Hinawakan ni Nollace ang ilong niya at nanahimik.Nang binisita niya ang palace noong nakaraan, nilapitan siya ng kaniyang Dad at sinabi sa kaniya ang tungkol sa cabinet meeting. Doon dumating si Cecilia at naging assistant niya. Alam niya na lahat ng iyon ay kagagawan ng mga Taylor.Sinabi ng mga Taylor sa lahat na loyal sila sa pamilya sa pamamagitan ng pagbanggit ng mga naging tulong nila sa royal family. Pero sa totoo lang, gusto lang nila ma-control ang royal family.Nang buhay pa ang grandfather niya, may ginagawa ang mga Taylor sa likod ng mga tao dahil hindi sila masaya na si Yorrick ang naging Minister of Finance.Sa oras na iyon, pinaalis ng grandfather niya sa cabinet ang isang minister na malapit sa mga Taylor para maging banta na kailangan nilang maging maayos. Kaya naman nagkaroon na ng mababang tingin sa mga Taylor simula noon.Ngayon na namatay na ang grandfather niya at ang mom niya na ang may hawak ng trono, nagsimula na namang maging active ang mga Taylor. Hin
Sadyang mas interesado lang si Cecilia sa benefits kaysa sa itsura. Pero, ngayon na ang mom na ni Nollace ang may hawak sa trono ng pagiging queen, isa na siyang hari at ang anak niya ang magiging king sa susunod. Syempre, dapat anak nila ang maging hari.Uminom si Cecilia ng wine at sinabi, “Your Highness, hindi mo ba naisip na hindi magandang tingnan na na-distract kita at nandito ka ngayon para kasama akong mag-dinner?”Tinapik ni Nollace ang daliri niya sa mesa at sinabi, “Ms. Taylor, sana naiintindihan mo ito. Sumama ako sa dinner na ito dahil gusto mo na gawin ko. Tinutupad ko lang ang request mo, pero hindi ibig sabihin na gusto ko mangyari ang meal na ito kasama ka.”Napahinto ang ngiti sa mukha ni Cecilia. Pero tinuruan siyang manatiling kalmado kahit sa ganitong sitwasyon tulad ng ganito kaya ngumiti lang siya at sinabi, “Ito ba ay dahil nag-aalala ka para sa asawa mo?”Walang sinabi na kahit ano si Nollace.Nilagay ni si Cecilia ang kamay niya sa baba ng kaniyang baba
Sumagot si Madam Ames, “Natutulog na si Mrs. Knowles.”Sumagot si Nollace ng mahinang hum at tinanong, “Kumain na ba siya?” Tapat na sumagot si Madam Ames, “Kumain siya pero sumuka rin agad. Hindi pa rin maayos ang gana niyang kumain.”Kumunot ang noo ni Nollace at umakyat sa taas. Nang pumunta siya sa kwarto, nakapatay ang ilaw sa loob. Binuksan lang niya ang ilaw sa bedside dahil natatakot siyang magising si Daisie sa liwanag ng chandelier.Nakahiga si Daisie sa kama, mahinahon siyang natutulog. Naglakad si Nollace sa sulok sa kama, lumapit siya para hawakan si Daisie. Pero nagising si Daisie nang maramdaman na hinaplos siya ni Nollace.Ngumiti si Nollace. “Hindi ka pa nakakatulog?”Dahan-dahang umupo si Daisie. “Nakauwi ka na?”“Oo, may inasikaso lang ako.”Hinagis ni Nollace ang coat niya sa chaise longue. Hindi niya tinago ang katotohanan na lumabas siya para sa isang dinner appointment pero hindi niya na naisip na kailangan pa niyang sabihin kay Daisie ang tungkol sa n
“Ikaw…” Kinagat ni Mia ang labi niya at yumuko. “May ginawa akong masama sa'yo, at gusto mo pa rin akong tulungan?”“Una sa lahat, ginawa mo ‘yon para sa kapatid mo, hindi ba? Kahit na mali na magnakaw ng wallet ng iba dahil gusto mo siyang gumaling, nakikita ko naman na hindi ka ganoon kasama.” Inilagay ni Freyja ang card sa mesa at nilapit kay Mia. “May $30,000 diyan, at ipapahiram ko sa'yo. Bibigyan kita ng trabaho pagkatapos ng surgery ng kapatid mo at mabalik na ang paningin niya. Maibabalik mo ang pera kapag nagsimula kang magtrabaho.”Kinuha ni Mia ang card at hindi makapaniwala na tumingin kay Freyja. “Handa ka talagang tulungan ako?”Ngumiti si Freyja. “Pinautang kita ng pera na kailangan mo, at pwede mo tawagan ang hospital para mai-reschedule ang surgery. Ano pa ba ang dapat mong ipangamba?”Tumayo si Mia at lumuhod sa sahig. Agad na tumayo si Freyja at tinulungan siyang tumayo. “Anong ginagawa mo? Tumayo ka nga.”Tiningnan siya ni Mia habang tumutulo ang luha sa mga p
Binaba ni Freyja ang sulat at tumingin kay Mia na ibinalik na ang unay na kulay ng buhok nito. “Bagay sa’yo ang natural na buhok.”Ngumiti si Mia at sinabing, “Tulad ng payo mo, tinanggal ko ang pulang kulay at naging ganito na pagkatapos mawala ng kulay pula.”“Na-reschedule na ba ang surgery ng kapatid mo?”Nakangiti siyang tumango. “Yeah, nakaayos na at ilang araw na lang bago ang surgery kaya hindi niya na kailangan pa maghintay nang matagal.”Tumayo si Freyja, lumapit sa kaniya at inilagay ang kamay niya sa balikat nito. “Kung ganoon, dadalhin kita para sa job interview ngayon.”Sumunod sa kaniya si Mia, nakikipag-usap at nagtatanong habang naglalakad, “Anong trabaho? Saan tayo pupunta para sa interview? Mahirap ba?”Huminto si Freyja sa harap ng sasakyan, binuksan ang pinto at pinapasok muna si Mia. “Malalaman mo kapag nakarating na tayo.”“Oh, okay.” Masunurin siyang pumasok sa sasakyan.Hindi nagtagal, dumating ang sasakyan sa Blue Valley Manor.Isinilip ni Mia ang ulo
Nagulat si Daisie at tiningnan si Madam Ames. “Pero si Nollace ang kumuha sa kaniya.”“Pinigilan niya ako na makita ka kanina, hindi ba kakaiba para sa'yo ‘yon? Kadalasan, kapag may bisita, dapat sabihan ka niya, ikaw na may-ari ng manor, kahit ano pang mangyari. Pero hindi ka man lang niya sinabihan at sigurado siya na paaalisin mo kami. Pakiramdam ko ay may ibang balak ang babae na ito.”‘Hindi nagkakamali ang hinala ng babae. Paano nga naman nakapag desisyon ang empleyado para sa amo niya?‘Hindi ako naniniwala na binigyan siya ni Nollace nang ganoong awtoridad.’Kinagat ni Dasie ang labi niya at hindi nagsalita.Umupo siya nang maayos at kinuha ang kamay nito. “Sige, naghahanap ng trabaho ang babae na ito at hindi ko kailangan ng empleyado ngayon. Kaya pinapakilala ko siya sa'yo. Huwag kang mag-alala. Magaling ako maghanap ng empleyado.”May tiwala si Daisie kay Freyja kaya tumango siya. “Okay, hahayaan ko siyang manatili.”Tumayo si Freyja at lumapit kay Mia. “Magtatrabaho
Umupo si Daisie sa bench sa garden at sinabihan din si Mia na umupo. “Hindi mo ba mami-miss ang pamilya mo kapag nanatili ka sa ibang bansa?”Natigil sandali si Mia at yumuko. “Wala akong pamilya.”“Pasensya na. Hindi ko alam ang tungkol doon.”Agad na kinaway ni Mia ang kamay niya. “Ayos lang. Hindi niyo kailangan humingi ng tawad sa akin. Nasanay na ako. Isa akong ulila at wala ako gaanong impresyon sa magulang ko, kaya kahit na banggitin ito ng iba sa akin, hindi ako napipikon.”Sumandal si Daisie sa likod ng bench. “Nang mabuntis ako, madalang lang ako makipag-usap sa mga tao sa labas ng manor na ito.”“Buntis kayo?” nagulat si Mia.Naningkit si Daisie at ngumiti. “Hindi mo ba nakikita?”Mabilis na tiningnan ni Mia ang tiyan ni Maisie. “Ah, nakikita ko na ngayon. Sinabi ng dean na malaki ang epekto ng pagbubuntis sa katawan ng babae. Magiging emotionally unstable ka, at magiging bloated at mataba. Mawawalan ka rin ng gana at hindi makakatulog nang maayos sa gabi pero hindi n
Binalot ni Nollace ang braso niya sa bewang ni Daisie. “Hindi na ako lalabas para mag dinner. Uuwi ako para samahan ang asawa ko araw-araw mula ngayon.”Natigil si Daisie at mahina siyang tinulak palayo. “Bakit hindi ka pupunta sa dinner appointment? Ikaw ang director at president ng kumpanya. Kapag hindi kita hinayaan, hindi ko maisip kung anong iisipin sa akin ng iba. Baka magkaroon ng problema kapag may nagsabi na hindi ako mabuting asawa.”Kumunot siya. “Sino naman ang magsasabi?”“Paano ko malalaman?”Pumunta si Daisie sa dining table at umupo. Nang makita na may prunes sa mesa, kumuha siya ng isa at sinubo ‘yon. “The best pa rin ang maasim na pagkain.”Tumabi si Nollace, pinatong ang kamay niya sa kanto ng mesa, lumapit, tinitigan si Daisie at tumawa. “Galit ka pa rin ba?”Sumagot siya, “Hindi, ano namang ikagagalit ko?”Inutusan ni Nollace ang katulong na dalhin ang dessert. “Bumili ako ng paborito mo.”Inangat ni Daisie ang ulo niya. “Binili mo talaga ito sa akin?”Ina
Sumang-ayon ang iba.Nang maihain ang pagkain, tiningnan ni Daisie ang puting pagkain na mukhang pamaypay at tinanong ang may-ari. “Ano ‘to?”Ngumiti si ang lalaki at ipinaliwanag, “Mylotic cheese ‘yan. Gawa yan mula sa gatas ng baka. Lokal na pagkain.”Tinikman ni Cameron. “Oh, ang sarap.”Tumikim din si Freyja at Colton at masarap nga iyon.Inihain ang susunod na pagkain. Dinala ito ng lalaki. “Manok ito. Gawa ito sa homemade na marinade, spicy oil, paminta at roasted walnuts. Specialty namin ito dito at gustong gusto ito ng mga turista.”Sinubukan yon ni Daisie at tinanong ni Cameron, “Kumusta?”Tumango siya at sumubo pa nang mas malaki. Sinubukan din yon ng iba.Nagdala ng soup dish ang lalaki. “Ito ang cream nv seaweed. Malambot ito at crunchy naman ang seaweed. Kapag idinagdag ang yam, mas masarap.”“Mukhang masarap. Ako muna ang titikim.” sumubo si Waylon.Tiningnan siya ni Cameron. “Ang bango.”Pagkatapos ng ilang pagkain ay inihain na ang sikat sa lugar. Mayroong bu
Nang gabing ‘yon, sa Taylorton…Nagi-impake si Daisie ng bag niya, para sa plano nilang road trip at iniisip kung ano pa ang kailangan nila.Nang lumabas si Nollace sa shower at nakita na seryoso itong nagpaplano, tumawa siya. “Magbabakasyon lang tayo, hindi lilipat.”“Maraming kailangan dalhin ang mga babae. Skincare, pagkain, at ang camera. Kailangan natin yung drone. Nagdala rin ako ng payong.”Naningkit siya. “Pati payong?”Tiningnan siya ni Daisie at seryosong sinabi, “Paano kung umulan?”Hindi alam ni Nollace ang sasabihin.May dalawa silang malaking suitcase at isang maliit. Tumayo si Daisie, tiningnan ang bag niya at pakiramdam niya ay sumobra siya. Kinamot niya ang kaniyang pisngi. “Parang lilipat ako.”Lumapit si Nollace sa kaniya at niyakap niya si Daisie. “Mabuti na lang at road trip ‘yon o kakailanganin natin ng U-haul.”Ngumiti si Daisie at niyakap siya. “Excited na ako para bukas.”Kinabukasan, nagmaneho si Colton papunta sa Taylorton. Nasa ibang sasakyan si Wa
Hinawakan ni Waylon ang kamay ni Cameron. “Pag-uusapan natin ‘yan sa susunod.”Tiningnan ni Maisie si Daisie at Nollace. “Kinasal na ang dalawa mong kapatid. Kailan ang sa'yo?”Sagot ni Daisie, “Sabi ni Nolly at magandang araw ang September 9 dahil hindi sobrang lamig sa Yaramoor sa oras na ‘yon. Mainit sa umaga pero malamig sa gabi.”Nagulat si Cameron. “Mainit pa rin dito sa September. Parang summer sa East Island kapag September.”Ngumiti si Daisie. “Ang winter ng East Island ay parang summer namin. Pwedeng pumunta doon ang taong ayaw sa winter.”Ibinaba ni Nicholas ang tasa niya at pinag-isipan. “13 na araw na lang bago mag September 9. Ang bilis non.”Ngumiti si Maisie at tumango. “Oo nga.”Tumingin si Waylon kay Nollace. “Panigurado na magarbo ang isang royal wedding.”Inakbayan ni Nollace si Daisie. “Syempre. Bukas ‘yon sa publiko at gaganapin sa palasyo namin.”Lumapit si Cameron kay Waylon. “Hindi pa ako nakakapunta sa isang royal wedding. Isang karanasan ‘yon.” Tini
Tumango si Nick. “I will.”Pagkatapos non, umalis ang tatlo sa airport.Samantala, sa Coralia Airport…Hinatid ni Yale at Ursule si Zephir sa gate. Inabot ni Yale ang luggage sa kaniya. “Bumalik ka at bisitahin mo kami.”Kinuha ni Zephir ang bag, tumango siya at pumasok sa airport.Si Ursule na buhay si Kisses ay tinikom ang labi niya at tiningnan ang pusa. “Baka hindi mo na siya makita ulit.”Tiningnan siya ni Yale. “Oh? Ayaw mo ba siya na umalis?”“Ayaw siya paalisin ni Kisses.”“Sa tingin ko ay ikaw ‘yon.” Ngumiti si Yale at tumalikod para pumunta sa sasakyan habang sumunod naman si Ursule. “Bata ka pa. Tapusin mo ang pag-aaral mo. Pagkatapos, pwede ka mag-apply para makapunta sa Bassburgh.”Umupo si Ursule sa passenger seat. Lumingon siya nang marinig ‘yon. “Pwede ako mag-apply para pumunta doon?”“Pwede. Nasa art school ka. Pwede kang mag-apply sa Royal Academy of Music.”Sinimulan ni Yale ang sasakyan at nagmaneho palayo.Sumandal si Ursule sa upuan at bumulong, “Kap
Katulad ito ng sinasabi ng ibang mga tao, “Kailangan mo na magbigay kung gusto mo na may makuha.” Kumikita ang pier na ‘yon sa mga barko ng mga Dragoneers na dumadaong doon.Nabali ni Noel ang hita ng anak ni Python pero walang ginawa ang mga Wickam para ipakita na humihingi sila ng tawad, kaya nagalit si Python.Ititigil nila ang negosyo nila rito at magiging kalaban ng dragoneers ang Wickam mula ngayon. Kahit na hindi sila dumaong sa pier nito, makakahanap pa rin sila ng ibang routa. Nagawa lang nitong paliitin ang client base ng Wickam.Humarap si Nick kay Mahina. “Umalis na tayo.”“Nick, anong ibig sabihin nito? Tutulong ka ba?” sumigaw sa kaniya si Martha.Hindi lumingon si Nick. “Malalaman mo na lang.” At umalis na siya.Hindi inakala ni Arthur na ito ang huling pagkakataon na magpapakita si Nick sa bahay nila.Pinalaya ni Python si Noel pagkatapos ng tatlong araw pero matindi ang natamo ako at dinala sa hospital.Pumunta si Martha at Arthur at nakita ang anak nila na na
Sa oras na ‘yon, biglang pumasok ang butler sa loob bahay. “Sir, may nagsabi na nakita nila si Master Nick sa bayan.”Tumayo si Arthur. “Sigurado ka ba?” Nakabalik na si Nick.“Oo, nasa Winslet Manor.”Galit na hinaplos ni Arthur ang mesa nang marinig na pumunta si Nick sa Winslet Manor. “Pumunta siya doon pagbalik niya mismo. Hindi ba niya kinikilala bilang Wickam ang sarili niya?”Kinakabahan si Martha at gusto lang na makauwi ang anak niya. “Honey, dahil nakabalik na siya, gagamitin natin siya para ipalit kay Noel. Siya ang pinakamatanda sa pamilya, hindi ba? Importante ang buhay Noel!”Kumunot si Arthur at nagkuyom ang kamao.Hindi nagtagal pagkatapos non, dumating si Nick at Mahina sa garden. Nang makita ni Arthur na nakabalik na sila, nagulat siya. “Akala ko wala kang plano na bumalik?”Mukhang kalmado si Nick. “Kung hindi ako babalik, sisisihin mo ako kapag walang naiwan na tagapagmana ang Wickam. Hindi ko pwedeng akuin ang responsibilidad na ‘yon.”Natigil si Arthur at
Hindi masaya si Cooper sa ideya na ‘yon.Ngumiti si Sunny. “Sino ang nagsabi sa'yo na dapat natin ipalit ang binti ni Nick kay Noel? Sa halip si Python ang babali sa binti ni Python, bakit hindi si Nick ang gumawa non?”Nagulat si Cooper. “Gagawin mismo ‘yon ni Nick?”Lumapit si Sunny at seryosong minungkahi, “"Nabali ang binti ni Travis, ngunit ligtas siya. Bukod pa doon ay makakabangon pa siya sa kama at makakalakad pagkatapos nang kalahating taon ng pagpapagaling. Nabalitaan kong malupit na tao si Python, pero hinuli lang niya si Noel para pilitin ang mga Wickam na makipagkompromiso. Kaya bakit nila pinapatagal nila ang plano nila na saktan si Noel?”Nagulat si Cooper. “Sinasabi niyo ba na may ibang plano si Python?”Uminom si Sunny ng tsaa mula sa tasa. “Si Python ang pinuno ng isang lokal na mafia sa Madripur. Lahat ng negosyong kinasasangkutan niya ay ilegal at hindi alam ang pinanggalingan. Bukod dito, ang kanilang mga produkto ay kadalasang naglalakbay sa pamamagitan ng da
Masyadong makapangyarihan at agresibo ang pamilya ni Amelia na pinipigilan si Arthur na itaas ang kanyang ulo sa harap ng iba. Kaya naman nag-asawa siyang muli isang taon pagkatapos ng kamatayan ni Amelia at tiniis pa niya ang lahat ng mga pagsaway na ibinato sa kanya ng mga Winslet dahil sa pagiging walang utang na loob na asawa. Iyon ay hanggang sa pinilit siya ni Cooper na hayaan si Nick na mamana nang buo ang Wickam, at habang mas pinipilit siya ng mga Winslet, mas ayaw niyang pumayag.‘Gusto ko lang patunayan kay Cooper na kahit walang tulong mula sa pamilya niya at kay Nick, kaya pa rin tumayo ng Wickam.‘Pero malaki talaga ang nagawang gulo ni Noel ngayon. Bakit ako pupunta kay Nick kung hindi dahil sa kaniya?’Hinawakan ni Martha ang braso niya. “Kung ganoon, pumayag ba si Nick sa plano mo? Anak mo rin siya, kaya kahit anong mangyari, hindi siya tatanggi na tulungan ka, hindi ba? Ipabalik mo lang kay Nick si Noel.”“Pumayag ba siya?” Pinalayo siya ni Arthur at galit na suma
Bumaba ang tingin ni Nick. “Napakabuti ng pagtrato at mataas ang tingin niyo sa akin. Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para tapatan ang inaasahan niyo. Kung hindi, ako si Nick Wickam ay magkakaroon ng mapait na pagkamatay.”Umatras siya at lumuhod sa sahig. Nang pababa na siya sa sahig, huminto si Sunny at inalalayan siya. “Tumayo ka. Hindi mo kailangan na lumuhod.”Tiningnan siya ni Nick. “Master.”Tinulungan siya ni Sunny na tumayo. “Tawagin mo na ako na ninong ngayon.”Ngumiti si Nick. “Ninong.”“Mabuti.”to.” Tumango si Sunny sa saya at tiningnan si Nick. “Babalik kami ni Mahina bukas sa Southeast Eurasia kasama ka.”“Hindi niyo kailangan na gawin ‘yon. Babalik ako nang mag-isa.”“Hindi. Kapag hindi ako pumunta doon kasama ka, baka kalabanin ka ng mga matatanda sa Wickam gamit ang kanilang edad. Inaanak na kita kaya dapat nandoon ako para suportahan ka.”Malakas na tumawa si Dylan at ang iba pa, masaya sila para sa kanilang boss.Pagkalipas ng ilang araw, sa residence ng