T H R E E

"Ito ang susuotin mo," natatawa kong wika habang binibigay kay Ivan ang mga kasuotan ko. I heard him sigh. "Pwede naman nating hindi nalang ituloy," sabi ko.

"No," pagmamatigas niya.

Itinaas baba ko lang ang balikat ko sabay sabing, "Okay, if that's what you want." 

Nasa kwarto niya kami ngayon at abala sa pag-uusap patungkol sa gagawin naming mission impossible. Buwis buhay 'to kung iisipin dahil sa oras na mahuli kami ni mama, paniguradong malilintikan kami. "Sigurado ka na ba talaga?" tanong ko ulit.

"You've been asking that question over and over again. Para kang sirang plaka," wika nito na halatang naiinis na sa akin.

"Naninigurado ang tawag dun, hindi sirang plaka." I rolled my eyes then tinapunan siya ng damit. "Try that."

Kinuha niya ito at saka siya dumiretso ng banyo. May sarili siyang banyo kaya mas tumaas ang kagustuhan kong masubukan ang buhay niya. Kinakabahan nga lamang ako dahil mag-aanyong lalake ako para lang magampanan ko ang pagiging siya. This will be challenging but I'll make sure that this will be fun for me.

Narinig ko ang pagbukas ng pinto kaya napatingin ako sa gawi niya. My eyes went big nang makita ko siya, we do really look alike each other. Kulang nalang sa kanya ay buhok and boobs. Maitatago niya naman kasi ang legs niya dahil I don't like wearing skirts or dresses. I'm more into jeans and 3/4 T-shirts. 

"You're flat-chested kaya hindi na ito magiging mahirap sa akin." Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. Tumayo ako at saka lumapit sa kanya. Halos magkatangkad lang kami kaya hindi na naging mahirap sa akin ang pagtitig sa mga mata niya. 

"Ang kapal mo naman, pandak," nakangisi kong wika.

Napatiim bagang siya na naging rason ng mas paglaki ng ngiti ko. "Who are you calling pandak?" naiirita niyang tanong sabay humakbang palapit sa akin.

"Huh? May sinabi ba akong ganun?" I asked while acting innocent. 

Hindi nakaligtas sa mata ko ang pag-irap niya. Para na talaga siyang babae. Wait, what if binabae talaga siya? "Bro, may tanong ako."

"Ano yun?" he asked. Napatingin ako sa kanya, abala na siya ngayon sa pagtingin sa mga damit ko. Dinidikit niya ito sa katawan niya na para bang baklang namimili ng damit sa isang botique. Nako may kapatid akong bakla! 

"Ano ka ba?" tanong ko then itinaas ang kanang kamay ko then paarteng winagayway ito. Kapag naintindihan niya ito ay sure nang bakla siya!

"What?" 

Hindi niya gets. Baka umaarte siya, ayaw niya pang kumawala. "Ah wala, ano, uhm, masakit ba yung kamay mo?" tanong ko sa kanya. Kung ayaw niyang sabihin, hindi ko naman siya pipilitin. Aantayin ko nalang ang araw na aminin niya sa'kin ito. At tatanggapin ko siya ng buong buo.

"No, masakit ang ulo ko."

"May efficascent oil ako, baka gusto mong manghingi."

Lumapit siya sa akin at saka naupo sa paanan ng kama. "I have a trivia for you, sis."

Excited akong napatingin sa kanya. I love trivia! "Ano yun?"

"Mas matalino ang mga lalake sa mga babae. Do you know why?" 

"Why?"

"'Coz we have to heads," he said then burst into a laugh. 

"You gross!" I exclaimed. 

Nasa kalagitnaan kami ni Ivan ng paghahampasan ng unan nang biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito si mama. "Mga anak, matulog na kayo. Anong oras na, oh!"

Dali-dali kong tinakpan ang mga damit ko na nakakalat sa kama ni Ivan sa pamamagitan ng pagtakip nito gamit ang kumot. Hinigaan naman ito ni Ivan para hindi maghinala si mama. "Opo, Ma!" sabay-sabay naming sagot.

"Good night mga Anak ko."

"Good night rin po!" sabay naman naming wika. 

Nang sumarado na ang pinto ay napatingin kami sa isa't isa at saka humalakhak. "Matulog na nga tayo!" sabi ko at saka tumayo. 

"Mas mabuti pa nga," sagot niya. "Good night, sis!" 

"Like wise, bro." Pinihit ko na ang doorknob ng pinto at saka lumabas na ng kwarto. 

The next day arrived, we have breakfast together. Bongga ang umagahan namin dahil may egg and ham, hotdog at saka may bread rin. Juice naman para sa drinks namin at syempre hindi mawawala ang tubig. Ibang-iba ito kumpara sa bahay dahil ulam tuwing umaga ay nilagang itlog lamang, kanin at tubig naman para sa maiinom namin.

It took us more or less 30 minutes to eat our breakfast. After that, nag-ayos na kami para sa pagdating ng Attorney ni Papa. Ngayong araw namin pag-uusapan ang last will and testaments ni Papa. 

"Good morning Mrs. Sezin and to your son and daughter too."

We just nod as an answer. Hinayaan na naming si mama ang sumagot. "Likewise, Mr. Brent." She shook his hand. "Would you like a cup of coffee?" 

"I'm good, thank you. Shall we start?"

Our mom gave him a curt nod and smiled. "Sure."

Jerome Brent began discussing the contents of the will that our Dad left to us. He made sure to explain all the important points that everyone, especially me and my brother, should know.

"Ms. Izel, Mr. Vince left you something," he said then handed me a sealed letter. It was personally addressed to me.

Mr. Brent then continued, "I don't know the contents of that letter, but I think you should open it after I'm done discussing the rest of the will."

I nodded and waited for him to say more.

"The will states that the successor and new owner of Sezin Corporation would be transferred to Mr. Ivan Sezin and the resorts will be to Ms. Izel Sezin."

Mataas-taas rin ang naging usapan namin. I felt very exhausted after hearing a lot of things from Mr. Brent. Ang dami ko nang responsibilidad na dapat atupagin but may 2 years pa naman ako dahil sa pagtungtong ko ng 20 years old saka ko pa ito aasikasuhin. 

Habang nakaupo ako sa gilid ng aking kama, napatingin ako sa envelop na hawak ko. Sulat ito mula sa aking ama. Wala pa akong planong basahin ito kaya inilagay ko na muna ito sa aking bag at saka lumabas na ng kwarto. I went directly to my father's funeral then saw my brother and mom talking. Masaya silang nagku-kwentuhan. Nakakainggit naman dahil hindi ko iyon nararanasan kahit na matagal ko nang kasama si mama sa iisang bahay.

Napatigil sila sa pag-uusap nang marinig nila ang peke kong pag-ubo. "Sis!" my brother called out.

I smiled then sat beside him. "Sarap ng usapan niyo, ah?"

Ngumiti lang si mama at saka tumayo, "May kukunin lang ako."

"Sige po," sagot ni Ivan.

"About the switch, kailan natin sisimulan?" tanong ko sa kanya.

"After our father's burial." 

"Okay."

"Siya nga pala, may ipapakilala ako sayo. Siya ang pinagkakatiwalaan ko sa lahat-lahat." Hinila niya ako matapos niya itong sabihin. Nagpadala lang naman ako sa kanya hanggang sa umabot kami sa swimming pool area. "Manang Melva!" tawag ni Ivan sa isang matandang babaeng kausap si Manang Neneng.

Lumingon siya sa amin at saka lumapit. "Ano yun, hijo?" nakangiti niyang tanong. Sa tingin ko ay nasa mid-50's na siya but she still looks lovely. Sa tingin ko'y napakabait niya kaya malapit at pinagkakatiwalaan siya ng kapatid ko. 

"Sis, this is my trusted yaya, Manang Melva."

"Hello po, Ma'am Izel!"

"Nako! Izel nalang po," turan ko sa kanya. "Nice to meet you po, Manang Melva."

"Nice to meet you rin po!" she said then bowed to me.

"Manang, may plano po kami ng kapatid ko. And I need your help. Will you help us?" tanong ni Ivan.

"Anything for the two of you po."

Ivan smiled then looked at me.