Nagtanong si Ryleigh, “Tinawagan mo ba ang mga kaklase mo kaninang umaga?”Tumaas ang mga kilay ni Ryleigh. “Oo. Sino pa ba ang tatawagan ko?”Binuklat ni Ryleigh ang menu at nagpatuloy sa pagtatanong, “Babae ba o lalaki ang kaibigan mo?”Tiningnan siya ni Louis at tumawa. “Siyempre, lalaki. Sinasabi mo ba sa akin na akala mo babae siya?”Yumuko si Ryleigh at hindi na nagsalita.Hindi nagtagal pagkatapos nilang mag-order, dalawang tao ang dumating sa dining table, pareho nga silang lalaki.“Hey, Lew, matagal na rin. Hindi ko akalain na pupunta ka sa Stoslo, at naaalala mo pa rin kami.”Ang lalaking masiglang bumati kay Louis ay nakasuot ng gold-rimmed glasses, suit at leather shoes. Mukha siyang lalaking may successful na career. Habang ang isa naman ay mukhang fashionista na lalaki na mahilig sa hip-hop—-mahaba din ang buhok nito at naka-dreadlocks.Niyakap muna nilang dalawa si Louis.Nakangiting sumagot si Louis. “Nagpunta kayong lahat abroad pagkatapos ng graduation, at hi
Napakunot si Ryleigh dahil sa pagtataka. Anong problema sa orchestra?Si Louis na tahimik ay mabagal na nagsalita. "Hindi ko gusto 'yung mga estudyante na nasa orchestra. Inisip ko na ang boring nila tumugtog at hindi maganda at hindi magiging masaya ang mas bayang henerasyon doon. Kaya, hindi ko naintindihan ang ganda ng orchestra hanggang sa pumunta ako sa performance ng Bassburgh High, na bumago sa paniniwala ko."Tumawa si Blake Stefani. "Oh, 'yung performance sa Bassburgh high. Nakakamangha ang performance ng orchestra noong gabi na yun. Tumugtog ng pop song ang opera at orchestra. Anong tawag sa performance na 'yun? Ang galing."Hindi niya maalala ang tawag sa programa, pero naalala na ang babae na magaling kumanta at talagang bumilib sa kaniya.Naisip ni Ryleigh na pamilyar ang tinutukoy nila. Siya ba ang tinutukoy nila?Hinawakan bigla ni Louis ang kamay niya at sinabi sa kanila, "Tanungin niyo siya kung gusto niyo malaman."Tiningnan nila si Ryleigh. "Siya?"Mayabang na
Nilukot ng babae ang sulat at kinagat ang labi niya, mukhang malungkot.Hindi tinanggap ni Louis ang sulat, tiningnan niya ang babae, at naglakad palayo.Tinapik ni Robbin ang balikat ng babae. "Pasensya na."Bago pa sila maglakad palayo, sinabi ng babae, "Anong problema sa orchestra? Tumutugtog din kami ng musika."Tumigil si Louis sa paglalakad.Tiningnan siya ni Robbin at Blake.Kinagat ng babae ang labi niya, mukhang malungkot. "H…Hindi ko lang maintindihan. Hindi ako pwede magkagusto sa soloist dahil parte ako ng orchestra?"Humarap si Louis, tiningnan siya, at malamig na sinabing, "Hindi ko gusto ang orchestra, kaya kung hahanap ako ng makaka-relasyon, hindi 'yun manggagaling sa orchestra."Nakatayo ang babae habang nakatulala.Tumalikod si Louis at umalis habang sumabay sa kaniya maglakad si Blake at tumawa. "Lew, hindi ka ba natatakot na kainin lahat ng sinasabi mo?"Tiningnan niya si Blake at sinabing, "Imposible."Hinawakan ni Robbin si Blake. "Makipag-date ka sa k
Ngumiti ang babae at lumapit para kunin 'yun. "Kilala mo talaga ako."Binalik ni Joe ang phone sa kaniya. Kinuha niya 'yun at binuksan ang camera. "Hindi, kailangan ko ng photo para maalala."Tumingin siya sa cameea pero biglang may naalala at tiningnan silang dalawa. "Gawin natin 'to."Humalukipkip si Zee at umiling, pero hinila siya ng babae. "Ano ba, hindi mo dapat tinatago ang ganda mo. Joe, tara dito."Nag-picture silang tatlo sa backstage.Lumapit si Robbin at tinapik ang balikat ni Louis. "Hindi ka pa handa? Naghihintay na si Blake. Tara na."Tumango si Louis at naglakad palayo habang hawak ang case sa kamay niya.Nang oras na para mag-perform ang orchestra, sinabi ni Robbin habang mukhang nababagot. "Yung orchestra, sana naman hindi boring yung kanta, ano?"Minsan lang sila manood ng performance ng orchestra sa academy dahil masyadong boring 'yun at classical.Humikab si Blake. "Ayos lang, hindi maganda ang tulog ko nitong mga nakaraan, kaya maganda 'tong lullaby. I-id
