‘Sabi ko na! Pupunta siya para makita ako. Baka nagtagumpay si Clover! Siguro nakunan talaga ang babaeng ‘yon!’Pero ang hindi niya alam ay kakaiba na ang ihip ng hangin sa sala. Nakaupo si Lucius sa couch at madilim ang ekspresyon niya habang nakaupo si Nollace sa kaniyang harap, umiinom ng tea na ibinigay ng katulong sa kaniya. “Dad.”Umupo si Cecilia sa tabi ng Dad niya habang nakangiti. Tiningnan niya si Nollace at sinabi, “Bakit hindi mo agad sinabi sa akin n pupunta ka sa bahay ko, Your Highness?” Mas nagdilim pa lalo ang mukha ni Lucius. Tiningnan niya ang anak niya at sinabi, “Bumalik ka sa kwarto mo, Cecilia.”Nang mapansin ang malakas na boses at galit na maririnig sa boses ng dad niya, nagulat ng ilang sandali si Cecilia. Tinanong niya, “Anong problema? May hindi ba dapat ako marinig?”Binaba ni Nollace ang cup at kalmadong sumagot, “Nope. Ikaw talaga ang pakay ko kaya ako pumunta, Ms. Taylor.”Sobrang nanabik si Cecilia nang marinig ang sinabi ni Nollace. “Narini
“Wala kang ginawa na kahit ano nang sinaktan ng anak mo ang royal descendant, at sinasabi mo sa akin ngayon na loyal kayo?” Tanong ni Nollace, nagulat siya. Tiningnan siya ni Lucius at sinabi, “Nanghihingi kami ng tawad sa nawal sayo pero ikaw ang prinsipe ng Yaramoor. Maiimpluwensyahan ng marriage mo ang tingin sa atin ng ivang bansa. Kahit na makapangyarihan ang mga Goldmann, hindi bagay ang status ng anak nila sa status…”Hinagis ni Nollace sa sahig ang cup na nasa mesa, nagulat si Cecilia sa takot at napahinto rin si Lucius. Dahan-dahang tumayo si Nollace at nagpatuloy. “Lagi mong sinasabi na ginagawa mo ito para sa royal family pero ang totoo, gusto mo lang talaga na maging princess ang anak mo. Ikaw ang nag mamanipula sa cabinet simula nang mamatay ang grandfather ko, kaya syempre, susuportahan ka ng lahat. Dahil gusto mo naman na maging princess ng anak mo, babawiin ko ang status ko bilang prinsipe.”Nagulat si Cecilia. Hindi siya makapaniwala na aabot sa punto na tataliku
Pinakawalan ng bodyguard si Cecilia, nahulog siya sa sahig. Nagsimula na siyang maramdaman ang epekto ng gamot na pinainom sa kaniya,may nararamdaman siyang sakit na bumabalot sa kaniyang tiyan. Hindi niya pinansin ano ang magiging itsura niya sa sahig at ipinasok na agad ang daliri sa lalamunan para sana ay masuka niya ang gamot pero hindi iyon nakatulong. Masamang tiningnan ni Lucius si Nollace at malakas siyang sumigaw, “Anong pinakain mo sa kaniya, Nollace?”Hinagis ni Nollace ang walang laman na bote kay Lucius at sinabi, “Binalik ko lang sa kaniya ang pinakain niya sa asawa ko. May kasabihan sa Zlokovia na “an eye for an eye,” pero huwag ka mag-alala, hindi siya mamamatay sa gamot na ito.” Matapos iyon, umalis na si Nollace kasama ang mga tauhan niya. Mabilis na lumapit si Lucius kay Cecilia ay sumigaw, “Magtiis ka muna Cecilia! Bilis! Tumawag kayo ng ambulansya! Bilisan niyo! Sa ospital…Dumating si Daisie sa harap ng kwarto ni Mia at kumatok sa pinto. Lumingon si Mi
Hayaan na lang na si Nollace ang mag solusyon?Nanahimik si Colton. Matagal niyang tiningnan si Daisie bago siya tumalikod. “Bahala ka.”Sa boses ni Colton, alam na ni Daisie na hindi na siya pipilitin pa ni Colton. Ngumiti siya at sinabi, “Thank you, Colton. Salamat dahil lagi mo akong tinutulungan pag may problema ako. Pero matanda na ako ngayon. Ayoko na manatiling Daisie na lagi lang nasa likod mo.” Matapos niyang magsalita, pumunta na siya sa kwarto niya. Nakatayo si Colton sa corridor at malalim ang kaniyang iniisip. Baka nagbago na ang kapatid niya. Mas nagiging independent na siya. Tama. Kahit na prinsesa ang kapatid niya sa pamilya at dapat siyang protektahan ng lahat, hindi naman siya tanga.‘Nollace, ang swerte mo talaga na siya ang asawa mo.’…Pumarada si Nollace sa harap ng ospital. Si Hedeon na nasa driver seat ay tumingin nang mapansin na hindi pa lumalabas si Nollace sa kotse. “Nolly? Hindi mo ba bibisitahin ang asawa mo?” Mahigpit na tinikom ni Nollace an
Hindi tinago ni Nollace ang kahit anong detalye kay Daisie at sinabi sa kaniya lahat. Nang marinig ni Daisie na ang mastermind sa lahat ng nangyari ay si Cecilia, nagulat siya ng ilang sandali at wala siyang sinabi na kahit ano.Hinawakan ni Nollace ang kamay niya. “Pinilit siya ng mga Taylor na lumapit sa akin dahil gusto nila magkaroon ng opportunity ang anak nila. Pero nakita ko na ang mga plano nila at tinanggal ko na siya sa kompanya. At sa kung ano naman ang ipinagawa niya kay Madam Ames, babalikan ko sila pero pag tapos na nito.”Nanatiling tahimik ng ilang sandali si Daisie at tinanong niya, “Nollace, mahirap bang kalabanin ng mga Taylor?” Nagpaliwanag si Nollace, “May hawak na solid status ang mga Taylor bilang aristocrats at marami silang koneksyon sa cabinet at business circles. Para sa political candidates, pinaka importante ang boto ng mga Taylor. Kahit na pareho na ng level ngayon ang mga Taylor at Hathaway, hindi madali na mapatalsik sa listahan ang mga Taylor. ‘To
‘Hindi na mahalaga kung gusto ko ba na makipaglaban para sa posisyon, iisipin ng lahat ng nasa bansa na ako ang pinaka bagay na kandidata para sa posisyon ng pagiging prinsesa ng bansa. Gusto ko lang makipaglaban para doon dahil gusto ko malaman ng babae na iyon ang lugar niya at iwan ang prinsipe.‘Bakit ko siya bibigyan ng sobrang atensyon? Sa huli, anak lang siya ng Goldmann.‘Pero, ginawa ito sa akin ni Nollace dahil sa babae na ‘yon, at gusto ng mom ko na huwag ko itong pansinin!?’Alam ni Bianca kung ano ang iniisip ni Cecelia at agad siyang pinilit. “Cecelie, hindi simple katulad ng iniisip mo si Nollace. Isipin mo ang nangyari sa mga tao na ginalit siya noon. Bukod sa pagiging anak niya ng Reyna, hindi siya karapat-dapat sa'yo, mahal kong anak.”Paano makikinig si Cecelia sa mom niya sa ganitong pangyayari? Ngumisi siya. “Kung may iba pang prinsipe, pipiliin kong sumuko sa kaniya. Pero kung gusto mo akong sumuko ngayon, ginagawa mo lang ako na katatawanan. Sinasabi mo ba sa
Tumitig si Lucius sa likod ng sasakyan, at dahan-dahang nawala ang ngiti sa kaniyang mukha.‘Ang tanging tao lang mula sa cabinet na madalas nakikita ni Queen Diana ay si Max. Tumanggi siyang makipagkita sa kahit sino na nasa cabinet.‘Plano ko na kunin ang loob ni Max pero masyadong mailap at tapat ang tao na ito. Hindi siya ganoon kagaling makitungo. Kaya hindi nakakapagtaka na pinili siya ni Diana.‘Maliit pa lang siyang ibon ngayon, magiging mahirap na siya na paikutin kapag naging ganap na siya na agila.’Sa kabilang banda ng siyudad…Pagkatapos ihatid si Daisie at masiguro na nagpapahinga na ito, pumunta si Nollace sa palasyo para makipagkita sa dad niya. Habang kumakain sila, nagkusa si Nollace na sabihin sa dad niya ang tungkol kay Lucius.Inangat ni Rick ang tingin niya. “Ano? Paano ang baby?”“Ayos lang ang baby. Dahil kapag hindi ko sinabi, magkakaroon ng maraming palusot ang Taylor para makapasok sa palasyo at magpaliwanag. Kauupo lang ni Mom bilang Reyna, kaya ayaw
Naningkit si Yorrick at ngumiti. “Sa tingin ko ay wala namang problema sa desisyon ng Reyna.”Galit na nagtanong ang lalaki, “Ayos lang ba sa'yo na may pumalit sa pwesto mo sa cabinet?”“Kung may kakayahan ang iba, masaya akong bumaba sa posisyon ko. Kung tutuusin, may oras din naman na kailangan nating mag retiro, hindi ba?” May ngiti pa rin si Yorrick sa mukha niya at hindi masabi ng mga miyembro kung ano ba talaga ang ibig niyang sabihin o kinukutya sila nito.Mukhang hindi masaya ang mga tao pero hindi sila nagsalita.Tiningnan ni Yorrick sa Lucius. “Narinig ko na na-hospital ang anak mo. Ayos lang ba siya?”Nang mabanggit si Cecelia, nagdilim ang mukha niya. “Saan mo naman ito narinig?”‘Wala akong sinabi tungkol dito. Hindi ko nga hinahayaan na magkaroon ng usap-usapan na walang maidudulot na maganda sa Taylor, lalo na ang ipagkalat pa ito.’Mahinang ngumisi si Yorrick. “Hindi ako sigurado kung saan ko ito nakita. Sa isang media outlet nanggaling, kaya bahagyang nakakagula
Sumang-ayon ang iba.Nang maihain ang pagkain, tiningnan ni Daisie ang puting pagkain na mukhang pamaypay at tinanong ang may-ari. “Ano ‘to?”Ngumiti si ang lalaki at ipinaliwanag, “Mylotic cheese ‘yan. Gawa yan mula sa gatas ng baka. Lokal na pagkain.”Tinikman ni Cameron. “Oh, ang sarap.”Tumikim din si Freyja at Colton at masarap nga iyon.Inihain ang susunod na pagkain. Dinala ito ng lalaki. “Manok ito. Gawa ito sa homemade na marinade, spicy oil, paminta at roasted walnuts. Specialty namin ito dito at gustong gusto ito ng mga turista.”Sinubukan yon ni Daisie at tinanong ni Cameron, “Kumusta?”Tumango siya at sumubo pa nang mas malaki. Sinubukan din yon ng iba.Nagdala ng soup dish ang lalaki. “Ito ang cream nv seaweed. Malambot ito at crunchy naman ang seaweed. Kapag idinagdag ang yam, mas masarap.”“Mukhang masarap. Ako muna ang titikim.” sumubo si Waylon.Tiningnan siya ni Cameron. “Ang bango.”Pagkatapos ng ilang pagkain ay inihain na ang sikat sa lugar. Mayroong bu
Nang gabing ‘yon, sa Taylorton…Nagi-impake si Daisie ng bag niya, para sa plano nilang road trip at iniisip kung ano pa ang kailangan nila.Nang lumabas si Nollace sa shower at nakita na seryoso itong nagpaplano, tumawa siya. “Magbabakasyon lang tayo, hindi lilipat.”“Maraming kailangan dalhin ang mga babae. Skincare, pagkain, at ang camera. Kailangan natin yung drone. Nagdala rin ako ng payong.”Naningkit siya. “Pati payong?”Tiningnan siya ni Daisie at seryosong sinabi, “Paano kung umulan?”Hindi alam ni Nollace ang sasabihin.May dalawa silang malaking suitcase at isang maliit. Tumayo si Daisie, tiningnan ang bag niya at pakiramdam niya ay sumobra siya. Kinamot niya ang kaniyang pisngi. “Parang lilipat ako.”Lumapit si Nollace sa kaniya at niyakap niya si Daisie. “Mabuti na lang at road trip ‘yon o kakailanganin natin ng U-haul.”Ngumiti si Daisie at niyakap siya. “Excited na ako para bukas.”Kinabukasan, nagmaneho si Colton papunta sa Taylorton. Nasa ibang sasakyan si Wa
Hinawakan ni Waylon ang kamay ni Cameron. “Pag-uusapan natin ‘yan sa susunod.”Tiningnan ni Maisie si Daisie at Nollace. “Kinasal na ang dalawa mong kapatid. Kailan ang sa'yo?”Sagot ni Daisie, “Sabi ni Nolly at magandang araw ang September 9 dahil hindi sobrang lamig sa Yaramoor sa oras na ‘yon. Mainit sa umaga pero malamig sa gabi.”Nagulat si Cameron. “Mainit pa rin dito sa September. Parang summer sa East Island kapag September.”Ngumiti si Daisie. “Ang winter ng East Island ay parang summer namin. Pwedeng pumunta doon ang taong ayaw sa winter.”Ibinaba ni Nicholas ang tasa niya at pinag-isipan. “13 na araw na lang bago mag September 9. Ang bilis non.”Ngumiti si Maisie at tumango. “Oo nga.”Tumingin si Waylon kay Nollace. “Panigurado na magarbo ang isang royal wedding.”Inakbayan ni Nollace si Daisie. “Syempre. Bukas ‘yon sa publiko at gaganapin sa palasyo namin.”Lumapit si Cameron kay Waylon. “Hindi pa ako nakakapunta sa isang royal wedding. Isang karanasan ‘yon.” Tini
Tumango si Nick. “I will.”Pagkatapos non, umalis ang tatlo sa airport.Samantala, sa Coralia Airport…Hinatid ni Yale at Ursule si Zephir sa gate. Inabot ni Yale ang luggage sa kaniya. “Bumalik ka at bisitahin mo kami.”Kinuha ni Zephir ang bag, tumango siya at pumasok sa airport.Si Ursule na buhay si Kisses ay tinikom ang labi niya at tiningnan ang pusa. “Baka hindi mo na siya makita ulit.”Tiningnan siya ni Yale. “Oh? Ayaw mo ba siya na umalis?”“Ayaw siya paalisin ni Kisses.”“Sa tingin ko ay ikaw ‘yon.” Ngumiti si Yale at tumalikod para pumunta sa sasakyan habang sumunod naman si Ursule. “Bata ka pa. Tapusin mo ang pag-aaral mo. Pagkatapos, pwede ka mag-apply para makapunta sa Bassburgh.”Umupo si Ursule sa passenger seat. Lumingon siya nang marinig ‘yon. “Pwede ako mag-apply para pumunta doon?”“Pwede. Nasa art school ka. Pwede kang mag-apply sa Royal Academy of Music.”Sinimulan ni Yale ang sasakyan at nagmaneho palayo.Sumandal si Ursule sa upuan at bumulong, “Kap
Katulad ito ng sinasabi ng ibang mga tao, “Kailangan mo na magbigay kung gusto mo na may makuha.” Kumikita ang pier na ‘yon sa mga barko ng mga Dragoneers na dumadaong doon.Nabali ni Noel ang hita ng anak ni Python pero walang ginawa ang mga Wickam para ipakita na humihingi sila ng tawad, kaya nagalit si Python.Ititigil nila ang negosyo nila rito at magiging kalaban ng dragoneers ang Wickam mula ngayon. Kahit na hindi sila dumaong sa pier nito, makakahanap pa rin sila ng ibang routa. Nagawa lang nitong paliitin ang client base ng Wickam.Humarap si Nick kay Mahina. “Umalis na tayo.”“Nick, anong ibig sabihin nito? Tutulong ka ba?” sumigaw sa kaniya si Martha.Hindi lumingon si Nick. “Malalaman mo na lang.” At umalis na siya.Hindi inakala ni Arthur na ito ang huling pagkakataon na magpapakita si Nick sa bahay nila.Pinalaya ni Python si Noel pagkatapos ng tatlong araw pero matindi ang natamo ako at dinala sa hospital.Pumunta si Martha at Arthur at nakita ang anak nila na na
Sa oras na ‘yon, biglang pumasok ang butler sa loob bahay. “Sir, may nagsabi na nakita nila si Master Nick sa bayan.”Tumayo si Arthur. “Sigurado ka ba?” Nakabalik na si Nick.“Oo, nasa Winslet Manor.”Galit na hinaplos ni Arthur ang mesa nang marinig na pumunta si Nick sa Winslet Manor. “Pumunta siya doon pagbalik niya mismo. Hindi ba niya kinikilala bilang Wickam ang sarili niya?”Kinakabahan si Martha at gusto lang na makauwi ang anak niya. “Honey, dahil nakabalik na siya, gagamitin natin siya para ipalit kay Noel. Siya ang pinakamatanda sa pamilya, hindi ba? Importante ang buhay Noel!”Kumunot si Arthur at nagkuyom ang kamao.Hindi nagtagal pagkatapos non, dumating si Nick at Mahina sa garden. Nang makita ni Arthur na nakabalik na sila, nagulat siya. “Akala ko wala kang plano na bumalik?”Mukhang kalmado si Nick. “Kung hindi ako babalik, sisisihin mo ako kapag walang naiwan na tagapagmana ang Wickam. Hindi ko pwedeng akuin ang responsibilidad na ‘yon.”Natigil si Arthur at
Hindi masaya si Cooper sa ideya na ‘yon.Ngumiti si Sunny. “Sino ang nagsabi sa'yo na dapat natin ipalit ang binti ni Nick kay Noel? Sa halip si Python ang babali sa binti ni Python, bakit hindi si Nick ang gumawa non?”Nagulat si Cooper. “Gagawin mismo ‘yon ni Nick?”Lumapit si Sunny at seryosong minungkahi, “"Nabali ang binti ni Travis, ngunit ligtas siya. Bukod pa doon ay makakabangon pa siya sa kama at makakalakad pagkatapos nang kalahating taon ng pagpapagaling. Nabalitaan kong malupit na tao si Python, pero hinuli lang niya si Noel para pilitin ang mga Wickam na makipagkompromiso. Kaya bakit nila pinapatagal nila ang plano nila na saktan si Noel?”Nagulat si Cooper. “Sinasabi niyo ba na may ibang plano si Python?”Uminom si Sunny ng tsaa mula sa tasa. “Si Python ang pinuno ng isang lokal na mafia sa Madripur. Lahat ng negosyong kinasasangkutan niya ay ilegal at hindi alam ang pinanggalingan. Bukod dito, ang kanilang mga produkto ay kadalasang naglalakbay sa pamamagitan ng da
Masyadong makapangyarihan at agresibo ang pamilya ni Amelia na pinipigilan si Arthur na itaas ang kanyang ulo sa harap ng iba. Kaya naman nag-asawa siyang muli isang taon pagkatapos ng kamatayan ni Amelia at tiniis pa niya ang lahat ng mga pagsaway na ibinato sa kanya ng mga Winslet dahil sa pagiging walang utang na loob na asawa. Iyon ay hanggang sa pinilit siya ni Cooper na hayaan si Nick na mamana nang buo ang Wickam, at habang mas pinipilit siya ng mga Winslet, mas ayaw niyang pumayag.‘Gusto ko lang patunayan kay Cooper na kahit walang tulong mula sa pamilya niya at kay Nick, kaya pa rin tumayo ng Wickam.‘Pero malaki talaga ang nagawang gulo ni Noel ngayon. Bakit ako pupunta kay Nick kung hindi dahil sa kaniya?’Hinawakan ni Martha ang braso niya. “Kung ganoon, pumayag ba si Nick sa plano mo? Anak mo rin siya, kaya kahit anong mangyari, hindi siya tatanggi na tulungan ka, hindi ba? Ipabalik mo lang kay Nick si Noel.”“Pumayag ba siya?” Pinalayo siya ni Arthur at galit na suma
Bumaba ang tingin ni Nick. “Napakabuti ng pagtrato at mataas ang tingin niyo sa akin. Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para tapatan ang inaasahan niyo. Kung hindi, ako si Nick Wickam ay magkakaroon ng mapait na pagkamatay.”Umatras siya at lumuhod sa sahig. Nang pababa na siya sa sahig, huminto si Sunny at inalalayan siya. “Tumayo ka. Hindi mo kailangan na lumuhod.”Tiningnan siya ni Nick. “Master.”Tinulungan siya ni Sunny na tumayo. “Tawagin mo na ako na ninong ngayon.”Ngumiti si Nick. “Ninong.”“Mabuti.”to.” Tumango si Sunny sa saya at tiningnan si Nick. “Babalik kami ni Mahina bukas sa Southeast Eurasia kasama ka.”“Hindi niyo kailangan na gawin ‘yon. Babalik ako nang mag-isa.”“Hindi. Kapag hindi ako pumunta doon kasama ka, baka kalabanin ka ng mga matatanda sa Wickam gamit ang kanilang edad. Inaanak na kita kaya dapat nandoon ako para suportahan ka.”Malakas na tumawa si Dylan at ang iba pa, masaya sila para sa kanilang boss.Pagkalipas ng ilang araw, sa residence ng