WALANG NAGAWA DOON si Albert na napilitan ng bitawan ang babae nang dahil sa pagbabanta nito. Dumilim pa ang mukha ng lalaki habang pinagmamasdan niya ang halos patakbong paglayo ni Bethany sa kanyang kinaroroonan. Sa halip na maghintay ito ng dumaang taxi doon ay lumabas na ng ng main road ang babae upang mabilis na makahanap ng sasakyan. Ilang sandali pa ay pumara ito ng taxi at walang lingon-likod sa kanyang lumulan na doon. Tahimik na pinanood lang ni Albert ang ginawang pag-alis ng taxi kung saan nakalulan ang dalaga. Nang mawala iyon sa paningin niya ay mabigat at padabog na bumalik ng kanyang sasakyan ang lalaki. Walang bwelong sinuntok niya ang bubong ng kanyang sasakyan na nakaagaw ng atensyon ng ibang mga taong naroroon bago ito tuluyang pumasok sa loob ng kotse.“Humanda ka, Bethany! Ang akala mo ay makakatakas ka na sa akin? Hindi ako makakapayag! Makikita mo!” sambit nito na patuloy pa rin sa pagngingitngit ang kalooban, “Lintik lang ang walang ganti.”Sa hindi kalayuan n
IBINABA NA NI Gavin ang baso ng wine sa gilid niya at walang pakundangan na umikot paharap kay Bethany upang tugunan ang mga yakap nito. Ikinapiksi na iyon ng dalaga dahil hindi niya inaasahan ang gagawing pagharap nito sa kanya. Napatungo na siya upang itago ang hiyang nararamdaman sa kanyang mga mata. Unang beses niya kasing ginawa iyon kung kaya naman sadyang nakakahiya. Dumampi ang mainit na hintuturo ni Gavin sa baba ni Bethany upang iangat ang mukha nito at magtama ang paningin nila. Pagkatapos ay binuhat niya na ang magaang katawan ni Bethany upang isandal lang sa pader. Sa likod nito ay ang isang buong piraso ng floor-to-ceiling glass kung saan tanaw pa rin ang ganda ng gabi. Nakadagdag pa iyon sa pagiging romantic ng paligid sa paningin ni Gavin. Lalong namula ang mukha ng dalaga sa sobrang hiya nang makita sa malapitan ang mukha ni Gavin na sa mga sandaling iyon ay biglang nag-transform ang hitsura nang makita ang magandang mukha niya. Bagamat mukha pa ‘ring moody ang lalaki
KINABUKASAN AY MAAGANG lumabas ng silid si Gavin na halos hindi magawang makatulog ng nagdaang gabing iyon. Tutal may alak na nananalaytay sa kanyang katawan kung kaya naman hindi niya mapigilang mag-init kada madidikit iyon sa mainit na balat ng dalagang si Bethany. Ang dalagang agad na nakatulog pagpasok niya. Ilang beses na sumagi sa isipan ni Gavin na halikan ang dalaga, ngunit paniguradong kapag ginawa niya iyon ay hindi na siya makakapagpigil, baka tuluyang magalaw niya ang katawan nitong labag sa kanyang kalooban.“Hindi pwede ang gusto mong gawin, Gavin.” kastigo niya sa pinipigilan niyang sarili.Minabuti na lang niyang lumabas ng silid at tapusin na ang pagtitig ng matagal sa mukha ng dalaga. Kung nakakatunaw lang ang kanyang mga titig baka kanina pa nawala ng mukha nito.“Ang aga naman yata niyang gumising.” mahinang anas ng dalaga na luminga sa tabi niya.Kakalipat pa lang doon ni Bethany kaya naman medyo hindi pa rin siya komportable sa ibang design ng silid pagdilat ng k
NATATARANTA NG UMATRAS si Bethany na kulang na lang ay matumba dahil bumangga ang likod niya sa gilid ng kama ni Gavin nang makita niya ang mabilis na paglapit ng babae sa kanya. Mababakas na ang takot na rumehistro sa kanyang mukha sa takot na makita nito ang mga kiss mark niya sa leeg at banda ng balikat. Nang mapansin iyon ni Manang Esperanza ay natigilan naman ang matanda sa paglapit. Hindi niya na maipaliwanag ang takot sa kanyang mukha. Unti-unting umatras ang matanda palabas ng silid upang bigyan ng space ang dalagang napansin niya ang labis na pagkailang. Mukhang hindi pa ito sanay sa presensya niya. Masyado yata siyang naging feeling close sa dalaga to the point na naiilang na ito. “Pasensya na hija. Natakot ba kita? Akala ko kasi ay palagay na agad ang loob mo sa akin.”Ibinuka ni Bethany ang kanyang bibig upang magpaliwanag. Ayaw niyang gumawa ng eksena s maid ni Gavin sa unang araw niya palang dito. Baka ma-misunderstood siya ng matanda. “N-Naku, hindi po. Pasensya na po
AGAD NA HINARAP ni Bethany ang tasa ng kape nang ma-served na iyon sa kanila. Minsan lang siyang makatikim ng libre, syempre lulubus-lubusin niya na. Iba ang kutob niya sa pagpapakita ng mag-ina. Palagi na hindi maganda ang dating nila sa kanya. Ganunpaman ay magalang niya silang pinaunlakan pa rin. Habang umiinom naman ng kape, hindi nakaligtas sa mga mata ng Ginang ang dalawang bote ng red wine sa tabi ni Bethany. Masuyo siyang ngumiti sa dalaga. Pilit na pinapaamo ang boses at ang kanyang mukha. “Mukhang mamahalin ang dala mong alak ah? Alam mo bang hindi biro ang presyo niyan, hija?” Napa-angat na ang mga mata doon ni Bethany at sinalubong ang tingin ng Ginang. Nahuhulaan niya ng hindi na lingid sa kaalaman ng Ginang ang kaugnayan niya ngayon kay Gavin dahil hindi ito dito pupunta kung wala silang alam. Marahil ay nabanggit na iyon ni Albert at naroon ang Ginang upang makiusap sa kanya ng hindi niya alam ang dahilan. Hindi na kailangang magpanggap ng dalaga sa kanilang harapan.
PADASKOL NIYANG KINUHA ang paperbag ng wine at mabilis na silang tinalikuran. Subalit bago siya makapagmartsa palayo ng table nila ay naulinigan niya pa ang sinabi ni Lilia na isa pang baliw.“Huwag ka ngang walang modo, Bethany! Hindi ako naniniwalang hindi mo na mahal ang kapatid ko. Hindi ba at nangako kang palagi mo siyang tutulungan at palagi kang nariyan—”“Noon iyon, noong bulag pa ako at tanga sa kanya. Pasensya na kayo ngayon ha? Nahimasmasan na kasi ako. Nagising na ako sa katotohanang ginagamit lang ako ng talipandas mong kapatid.” mataray niyang turan na sinundan ng pagiging ngising aso nito.Tama naman si Lilia sa kanyang mga sinabi, pero hindi na ngayon. Nauntog na ang ulo niya. Natauhan na siya. At isa pa, noong na-kidnap sila ni Briel hindi ba at ang babae ang puring-puri ng mag-inang ito na animo ay naka-jackpot na sila? Bakit ngayon, siya ang nilalapitan nila at hindi ang fiance ni Albert upang ayusin ang gulong nangyayari sa kanila?“Ang purol ng utak mong pagsalita
MABILIS NA UMAYOS ng tayo si Bethany sa naging katanungan ni Gavin. Inakbayan na siya nito na bagamat nakakailang ay hindi iyon tinanggal ni Bethany na ang ginawa pa ay niyakap niya pa ang isang kamay niya sa beywang ng binata naramdaman niyang bahagyang hinigit ang hininga. Gusto niyang ipakita sa pamilya ng dati niyang karelasyon na okay na siya sa piling ng abogado ngayon; na wala ng anumang regrets na matatagpuan sa puso niya ngayon.“Talaga? Eh, anong ginawa mo pala doon sa coffee shop, hmmm?” Hindi inaasahan ni Bethany na sasabihin pa iyon ni Gavin. Ang akala niya ay palalampasin na nito ang anumang nakita niya. Mali siya, nakalimutan niya nga palang prangka ang binata. “Oh, huwag mong itanggi Thanie. Nakita kita. Ang huling natatandaan kong sinabi sa’yo ay umuwi ka agad pagkatapos mong kunin ang bote ng mga wine na iniuutos ko sa’yo.”Napanguso na roon si Bethany. Pakiramdam niya ay kino-kompronta siya ng boyfriend niya ng mga sandaling iyon sa katauhan ni Gavin. Sa halip na
NAPAHIYA NA DOON ang ina ni Albert na hindi na magawang tumingin sa kanila ng deretso. Wala na itong maapuhap na mga salita sa hindi niya inaasahang pamamrangka ng abogado na lalo pang tumaas ang dugo at unti-unting umuusok ang bunbunan sa galit na nararamdaman niya.“B-Bayaw, magpapaliwanag ako…” natataranta ng singit ni Albert gamit ang pilit pinapakalma niyang boses dahil hindi pwedeng malaman iyon ni Briel at mabulilyaso ang kanyang plano, “Maniwala ka sa akin, bayaw. Ni minsan ay hindi kami nagkaroon ng relasyon ni Bethany. Hindi ba Bethany? Magsalita ka! Sabihin mo sa kanyang magkaibigan lang tayo—”Matalim na ang tinging ipinukol ng dalaga sa kanya nang mag-angat ng tingin sa dati nitong nobyo. Tuturuan pa talaga siya nitong magsinungaling. Anong tingin ng lalaking ito sa kanya? Hanggang ngayon ay uto-uto pa rin siya at ahwak siya nito sa leeg? Nagkakamali siya. Never na niyang pagbibigyan na muli siyang gamitin ng talipandas na dating nobyo para lang sa sarili nitong kapakanan
MULING HINALIKAN SIYA ni Giovanni ngunit sa pagkakataong iyon ay namasyal na sa loob ng bibig ni Briel ang dila nitong mapaghanap at kung saan-saan pumupunta na para bang mayroon doong kung anong bagay na hinahanap. Sa inis ni Briel ay inihawak na niya ang dalawa niyang kamay sa garter ng suot nitong pajama na pangbahay. Walang kahirap-hirap na nagawa na niyang ipasok ang isang kamay sa loob noon habang patuloy ang kanilang mas lumalim na halikan. Hindi pa nakuntento doon ang babae na ipinasok na sa loob ng boxer ang kanyang isang palad. Segundo lang at nagawa na niyang mahawakan ang pagkalalaki ni Giovanni na mabilis ng nag-react sa init ng palad ni Gabriella.“Briel!” bulalas ni Giovanni na mabilis ng ini-angat ang katawan na para bang sinisilaban na ang buo niyang pagkatao at napaso sa hawak pa lang ni Briel sa kanyang pagkalalaki, windang na windang ang mukha niya sa ginawa ni Briel.Napangisi na doon si Briel na hinagod na ng tingin si Giovanni na para bang nang-aasar. Napaupo na
NANLALAKI ANG MGA matang pinalo ni Briel ang palad ni Giovanni nang maramdaman niyang yumakap ito mula sa kanyang likuran habang nagpapalit siya ng damit. Nakapalit na siya ng pants ngunit hindi pa ng pang-itaas na suot. “Tigil nga, baka mamaya biglang umakyat dito ang Mama mo at kasama si Brian!” asik pa niya habang nandidilat na humarap na kay Giovanni na pinapapungayan na siya ng mga mata, “Mamaya na lang, hindi ka ba napapagod, hmm? Bugbog pa tayo sa biyahe. Uso ang magpahinga muna.” taas pa ng isang kilay dito ni Briel na halatang nate-tempt din. Makahulugang ngumisi si Giovanni nang maalala ang nangyari sa kanila ng nagdaang gabi. Ito kaya ang gutom na gutom na kulang na lang ay lamunin siya nang buo kung makakaya lang nitong gawin ang bagay na iyon.“Ano bang inaarte mo? Kagabi nga ayaw mo akong tigilan, tapos ngayong nakabawi na ako ng lakas ang dami mong dahilan. Ready na ako ngayon, Baby, kahit ilan pa. Kung gusto mo bukas na tayong umaga lumabas ng silid na ito eh!” nagta
MAHIGPIT NA YAKAP ang isinalubong ng matanda sa kanilang mag-ina na noong una ay kinailangan pa ni Briel. Hindi naman kasi sila sobrang close nito para agad ng mapalagay ang kanyang loob. Medyo naiilang man ay nagawa pa rin niyang pakibagayan ang matandang Donya na nakita na niyang parang naluluha na sa labis na sayang naroroon na sila.“Mabuti naman at naisipan niyong umakyat ng Baguio?” anang matanda na hinanap pa ang mata ni Briel, ngumiti lang naman ang babae sa kanya. Nag-aapuhap na ng isasagot. “Ang tagal noong huli tayong nagkita. Ang laki mo na, Brian.” Ngumiti lang si Brian na bagama’t medyo takot sa matanda ay nagawa pa rin nitong ngitian ito matapos na mag-mano. Nangunyapit na siya sa isang hita ng ina at hindi sumagot sa mga tanong pa ng matanda kay Brian na mahiyain bigla. Hindi naman siya itinulak ni Briel dahil kilala niya ang anak na sa una lang naman nahihiya. Kapag lagi na nitong nakikita ang matanda, ito na ang kusang lalapit dito upang makipag-interact. Ganun nama
NAPADILAT NA ANG mga mata ni Briel nang makitang wala namang nakahiga doon na inaasahan niyang bulto ng katawan ni Giovanni. Lasing man siya nang nagdaang gabi ay alam niya ang naganap sa kanilang pagitan ni Giovanni. Hindi niya lang basta guni-guni ang bagay na iyon. Sinuri niya ang kanyang katawan na natagpuan niyang may suot na saplot, iyon nga lang ay hindi na iyon ang damit na huli niyang natatandaang suot niya bago sila umakyat ng silid. Malamang ay binihisan siya ni Giovanni. Ganun kaya ang lalaki. Imposibleng basta na lang siyang iiwan nitong hubad. Sinuri niya rin ang sahig at wala doong kalat na alam niyang basta na lang nila inihagis ang kanilang mga hinubad dito.“Hindi iyon panaginip lang…sigurado ako…” turan niya pang hinawakan na ang parte sa pagitan ng kanyang mga hita at maramdaman ang pananakit noon na para bang binugbog siya, sumilay na ang kakaibang ngiti sa kanyang labi. “Sabi ko na eh, may nangyari sa aming dalawa. Imposible namang sumakit ito kung panaginip lang
HINDI PINUPUTOL ANG halik na binuhat na niya ang katawan ni Briel na wala namang naging anumang angal na nagawa pang buksan ang pintuan ng nasa likod niyang silid. Napalakas pa ang sarado doon nang sipain ni Giovanni na lumikha ng malakas na ingay na wala namang ibang naistorbo maliban sa ilang mga maid na naglilinis ng tirang kalat na kanilang iniwan sa sala ng villa. Napatingala lang sila saglit at kapagdaka ay kibit-balikat na binalewala na lang iyon at ipinagpatuloy ang ginagawa nila gaya nina Briel at Giovanni na halatang wala ng sinumang makakapigil pa sa kanila. Hindi lang si Giovanni ang nawala sa kanyang sarili, dahil maging si Briel ay lunoy na rin na nagawa ng ipagkanulo ng sarili. Bumagsak sa sahig ang mga butones ng suot na damit ng lalaki ng walang pakundangang hablutin iyon ni Briel. Saglit na tumigil sa ginagawang paghalik si Giovanni na nabaling na ang atensyon sa kulang ay masira niyang polo.“G-Gabriellla—” “Ano?! Hinalikan mo na ako huwag mong sabihin na naduduwag
MAKAILANG BESES NA ibinuka ni Giovanni ang kanyang bibig habang walang kurap na nakatitig sa mukha ni Briel ang mga mata na hindi na pakiramdam niya ay nanghahapdi na. Sa totoo lang ay ang dami niyang gustong sabihin sa babae. Sa sobrang dami nga noon ay hindi na niya alam kung alin ang kanyang uunahin. Napakurap na ang kanyang mga mata, dumalas pa ang kanyang hinga. Hindi pa rin inalis ni Giovanni ang mga mata kay Briel na nanatiling nakatingin sa kanya at halatang naghihintay ng mga magiging sagot niya. Matabang na itong ngumiti pagkaraan ng ilang sandali na hindi pa rin magsalita si Giovanni. Nasa dulo na ng kanyang dila ang mga sasabihin niya, ngunit hindi niya maintindihan ang kanyang sarili kung ano ang pumipigil sa kanya. Iyong tipong parang hirap na hirap siyang magsalita at magpakatotoo kay Giovanni. Ipinilig ni Briel ang ulo na para bang wala itong mapapala kahit na sigaw-sigawan niya pa ang lalaking kaharap. Napuno na naman ng pagkadismaya ang buong katawan niya. Umasa na n
