Sa Blackgold…Pumikit si Colron sa couch nang kumatok si Leonardo. Mabagal niyang binuksan ang mata niya. “Pasok.”Binuksan niya ang pinto at pumasok. “Sir, hindi ka ba nakapagpahinga nang maayos kagabi?”Humalukipkip si Colton at sumandal ulit sa couch. Hindi sa hindi siya nakapag pahinga nang maayos—hindi talaga siya nagpahinga. “Anong na nangyayari sa lawyer na si Mr. Golding?”Sinabi ni Leonardo, “Hawak na ni Mr. Golding ang anak ni Mr. George. Nasa villa siya malayo sa bayan.”Tumango si Colton. “Sige.”Tiningnan siya ni Leonardo. “Hindi ka ba magpapahinga?”Hindi siya pwedeng magpahinga dahil gusto niyang parusahan ang mga George. Mahalaga pa ba ‘yon?Hinaplos ni Colton ang buto ng ilong niya at tinanong, “Ano bang gusto ng mga bata?”Nagulat si Leonardo. “Tinatanong mo ako?”Inangat ni Colton ang kilay niya. “May iba ka pa bang nakikita dito?”Kinamot ni Leonardo ang pisngi niya. “Wala akong anak. Paano ko malalaman ang gusto ng mga bata?” Napagtanto niya sino ang tin
Pero handa ba si Ronald na iwan ang lahat nang mayroon siya para sa anak niya? Hindi, hindi niya kaya.Kahit na wala na siyang anak, pwede siyang bigyan ni Jessie.Umalis si Ronald sa school at dumiretso kay Jessie. Nakaupo siya sa dresser niya habang may mask. Nang makita niya si Ronald, kumunot siya. “Bakit ka nandito? Hindi ka ba natatakot na malaman ng asawa mo?”“Jessie.” Nakatayo siya sa likod nito at tumingin kay Jessie. “Kinuha si Amos.”Natigil si Jessie pagkatapos ay tinakpan niya ang kaniyang moisturizer. “May kumuha sa anak mo?”Kumunot si Ronald. “Hindi ikaw?”Alam ng tao na ‘yon ang pangalan ni Amos, phone number niya at ang pangalan ng asawa niya. Kakilala nila ito.Iniisip niya kung sino ang kukuha ng anak niya. Panigurado na hindi ang tangang babae na ‘yon. Susunduin niya ito mismo. Bukod sa kaniya, ang naiisip niya lang ay si Jessie.Nagulat si Jessie at mabagal na tumayo. “Ronny, anong gusto mong sabihin? Iniisip mo ba na ako ang kumuha sa kaniya?”Hinawakan
Hinalikan siya ni Ronald. “Huwag mong pansinin.”Nagpatuloy ang pagkatok at inis na inis si Ronald dahil hindi siya makapagpatuloy. Sumigaw siya. “Sino ba ‘yan?”Sinuot niya ang kaniyang pants, tumayo at binuksan ang pinto. Nag-iba ang ekspresyon niya dahil sa babae na nakatayo doon.Agad na pumasok si Gina at sinampal siya sa mukha. “Wala kang awa! Ibalik mo si Amos sa akin!”Biglang dumapo ang tingin niya kay Jessie na tinatakpan ang sarili niya gamit ang kaniyang damit. Hindi inakala ni Jessie na si Gina ‘yon kaya nagulat siya.Nalaman ni Gina kanina ang tungkol sa kanila pero hindi niya ‘yon matanggap nang makita mismo ng mga mata niya. Lumapit siya, kumuha ng gamit sa mesa at hahampasin na si Jessie. “M*landi ka, nagsinungaling ka sa akin!”“Aaah!! Ronny, tulungan mo ako!”Hinila ni Gina ang buhok niya at sinampal siya nang malakas. Umiyak na lang si Jessie sa sakit.Lumapit si Ronald at tinulak siya palayo. “Baliw ka ba!?”Bumagsak si Gina sa sahig. Tumama ang kamay niya
Nang isasara na ni Ronald ang pinto, nilagay ng lalaki ang kamay niya sa pinto at tinanong, “Nagtatalo kayo? Kasi marami akong naririnig na ingay mula dito.”Nang sisigaw na sana si Ronald sa lalaki, biglang sinabi ni Jessie, “Bumagsak ang ate ko! Dalian mo at tumawag ka ng ambulansya bago pa mahuli ang lahat!”‘B*isit! Ayaw ko maging mamamatay tao dahil sa lalaking ito. Kahit na mamamatay siya, hindi siya pwedeng mamatay dito!’Hindi niya inakala na gugustuhin ni Jessie na iligtas si Gina pero hindi siya pwedeng magalit ngayon.Pumasok nang lalaki sa kwarto para tingnan si Gina. Nang mapansin niya na humihinga pa ito, agad niyang kinuha ang phone niya at tinawagan ang emergency center.Hindi nagtagal, dumating ang ambulansya.Sinakay ng paramedic si Gina sa ambulansya at nakahinga nang maluwag si Jessie. Tumingin siya kay Ronald at napagtanto na madilim ang mukha nito.May naisip siya at huminga nang malalim. “Ronny, please huwag kang magalit sa akin. Hindi tayo pwedeng maging
Sinara ni Colton ang dokumento at nagpaliwanag, “A… Akala ko ikaw si Leonardo.”Walang sinabi si Freyja at binuksan ang lunch box.Tiningnan ni Colton ang lunch box at nagdadalawang-isip isip na nagtanong, “Pumunta ka para dalhan ako ng lunch?”“Kakainin mo ba o hindi? Kung hindi, aalis na lang ako.” Nang isasara na ni Freyja ang lunch box, kinuha ‘yon ni Colton. “Hindi ko sinabi na hindi ko kakainin.”Kinuha ni Colton ang tinidor at may naalala siya. Inangat niya ang kaniyang ulo at ngumiti kay Freyja. “Akala ko sinabi mo na hindi mo ako kakausapin ng isang linggo? Bakit bigla mo akong dinalhan ng lunch?”Inakala niya na hindi siya papansinin ni Freyja pero mukhang para sa kaniya ay mabilis na humupa ang galit ni Freyja.Hindi siya nanatili sa study room kagabi para sa wala.Naningkit si Freyja at pilit na ngumiti. “Alam mo ba ang huling pagkain bago ka patayin?”Natahimik si Colton.Nilagay niya ang kamay niya sa desk at tumingin kay Colton. “Ito na ang huli mong kain.”Kum
Kabadong naglalakad si Colton sa obstetric and gynecology inpatient department corridor.Tiningnan siya ni Leonardo at sinabing, “Huwag kayong gaano mag-alala, Mr. Goldmann. Sa tingin ko oras na para manganak si Ms. Pruitt.”Nagulat si Colton.‘Manganganak na siya agad?’Lumingon siya kay Leonardo at tinanong, “Kung manganganak na siya agad, masakit ba ‘yon?”Nagkibit-balikat si Leonardo. Paano ko malalaman? Hindi ako babae.”Pagkatapos niyang magsalita, idinagdag niya, “Pero narinig ko na ganito ang itsura ng mga babae kapag malapit na sila manganak. At saka, malaki ang tiyan si Ms. Pruitt, kaya sa tingin ko oras na talaga.”“Colton.”Narinig ni Colton na may tumawag sa kaniya at tumingin siya. “Mom? Dad?”Lumapit si Maisie at Nolan sa kaniya, “Kumusta si Freyja?”Yumuko siya at sumagot, “Nasa loob pa siya.”Lumabas ang doktor at tinanong, “Sino ang pamilya ni Ms. Pruitt?”Sumagot si Colton, “Ako.”Tumingin ang doktor sa kaniya at seryoso ang boses na sinabing, “Inaasahan
Hindi mapigilan ni Freyja na matawa. Tinapik niya ang kamay ni Colyon at sinabing, “Huwag mo ako patawanin.”Nilagay niya ang kaniyang kamay pisngi niya at sinabing, “Sobrang sakit ba? Inisip ko na magkusa at pagaanin ang loob mo.”Tumawa siya ulit. “Magkusa at pagaanin ang loob ko? Bakit parang labag sa loob mo na gawin ‘yon? Sinabihan ba kita na pagaanin ang loob ko?”Bumuntong hininga si Colton. “Ayaw mo akong haplusin noong gusto kong matulog kanina at ngayon ayaw mo naman na pagaanin ko ang loob mo.”“Kailangan mo ba talaga makipag-away sa buntis? Hindi ba pwedeng hayaan mo ako manalo nang isang beses? Alam mo ba na napapagod ako ngayong lalabas na ang baby natin?”Malapit na siya umiyak sa pagod.Biglang tumawa si Colton at tumayo. Umupo siya at niyakap si Freyja. “Sige. Hahayaan kitang manalo kapag pinanganak mo na ang baby natin.”Sinubukan niyang itulak palayo si Colton. “Sa baby ka lang may pakialam.”Niyakap siya nang mahigpit ni Colton at mahinang sinabi, “Sinasabi
Tinulak ni Ronald ang camera nila at tinuro sila. Puno ng galit ang mukha niya habang sumisigaw, “Binabalaan ko kayo! Umalis kayo dito! Huwag niyo akong pilitin na saktan kayo!”“Mr. George, galit ka ba sa amin? Narinig ko na psychologist ng asawa mo ang kabit mo. Pwede mo bang sabihin sa amin kailan pa kayo nagkaroon ng relasyon?”Hindi pinansin ng grupo ng mga reporter si Ronald. Kahit na sirain nito ang camera nila, mayroon pa silang phone.Puno ng tao ang corridor at wala nang makadaan na tao doon.Hindi nagtagal, ilang doctor ang pumunta para paalisin ang mga tao. Ilang pasyente at pamilya mula sa ibang ward ay lumabas at nanood ng palabas.“Anong nangyayari?”“Narinig ko na may lalaki na nakikipagtalik sa kabit niya sa loob ng ward ng kaniyang asawa.”“Ano!? Ang sama naman! Tao pa ba siya? Nakakahiya!”Mabilis na kumalat ang balikat sa Internet.Ang title tulad ng #Walang pusong lalaki nakikipagtalik sa kaniyang kabit sa loob ng ward ng kaniyang asawa# ay kumalat sa Inte
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa