Nilagay ni Maisie ang kamay niya sa balikat ni Barbara at sinabing, "Umakyat tayo at mag-usap."Doon lang bumalik si Barbara sa katinuan niya at sumunod kay Maisie at Saydie sa elevator.Ganoon pa rin ang dekorasyon at mga bagay sa office sa 5th level. Parang walang nangyari noon.Tumayo si Barbara sa tapat ng opisina at natapos lang sa pag-iisip nang tinawag siya ni Maisie. Pumasok siya sa office at umupo sa couch.Sinara ni Saydie ang pinto at naghintay sa labas kasama ang mga bodyguard.Kinuha ni Maisie ang tasa sa mesa at sinabing, "Nang mawala ka noong araw na yun, pumunta ako sa club para hanapin ka. Tinanggap ako ni Mr. Summer. Binigyan niya ako ng clue, at gusto niyang bigyan ko siya ng pabor."Mahigpit ang hawak ni Barbara sa kaniyang hita. "Bakit hindi mo sinabi sa akin sa hospital?""Pasensya na, Barbara. Nangako ako kay Mr. Summer na sasabihin ko lang sa'yo kapag hawak ko na ang Glitz," sagot ni Maisie habang nakayuko. "Alam din ni Mr. Summer na baka ayaw mo siyang m
Nang oras na yun, naramdaman niyang bumagsak ang mundo niya, at nahirapan siyang huminga.Nang gabing yon, walang pumunta para iligtas siya. Naging isa siyang "makasalanan" at nahulog mula sa langit papuntang impyerno.Bumuntong hininga si Maisie. "Alam niyang may nangyari sa'yo, pero noong ikalawang araw niya lang nalaman na ikaw ang nasa private room noong araw na yun. Kaya… wala siyang lakas ng loob na harapin ka. Alam niya ang tingin mo sa kaniya, at alam din niya na galit ka sa kaniya."Nakatulala na nakaupo si Barbara sa couch. Parang may butas ang kaniyang pusa."Hindi niya magawa na harapin ka, kaya kinakausap ka lang niya sa phone. Alam niyang gusto mong gumanti, kaya tinulungan ka niya kay Katrina. Tumulong siya sa'yo bilang estranghero, at yun lang ang magagawa niya para sa'yo."Inikot ni Maisie ang ulo niya para tingnan si Barbara. "Nasa isa siyang undercover mission noon. Alam niya na noon pa ang nangyayari sa pagitan nina Tony at Peter. Nilapitan ka niya para imbesti
Sumandal si Maisie sa balikat niya at pinulupot ang kaniyang braso kay Nolan. "Sorry, darling. Mali ako.""Mali ka? Anong ginawa mong mali?" Walang emosyon na sagot ni Nolan, habang hinahayaan si Maisie na yakapin siya."Hindi… hindi dapat ako umuwi ng gabing gabi, at hindi ko dapat hinahayaan na hintayin ako ng asawa ko sa bahay ng nag-iisa." Bulong ni Maisie sa tainga niya. Nangungusap ang kaniyang mata, at kaakit-akit siyang tingnan.Pero, nanatiling kalmado si Nolan at walang emosyon. Walang ekspresyon sa kaniyang mukha, at parang walang epekto sa kaniya ang ginagawa ni Maisie.Nang hahalikan na sana siya ni Maisie, iniwas niya ang kaniyang ulo. Pinisil niya ang pisngi ni Maisie at nabubugnot na sinabing, "Zee, hindi mo pwedeng asahan na patatawarin kita pagkatapos mong ibigay sarili mo sa akin sa tuwing magkakamali ka."Ito ang unang beses na nakaramdam ng pagkatalo si Maisie.Tinulak siya palayo ni Nolan, tumayo, at naglakad palayo.Sinundan siya ni Maisie at tinanong, "Sa
Nang makita na natahimik si Maisie, sumubo ng isang karne sa kaniyang bibig at nakangiting sinabi, "Alam mo ba na mayroong kilala bilang 'the best husband material' sa siyudad nang nakaraan? Alam mo ba sino nagsimula nun?"Nagtataka siyang tiningnan ni Maisie.Tumawa si Louis at nagpatuloy. "Si Mr. Goldmann. Ilang babae pa nga ang humihiling na mahalin sila at kahumalingan ng kanilang mga kasintahan katulad ng paghuhumaling ni Mr. Goldmann sa misis niya."Nilagay ni Maisie ang kamay niya sa kaniyang noo at nahihiyang ngumiti. "Talaga ba?""Oo. Hindi pagmamalabis ang pagsabi na si Mr. Goldmann ang pinaka kanais-nais na lalaki sa Bassburgh. Lahat ng socialite sa Bassburgh ay hinihiling na makipag divorce na siya sa lalong madaling panahon. Bilang pinsan mo at fiance ng best friend mo, kailangan kong ipaalala sa'yo na kailangan mong mag ingat."Umupo ng maayos si Maisie at sumagot, "Ano? Sino sa tingin nila ang karapat-dapat para sa asawa ko?"Hindi maaaring hahayaan niya lang ang g
Huminga ng malalim si Nolan, mabilis ang tibok ng kaniyang puso.Hinubad niya ang kaniyang tie at binato yun sa desk. Habang pinipigilan ang sarili niya, sinabi ni Maisie, "Alam kong mali ako, alam ko na hindi ko dapat tinago yun sa'yo. Hindi mo pa rin ba ako kakausapin?"Napuno ng hagulgol ang boses niya habang tumutulo ang luha pababa sa kaniyang pisngi.Tumigil si Nolan sa harap niya, at hindi mabasa ni Maisie ang ekspresyon niya.“Gusto kong asahan mo ako, hindi ipagsa walang bahala.”“Hindi kita ipinagsa walang bahala…” Nagmamakaawa siyang tiningnan ni Maisie.“Talaga?” Tanong niya. Nilagay niya ang kanyang kamay sa desk at lumapit kay Maisie. “Nag desisyon kang mag-isa nang hindi man lang nagsasabi sa akin. Asawa mo pa rin ba ako?”Inunat ni Maisie ang kamay niya at pinulupot kay Nolan. Hindi siya tinulak palayo ni Nolan at hinayaan siyang yumakap sa kaniya.Habang puno ng pag iyak ang boses niya, sinabi niya na, “Pasensya na. Ayaw ko umasa sa’yo na ayusin lahat. Oo, ako
Inunat ni Maisie ang braso niya, pinulupot yun sa leeg ni Nolan, at biglang malakas na tumawa. "Nolan, may sinabi ako sa'yo na sikreto noong nawala ang memorya mo."Tinitigan siya ni Nolan. "At ano yun?"Basa ang pilikmata niya dahil sa luha, at hinalikan niya si Nolan. "Mahal na mahal kita, Nolan Goldmann."Nalaman niya na mas minahal niya pa si Nolan kaysa noong nakaraang taon, mula noong sinakripisyo niya ang buhay niya para harangan ang bala na para sa kaniya. Nagulat si Nolan. Pinikit niya ang mata niya at hinawakan ang likod ng ulo ni Maisie para palalimin ang halik.…Bumalik si Ryleigh sa opisina mula sa classroom, at halos lahat ng estudyante na nakikita niya sa daan ay tinatawag siyang "Mrs. Lucas" sa halip na "Ms. Hill" kapag nakasalubong siya.'Alam ng buong academy na fiancee ako ni Louis!'Nagmamadali siyang bumalik sa opisina at nakita ang maraming pagkain sa kaniyang desk mula sa Michelin-starred restaurant.Ilang professor ang naiinggit siyang tiningnan. "Ms
Inubos ni Ryleigh ang lahat ng pagkain at nag iwan ng maraming dumi at sauce sa kaniyang bibig, na sumisira sa image niya. Gumagalaw pa rin ang bibig niya habang gumagawa ng malakas na tunog ng pagnguya na para bang isa siyang maliit na hamster.Bahagyang naningkit ang mata ni Louis.Inubos niya ang pagkain at inumin pagkatapos ay dumighay. "Buhay na ako ulit."Naglabas ng tissue si Louis at pinunasan ang mantsa ng mantika sa gilid ng labi ni Ryleigh. "Tsk, hindi mo ba kayang kumain na parang matanda? May mga dumi ka sa paligid ng labi mo."Halata namang nandidiri siya, pero iba ang ginagawa niya sa kaniyang sinasabi.Inagaw ni Ryleigh ang tissue sa kamay niya. "Nandidiri ka ba sa table manners ko? Pero wala kang magagawa. Kung hindi mo gusto, pwede kang bumalik kay Ms. Mayweather, 'yung elegante mong ex-girlfriend."Inangat ni Louis ang kilay niya. "Palagi mo siyang binabanggit, nagseselos ka ba sa kaniya?"Tumayo si Ryleigh at ngumiti. "Hindi ko gustong magselos sa iba."Nagl
"Magiging maayos ang lahat hangga't nandoon si Helios. Wala kang gagawin bilang isa sa mga shareholder. Kapag may pangyayari lang na hindi niya kayang ayusin, katulad na lang ng nagwawalang customer, doon ka na lalapit at ayusin yun sa tamang paraan."Nag isip ng matagal si Saydie. "Alam ko lang kung paano mambugbog ng tao."Minasahe ni Maisie ang noo niya. "Pwede ka lang manakit kapag sila ang nag-umpusa. Kung hindi, magkaka-problema ka."Tumango si Saydie.Kinaway ni Maisie ang kamay niya. "Pero subukan mo pa rin na huwag magpapasok ng magugulo na bisita sa loob, at…"Seryoso niyang tiningnan si Saydie. "Humanap ka ng kaibigan. Huwag kang palaging mag-isa. Wala ka na sa Metropolis, kaya may karapatan ka na makipagkilala sa iba."Nagulat si Saydie. Mahigpit na nakasara ang labi niya, at hindi siya nagsalita.Lumapit sa kaniya si Maisie at tinapik ang balikat niya. "Inutusan ka ni Strix na umalis sa madilim na buhay para sa kapakanan mo. Bata ka pa, at hindi mo dapat isuko ang b
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa