PADASKOL NIYANG KINUHA ang paperbag ng wine at mabilis na silang tinalikuran. Subalit bago siya makapagmartsa palayo ng table nila ay naulinigan niya pa ang sinabi ni Lilia na isa pang baliw.“Huwag ka ngang walang modo, Bethany! Hindi ako naniniwalang hindi mo na mahal ang kapatid ko. Hindi ba at nangako kang palagi mo siyang tutulungan at palagi kang nariyan—”“Noon iyon, noong bulag pa ako at tanga sa kanya. Pasensya na kayo ngayon ha? Nahimasmasan na kasi ako. Nagising na ako sa katotohanang ginagamit lang ako ng talipandas mong kapatid.” mataray niyang turan na sinundan ng pagiging ngising aso nito.Tama naman si Lilia sa kanyang mga sinabi, pero hindi na ngayon. Nauntog na ang ulo niya. Natauhan na siya. At isa pa, noong na-kidnap sila ni Briel hindi ba at ang babae ang puring-puri ng mag-inang ito na animo ay naka-jackpot na sila? Bakit ngayon, siya ang nilalapitan nila at hindi ang fiance ni Albert upang ayusin ang gulong nangyayari sa kanila?“Ang purol ng utak mong pagsalita
MABILIS NA UMAYOS ng tayo si Bethany sa naging katanungan ni Gavin. Inakbayan na siya nito na bagamat nakakailang ay hindi iyon tinanggal ni Bethany na ang ginawa pa ay niyakap niya pa ang isang kamay niya sa beywang ng binata naramdaman niyang bahagyang hinigit ang hininga. Gusto niyang ipakita sa pamilya ng dati niyang karelasyon na okay na siya sa piling ng abogado ngayon; na wala ng anumang regrets na matatagpuan sa puso niya ngayon.“Talaga? Eh, anong ginawa mo pala doon sa coffee shop, hmmm?” Hindi inaasahan ni Bethany na sasabihin pa iyon ni Gavin. Ang akala niya ay palalampasin na nito ang anumang nakita niya. Mali siya, nakalimutan niya nga palang prangka ang binata. “Oh, huwag mong itanggi Thanie. Nakita kita. Ang huling natatandaan kong sinabi sa’yo ay umuwi ka agad pagkatapos mong kunin ang bote ng mga wine na iniuutos ko sa’yo.”Napanguso na roon si Bethany. Pakiramdam niya ay kino-kompronta siya ng boyfriend niya ng mga sandaling iyon sa katauhan ni Gavin. Sa halip na
NAPAHIYA NA DOON ang ina ni Albert na hindi na magawang tumingin sa kanila ng deretso. Wala na itong maapuhap na mga salita sa hindi niya inaasahang pamamrangka ng abogado na lalo pang tumaas ang dugo at unti-unting umuusok ang bunbunan sa galit na nararamdaman niya.“B-Bayaw, magpapaliwanag ako…” natataranta ng singit ni Albert gamit ang pilit pinapakalma niyang boses dahil hindi pwedeng malaman iyon ni Briel at mabulilyaso ang kanyang plano, “Maniwala ka sa akin, bayaw. Ni minsan ay hindi kami nagkaroon ng relasyon ni Bethany. Hindi ba Bethany? Magsalita ka! Sabihin mo sa kanyang magkaibigan lang tayo—”Matalim na ang tinging ipinukol ng dalaga sa kanya nang mag-angat ng tingin sa dati nitong nobyo. Tuturuan pa talaga siya nitong magsinungaling. Anong tingin ng lalaking ito sa kanya? Hanggang ngayon ay uto-uto pa rin siya at ahwak siya nito sa leeg? Nagkakamali siya. Never na niyang pagbibigyan na muli siyang gamitin ng talipandas na dating nobyo para lang sa sarili nitong kapakanan
