Sumimangot si Ryleigh at bumulong, “Namiss lang kita. Hindi na ako pupunta sa detalye.”Hinalikan siya sa noo ni Louis at hinawakan ang kamay niya. “Tara na. Nandito ako para iuwi ang isang kuting na hindi mahanap ang daan niya pauwi.”Hawak ni Ryleigh ang mga rosas sa isa niyang kamay habang ang isa naman ay hawak ang kamay ni Louis. Sinundan niya si Louis sa paglalakad. “Sinong nagsabing hindi ko mahanap ang daan ko pauwi?”Ngumiti si Louis. “Isang buwan ka nang wala. Naalala mo pa ba ang bahay mo?”Mahinang suminghal si Ryleigh. “Gagawin ko kung anong gusto ko. Bakit hindi ko hahayaan na magsaya ang sarili ko ng ilang araw habang hindi pa tayo kasal?”Tumigil si Louis, lumingon sa kaniya, naningkit ang mga mata at saka ngumiti. “Tama ka ata. Hinahamon kitang iwan ulit ako pagkatapos nating maikasal.”Sumimangot si Ryleigh at biglang siyang hinawakan. “Buhatin mo ako pabalik sa hotel.|Nagulat si Louis, tiningnan niya ang mga turista sa paligid at tumaas ang kilay. “Sigurado k
Nagtanong si Ryleigh, “Tinawagan mo ba ang mga kaklase mo kaninang umaga?”Tumaas ang mga kilay ni Ryleigh. “Oo. Sino pa ba ang tatawagan ko?”Binuklat ni Ryleigh ang menu at nagpatuloy sa pagtatanong, “Babae ba o lalaki ang kaibigan mo?”Tiningnan siya ni Louis at tumawa. “Siyempre, lalaki. Sinasabi mo ba sa akin na akala mo babae siya?”Yumuko si Ryleigh at hindi na nagsalita.Hindi nagtagal pagkatapos nilang mag-order, dalawang tao ang dumating sa dining table, pareho nga silang lalaki.“Hey, Lew, matagal na rin. Hindi ko akalain na pupunta ka sa Stoslo, at naaalala mo pa rin kami.”Ang lalaking masiglang bumati kay Louis ay nakasuot ng gold-rimmed glasses, suit at leather shoes. Mukha siyang lalaking may successful na career. Habang ang isa naman ay mukhang fashionista na lalaki na mahilig sa hip-hop—-mahaba din ang buhok nito at naka-dreadlocks.Niyakap muna nilang dalawa si Louis.Nakangiting sumagot si Louis. “Nagpunta kayong lahat abroad pagkatapos ng graduation, at hi
Napakunot si Ryleigh dahil sa pagtataka. Anong problema sa orchestra?Si Louis na tahimik ay mabagal na nagsalita. "Hindi ko gusto 'yung mga estudyante na nasa orchestra. Inisip ko na ang boring nila tumugtog at hindi maganda at hindi magiging masaya ang mas bayang henerasyon doon. Kaya, hindi ko naintindihan ang ganda ng orchestra hanggang sa pumunta ako sa performance ng Bassburgh High, na bumago sa paniniwala ko."Tumawa si Blake Stefani. "Oh, 'yung performance sa Bassburgh high. Nakakamangha ang performance ng orchestra noong gabi na yun. Tumugtog ng pop song ang opera at orchestra. Anong tawag sa performance na 'yun? Ang galing."Hindi niya maalala ang tawag sa programa, pero naalala na ang babae na magaling kumanta at talagang bumilib sa kaniya.Naisip ni Ryleigh na pamilyar ang tinutukoy nila. Siya ba ang tinutukoy nila?Hinawakan bigla ni Louis ang kamay niya at sinabi sa kanila, "Tanungin niyo siya kung gusto niyo malaman."Tiningnan nila si Ryleigh. "Siya?"Mayabang na
Nilukot ng babae ang sulat at kinagat ang labi niya, mukhang malungkot.Hindi tinanggap ni Louis ang sulat, tiningnan niya ang babae, at naglakad palayo.Tinapik ni Robbin ang balikat ng babae. "Pasensya na."Bago pa sila maglakad palayo, sinabi ng babae, "Anong problema sa orchestra? Tumutugtog din kami ng musika."Tumigil si Louis sa paglalakad.Tiningnan siya ni Robbin at Blake.Kinagat ng babae ang labi niya, mukhang malungkot. "H…Hindi ko lang maintindihan. Hindi ako pwede magkagusto sa soloist dahil parte ako ng orchestra?"Humarap si Louis, tiningnan siya, at malamig na sinabing, "Hindi ko gusto ang orchestra, kaya kung hahanap ako ng makaka-relasyon, hindi 'yun manggagaling sa orchestra."Nakatayo ang babae habang nakatulala.Tumalikod si Louis at umalis habang sumabay sa kaniya maglakad si Blake at tumawa. "Lew, hindi ka ba natatakot na kainin lahat ng sinasabi mo?"Tiningnan niya si Blake at sinabing, "Imposible."Hinawakan ni Robbin si Blake. "Makipag-date ka sa k
