Kung tatanggapin mo yan, matutuwa ang kamahalan at bibigyan ka pa niya ng ibang benepisyo."Pinagmukha ni Shawn na makaka-apekto yun sa pagitan ng mga royals ng dalawang bansa, pero ang sinasabi niya lang talaga na walang karapatan ang Metropolis na makialam sa mga usapin sa Stoslo.Itinatago niya ba ang teritoryo para sa benepisyo?Tumawa si Maisie. "Hindi dapat nangialam ang Metropolis, pero hindi lang ito tungkol sa benepisyo. Lahat ng tungkol sa de Arma ay may pakialam ako."Halatang hindi natuwa si Shawn dahil sa hindi niya pag-atras. "Kung magpupumilit ka na makialam, hindi ito hahayaan lang ng kamahalan. Ito ang huling paalala ko sa'yo."Tumayo si Shawn, inayos ang suit niya, at umalis, habang kalmadong sinabi ni Maisie, "May nakaraan ako sa mga de Arma."Napatigil siya pero hindi siya lumingon.Tiningnan siya ni Maisie. "Panghahawakan ko ang teritoryo."Nang umalis na sila, pinatawag ni Maisie ang katulong at tinanong, "Sino 'yung Shawn na pinadala ng prinsipe?"
"Gising ka pa rin." Namamaos ang boses niya pero maganda itong pakinggan.Tumigil si Maisie at nag-igting ang panga. "Sino nagsabi sa'yo niyan? Tulog na 'ko kanina."Tahimik si Nolan bago mahinang sinabi, "Bukas pa ang ilaw mo."Tumayo si Maisie at pumunta sa bintana niya. Naka parada ang itim na sasakyan sa gaye niya, at nakatayo si Nolan sa labas nun, nakakaaya na tingnan sa tangkad niya na naka brown trench coat. Nagmukha siyang malungkot sa mga ilaw na nagniningning sa kaniya.Minasahe ni Maisie ang gitna ng mga kilay niya dahil sumasakit ang ulo niya. "Nolan, may kailangan ka ba?""Wala." Tumingin siya sa bintana. "Napadaan lang ako."Tumawa si Maisie. "Nagmaneho ka hanggang dito at napadaan lang? Ang pangit ng palusot mo, Mr. Goldmann.""May pinadala si Roger para kausapin ka." Kumuha ng sigarilyo si Nolan sa bulsa niya.Naningkit ang mata ni Maisie. "Paano mo nalaman?"Hawak ni Nolan sa kamay niya ang sigarilyo pero hindi niya ito sinindihan. "Hindi niya isusuk
“Talaga? Pero wala akong matandaan na nagkita na tayo noon, Mr. Kent,” Mahinahong sagot ni Maisie sabay kuha ng tasa. “Pinapunta ka ba dito ni Prince Roger?”Tiningnan siya ni Daniel pero walang sinabi.Umangat ang ulo ni Maisie at ngumiti. “Nandito ka ba para tuparin ang hindi nagawa ni Mr. Shawn, Mr. Kent?”“Hindi kita hinahanap dahil sa pamilya de Arma,” Sagot ni Daniel. Nagsalin siya ng tsaa sa kaniyang tasa at ngumiti, pero hindi ito umabot sa kaniyang mga mata. “Gusto lang kitang maging kaibigan, Ms. Alice.”Tumawa si Maisie habang hinahaplos ang gilid ng tasa gamit ang kaniyang daliri. “Bakit hindi mo sabihin sa akin nang diretso kung ano ang intensyon mo, Mr. Kent?”Dahil nilinaw na ito ni Maisie, hindi na magpapaligoy-ligoy pa si Daniel. Sinabi niya, “Nandito ako para mag-propose ng deal sa iyo, Ms. Alice.”Kumunot ang noo niya at nagtanong, “Anong ibig mong sabihin?”“Madali lang,” Sabi ni Daniel sabay lapag ng name card niya sa mesa. “Gusto kong makipag-deal s
Lumingon si Maisie at tiningnan ang kaniyang phone. Hindi siya nakatanggap ng message o tawag kay Nolan simula kahapon.‘Hindi ba talaga niya ipapaliwanag ang sarili niya?’ Naisip ni Maisie, ‘Hmph! Hindi na dapat ako maniwala sa kalokohan niya!’Nilabas niya ang name card at sinabi, “Saydie, tulungan mo akong kontakin si Daniel.”Kinahapunan, dinala ni Maisie si Saydie sa Kent mansion.Pinaghanda siya ng kasambahay ng isang tasa ng tsaa, at hindi nagtagal, bumaba na si Daniel sa hagdan.Nakangiting lumapit si Daniel sa couch at naupo. “Alam kong hahanapin mo ako, Ms. Alice.”Walang ekspresyon siyang tiningnan ni Maisie at tinanong, “Naniniwala akong hindi ikaw ang nagpadala ng mga reporters sa Season’s Restaurant kahapon para kuhanan tayo ng mga litrato, tama ba, Mr. Kent?”“Iniisip mo bang ako ang naglabas sa publiko ng pagkikita natin, Ms. Alice?” Naka-de kwatro si Daniel habang mahinahong sumasagot, “Well, sa kasamaang palad, hindi ako. Pero dahil lahat ng media outlet
Binigyan siya ng makahulugang ngiti ni Daniel at sumagot, “Hindi. Hindi ako. Ni hindi nagkaroon ng pagkakataon ang mga tauhan ko na kumilos.”Nagulat si Maisie.‘Posible bang mayroong ibang tao sa likod ng nangyari sa amusement park noon?’Tumalikod siya at tiningnan ang ilang nakaitim na mga lalaki na nakatayo sa hagdan, lahat sila ay may mga tattoo sa likod ng mga kamay nila.‘Oh yeah, walang mga tattoo sa likod ng mga kamay ang mga taong yun, mayroon naman ang mga tauhan ni Daniel. Ibig sabihin, ibang grupo ang mga taong yun!’“Mga tauhan ba ng prinsipe yun?”“Matalino ka, Ms. Vanderbilt.” Sabi ni Daniel habang nag-iiba ang tingin niya sa babaeng nasa harapan niya. “Kung hindi, paano mo madadala si Rowena, ang tangang babaeng yun, sa patibong mo noon?”Kumuyom ang mga kamao ni Maisie, at sumama ang ekspresyon niya nang mabanggit si Rowena. “Oo nga pala, bakit hindi ko na nakikita si Ms. Summers sa tabi ni Mr. Kent?”Hinaplos ni Daniel ang gilid ng tasa gamit ang dali
Nagulat din si Titus nang makita si Maisie. “Maisie? Anong ginagawa mo dito?”Alam ni Titus na buhay si Maisie. Lalo na at hindi nila nakita ang bangkay nito noon, kaya ibig sabihin lang ay buhay pa ito. Hindi lang niya inasahan na makita ito sa Stoslo.Pinakalma ni Maisie ang sarili at lumapit sa kanila. “Nasaan si Nolan?”Nang magsasalita na si Quincy, sumama ang mukha ni Titus at sumagot, “Tatlong taon na kayong hindi mag-asawa, bakit mo pa siya hinahanap?”“Kung hindi ako pumunta dito, paano ko malalaman na infected siya ng virus?”Nagulat si Quincy sa sinabi ni Maisie.‘Paano niya nalaman yun?’Kumunot ang noo ni Titus at malamig na tumikhim. “Hindi ba’t dahil sa iyo kaya siya naging infected ng virus?”Hindi nakaimik si Maisie, at nanginig ang puso niya.“Maisie, bakit sa tingin mo pursigido si Nolan na makipag-divorce sa iyo noon?” Huminga nang malalim si Titus at istriktong sinabi, “Kaya niyang isakripisyo ang buhay niya para sa iyo. Nilagay niya pa sa will ni
“Bagong type ito ng virus.” Tiningnan siya ni Quincy at sinabing, “Walang incubation period ang virus na ‘to, at mas mabilis ang onset nito kaysa sa virus 30 years ago.”Nag-igting ang panga ni Maisie. Matagal siyang natahimik bago bumukas ang bibig niya, “Alagaan mo siya.”Pagkatapos nito, tumalikod siya at umalis sa kwarto. Nang dumating siya sa harapan ng kaniyang sasakyan, huminto si Maisie at lumingon sa ceiling-to-floor window.Sa huli, sumakay na siya sa kotse at sinabing, “Bumalik na tayo.”Sinulyapan siya ni Saydie sa rearview mirror at saka nagmaneho.Isang lalaking nakaupo sa loob ng kotseng hindi kalayuan sa kanila ang napangiti habang pinapanood na umalis ang kotse.“Nahanap na rin kita.”Makalipas ang ilang araw…Nakipagkita si Maisie kay Daniel sa isang restaurant. Nang dumating si Daniel, mayroong ngisi sa mga labi niya. “Ano sa tingin mo, Ms. Vanderbilt? Nakapag-desisyon ka na ba pagkatapos mong pag-isipan ng ilang araw?”Umangat ang ulo ni Maisie at
Nakabukas ang mga bisig ni Daniel. “Tatawagan ko ang mga tauhan ko at paatrasin sila sa villa ngayon kung papayag ka sa proposal ko, tumutupad ako sa pangako.”“Sinet-up mo ako noong nakaraang araw.” Kinuha ni Maisie ang cellphone niya at binalik sa kaniyang handbag, saka siya marahan na tumayo. “Mapagkakatiwalaan pa ba kita ulit?”“Oo.” Tiningnan siya ni Daniel. “Gusto ko lang makuha ang negative vote, kaya pakakawalan ko siya ngayon para sa iyo kung papayag ka sa gusto ko.”Ngumiti si Maisie. “Sige, nangangako ako.”Nang makitang pumayag siya, nilabas din ni Daniel ang kaniyang cellphone at mayroong tinawagan. “Pwede na kayong umalis diyan.”Saka niya tiningnan si Maisie. “Masaya ka na ba ngayon?”Makahulugan siyang tiningnan ni Maisie. “Mr. Kent, ayaw kong nalulugi pagdating sa negosyo. Sinamantala mo ako ngayon, tatandaan ko ‘to.”Nginitian niya ito nang maliit at saka mabilis na lumabas ng restaurant habang madilim ang mukha.Nakatayo si Saydie sa harapan ng sasaky