Nang tumalikod na si Linda para umalis, biglang dumilat ang mga mata ni Maisie, tumayo siya, naglakad at inis-stun niya ito sa batok.Bumagsak si Linda sa sahig at nawalan ng malay, hinila siya ni Maisie papunta sa isang couch sa maliit na private room. “Heh, dahil plano mo akong i-set up, huwag mo akong sisihin kung matitikman mo ang karma mo.”Mabuti na lang at naghanda siya. Dumaan muna siya kanina sa isang botika at bumili ng special antidote na nagpapawalang-bisa sa mga rape-date drugs. Ininom niya rin iyon habang nasa byahe papunta rito, at apat na oras ang itatagal nito.Nakatakip nga ang mga inuming nilagay sa harapan niya, pero napansin niya ang maliliit na butas na maingat na tinusok sa buksan ng bote kaya naman hindi ito madaling makita.Sinara niya ang mga kurtina, at kaagad na nagdilim sa loob ng private room. Napansin niyang mayroong nagbubukas ng pinto mula sa labas, kaya mabilis siyang nagtago sa likod ng couch at mahinang umungol. “Huwag mong buksan ang ilaw.”
Si…Maisie dapat ang nandito. Paanong…" Napaatras si Madam Vanderbilt.'Hindi ba't pinainom natin ng gamot ang malanding iyon?'Pumasok si Maisie at marahang tinakpan ang kaniyang bibig. "Ah! Ano ito?""Maisie, walang hiya ka! Ikaw ito ang gumawa nito, ano? Sinira mo ang anak ko!" Lumapit si Yanis, gustong sampalin si Maisie, pero nakaiwas ito.Nagtago si Maisie sa tabi ni Mrs. Zimmerman. "Bakit ako ang sinisisi nyo? Si Linda ang nagsabi sa akin na matagal niya ng gusto si Mr. Zimmerman. Pinatulog niya pa ako. Nasa ibang private room na ako nang magising ako ""Kalokohan! Halatang—-"Ang walang malay na babae na nakahiga sa couch ay unti-unting dinilat ang mga mata at nagising. Nakita niya ang maraming taong nakatayo sa kwarto at doon niya naramdaman ang matinding sakit sa buong katawan. Kaagad niyang binaba ang tingin at doon niya nakitang nakahubad siya. Kaagad na nagbago ang kanyang ekspresyon habang kinukuha ang mga damit para takpan ang kanyang katawan. "Bakit…. Bakit a
“Hindi, Mrs. Zimmerman—”“Sa tingin mo ay hindi sapat ang anak ko para sa iyo?” Tinitigan ni Mr. Zimmerman si Yanis na mukhang dismayado.“Oo, maswerte si Lynn na ikakasal siya sa isang Zimmerman. Sayang at wala akong ganoong klaseng swerte.” Sinubukang tumawa ni Maisie pero trinahidor siya ng kaniyang mga mata.Halos matumba na si Madam Vanderbilt sa sahig dahil nasira ang lahat ng plano niya, at nawala pa ang pagka-inosente ni Linda.Ganoon din ang nararamdaman ni Yanis. Gusto niyang maikasal si Linda sa isang taong mayroong status at kapangyarihan sa Bassburgh, pero ngayon ay si Jimmy Zimmerman ang nakakuha sa kaniya.Dahil itong lahat kay Maisie.Puno ng galit ang mga mata ni Yanis habang nakatitig kay Maisie.Napansin iyon ni Maisie, pero hindi lang si Yanis ang nag-iisang galit sa kaniya, kaya wala na siyang pakialam. Pinapatikim niya sa kanila ang karma!…Tumingala ang mga high-ranking executives nang binuksan ni Quincy ang pinto sa tahimik na meeting room.S
Bakit narito si Nolan?Nabigla si Jimmy. Lukot ang mukha niya nang magtanong, “S-sino ka?”“Ang tatay ng mga anak niya.”Malamig siyang tinitigan ni Nolan. Hindi maaagaw ng walang kwentang lalaking ito si Maisie sa kaniya.Bumuka ang bibig ni Jimmy, pero walang lumabas mula rito. Nanigas na marahil siya dahil sa nakakasakal na dating ng lalaking ito.Sumandal si Maisie sa braso ng lalaki at pinulupot ang mga braso sa leeg nito. “Honey, bakit ang tagal mong dumating?”Ang galit na mayroon si Nolan nang makita niyang kasama ni Maisie ang lalaking ito ay kaagad nawala nang yakapin siya nito at tawagin na ‘honey’. Ayaw na niyang tanungin pa kung anong nangyayari.Nilagay ni Nolan ang isang braso sa baywang ni Maisie at pinisil naman ang baba nito gamit ang kabila. “Hindi ko malalaman na mayroong gustong umagaw sa girlfriend ko kung hindi ako dumating.”Tumaas ang mga kilay ni Maisie at saka sumakay. “Umuwi na tayo sa bahay kung ganoon.”“Umuwi sa bahay…”Ngumiti si Nol
Nabalita ang nangyari.Pinanood ni Madam Vanderbilt ang pag-aresto sa kaniyang anak. Kasama ang mga pag-aari nila sa Coralia, at pati ang mga negosyo nila ay huminto. Kinailangan niyang humingi ng tulong sa isa niyang anak, si Stephen.“Stephen, kapatid mo siya. Kailangan mo siyang tulungan!”Nataranta si Stephen nang makitang umiiyak at nagmamakaawa ang kaniyang ina. “Nahuli siya sa money laundering. Paano ko siya tutulungan?”“Sinabi ko na sa kaniyang huwag siyang pumasok doon, pero nakinig ba siya? Ngayon ay nahuli na siya. Paano ko siya tutulungan?”Walang maisip na paraan si Stephen.Nagsimula siya ng negosyo sa Bassburgh dahil gusto niyang iwanan ang pamilya niya at bumuo ng kaniyang sarili. Ang atensyon ng kaniyang ina ay palagi namang nasa kapatid niya, pero alam niya kung ano ang ginagawa ng kapatid niya sa Coralia.Nawala sa wisyo si Madam Vanderbilt pero tila mayroong naallaa. “Hindi ba’t karelasyon ni Zee si Mr. Goldmann? Pwede mo bang kausapin si Zee para kau
Tinikom ni Maisie ang mga labi at saka dinagdag, "Kailangan lang natin mapalaya si Yorick. Hindi ko na problema ang travel agency at iba pa."Pwede niyang tulungan na makalaya ang tiyuhin niya, pero hindi niya kailanman makakalimutan ang ginawa nina Yanis at Madam Vanderbilt sa kaniya. Tumutulong ng siya para sa kapakanan ng tatay niya, at hindi na siya mangingialam pa sa ibang bagay.Syempre, kung hindi nila babaguhin ang ugali nila, ibang problema na iyon.Tumayo si Nolan, lumapit sa kanya, pinantayan ang kanyang tangkad at saka siya tinitigan. "Kaya ko siyang palayain, pero…"Hinila niya si Maise papunta sa kanyang mga braso. "Anong makukuha kong kapalit?"Huminga nang malalim si Maisie. Alam niyang sasamantalahin ng lalaking ito ang sitwasyon.Kumurap siya. Ang halik ay halik, at wala namang mababago kung susundan ito ng ilan pa.Nagkusa na siya na isang pambihirang pagkakataon, pero pinatong ni Nolan ang daliri sa mga labi ni Maisie, nagliliyab ang kaniyang mga m
"Mom, ang nanay ni Zee ang nagtayo ng Vaenna Jewelry. Hindi ko iyon pwedeng ibigay sa pamangkin ko."'Bakit hindi?" Nanginig sa galit si Madam Vanderbilt. "Matagal ng wala si Marina. Sa iyo na ang kumpanya ngayon. Wala ng rason pa para alalahanin mo ang nararamdaman ng isang patay."At saka, hindi mabuting tao si Marina noong nabubuhay pa siya. Tingnan mo kung paano ka nya tinrato. Ano pang pumipigil sa iyo?"Huminto si Maisie sa labas ng study at narinig nya ang pang-iinsulto ni Madam Vanderbilt sa kaniyang ina. Mabigat ang ekspresyon niya nang pumasok sa study. "Anong ibig niyong sabihin?"Nagulat si Stephen. Narinig niya ba ang lahat?Hindi inaasahan ni Madam Vanderbilt na narito si Maisie. Nagngalit ang mga ipin niya. "Bakit ka bumalik?""Napalaya ko na si Tito Yorick at gusto ko kayong i-congratulate, pero hindi ko inaasahang marinig ang pang-iinsulto niyo sa nanay ko."Humalukipkip si Maisie at tinaas ang mga kilay. "Hindi na siguro dapat ako tumulong.""Tiyuhin m
"Total ay sinabi naman na ni Madam Vanderbilt ang opinyon niya, bakit hindi mo kinuha ang opportunity para mabawi ang shares ng Vaenna?" Nalilitong tiningnan ni Kennedy si Maisie. Pagkatapos ng lahat, siguradong ibibigay naman ni Stephen ang shares kay Maisie kung babanggitin niya ang tungkol doon ngayon.Ngumiti nang maliit si Maisie. "Hindi pa gaanong stable ang Soul. Kailangan kong magbigay ng maraming oras at enerhiya kung gusto kong bawiin ang shares ng Vaenna ngayon. Walang pupwede."Pero dahil pinangako naman na ng tatay ko na hindi niya ibibigay ang shares kay Hector, hindi ko na kailangan na mag-alala."Simula nitong mga nakaraan, hindi na kasing lamig tulad ng dati ang relasyon niya sa kaniyang ama ngayon. Kahit na minsan niyang sinisi ang tatay niya sa maraming bagay, tatay niya pa rin iro.Dumating si Quincy sa labas ng opisina dala ang isang kahon ng regalo. Kumatok siya sa pinto, ngumiti at pumasok sa kwarto. "Ms. Vanderbilt."Nagulat si Maisie. Dumapo ang tingi
Hinila ni Leah ang luggage niya at pinasok sa trunk ng sasakyan niya, lumingon siya sa manager. “Salamat pero sa tingin ko ay hindi ko na kailangan.”“Ms. Younge…”“May nangyari ba?”Nang marinig ang ibang boses, lumingon si Leah at nakita si Dennis na palabas mg sasakyan at papalapit sa kanilang dalawa.Bahagyang tumangonang manager. “Mr. Clarke.”Naningkit ang mata ni Leah. “Magkakilala kayo?”Nakangiting nagpaliwanag si Dennis, “Ako ang may-ari ng hotel na ito pero hindi ko inakala na nandito ka.”Nagulat si Leah. “Ganoon ba?”“Anong nangyari?” Tinanong ni Dennis ang manager para magpaliwanag at tapat na sumagot ang manager.Kumunot si Dennis. “Kapag may nangyari na ganoon, dapat tanggalin ang empleyado.”“P-Pero kulang na ng tao ang hotel ngayon at mukhang mahihirapan na tayo mag-recruit ng panibago kapag tinanggal natin siya.” Hindi mapigilan ng manager na makaramdam na parang sumusobra naman si Dennis sa desisyon niya.Malamig siyang tiningnan ni Dennis. “Kung nakagaw
Nagulat si Leah.‘Posible kaya na si Morrison ‘yon?’Pumunta si Leah sa pinto at bubuksan na sana ‘yon nang bigla niyang narinig ang boses ni Morrison. “Sino ka ba?”Hindi nagtagal pagkatapos non ay may kaguluhan na nagmula sa kabilang banda ng pinto sa corridor.Agad na binuksan ni Leah ang pinto at lumabas, nakita niya si Morrison na parang may hinahabol pero mabilis ang paa ng tao na ‘yon.“Morrison!” sigaw ni Leah.Lumingon siya sa dulo ng corridor at galit na sumigaw, “Hindi mo na naman binasa ang text na sinend ko sa'yo, ano!?”Natigil ang nasigawab na si Leah at nagtataka ang ekspresyon, “Anong text message ang sinasabi mo?”Huminga nang malalim si Morrison at suminghal sa inis. “Pwede mong itapon ang cell phone mo kung wala kang plano na gamitin. Nag-text ako sa'yo, sinabihan kita na huwag bubuksan ang pinto kahit na may marinig ka na katok sa pinto. Sa tingin ko hindi ka naman takot mamatay, huh?”‘Kung hindi ko siya binantayan para sa ganoong insidente, sa tingin ko
Nililinis ni Leah ang damit niya at bahagya siyang nagulat nang marinig kung ano ang sinabi ng lalaki. Inangat niya ang kaniyang ulo para tingnan siya at ngumiti. “Hindi na ‘yon kailangan. Salamat.”Pagkatapos non, umalis siya.Tiningnan ni Dennis ang direksyon kung saan pumunta si Leah nang may pilyo na ngiti sa kaniyang mukha.Pagkatapos ni Leah pumunta sa banyo, hinubad niya ang kaniyang jacket. Sinubukan niyang linisin ang mantsa ng kape sa kaniyang jacket pero walang nangyari. Kaya naman, wala siyang ibang magawa kundi maghintay na makauwi bago niya malabhan ang jacket.Pero, mukhang masyadong masigla para sa kaniya ang lalaki na Dennis ang pangalan.‘Kasing sigla ba niya lahat ng lalaki sa Stoslo?’ naiisip niyang tanong.Nang tanghali, sinabit ni Leah ang jacket sa kaniyang braso. Isang sasakyan ang huminto sa harap niya nang lumabas siya ng building. Ibinaba ng driver ang bintana at ang nandoon ay walang iba kundi si Dennis.“Pasensya na talaga at namantsahan ko ng kape a
Binalik ni Diana si Tic sa stroller at sinabing, “Hindi ako magaling magbigay ng pangalan. Tanungin mo ang dad mo. Mas magaling siya sa akin dito.”Tumango si Nollace. “Kung ganoon, Dad, kailangan ko ng tulong mo na alagaan mula sila sandali.”Nagulat si Rick. “Ano? Ako?”“Ang tagal na nang huling pagkakataon namin ni Daisie na maglaan ng oras para sa isa't isa,” galit na sinabi ni Nollace.Matagal na nang huling nagkaroon sila nang intimate activity at mas imposible pa ‘yon na mangyari ngayon lalo na’t kasama nila ang tatlong bata.Sa sobrang kahihiyan ni Daisie ay gusto niyang humanap ng butas at ilibing ang sarili niya. Hindi niya alam kung bakit nagagawa ni Nollace na magsabi nang bagay na nakakahiya sa magulang nila.Hindi nagtagal, tinanggap ni Rick ang tungkulin sa pag-aalaga ng tatlong bata. At para kay Daisie at Nollace, kung wala ang mga bata sa paligid nila, nakadikit lang si Nollace kay Daisie mula umaga hanggang gabi. Pareho nilang sinamantala ang mga araw at parang
“Kung tutuusin, kadalasan na iniisip ng mga lalaki na responsibilidad ng babae na alagaan ang anak nila at dapat matuwa ang babae kapag handa silang tumulong paminsan-minsan. Ang iba sa mga lalaki ay ayaw pa na alagaan ang anak nila. Naiintindihan ng asawa mo na naghirap ka sa panganganak kaya naniniwala ako na magiging mabuting ama siya,” sabi ng nanny.Nagulat si Daisie.Ang totoo niyan ay pakiramdam niya na tama ang nanny. Swerte talaga siya. Kung tutuusin, kadalasan ay si Nollace ang nag-aalaga sa mga bata.Kapag umiiyak ang anak nila sa kalaliman ng gabi, siya ang maghahanda ng gatas at pagagaanin ang loob ng mga ito.Tumingin siya sa tatlong baby at malaki ang mga ngiti, “Mabuti nga siyang ama.”Nang gabi, umakyat si Nollace sa taas para hanapin si Daisie pagkauwi niya.Nang hindi niya makita si Daisie sa kwarto, pumunta siya sa baby room at nakita na natutulog ito kasama ang mga anak nila.Inilagay ni Nollace ang jacket sa likod ng upuan at lumapit sa kama.Nakakatuwa an
Ngumiti si Estelle at sinabing, “Masaya kami na nandito ka. Hindi ka na dapat nagdala pa ng regalo.”Dinala siya ni Gordon at Estelle sa living room. Hindi madali kay James na umalis sa kaniyang shooting at pumunta rito kaya naman sinabihan nila ang kanilang mga katulong na maghanda nang masasarap na pagkain.Maraming tanong sa kaniya si Estelle katulad kung ano ang pelikula na sinu-shoot niya ngayon at handa niya itong sinagot lahat. Masaya siya sa katapatan nito at mapagkumbabang ugali.“Nakakapagod siguro maging aktor, ano?”Pinagkrus ni James ang mga daliri niya at nakangiting sumagot, “Oo, nakakapagod nga. Pero wala namang madaling trabaho sa mundo.”“Ayos lang lang yon. Naiintindihan naming lahat kung gaano kahirap at nakakapagod ang pagiging aktor. Pero sana alagaan mo ang kalusugan mo kahit na gaano ka pa ka abala,” mahinahon na sinabi ni Estelle.Hindi alam ni James kung bakit siya na-konsensya sa maayos na trato ng mga ito sa kaniya. Kung tutuusin, hindi sila totoong ma
Sapat na ang tatlong taon. At saka at least, hindi na kailangan ni Giselle pumunta pa sa mga blind date.Sa ngayon, kung wala sa kanila ang makahanap ng better partner o kung mahulog ang loob nila sa ibang tao, pwede naman nila isawalang-bisa ang kanilang kasunduan. Sa madaling salita, ginagamit lang nila ang isa't isa sa ngayon bilang proteksyon.“Dad, Mom, masyado lang kayong nag-iisip. Kahit na subukan namin na mag-date, kailangan pa rin namin ng oras. Paano kung hindi pala kami magkasundo pagkatapos ng kasal? Makikipag-divorce ba ako?”Naramdaman nila Gordon at Estelle na tama ang kanilang anak kaya hindi na sila nagpumilit. Tumayo si Giselle at sinabi, “Alright, hindi niyo kami kailangan alalahanin.” Matapos iyon, pumunta na si Giselle sa taas.Nagkatinginan sila Estelle at Gordon at suminghal.…Pumunta si James sa common room at hinanap si Donny. “Umm, Mr. Winslow…”Nang makita na may sasabihin si James, tumingin si Donny. “Yeah?”“Pwede ko bang tapusin ngayon lah
Nang pumasok si Leah sa kotse, sinuot niya ang kaniyang seatbelt. Pumasok na rin si Morrison at nagmaneho.Habang nasa byahe, nakatingin lang si Leah sa bintana at hindi nagsasalita. Tiningnan siya ni Morrison. “Nagtitiwala ka talaga. Hindi ka ba nag-aalala na baka may gawin akong masama sayo?”Tumingin si Leah sa kaniya. “Hindi mo ‘yon gagawin.” “Paano mo naman naisip? Huwag ka masyadong magtiwala sa mga lalaki.”“Pati sayo?” Tanong ni Leah. Tumikhim si Morrison. “Pwede mo naman ako isama.”Biglang natawa si Leah. “Kaibigan mo si Wayne, at may malaki na yung ibig sabihin tungkol sayo. At saka, hindi mo naman ako pinagsamantalahan dati kaya nagtitiwala na ako sayo.”Napahinto si Morrison. “Hindi ka nahihiyang maalala ang araw na ‘yon?” Hindi pa nakaramdam ng kahit anong hiya si Morrison tulad ng nangyari noong gabing ‘yon.Nang makarating na si Leah sa hotel na kaniyang pupuntahan, bigla siyang napahinto nang lumabas siya ng kotse, at tumalikod siya. “Dahil sinundo mo nam
Sumagot si Beatrice. “Si Daddy nga nagbabalat ng shrimp mo. Hindi ka rin naman nahihiya.”Walang masabi si Barbara pero tumawa sila Ryleigh at Maisie.Makikita na ang buwan sa langit. Suminag ang liwanag sa kanila, at sobrang masaya ang senaryo.…Matapos ang wedding, dinala ni Freyja ang anak niya at si Colton sa Kong Ports. Pumunta rin ang mag-ama doon para magbakasyon.Pumunta sila Waylon at Cameron sa Tayloryon para pag-aralan nila paano mag-alaga ng baby para hindi sila magkaproblema pag dumating na ang kanila.Isang trainee dad si Nollace, at isang soon-to-be dad naman si Waylon. Sinusubukan nila ang kakayahan ng isa't isa. Hindi makapagsalita sila Daisie at Cameron sa ginagawa ng dalawa. Tinanong ni Cameron, May naisip na ba kayong pangalan ng mga baby niyo?”Umiling si Daisie at sinabi, “Tatawagin ko silang Tic, Tac, at Toe.”Tumawa si Cameron. “Magiging casual ka lang ba sa pangalan nila?” Sobrang seryoso ng kaniyang mukha. “Madali lang maalala.”Gumalaw ang mukha