Pagkatapos ng sabihin iyon, lumapit siya kay Madam Nera, ngumiti at direktang tumingin sa mga mata. “Ginagamit ng Taylor ang tanzanite bilang isang exquisite gem. Ibig sabihin ay pareho nating nakikita ang malaking potensyal ng tanzanite.“Napaka-kaunti lang nga designs na gumagamit ng tanzanite sa Zlokova. Karamihan sa mga bata ay hindi pa nasasaksihan ang ganda ng tanzanite. Kung nakatago ito, wala ng rason pa para manatili ito sa market.Tinitigan ni Madam Nera ang sincere na dalaga sa harapan niya, iniisip niya ang mga taong kinausap siya tungkol sa pakikipag-partner para sa channels ng tanzanite. Hindi nila iyon pinili dahil sa ganito nito bagkus ay nagustuhan lamang nila ito dahil kakaunti lamang ito.Limitado lang ang dami ng pwedeng maminang tanzanite. Wala ng matitira pa sa mga susunod na dekada, at kapag nangyari iyon, malalagpasan nito ang halaga ng sapphires.Dahil mas malaki ang halaga ng mga bibihirang bagay, ayaw niyang sayangin ang ganoong kahalagang bato sa isa
Parang ilusyon ang mukhang iyon sa sobrang ganda!Tiningnan siya ni Nolan. “Nakabalik ka na?”Umiwas siya ng tingin at naglakad habang hawak ang agreement. “Marami kang libreng oras, Mr. Goldmann.”“Narinig kong nagsayang ka ng kalahating araw sa Taylor Jewelry bago mo makausap si Madam Nera?”“Mayroon ka bang camera?” Chineck niya ang kaniyang mga damit. Siguradong mayroon itong hidden camera!Tinikom ni Nolan ang maninipis na labi. Dahan-dahan siyang tumayo at lumapit kay Maisie. “Bakit hindi mo sinabi sa kaniya na parte ka ng Blackgold Group?”Ang isang bagong kumpanya na gusto ng partnership sa Taylor ay posibleng maliitin dahil hindi alam ng Taylor ang kakayahan nito. Pero kung isa itong kumpanya na nasa ilalim ng Blackgold Group, pwede itong pag-isipan ni Taylor dahil mayroon itong financial backing.Baka hindi pa pansinin ni Nolan ang mahirap na mga kondisyon na ibibigay ng Taylor.Nilapag ni Maisie ang agreement sa desk at sumandal dito. “Bakit ko naman dapat sa
Nagbihis si Maisie sa isang set ng plain at malinis na office attire.Pinili niyang magsuot ng isang puting Y-neck, lantern sleeve top, at isang pares ng beige high-waisted, wide-leg trousers. Isang ribbon ang nakatali sa kaliwang baywang niya dahilan para lalo siyang magmukhang mahinhin at matalino.Mukha lang itong simple pero hindi ito nawawalan ng fashion sense.Dinala sila ng waiter sa isang private room habang ang dalawang bodyguard na nakaitim ay naghintay sa labas ng pinto.“Mr. Goldmann.” Tumango ang dalawang bodyguard kay Nolan at binuksan ang pinto.Sa private room na magarbo ang dekorasyon, isang prestihiyosong middle-aged na lalaki na nasa mga 50s ang nakaupo sa harapan ng mesa.Sa tindi ng dating lalaki, karapat-dapat lang para sa ama ni Nolan.Gayunpaman, matagal ng mayaman at kilalang pamilya ang mga Goldmann, kaya siguradong mataas din ang standard nila para sa kanilang manugang na babae.Inaasahan nila na kahit paano ay anak ng isang royal family o tag
“Mr. Goldmann, hindi na po kailangan. Hindi na po dapat kayo gumastos.” Nataranta si Maisie.‘Paano niya magagawang tumanggap ng regalo mula sa mas matanda sa kaniya?’Nilabas na ni Mr. Goldmann Sr. ang isang brocade box at dahan-dahan itong binuksan. “Hindi ko alam kung magugustuhan mo ito.”Isang mamahaling jade bracelet ang nasa loob ng box. Tiningnan itong mabuti ni Maisie at bigla siyang natigilan. “Isa ba itong… imperial jade?” Nagliwanag ang mga mata ni Mr. Goldmann. “Oh? Alam mo ang ganitong klase ng jade?”Kumibot ang mga sulok ng labi ni Nolan. “Dad, jewelry designer si Zee, kaya alam niya ang tungkol sa mga alahas.”“Kaya pala ang galing niya kumilatis. Napakabihira ng imperial jade na ito. Heirloom ito ng pamilya namin at naiwang dowry ng nanay ni Nolan. Sinabi niya sa akin na ibigay ko ito sa mapapangasawa ni Nolan.”Matapos marinig ang paliwanag ni Mr. Goldmann Sr., pakiramdam ni Maisie ay hindi niya matatanggap ang regalo. “Mr. Goldmann, napakahalaga ng i
“Oo nga, aksidente nga siguro para sa iyo ang nangyari six years ago,” Tumitig si Nolan sa mga mata ni Maisie at mahinahon ang kaniyang tono, “Pero hindi para sa akin.”‘Hindi ako magbibigay ng sobrang effort para hanapin siya kung aksidente lang ang tingin ko sa nangyari.‘Pwede ko rin sabihin na ang taong naglagay ng gamot sa inumin ko noon ang siyang nagdala sa akin sa isang babaeng nagbigay sa akin ng one hell of a night six years ago.‘Ang angkin niyang ganda, bango, hindi ko makakalimutan ang mga detalye na iyon.‘Matagal na akong nasa business circle at hindi na mabilang ang magagandang babaeng nakilala ko, hindi pa ako nakakatagpo ng babaeng kaya akong bigyan ng ganoong katinding pakiramdam. Isang bagay iyon na hindi kayang magawa ni Willow.’Mahinang pinisil ni Nolan ang baba ni Maisie at hinaplos ang mapupula nitong labi. “Kahit na anim na taong nasa tabi ko si Willow, walang nangyari sa amin. Dahil ang babaeng nakasama ko nang gabing iyon ang tanging kayang magpawa
“Ibigay mo sa kaniya ang lahat ng drawings na nasa desk.”“Plano mo siyang bigyan ng mas marami?”“Oo.” Itinaas ni Maisie ang tingin. “Magsisimula siyang maging ambisyosa sa oras na makatikim siya ng pag-asa. Kaya para maging mas ambisyosa pa siya, kailangan pa natin siyang pakainin.”Palihim na pinadala ni Kennedy ang lahat ng designs kay Freddy kasunod ng intensyon ni Maisie.Pagkatapos makuha ni Freddy ang mga designs, nagpunta siya sa Vaenna Jewelry at binigay iyon kay Willow.Tuwang-tuwa si Willow nang mahawakan niya ang mga sketches. Lalo na at sa mga designs na ito nakasalalay ang kita at reputasyon ng Vaenna.‘At kung makikilala ako bilang creator ng lahat ng designs na to…’Labis ang pananabik ni Willow nang maalala niyang handa si Freddy na maging ghost designer niya. Pinost niya pa ang lahat ng designs na ito sa kaniyang personal Facebook at Instagram accounts.Hindi nga nagtagal ay ilang libong likes ang natanggap ng mga post niyang ito.Nang makita ni Mai
“Siguro dahil sikat na si Willow ngayon at naimbita pa sa isang malaking party! Sa madaling salita, nailigtas ng abilidad ni Willow na maimbita sa ganoong klaseng event ang status ko sa pamilyang ito!’Tumayo si Stephen at tahimik na umakyat sa hagdanan—doon nagliwanag ng kaunti ang pakiramdam sa kwarto.Ngumiti si Leila. “Aakyat ako para tingnan ang tatay mo.”Sumunod si Leila sa kwarto. Nang makita niya ang problemadong ekspresyon ni Stephen, lumapit siya at hinawakan ito sa braso. “Dear, anong nangyayari sa iyo?”Tinabig ni Stephen ang kamay niya. “Bilang ina, paano mo nahahayaang umakto nang ganito ang anak mo?”Si Leila na biglang napagalitan ay naguluhan. “Anong problema kay Willie?”“Hindi siya ang designer ng mga jewelry na iyon. Kaya mong lokohin ang iba pati na si Mom, pero hindi mo ako maloloko.”Kilalang-kilala ni Stephen ang anak niya.Makukumbinsi siya kung sasabihin na ang mga jewelry na iyon ay dinisenyo ni Maisie dahil sa taglay nitong husay.Gayunpam
Tumawa nang malakas si Maisie. ‘Tumigil na ba sa pagpapanggap na inosente si Willow?’Sultier style na ba ang gusto niya ngayon?Nang makita ni Willow si Maisie, nagbago ang ekspresyon niya. Bakit nandito rin ang babaeng ito?Hmm, maganda rin na nandito siya.“Haha, kahit ikaw ay naimbita rin?” Lumapit si Willow sa kaniya.“Oo, pero nasurpresa ako na kahit ikaw ay naimbita.” Nagpanggap na nasorpresa si Maisie.Hindi siguro alam ni Willow kung bakit siya nakatanggap ng imbitasyon.Aroganteng ngumiti si Willow. “Siguro dahil trending ako. Maisie, malapit na akong maging parte ng fashion jewelry business.”“Oh, talaga?” Kalmado ang itsura ni Maisie. “Hindi madaling maka-survive sa industriya. Kung hindi mo gagalingan, masisira ang reputasyon.”Nagngalit ang mga ipin ni Willow. “Hah, sa tingin ko ay natatakot ka lang. Ako rin ay matatakot. Hindi ka manlang nakagawa ng anumang ingay pagkatapos mong umalis sa Vaenna. Sa kabilang banda, ang ganda naman ng nangyayari sa Vaenn
Hinila ni Leah ang luggage niya at pinasok sa trunk ng sasakyan niya, lumingon siya sa manager. “Salamat pero sa tingin ko ay hindi ko na kailangan.”“Ms. Younge…”“May nangyari ba?”Nang marinig ang ibang boses, lumingon si Leah at nakita si Dennis na palabas mg sasakyan at papalapit sa kanilang dalawa.Bahagyang tumangonang manager. “Mr. Clarke.”Naningkit ang mata ni Leah. “Magkakilala kayo?”Nakangiting nagpaliwanag si Dennis, “Ako ang may-ari ng hotel na ito pero hindi ko inakala na nandito ka.”Nagulat si Leah. “Ganoon ba?”“Anong nangyari?” Tinanong ni Dennis ang manager para magpaliwanag at tapat na sumagot ang manager.Kumunot si Dennis. “Kapag may nangyari na ganoon, dapat tanggalin ang empleyado.”“P-Pero kulang na ng tao ang hotel ngayon at mukhang mahihirapan na tayo mag-recruit ng panibago kapag tinanggal natin siya.” Hindi mapigilan ng manager na makaramdam na parang sumusobra naman si Dennis sa desisyon niya.Malamig siyang tiningnan ni Dennis. “Kung nakagaw
Nagulat si Leah.‘Posible kaya na si Morrison ‘yon?’Pumunta si Leah sa pinto at bubuksan na sana ‘yon nang bigla niyang narinig ang boses ni Morrison. “Sino ka ba?”Hindi nagtagal pagkatapos non ay may kaguluhan na nagmula sa kabilang banda ng pinto sa corridor.Agad na binuksan ni Leah ang pinto at lumabas, nakita niya si Morrison na parang may hinahabol pero mabilis ang paa ng tao na ‘yon.“Morrison!” sigaw ni Leah.Lumingon siya sa dulo ng corridor at galit na sumigaw, “Hindi mo na naman binasa ang text na sinend ko sa'yo, ano!?”Natigil ang nasigawab na si Leah at nagtataka ang ekspresyon, “Anong text message ang sinasabi mo?”Huminga nang malalim si Morrison at suminghal sa inis. “Pwede mong itapon ang cell phone mo kung wala kang plano na gamitin. Nag-text ako sa'yo, sinabihan kita na huwag bubuksan ang pinto kahit na may marinig ka na katok sa pinto. Sa tingin ko hindi ka naman takot mamatay, huh?”‘Kung hindi ko siya binantayan para sa ganoong insidente, sa tingin ko
Nililinis ni Leah ang damit niya at bahagya siyang nagulat nang marinig kung ano ang sinabi ng lalaki. Inangat niya ang kaniyang ulo para tingnan siya at ngumiti. “Hindi na ‘yon kailangan. Salamat.”Pagkatapos non, umalis siya.Tiningnan ni Dennis ang direksyon kung saan pumunta si Leah nang may pilyo na ngiti sa kaniyang mukha.Pagkatapos ni Leah pumunta sa banyo, hinubad niya ang kaniyang jacket. Sinubukan niyang linisin ang mantsa ng kape sa kaniyang jacket pero walang nangyari. Kaya naman, wala siyang ibang magawa kundi maghintay na makauwi bago niya malabhan ang jacket.Pero, mukhang masyadong masigla para sa kaniya ang lalaki na Dennis ang pangalan.‘Kasing sigla ba niya lahat ng lalaki sa Stoslo?’ naiisip niyang tanong.Nang tanghali, sinabit ni Leah ang jacket sa kaniyang braso. Isang sasakyan ang huminto sa harap niya nang lumabas siya ng building. Ibinaba ng driver ang bintana at ang nandoon ay walang iba kundi si Dennis.“Pasensya na talaga at namantsahan ko ng kape a
Binalik ni Diana si Tic sa stroller at sinabing, “Hindi ako magaling magbigay ng pangalan. Tanungin mo ang dad mo. Mas magaling siya sa akin dito.”Tumango si Nollace. “Kung ganoon, Dad, kailangan ko ng tulong mo na alagaan mula sila sandali.”Nagulat si Rick. “Ano? Ako?”“Ang tagal na nang huling pagkakataon namin ni Daisie na maglaan ng oras para sa isa't isa,” galit na sinabi ni Nollace.Matagal na nang huling nagkaroon sila nang intimate activity at mas imposible pa ‘yon na mangyari ngayon lalo na’t kasama nila ang tatlong bata.Sa sobrang kahihiyan ni Daisie ay gusto niyang humanap ng butas at ilibing ang sarili niya. Hindi niya alam kung bakit nagagawa ni Nollace na magsabi nang bagay na nakakahiya sa magulang nila.Hindi nagtagal, tinanggap ni Rick ang tungkulin sa pag-aalaga ng tatlong bata. At para kay Daisie at Nollace, kung wala ang mga bata sa paligid nila, nakadikit lang si Nollace kay Daisie mula umaga hanggang gabi. Pareho nilang sinamantala ang mga araw at parang
“Kung tutuusin, kadalasan na iniisip ng mga lalaki na responsibilidad ng babae na alagaan ang anak nila at dapat matuwa ang babae kapag handa silang tumulong paminsan-minsan. Ang iba sa mga lalaki ay ayaw pa na alagaan ang anak nila. Naiintindihan ng asawa mo na naghirap ka sa panganganak kaya naniniwala ako na magiging mabuting ama siya,” sabi ng nanny.Nagulat si Daisie.Ang totoo niyan ay pakiramdam niya na tama ang nanny. Swerte talaga siya. Kung tutuusin, kadalasan ay si Nollace ang nag-aalaga sa mga bata.Kapag umiiyak ang anak nila sa kalaliman ng gabi, siya ang maghahanda ng gatas at pagagaanin ang loob ng mga ito.Tumingin siya sa tatlong baby at malaki ang mga ngiti, “Mabuti nga siyang ama.”Nang gabi, umakyat si Nollace sa taas para hanapin si Daisie pagkauwi niya.Nang hindi niya makita si Daisie sa kwarto, pumunta siya sa baby room at nakita na natutulog ito kasama ang mga anak nila.Inilagay ni Nollace ang jacket sa likod ng upuan at lumapit sa kama.Nakakatuwa an
Ngumiti si Estelle at sinabing, “Masaya kami na nandito ka. Hindi ka na dapat nagdala pa ng regalo.”Dinala siya ni Gordon at Estelle sa living room. Hindi madali kay James na umalis sa kaniyang shooting at pumunta rito kaya naman sinabihan nila ang kanilang mga katulong na maghanda nang masasarap na pagkain.Maraming tanong sa kaniya si Estelle katulad kung ano ang pelikula na sinu-shoot niya ngayon at handa niya itong sinagot lahat. Masaya siya sa katapatan nito at mapagkumbabang ugali.“Nakakapagod siguro maging aktor, ano?”Pinagkrus ni James ang mga daliri niya at nakangiting sumagot, “Oo, nakakapagod nga. Pero wala namang madaling trabaho sa mundo.”“Ayos lang lang yon. Naiintindihan naming lahat kung gaano kahirap at nakakapagod ang pagiging aktor. Pero sana alagaan mo ang kalusugan mo kahit na gaano ka pa ka abala,” mahinahon na sinabi ni Estelle.Hindi alam ni James kung bakit siya na-konsensya sa maayos na trato ng mga ito sa kaniya. Kung tutuusin, hindi sila totoong ma
Sapat na ang tatlong taon. At saka at least, hindi na kailangan ni Giselle pumunta pa sa mga blind date.Sa ngayon, kung wala sa kanila ang makahanap ng better partner o kung mahulog ang loob nila sa ibang tao, pwede naman nila isawalang-bisa ang kanilang kasunduan. Sa madaling salita, ginagamit lang nila ang isa't isa sa ngayon bilang proteksyon.“Dad, Mom, masyado lang kayong nag-iisip. Kahit na subukan namin na mag-date, kailangan pa rin namin ng oras. Paano kung hindi pala kami magkasundo pagkatapos ng kasal? Makikipag-divorce ba ako?”Naramdaman nila Gordon at Estelle na tama ang kanilang anak kaya hindi na sila nagpumilit. Tumayo si Giselle at sinabi, “Alright, hindi niyo kami kailangan alalahanin.” Matapos iyon, pumunta na si Giselle sa taas.Nagkatinginan sila Estelle at Gordon at suminghal.…Pumunta si James sa common room at hinanap si Donny. “Umm, Mr. Winslow…”Nang makita na may sasabihin si James, tumingin si Donny. “Yeah?”“Pwede ko bang tapusin ngayon lah
Nang pumasok si Leah sa kotse, sinuot niya ang kaniyang seatbelt. Pumasok na rin si Morrison at nagmaneho.Habang nasa byahe, nakatingin lang si Leah sa bintana at hindi nagsasalita. Tiningnan siya ni Morrison. “Nagtitiwala ka talaga. Hindi ka ba nag-aalala na baka may gawin akong masama sayo?”Tumingin si Leah sa kaniya. “Hindi mo ‘yon gagawin.” “Paano mo naman naisip? Huwag ka masyadong magtiwala sa mga lalaki.”“Pati sayo?” Tanong ni Leah. Tumikhim si Morrison. “Pwede mo naman ako isama.”Biglang natawa si Leah. “Kaibigan mo si Wayne, at may malaki na yung ibig sabihin tungkol sayo. At saka, hindi mo naman ako pinagsamantalahan dati kaya nagtitiwala na ako sayo.”Napahinto si Morrison. “Hindi ka nahihiyang maalala ang araw na ‘yon?” Hindi pa nakaramdam ng kahit anong hiya si Morrison tulad ng nangyari noong gabing ‘yon.Nang makarating na si Leah sa hotel na kaniyang pupuntahan, bigla siyang napahinto nang lumabas siya ng kotse, at tumalikod siya. “Dahil sinundo mo nam
Sumagot si Beatrice. “Si Daddy nga nagbabalat ng shrimp mo. Hindi ka rin naman nahihiya.”Walang masabi si Barbara pero tumawa sila Ryleigh at Maisie.Makikita na ang buwan sa langit. Suminag ang liwanag sa kanila, at sobrang masaya ang senaryo.…Matapos ang wedding, dinala ni Freyja ang anak niya at si Colton sa Kong Ports. Pumunta rin ang mag-ama doon para magbakasyon.Pumunta sila Waylon at Cameron sa Tayloryon para pag-aralan nila paano mag-alaga ng baby para hindi sila magkaproblema pag dumating na ang kanila.Isang trainee dad si Nollace, at isang soon-to-be dad naman si Waylon. Sinusubukan nila ang kakayahan ng isa't isa. Hindi makapagsalita sila Daisie at Cameron sa ginagawa ng dalawa. Tinanong ni Cameron, May naisip na ba kayong pangalan ng mga baby niyo?”Umiling si Daisie at sinabi, “Tatawagin ko silang Tic, Tac, at Toe.”Tumawa si Cameron. “Magiging casual ka lang ba sa pangalan nila?” Sobrang seryoso ng kaniyang mukha. “Madali lang maalala.”Gumalaw ang mukha