"Just calm down boys I'm okay. Mabuti na lang at hindi ako napaano.""Are you sure with that?" Tanong pa ni Mr. Arevalo habang tinitignan ang kaniyang kalagayan."Ano ba ang nangyari Mom, bakit ka naman nasangkot sa akisidenti, paanong muntik ka ng maaksidenti?" Pag-aalalang tanong pa ni Marcelo sa kanya.Huminga nang malalim si Senyora sabay inom ng tubig. "There's a girl who save my life, kung hindi dahil sa kanya ay malamang pinaglalamayan niyo na ako ngayon. I was calling Myrna that time and I was not aware na na nakapasok na pala ako sa contruction site sa tabi ng mall, I don't even saw the signage kasi nawili ako sa pakikipag-usap sa kanya. Nagulat na lang ako na may mga taong nagsisigawan sa akin kasi may bakal na pala na nahulog galing sa itaas ng building na siyang babagsak sa akin and then, there's a sudden girl who took me away the incident. Ayon nakailag ako at kung hindi nga dahil sa babaeng iyon ay hindi na akko makakauwi rito ng buhay. In fact, magugulat na lang kayo
Mayamaya pa nang makalapit silang dalawa sa table na kinauupuan namin ni Marcelo ay agad ko siyang tinitigan dahilan upang mapatigil siya sa kaniyaang paglakad dahil siya'y lubos na nagulat at nabigla ng makita niya ako sa hindi inaasahang pagkakataon."Wha_what?" Mahinang boses na sabi ni Marcelo habang nanlaki ang kaniyang mga mata sa gulat ng makita ako."Oh, here we are," sabay tumayo si Senyora at sinalubong sina Mr. Arevalo at Marcelo.Tila hindi alintana kay Marcelo ang pagsulubong ng kaniyang Mom dahil siya'y nakatulalang nakatingin lamang sa akin."My son Marcelo, ayos ka lang ba?" Sabay hawak sa kaniyang balikat dahilan upang mabalin ang kaniyang atensyon."Oh, Mom," sabay halik sa kaniyang Mom sa pisngi."Hali na kayo at nang maipakilala ko kayo sa ating bisita na siyang nagligtas sa aking kanina,"Nang tuluyan silang makalapit ay agad na bumati sa akin si Mr. Arevalo."Magandang gabi sa iyo binibini,""Imposible," sambit naman ni Marcelo na siyang ipinagtaka nila."What ar
Bago ako umalis sa kanilang mansyon ay matiim kong pinagmasdan ang bawat sulok nito kung saan naalala ko ang mga naging karanasan ko noong ako'y naninirahan pa rito."Matagal din akong nanatili rito. Matagal din na panahon ang aking naging paghihiraap at pagdurusa sa bahay na ito. Pero kahiit papaano ay may masayang alaala rin naman ako kahit papano dahil dito nabuo ang lahati ng aking buhay. Subalit siya'y nawala dahil sa kalupitan nila. Aangkinin ko ang mansyon na ito, aagawin ko mula sa inyo!" Bulong ko pa sa aking sarili habang tumutulo ang luha sa aking mga mata.Kinabukasan kung saan pinapunta ko si Marcelo sa aking condo unit upang simulan ko ang aking plano na siyang ikadudurog ng puso ni Colleen.Bago pa man makarating si Marcelo sa aking condo ay nag set up ako ng isang hidden camera na siyang magre-record sa aming dalawa. Plinano ko ito ng mabuti upang sa ganoon ay muli kong masira ang kanilang relasyon. Kung nagkaayos man sila, susubukan ko ulit na sirain sila sa pamamagit
Patuloy din ang palihim na pagkikita namin ni Marcelo sa isat-isa hanggang sa tila umabot sa puntong niyaya niya akong magpakalayo layo at iwan ang kaniyang asawang si Colleen para sa akin.Isang araw habang taimtim na nagbabasa ng dyaryo si Senyora ay may nabalitaan siya patungkol sa akin na siyang labis niyang ikinagulat ng husto. "What?" Malakas na boses na pagkasabi niya habang napatayo sa kaniyang kinauupuan.Nabasa niya kasi ang nakasulat sa dyaryo ang ilang impormasyon patungkol sa akin. Isa na rito ang mapag-alaman niyang isa akong kilala at tanyag na tao sa America gayon din sa ibang sulok ng mundo. Natuklasan niya rin na marami akong nanlalakihang international business at higit sa lahat ang malaman niyang isa akong Bilyonarya. Ito naman ay siyang naging dahilan upang mas lalong magustuhan niya ako."Kaya pala ang gaan-gaan ng pakiramdam at loob ko sa iyo, kaya pala nagustuhan kita. Tahimik ka lang pala Mariposa but you're a well-known Billionaire mmm," wika pa niya sabay na
Kinabukasan ay tumawag sa akin si Senyora at inanyayahan niya akong mag-dinner sa labas na kaming dalawa lamang.Nang magkausap kami ay nagsimula siyang magbahagi ng kaniyang mga problema lalo na patungkol sa pera hanggang umabot sa puntong nais niyang manghiram ng pera sa akin.Nang sabihin niya iyon ay may isang bagay na sumagil sa aking isipan."Nakakatuwa lang dahil noon ay parang wala lang sa inyo ang dami ng inyong pera subalit ngayon ay nagawa niyo nang manghiram para lang may pangtustos kayo at ang mas nakaka-excite pa ay sa akin ka pa talaga tatakbo Consuelo," bulong ko pa sa aking sarili habang palihim na tumatawa."Magkano ba ang iyong kailangan Senyora?" Tanong ko sa kanya sabay uminom ng wine habang pinupukol siya ng tingin."Nakakahiya man ngunit wala na akong ibang matakbuhan pa. Limang Bilyon sana ang aking kailangan," wika pa niya habang hindi diritsang makatingin sa akin.Tila napapaisip din siya kung makakahiram nga ba siya ng ganitong kalaking pera o hindi kung kay
Mayamya pa ay biglang sumambit si Senyora sa kanilang pag-aaway dalawa"Could you stop that Colleen or else palalayasin kita sa baahay ko!" Pasigaw na sabi niya dahilan upang kumalma at tumahimik si Colleen."I'm sorry Mom. Yung anak niyo kasi ay niloloko ako," ani pa ni Colleen habang patuloy lang sa kaniyang paag-iyak."Again Marcelo?" Sabay tinitigan niya ang kaniyang anak. "And how can you prove it na niloloko ka nga naman ng anak ko, aber?" Dugtong pa niya sabay tinitigan si Colleen mula ulo hanggang paa."I have a proof. Someone send me a video na may kahalikan siyaang ibang babae. And do you think hindi pa ba iyong pangloloko?""So, saan yung video?" Pataray na tanong ppa ni senyora."Nandito sa phone ko," Pilit pang buksan at ayusin ni Colleen ang kaniyang nasirang cell phone subalit hindi niya na magawang buksan dahil sa lakas ng pagtama sa sasakyaan kanina nung' ito'y ihagis niya kung kaya't tuluyan na talagang nasira."See, there's no evidence. O baka gusto mo lang talagan
Mayamaya pa nang makaalis ng tuluyan si Colleen ay agad akong nilapitan ni Senyora. Tila napapaisip ako kung ano ang gagawin niya sa akin lalo pa at alam niya na ang totoo patungkol sa aming dalawa ni Marcelo.Humarap siya sa akin habang tinitigan ako ng husto sa aking mukha hanggang sa hindi ko inaasahan na yayakapin niya ako ng ganito."I'm really sorry for what happened, it's so embarassing," wika pa ni Senyora.Tila natigilan naman ako habang napapasip. Gayon din sina Marcelo at Mr. Arevalo ay tila naging palaisipan din sa kanila ang kanilang nakikita sa ikinikilos ni Senyora."Hindi ka ba galit sa akin Senyora?" Mahinahong tanong ko pa sa kanya sabay tinitigan siya ng husto.Tila napapaisip naman siya sa kaniyang isasagot sa aking tanong. "Ofcourse hindi, sa katunayan niyan ay nahihiya pa nga ako sa iyo dahil sa ginawa ng babaeng iyon sa iyo. You're my friend, a special friend," ani pa niya sabay ngumiti."I mean, hindi ka ba nagagalit nang malaman mong kabit ako ng iyong anak? I
Isang gabi kung saan nakipag-inuman si Marcelo sa kaniyang mga kaibigan sa isang bar. Samantalang abala naman ang kaniyang asawa na si Colleen sa pagtawag sa kaniyang cell phone upang alamin kung na saan siya at kung ano na ang kalagayan niya ngayon.Dahil sa hindi niya magawang makontak si Marcelo kung kaya't tinawagan niya na lang ang kaibigan nitong si Andrie. Insakto rin na magkasama silang dalawa kung kaya't nalaman niya kung saan naroroon ang asawa niya at kung anong ginagawa nito.Matapos nun' ay agad siyang pumunta sa bar upang sunduin si Marcelo. Pagdating niya roon ay nadatnan niya na lamang na lasing at wala na sa tamang pag-iisip ito. Subalit magagawa niya pa naman na kausapin siya kahit papaano.Nagpatulong siya sa kaibigann nitong si Andrie papasok sa kaniyang sasakyan upang sa ganoon ay makauwi silang dalawa sa kaniyang condo.Pagdating sa condo ay tila nahirapan si Colleen na alalayin si Marcelo lalo pa at makulit talaga ito sa tuwing na lalasing."Hay nako Marcelo, si
Matapos nun ay tumawag siya sa mga pulis upang hanapin ang sasakyan na dumukot sa akin gayon din at mailigtas ako sa kapahamakan.Ilang sandali lang ay nakarating na si Colleen sa isang abandonadong gusali na kung saan ay doon niya ako dinala.Nang magkaroon ako ng malay ay unti-unti kong naaninag ang paligid ng gusali hangganng sa tuluyan akong makagising at mapag-alaman na ako'y nasa isang abandonadong gusali habang nakatali ang mga paa at kamay."Oh my God! Ano ito? Anong ginagawa ko rito? Tulong, tulungan niyo ako!' Sigaw ko pa habang hindi ko maipaliwanag sa aking sarili ang nerbyos at kaba na aking nadarama.Makailang beses na ako sa pagsigaw subalit tila parang walang may nakakarinig sa akin. Mayamaya pa ay may nakita akong taong nakasuot ng maskara na siyang papalapit sa akin habang may dala-dala itong baril. Ito naman ay siyang labis kong ikinatakot sa posibling gagawin niya sa akin ngayon."Sino ka, at ano ang kailangan mo sa akin? Anong kasalanan ko sa iyo bakit ginaganito
Tila medyo kabado si mang Pido sa kaniyang sasabihin lalo ppa at wala siyang kasiguraduhan dito subalit iba ang kaniyang hinala at pakiramdam kong kaya't kailangan niyang sabbihin ito sa kanya."Iyan po ang gamot na pinainom ni ma'am Colleen kay Senyora. Nakita ko kasi siya noong isang araw na pumunta ako rito, yung gamot na niresita ng doctor ay itinapon niya sa basurahan at iyang gammot na hawak mo po sir ang kaniyang pinainum kay Senyora. Medyo nagtataka lang kasi ako sir sa kilos niya ng mga araw na iyon kung kaya't ninais kong kunin ang sisidlan ng gamot na iyan upang ipakita sa inyo gayon din at nang malaman natin kung anong klase ng gamot iyan," paliwanag pa ni mang Pido habang napapaisip ng husto gayon din at tila may kunting kaba na nararamdaman.Tila nagtaka at napaisip naman si Marcelo sa sinabi niya."Actuallly, hindi ko alam ang gamot na ito at sa katunayan nga ay parang ngayon ko lamang nakita ito," wika pa niya habang may malaking katanungan sa kaniyang isipan. Ma
Parehas kami ng nadarama ng mga sandaling iyon. Halos hindi namin maipaliwanag sa aming sarili kung gaano kami ka saya at katuwa ng mga oras na iyon. Isa lang ang masasabi namin, ito na ang simula ng aming pagmamahalan na walang hanggan.Ibinahagi na rin pala namin sa aming pamilya, mga kakilala, ka-trabaho at kaibigan ang patungol sa engagement namin ni Lynnx. Halos lahat ay natuwa at binati kami sa magandang nangyari sa aming relasyon. Naibalita na rin sa mga dyaryo at TV ang patungkol sa engagement namin na siya namang nakarating at nabalitaan ni Marcelo. Sa kalagitnaan ng kaniyang panonoood ng balita sa TV patungkol sa amin ni Lynnx ay agad niyang pinatay ito habang may hindi kaaya-aya na reaksyon sa kaniyang mukha na makikita. Mayamaya pa ay itinapon niyan ang remote na ahwak niya at nagsimula na siyang magawala sa kaniyang sarili lalo pa at hindi niya matanggap sa kaniyang sarili na engage na ako kay Lynnx."Hindi pwedi ito, hindi pweding mangyari ito. Hindi ka pweding magpak
Matapos ang kanilang pag-uusap tatlo ay pumasok sila sa loob kung saan naka-confine si Senyora. Ilang sandali lang din ay dumating si Colleen."Papa, Marcelo?" Wika pa niya habang hindi mapakali sa kaniyang sarili."Colleen, what happen? Ano ang nangyari at bakit inatake sa puso si Mom?" Tanong pa ni Marcelo habang hindi rin mapakali sa kaniyang sarili.Tila natagalan pa bago makapagsalita si Colleen lalo pa at natatakot siyang malaman nila na siya ang dahilan kung bakit inatake sa puso si Senyora na siyang muntik na niyang ikamatay."Hindi ko rin alam, nakita ko na lang si mama na nakahandusay na sa sahig. Mabuti na nga lang at insakto ang pagdating ko ng bahay kung kaya't naisugod ko siya agad dito," palusot pa niya habang napapaisip ng husto."Salamat sa iyo Colleen, mabuti na lang at naisugod mo siya rito," ani pa ni Marcelo sabay niyakap siya."Huwag mo nang alalahanin iyan. By the way kamusta na pala ang kalagayan niya ngayon?""So far, okay naman ang kalagayan niya ngayon as wh
Sa kalagitnaan pa lang ng kaniyang byahe papunta ng bangko ay hindi na siya mapakali sa kaniyang sarili, dagdag pa rito ang mga sari-saring iniisip niya kung ano ang mangyayari sa kanya lalo pa at nangyari na ang kinakatakutan niya.Nang makarating siya sa kaniyang distinasyon ay agad siyang bumaba ng kaniyang sasakyan at nagmamadaling pumasok sa loob ng bangko. Makikita ang galit sa kaniyang mukha habang siya'y palakad papuntang counter.Tila hindi lingid sa kanya ang pagbati ng mga empleyado sa kaniyang pagpasok dahil sa kaniyang nararamdaman ngayon."Ano itong pinanggagawa niyo sa akin? This is against the law. Sasampa ako ng kaso laban sa inyo dahil sa inyong pagsara na wala man lang akong final notice na natanggap galing sa inyo. I'll make sure na mananagot kayong lahat dahil dito," galit na sabi niya sabay pagtaas ng kaniyang dalawang kilay."I'm sorry ma'am . Please huwag po kayong mag-iskandalo rito. You can talk with our manager to all your concerns," wika pa ng staff ng bang
Pagdating sa bahay ni Colleen."Hay finally, kahit papaano ay guminhawa rin ng kunti ang aking pakiramdam ang maraming salamat sa iyo my daughter-in-law. Maashan talaga kkita kahit papaano," wika pa ni Senyoora sabay umupo sa sofa at huminga nang malalim.Hindi na lamang kumibo si Colleen bakus ay nngumiti na lang ng kunti kay Senyora.Ilang sandali pa ay nilapitan siya ni Mr. Arevalo na kung saan ay nagpapasalamat siya sa kaniyang pagkupkop sa kanila, sa kabila ng hindi magandang nangyari sa pagitan niya at sa kanilang pamilya.Nagsimula na din siyang magtanong patungkol sa mga nangyayari ngayon lalo na ang pag-alis nila sa mansyon. Ipinaliwanag naman nila ito ng mabuti sa kanya na siyang labis niyang ikinagulat at hindi lubos na makapaniwala sa nangyari. Nalaman na din niya ang katotohanan kung ano ang kanilang kalagayan ngayon, na sila ay wala nang yaman pa bagkus ay naghihirap na. Mahirap man paniwalaan subalit kailangan tanggapin lalo pa at nangyayari na saa totoong buhay.Matapo
Binigyan ko lamang sila ng ilan pang mga oras upang magligpit ng kanilang mga gamit at mag-impaki nang makaalis ng tuluyan sa mansyon na siyang nakapangalan na sa aking pangalan kagaya ng aming napag-usapan o napagkasunduan noon. Kagaya ng aking binitawang salita kanina ay nagsimula silang maglipit at mag-impaki ng kani-kanilang mga gamit lalo pa at wala na silang ibang choice kun''di ang umalis.Bakas naman sa kani-kanilang mga mukha ang lungkot habang patuloy sa kanilang ginagawa. Hindi maikakaila na sila'y naghihinayang sa kanilang mansyon na basta-basta na lamang mawawala sa kanila sa tagal ng panahon na kanilang pananatili rito."Ayos ka lang ba Mom?" Malungkot na tanong ni Marcelo kay Senyora."I'm okay son," maikling sagot niya sabay pahid ng kaniyang luha sa mata."Umiiyak ka po ba?" Pagtatakang tanong niya sabay hinawakan sa balikat si Senyora."No I'm not, na puwing lang kasi ako," pagkukunwari pa niya.Sa kalagitnaan ng pagliligpit nila ng kanilang mga kagamitan ay nagsila
"And by the way let's go back to the main topic. For you Senyora, parang ang dali mo naman yata makalimot sa ating napag-usapan noon at napagkasunduan. Let me remind you that I have the documents in my hand right now ang siyang pinermahan mo dahil sa perang inutang mo sa akin na nagkakahalagang limangpong milyong peso lang naman kapalit ng iyong mansyon kung sakaling hindi ka makakapagbayad sa takdang panahon," wika ko pa sabay pinukol siya ng masamang tingin habang itinataas ko ang dokumentong hawak ko ngayon."What? 50 Million? Totoo ba ang sinasabi niya Consuelo? Nagkaroon ka ng 50 milyones na utang sa kanya? But how? Anong ginawa mo sa pera na iyan?" Tanong pa ni Mr. Arevalo sa kanya habang may pagkabigla at pagtataka na makikita sa kaniyang mukha."What, is that true Mom and our house ay isinanla muna pala? But how?" Sambit naman ni Marcelo sabay tinitigan siya."I can explain naman but please not now," ani pa ni Senyora habang hindi makadiritsa ang tingin sa kanila."Oh, wait hi
"Hanggang ngayon pa ba ay iyan pa ang inaalala mo. Mas inaalala mo pa ang sasabihin ng ibang tao kesa sa kalagayan natin ngayon Consuelo? Why should you accept na walang wala na tayo upang sa ganoon ay hindi mo na iisipin at ikukumpara iyang sarili mo sa mga kaibgan mong mayayaman. Look, ni hindi ka nga kayang bisitahin o kahit na tawagan man lang ng mga kaibigan mo para kamustahin simula nang mapabalita na wala na tayong pera na naghihirap na tayo. Where are they now? Wala na sila, dahil ang tunay na kaibigan sa hirap man at ginahawa ay hindi ka iiwan," wika pa ni Mr. Arevalo na siyang dahilan upang mamulat sa reyalidad si Consuelo."I hate this life. Bakit nangyayari sa akin ito ngayon? May nagawa ba tayong mali at bakit parang lahat ng problema at kamalasan ay napupunta sa atin!! This is so very unfair," wika pa ni Senyora habang naging emosyonal sa kaniyang sarili."Tigilan mo na iyan Consuelo, wala naman tayong magagawa pa. Mahirap ng ibalik ang dating pamumuhay natin noon. Let'