever change that.Jasmine is her sister. At handa siyang ipagtanggol ito sa kahit
Cassie seemed to be too overtaken by a lot of emotions that her logic starts to fail in comprehension. Pero mas lalo naman siyang natuliro nang marahan siyang akayin ni Rob paakyat sa hagdan. She did not question him. Tahimik lang siyang sumunod dito. Nang marating nila ang 3rd floor, iginiya siya nito sa malawak na veranda. The whole place was surrounded with tea-light scented candles. Nagkalat din sa sahig ang talulot ng gumamela at iba pang bulaklak. Lalong bumilis ang pagkabog ng dibdib niya nang makita niya sina Raine, Tyrone, at ang mga biyenan at magulang niya, all standing on one side of the veranda with satisfied smiles on their faces. Her mind got clouded with confusion almost immediately. "B-bakit kayo nandito? Dad akala ko... Raine, bakit... " Hal
Nagmamadaling lumabas ng sasakyan nito si Raine at dire-diretsong nag-doorbell. Pinagbuksan ito ng isang unipormadong katulong at pinapasok sa maliit na gate.Tensiyonado siyang naghintay sa loob ng sasakyan. Inabala niya ang sarili sa pagtingin-tingin sa cellphone niya at sa baby niya. Kaya lang, sampung minuto na ang nakakalipas subalit hindi pa rin nagte-text si Raine. Nang pumalo na sa kinse minutos ang paghihintay niya, tuluyan na siyang nainip. Malapit na rin kasing lumatag ang dilim sa paligid. Saktong pababa na siya ng kotse nang makatanggap siya ng text mula sa kaibigan. Puwede na raw siyang pumasok.Karga-karga niya ang baby niya nang bumaba siya ng kotse at nagtungo sa sa gate. Magdo-doorbell sana siya pero nakita niyang bukas ang maliit na gate sa gilid ng bahay.
"Alam mo ba na mahal ang bayad sa mga kargador, Sophia?" tikwas ang ngusong reklamo ni Raine habang hirap na hirap ito sa pagbibitbit ng mga iuuwing gamit ni Baby Ethan. "Sa dami nitong gamit ni Baby Ethan, para na rin kayong naglipat-bahay dito sa ospital, a.""E sabi mo 'pag kailangan ko ang nakakasilaw na kagandahan mo tawagan lang kita," kaswal na sagot niya, hinaplos pa ang pisngi ni Ethan na nasa mga bisig niya. "Kailangan ko ng tagahakot e."Lalong nanulis ang nguso nito. "Jusko! Sana sinabi mo man lang na gagawin mo lang pala akong kargador at driver para hindi na ko nag-stilletos!" patuloy na reklamo nito bago nagpatiunang pumasok sa elevator. Hinihingal nitong ibinaba ang ilang bag na naglalaman ng mga ginamit ni Baby Ethan sa mahigit dalawang linggo nitong pananatili sa ospital. Raine kept on murmuring as sh
Nang makauwi si Sophie, nagpakalma muna siya sa kanila bago siya nagpunta sa mga bahay ng biyenan niya. Wala rin kasi sa kanila ang mga magulang niya. Alam niyang abala pa rin ang mga ito sa paghahanda ng nursery ng baby niya. Gusto niyang makita ang nursery ng baby niya. She wanted to cherish that moment of becoming a first time mom no matter how painful is the other side of it. Gusto niya, paglaki ng anak niya, may maikukuwento pa rin siya kung paano at gaano ito kamahal ng mga lolo at lola nito noong dumating ito sa mundo. And no matter how fleeting her baby would stay in that room, she'll make lots of memories in it for her son. Nakapagdesisyon na kasi siya. She'll ask her attorney to draw a legal separation agreement for her and Rob. At kapag kaya na niya,
Tinititigan ni Sophie ang sarili niya sa salamin. She was asking herself what's wrong with the way she looks that her husband just won't take even just a glance at her.Napabuga siya ng hininga at inayos ang buhok niyang nakalugay.Halos dalawang linggo na siyang nagpapaganda, nagbe-bake ng cheesecake at nanunuyo, pero deadma pa rin talaga ang pa-importanteng Kulot!She had tried many times to talk to him but he'd deliberately avoid her at all costs. Ang dahilan nito, busy ito sa trabaho. Marami raw itong na-pending na gawain mula nang ma-coma ito. Rob would stay-up late at night in the office and go home to his parent's house. Habang siya, natutulog sa bahay nila. Ni minsan, hindi pa sila nagtabi na mag-asawa mula nang manganak siya.
"Saan ba kayo galing na naman na dalawa?" takang tanong ng Daddy ni Sophie sa kanila nang makauwi sila at naghahapunan. Gaya nang napagusapan, sa bahay nila sila tutuloy ngayong gabi ni Rob. Binitbit na lamang ni Tita Mae ang mga putaheng niluto nito papunta sa kanila."Sa opisina po. Dad. May inayos lang po akong importanteng bagay," kaswal na sagot ni Rob, ang mga mata nasa plato.Napatingin si Sophie sa asawa. Kanina pa, habang pauwi sila mula sa RMM Builders, niya napapansin na walang imik masyado si Rob.Tumango-tango lang ang Daddy niya."Hindi sa nanghihimasok kami sa inyong dalawa Rob, pero ang gusto sana namin ng Daddy ninyo, makasal kayong dalawa ni Sophie sa simbahan," sabi ni Tit
Nang nasa lobby na sila ng building kung nasaan ang opisina ng RMM Builders, agad silang binati ng security guard. Alas-kuwatro pa lang ng hapon. At ang mga empleyado, abala pa rin sa pagta-trabaho. But what was curious about it was, they were all in shock when they saw her and Rob together.Rob gently reached for her hand and held it tight. Kahit na noong nasa elevator sila, hindi nito binitiwan ang kamay niya. Panay tuloy ang bulungan ng mga empleyadong nakasabayan nila sa elevator.Bumukas ang pinto ng elevator sa 30th floor-- ang opisina ng CEO ng RMM Builders. Tahimik siyang nagpatangay kay Rob hanggang sa board room kahit na panay ang lingon ng mga emplyedo sa direksiyon nila.Napasinghap pa siya nang makita niya sa board room ang lahat ng board of d
Hindi alam ni Sophie kung paano uumpisahang kausapin si Rob. It's been three days since she gave birth subalit hindi pa rin sila nag-uusap tungkol sa mga nangyari—kung bakit siya umalis ng L.A. at sumugod pauwi ng Pilipinas. Lalo na ang tungkol kay Rachel. She had waited for him to open up— to tell her what really happened that night. To come clean about that almost midnight conversation she had heard between Rob and his parents. Naghintay siya. Pero hindi nito ginawa. Kaya hanggang ngayon, nalilito pa rin siya. Nag-iisip. Tinitimbang kung ano ang dapat niyang gawin.Nang hapong iyon, na-discharge na siya sa ospital subalit nanatili si Baby Ethan sa incubator dahil nga kulang ito ng ilang linggo. Masakit man sa loob niya na iwan ang anak niya roon, wala rin siyang nagawa. Her baby's health and safety must come first.