"Lagi ka namang maingat pero lahat ng tao ay nagkakamali, natural lang na hindi mo napansin na nag-iba ang bilang ng mga tao. May pakialam ka pa ba kung napalitan ng ibang baril ang baril mo?"Nasira na ang plano niya ng dumating ang mga pulis. Hinding-hindi niya malalaman na nakakuha na ng oportunidad si Jake na palitan ang sarili niyang baril dahil hindi naman niya pinapansin ang sarili niya buong pangyayari.Tumawa si Donald. “Nollace Knowles, napakasama mo nga talaga. Alam mo talaga na pareho ang sasakyan niya sa amin pero binangga mo pa rin kami para pahintuin. Hindi ka ba natatakot na baka mamatay din siya?”Walang ekspresyon si Nollace. “Hindi ko naman intensyon na patayin ka pero kung hindi ako gumawa ng paraan para pahintuin ang kotse mo, hindi pa rin naman siya makakaligtas ng buhay pag mapansin ng mga tauhan mo na may kakaiba sa ginagawa niya.”Magiging ligtas lang si Jake pag nagkaroon ng gulo at panganib.Kung hindi gumawa ng paraan si Jake at nag maneho papunta sa pu
Kahit na nakatago si Jake sa mga tauhan ni Donald bilang isang saksi, kahit na siya ang nag papunta kay Donald sa dock, sinong makaka-isip na si Donald bilang isang maingat na tao ay hahayaang mabuhay si Nollace?Kaya kahit konting pagbabago lang sa plano ay makukuha na ang atensyon ni Donald sa sitwasyon na iyon. Sobrang galit si Donald kay Nollace kaya paano niya nakayang pigilan ang sarili niyang patayin si Nollace kahit nakatayo ito sa harap niya?Nag hot bath si Nollace, nagsuot siya ng malinis na damit at lumabas na ng banyo. Pinatayo niya ang buhok niya gamit ang towel at tumalikod tapos nakita na nilalagay ni Daisie ang tasa ng ginger and lemon tea sa mesa.Nilagay ni Nollace ang towel sa mesa, lumapit siya kay Daisie, tinawag niya ito at niyakap mula sa likod.Tumalikod si Daisie para tingnan siya. “Anong problema?”Nilubog ni Nollace ang mukha niya sa balikat ni Daisie at leeg, inamoy niya ang scent ng shampoo sa buhok ni Daisie, ngumiti siya. “Masaya lang ako.”Tinulak
Umupo si Cameron sa front passenger seat.Habang nagmamaneho, sumandal si Cameron sa bintana at pinatong ang noo niya sa kaniyang kamay. “Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko.”Nakahawak si Waylon sa manibela at huminto sa gilid ng kalsada. “Tapos na lahat ngayon.”Huminto si Cameron nang ilang sandali at tumingin siya kay Waylon. “Ibig sabihin, nahuli na si Donald?”Mahinang hum ang sagot ni Waylon at pinunta ang kotse sa parking space.Yumuko si Cameron.‘Ibig sabihin ng pagkahuli kay Donald ay tapos na ang lahat ngayon, at oras na para bumalik na sila sa Zlokova.’Nakabukas ang pinto ng front passenger seat at nakatayo na si Waylon sa labas ng kotse. “Oras na para lumabas ka na ng kotse.”Tinanggal ni Cameron ang seatbelt niya at lumabas ng kotse hawak ang Coke. Pero agad na kinuha yun ni Waylon kay Cameron bago pa siya makainom ulit. “Dapat kumain ka muna.”“Wala ka ng pakialam.”Inabot iyon ni Cameron pero agar na hinagis ni Waylon para itapon sa basurahan sa gilid ng kal
Hindi na nagsalita si Cameron.Kinulot ni Waylon ang buhok ni Cameron gamit ang daliri niya, nilaro iyon at kaswal na sinabi, “Lalo na't, baka hindi na rin natin makita ang isa't isa sa susunod.”“Lahat naman ay matatapos.” Tumingin si Cameron kay Waylon. “Ganun ng buhay.”Tinaas ni Waylon ang tingin niya at tinitigan si Cameron.Parang nakalaan na kay Cameron ang tingin niya, at nakakatakot iyon. Namumula ang pisngi niya dahil nakatitig sa kaniya si Waylon kaya umiwas siya ng tingin. “Wala ng kwenta kung titingnan mo ako ng ganyan…”Agad na dagdag ni Cameron, “Hindi naman kita babayaran para sa pagkain na ito.”May sayang bakas sa mata ni Waylon. “Hindi mo kailangan magbayad.”Kinuha ni Cameron ang water glass sa mesa. “Hindi ko rin naman plano magbayad.”Ngumiti lang si Waylon pero wala siyang sinabi.Matapos kumain, dinala na siya ulit ni Waulon sa ospital at nag park siya malapit sa convenience store. Matapos ang ilang minuto, bumalik siya sa kotse at inabot kay Cameron an
Hindi nakagalaw si Cameron. Sobrang nahihiya siya nang tiningnan niya ang teacup na hawak niya.‘Ginamit ko ba ang cup ng iba tapos uminom ng tsaa?’ Buti na lang, walang nakatingin sa kaniya kaya pinigilan niya ang bakas ng kaniyang ekspresyon, nilagay niya an teacup sa mesa, binalik malapit kay Waylon, at mahinang sinabi, “Anyway, hindi naman ako ang nawalan.”Pinunasan ni Waylon ang ibabaw ng teacup, yumuko siya at ngumisi. “Laging yan ang sinasabi ng mga taong ginagamit ang iba.”Kaswal na sumagot si Cameron, “Oo, tama ka tungkol dyan.”Dahan-dahang naglagay ng tsaa si Waylon sa cup niya, kinuha niya iyon at nilagay sa kaniyang labi. Nagulat ng ilang sandali si Cameron at hindi niya kayang kumalma sa nangyayari.Dahan-dahan niyang ininom ang tea, nasa ibabaw na ng tasa ang mga labi niya na may lipstick mark pa ni Cameron. Nakakaakit para kay Cameron kung paano uminom ng tea si Waylon at paano niya pinunasan ang sulok ng kaniyang labi.Parang sinasadya ni Waylon iyon pero par
Kinuha ni Maisie ang prutas at lumapit. “Anong tinitingnan mo?” Tumingin si Nolan at binaba ang phone niya. “Natapos ang nangyayari sa East Island.”Nilapag ni Maisie ang plato sa mesa at ngumiti. “Sa tingin ko ligtas na ang mga bata ngayon.” Kinuha ni Maisie ang slice ng orange at inabot kay Nolan.Sinara ni Nolan ang magazine, kinain niya ang orange at niyakap si Maisie. “Mas sweet ang orange pag ikaw nagbigay sa akin.”Kinuha ni Maisie ang cherry. “Kung katulad mo ang mga anak natin pag dating sa paglalambing, hindi ako masyadong mag-aalala.”Ngumiti si Nolan. “May pinagdadaanan sila, normal lang yun. Lumaki sila Colton at Daisie kasama tayo ay hindi sila mag-isa tulad ni Waylon na mas mature. Hindi magaling si Colton na ipakita ng nararamdaman niya, masyado siyang straightforward. Alam mo yan.”Hinaplos ni Maisie ang ulo niya. “Kaya ako nag-aalala.”Hindi si Maisie masyadong nangingialam sa relasyon ng mga anak nila dahl sila dapat ang magdesisyon para sa sarili nila at wal
Hindi inaasahan, walang sakit na naramdaman si Cameron.Binuksan ni Cameron ang mata niya at napansin na nakahiga siya sa ibabaw ni Waylon. May sponge mat sa ilalim nila, parang sadyang nilagay doon para kung sakaling may mangyari na masama.Dahan-dahang bumalik si Cameron sa katotohanan. “Ikaw…”Biglang umikot si Waylon, inibabawam niya si Cameron, at tiningnan niya ito sa mukha. “Nahulog ka sa ring. Talo.”Ilang sandaling napahinto si Cameron. “Sinadya mo yun gawin?” Ngumiti si Waylon pero hindi siya nagsalita.Tinulak siya ni Cameron at umupo siya. “Hindi ka rin naman nanalo.”Tumawa si Waylon. “Hindi ko naman sinabi na kailangan ko manalo. Pumusta lang ako na matatalo ka.”Hindi nakapagsalita si Cameron kasi parang naloko siya. Sinuntok niya ang balikat ni Waylon, natumba siya pabalik sa mat na para bang nasaktan talaga siya. Napansin ni Cameron na malakas ang suntok niya kaya agad niyang tinanong si Waylon. “Hoy, ayos ka lang?”Hindi nagsalita si Waylon.Nag-aalala si
Kalmadong sinabi ni Sunny, “Ngayon na natapos na lahat, ligtas na ako. Hindi mo kailangan mag-alala. Nandito naman sila Mahina, yung butler, at si Damian. Mas magiging ligtas ako pag wala ka rito.”Binaba ni Daisie ang kubyertos niya at tumayo. “Sir, Cameron, tapos na ako. Titingnan ko muna sila.”Iniwan niya ang lugar para sa mag-ama.Nang umalis na si Daisie, seryoso na tinanong ni Sunny si Cameron. “Anong tingin mo kay Willie?” Tumingin si Cameron sa paligid. “Anong ibig mong sabihin?” “Sa tingin mo ba hindi ko alam? May nangyayari sa pagitan niyong dalawa, at may nararamdaman siya para sayo.” Sobrang seryoso ni Sunny. Nagulat si Cameron. “Hindi yan totoo.”‘May feelings si Wayne para sa akin?’“Ikaw lang ang nakakaalam kung may kwenta ba yun o wala.” Kinuha ni Sunny ang napkin at pinahid sa kaniyang labi. “Isipin mo ang nararamdaman mo pag magkasama kayo at isipin mo rin kung ano ang nararamdaman mo pag ibang member ang kasama mo.”Matapos iyon, kinuha ni Sunny ang tung
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa