Hinawakan ni Nollace ang ilong niya at nanahimik.Nang binisita niya ang palace noong nakaraan, nilapitan siya ng kaniyang Dad at sinabi sa kaniya ang tungkol sa cabinet meeting. Doon dumating si Cecilia at naging assistant niya. Alam niya na lahat ng iyon ay kagagawan ng mga Taylor.Sinabi ng mga Taylor sa lahat na loyal sila sa pamilya sa pamamagitan ng pagbanggit ng mga naging tulong nila sa royal family. Pero sa totoo lang, gusto lang nila ma-control ang royal family.Nang buhay pa ang grandfather niya, may ginagawa ang mga Taylor sa likod ng mga tao dahil hindi sila masaya na si Yorrick ang naging Minister of Finance.Sa oras na iyon, pinaalis ng grandfather niya sa cabinet ang isang minister na malapit sa mga Taylor para maging banta na kailangan nilang maging maayos. Kaya naman nagkaroon na ng mababang tingin sa mga Taylor simula noon.Ngayon na namatay na ang grandfather niya at ang mom niya na ang may hawak ng trono, nagsimula na namang maging active ang mga Taylor. Hin
Sadyang mas interesado lang si Cecilia sa benefits kaysa sa itsura. Pero, ngayon na ang mom na ni Nollace ang may hawak sa trono ng pagiging queen, isa na siyang hari at ang anak niya ang magiging king sa susunod. Syempre, dapat anak nila ang maging hari.Uminom si Cecilia ng wine at sinabi, “Your Highness, hindi mo ba naisip na hindi magandang tingnan na na-distract kita at nandito ka ngayon para kasama akong mag-dinner?”Tinapik ni Nollace ang daliri niya sa mesa at sinabi, “Ms. Taylor, sana naiintindihan mo ito. Sumama ako sa dinner na ito dahil gusto mo na gawin ko. Tinutupad ko lang ang request mo, pero hindi ibig sabihin na gusto ko mangyari ang meal na ito kasama ka.”Napahinto ang ngiti sa mukha ni Cecilia. Pero tinuruan siyang manatiling kalmado kahit sa ganitong sitwasyon tulad ng ganito kaya ngumiti lang siya at sinabi, “Ito ba ay dahil nag-aalala ka para sa asawa mo?”Walang sinabi na kahit ano si Nollace.Nilagay ni si Cecilia ang kamay niya sa baba ng kaniyang baba
Sumagot si Madam Ames, “Natutulog na si Mrs. Knowles.”Sumagot si Nollace ng mahinang hum at tinanong, “Kumain na ba siya?” Tapat na sumagot si Madam Ames, “Kumain siya pero sumuka rin agad. Hindi pa rin maayos ang gana niyang kumain.”Kumunot ang noo ni Nollace at umakyat sa taas. Nang pumunta siya sa kwarto, nakapatay ang ilaw sa loob. Binuksan lang niya ang ilaw sa bedside dahil natatakot siyang magising si Daisie sa liwanag ng chandelier.Nakahiga si Daisie sa kama, mahinahon siyang natutulog. Naglakad si Nollace sa sulok sa kama, lumapit siya para hawakan si Daisie. Pero nagising si Daisie nang maramdaman na hinaplos siya ni Nollace.Ngumiti si Nollace. “Hindi ka pa nakakatulog?”Dahan-dahang umupo si Daisie. “Nakauwi ka na?”“Oo, may inasikaso lang ako.”Hinagis ni Nollace ang coat niya sa chaise longue. Hindi niya tinago ang katotohanan na lumabas siya para sa isang dinner appointment pero hindi niya na naisip na kailangan pa niyang sabihin kay Daisie ang tungkol sa n
“Ikaw…” Kinagat ni Mia ang labi niya at yumuko. “May ginawa akong masama sa'yo, at gusto mo pa rin akong tulungan?”“Una sa lahat, ginawa mo ‘yon para sa kapatid mo, hindi ba? Kahit na mali na magnakaw ng wallet ng iba dahil gusto mo siyang gumaling, nakikita ko naman na hindi ka ganoon kasama.” Inilagay ni Freyja ang card sa mesa at nilapit kay Mia. “May $30,000 diyan, at ipapahiram ko sa'yo. Bibigyan kita ng trabaho pagkatapos ng surgery ng kapatid mo at mabalik na ang paningin niya. Maibabalik mo ang pera kapag nagsimula kang magtrabaho.”Kinuha ni Mia ang card at hindi makapaniwala na tumingin kay Freyja. “Handa ka talagang tulungan ako?”Ngumiti si Freyja. “Pinautang kita ng pera na kailangan mo, at pwede mo tawagan ang hospital para mai-reschedule ang surgery. Ano pa ba ang dapat mong ipangamba?”Tumayo si Mia at lumuhod sa sahig. Agad na tumayo si Freyja at tinulungan siyang tumayo. “Anong ginagawa mo? Tumayo ka nga.”Tiningnan siya ni Mia habang tumutulo ang luha sa mga p
Binaba ni Freyja ang sulat at tumingin kay Mia na ibinalik na ang unay na kulay ng buhok nito. “Bagay sa’yo ang natural na buhok.”Ngumiti si Mia at sinabing, “Tulad ng payo mo, tinanggal ko ang pulang kulay at naging ganito na pagkatapos mawala ng kulay pula.”“Na-reschedule na ba ang surgery ng kapatid mo?”Nakangiti siyang tumango. “Yeah, nakaayos na at ilang araw na lang bago ang surgery kaya hindi niya na kailangan pa maghintay nang matagal.”Tumayo si Freyja, lumapit sa kaniya at inilagay ang kamay niya sa balikat nito. “Kung ganoon, dadalhin kita para sa job interview ngayon.”Sumunod sa kaniya si Mia, nakikipag-usap at nagtatanong habang naglalakad, “Anong trabaho? Saan tayo pupunta para sa interview? Mahirap ba?”Huminto si Freyja sa harap ng sasakyan, binuksan ang pinto at pinapasok muna si Mia. “Malalaman mo kapag nakarating na tayo.”“Oh, okay.” Masunurin siyang pumasok sa sasakyan.Hindi nagtagal, dumating ang sasakyan sa Blue Valley Manor.Isinilip ni Mia ang ulo
Nagulat si Daisie at tiningnan si Madam Ames. “Pero si Nollace ang kumuha sa kaniya.”“Pinigilan niya ako na makita ka kanina, hindi ba kakaiba para sa'yo ‘yon? Kadalasan, kapag may bisita, dapat sabihan ka niya, ikaw na may-ari ng manor, kahit ano pang mangyari. Pero hindi ka man lang niya sinabihan at sigurado siya na paaalisin mo kami. Pakiramdam ko ay may ibang balak ang babae na ito.”‘Hindi nagkakamali ang hinala ng babae. Paano nga naman nakapag desisyon ang empleyado para sa amo niya?‘Hindi ako naniniwala na binigyan siya ni Nollace nang ganoong awtoridad.’Kinagat ni Dasie ang labi niya at hindi nagsalita.Umupo siya nang maayos at kinuha ang kamay nito. “Sige, naghahanap ng trabaho ang babae na ito at hindi ko kailangan ng empleyado ngayon. Kaya pinapakilala ko siya sa'yo. Huwag kang mag-alala. Magaling ako maghanap ng empleyado.”May tiwala si Daisie kay Freyja kaya tumango siya. “Okay, hahayaan ko siyang manatili.”Tumayo si Freyja at lumapit kay Mia. “Magtatrabaho
Umupo si Daisie sa bench sa garden at sinabihan din si Mia na umupo. “Hindi mo ba mami-miss ang pamilya mo kapag nanatili ka sa ibang bansa?”Natigil sandali si Mia at yumuko. “Wala akong pamilya.”“Pasensya na. Hindi ko alam ang tungkol doon.”Agad na kinaway ni Mia ang kamay niya. “Ayos lang. Hindi niyo kailangan humingi ng tawad sa akin. Nasanay na ako. Isa akong ulila at wala ako gaanong impresyon sa magulang ko, kaya kahit na banggitin ito ng iba sa akin, hindi ako napipikon.”Sumandal si Daisie sa likod ng bench. “Nang mabuntis ako, madalang lang ako makipag-usap sa mga tao sa labas ng manor na ito.”“Buntis kayo?” nagulat si Mia.Naningkit si Daisie at ngumiti. “Hindi mo ba nakikita?”Mabilis na tiningnan ni Mia ang tiyan ni Maisie. “Ah, nakikita ko na ngayon. Sinabi ng dean na malaki ang epekto ng pagbubuntis sa katawan ng babae. Magiging emotionally unstable ka, at magiging bloated at mataba. Mawawalan ka rin ng gana at hindi makakatulog nang maayos sa gabi pero hindi n
Binalot ni Nollace ang braso niya sa bewang ni Daisie. “Hindi na ako lalabas para mag dinner. Uuwi ako para samahan ang asawa ko araw-araw mula ngayon.”Natigil si Daisie at mahina siyang tinulak palayo. “Bakit hindi ka pupunta sa dinner appointment? Ikaw ang director at president ng kumpanya. Kapag hindi kita hinayaan, hindi ko maisip kung anong iisipin sa akin ng iba. Baka magkaroon ng problema kapag may nagsabi na hindi ako mabuting asawa.”Kumunot siya. “Sino naman ang magsasabi?”“Paano ko malalaman?”Pumunta si Daisie sa dining table at umupo. Nang makita na may prunes sa mesa, kumuha siya ng isa at sinubo ‘yon. “The best pa rin ang maasim na pagkain.”Tumabi si Nollace, pinatong ang kamay niya sa kanto ng mesa, lumapit, tinitigan si Daisie at tumawa. “Galit ka pa rin ba?”Sumagot siya, “Hindi, ano namang ikagagalit ko?”Inutusan ni Nollace ang katulong na dalhin ang dessert. “Bumili ako ng paborito mo.”Inangat ni Daisie ang ulo niya. “Binili mo talaga ito sa akin?”Ina