Chapter 51.1

ILANG MINUTO NG nakaalis si Bethany sa harapan ni Gavin ay hindi pa rin mapalis-palis ang malapad na ngiti ng binata sa labi habang iniisip niya ang action ng dalaga bago umalis kanina. Paulit-ulit iyong nag-replay sa kanyang masayang isipan na para bang idinuduyan siya sa kalawakan. Hindi siya maaaring magkamali ng hinuha. Halata niyang may pagtingin na rin ang dalaga sa kanya hindi man nito iyon aminin. Lumaki pa ang kanyang ngiti at napahawak na sa kanyang baba nang maalala niya ang malambot nitong labi at ang paraan ng paghalik nito sa kanya na para bang sobrang mahal na mahal siya. Hindi niya na ito kailangang piliting gawin iyon. Ito na ang kusang gumagawa ng paraan at nagpaparamdam. Kakaiba pa rin talaga ang may kasama sa bahay kumpara sa mag-isa lang, at napagtanto lang ni Gavin ang mga sandaling iyon ngayon sa isiping may kasama na siya sa malaking penthouse niya magmula sa gabing iyon.

“Sa pagkakataong ito, tanging masasabi ko ay mukhang tinamaan ka na nga talaga sa kanya. C