BUMUNGISNGIS LANG DOON si Gavin na hinagod na ng isang palad ang kanyang buhok na bahagyang tumakip sa kanyang mukha. Hindi malaman ni Briel kung ano ang pumasok sa utak ng kapatid at nagpahaba ito ng kanyang buhok. Pasalamat din ito na siya ang nasusunod sa kanyang propesyon kung kaya hindi ito napupuna sa bagay na iyon. Kumislap pa ang kanyang mga mata na para bang may naiisip itong nakakakilig dahil halos mapunit ang labi sa ngiti.“Oo naman, Tito. Kayang-kaya ko pa…saka matagal na akong hulog na hulog sa pamangkin mo.” humagikhik pa ito at nagawa pang takpan ang bibig ng kanyang isang palad na para bang kinikilig sa kanyang sinabi, “Kapag narinig ito ng asawa ko baka masundan namin agad si Bryson.” dagdag pa ni Gavin na ikinahalakhak na rin ni Briel habang naiiling. Humahapay na umakyat na si Gavin ng hagdan na halatang mas lalo itong nalasing. Hindi na kailangang sabihan pa si Giovanni na halatang sakto lang ang inom na patakbong hinabol si Gavin upang alalayan itong maayos na m
PARANG SUMABOG NA bombang umalingawngaw sa pandinig ni Briel ang sinabi ni Bethany patungkol sa pagpunta ni Giovanni ng Canada na lingid sa kanyang kaalaman. Bakas na bakas iyon sa mukha niya; ang labis na pagkagulat dito. Ibig sabihin ay hindi aksidente ang pagkikita nilang dalawa. Sinadya iyon ng dating Gobernador kaya sila ay nagtagpo. “Ha? Pumunta siya ng Canada?” naguguluhan na naman niyang tanong na tumayo pa upang harapin ang hipag niya.Bakit hindi niya alam iyon? Bakit sa Hongkong na sila nagkita? Hindi kaya mula Canada pa lang ay sinundan na siya nito patungo sa Hongkong? Bakit hindi niya napansin? Bakit hindi nito sinabi sa kanya noong nasa Hongkong na sila? Napakarami ng kanyang katanungan na alam niyang si Giovanni lang ang makakapagbigay ng kasagutan sa kanya.“Oo, hindi mo ba alam?” naguguluhan na rin na tanong ni Bethany sa hipag na hindi na niya mapigilang pagtaasan ng isang kilay, hindi naman ito mapagpanggap kung kaya bakit siya magsisinungaling sa kanya? “Kung ga
MAKULAY, MAINGAY AT naging masaya ang unang Pasko na sama-sama silang nagdiwang nito. Ganun nila ipinagdiwang ang noche buena ng taong iyon. Walang sinuman ang nagbukas ng usapan tungkol sa tunay na relasyon nina Giovanni at Briel. Maliit pa man ang kanilang pamilya ay nagkaroon sila ng parlor games per family. Ang mag-asawang Dankworth ang magkakampi. Ang mag-anak nina Bethany at Gavin. Sina Giovanni at Briel kasama si Brian na tanging palakpak lang ang ginagawa upang ipakita na excited siya. At upang mas maging masaya ang kanilang pagdiriwang doon ay sinali nila ang mga tauhan ni Giovanni at ng kanilang mga maid. Halos lahat naman sa kanila ay nakakuha ng prizes at gifts. Sa kanilang lahat, ang sobrang nag-enjoy sa mga palaro nila ay sina Brian at Gabe.“Bilisan niyo na kasing sundan ni Tito si Brian nang may kakampi ka na at hindi ka nang-aagaw ng anak ng iba.” pahaging ni Bethany nang gustong hiramin na naman ni Briel si Bry, hindi niya kasi mauto ang anak na palaging naka-karga