Nang makalagpas si Louis sa study, bahagya niyang narinig ang boses ng mom niya. "Bakit natanggal si Ryleigh sa school?"Bumuntong hininga si Christina. "Hindi ako sigurado. Sabi ng school… may tinulak siya sa hagdan para makapasok sa music academy."Nagulat si Larissa. "Hindi niya 'yun gagawin, 'di ba?""Alam kong hindi. Pamangkin ko siya, at hindi ako naniniwala na ganoon siyang klaseng tao. Malaki ang epekto nito kay Ryleigh, natatakot ako…" Hindi tinapos ni Christina ang sinasabi niya.Binaba ni Larissa ang tasa ng kape at hinawakan ang kamay niya. "Anong tingin ng magulang ng biktima?""Top manager ng Royal crown ang tatay ng babae, kaya marami siyang kilalang tao. Siya nga ang manager ni Natasha Knowles. Nasa coma ang anak niya, at pinagbibintangan ng school si Ryleigh, kaya kailangan 'to pagtakpan ng dad niya."Nakikinig si Louis sa labas bago naglakad palayo. Best friend ng mom niya si Christina, at alam niya na Hill si Christina.At si 'Ryleigh' na pinag-uusapan nila, n
Ang unang beses na 'nakilala' niya si Ryleigh ay hindi pa matagal pagkatapos nila maghiwalay ni Xyla sa Michelin restaurant.Umupo si Louis sa cafe habang hinihintay ang lunch niya. Nakasuot siya ng headphone dahil ayaw niya ng ingay.Nagtitingin siya sa magazine sa lalagyan, at pagkatapos ng ilang sandali, mayroong alitan na nangyari."Willow, ano ang ginagawa mo? Nasa restaurant tayo. Lumabas ka kung gagawa ka ng eksena. Huwag mo idamay ang ibang tao rito."Malakas ang naging away at naapektuhan siya. Hindi siya masaya doon.Pagkatapos nun, sinubukan silang pigilan ng waiter, at nagsimulang magmura ang babae.Binato ni Louis ang magazine sa mesa, tumayo, at lumapit sa kanila. Kinuha ng babae ang kape mula sa mesa at binuhos 'yun sa isang babae."Ninang!" Tumayo ang bata na naka-sunglasses. Hinubad niya 'yun, at nagulat si Louis ng makita niya ang mukha ng bata.'Hindi ba't siya ang bata na nasa academy, Si Waylon Vanderbilt?'Nagulat siya sa ginawa ng bata. Kinuha ng bata an
Ang alaala ni Louis kay Ryleigh ay noong pinabilib niya ang mga tao sa baba ng stage noong high school.Inamin niyang may ginawang ganoon nga si Ryleigh sa restaurant. Pero, dahil hindi pa sinasabi ni Willow sa lahat kung sino siya, hindi niya pwedeng hayaang mawala sa kontrol ang sitwasyon, kaya sinabi niya, “Pareho silang may kasalanan. Pwede kaming mag-usap-usap para makahanap ng solusyon. Hindi na kailangan pang gumawa ng eksena.”Tiningnan sia ni Ryleigh at nagtanong, “Bulag ka ba? Paano mo—”Hindi na siya pinatapos magsalita ni Russell, “Manahimik ka, Ryleigh! Kapag may narinig pa ako mula sa bibig mo, lagot ka sa akin pagkauwi natin mamaya!”Lumapit si Willow para humingi ng pasensya sa kaniya, pero hindi niya ito pinansin. Tiningnan niya si Ryleigh na inis na inis. Hindi niya alam pero pakiramdam niya ay talunan talaga si Ryleigh kahit na mukha siyang tigre.Nang dumating sina Maisie at Nolan, lumapit si Ryleigh kay Maisie at nagsumbong, nakasimangot ang mukha, “Zee, nandi
Gayunpaman, hindi nakatulog magdamag si Louis. Lalo na at paminsan-minsang nahuhulog si Ryleigh sa kama sa tuwing nawawala ang tingin niya dito.Tinabihan niya ito buong magdamag hanggang sa magising ito. “Gising ka na?”Kahit na pagod siya, kailangan niyang magpanggap na hindi. Tumingin siya sa kaniyang relo at sinabing, “Alam mo bang ang galing mong matulog?”“Louis? Anong ginagawa mo sa bahay ko?” Nagulat si Ryleigh. “I-ikaw ba ang nagpalit ng damit ko?”Habang nakatingin sa natatakot na ekspresyon sa mukha ni Ryleigh, hindi mapigilan ni Louis na mapatawa. Nagdesisyon siyang asarin ito at sinabing, “Ano naman dapat kong makita sa katawan mo?”“Walang hiya ka!” Sigaw ni Ryleigh sabay bato ng unan sa kaniya.Nasalo niya yun at nagpatuloy sa pagsasalita. “Sinukahan mo ako kagabi. Kung hindi kita fiancee, iniwan na kita sa kalsada.”Pagkatapos nito, binato niya ang unan pabalik kay Ryleigh. Ayaw niyang malaman nito na kanina niya pa itong hinihintay na magising, kaya nagtanong si
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa
Ngumiti si Waylon at sinabi, “Oo, pero maaga pa naman.” Humiga si Daisie sa hita ni Nollace at tumingin siya sa langit. Matapos ang ilang sandali, sabi niya, “Ulan ba yung naramdaman ko?” Tumingin ang lahat sa kaniya.Huminga nang malalim si Colton. “Huwag mong i-jinx.” Tumingin si Freyja sa langit, kahit na maliwanag ang langit na nakikita nila, may maiitim na ulap malapit sa mga bundok. “Baka makulimlim lang ngayon.” Malapit na mag tanghali pero wala pa ring araw. Baka nga makulimlim lang pero walang ulan. Nagsalita si Cameron, “Wala namang sinabi sa weather report na uulan ngayon. Sa tingin ko hindi naman uulan.”Depende na lang kung mali pala ang weather report! Matapos ang ilang sandali, naramdaman ni Nollace na may tumulo sa mukha niya. Hinawakan niya iyon. “Umuulan nga.” Umupo si Cameron. “Ano?”Nahihiyang ngumiti si Daisie. “Naisip ko lang naman na uulan pero ngayon…” ‘Jinxing!’Lahat sila ay nagsimula ng mag-pack ng mga pagkain pati ang grill at mga mats ay
Sumang-ayon ang iba.Nang maihain ang pagkain, tiningnan ni Daisie ang puting pagkain na mukhang pamaypay at tinanong ang may-ari. “Ano ‘to?”Ngumiti si ang lalaki at ipinaliwanag, “Mylotic cheese ‘yan. Gawa yan mula sa gatas ng baka. Lokal na pagkain.”Tinikman ni Cameron. “Oh, ang sarap.”Tumikim din si Freyja at Colton at masarap nga iyon.Inihain ang susunod na pagkain. Dinala ito ng lalaki. “Manok ito. Gawa ito sa homemade na marinade, spicy oil, paminta at roasted walnuts. Specialty namin ito dito at gustong gusto ito ng mga turista.”Sinubukan yon ni Daisie at tinanong ni Cameron, “Kumusta?”Tumango siya at sumubo pa nang mas malaki. Sinubukan din yon ng iba.Nagdala ng soup dish ang lalaki. “Ito ang cream nv seaweed. Malambot ito at crunchy naman ang seaweed. Kapag idinagdag ang yam, mas masarap.”“Mukhang masarap. Ako muna ang titikim.” sumubo si Waylon.Tiningnan siya ni Cameron. “Ang bango.”Pagkatapos ng ilang pagkain ay inihain na ang sikat sa lugar. Mayroong bu
Nang gabing ‘yon, sa Taylorton…Nagi-impake si Daisie ng bag niya, para sa plano nilang road trip at iniisip kung ano pa ang kailangan nila.Nang lumabas si Nollace sa shower at nakita na seryoso itong nagpaplano, tumawa siya. “Magbabakasyon lang tayo, hindi lilipat.”“Maraming kailangan dalhin ang mga babae. Skincare, pagkain, at ang camera. Kailangan natin yung drone. Nagdala rin ako ng payong.”Naningkit siya. “Pati payong?”Tiningnan siya ni Daisie at seryosong sinabi, “Paano kung umulan?”Hindi alam ni Nollace ang sasabihin.May dalawa silang malaking suitcase at isang maliit. Tumayo si Daisie, tiningnan ang bag niya at pakiramdam niya ay sumobra siya. Kinamot niya ang kaniyang pisngi. “Parang lilipat ako.”Lumapit si Nollace sa kaniya at niyakap niya si Daisie. “Mabuti na lang at road trip ‘yon o kakailanganin natin ng U-haul.”Ngumiti si Daisie at niyakap siya. “Excited na ako para bukas.”Kinabukasan, nagmaneho si Colton papunta sa Taylorton. Nasa ibang sasakyan si Wa
Hinawakan ni Waylon ang kamay ni Cameron. “Pag-uusapan natin ‘yan sa susunod.”Tiningnan ni Maisie si Daisie at Nollace. “Kinasal na ang dalawa mong kapatid. Kailan ang sa'yo?”Sagot ni Daisie, “Sabi ni Nolly at magandang araw ang September 9 dahil hindi sobrang lamig sa Yaramoor sa oras na ‘yon. Mainit sa umaga pero malamig sa gabi.”Nagulat si Cameron. “Mainit pa rin dito sa September. Parang summer sa East Island kapag September.”Ngumiti si Daisie. “Ang winter ng East Island ay parang summer namin. Pwedeng pumunta doon ang taong ayaw sa winter.”Ibinaba ni Nicholas ang tasa niya at pinag-isipan. “13 na araw na lang bago mag September 9. Ang bilis non.”Ngumiti si Maisie at tumango. “Oo nga.”Tumingin si Waylon kay Nollace. “Panigurado na magarbo ang isang royal wedding.”Inakbayan ni Nollace si Daisie. “Syempre. Bukas ‘yon sa publiko at gaganapin sa palasyo namin.”Lumapit si Cameron kay Waylon. “Hindi pa ako nakakapunta sa isang royal wedding. Isang karanasan ‘yon.” Tini