TAHIMIK NA SINUNDAN ni Bethany si Gavin papasok ng building, pabalik ng penthouse nito matapos na layasan sila ng mag-iina na alam ng dalagang masama ang loob sa kanya. Panay ang sulyap niya sa malapad na likod ng binata. Tinatantiya kung maaari na ba siyang magtanong dahil sa kakaibang awra ng mukhang ipinapakita nito matapos na makita nila sila. Medyo natatakot siyang magtanong at baka pati siya ay barahin din ng abogadong halatang hindi maganda ang mood. Subalit habang lulan ng elevator at nilalamon ng matinding katahimikan ay hindi na nakatiis pa ang dalaga at nagkusa na siyang nagtanong kay Gavin.“May ginawa ka ba sa pamilya nila, Gavin?”Seryoso pa rin ang mukha ng abogadong hinarap siya. Sabi na nga ba niya eh, bad mood pa rin ang binata kaya mali talagang nagtanong siya. Baka mamaya kung ano pa rito ang sabihin nito.“Bakit, Thanie?” wala pa mang karugtong iyon ay nahuhulaan na ni Bethany ang namumuong sama ng loob ng binata sa kanyang mukha, “Kung sasabihin kong tama ang hul
NAGLUTO SI BETHANY ng apat na putahe ng ulam at ang isa doon ay may sabaw na sopas. Sa amoy pa lang nito ay napakasarap na. Mayroong isang putahe na maanghang ng malalaking mga alimango na ginataan kung saan ay bihasa at sanay si Bethany. Iyon ang kanyang specialty at lahat ng mga nakakain nito ay nagsasabi na walang kasingsarap iyon. Matapos na ihain sa mesa ay tinawag na niya si Gavin matapos na sulyapan ito sa sala. Nanonood pa rin ito.“Gavin? Hindi mo ba ako narinig?” muling ulit ni Bethany nang walang sagot na makuha dito.Dalawang beses pa siyang tinawag ni Bethany bago siya tamad na umahon sa pagkakaupo. Narinig naman ni Gavin ang dalaga, wala lang gusto niya lang talagang maging pabebe dito lalo na at hindi niya maiwasang magselos nang mabasa niya ang ilang sweet na message na palitan ng dalawa noong sila pa. Mali man, walang magawa si Gavin sa nararamdaman niya. Blangko ang mukha ng binata na nang makita ng dalaga ay agad na niyang nahulaan na masama na naman yata ang pakira
“Hmp, anong akala niya siya lang ang may karapatang mang-asar at magtampo? Anong akala niya? Hindi ko rin kayang gawin iyon?” habang lulan ng elevator paakyat ng penthouse ay wika ni Bethany sa sarili, nagawa na niyang ibigay ang pagkain sa mga stray animals. Ini-imagine na niya ang hitsura ng abogado oras na gantihan niya ito. “Kaya ko rin iyon! Makikita niya. Ipaparamdam ko rin ang pinaparanas niya.”Pagbalik ng dalaga sa penthouse ay hindi niya nga pinansin si Gavin kahit na magkanda-bali ang leeg nito kakatingin sa kanya. Dire-diretso siyang pumasok ng kwarto at muli siyang nag-half bath hindi pa man gaanong natutuyo ang kanyang buhok na binasa kanina. Naamoy niya kasi ang sariling pawis na medyo maasim agad. Matapos noon ay tumambay siya sa may lababo ng banyo upang asikasuhin ang skin care routine niya sa bagong products na kanyang susubukang gamitin. Products na mukhang mamahalin. Bagong kilala pa man nila ng abugado ay hindi naging pangit ang pakikitungo ni Gavin sa kanya. Bin
HINDI NA NAG-ABALANG magtanong si Bethany gaya ng bibisitahin ba siya nito sa ibang bansa oras na naroon na siya? Alam niyang imposibleng gagawin iyon ng abugado. Sino naman siya para pag-aksayahan nito ng oras. Paniguradong oras na maipadala na siya nito sa ibang bansa, iyon na ang katapusan ng lahat sa kanila. Paniguradong puputulin na rin nito ang lahat ng paraan ng kanilang communication. Kung ito ang isa sa kanyang tuntunin sa laro nilang dalawa, nakahandang sumunod si Bethany dito. Hindi naman siya taong hindi marunong tumanaw ng utang na loob.“Hindi pa naman agad-agad, bibilang pa iyon ng buwan o maaaring taon. Depende. Kaya huwag ka na munang maging excited na makaalis sa puder ko. Dito na muna…”Marahil dahil mabait at masunurin si Bethany, kung kaya maganda ang mood ni Gavin. Hinagod niya paikot sa maliit na beywang ng dalaga ang isa niyang palad. Muli pang nasindihan ang init na namamagitan sa kanilang mga katawan.“Now tell me, baby. Bakit kakaiba ang bango mo ngayon? Pin
HINDI NAGALIT SI Gavin kahit pa parang tanga siyang naiwan sa loob ng banyo ni Bethany nang patakbo itong patalilis na umalis upang kausapin ang kaibigan niya. Bahagya siyang ngumiti habang hindi pa rin inaalis ang mga mata sa dalagang dumapa na sa ibabaw ng kama at humarap sa kabialng dereksyon. After ng ilang minuto pa saka tahimik na pumasok ang abugado sa silid para kumuha ng damit at maligo na rin. Sinulyapan lang siya ni Bethany habang ang isipan ay nasa kanyang kausap pa rin. Gayunpaman ay pinanood niyang kumuha ng damit si Gavin at pulutin nito ang kanyang roba. Sumunod pa ang mapanuri niyang mga mata sa binata hanggang makapasok na muli ito sa loob ng banyo. Saka pa lang siya bumalik sa kanyang tamang sarili nang isara na ni Gavin ang pintuan ng banyo. Ayaw na ni Bethany na pag-usapan nila ngayon ni Rina si Albert kung kaya naman minabuti niyang baguhin na lang ang kanilang topic.“Ano pa ang ibang nais mong sabihin sa akin, Rina? Hindi ba ang sabi mo ay may iba ka pang iku-k
TINUNGO NI BRIEL Briel ang marangyang sofa na nasa sala ng villa. Pagod ang katawang naupo na siya doon. Iginala niya pa ang paningin sa kabuohan ng kanilang tanggapan na naghuhumiyaw ng karangyaan. May mga painting sa wall noon. Family portrait ng kanilang pamilya. Pakiramdam ni Briel, hindi na sanay ang kanyang mga mata sa ganun kagandang mga bagay. Sa loob lang ng dalawang taon, nasanay na siyang maging kabilang ng low class. Mahina siyang natawa para sa kanyang sarili. Naisip na ngayong nakabalik na siya, makakaya niya pa kayang mabalik ang dating siya kahit nariyan na si Brian? Hindi niya sigurado. Parang ang hirap na ibalik ng dating siya. Paniguradong suportado naman siya ng kanyang kapatid at mga magulang, pero para sa kanya si Brian pa rin ang top priority niya in case na mag-resume sila sa kinagisnan niyang buhay noon. Pakiramdam niya pwede pa naman iyon, kaso nga lang ay parang mahirap na.“Ang weird na ng mindset ko na dati make up, physical appearance, nail arts, weekly d
HUMAPDI NA NAMAN ang mga mata ni Briel sa sinabing iyon ng kapatid. Oo na, mali na talaga ang desisyon niya at ang kapatid niya ang nagpa-realize noon. Ilang saglit na tumigil si Gavin sa may pintuan ng kotse upang lingunin lang ang tahimik at nahihikbi na namang si Briel. Tinitingnan niya ang magiging reaction sa kanyang sinabi ng kapatid.“Pamilya palagi ang unang tutulong sa’yo, Briel. Hindi man iyon ma-apply sa ibang pamilya pero sa pamilya natin, ganun tayo. Di ba? Hindi mo nga kami iniwan ni Thanie noong nalulugmok kami, tapos sa ganito mong problema tatalikuran ka namin? Ano ba ang Kuya mo? Nakalimutan mo rin?”Hindi pa rin nagsalita si Briel dahil baka kapag binuka niya ang bibig niya, sumabay na naman ang kanyang mga luha pababa. Bagay na ayaw niyang mangyari. Bago tuluyang makasakay ng sasakyan ay nagising si Brian at agad na dumapo ang mga mata nito sa mukha ni Gavin. Nanlaki ang mga mata ng bata na bahagyang natakot sa bagong mukha ng may karga sa kanya. Ganunpaman ay hind
HINUBAD NA NI Gavin ang kanyang suot na coat at wala ng ano pa mang tanong na lumabas sa kanyang bibig. Tahimik na muli siyang pumasok sa loob ng apartment na ikinadilat na ng mga mata ni Briel. Ilang segundo ang lumipas bago matauhan ang babae at napatanong kung ano ang gagawin sa loob ng kanyang kapatid. Base sa action nito at reaction, nataranta na si Briel doon. Hinabol niya ito at tama nga ang hinala niyang ang anak niya ang pakay ng kapatid. Nadatnan niya kasing nakabalot na si Brian sa coat nitong hinubad at yakap na rin niya ito sa kanyang bisig. Gustong magsisigaw ni Briel pero kapag ginawa niya iyon, magigising niya ang bata.. “Anong ginagawa mo, Kuya Gav!” sigaw niya pero pigil na pigil ang kanyang boses at sa tingin niya lang pinapakita na galit siya para hindi magulat ang anak. “Ibalik mo siya sa kama, baka magising siya!”Hindi pa si Briel nakuntento doon nang makitang parang walang narinig ang kapatid niya. Hinawakan niya ito sa braso upang magmakaawa lang dito na ibab
“Hindi mo ako mauuto, Gabriella. Oras na pumayag ako at iwan kita dito ngayon, malamang pagbalik ko dito ay lumayas ka na. Saan na naman kita hahanapin noon? Hindi mo alam na sa dami ng problema ko, nitong mga nakaraan na sinabayan mo pa talaga—”“Kaya nga sinasabihan kita na huwag ng makialam sa problema ko di ba? Kayo lang naman ng asawa mo ang mahilig pakialaman ang buhay ko. Tahimik na ako dito eh. Huwag niyo ng guluhin. Ayos lang ako. Hindi mo ba maintindihan na ayos lang ako?!”Bago pa makasagot si Gavin ay narinig na nila ang malakas na iyak ni Brian. Sabay silang napatinging dalawa sa kwarto na para bang nakalimutan nilang may bata silang kasama at tulog dahil sa lakas at wagas na mga sigawan nilang magkapatid. Walang pagpipilian ay mabilis ng lumapit si Briel sa kama na nasa loob ng maliit na silid na kurtina lang ang sara ng pinto. Walang sariling dahon ng pintuan iyon na lalong ikinalaki ng mga mata ni Gavin. Sinundan siya doon ni Gavin. Natagpuan na lang nito na tinatapik
HINDI LANG SA puso niya tumatagos ang mga sinabi ng kanyang Kuya Gav lalo na at usapan iyon tungkol sa kanilang mga anak. Marahil nga ay duwag siya at makasarili siya sa paningin ng ibang taong nakakakita sa kanya, pero mahal niya ang anak. Kung gaano kamahal ng kanyang Kuya ang anak nitong si Gabe, ganundin ang katumbas na pagmamahal niya para kay Brian. Magkaiba lang sila ng paraan na pinaparanas na pagmamahal sa kani-kanilang mga supling. Iniisip lang din naman niya ang kapakanan nito sa hinaharap dahil alam niya sa sarili niya na siya lang din naman ang mag-isang magtataguyod dito. Walang katuwang.Mali bang pangarapin niya ang simpleng buhay? Malayo sa gulo. Malayo sa lahat. Hindi naman siguro kalabisan kung ganun ang piliin niyang buhay nila.“Ano bang mali na narito kami? Hindi porket lumaki ako sa mayamang pamilya ay dapat na ganundin siya Kuya Gav. Ang mahalaga ay hindi ko naman—”“Makasarili ka kung ganun! Makasarili ang mindset mo! Bilang magulang hindi dapat ganyan Gabrie
PUNO NG AWANG humagod na ang mga mata ni Gavin sa nakatayo sa harapan niyang bulto ng kapatid na si Briel. Namutla pa doon ang babae na sa mga sandaling iyon ay alam niyang wala na siyang ligtas. Kung tatakbo siya o makikipagtitigan sa kapatid. Hindi niya malaman alinman sa dalawa. Ang tanging sigurado siya ay kailangan niyang magpaliwanag. Kung madaling kausap ang hipag niyang si Bethany, mahirap makipag-deal sa kapatid niyang dating abogado. Kahit alam niyang mahal na mahal siya nito at lahat ng gusto niya ay binibigay nito, iba iyong ngayon. Ang isipin iyon ay lalo para na doong itinulos ang babae lalo pa nang suyurin na ng nag-iisang kapatid niya ang hitsurang mayroon siya ngayon na base sa reaction ni Gavin ay alam ni Briel na hindi ito gusto ng kanyang kapatid. Ilang beses na ibinuka ni Briel ang kanyang bibig ngunit sa huli ay hindi niya magawang makapagsalita. Dumaan kasi sa mga mata ni Gavin ang pinaghalong sakit at awa na hindi nakaligtas sa mga mata ni Briel. Makailang bes
NAPAHILOT NA SA kanyang sentido si Gavin matapos na umigting ang kanyang panga.“Sino ang ama ng anak niya? Nakita mo? Babaliin ko talaga ang lahat ng buto ng lalaking iyon na hindi kayang pauwiin ang kapatid ko para panagutan. Tarantado siya! Dalawang taon? Tapos hindi niya nagawang makumbinsi si Briel na magpakita?!” “Hindi ko rin alam. Hindi niya sinabi. Wala kaming nakita doon. Sila lang mag-ina ang nakita namin.” “Iyang kalandian niya! Hindi muna siya nagpakasal bago nag-anak! Talagang magagalit kami! Saka baka mas malala pa sa ex-boyfriend niyong dalawa ang nakuha niya? Dapat pinakilatis niya muna sa amin! Basta na lang siyang bumigay? Oo, liberated siya at halos lumaki sa bansang hindi conservative pero hindi iyon sapat na dahilan para magtago!” Marahas na ginulo na niya ang ulo. Lalo pang naging desidido na malaman ang address ng kapatid niya.“Tingnan mo na. Ngayon pa lang highblood ka na. Paano kapag kaharap mo na siya? Mag-aalboroto ka? Walang kinalaman ang bata sa gulo,
LUMABAS NA MULI si Bethany ng kusina upang sunduin ang kanyang mag-ama. Kinabahan na siya nang makita niyang parang may seryoso silang pinag-uusapan ng kanilang anak. Na-conscious na siya doon dahil sa paninitig na binibigay ng asawa sa kanya ngayon, paniguradong nag-aakusa iyon ng kung ano na hindi niya magawang isatinig. Naiilang na si Bethany. Mukhang may mali. Parang nagsumbong na yata sa ama ang anak kahit na malinaw ang kanilang usapang mag-ina na hindi dapat makarating sa ama niya ang tungkol kay Briel.“Tara na sa kusina nang makakain na tayo ng hapunan.” anyaya ni Bethany sa mag-ama, hindi na gusto ang binibigay na tingin ng kanyang asawa sa kanya. Napakamot siya ng ulo, mukhang may sinumbong na nga ang anak niya sa kay Gavin. “Nakahain na…” dugtong niyang pilit hinagilap ang mata ng anak na biglang naging mailap sa kanya.Hindi nga doon nagkamali si Bethany dahil nang makatulog na ang anak, nagtanong na ang asawa.“Thanie, totoo ba ang sinasabi ng anak mong umiyak ka daw kan
MUNTIK NG MAKALIMUTAN ng dalawa ang tungkol sa mga batang kasama na parehong nakatingin sa kanilang banda dahil sa pag-iyak. Problemado ang mukha ni Gabe na namumula na rin ang mga mata habang nakatingin sa kanilang dalawa. Nakatayo na ito at nakababa sa sofa na inuupuan niya kanina.“Gabe, hindi kami nag-aaway ng Tita Briel. Happy lang kami na muling nagkita. Okay? Happy kami.”“Pero umiiyak kayo ni Tita Briel, Mommy. Lumuluha. Happy pa rin po ba kapag umiiyak?”Sabay silang nagpunas ng luha habang natatawa sa tanong ni Gabe. Bumalik si Bethany sa sofa at kinarga na ang anak. Hinaplos naman sa ulo ang anak ni Briel na ilang sandali pa ay nilapitan na rin ng kanyang ina upang kargahin na rin. Sa bandang huli ay hindi pa rin si Briel nakumbinsi ng hipag na sumama sa kanilang mag-ina pauwi ng villa. Pinanindigan ni Briel na hindi sila sasama sa kanila.“Pangako, hindi ko sasabihin sa Kuya mo na nakita kita. Kayong mag-ina dito. Pero ibigay mo sa akin ang phone number mo para kapag nagaw