Ngumiti ang babae at lumapit para kunin 'yun. "Kilala mo talaga ako."Binalik ni Joe ang phone sa kaniya. Kinuha niya 'yun at binuksan ang camera. "Hindi, kailangan ko ng photo para maalala."Tumingin siya sa cameea pero biglang may naalala at tiningnan silang dalawa. "Gawin natin 'to."Humalukipkip si Zee at umiling, pero hinila siya ng babae. "Ano ba, hindi mo dapat tinatago ang ganda mo. Joe, tara dito."Nag-picture silang tatlo sa backstage.Lumapit si Robbin at tinapik ang balikat ni Louis. "Hindi ka pa handa? Naghihintay na si Blake. Tara na."Tumango si Louis at naglakad palayo habang hawak ang case sa kamay niya.Nang oras na para mag-perform ang orchestra, sinabi ni Robbin habang mukhang nababagot. "Yung orchestra, sana naman hindi boring yung kanta, ano?"Minsan lang sila manood ng performance ng orchestra sa academy dahil masyadong boring 'yun at classical.Humikab si Blake. "Ayos lang, hindi maganda ang tulog ko nitong mga nakaraan, kaya maganda 'tong lullaby. I-id
Nang makalagpas si Louis sa study, bahagya niyang narinig ang boses ng mom niya. "Bakit natanggal si Ryleigh sa school?"Bumuntong hininga si Christina. "Hindi ako sigurado. Sabi ng school… may tinulak siya sa hagdan para makapasok sa music academy."Nagulat si Larissa. "Hindi niya 'yun gagawin, 'di ba?""Alam kong hindi. Pamangkin ko siya, at hindi ako naniniwala na ganoon siyang klaseng tao. Malaki ang epekto nito kay Ryleigh, natatakot ako…" Hindi tinapos ni Christina ang sinasabi niya.Binaba ni Larissa ang tasa ng kape at hinawakan ang kamay niya. "Anong tingin ng magulang ng biktima?""Top manager ng Royal crown ang tatay ng babae, kaya marami siyang kilalang tao. Siya nga ang manager ni Natasha Knowles. Nasa coma ang anak niya, at pinagbibintangan ng school si Ryleigh, kaya kailangan 'to pagtakpan ng dad niya."Nakikinig si Louis sa labas bago naglakad palayo. Best friend ng mom niya si Christina, at alam niya na Hill si Christina.At si 'Ryleigh' na pinag-uusapan nila, n
Ang unang beses na 'nakilala' niya si Ryleigh ay hindi pa matagal pagkatapos nila maghiwalay ni Xyla sa Michelin restaurant.Umupo si Louis sa cafe habang hinihintay ang lunch niya. Nakasuot siya ng headphone dahil ayaw niya ng ingay.Nagtitingin siya sa magazine sa lalagyan, at pagkatapos ng ilang sandali, mayroong alitan na nangyari."Willow, ano ang ginagawa mo? Nasa restaurant tayo. Lumabas ka kung gagawa ka ng eksena. Huwag mo idamay ang ibang tao rito."Malakas ang naging away at naapektuhan siya. Hindi siya masaya doon.Pagkatapos nun, sinubukan silang pigilan ng waiter, at nagsimulang magmura ang babae.Binato ni Louis ang magazine sa mesa, tumayo, at lumapit sa kanila. Kinuha ng babae ang kape mula sa mesa at binuhos 'yun sa isang babae."Ninang!" Tumayo ang bata na naka-sunglasses. Hinubad niya 'yun, at nagulat si Louis ng makita niya ang mukha ng bata.'Hindi ba't siya ang bata na nasa academy, Si Waylon Vanderbilt?'Nagulat siya sa ginawa ng bata. Kinuha ng bata an
Ang alaala ni Louis kay Ryleigh ay noong pinabilib niya ang mga tao sa baba ng stage noong high school.Inamin niyang may ginawang ganoon nga si Ryleigh sa restaurant. Pero, dahil hindi pa sinasabi ni Willow sa lahat kung sino siya, hindi niya pwedeng hayaang mawala sa kontrol ang sitwasyon, kaya sinabi niya, “Pareho silang may kasalanan. Pwede kaming mag-usap-usap para makahanap ng solusyon. Hindi na kailangan pang gumawa ng eksena.”Tiningnan sia ni Ryleigh at nagtanong, “Bulag ka ba? Paano mo—”Hindi na siya pinatapos magsalita ni Russell, “Manahimik ka, Ryleigh! Kapag may narinig pa ako mula sa bibig mo, lagot ka sa akin pagkauwi natin mamaya!”Lumapit si Willow para humingi ng pasensya sa kaniya, pero hindi niya ito pinansin. Tiningnan niya si Ryleigh na inis na inis. Hindi niya alam pero pakiramdam niya ay talunan talaga si Ryleigh kahit na mukha siyang tigre.Nang dumating sina Maisie at Nolan, lumapit si Ryleigh kay Maisie at nagsumbong, nakasimangot ang mukha, “Zee, nandi
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa